๒๑ วิธี ของ สติปัฏฐาน เส้นทางแห่งการบรรลุธรรม

ลองไปดูคลิปเพิ่มเติม เหมือนเขาเปรียบเทียบจิตผู้รู้นิ่งไร้การเปลี่ยนแปลงแบบอวกาศจริงๆด้วยค่ะ ส่วนเจตสิกแปรเปลี่ยนเกิดดับเหมือนก้อนเมฆ เข้าคอนเซป จิตอาตมัน

แต่วิธีการสอนเขาน่าสนใจดีค่ะ ทำให้คนที่ไม่เคยรู้จักการภาวนา เข้าถึงง่าย ไม่น่าเบื่อ แทรกอารมณ์ขันตลอด

งานแปล จริงๆไม่คล่องศัพท์เฉพาะทางเลยค่ะ แต่จะลองแปลให้ซักบทนะคะ…

 

นี่อาจจะเป็นซีซั่นต่อ

 

วิธีการสอน

อย่าง อิริยาบถบรรพ นี่ก้เป็น 1 ใน 21 วิธี ในต้นกระทู้

ก้ แค่ ขยับเคลื่อนกาย ด้วยอาการอย่างใด ก้ ให้ รู้ชัดอย่างนั้น

ภาษาไทย หากแปล มาตามบาลี ก็จะเป้น กำหนดรู้ บ้างก็ ตามรู้

อย่างคลิบ ปาวีมาลง สภาวรู้ วิธีการ แค่รู้ อยู่กับรู้ มันใช้ได้อยู่แล้ว

ถ้าอยุ่กับรู้ ให้ได้ต่อเนื่อง
ถ้าพูด เข้า ตามภาษาธรรม ก็คือ ให้จิตมันจำสภาวะนั้นๆ
เมื่อจดจำสภาวะได้อย่างแม่นยำ

สติ จะเกิดเองอัตโนมัติ ตรงนี้คือ จุดต่าง ที่คนภาวนาเป็นจะมองออก
ว่า สติจะเกิดด้วยอะไร ทำไมต้อง อยู่กับรู้

ที่นี้ ถ้าคนแปล ไม่เคยสัมผัส กับ สติ สัมปชัญญะ
ที่พระพุทธเจ้ามาสอน จะแปล ออกไปเพี้ยนๆทันที
เหมาเอา สติเหมือนกันหมด
มองไม่เห็นความต่าง
มองไม่เห็น สมาธิที่พระพุทธเจ้าสอน เหมารวมเอา สมาธิตรงกันไปหมด


ทีนี้ หากคนเอา มาแค่ อยู่กับรู้ ได้แต่พูด แต่การลงมือทำ ย่อหย่อน
จึงไม่เคย สัมผัส ผลของการอยู่กับรู้ มันคืออะไร
นู้นๆๆๆ มันจะไปนู้น จิตอาตมัน สภาวะรู้เป็น นิพพาน ตายเปล่าๆเลย



เจตสิก เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นดับไปพร้อมกับจิต
ถ้าเจตสิกเปลี่ยน จิตมันก้เปลี่ยน ..... เพราะมันเกิดดับพร้อมกัน

พวกภาวนาที่บอกว่า เจตสิกเปลี่ยนแต่จิตไม่เปลี่ยน
นี่ พวกนี้ ยังไม่เคยรู้จัก สติ ที่พระพุทธเจ้าสอนเสียด้วยซ้ำ


เหมือน เงาเป็นเจตสิก ตัวตนเป็นจิต

เงามันเปลี่ยนไปตามตัวตน ตัวตนเปลี่ยน เงาก้เปลี่ยน
จะบอกว่า เงาเปลี่ยน แต่ตัวตนไม่เปลี่ยน
นี่ พวกที่เอาตัวตนเที่ยงนั่งอยุ่ท่าเดียว
มันเลยจะกลายเป้น อาตมัน
มองไม่เห็นธรรมชาติ ว่า ตัวตนมันก้มีการเปลี่ยนแปลงเป้นธรรมชาติ

