พอใจรูม

Elvis ตายเร็วนะคะ จําได้ว่า๕๐กว่าๆ ตอนที่เขาแต่งงาน เพื่อนคนนึงนํ้าตาไหลเลย(เจ้าคนนี้ร้องเพลงเขาได้หมด เต้นได้ด้วย)
เรื่องแต่งกลอน(ไม่ใช่กลอนประตูนะ)พี่เคยส่งไปลงหนังสือรายสัปดาห์นะ จนบางทีเพื่อนๆมาถาม"ที่แต่งๆไปน่ะ ด่าตรูรึเปล่า?"
...ใช้เวลาปีนึงเชียวนะกว่าจะเข้ามาทางธรรม !!

 

(k)เรา ๆ เกิดมาพร้อมตัณหา อุปาทาน นะคะพี่ต้อย..พอใจน่ะ ยิ่งเสพกามคุณทางร้องเพลง..อุปาทานยิ่งมากกว่าคนปกติซะอีกแน่ะค่ะ อิ๊อิ๊..ขอบพระคุณที่เป็นผู้ชี้ทางแสงสว่างมาทางธรรมะ ก่อนจะลาจากโลกนี้ไปแบบไม่รู้อะไรเลยนะคะ..(k)

[AUDIOPLUS=http://palungjit.org/attachments/jaisarapap2013-mp3.4169882/][/AUDIOPLUS]

 

. .

 

พบเพื่อนชาว วทอ.ตะโกรายโคราช
วันที่ 10-12 ธันวาคม 2559
ที่ร้อยเอ็ด - กาฬสินธุ์

 

.....
อยู่ไหนน้อออ อ้อ เจอแล้ว ถึงใส่แว่นก็จําได้ค่ะ

 

(k)แน่ใจนะคะ ว่าเป็นคนไหน คริ ๆ
แหม ๆ ส่งข้าวผัดทะเลมาน่าทานจังค่ะ.. ({):boo:

 

​

 

คุณครอบครองลูกได้กี่ปี?
(พ่อ แม่ ลูก ควรอ่าน)

เมื่อลูก 3 ขวบ
วันที่ลูกไปเรียนเตรียมอื ้นุบาลวันแรก ลูกของคุณสวมชุดนักเรียนได้น่ารักที่สุดเลย เมื่อถึงโรงเรียน ลูกเอาแต่ร้องไห้ ไม่ยอมออกจากอกคุณ คุณครูต้องมาอุ้มไป ลูกร้องไห้กรีดร้องเสียงดัง “แม่จ๋า แม่จ๋า!” แม้จะห่วงหาแต่ก็ต้องยอม ลูกห่างจากพ่อแม่เป็นวันแรก วันนั้นทั้งวันคุณเฝ้ารอให้ถึงตอนบ่าย เมื่อไปรับลูกที่โรงเรียน ลูกเห็นหน้าคุณก็รีบวิ่งเข้ามากอด พร้อมกับพูดว่า “แม่จ๋า หนูคิดถึงแม่จ๋าจังเลย” ในเวลานั้น กอดลูกเหมือนกับกอดโลกทั้งใบไว้ในอ้อมแขน

เมื่อลูก 6 ขวบ
ลูกเรียนประถมฯ ลูกเดินเข้าโรงเรียนเองโดยไม่ต้องให้คุณไปส่งถึงห้องเรียน มันช่างเป็นภาพที่น่าจดจำ ลูกของคุณเริ่มโตแล้ว วันนี้ลูกได้เริ่มต้นเปิดบันทึกชีวิตหน้าใหม่ของเขาแล้ว แต่ใครจะคาดคิด นี่เป็นก้าวแรกที่ลูกได้ก้าวเท้าออกจากชีวิตคุณเป็นก้าวแรก เพราะลูกเริ่มชินกับการพรากจากคุณเป็นวันๆแล้ว และลูกก็ชอบไปโรงเรียน นี่เป็นชีวิตที่ลูกชอบ บางครั้งลูกก็บอกกับคุณว่า “แม่ ผมไม่ชอบอยู่บ้านเลย ผมไม่มีเพื่อนเล่น”

เมื่อลูก 12 ขวบ
ลูกเรียนมัธยมต้นแล้ว ลูกบางคนต้องไปโรงเรียนกินนอน บางทีเป็นเดือนหรือไม่ก็เป็นเทอมถึงจะกลับมาบ้านสักครั้ง เขาไม่ต้องพึ่งคุณอีกต่อไป บางครั้ง เขาก็ชอบจ้องคุณ เวลาที่คุณอยากช่วยทำอะไรให้เขา เชาจะบอกคุณว่า “ไม่ต้องหรอกครับแม่ เดี๋ยวผมทำเอง!”
เมื่อได้ยินประโยคนี้จากปากของลูก คุณรู้สึกว่าคุณเริ่มหมดความสำคัญ หรือว่าลูกไม่ต้องการคุณแล้ว!

