เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

ขอบพระคุณคุณอาเป็นอย่างสูงครับ ที่เมตตามอบพระชุดกาญจนาภิเษกอยู่เย็นเป็นสุข เพื่อปกปักคุ้มครองลูกหลานมาให้เพิ่มเติม

ไม่ได้เข้ากระทู้หลายวันมากครับ ช่วงนี้ภารกิจรัดตัว เพิ่งได้นั่งโต๊ะถึงได้นั่งไล่ตามอ่านหลายหน้าเอาการ
ประจวบเหมาะกับคุณอานำพระมาให้ร่วมบุญพอดี เลยถือเป็นโชคดีของผมมากครับ เพราะตั้งใจไว้แล้วว่า จะขอขุดกรุฯคุณอา ในทุกครั้งที่โอกาสเอื้ออำนวยครับ ฮา

ขอบพระคุณคุณอาเป็นอย่างสูงอีกครั้งนะครับ

 

สวัสดีคุณอาวันวิ และกัลยานิมิตร ทุกท่านครับ
Ep.268 นักขุดกรุมือขลังจอมขมังเวทย์(ตอนที่54) "อาถรรพ์ เหล็กไหล...ประจันหน้า...เจ้าถ้ำ!!!"

ขอบพระคุณครับ

 

วันที่ ๒๘ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๖๓ ตรงกับวันศุกร์ ขึ้น ๑๐ ค่ำ เดือน ๑๐ ปีชวด
ใส่บาตร ๔ รูปในวันนี้
โมทนาบุญร่วมกันครับ
สุทินนัง วะตะเม ทานัง
อาสะวักขะยาวะหัง
นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ

 

สวัสดีครับคุณอา วันวิ และสมาชิกนักขุดกรุทุกท่าน
แจ้งได้รับเต่าลป.ศุข เรียบร้อยครับผม

 

ผมมีคำถามครับคุณอา
ผมได้นำเต่าน้อยไปเลี่ยมแล้วแขวนกับพวงกุญแจตามรูป
ทีนี้พวงกุญแจเนี่ยต้องใส่กระเป๋ากางเกงไม่ทราบว่าเหมาะสมหรือไม่ครับ
ขอบคุณครับ

 

น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกก
คุณค่าที่คุณคู่ควร
ขออนุญาต ตอบด้วยความเห็นส่วนตัวนะคะ คือ น้องเต่า..อย่างน้อยรูปลักษณ์ก็ไม่ใช่พระพุทธ
หรือ พระสงฆ์ จึงคิดว่าน่าจะอยู่กับพวงกุญแจได้ค่ะ

พระเนี่ย บางวันเราก็ใส่สลับ มีสร้อยประจำๆ 3 เส้น
แต่พี่ช้างที่อยู่กับพวงกุญแจหนู ตั้งแต่รถคันแรก พอเปลี่ยนรถแล้วก็ยังอยู่ด้วยกัน
แถมทุกวันกว่าสร้อยพระอี๊กกกกกก

ปล.ความเห็นส่วนตัวค่ะ

 

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำครับ
จำได้ว่าคุณอาเคยแนะนำว่า อสรพิษให้เลี้อยผ่านอาจมสกปรกขนาดไหนพิษที่มีก็ไม่ได้หายไป...
จริงๆผมกลัวว่าหากทำไม่ถูกต้อง จะกลายเป็นมีของดีอยู่กับตัวแต่ทำเสียของเพราะความไม่รู้นะครับ

 

สถานการณ์คงเริ่มเป็นปกติ น้องศิวะจึงเทวดาจรเหมือนเก่า เข้าเว็ปได้ทันร่วมบุญก็โอเคครับ ส่วนเรื่องพระชุดที่ให้ไป เพราะคุณพัฒน์จัดมา 6 กล่อง สมาชิกทำบุญกันไป 5 กล่อง ก็มอบเป็นของขวัญสุดท้ายไปเลย

โมทนากับน้องศิวะ เด็กส่งพระทุกชุดเมื่อเช้า เข้ามาก็มีใบจัดส่งวางบนโต๊ะ งั้น ลงเลขตรงนี้...

