เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

รออ่านแป็บครับคุณดาว บอกไปก็หมดสนุก
ถ้าเราเจอจริง ก็คงเป็นอย่างบรรยายมา-ฮ่า

 

ภาพชุดนี้ ของน้องต้อด พญานาคหรือมังกร ยังห่าง
แต่โลกเหนือจินตนาการ หาภาพจริงยาก
เอาว่าพอกล้อมแกล้ม แถม"กวี"สักท่อนด้วยว่า...

มหรรณ์............ห้วงลึก
นาคพฤกษ์........เครา-เขา
มังกร................ย้อนเงา
คนเขลา............เมามัว!

จากนี้อย่าเพิ่งโพสท์
จะเขียนให้อ่านยาวๆ
ก่อนมื้อเที่ยงครับ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ลำตัวมหึมา พญางูยักษ์ เริ่มแกว่งไกวจนน้ำในแอ่งกระฉอก ทะลักล้นขึ้นมาสองฝั่ง
แกว่งช้าๆ สร้างแรงกระเพื่อมให้เกิดคลื่นคลื่น พอได้จังหวะก็แกว่งเร็วอีกเป็นสิบที!

น้ำในแอ่งที่ไม่เล็กนัก เหือดแห้ง หายเกือบหมด เหมือนคนเป็นสิบลงแขก รุมกัน
ช่วยวิดน้ำ จับปลา...

ใช่ครับ...! พญานาคกำลังวิดน้ำกินปลา ที่กำลังดิ้นพล่านอยู่กลางแอ่งฝูงโต
มีบางตัวกระฉอกขึ้นมาตามแรงคลื่น แต่ก็ตะกายกลับลงแอ่งใหม่ ปลาตัวโต
มีมาก คนทั่วไปกินได้เป็นสิบ

คุณนงเอามือทาบหน้าอก ร้องคราง..."โอย นงจะเป็นลม"!

ใครว่าเป็นแต่เธอผู้เดียวเล่า ผมก็เกือบไปด้วย ไม่รอดูผลงานประมงน้ำ
จืดกลางป่าดิบของท่านพญานาค ผมรีบคว้าข้อมือคุณนงกึ่งเดิน กึ่งวิ่ง
ออกจากหลังต้นไม้ เพราะเห็นหัวใหญ่ยักษ์ เขางาม ม้วนมุดลงกลางแอ่ง
ไม่ได้หันจ้อง มาทางทิศนี้แล้ว

เราเดินทะลุ่มทะลุ่ย จากมาไกลพอสมควร ให้คุณนงนั่งพักคลายตื่นเต้น คลาย
เหนื่อย ใต้ร่มเงาไม้ ใจเต้นแรงเป็นกลองเพล ต้องจิบน้ำผ่อนคนละ2-3 อึก

"มังกร" ผมนึกออกแล้ว นั่นคือ"มังกร" ในตำนานคนเวียดนาม!

"เป็นไปได้ยังไงค่ะ...แต่มีเขาเหมือนในหนังการ์ตูน ที่นงเคยอ่านตอนเด็ก ไม่คิดว่า
จะเหมือนขนาดนั้น"

คุณนงช่วยทั้งปุจฉา และวิสัชนากับผม...ต้องคุยกัน ให้เลือดลมที่พลุ่งพล่าน
แทบเดือดในกาย...สงบ!

ผมเล่าสรุปให้เธอฟังว่า ผู้การค่ายเจ้านายเก่า ท่านเป็นหนอนหนังสือ เมตตาให้
ลูกน้องที่รักการอ่าน ยืมหนังสืออ่านได้ ท่านจัดห้องเล็ก เป็นห้องสมุดทดลอง
เพื่อให้ทหารในค่ายใช้เวลาว่างกับการอ่าน ดีกว่าไปเที่ยวเต่สำมะเลเทเมาวันหยุด
ตีกับจิ๊กโก๋ในตลาด ให้ท่านปวดหัว

หนังสือประวัติศาสตร์เวียดนามเล่มหนึ่ง ที่ผมเคยยืมอ่าน บันทึกไว้ชัดแจ้งว่า...

