โชคเหนือเมฆ-กำไลเหนือดวง- มูลนิธิเทียนฟ้า 2497 - วัตถุมงคล หลวงปู่พิศดู-ครูบากฤษดา

เปิดพระปัจเจกพุทธเจ้าด้านหลังปั๊มยันต์

 

เปิดพระปัจเจกพุทธเจ้าด้านหลังปั๊มยันต์
ขอจองครับป๋า

 

แบ่งให้1,550บาทครับ

 

สวัสดียามบ่ายครับป๋า

 

สวัสดียามสายครับป๋า

 

สวัสดียามเที่ยงครับป๋า

 

#เครื่องมือหูทิพย์..
โทรศัพท์เป็นเครื่องมือสื่อสารที่จำเป็นอย่างยิ่งในปัจจุบัน เรียกได้ว่าต้องมีใช้กันแทบจะทุกคน..
ครั้งหนึ่งที่กุฏิของหลวงปู่พิศดู ขณะที่ลูกศิษย์ของท่านกำลังจับกลุ่มนั่งสนทนากันอยู่อย่างสนุกสนาน โดยมีองค์หลวงปู่นั่งฟังอยู่ใกล้ๆบริเวณนั้นด้วย แล้วก็มีเสียงโทรศัพท์ของบุคคลผู้หนึ่งดังขึ้น... " ฮัลโหลๆ...." แล้วเขาก็รีบลุกขึ้น เดินออกไปพูดโทรศัพท์ในมุมหนึ่งที่ห่างออกไปตามมารยาท

องค์หลวงปู่ซึ่งอยู่ ณ ที่นั้นด้วยท่านก็มองตามไป อย่างพระผู้มีจิตว่าง รอยยิ้มที่มุมปากปรากฏขึ้นเล็กน้อย แล้วก็ตามมาด้วยเสียงเรียบๆของท่านว่า
" เครื่องมือหูทิพย์เหรอ.. โฮ่ะๆ "
" สมัยก่อนนี่ไม่มี.. เดี๋ยวนี้มันแปรไปหมดแล้ว(ไม่เที่ยง) ความเจริญก็ทำให้คนสะดวกขึ้น.."

" แต่โทรศัพท์ สู้โทรจิตไม่ได้หรอกนะ ต่างกันมาก.. อยากจะคุยกับใครก็คุยได้ เห็นภาพด้วย เห็นทั้งตัว เห็นทั้งสถานที่ เหมือนมาคุยกันต่อหน้า.."

" แต่ถ้าผู้ส่งไป(จิต)ดี ผู้รับก็ต้อง(จิต)ดีด้วยกันนะ ไม่งั้นมันก็รู้แค่ฝ่ายเดียว.. จิตที่ฝึกมาดีจริงแล้ว จะทำอะไรก็ได้ จะสื่อสาร จะรู้อะไรก็รู้ได้ ในที่ทุกสถาน ทุกกาล ทุกเมื่อ แถมไม่ต้องเสียตังค์ด้วย.."

นี่เป็นเรื่องสั้นๆจากวันวาน ที่ผู้เขียนจดจำไว้ได้ ขณะอยู่รับใช้พระเดชพระคุณหลวงปู่ท่าน ไม่ว่าท่านจะพูดถึงเรื่องอะไรก็ตาม ท่านมักจะมีอุบายธรรมสอดแทรกอยู่เสมอเป็นปกติ ใครรู้เท่าทันก็ได้ของดีไป ท่านอยากให้พวกเราได้นำไปขบคิด หรือช่วยกระตุ้นให้มีใจเข้าหาทางธรรมอันเป็นของสงบเย็น บริสุทธิ์ เบากายใจ เป็นสรณะ
ตั้งแต่พบหลวงปู่ในวันแรก จนถึงวันสุดท้ายที่ได้รับใช้ในสังขารธรรมของท่าน ท่านจะสอนอยู่ตลอดเวลา ออกจากปากท่าน หรือแม้แต่การกระทำในทุกอิริยาบท รวมถึงอุบายต่างๆที่สั่งออกมาล้วนแต่เป็นธรรม ที่ถ่ายทอดให้อยู่ตลอดเวลา แต่ว่าไม่ได้มานั่งสอนอธิบายให้ฟังแบบเป็นกิจจะลักษณะเท่านั้น..