--ED 2868 1282 6 TH นางรอง

 

เข้าสู่ยก ดงงู" กับ "คนป่าแดนเถื่อน" จะเถื่อนโหดแค่ไหน ก็พอให้ระทึกใจติดตาม ทีมเดนตายค่อยๆกลับเข้ามารวมกันในช่วงหน้าสิ่วหน้าขวาน ฟังการพากษ์แบบมันส์ๆของน้อง"ทำจิตฯ"แล้วก็อย่าลืม เติมความมันส์ด้วยตะไคร้ให้คนพากษ์สักกอ จักขอบคุณหลายๆเด้อ

 

วันที่น้องมากิกับหลายคนชอบ
อย่างน้อยก็สิ้นเดือนไม่สิ้นใจ-ฮ่า...

สวนเสกสวย...รวยร่มรื่น
ศุกร์ชื่นมื่น......ตื่นหรรษา
สีฟ้าเสริม.......เติมเตะตา
ม่านน้ำซ่า.......ตุ๊กตาหิน!

 

คนทำบุญเมืองนี้มีพาหนะทุกรูปแบบ คุณพี่ท่านนี้จอดจักรยานใส่บาตรยามเช้ากับหลวงพี่ จะเป็นมอร์'ไซด์,รถสองแถว,สองขา,สี่ขา หรือจักรยาน ก็ล้วนเป็น "พาหะบุญ" ยอดเยี่ยมที่ควรอนุโมทนา

 

เต่าเรือนมหาเสน่ห์แสนคลาสสิคเดินทางถึงที่หมาย ไม่ต้วมเตี้ยมเหมือนในนิทานอิสป "กระต่ายกับเต่า" น้องโต้ดถ่ายภาพมาดำมืด ก็พอให้เห็นเค้าว่า ถึงเส้นชัยไม่บุบสลาย

 

ได้สบายมากน้องโต้ด นำท่านติดกระเป๋า เอาไปช่วยเรียกทรัพย์ เรียกเนื้อ หาโภคผล พกอย่างไม่ต้องตะขิดตะขวงใจเพราะไม่ใช่รูปพระพุทธ-พระสงฆ์

ใช้ "คาถาพญาเต่าเรือน" กำกับดังนี้...

--นะโม 3 จบ
" นะมะพะทะ นาสังสิโม สังสิโมนา
สิโมนาสัง โมนาสังสิ นะอุทะกะ
เมมะอะอุอะ"

กลั้นใจเอาลิ้นดุนเพดานปาก ร่าย 3-5-7-9 ตามแต่ทำไหว รำลึกถึง "หลวงปู่ศุข วัดมะขามเฒ่า" จากนั้นลูบพญาเต่าแล้วใส่กระเป๋าออกเดินทางไปทำงานเถิด ลาภผลที่ดีจากงาน รออยู่ข้างหน้า อุปสรรคค่อยๆมลายหายพลัน!

 

น้องนางจิ้งจอกขาว ช่วยไขข้อข้องใจไสยขาวมหาเวทย์ได้ดี ขอบคุณคร้าบ

 

ใช่ครับ-หลวงพ่อเดิม เทพเจ้าแห่งหนองโพ เคยวิสัชนาให้ศิษย์ทราบ เพื่อจะได้ไม่ต้องกังวลมากในบางกรณีที่เลี่ยงไม่ได้ เช่น ต้องเข้าที่อโคจรด้วยจำเป็น หรือลอดราวผ้า ลอดใต้ถุน ใต้บีนไดโดยไม่ตั้งใจ ซึ่งเรื่องลอดใต้เรือนมักเป็นของคู่คนไทยโบราณ เพราะเราปลูกเรือนสูงหนีน้ำ โอกาสที่จะต้องเดินลอดเรือนมีเกิดเสมอ

โบราคณาจารย์ยุคเก่าก่อน มีสรรพวิชา "แก้-กัน" สิ่งเหล่านี้หมดแล้ว ถ้าไม่สาบานแบบ "ครอบครู" เอาไว้เป็นพิธีการมั่นเหมาะ ก็ไปไหนไปโลดอย่ากังวล

ว่าถึงเรื่องนี้ ก็ขอเล่า เรื่องเก่าเล่าขานนานเนสักเรื่อง ทุกท่านคงรู้จักนาม "หลวงปู่รอด วัดบางน้ำวน" ยอดเกจิหนึ่งในตองอูรูปหนึ่งของเมืองไทย

ท่าน "ครอบครู" เรื่องไม่ลอดใต้ถุน ไม่ลอดราวผ้า ,ใต้บันได แข็งแรงหนักแน่น...เวลาลูกศิษย์นิมนต์ไปบ้าน-ร้านค้า ก็เกิดความทุลักทุเลไม่น้อยในบางสถานที่

