เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

หวัดดีน้องปรายฯกลับยามค่ำ
พร้อมทั้งเขียนเรื่องให้อ่านกันต่อ
รอจิ้มสักชั่วครู่ เชิญดินเนอร์ก่อนก็ได้

 

ขอแสดงความยินดีกับทุกท่านที่ได้รับตะกรุดอันเป็นมงคลเป็นของขวัญในวันปีใหม่ไทยด้วยนะคร้าบ ^_^

 

ยินดีกับผู้ที่โชคดีรับวันสงกรานต์ครับ
รออ่านตอนต่อไปด้วยใจระทึกครับผม

 

ยินดีกับท่านที่โชคดีด้วยครับ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ความเดิม...เสือสมิงตัวที่2แห่งตะนาวศรี ระยะมันอยู่ใกล้น่าใจหาย ผมไม่สนเสียงโหยไห้ กดไกกระหน่ำเจ้าห้านัด รวดเดียว...

=====เปรี้ยง!...เปรี้ยง!...เปรี้ยง!...!!=====
_____________________________________________

3 นัดซ้อน อัดเข้าลำตัว เป้าใหญ่ ไม่เล็งตรงหว่างตา กลางหน้าผาก...

ระยะแค่สิบก้าว ขืนยิงผิดเป้าถูกชาร์จแดดิ้นแน่!

"อ๊าวว...ฮึ้มมม"...ปีศาจเจ้าป่าที่ผมมั่นใจครางโหยหวนไม่ออมเสียงแข่งกับคำรามของลูกซอง มันเซผงะถอยหลังล้มตึงหัวฟาดพื้น ดิ้นเร่าๆเป็นวงกลม ผมจ้องปืนเตรียมซ้ำ แต่ในความมืดยิงไม่ถนัด เหลือลูกปืน 2 นัดต้องระวัง...

อีกประการต้องแน่ใจ นั่นไม่ใช่คน...ลั่นกระสุนไปแล้ว จิตปริวิตก หวั่นใจวูบวาบไม่เป็นส่ำ...

ผมตัดสินใจเร็วเกินไปไหม?...ถ้านั่นเป็นหญิงชาวบ้านป่ากะเร้อกะรังตัวจริง ชีวิตผมก็จบ จมดิ่งลงนรกอเวจี!!!

นี่มิใช่การลั่นกระสุนใส่คนป่าแดนเถื่อน ถือหอก ถือธนู นี่เป็นชาวบ้านกระเซอะ กระเซิงเห็นเต็มตา

ภาวนาให้บทเรียนที่เคยได้รับจาก"เสือสมิง"ตัวแรกเป็นตำราที่ไม่พลาด เพราะเคยหวิดม้วย ด้วยลังเลในการล่าหนนั้น...จึงทำผมกล้าลั่นไกในหนนี้

ร่างที่กำลังตีแปลงเป็นวงกลม คน2ขา เริ่มสำแดงอาการผิดปกติ มันกระเสือกกระสนพลิกตะกาย กลายเป็นสัตว์ใช้สันหลังขนานพื้นธรณี จากสัตว์โลกกระดูกสันหลังตั้งตรงเดินได้แบบคนในความมืด

คำตอบมหัศจรรย์เหนือความจริงของโลกทั้งปวง กำลังคลี่ม่านประจักษ์...เป็นการ "กลายร่าง"ที่ผมได้เห็นทั้งสองตาหนแรกในชีวิต ไม่ต้องพึ่งคาถา อาคม

ก่อนนั้นผมเคยฟัง นักเลงเล่นแร่แปรธาตุ พวกนิยมมนต์คาถา อาคมขลังเล่าถึงพระดัง...ท่านหลวงปู่วัดปากคลองมะขามเฒ่า แถวเมืองชัยนาท ว่าในยุคปี 2450-60 ไม่มีท่านใดเก่งฉกาจวิชาเกินหน้า ท่านเป็นพระอาจารย์ราชนิกูล เสด็จในกรมฯ ผู้เปรียบประดุจ"บิดาแห่งกองทัพเรือไทย" และเคยสำแดงวิชาเหนือโลก เสกร่างพลทหารเลือดดอกประดู่ กลายเป็น"จระเข้" ท่ามกลางสายตาหลายสิบคู่...ใช้น้ำมนต์อีกขันเดียว ราดรดตัว"กลายร่าง"คืนกลับ!!!

เรื่องเล่านี้ บอกตามตรงอีตอนฟัง ทำไอ้เณรตะหานบกอย่างผม สงสัยครามครัน...

