เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

ผมโอนเงินเรียบร้อยแล้วครับ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม...เราจำเป็นเพื่อยังชีพ ไม่ได้สนุกหรือมันมือ!
__________________________________________________

ป่าดิบตะนาวศรี ดาษดื่มอุดมเหยื่อโอชะ ผมเจอฝูงหมูป่า กวาง เก้ง รายทางที่เดิน แต่ยิงไม่ลง ตะละตัวบิ๊กเบ้งเกินกินมื้อเดียวสองท้อง...

ผมล่องต่อไปอีกหน่อย ใจก็พะวงคุณนงข้างหลัง รีบสลัดความฟุ้งซ่านหันมีสมาธิกับภาระตรงหน้า ก่อนอื่นหักกิ่งไม้ทำเครื่องหมายแบบลุงเฒ่าผู้เจนจบ แหงนคอมองจดจำ"หมาย"บนยอดไม้ แต่ถ้าสิ้นแสงแรงสว่างองค์เทพสุริยัน...หมายบนฟ้าก็ไร้ประโยชน์

ก้อนหิน กิ่งไม้ ลูกศรชั่วคราว รอยขูดขีด เป็นสัญญลักษณ์ดีที่สุด วิธีใกล้เคียงโลกมนุษย์ถ้ำ

แต่จำเป็นเพราะที่นี่มิใช่ป่าคอนกรีตที่มีเครื่องหมายป้ายบอกทาง!

ไม่ไกลนัก เจอกอไผ่ ผมยิ้มถูกใจ นี่เป็นรวงรังไก่ป่า ปกติมันจะหลับนอนบนที่สูง หาตัวยาก แต่ป่านี้ไร้ผู้รุกราน ประกอบกับยังไม่สิ้นแสงตะวันแดง เข้าช่วงผีตากผ้าอ้อม หลายตัวยังเพลินกับการคุ้ยเขี่ย จิกหนอน แมลงบนพื้น

ไก่ตัวผู้กับฝูงเมียงามๆ ผมซัดเจ้าห้านัดโป้งเดียว ดาวกระจายทำไก่ชะตาขาดดิ้นพราดๆ ถลาล้ม2ตัว ที่เหลือบินหายขึ้นยอดไผ่

อาหารพอกิน พอเพียงกำลังดี มีเหลือเผื่อมื้อเช้าเล็กน้อย เนื้อไก่ป่าค่อนข้างเหนียว แต่หวาน ดูดเนื้อติดกระดูกชุ่มคอ!

เป็นที่น่ายินดี ขาล่องกลับจากล่าอาหาร ผมเจอะต้นสะเดาป่า แขนงกิ่งเล็กๆของมัน ทุบแล้วเอาทำไม้สีฟันชั่วคราว ผมรีบหักกิ่งเล็ก ก้านน้อยเป็นกำใส่เป้ หลังอาหารทุบให้ปลายแตกเป็นฝอย ชุบน้ำถูฟัน ปากหอมชื่นใจ ดีกว่า"แปลงสีนิ้ว"หลายร้อยเท่า

"ไม่น่าเชื่อ กิ่งไม้แค่นี้ สีฟันสะอาดดีจัง"...คุณนงพูดหลังจาก ทำความสะอาดฟันตามผมแนะ...

"ลุงพรานสอนไว้ ไม่เห็นหรือครับ ฟันแกเหลืองอ๋อย แต่แข็งแรงไม่ผุหรือมีกลิ่นปากเลย" ผมตอบและจัดแจงพาเธอไปหลังโขดหินก่อน สำรวจที่ทางทำธุระส่วนตัว

เทพีแห่งโชคมาเยือนเป็นวาระสอง หนนี้ใหญ่ยิ่งสำหรับนักเดินป่า...เจอแหล่งน้ำซับเล็กๆบนพื้น ผมสงสัยแล้วเชียว ทำไมมีมดทำรังบนพื้นฝูงโตแถวนั้น...ลองงัดแงะก้อนหินชุ่มน้ำขึ้นมาพักเดียว น้ำซับทะลักออกมาเป็นแอ่งน้อย

ตำนานการเดินทัพโบราณ หนังสือการยุทธพิชัยสงคราม ผมอ่านและจำขึ้นใจ กองทัพหาแหล่งน้ำ อาศัยรังมดบนพื้น จากยุคสมัยเลียดก๊ก เป็นเรื่องจริง!!!