เมื่อลูก 18 ปี
ลูกได้จากคุณไปเรียนมหาวิทยาลัย กลับมาเยี่ยมบ้านปีละครั้งสองครั้ง ก่อนหน้าที่พวกเขาจะกลับมาวันสองวัน ตู้เย็นที่บ้านแทบยัดอะไรใส่ไปไม่ได้ คุณเตรียมของที่ลูกชอบไว้เต็มตู้ แต่เมื่อลูกกลับมา เขาก็อยู่กับคุณไม่กี่นาที จากนั้นเขาก็ไปอยู่กับเพื่อนในสมัยเด็กๆ
ในเวลานี้ สิ่งที่พวกคุณกลัวที่จะได้ยินที่สุดก็คือ “แม่ ผมไม่กลับมากินข้าวนะ พ่อกับแม่กินไปเลย”

เมื่อเรียนจบมหาวิทยาลัยแล้ว ลูกไปทำงานไกลบ้าน ปีหนึ่งจะกลับมาสักครั้งก็ยากเหลือเกิน
กว่าจะกลับมาได้สักครั้ง อยู่ไม่กี่วันก็ไป
สิ่งที่คุณรอคอยก็คือเสียงโทรศัพท์ หวังว่าปลายสายจะเป็นเสียงของลูก และหวังว่าลูกจะพูดกับคุณว่า “แม่ ผมสบายดี แม่รักษาสุขภาพด้วยนะ!” แค่นี้ คุณก็สุขใจแล้ว

เมื่อลูกแต่งงาน การกลับมาเยี่ยมคุณก็แบ่งกับบ้านแม่ยายครึ่งหนึ่ง การกลับมาเยี่ยม
พ่อแม่ก็ลดน้อยลงไปอีก
กว่าที่คุณจะชิน คุณสองคนก็กลายเป็นคนแก่เฝ้าบ้าน แต่ว่าตอนนี้ สิ่งที่คุณต้องการได้ยินมากที่สุดจากลูกก็คือ “แม่ครับ ปีใหม่ปีนี้ผมกลับบ้านนะ!”

และเมื่อเขามีลูกแล้ว คุณก็ไม่ใช่สมาชิกในบ้านของเขาอีกต่อไป ครอบครัวของเขามี 3 หรือ 4 ชีวิต ไม่มีคุณเป็นส่วนประกอบ และพวกคุณ ก็ค่อยๆชินกับชีวิตแบบนี้แล้ว
ชินกับเมื่อมีเวลาว่าง คุณมักจะเปิดดูอัลบั้มรูปเก่าๆ
ดูรูปครอบครัวของคุณ ครอบครัวที่มีสมาชิกด้วยกัน 3 ชีวิต ไม่ว่าลูกจะไปอยู่ที่ไหน เขาก็ยังคงเป็นสมาชิกในบ้านของเราตลอดไป

กาลเวลายากหวนคืน ที่ผ่านไป
------------------
เป็นข้อเขียนที่เขียนได้ซาบซื้งสุดๆ สำหรับพ่อแม่ในวัย'50up ยิ่งวัยสูงขึ้น60...70...จะยิ่งเห็นสัจจะธรรมนี้ ลูกๆที่อ่านเจอจะได้รับรู้ ต้องขอบคุณเจ้าของข้อเขียนนี้เป็นอย่างสูงครับ ผม

 

. .

 

สวัสดีปีใหม่ 2560 คะ ปีใหม่ก็ได้ฉลองบอร์ดใหม่ สนุกไปเลย...

 

เขาว่ามางี้ จิงปะ

 

เทคนิกการครองคู่ของสามีภรรยาที่ไม่ต้องทะเลาะกันเลย

สามีภรรยาคู่หนึ่ง แต่งงานมาแล้วยี่สิบกว่าปี ไม่เคยทะเลาะกันเลย เป็นที่อิจฉาของผู้คนอย่างยิ่ง

นักข่าวจึงได้มาสัมภาษณ์ผู้เป็นสามีเป็นกรณีพิเศษ :

" พวกคุณสามารถทำได้อย่างไรกัน ?"

