เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

ร่วมบุญครับ

 

ยอดครูภาคเหนือตอนล่าง ได้เดินทางสู่เหนือตอนบนส่งเสริมเป็นเหนือคนยิ่งขึ้น เป็นตะกรุดที่น่าใช้ น่าพกติดตัวที่สุดสำนักหนึ่ง ผมบันทึกเอาไว้ในกล่องม้วนกับตะกรุดนานมาก เพิ่งเปิดเจอก็เอามาทำบุญดีกว่า เพราะเป็นวัตถุมงคลแท้ราคาไม่แพงแบ่งปันง่าย หากเป็นตะกรุดชุด ก็คงแพงเกินไป ยุคสมัยใหม่เราสามารถพลิกแพลงใช้สอยสิ่งมงคลเอาตามความเหมาะสม ขอเพียงรำลึกถึงพระคุณท่านยามนำติดตัวก็ใช้ได้ดีเสมอเหมือนมีครูอยู่กับตัว

โมทนาน้องณัฐวุฒิจัดส่งวันจันทร์ ไม่ต้องรีบร้อนโอน สะดวกตอนไหนก็ว่ากันตอนนั้นอย่าได้กังวลใจ

 

กราบสวัสดียามเย็นวันเสาร์ค่ะ คุณอา wanwi และเพื่อนสมาชิกทุกท่าน

ขอบพระคุณคุณอามากๆค่ะ

ไม่เป็นไรค่ะ ขอขอบคุณคุณ Thot มากๆค่ะ แต่คิดว่าคุณ Thot ต้องมีบุญสัมพันธ์กับองค์หลวงพ่อพัฒน์แน่ๆค่ะ ท่านถึงได้มาโปรด อันที่จริงที่บ้านก็มีพระบูชาและเหรียญของท่านเยอะค่ะ (คุณพ่อชอบสะสม) แต่เห็นองค์ที่คุณอานำมาลงให้ร่วมบุญและได้รู้ประวัติ ก็เลยอยากร่วมบุญด้วยนะคะ

 

@sepultura มุเจอภาพครูบาอาจารย์ ตอนท่านยังหนุ่ม องค์กลางในรูปนั่นแหละค่ะ ภาพนี้เป็นภาพจากวันขึ้นบ้านใหม่ คุณเสน่าจะรู้จักท่านค่ะ ไม่รู้ว่าคุณเสยังแวะไปใส่บาตรไหม วัดหลังมหาวิทยาลัย

ปัจจุบันมุไม่ได้ไปกราบท่านเนื่องจากเกรงเรื่องสุขภาพ แต่ใบหน้าของท่านไม่เปลี่ยน แววตาของท่านยังคงแจ่มใสจริงๆ วันนี้เลยขอนำภาพถ่ายนี้มาฝากค่ะ

 

วันที่ ๙ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๖๓ ตรงกับวันอาทิตย์ แรม ๕ ค่ำ เดือน ๙ ปีชวด
ใส่บาตรในเช้าวันนี้ ๔ รูป
โมทนาบุญร่วมกันครับ
สุทินนัง วะตะเม ทานัง
อาสะวักขะยาวะหัง
นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ

 

จริงครับ หนูชุพูดถูก พระมีแค่องค์เดียว น้องโต้ดเคาะไวก่อนเพื่อนทั้งที่เข้าเว็ปไม่บ่อยและไม่ถี่ ก็ถือเป็นบุญสัมพันธ์ อีกอย่างหลวงพ่อเดินทางถึงบ้านแล้ว ก็นิมนต์ท่านเป็นมิ่งสิริมงคลไว้กับบ้านกับตัวดีที่สุด ถึงอย่างไรก็ต้องขอบพระคุณในน้ำใจแบ่งปันอันงดงามของน้องโต้ดไว้ด้วย

รุ่นนี้เป็นรุ่นน่าใช้บูชา แถมมีประสบการณ์ไม่เบา ประวัติเยี่ยมยอดในการสร้าง-เสกแถมอายุการสร้างยาวนานมาก เผลอหน่อยเดียวถึงรุ่นลูกเราก็อายุเฉียดร้อย

 

ด็อกเตอร์มุส่งภาพพระให้เฉพาะน้องเสฯ ก็เลยไม่ทราบว่า หลวงพ่อท่านนามว่ากระไร ดูแต่หน้าในภาพซึ่งคงเก่าเป็นสิบปี ก็ยากจะบอกได้

ส่วนน้องเสฯช่วงนี้น่าจะสาละวนกับการเตรียมตัวเป็นคุณพ่อมือใหม่หัดขับ คงไม่ว่างเข้าเว็ปอีกสักระยะ

 