แต่ว่าผู้เขียนเป็นคนวาสนาน้อย จึงรับเอาธรรมจากท่านไว้ได้ไม่มากเท่าที่ควร (สมัยก่อนสนใจแต่เรื่องอภินิหาร).. นึกแล้วก็เสียดายวันเวลาที่มีโอกาสอยู่รับใช้ใกล้ชิดเบื้องบาทพระอริยะชั้นพิเศษอย่างองค์หลวงปู่ แต่กลับไม่ค่อยได้ของดีที่แท้จริง(ธรรมะ) นอกจากบุญกุศลที่ได้อุปัฏฐากท่านเท่านั้น..
Sira Pop

 

สวัสดียามบ่ายครับป๋า

 

สวัสดียามบ่ายครับป๋า

 

สวัสดียามสายครับป๋า

 

Fon Freedom

#กลิ่นทิพย์(เทวดา)
เรื่องของหลวงปู่กับเทวดาเป็นเรื่องที่มีมาเล่าให้ฟังกันอยู่เสมอ ยิ่งในสมัยที่องค์หลวงปู่ยังทรงขันธ์อยู่ ยิ่งมีผู้พบเจอประสบการณ์เกี่ยวกับเทวดากันมากมายค่ะ พี่เครือวัลย์( พี่พยาบาลศิษย์ที่ดูแลหลวงปู่อีกท่านหนึ่ง ปกติพี่เขาจะเข้ามาผลัดเปลี่ยนเวรกับพวกเรา เพื่อดูแลองค์หลวงปู่อยู่เสมอๆ) พี่เครือได้เล่าให้ฟังว่าสมัยหลวงปู่พักอยู่กุฏิริมน้ำ ช่วงเวลาพลบค่ำได้มีแขกผู้หญิงท่านหนึ่ง เดินทางมาจากประเทศพม่า เพื่อมาขอกราบทำบุญกับหลวงปู่ ขณะที่ผู้หญิงท่านนั้นกำลังนั่งสนทนากับหลวงปู่ #จู่ๆพี่เครือวัลย์ก็ได้กลิ่นหอมอ่อนๆโชยมาตลอดเวลา ตรงบริเวณที่โยมผู้หญิงท่านนั้นนั่งอยู่พอดี เป็นกลิ่นที่หอมแบบบอกไม่ถูก หลังจากแขกท่านนั้นกราบลาหลวงปู่กลับแล้ว หลวงปู่ก็ถามพี่เครือวัลย์ขึ้นว่า “ #ไอ้เครือ..#ได้กลิ่นอะไรใช่หรือเปล่า..?? “ (#ขณะที่หลวงปู่สนทธนากับแขกท่านนั้นอยู่ #แต่ในขณะเดียวกันนั้นจิตของหลวงปู่ท่านก็ยังรับทราบทุกขณะจิต #ทุกความรู้สึกของศิษย์และผู้อื่นที่อยู่ใกล้ชิดไปพร้อมๆกันได้)
พี่เครือ : ได้กลิ่นค่ะหลวงปู่…เป็นกลิ่นหอม อ่อนๆ กลิ่นนี้อยู่กับผู้หญิงคนนั้น
หลวงปู่: #นั่นแหล่ะ #จำไว้นะนั่นเป็นกลิ่นของเทวดา.. #เทวดาเขาตามผู้หญิงคนนี้มาจากพม่าด้วย
อีกครั้งหนึ่ง มีอยู่ปีหนึ่งหลวงปู่ได้เข้ารับการรักษาและนอนพักอยู่ที่โรงพยาบาลพระปกเกล้า พี่เครือได้พยาบาลดูแลหลวงปู่ จู่ๆวันหนึ่งหลวงปู่ก็พูดขึ้นว่า "ให้พาเรากลับวัดเดี๋ยวนี้".. พี่เครือได้ตอบว่า หลวงปู่คะ ยังกลับไม่ได้เพราะหมอยังไม่อนุญาตให้กลับ หลวงปู่ยืนยันว่าให้ส่งท่านกลับวันนี้เลย ท่านบอกว่า #เรานัดเทวดาไว้ที่วัด #เขาจะมาหาเรา..#เราผิดคำพูดไม่ได้ ยังไงต้องส่งเรากลับวันนี้เลย พี่เครือจึงต้องยอมส่งหลวงปู่กลับวัดตามคำสั่งแต่โดยดี