ครั้งหนึ่ง ท่านอาจารย์เทพ สาริกบุตร ยอดครูระดับ "จอมขมังเวทย์" คนหนึ่งของเมืองไทย นิมนต์หลวงปู่รอดมาเปิดโรงพิมพ์แถวนางเลิ้ง ปรากฏว่าเป็นบ้าน 2 ชั้น หลวงปู่เข้าทางชั้นล่างไม่ได้ เพราะจะผิดครู ต้องให้ท่านขึ้นชั้นบน ด้วยการเอาบันไดยาวมาพาด แล้วส่งท่านขึ้นทางหน้าต่าง ไปทำพิธีชั้นสอง

นี่แหละความเคร่งครัดของครูบาอาจารย์ยุคโบราณ เมื่อทำสิ่งใดจึงศักดิ์สิทธิ์นักหนา เพราะไม่เคยยอม "ผิดครู-ผิดสาบาน"...เรื่องนี้ เพื่อนรุ่นพี่ ลูกศิษย์ท่านอาจารย์เทพที่อยู่ในเหตุการณ์เล่าให้ผมฟังด้วยตนเอง

อ้อ...หลวงปู่รอด ยังเป็นต้นตำรับ "ท่านั่งยอง" แบบที่ หลวงพ่อคูณ ปฏิบัติตั้งแต่หนุ่มจนแก่ ท่านบอกกับศิษย์ว่า เสกวัตถุมงคลทุกชนิดในท่านี้ เป็น "โคตรมหาอุด" เพราะเวลาเสก ส้นเท้าของท่านจะยกขึ้น ปิดทวารไปด้วย ไม่เหลือ "ช่องว่าง" ให้เป็น จุดอ่อน-จุดตาย แม้น้อยนิด!!!

เห็นไหม น้องโต้ดถามหน่อยเดียว ผมลากความรู้-ความทรงจำออกมาตอบยาวเฟื้อย ให้อ่านกันเพลิน ประดับสมอง ยิ่งกว่า รู้ไว้ใช่ว่า ใส่บ่าแบกหาม ซะอีก!

 

#เหตุใดต้องขอขมาพระรัตนตรัย

ถาม : กลัวทำอะไรผิดไปโดยที่เราไม่รู้ แล้วเป็นบาปนะคะ ก็ขอกราบขมาอภัย

ตอบ : จ้ะ...เวลาจะทำอะไร ตั้งใจขอขมาต่อหน้าพระ โดยเฉพาะพระพุทธรูป พระสงฆ์ทุกรูปคือศากยบุตร ก็คือลูกของพระพุทธเจ้า ฉะนั้น..ขอขมาตรงต่อท่าน ท่านไม่ถือโกรธเราอยู่แล้ว แต่ถ้าจะเอาให้พ้นจริง ๆ ต้องขอขมาต่อพระรัตนตรัย โดยมีพระพุทธเจ้าเป็นประธาน

ก่อนสวดมนต์ไหว้พระ ก่อนทำกรรมฐานทุกครั้ง ควรจะกราบขอขมาพระรัตนตรัยก่อน หลวงพ่อวัดท่าซุงท่านสอนให้ปฏิบัติจนชิน จนกระทั่งทุกวันนี้ อาตมากราบพระเมื่อไรคนเขาจะเห็นว่ากราบหลายครั้ง คือครั้งแรกกราบก่อน หลังจากนั้นขอขมาพระรัตนตรัย แล้วก็กราบอีก สวดมนต์เสร็จก็กราบอีก อย่างน้อยต้องเก้ากราบไปแล้ว

โดยเฉพาะนักปฏิบัติ พอเริ่มเข้าเขตอุปจารสมาธิไปแล้ว มารเขารู้ว่าเราจะหนีห่างไปแล้ว เขาจะหาวิธีขวางเราไว้ทุกวิถีทาง

วิธีขวางที่ง่ายที่สุด ก็คือทำให้เราเกิดการลังเลสงสัย หรือทำให้เรามีความคิด มีคำพูด มีการกระทำ ที่เป็นการปรามาสในพระรัตนตรัย

พอเราเกิดความคิด มีคำพูด หรือมีการกระทำอย่างนั้น อย่าไปเสียอกเสียใจ อย่าไปหนีห่างจากความดีตรงจุดนั้น ให้คิดว่า ถ้าสติสัมปชัญญะของเราสมบูรณ์ ขึ้นชื่อว่าสิ่งที่ไม่ดีทั้งหลายเหล่านี้เราไม่ทำอยู่แล้ว แต่ว่าในขณะนี้ด้วยการชักนำของ กิเลส ตัณหา อุปาทาน และอกุศลกรรม พาให้เราทำสิ่งที่น่าเกลียดน่าชังเช่นนี้ ถึงไม่ใช่เจตนาโดยตรงของเราก็เถิด แต่เราก็เต็มใจกราบขอขมาพระรัตนตรัย แล้วก็ตั้งใจกราบขอขมาไป