เปลี่ยนทิศมาชมภาพสดใหม่ซิงจากเมื่อเช้านี้ดีกว่า หลวงตารับอาหารจากยอดโชเฟอร์ซึ่งไม่เคยละเลยการบุญ ถ้าบนท้องถนนมีคนนั่งหลังพวงมาลัยปฏิบัติกิจอย่างนี้ก่อนออกหากินประจำวัน รถชน รถอุบัติเหตุก็คงลดน้อยลงอย่างน่าเหลือเชื่อ เพราะคนขับทำบุญแล้วใจเย็น มีสติในการใช้รถใช้ถนน

ว่าแล้วก็อนุโมทนาตามไป ขอให้ท่านโชเฟอร์หากินคล่องต้วทุกวัน

 

ภาพสดชื่นหนูๆวัยสดใส
ให้ความภิรมย์ในการชม...

เด็กกิ๊วก๊าว.....เช้าปลูกผัก
เย็นผัดฟัก......รักทำสวน
ชวนชี้ชม........สั่งสมถ้วน
ครบกระบวน....ล้วนรักษ์โลก!

 

ได้เวลาดี ทีไทม์ สำหรับความเบิกบานฤทัยวันหยุด วันนี้คณะล่าเสือมาตามนัด ไม่ผัดก๊วยเตี๋ยวหรือผัดไทยไปอีก อากาศกำลังดีเข้าป่าหาความสำราญกันดีกว่า

รอจิ้มกับแก้ไขตัวผิด(มโหฬาร)อีกครู่ใหญ่ จิบชากาแฟชุ่มคอ ชื่นใจไปก่อนครับ

 

