91.เก็บเรื่องมาเล่า : เราเที่ยวด้วยกัน สามวันที่ภูเก็ต

พวกเรากลับมาถึงโรงแรมทุ่มกว่าๆ แต่ตอนนี้รถบัสรถตู้จอดเต็มไปหมด ไม่มีที่จอด รปภ.ก็ให้ไปจอดริมถนนใหญ่ด้านนอก แล้วเดี๋ยวจะขี่มอเตอร์ไซด์ไปรับ เพื่อนบอกว่าไม่ได้ ไม่ยอม เพราะเมื่อวาน ทางหน้าฟร้อนท์บอกแล้วว่าจะจองที่จอดให้ เลยเดินไปเค้าเตอร์แต่พนักงานที่บอกจะจองที่จอดให้กลับออกเวรไปแล้ว พวกเราก็ไม่ยอม ทางพนักงานจึงเอารถของพนักงานออกแล้วให้พวกเราเข้าไปจอด ก็ขอขอบคุณในความรับผิดชอบและช่วยอำนวยความสะดวกให้ ที่พวกเราไม่ยอมเพราะเป็นรถเช่า ถ้าเกิดอะไรขึ้นมา แย่เลย....

และค่ำนี้พวกเราก็นอนด้วยความอึกทึกครึกโครมจนถึงเที่ยงคืนกว่าจึงสงบลง....

 

เช้าวันที่ 21 พ.ย. ทางโรงแรมมีอาหารเช้าบริการเหมือนเดิม พวกเราทานอาหารเสร็จ รีบเช็คเอาท์ออก เพื่อขับรถเข้าตัวเมืองไปทานติ่มซำที่ร้านบุญรัตน์

​

 

ได้ทานติ่มซำสมใจอยากของชาวคณะแล้ว พวกเราก็ไปทำบุญไหว้พระใหญ่เพื่อเป็นศิริมงคลก่อนเดินทางกลับบ้าน...

​

 

​

พระพุทธมิ่งมงคลเอกนาคคีรี หรือพระใหญ่เมืองภูเก็ต เป็นพระพุทธรูปปางมารวิชัย ศิลปแบบร่วมสมัย ขนาดหน้าตักกว้าง 25.45 เมตร ความสูง 45 เมตร โครงสร้างคอนกรีตเสริมเหล็ก ประดับผิวด้วยหินอ่อนหยกขาว “สุริยกันต”(สุริยกันตะ) จากพม่า น้ำหนักเฉพาะหินอ่อน หยกขาวประมาณ 135 ตัน หรือประมาณ 2,500 ตารางเมตร ประดิษฐาน ณ พุทธอุทยานยอดเขานาคเกิด ซึ่งต่อมาก็ได้รับการถวายพระนามจากสมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก ว่า “พระพุทธมิ่งมงคลเอกนาคคีรี” พร้อมตราตั้งให้เป็นพระพุทธรูปประจำเมืองภูเก็ต เมื่อวันที่ 28 ตุลาคม พ.ศ.2550 โดยนายสุพร วนิชกุล ประธานดำเนินการจัดสร้าง

ที่จริงพวกเราขับรถผ่านวัดฉลองด้วยนะแต่ไม่ได้เข้าไป แต่สร้อยฟ้าฯ กับเพื่อนๆ ก็เคยมาไหว้หลวงพ่อแช่มแล้ว ด้วยเวลาจำกัดคงต้องยกไปโอกาสหน้า

 

ทำบุญไหว้พระเสร็จแล้ว จากนั้นก็รีบไปซื้อของ แต่โหลดเข้าเครื่องไม่ได้ ไม่ได้ซื้อน้ำหนักไว้ ใช้บริการของร้านส่งพัสดุกลับ ซื้อของเสร็จไปแวะเติมน้ำมันให้เต็มถังก่อนส่งคืนรถ พวกเราใช้บริการของ AirAsia ทั้งไปและกลับ ขากลับนี้ คนก็แทบเต็มเครื่องเหมือนขาไป

พวกเรามาถึงดอนเมือง กี่โมงจำไม่ได้แต่ก็น่าจะราวๆ สี่โมงเย็น แล้วใช้บริการของแท็กซี่กลับบ้าน เป็นอันจบการเที่ยว

.....

สุดท้าย การไปยังสถานที่ต่างๆ มีความเสี่ยงที่จะติดโรคโควิด 19 ได้ จึงต้องใช้ความระมัดระวัง และป้องกันตัวด้วยการใส่แมส และล้างมือบ่อยๆ

กลับมาบ้าน ไม่สบาย เป็นภูมิแพ้ หวัดแดด ... ซึ่งทำให้ระแวงได้เหมือนกัน

​

 

กระทู้นี้อ่านทีไรต้องเข้าครัวทุกทีเลยค่ะ

 

รอพี่สุ มาเจิมกระทู้ อิอิ

เรื่องเที่ยว กับของกิน มักจะคู่กันอ่ะจ่ะ.... 555

 

ยังเหลืออีก ๑ เรื่องนะคะ ตามสัญญา

 

ไม่ลืม ไม่ลืม
ไม่ลืมเจ้าค่ะ.... ^^