พวกนี้เขากลัวคนหน้าด้าน ถ้าเราหน้าด้านตื๊อสู้อยู่ เขาก็ถอย ถ้ารู้ทันเขาก็ถอย ทุกคนที่ปฏิบัติอยู่ต้องผ่านจุดนี้ทั้งนั้น แล้วมารก็มีตัวตนจริง ๆ เขามาแต่ละทีน่ากลัวมาก อาตมาเจอเข้ามาแล้ว

ครั้งแรกที่เป็นเด็ก ๆ สวดสรภัญญะบทพาหุงฯ พญามารยกพลมาผจญพระพุทธเจ้าเหมือนอย่างกับคลื่นในมหาสมุทร เจอเข้าจริง ๆ ลักษณะนั้นเลย เขามาอย่างชนิดที่เหมือนกับว่า เราไม่มีทางที่จะต่อต้านเขาได้แม้แต่น้อย แต่เราถอยไม่ได้ ต้องสู้ เจอเข้าจริง ๆ

แต่ไม่ต้องกลัว ให้คิดเสียว่าเขาทำหน้าที่ของเขา เราทำหน้าที่ของเรา ต่างคนต่างทำหน้าที่ของตนเอง เขาทำหน้าที่ขวาง เราทำหน้าที่หนี มารไม่ใช่ศัตรูแต่เป็นครูที่ขยันที่สุด เพราะเขาทดสอบเราอยู่ทุกวินาที เขาเป็นผู้มีอุปการคุณต่อเราอย่างยิ่ง ถ้าเราไม่ผ่านการทดสอบของเขา เราก็ยังคงติดอยู่ที่เดิม แต่ถ้าหากว่าเราผ่านตรงจุดนั้นไปได้ เราจะไม่แพ้อีก ครูที่ขยันออกข้อสอบขนาดนั้น น่าจะยกขึ้นหิ้งเป็นครูดีเด่นเสียด้วยซ้ำไป

คิดเสียว่าเป็นหน้าที่ของเขา เขามีหน้าที่ขวางให้เขาขวางไป เราทำหน้าที่ของเรา เราจะหนีให้พ้น เราก็หนีของเราไป ต่างคนต่างทำหน้าที่ของตัวเอง ไม่มีใครผิด ไม่มีใครถูก ไม่มีใครดี ไม่มีใครชั่ว ต่างเป็นเพื่อนร่วมทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย เหมือนกัน แผ่เมตตา อโหสิกรรมให้เขา เขาทำต่อไป ก็ตั้งใจแผ่เมตตาให้เขาต่อไป เราไม่มีทางสู้เขา ไม่ว่าวิธีไหนก็แล้วแต่ ยกเว้นว่าเลิกสู้ไปเลย

อาตมาโดนมาแล้วทุกวิถีทาง งานนั้นเกือบตาย..! ประมาณสิบกว่าวัน ไม่ได้กิน ไม่ได้นอน ตามที่อ่านในตำราที่บอกว่าเวลาเขามา มีลักษณะตัวดำเป็นนิล มาลักษณะนั้นจริง ๆ โอ้โฮ ! แล้วเวลาเขามานี่ พลังที่รุมล้อมรอบข้างนี่ เหมือนอย่างกับลูกไก่ไปเจองู ลุ้นไม่ขึ้นเลย ทำท่าจะยอมหมอบราบคาบแก้วแพ้อยู่ท่าเดียว ยกเว้นกำลังใจสุดท้ายที่คอยเตือนสติว่า ถ้าแพ้เราจะเป็นทาสเขาตลอดไป จึงได้ยืนหยัดสู้ต่อไป