มีสุดยอดวิชา และผู้แกร่งกล้า เก่งอาคมขนาดนั้นจริงหรือ ในปฐพีนี้?

ป่าดงดิบแสนอาถรรพ์ได้มอบ"หนแรก"ให้ผมมากมายนัก ทั้งการเผชิญหน้า"เสือสมิง"เพื่อกู้ชีวิตเหมือง...สารพัดสัตว์ร้าย...ปวงภูติผีปีศาจ วิญญาณหลอน...รากษส,ภูติไพร,เจ้าป่า,เจ้าเขา...ผีกองกอย โครงกระดูกคลานได้ วิญญาณชาวไตฯ

พานพบองค์ปู่ฤาษีในมิติล้ำเหนือโลก จริงดั่งลวง พบเทวีเจ้าถ้ำ,ความพิศดารแห่ง"เหล็กไหล"และอาถรรพ์สุดขั้ว, คนธรรพ์ รุกขเทวี ตีนป่าหิมพานต์...เทพกุมภีล์

นี่เป็นอีกหนึ่งอัศจรรย์ที่พงพีดิบเถื่อนแห่งนี้ กำลังสำแดงประจักษ์เต็มตาตรงหน้า...

การกลายร่างจาก"คน"เป็น"เสือ" ไม่ต้องรอฟังนิทานหรือนิยายป่า ช่างน่าตื่นตา ตื่นใจ เหมือนเห็นพ่อมด-แม่มด ใช้ไม้เท้ากายสิทธิ์ สาปคนให้เป็นหมา,แมว ในหนัง!

 

ยินดีกับผู้ที่โชคดีและร่วมอนุโมทนาบุญกับทุกท่นด้วยครับ

 

ยินดีด้วยครับกับผู้โชคดีรับปีใหม่ไทย ผมและหลายคนอาจเป็นคนไม่ค่อยมีลาภลอย ซืี้อหวยไม่ถูกก็เลยไม่ซืี้อ พระท่านว่าอยากได้อะไรก็ให้ทำเอา คงเป็นเทือกนั้น

 

อนุโมทนาสาธุครับ ผมโอนร่วมทำบุญแล้วนะครับ และส่ง sms ให้คุณน้ำฝนแล้ว ขอแสดงความยินดีกับผู้โชคดีที่หลวงพ่อท่านเลือกแล้วด้วยครับ ขอให้พี่วันและทีมงาน รวมทั้งพี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ที่ติดตามกระทู้นี้มีความสุขกาย สุขใจ ตลอดปีใหม่ไทยนี้ด้วยเทอญ

 

ผมว่าถ้าแรงๆมันๆ ต้องหลวงปู่ตื้อ,หลวงปู่เจี๊ยะ ครับ ถึงใจจริงๆ
อนุโมทนาสาธุด้วยครับ ทุกวันนี้ผมก็ฟังหลวงพ่อชาเป็นหลักเหมือนกันครับ

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~

กลางแสงไฟฉายที่จับได้ไม่ถนัด ร่างปีศาจสมิงพลิกซ้าย-ขวาด้วยความเจ็บปวด แล้วมันก็รวบรวมพลัง เป็นสัตว์จตุบาทครบ 4ขาเต็มร่าง กระโจนพรวดหายไปในความมืด

ป่าแตก คนตื่นก่อนสว่าง...ลุงพรานกับบักสมถลันออกมาพร้อมอาวุธ...คุณนงหน้าตาตื่นหายงัวเงีย

ผมเล่าสั้นๆ บอกบักสมคอยฉายไฟ เป็นโชคที่ฝนหยุด ส่งนกแสกสัญญลักษณ์พญายมทูต บินออกจากต้นไม้ เตือนว่า กำลังจะมี"การตาย"บังเกิด...

"มันหนีน้ำมาจากป่าด้านล่าง"...ลุงพรานกับผมคิดตรงกัน

"เสือเจ็บ ต้องตามมั้ยลุง?"... ผมกังวล บทเรียนจากนางสมิงตะนาวศรีตัวแรก ยังติดข้องในทรงจำ!

"เสือสมิงคืออะไรค่ะ?"...คุณนงถามทื่อๆ ผมเล่าย้อนหลังฉบับย่อให้ฟัง เล่าจบก็แกล้งเย้าสาวงามเล็กน้อย อย่าให้บรรยากาศดีี ที่ผ่านมา ตึงเครียดเกิน

"ไอยคุปต์วิทยา มีเรื่องนี้หรือเปล่าคุณนง?"