กราบขอบพระคุณคุณอา wanwi..ด้วยครับ...โอกาสหน้าจะมารบกวนคุณอา ทั้งสองใหม่ครับ..สาธุ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้าเจ้าถ้ำ!!!
================
ความเดิม...มนุษย์ผิวหนังบอบบาง เนื้อหนังมังสาฉีกขาดง่าย มิอาจทานทนต่อสภาพโหดร้ายทารุณเกินจริง นั่นแหละคนธรรมดาอย่างพวกเรา!!!
~~~~~~~~

ใต้เพิงหมาแหงนที่ซุกหัว อากาศหฤโหด ดูอบอุ่นผ่อนคลายกลางวงล้อมมิตรสหาย มีไม้ใหญ่ยักษ์ปักหลั่นเป็นปราการทรงพลัง ผมปล่อยใจล่องลอยไปกับราตรีเหน็บหนาว...

อีกพักใหญ่คุณเทพกับผู้การเหมืองคงรับช่วงอยู่เวรผลัดสุดท้าย เต้นท์คุณนงอยู่ไม่ห่างเพิงผมนัก ป่านนี้สาวงามคงหลับไม่รู้สารู้สม เสียงปืนนัดเดียวไม่มีวี่แววปลุกเธอ

บางทีคนงามอาจซัดยานอนหลับเข้าไปสักเม็ด แทนการให้คุณชาติกินบ่อยครั้ง...?

ผมคิดขำ ๆ อมยิ้มกับตัวเองในความมืด ความหนาวเติมเต็มด้วยความอ่อนเพลีย ก่อนผล็อยหลับสนิทยิ่งกว่านักมวยโดนกำปั้นคู่ต่อสู้สอยเข้าปลายคางนับร้อยไม่ฟื้น!

สะดุ้งเฮือกอีกที เมื่อแว่วกัมปนาทปานฟ้าผ่า ป่าถล่ม...

"เปรี้ยง..เปรี้ยง!" !!

ผมผวาคว้าไอ้ปืนโต กลิ้งตัวออกจากเพิงหมาแหงนสะบัดหัวให้หายมึนงง เสียงโกลาหลเอ็ดอึงรอบตัว แสงสว่างกองไฟใหญ่กลางแค้มป์ดั่งกองกูณฑ์บูชายัญ ส่องเห็นความอลหม่านพลุกพล่านผู้การเหมือง คุณเทพ คุณชาติ คุณนง อาจารย์เลิศ อยู่ครบ ผมรีบเข้าไปสมทบตามด้วยลุงพรานกับบักสม อีกไม่นานหัวหน้าชาวมอญกับลูกหาบและคนที่เหลือในคณะก็ออกมารวมกันพร้อมหน้าทุกชีวิต...

"ไอ้ลายมาเยี่ยม"...นายหัวเหมืองเล่าน้ำเสียงตื่นเต้นมือไม้ยังสั่นกับนาทีวิกฤติเฉียดเป็นเฉียดตาย เมื่อเห็นลุงพรานกับผม

แล้วเหตุระทึกขวัญก่อนฟ้าสาง ก็พรั่งพรูจากปากนายเหมืองรวดเดียว...

"ผมกำลังเดินยามรอบ ๆ กะเดินเป็นรอบสุดท้าย เทพอยู่ข้างกองไฟ เดินถึงสุดทางตรงนู้น ด้านที่ลูกหาบมอญนอน ส่องไฟฉายกระทบตัวมันพอดี ห่างไปสักสิบกว่าก้าวเห็นจะได้ มันไวมากกระโจนหลบแสงไฟ ผมยิงไล่หลัง 2 นัด ช้ากว่ามันหลายก้าว คงไม่ถูก"!

นายหัวโชคดีหนึ่งในร้อย ไอ้ลายไม่กระโจนสวนแสงไฟ ชาร์จใส่ในวินาทีชีวิต !!!

หรือมันก็ตกใจนึกไม่ถึงว่า จะมีคนห่าม ๆ เดินท่อม ๆ เหมือนมันยามดึก เพียงแต่จุดประสงค์ต่างกัน...

มันต้องการชีวิต ส่วนนายหัวเหมืองเดินปกป้องชีวิต!

ไอ้ลายมหากาฬไม่ยอมเข้าหาศพเหยื่อล่อ มันต้องการเพิ่มศพด้วยเหยื่อรายใหม่ แค้มป์กลางป่าอบอุ่นอึกทึกผู้คน ทั้งเสียง กลิ่น ทำสัตว์ป่ากระเจิง แข็งแรงเป็นป้อมค่ายย่อย ๆ กลายเป็นหลุมพรางของพวกเราเสียเอง...คนมากดูแลยาก!!!

บรรดานายจ้างทราบเรื่องที่ผมกับลุงพรานแพ้ภัยหนาว ต้องตะกายลงจากห้างก่อนเวลา ไม่มีใครตำหนิติเตียนเพราะเหตุเฉพาะหน้ากลางราตรีอันหนาวเหน็บยาวนาน ส่งคลื่นอกสั่นขวัญแขวนให้ประหวั่นมากกว่า

พยัคฆาเจ้าป่าตัวนี้ ใจมันเหี้ยมในตัวเกินคาด ลำพังพฤติกรรมฆ่าคนไม่กินเนื้อ ก็โหดเกินเหตุ นี่ยังเติมพลังดีหมีเพิ่มเข้าไปอีก ไม่กลัวแสงไฟ ไม่เกรงคนหมู่มาก อยากราวีท้าตีท้าต่อยกับเรา

ผมพลันโพล่งความหนักใจเรื่อง 17 ชีวิตที่ยากดูแลทั่วถึงออกไปกลางวงตรง ๆ...นายเหมืองก็รู้แกวรู้ใจเช่นกัน รีบพูดสนองเสียงดัง...

"พรุ่งนี้ฝังศพเสร็จ ผมกับคณะจะเดินทางแยกไปก่อน ทางนี้ฝากพี่เทพกับพวกเราดูแล จัดการต่อให้จบ"

"ดี...ดี"...คุณเทพรีบตอบพร้อมกล่าวต่อ..." ไอ้ลายจอมเกเรเราหวดกะมันเอง เอาตามนั้นนะ น้องพราน...ลุง?"