 

สวัสดียามเที่ยงครับป๋า

 

Sira Pop อยู่ที่ วัดเทพธารทอง อ.เขาคิชฌกูฏ จ.จันทบุรี - หลวงปู่พิศดู ธมฺมจารี
#เรื่องสั้นวันวาน..สวดปาฏิโมกข์
มีอยู่ครั้งหนึ่งสมัยที่หลวงปู่ยังจำพรรษาอยู่ที่กุฏิหลังเก่า ในวันพระใหญ่ได้มีพระป่าอาคันตุกะ ได้มากราบนมัสการหลวงปู่ ดูจากลักษณะท่านน่าจะมีอายุไม่เกิน 50 ปี (วันนั้นผมได้อยู่กับหลวงปู่ด้วย) ท่านได้สนทนาธรรมกับองค์หลวงปู่จนเป็นที่อิ่มใจแล้ว ก่อนท่านจะกลับหลวงปู่ได้บอกกับพระป่ารูปนั้นว่า..
" ท่านสวดปาฏิโมกข์ได้มิใช่หรือ นิมนต์สวดให้ฟังหน่อย.."

พระรูปนั้นรู้สึกแปลกใจ จึงถามหลวงปู่กลับไปว่า.. " หลวงปู่ทราบได้อย่างไรครับว่าผมสวดปาฏิโมกข์ได้ ? "

" แล้วสวดได้ไหมล่ะ.." (หลวงปู่ถามกลับ)

" สวดได้ครับ.."

" อืมม..นิมนต์ไปสวดตรงหน้าพระประธานโน่นเลย "

เมื่อพระป่ารูปนั้นท่านได้กราบขอโอกาสหลวงปู่สวดปาฏิโมกข์ถวาย เป็นเวลาประมาณ 45 นาที เสร็จแล้วท่านก็ได้เดินมากราบหลวงปู่
หลวงปู่จึงได้ถวายปัจจัยจำนวนหนึ่งเพื่อเป็นค่าบูชาธรรมแด่พระป่ารูปนั้น และหลวงปู่ได้ถามว่า " นานไหมนี่กว่าจะสวดได้ "



" ก็หลายเดือนอยู่ครับ " (พระป่าตอบ)

" หลายเดือนเลยรึ.. สมัยเราบวชพรรษาแรกๆ เราใช้เวลา 15 วันก็ยังถือว่านานเกินไป.." (หลวงปู่กล่าวพลางอมยิ้ม)

อันว่าบทพระปาฏิโมกข์นี้ ใครๆก็รู้ว่าเป็นบทสวดที่มีความยาวมากๆ พระบางรูปต้องใช้เวลานานถึง 3 เดือนกว่าจะจำได้หมด ถึงกระนั้นก็ยังมีสวดกระท่อนกระแท่น บางรูปบวชมาทั้งชีวิตยังไม่สามารถจำได้ทั้งหมด แต่หลวงปู่ใช้เวลาเพียง 15 วันเท่านั้นนับว่ามีความจำที่ดีเยี่ยม แต่ท่านก็ยังบอกว่า " 15 วันยังนานเกินไป " เพราะถ้าท่านตั้งใจจริงๆคงจะไม่ถึง 15 วัน

เรื่องนี้ก็แสดงให้เห็นว่า หลวงปู่ท่านมีญาณหยั่งรู้วาระจิตได้โดยละเอียด ท่านรับรู้ถึงความนึกคิด หรือกระทั่งว่าใครมีนิสัยเช่นไร หรือมีความสามารถอะไรบ้าง ตัวอย่างเช่นหลวงปู่ท่านทราบว่าพระป่ารูปนี้สวดปาฏิโมกข์ได้ ทั้งที่ยังไม่มีใครบอกท่านเลยนั่นเอง..

 

ew307782614th แหลมงอบ

 

สวัสดียามบ่ายครับป๋า