แต่ก็อย่างว่าแหละ สู้ไปสู้มา สู้เท่าไร ก็สู้เขาไม่ได้ จะใช้ความสามารถพิเศษรบกับเขา เราก็แพ้ตั้งแต่ยกแรกเลย เพราะว่าสู้ก็คือเกิดโทสะ ก็เสร็จเขา ใช้กำลังใจแผ่เมตตาอย่างเดียวก็สู้เขาไม่ได้ เพราะว่ากำลังเขาสูงมาก ขนาดพระพุทธเจ้าเขายังไม่ยอมรับ ตรงจุดนี้ไม่ใช่ว่าพระพุทธเจ้าท่านไม่เก่งนะ ...(หัวเราะ)... เก่ง แต่ว่าเนื่องจากว่าให้เท่าไรเขาไม่รับ มีปัญญาก็ให้ไปสิ..เราก็แย่อยู่ฝ่ายเดียว ตื๊อกันเข้าไป..ฟาดกันอยู่นานเนกาเล คิดว่างานนี้แค่ตาย ปรากฏว่าตื๊อไปตื๊อมา อาจจะพ้นวาระกรรมพอดีก็ได้ เขาก็เลยถอยให้ แต่กว่าจะถอย เล่นเอางอมพระรามไปเลย..!
.......................................
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
ผู้ก่อตั้งสำนักสงฆ์เกาะพระฤๅษี
.......................................

หมายเหตุ รูปประกอบด้านล่างนี้ คือ ตะกรุด(ใหม่ๆปี63)
ชื่อว่า ตะกรุด นะฤาชา หลวงพ่อเล็ก(ร่วมเสก)
ร่วมบุญขยายห้องเรียนวัดไชยชุมพลชนะสงคราม
(วัดห้วยน้ำขาว จัดสร้าง)
เมื่อร่วมุญ 299บาท จึงได้มา1ดอก
ก็นำมาห้อยคอไว้ ตอนนี้อยู่สร้อยเดียวกับพี่สิงห์น้อย

เดี๋ยวนี้ตะกรุด ลพ.เล็ก หากว่าออกจากวัดท่าขนุน ตรงๆ
ราคาก็ไปไกล.......แล้ว
เด็กน้อย เริ่มพกเครื่องราง จึงใช้ตะกรุด ราคาเยาวชน เช่นนี้แล

 

พระชัยฯ-รุ่นทรัพย์แสนล้าน
หลวงปู่คร่ำ วัดวังหว้า ปี 36
================

ยังอยู่ในหมวด พระรูปหล่อ-พระกริ่ง-พระชัยวัฒน์!

จัดยอดปรมาจารย์หลังปี 2500 แถบชายฝั่งตะวันออก หลวงปู่คร่ำ วัดวังหว้า สักองค์งามๆ

พระชัยวัฒน์เนื้อทองฝาบาตรกะไหล่ทองงามเช้ง รุ่น "ทรัพย์แสนล้าน " สร้างปี 36 ตอกโค้ตน่ารักที่สังฆาฏิ...จิ๋วแต่แจ๋ว ร่วมบุญไม่ต้องเดือดร้อนกระเป๋า...

======= 700 =======


ทรัพย์แสนล้านที่สวยงาม ลองเอาไปบูชาดู ได้สัก "ล้านเดียว"ก็พอ

ถ่ายภาพสะท้อนแสงมากขออภัย-องค์จริงงามหลาย
เทียบขนาดกับเหรียญสลึง

 

น้องนางจิ้งจอกฯ โชว์ตะกรุดนะฤาชากับปุจฉา-วิสัชนา น่าอ่าน น่ารู้โดย หลวงพ่อเล็ก วัดท่าขนุน ใจความที่ดีคงไม่ต้องเพิ่มเติมอื่นอีก

ส่วน ตะกรุด"นะฤาชา" ขอบอกเพิ่มหน่อยว่า มนตรา"นะฤาชา" อาจารย์ยุคเก่าที่ขลังสุดติ่งกระดิ่งแมวใช้ ก็คือ หลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า เรานี่เอง ศิษย์ครอบครูที่นำมาใช้ได้ดีและเป็นเอกลักษณ์ประจำตัวคือ...หลวงพ่อสำเนียง อยู่สถาพร นครปฐม

ตัวคาถาเต็มๆว่าดังนี้...

--"นะฤาชา กุติยะปัญจะฤา โสภะกัญจะ สะวะรัง วะรัง ฤามะทันตา นะมามิหัง กรีนิ อักขรานิ ชะตานิ อุณาโลนาถัง เพชรตังโหติ อะสังวิสุโล ปุสะภุพะ สัตถุโน พุทโธ"!

แค่นี้ก็พอนะ เดี๋ยวจะกลายเป็นจอมขมังเวทย์ตัวจริง-ฮ่า

 

สวัสดีครับคุณอาWANWI และทุกท่านครับ