ท่าทางกระเหี้ยนกระหือรือคุณเทพนักล่าเหล็กไหล ซึ่งบัดนี้กลายมาเป็นอยากล่าไอ้ลายเต็มแก่ หรือรสชาติการสอยแมวยักษ์ช่วยเจ้ามะไม่กี่วันก่อน ยังตราตรึงติดห้วงทรงจำ คุณเทพอยากสอยไอ้แสบยักษ์เพิ่มอีกสักตัว เอาหัวกระโหลกมันเป็นที่ระลึก ถลกหนังประดับฝาบ้านเก็บไว้ในคอลเล็คชั่นการล่าครั้งยิ่งใหญ่ เหมือนพรานไพรชื่อดังระดับทวีปตาน้ำข้าวหลาย ๆ คน

"เอาไงก็เอากันครับ...ผมกับลุงได้ทั้งนั้น"...ผมตอบนายจ้างแทนลุงพรานไปด้วย

"พี่ไปเหอะ ทางนี้เราน่าใช้เวลาสัก 2 - 3 วัน ใช่มั้ยลุง?"

ตาทีนี้คุณชาติเป็นคนพูดขึ้นบ้าง หันไปตบไหล่ลุงพรานคู่ซี้ที่เคยผจญศึกกันตามลำพังมาแล้วอย่างสนิทสนมคุ้นเคย ไม่ถือตัว

ลุงเฒ่าเกาหัวแกรก ๆ ร้อง "ฮึ่" คำเดียวดังเคย...

หัวหน้าคนงานมอญ ก้าวเข้ามากลางวง มือจับแขนผมเขย่า...

"ฝากด้วยนายทหาร อย่ายอมแพ้"...น้ำเสียงเว้าวอนของมอญวัยกลางคน ส่งผมเกิดลูกฮึดบ้าบิ่นอีกรอบ

"ผมจะกลับเหมือง เอาหัวกระโหลกมันไปให้หัวหน้าทำที่เขี่ยบุหรี่"!

คำตอบแข็งขันของผม ส่งรอยยิ้มปรากฏรอบวง สาวงามที่ยืนฟังเงียบ ๆ มานาน เสริมขึ้นบ้าง

"คราวนี้ เอาอะไรเป็นเหยื่อล่อละคะ?"

ทุกคนหันมองลุงเฒ่าที่ทำทีตีหน้าเหรอหรา ผมต้องสะกิดลุงเบา ๆ ให้ตอบ

"อะ...อ่า หากวาง เก้งสักตัวยั่วมันนะนาย"

ลุงตอบไม่ยาว กลัวพูดผิดพูดถูกอายไทยมุงกับมอญมุง แต่ไม่มีใครสนใจความผิดถูกของภาษา โจทย์อีกข้อที่โผล่ขึ้นมาต่างหาก...

ต้องเหนื่อยล่าเก้ง ฆ่ากวางหรือสมันก่อนล่าเสือวันนี้

พูดว่า ล่าเสือ,ยิงเสือ โม้เอามันส์ปากใครก็พูดน้ำลายแตกฟองได้ทั้งนั้น หากไม่อยู่ในสถานการณ์จริง เจอสารพัดปัญหาถาโถมเข้ามาให้แก้ไข ไม่นับสารพัดวิธีที่ต้องหาทางเอาตัวรอดอย่าจอดเพราะโดนมัน "ล่ากลับ" แบบย้อนเกล็ดคมเฉือนคม

ความเงียบเข้าครอบงำทั้งวงชั่วขณะ หลายชีวิต คิดคนละทางอาจไม่มีความคิดใดตรงกัน โจทย์สำคัญข้อนี้ หนักอึ้ง เฉลยยากเป็นข้อสอบโหดมหาหิน...

ห้ามเฉลยผิด...ห้ามสอบตก ไม่ใช่แค่ต้องสอบซ้ำชั้น เพราะมันเอาชีวิตเดิมพัน!!!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

*** เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอน มีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ คัดลอก ดัดแปลง ทำซ้ำทุกกรณีโดยมิได้รับอนุญาต มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีสูงสุดตามกฏหมาย ***

 

ได้ครับ ถ่ายรูปให้ชัดแบบนั้นแหละ ดูง่ายดี

 

ขอตอบคุณลุงนะคะ เดี๋ยวหลายคนสงสัยกัน จริงๆ ในรูปทำบุญ พระองค์กลางในรูปคือ หลวงปู่สนธิ์ อนาลโย ก่อนที่ท่านจะมาจำพรรษาที่วัดพุทธบูชา ในปัจจุบันค่ะ มุได้ไปกราบท่านบ่อยเหมือนเมื่อก่อนเนื่องจากหน้าที่การทำงาน แต่ท่านยังคงเมตตาและเอ็นดูมุอยู่เสมอค่ะ คุณลุง มุได้ไปฝึกจิตตานุภาพบ่อยครั้ง ก็เพราะท่านส่วนหนึ่งค่ะ สมัยก่อนได้มีโอกาสไปกราบท่านบ่อย

คราวหน้าจะมีของมาฝากชาวกระทู้กันทุกคนนะคะ

ขอบคุณสำหรับหนึ่งท่อนค่ะ คุณลุง

 

ขอบคุณมากๆครับคุณอา
หนึ่งท่อน
ใครเป็นผู้ล่า?
คำตอบคือลมหายใจ
คนล่าคน(กระทิงแดง)
คำตอบคือเวลา

 

สวัสดีอาจารย์วันวิ พี่น้องทุกท่าน
ขอบคุณเรื่องฯ มาให้หายคิดถึง
ขออนุโมทนาบุญกับอาจารย์ และทุกท่าน สาธุ
ขอให้อาจารย์ พี่น้องทุกท่านมีความสุขความเจริญมั่งมีทรัพย์สิน สิ้นอุปสรรคทั้งปวง สาธุ

 

วันที่ ๑๐ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๖๓ ตรงกับวันจันทร์ แรม ๖ ค่ำ เดือน ๙ ปีชวด
ใส่บาตรในเช้าวันนี้ ๔ รูป
โมทนาบุญร่วมกันครับ
สุทินนัง วะตะเม ทานัง
อาสะวักขะยาวะหัง
นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ

 

รับทราบครับผม