คนเวียดโบราณเชื่อกันจริงจัง งูใหญ่ เมื่ออายุเกินร้อยปี จะเปลี่ยนตัวเองกลายเป็น
มังกร มีเขา หงอน เครา เหมือนงูเทพเจ้า!

อา...ในที่สุด ผมก็รู้ว่า บันทึกคนโบราณนับพันปี เป็นเรื่องจริง!!

ในป่าดิบล้านปี แห่งตะนาวศรี ผมได้เห็น"มังกร"ในความเชื่อชาวเวียด หรือ
"พญานาค"ในความเชื่อคนไทยด้วยตาตัวเอง แต่เอาไปเล่าให้ผู้อื่นฟัง จะมี
คนเชื่อหรือไม่? ผมไม่สน ได้รู้เอง เห็นเอง ก็เป็นวาสนาของชีวิต!!!

นักเรียนนอกอย่างคุณนง ฟังผมเล่าจบ เธอยกมือพนมท่วมหัวร้อง..."สาธุ...
เป็นบุญตาจริงๆ เขาไม่ทำอะไรเราด้วยนะ"

ผมพยักหน้ารับ..." คงออกจากการจำศีลหน้าหนาวนี้ แล้วต้องการอาหารเป็น
พลังงานนิดหน่อย ถ้ากินจริงปลาในแอ่ง แถมเราอีก 2 คน ไม่น่าจะอิ่ม" ผมพูด
แล้วหัวเราะชอบใจ ไม่รู้นึกได้ไง?มุขตลกร้าย เห่ยๆอย่างนี้

คุณนงเอากำปั้นน้อยทุบแขนผมเบาๆ ค้อนตาคว่ำ...

"อีตาบ้า อย่ารวมนงไปด้วย กินตัวเองคนเดียวเหอะ" เธอบ่นแล้ว หัวเราะกิ๊กถูกใจ...
ผ่อนคลายความตึงเครียดตื่นเต้น บรรยากาศรอบกาย กลับมาชื่นบานมีชีวิตชีวา
พร้อมออกเดินทาง

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~

กลางแสงตะวันเจิดจ้าก็จริง แต่หนทางยังมืดมน แสงสว่างที่ลอดส่องยอดไม้
เป็นลำงดงาม บ่งสัญญาณน่าเลยเที่ยงวันเล็กน้อย ผมถามคุณนงว่าหิวมั้ย?
เธอสั่นหัวบอก มะม่วงสวรรค์มื้อเช้ายังอิ่ม อยู่ท้อง

ผมยังคลำทางไม่ค่อยถูก เพียงแต่ใจตั้งทิศไปตะวันออกลูกเดียว พยายามอ่าน
ตะวันเหนือหัวที่ลุงพรานพร่ำสอน แกไม่เคยมีนาฬิกา เข็มทิศ แต่แม่นยำเรื่องทิศ
กับเวลา อาจมีเพี้ยนบ้างเล็กน้อย แต่เครื่องไม่รวนนาน เหมือนจักรกลที่พึ่งพาการ
เปลี่ยนอาหลั่ย

เราเดินจนถึงเนินหินกลุ่มย่อมขวางหน้าเป็นแนวยาว จรดไปถึงด้านขวาที่เป็น
หมู่ไม้ทึบ ไม้ใหญ่ยืนต้น หากลุยฝ่าดงไม้ทางขวา ผิดทิศแน่ ทางที่ถูกต้องปีน
ข้ามหมู่หินนี้ไป ความสูงไม่มาก น่าจะสัก 10เมตร ค่อยๆไต่ไม่อันตราย

แต่ป่านี้พิกล มีทั้งหินใหญ่ปะปนไม้ใหญ่ หลายอย่างอยู่ ผิดที่ ผิดทาง ไม่น่าเป็น!