สาวงามทำหน้าตรึก นึกเป็นจริงจัง เธอไม่ได้คิดว่าผมเพียงอำเล่น...

"เอ เท่าที่เรียนมีแต่พวกสิงห์โต ...เหล่าฟาโรห์นิยมล่าสิงห์โตตามชายขอบอาณาจักร เรื่องเสือกลายเป็นคนตอนแก่นึกไม่ออกจริงๆ"

พอเห็นผมหัวเราะยิ้มกริ่ม เธอก็รู้ว่าถูกอำเล็กๆ..."อีตาบ้า แกล้งถามกันก็ไม่บอก" ถ้าไม่ติดสองพรานอยู่ตรงนั้น ผมคงโดนกำปั้นน้อยสักปึ้ก

ลุงพรานกับบักสม คงไม่รู้เรื่องไอยคุปต์ อียิปต์ หรือเทพโซเบคอะไรกะเรา ได้แต่ทำหน้าเหรอหรา ผมต้องถามย้ำ...

"ลุ้ง เสือเจ็บแบบนี้ เอาไง?"

"เจอะไปตั้ง3นัดเต็มตัว ไม่น่ารอดนา นายทหาร...ฝนกับดินเปียกแฉะ อย่าตามดีกว่า ปล่อยมันตายเอง"

ลุงว่ายืดยาว ผมก็เห็นด้วย มั่นใจว่า3นัดที่อัดเข้าไป ไม่พลาดสักเม็ด ถึงจะไม่ ตูมเดียวอยู่ แต่นางสมิงหรือเจ้าเสือปีศาจคงอยู่ได้อีกไม่นาน ป่าดิบนี้ร้างพรานไพร โอกาสที่มันจะเป็นเสือลำบาก สร้างอันตรายกับคนอื่น...เป็นศูนย์!

เรากลับมานั่งรอบกองไฟ รอเวลาฟ้าสว่างค่อยออกไปดูร่องรอย...มองคุณชาติที่ยังหลับไหล หายใจสม่ำเสมอ คุณนงตรวจวัดไข้ด้วยหลังมืออีกที

"ไม่มีไข้แล้ว" เธอประกาศด้วยน้ำเสียงยินดี ผมฟังก็โล่งอกตามไปด้วย เพราะหนักใจกับสภาพอากาศเหลือกำลัง ถ้าคุณชาติยังไม่ฟื้น การเดินทางต้องสาหัสเลือดตากระเด็นแน่

เราจะแบกหนุ่มกรุงบุกป่า ฝ่าความเปียกชื้นเดินลำบากได้อย่างไร?...ในเมื่อคนแข็งแรงอย่างพวกเรา นึกถึงสภาพป่าตอนนี้ ยังขนหัวลุก!!!

 

เพิ่งรู้ว่าโชคดีมีชื่อได้ร่วมบุญรับตะกรุดมาบูชา ผมโอนเงินเรียบร้อยแล้วครับ เดี๋ยวจะแจ้งคุณน้ำฝนอีกครั้งครับ
ขอขอบคุณและอนุโมทนาสาธุด้วยครับ

 

ขอบคุณลุงwanwi สำหรับ2ตอนกำลังเข้มข้นน่าติดตามครับ และขอแสดงความยินดีกับผู้โชคดีทั้ง10ท่านด้วยครับ

 

ยินดีด้วยครับ

 

ยินดีกับทุกท่านที่ได้นะครับ โชคดีรับวันสงกรานต์ครับ ขอโมทนาบุญครับ

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
สองท่อน
เต็มอารมณ์ไพร
บทโรมรันพันตู
ของพรานไพร
สู้ศึกทั้งหัวใจ
และสิ่งเร้นร้ายในดงเถื่อน

 

ยินดีด้วยกับผู้โชคดีทุกท่านครับ

 

...........
ไม่ได้ตัดต่อค่ะเอามาจากขําขันที่เวปไทยแหละค่ะ

 

ฉลองการเดินทางที่ยิ่งใหญ่ เดินทางมาบรรจบถึง หกเดือน ผจญภัย อย่างสนุกสุดบรรเทิง ระทึกตื่นเต้นทุกช่วงเวลา ขอบคุณคุณอาผู้ใหญ่ใจดี สละเวลา เพื่อความบรรเทิงของทุกคน แต่การเดินทางยังไม่จบ ก้ยังต้องติดตามตอนต่อไป.เอยๆๆๆ