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~

มีอาหาร น้ำดื่ม ที่พักคุ้มกะลาหัว ยารักษาโรคในเป้ เสื้อผ้าเครื่องนุ่งห่มตามอัตภาพ ชีวิตระหกระเหิน เร่ร่อนกลางป่าดิบเกือบครบครันปัจจัย 4 พอยิ้มออก...!

ได้เวลาพักกายาและจิตใจ ผมให้คุณนงเอนนอนไปก่อน เอาใบไม้มากมายสลัดมดทิ้ง ปูเป็นที่นอน ปูด้วยผ้าขาวม้าทับ...ใบสะเดาที่ติดมือมา ขยุ้มหนึ่งกำมือใส่ข้างใต้เป็นเคล็ด!

"ตำรับอินเดีย บันทึกว่ากันผี ไม่ให้ฝันร้าย เราบอกกล่าวแม่พระธรณีอีกที ก็หลับสบาย คุณนงนอนเลยครับ"...

ผมสาธยายเคล็ดลับตำราโบราณให้สาวงามผู้มาจากโลกศิวิไลซ์ทราบ...นับวันผมชักรู้สึกตนเองว่า ใกล้เคียงกับ "จอมขมังเวทย์" เข้าไปทุกขณะจิต...!

ประดุจมีบางสิ่ง "อุปเฉท" (นำเข้าชิดใกล้)...เริ่มตั้งแต่เป็นเด็กวัด สวดมนต์งูๆ ปลาๆประสาวัยรุ่น วุ่นคะนอง...มาเป็นไอ้เณรทหารเกณฑ์เริ่มสวด นะโมฯ ได้คล่อง เพราะท่องทุกเช้าตามคำสั่ง

ไปตาม ผบ.ค่ายเข้าวัด ทำวัตรปฏิบัติไม่กี่หน มีเพิ่ม "อิติปิ โส" ให้จำทั้งบทยาวขึ้นใจ แต่ก็ไม่ค่อยได้สวดใช้นัก

จับพลัดจับผลูก่อนเป็นกรรมกรเหมือง ได้ขุดองค์ปู่เป็นมิ่งขวัญชีวี ต่อมาถูกประสาทด้วยพระมหาคาถา "มงกุฏพระพุทธเจ้า" จากองค์ปู่ฤๅษีผ่านนิมิตอัศจรรย์พันปี...ตามด้วยบทปลดปล่อยวิญญาณหมู่ ดับไฟนรก..."พระมาลัยสูตร"!

รับมอบพระมหาคาถาคุ้มกันภัยจากองค์ปู่ลึกลับกลางป่าดิบหลายบท ผมทะยอยใช้ตามความเหมาะสม...

โลดลิ่วทะยานไปรับสุดยอดมหามนตราคุ้มภัยยามคับขัน เข้าบงอับ บงรา บนดาวดึงส์...

มนต์วิเศษตรึงใจที่ช่วยเราวันเดียวสองหน ทั้งช้างป่าหนึ่งโขลง และเสือดำหนึ่งคู่!!!

ทุกพระคาถา ผมใช้ได้ดี เพราะมีจิตมั่นคง ความจำยอดเยี่ยม คนรุ่นต่อๆ มา บัญญัติอธิบาย ผู้มีบุคลิกเช่นนี้ว่า--:

==========มีของเดิม ติดตัวมามาก!!!==========

คิดขำๆ เล่นๆ ชีวิตเข้าล่องวิถีนี้ไปอีกสัก 2-3 เดือน...อาจารย์เลิศก็อาจารย์เลิศเหอะน่า มีหวังแพ้ผมหลุดลุ่ยในความเป็น "จอมขมังเวทย์"?!

ผมหารู้ไม่ว่า วินาทีจิตแว่บหาพระอาจารย์จอมขมังเวทย์ด้านไสยฯ ตัวจริงนั้น ผู้ที่ถูกผมคำนึงถึง กำลังมีชะตาชีวิตเข้าห้วงมรณะคับขัน เจียนอยู่เจียนไป!