อย่างเช่น...เจ้าหมูยักษ์ ที่เดินนวยนาด ออกมาจากป่าทึบขวามือที่ผมตั้งใจเข้าไป
ตรวจตราดูหน่อย แต่พอเห็นพี่ซุปเปอร์ บิ๊กหมู ก็ต้องเปลี่ยนใจ

"หมูโทน"...!ผมอุทานในใจ รีบคว้าแขนคุณนงส่งขึ้นเนินหิน ตัวเองรีบตาม ถึงที่สูงพอ
ปลอดภัยแน่ ก็สะกิดคุณนงหันมาดูมัน

"หมูโทน ไม่รวมฝูง อันตรายมาก คุณนงดูเขี้ยวมันสิ ขวิดโดนไส้ทะลัก ไม่เหลือ"...
คุณนงทำหน้าสยองตามผมพูด เพราะเธอก็เห็นกะตา เขี้ยวโง้งที่ริมฝีปาก แทบจะ
ม้วนเป็นวงพระจันทร์ ตัวของพี่บึ้ก ก็น้องๆลูกควายที่กำลังโต...!

เจ้าโทนทรนงร่างยักษ์ ไม่สนใจเราสองคน เหมือนพญางูมังกรก่อนหน้า...เอ๊ะ
สัตว์ป่าตัวใหญ่แถบนี้ก็พิลึกเช่นกัน ไม่มองมนุษย์อยู่ในสายตา...มันอารมณ์ดี
กำลังเสียดสีลำตัวกับไม้ใหญ่เปลือกหนาต้นหนึ่ง

พอหายคัน ไม่รู้มันนึกอะไร เอาหัวใหญ่เขี้ยวโง้งงาม เสยโครมเข้าที่ลำต้น
ส่วนเขี้ยวริมฝีปากข้างหนึ่ง หักติดชี้โด่เด่

ท่าทางมันพึงใจ ได้กำจัดส่วนเกินในตัวออกไปบ้าง มันนวยนาดช้าๆ หันหลังกลับ
เข้าดงทึบ ผมตาโต เอานิ้วชี้ทาบริมฝีปาก เป็นสัญญาณให้คุณนงเงียบ...แล้วก็นับ
ในใจช้าๆ เหมือนกรรมการกำลังสับมือนับนักมวยที่โดนกำปั้นร่วง นอนแผ่สองสลึง
อยู่กลางเวที

กรรมการบนเวทีนับแค่สิบ แต่ผมนับเป็นจังหวะในใจไปถึง 300 เอา60วิหาร ก็เท่ากับ
5นาที นั่นเป็นเวลาที่เจ้าโทนยักษ์ ผละเข้าป่าทึบ

ผมบอกคุณนงนั่งรอบนนี้ รีบไต่ลงจากเนินหิน ก้าวขายาวพรวดพราด แต่ระวังถือปืน
เตรียมพร้อม มองทางหนี ทีไล่ เผื่อเจ้าโทนยักษ์ เปลี่ยนใจ หวนกลับ

ทางโล่ง ผมถึงต้นไม้ รีบเอามีดแซะเขี้ยว ไม่ให้พลาดโดนเขี้ยวแตก...
แล้วผมก็ได้ "เขี้ยวหมูตัน" ที่เจ้าตัวสละทิ้ง หักคาต้นไม้

เป็นสุดยอดเขี้ยวหมูตัน ใหญ่สุด เท่าที่เคยปรากฏต่อสายตา และเคยสัมผัสมาในชีวิต!

ผมหันหลังกลับ ถือเขี้ยว ถือปืน โกยหน้าตั้งกลับมากองหิน ไต่ขึ้นไปสมทบคุณนง
รีบนำเธอข้ามฟากไปอีกด้าน ด้วยเวลาอันไม่นาน...!