ผู้เป็นสามี (เฉิน เซ่งจั๊ว) อัดบุหรี่เข้าปอดเต็มสูบ แล้วตอบอย่างสบายๆว่า

" วันที่ผมแต่งภรรยาผมเข้าบ้าน สุนัขที่บ้าน เห่าใส่เธอ เธอพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า...
" นี่เป็นครั้งแรก "

สักครู่ สุนัขเห่าใส่เธออีก เธอพูดว่า

" นี่เป็นครั้งที่สอง "

อีกสักครู่ สุนัขเห่าใส่เธออีก เธอเอาปังตอฟันสุนัขจนตาย

ผมมองดูเธอฟันสุนัขจนตาย เลยตวาดใส่เธอว่า

"อีบ้า! เธอเป็นโรคประสาทรึไง...ห๊ะ ?"

ภรรยาค่อยๆมองมาดูผม แล้วพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า

" นี่เป็นครั้งแรก "

ตั้งแต่นั้นมา การครองชีวิตคู่อย่างสงบสุขของเรา ก็เริ่มต้นขึ้น
http://www.doisaengdham.org/index.p...ategory=doisaengdhamorg&thispage=1&No=1466003

 

เคล็ดการหาสะใภ้ให้แม่

 

หนึ่งในมงคล 38 ประการ
13. การสงเคราะห์ภรรยา

เมื่อว่าด้วยเรื่องคนที่จะมาเป็นคู่ครองของชาย หรือที่เรียกว่าจะมาเป็นภรรยานั้น ในโลกนี้ท่านแบ่งลักษณะของภรรยาออกเป็น 7 ประเภท ได้แก่

1. วธกาภริยา หมายถึง ภรรยาเสมอด้วยเพชรฆาต เป็นพวกที่มีจิตใจคิดไม่ดี ชอบทำร้าย ชอบด่าทอสาปแช่ง คิดฆ่าสามี หรือมีชู้กับชายอื่น

2. โจรีภริยา หมายถึง ภรรยาเสมอด้วยโจร เป็นคนล้างผลาญ สร้างหนี้สิน หาได้เท่าไรก็ไม่พอ หรือเอาเรื่องในบ้านไปโพทนาให้คนข้างนอกรับรู้ทำให้เสื่อมเสียชื่อเสียง

3. อัยยาภริยา หมายถึง ภรรยาเสมอด้วยนาย เป็นคนชอบข่มสามีให้อยู่ในอำนาจ ไม่ให้เกียรติสามีเมื่ออยู่ต่อหน้าผู้อื่น ชอบสั่งการหรือเอาแต่ใจตัวเอง เห็นสามีเป็นคนไร้ความสามารถ แต่ตัวเองเป็นผู้นำ

4. มาตาภริยา หมายถึง ภรรยาเสมอด้วยแม่ คือผู้ที่มีความรักต่อสามีอย่างสุดซึ้ง ไม่เคยทอดทิ้งแม้ยามทุกข์ยาก ป่วยไข้ ไม่ทำให้มีเรื่องสะเทือนใจ

5. ภคินีภริยา หมายถึง ภรรยาเสมอด้วยน้องสาว คือผู้ที่มีความเคารพต่อสามีในฐานะพ่อบ้าน แต่ขัดใจกันบ้างตามประสาคนใกล้ชิดกันแล้วก็ให้อภัยกัน โดยไม่คิดพยาบาท เดินตามแนวทางของสามี ต้องพึ่งพาสามี

6. สขีภริยา หมายถึง ภรรยาเสมอด้วยเพื่อน ต่างคนต่างก็มีอะไรที่เหมือนกัน ความสามารถพอกัน ไม่จำเป็นต้องพึ่งพากัน ไม่ค่อยยอมกัน เป็นตัวของตัวเอง แต่ก็รักกันและช่วยเหลือกันโดยต่างคนต่างทำหน้าที่ของตัวเอง