ความมืดโรยตัวปกคลุมทั่วผืนป่า...อากาศเย็นตามติดเป็นคู่ เสมือนเพื่อนรักเพื่อนเกลอ เอ็งไปหนใด ข้าไปด้วย กองไฟประทุเปรี๊ยะ ส่งพลังเตโชธาตุ ผลักไสวาโยหนาว ขยันสู้อย่างแข็งขัน ไอร้อนแผ่ซ่านทั่วสถานพำนักน้อยชั่วคราว เป็นวิมานอุ่นสบาย

หริ่ง เรไร จิ้งหรีดไพร กรีดระงม สลับเสียงนกราตรีกู่ก้องร้องหากิน หาคู่รอบตัว ทุกสรรพสำเนียงดังอุปรากรวงใหญ่แห่งไพรเถื่อนตะนาวศรี ให้เรานอนฟังสำเนียงป่า เสนาะหู ชวนพึงใจ

ผมนั่งเอาหลังพิงหินใหญ่หน้าช่องเหมือนปากประตู ปล่อยคุณนงนางฟ้าตกสวรรค์ กินอิ่ม นอนอุ่นในช่องพัก ร่างเธอเหยียดยาวสบายบนฟูกธรรมชาติ หลับทันทีที่หัวถึงหมอน (เป้) ชั่วคราว

ก่อนนั้นผมร่ายมนต์ "มงกุฏพระพุทธเจ้า" ม้วนเดียว 9 จบ ด้วยการกลั้นลมหายใจ ลิ้นดุนเพดานปากให้เป็นหนึ่งคาบ เอาปลายมีดขีดเส้นรอบวง ล้อมที่พักเป็นครึ่งวงกลม เหลือเพียงด้านในเพิงหิน เพราะติดหินใหญ่เป็นปราการแกร่งอยู่แล้ว

จบมนต์มหามงคลนี้ ยังไม่พอ ผมต่อด้วยบทคาถาล้อมตัว ที่หลวงปู่ลึกลับประสาทให้กับคุณนงก่อนกราบลา...เป็นพระคาถา ป้องตัว ป้องใคร ป้องมัน ได้ดียิ่งความว่า...

===พุทธะ พุทธา พุทเธ พุทโธ...พุทธัง
=== อะระหัง พุทโธ นะ โม พุทธ ธา ยะ===

 

ฝนตกอีกแล้ว วันนี้เสาร์ทำงาน สบายๆไม่วุ่นวายมาก อากาศกำลังดี อ่านตะลุยตะนาวศรีเพลินๆ สะเดาป่ากับสะเดาบ้านต่างกันไงอ่ะคับพี่วัน แล้วสะเดาบ้านที่กินๆกัน ใช้สีฟัน ได้เหมือนกันป่าวครับ

 

สองท่อนยาวเฟื้อย วันหยุดแสนโสภา
เชิญดื่มด่ำอรรถรสให้พึงใจ พักนิ้ว พักสายตา
ยามเย็นอาจมาเจอกันอีกรอบ หากไม่"กรอบ"
เป็นข้าวเกรียบ ด้วยสังขารซะก่อน-ฮ่า

 

โมทนาครับน้องบิ๊กฯ
วันจันทร์ส่งพระให้
ยินดีที่ได้ร่วมบุญดีๆกัน

 

ในบันทึกว่างั้นน้องเรย์ เขาว่าเป็นตำราแขกพันปี
สะเดาบ้านไม่รู้ใช้ได้มั้ย? จนปัญญาตอบจริงๆ
จะว่าไป พวกไม้ สมุนไพร ดัดแปลงใช้ ไม่อันตราย
แต่โลกยุคใหม่ขาดสืบสานต่อ เพราะมีความสะดวก
รายรอบตัวให้หยิบฉวย ใช้มากกว่า