 

สองท่อนยาวๆ บิวตี้ฟูล ซันเดย์ แด่นักอ่าน
พักเที่ยง เอ็นจอยลั้นซ์
หากยังพอมีแรงก็เจอรอบค่ำ
แต่ถ้ามีภาระแทรกแซง ก็วันพรุ่งครับ

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
กฎของบ้าน กฎของป่า
การเอาตัวให้รอด
พร้อมให้ใจยุติธรรม
เป็นกฎที่หินมากๆ

 

ในโชคร้ายก็ยังมืโชคดี เป็นวัฏจักรของชีวิต

 

ั

 

โฮ ลุงเอ็กซ์ได้เขี้ยวหมูตัน สิ่งที่ผมคิดว่ามันเป็นเรื่องเล่าเหมือนกับเหล็กไหล แต่อันนี้ลุงเอ็กซ์ได้เนาะน้าวันวิ เหล็กไหลได้แค่เห็นเป็นบุญตา ลุงเอ็กซ์วาสนาบารมีเก่าเยอะนะครับน้าวันวิ

 

โอ เคยได้ยินว่าในป่ามีงากระเด็น งากำจาย แต่นี้เป็นเขี้ยวกะเด็นเขี้ยวกำจาย ลุงเอ็กนี้ได้ของดีเป็นพระท่ากระดานแล้วยังได้เขี้ยวหมูอีกด้วย เขี้ยวแบบนี้น่าจะขลังกว่าเขี้ยวแบบที่พรานไปยิงมาเพราะแบบที่ยิงมามีความเชื่อว่าวันที่หมูตายเป็นวันดับเป็นวันที่เขี้ยวมีอนุภาพน้อยลงไม่คุ้มครองหนึ่งวันแต่แบบลุงเอ็กซ์ได้นี้ไม่มีวันดับแถมมีอนุภาพน้องๆงาเลย ใครเป็นลูกหลานแกได้ของดีเพียบเลย

 

วันนี้มียอดเปิดอ่าน 100,037 จากวันแรกที่เปิดกระทู้มา 11-10-59 ใช้เวลา 2 เดือนกว่าๆเกือบจะ 3 เดือน
กระทู้นี้ไม่ธรรมดาจริงๆ ครับ มีทั้งนวนิยายให้อ่าน มีแจกพระในราคาให้ร่วมบุญ ได้ทั้งบุญ และความสนุกสนานเพลิดเพลิน สาระความรู้ใหม่ๆ ฯลฯ
แบบนี้กด Like ให้อย่างเดียวไม่พอครับ เพราะอะไรทราบไหมครับ ท่าน wanwi (ชื่อหลาน) ใจท่านนะครับใจท่านหล่อมากมาก (จะวัยรุ่นไปไหมเนี่ย 555+++)

 

ทุกอย่างเป็นวาสนาจริงๆ พี่เอ็กซ์มีวาสนาได้เจอเรื่องราวเหนือโลก อันมหัศจรรย์ลี่้ลับเกินกว่าที่จะบอกใครๆได้ และท่านพี่ก็มีวาสนาได้พบพานนักขุดผู้ยิ่งใหญ๋อันเป็นตำนาน ได้รับรู้เรื่องราว อันแสนน่าอัศจรรย์และที่สำคัญบันทึกของพี่เอ็กซ์ ซึ่งถ้าไม่อยู่หรือสูญหายไป จะเป็นที่เสียดายต่อคนรุ่นหลังยิ่งนัก ส่วนพวกเรา ยิ่งมีวาสนากันใหญ่เพราะเราชนหมู่มาก มีวาสนาได้พบพานท่านพี่ ได้รับรู้เรื่องราว อันที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน เชื่อว่าบางคนไม่แม้แต่จะคิด ผมเชื่อครับ วาสนาทำให้เรามาพบกัน (f)

 