7. ทาสีภริยา หมายถึงภรรยาเสมอด้วยคนรับใช้ คือภรรยาที่อยู่ภายใต้คำสั่งสามีโดยไม่มีข้อโต้แย้ง สามีเป็นผู้เลี้ยงดู สั่งอะไรก็ทำอย่างนั้นแม้จะไม่เห็นด้วยก็ไม่ออกความเห็น อดทนทำงานตามหน้าที่ตามแต่สามีจะสั่งการ แม้ถูกดุด่า เฆี่ยนตีก็ยังทนอยู่ได้โดยไม่โต้ตอบ

ท่านว่าคนที่จะมาเป็นสามี ภรรยาได้ดีหรือคู่สร้างคู่สมนั้นควรต้องมีคุณสมบัติดังนี้

1. สมสัทธา คือมีศรัทธาเสมอกัน

2. สมสีลา คือมีศีลเสมอกัน

3. สมจาคะ คือมีการเสียสละเหมือนกัน

4. สมปัญญา คือมีปัญญาเสมอกัน

เมื่อได้แต่งงานกันแล้ว แต่ละฝ่ายก็มีหน้าที่ที่ต้องทำดังนี้

สามีมีหน้าที่ต่อภรรยาคือ

1. ยกย่องนับถือว่าเป็นภรรยา คือ การแนะนำเปิดเผยว่าเป็นภรรยา ไม่ปิดบังกับผู้อื่น และให้เกียรติภรรยาในการตัดสินใจเรื่องต่าง ๆ ด้วย

2. ไม่ดูหมิ่น คือไม่ดูถูกภรรยาเมื่อทำไม่เป็น ทำไม่ถูก หรือเรื่องชาติตระกูล การศึกษาว่าต่ำต้อยกว่าตน แต่ต้องสอนให้

3. ไม่ประพฤตินอกใจภรรยา คือ การไปมีเมียน้อยนอกบ้าน เลี้ยงต้อย หรือเที่ยวเตร่หาความสำราญกับหญิงบริการ

4. มอบความเป็นใหญ่ให้ในบ้าน คือ การมอบธุระทางบ้านให้กับภรรยาจัดการ รับฟังและทำตามความเห็นของภรรยาเกี่ยวกับบ้าน

5. ให้เครื่องแต่งตัว คือ ให้ความสุขกับภรรยาเรื่องการแต่งตัวให้พอดี เพราะสตรีเป็นผู้รักสวยรักงามโดยธรรมชาติ

ฝ่ายภรรยาก็มีหน้าที่ต้องตอบแทนสามี คือ

1. จัดการงานดี คือ งานบ้านการเรือนต้องไม่บกพร่อง ดูแลด้านความสะอาด ทำนุบำรุงรักษา ด้านโภชนาการให้เรียบร้อยดี

2. สงเคราะห์ญาติสามีดี คือ ให้ความเอื้อเฟื้อญาติฝ่ายสามี เท่าที่ตนมีกำลังพอทำได้ ไม่ได้หมายถึงเรื่องทรัพย์สินเงินทองอย่างเดียว

3. ไม่ประพฤตินอกใจสามี คือ ไม่คบชู้ หรือปันใจให้ชายอื่น ซื่อสัตย์ต่อสามีคนเดียว

4. รักษาทรัพย์ให้อย่างดี คือ รู้จักรักษาทรัพย์สินไว้ไม่ให้หมดไปด้วยความสิ้นเปลือง แต่ก็ไม่ถึงกับตระหนี่

5. ขยันทำงาน คือ ไม่เกียจคร้านเอาแต่ออกงาน นอน กิน หรือเที่ยวแต่อย่างเดียว ต้องทำงานบ้านด้วย

ขอขอบคุณข้อมูลจาก
tripod.com

 

ฮี่ ๆ ๆ นี่แหละคือสัจจธรรมนะคะ พี่ต้อย..สุดท้ายก็อยู่คนเดียวแหละ....

อย่าได้ไปพึ่งผู้อื่นเลย..ตนแลเป็นที่พึ่งแห่งตน..ขอบคุณธรรมะเตือนตนวันนี้นะคะ...

 

เพิ่งฟังเทศน์หลวงพ่อจรัญ ท่านบอกว่าพระเวสสันดร ๓หมื่นปีมาแล้ว

 

พระเวสสันดร เป็นชาติหนึ่งของพระพุทธเจ้าใช่ไหมคะ พี่ต้อย...เสียสละลูกเมีย ใช่พระนางมัทรี กัณหา ชาลี ชูชก..ใช่นะคะ...

 

ใช่ค่ะ พระชาติที่๑๐ สุดท้าย