ความรู้เหล่านี้จึงเป็นภูมิปัญญาโบราณ มรดกเก่าแก่
ในยุคที่โลกขาดแคลนทุกสิ่ง มีธรรมชาติเป็นที่พึ่ง
เข้าตำรา"รู้ไว้ใช่ว่า ใส่บ่าแบกหาม" รู้ก็ดี ไม่รู้ก็ได้

 

เดี๋ยวมีเวลาจะถ่ายรูปมาให้ช่วยดูด้วยครับ (เม็ดยาวาสนา)
ขอบคุณมากครับ

 

ขอบคุณครับคุณอา
กระทู้"นักขุดกรุ" รวมคนชอบอ่าน
รวมคนชอบสะสมวัตถุมงคล แต่เป็นสังคมดีๆ ที่ไม่ได้เน้นการค้าขายวัตถุมงคล
หรือจะมี ก็ต้องถอดทิ้งไว้ข้างนอกก่อนเข้ามาในกลุ่มก้อนกระทู้นี้
ทำให้เป็นสังคมเล็กๆ ที่มีความจริงใจ แบ่งปันสิ่งต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นความรู้ หรือวัตถุมงคล
ใครมีอะไรอยากรู้ ก็ถามไถ่กันได้ มีผู้ช่วยที่เต็มใจช่วยตอบหลายท่าน
เพราะผมเชื่อว่า เรา ท่าน ไม่รู้ไปหมดทุกเรื่องหรอก ผมถือว่าโชคดีที่ได้มีโอกาส เข้ามาในสังคมนี้ครับ

 

ติดตามมาตั้งแต่ก่อนปีใหม่ ผมไม่เคยติดอ่านอะไรที่ยาวๆแบบนี้มานานแล้ว
นอกจากหนังสือธรรมมะที่โดนใจ หลังจากเลิกอ่านนิยายแบบจริงๆจังๆ
มากว่าสามสิบปีครับ เหมือนกลับไปอ่านเพชรพระอุมา เหมือนเมื่อก่อนสมัยเรียนมัธยมเหมือนที่ใครๆหลายท่านว่าจริงๆครับ...
ผมมีสมเด็จกับเขาอยู่ ๑ องค์ เป็นแบบคะแนนองค์เล็กๆครับ
ไม่ทราบว่าเนื้อหาพอจะเข้าเค้าสายหลวงปู่บุญหรือหลวงปู่เพิ่มไหมครับ
รบกวนพี่วันหรือเพื่อนสมาชิกท่านอื่นด้วยครับ

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
ใช้คติธรรม
ให้สตินักอ่าน
ปันความคิด
สะกิดปัญญา
น้ำในใจ
เอ่อล้น มากเหลือ

 

สุขสันต์วันอาทิตย์ท่านวันวิและWFCทุกๆท่านค่ะ

 

วันนี้ตามอ่านทันครบทุกหน้าแล้วครับ ขอแสดงความยินดีกับผู้โชคดีทั้งเจ็ดท่านนะครับ คืนนี้ราตรีสวัสดิครับ

 

สวัสดียามเช้าวันอาทิตย์ จิตแจ่มใสครับ พี่วันและพี่ๆน้องๆทุกท่าน คาถาที่พี่วันนำมาลงไว้ขออนุญาติจดและนำไปใช้ได้มั้ยครับ (บางคาถาห้ามจด) ขออุนุญาติลุงเอ็กซ์เจ้าของบันทึกและพระอาจารย์ที่มอบคาถาให้ไว้นะที่นี้ด้วยครับ

 

สายๆสวัสดีครับ ไมเกรน เล่นงานตั้งแต่ตีสองกว่าๆ ปวดหัวมากเลย กว่าจะได้หลับก็ตีห้ากว่าแล้ว น่าจะโรคเวรโรคกรรมล่ะ หากาแฟดื่มให้ตาแจ่มใสกันครับ

 

ขอบคุณมากเลยครับ ถ้าไม่ชำนาญหรือศึกษามาคงยากฟันธงได้ครับ
ถ้ามีโอกาสคงได้รบกวนอีกครับ
ขอบคุณอีกครับที่ให้คำแนะนำครับ

 

สวัสดีวันอาทิตย์ครับคุณอาและทุกๆท่านครับ

 

สวัสดีเที่ยงวันอาทิตย์ ครับ