สวัสดีครับท่านพี่วันวิ เริ่มต้นสัปดาห์สุดท้ายของปี
ติดตามเรื่องราวเข้มข้น ตื่นเต้นทุกตอนชวนติดตามที่หาเสพไม่ได้ที่ไหน ลีลาวาทะสุดยอด
แถมมีกิจกรรมลุ้นร่วมบุญอีก ยอดเยี่ยมจริงๆครับ ข้าน้อยขอคารวะด้วยใจจริงครับ
ขอให้พี่วันวิ และทุกท่าน สำเร็จในกิจการ ค้าขายร่ำรวย เจริญในหน้าที่การงานเลื่อนยศเลื่อนตำแหน่ง สุขภาพแข็งแรง มีความสุขทุกท่านครับ

 

วันนี้ได้รับพระนางกวักหลวงปู่มั่นเรียบร้อยแล้วครับ
ขอขอบคุณท่ทนwanwiคุณน้ำฝนและทีมงานทุกท่าน
และอนุโมทนาบุญกับท่านwanwiด้วยครับ
สาธุ..สาธุ..สาธุ..._/l\_

 

ผมว่าด้วยประสพการณ์ของท่านสุ น่าเจอเหตุการณ์แปลกๆเยอะน่าเล่าให้เหล่าสมาชิกฟังมั่ง อยากอ่านมั่ง แค่อิ่มตัวกับพระถึงขนาดขนไปแจกก้อน่าสนใจแล้วครับยังที่พบในป่าอีกคงไม่น้อย

 

มนุษย์ต้องมี"มโนธรรม"ก่อนครับน้องบานชื่น
คือ"จิตสำนึก"การแยกแยะ"ดี-ชั่ว"ได้ถูกต้อง
จากนั้น"จริยะธรรม"ก็จะตามมาคือ การประพฤติ
ให้ผู้มีมโนธรรม ทำความดีมากกว่า ความเลว
และไม่ช้าจะกลายเป็นผู้มี"คุณธรรม"ติดตัวไป
จนกว่าสนิทแนบแน่นเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต

ลำดับขั้นแห่ง"ธรรม"หรือกฏชีวิตปุถุชนง่ายๆแค่นี้
อ่านง่าย-ฟังง่าย-ปฏิบัติยากชะมัด เพราะอะไร?
ความโลภ-เห็นแก่ตัว-อยากไม่รู้จบ มีในตนทุกคน

ศาสนาพุทธจึงสอนให้"ละ-ปล่อยวาง"ขจัดความอยากก่อน
คนไม่รู้ก็หาว่า ศาสนานี้คร่ำครึ มนุษย์จะอยู่ได้อย่างไร?
ถ้า สละและละหมด...มันคิดกลับหัว กลับหางเพราะเห็นแก่ตัว

เออ...บัวในโคลนตม ปล่อยให้รบราฆ่าฟันกันไป ให้หมดโลก
พวกเรา นั่งสมาธิดูตัวเองเงียบๆ ก็พอ!!!

 

แม่นแล้ว...คุณพงศ์ฯ

 

คนมีบุญสัมพันธ์กับสิ่งลี้ลับครับ
ชีวิตจึงวนเวียนด้านนี้ ไม่หยุด
ทั้งที่เจ้าตัวก็อยากเลิก เพราะเสี่ยง

เหมือนนักเหินหาวเวหา ดิ่งมฤตยู สู่พสุธา
ร้อยนทั้งร้อยไปถามเหอะ ลูกเมียจะบ้าตายทั้งนั้น
แต่บางทีเป็นลิขิต และแบบแผนชีวิตเป็นเช่นนั้นจริงๆ

 

อัน เกิด แก่ เจ็บ ตาย ในใต้หลา
ทุกนามาต้องเจออย่าเผลอไผล
อย่าทำตนเซ่อซ่าชะล่าใจ
ช้าหรือไวทุกคนต้องชนมัน

รักาาใจของตนให้พ้นผิด
ให้ชีวิตโชคดีมีสุขสันต์
ทำวันนี้ให้ดีมีค่าครัน
ตามพี่ WAN-WI เล่าเข้าใจกัน...

​