ยกตัวอย่าง คลิบ ที่อาจารย์อาฬารดาบท และ อุทกดาบส สอนเจ้าชายสิทธัตตะเรื่องสมาธิขั้นสูง อุปมา ท้องฟ้าเป็นจิตไม่มีการเปลี่ยน คนที่เป็นมิจฉาทิฐิอยู่มาก จะชอบ ว่าอาจารย์ดาบสทั้งสอง สอนดี

แต่คนที่มีพื้นจะแทงออกสัมมาทิฐิ จะ มองไปทางเจ้าชายสิทธัตถะ

 

เปิด ib ด้วย เดี๊ยนแปลให้หลายวันแล้ว

แต่เดี๊ยนแปลศัพท์ตามคำพูดของ ลพ.พุธเด๊ะๆ ไม่ได้นะ

 

คุณเดี๊ยน วางในทู้นี้ก็ได้นะฮับ
ใช้นามดินสอ..ว่ากระไรดี

เครดิตผู้แปล.. ปลาวาฬ..แบบนี้ป่ะ..


อนุโมทนาเด้อเจ้า

 

อ้าว เพิ่งแปลเสร็จตะกี้ งั้นให้คุณหวี ลงเลยค่ะ

 

คนละแฟ้มกันค่ะ คุณแนน

ของคุณแนนอันใหม่

 

แนนไปแปลอันนี้น่ะสิ มีอันใหม่ด้วยหรอคะ

 

นังปอบหมายถึงแฟ้ม ในโพสนี้ค่ะ คุณแนน

บรรทัดท้ายสุด

 

555 พลาดละ

ทีแรกนึกว่าจะแปลง่าย แต่การอธิบายภาษาธรรมที่เป็นภาษาปะกิด ยากมากค่ะ ที่จะให้คนอ่านเข้าใจง่ายๆ

 

เรื่องที่ขอให้แฟนต้าจะแปล..ทั้งไฟล์อะครับ มีประมาน12ช่วงหรือ12ตอน..ในลิ้งโพส เรื่อง จิตแท้..จิตดั้งเดิมอะครับ

 

ป้าด เยอะม๊ากกก

 

รบกวนคุณปราบ หลังไมค์มาหน่อยค่ะ

 

พรี่ปอบ

แล้วคนที่เขาฝึกไม่ได้เข้าชาน เข้าอรูปมา
สังโยชน์ 10

ตัวที่
6. รูปราคะ
7. อรูปราคะ

ต้องละด้วยมั้ย

 

ข๋าา นุ้งกาสือ

พวกกิเลส สังโยชน์ ไม่ต้องไปสนใจหรอกครับ

ถึงเวลา สติ สมาธิ ปัญญามันเกิด มันละเองมัน

จุดมุ่งภาวนา ตาม 21 วิธี ให้ สติ มันเกิดให้ได้
นี่ ใช้ได้แล้ว


แล้ว เวลา สติมันเกิด ฌานของอริยะมรรค มันเกิดเองในตัว

จะไล่ลำดับหรือไม่ไล่ลำดับตรงนี้ไม่สำคัญ
เพราะ มันจะเข้าไปควบคุมไม่ได้
เหมือน เป็นหน้าที่ของ ต้นมะม่วง
ที่มีการปรุงแต่งด้วยตัวมันเอง
แสงอาทิตย์ ใบไม้รับน้ำ รากดูดซับธาตุ
มันจะทำหน้าที่เอง ในการออกผล


ถ้า อ่าน ใน 21 วิธี ไม่มีอันไหนเลย
ขึ้นต้น ไม่มีบอกว่า ให้ละสังโยช์ ด้วยความตั้งใจ

มีแต่ ให้กำหนดรู้

เพราะกายใจ ขันธ์ 5 เป้นตัวทุกข์

กายใจเกิดดับ เป้นทุกข์

ทุกข์เกิดขึ้นกำหนดรู้
ทุกข์ดับไปกำหนดรู้

มันก็ตรง ในการภาวนาที่พระพุทธเจ้าสอน
คนไม่เข้าใจในการภาวนา ก้จะไปกังวน กับ การละกิเลส
ละอันนั้นละอันนี้ ละสังโยชน์ตัวนั้น ตัวนี้
ซึ่งมันละไม่ได้ด้วยเจตนา
แต่มันละได้ ด้วยผลงานที่ เพียรให้สติมันเกิดขึ้นเอง

พอกังวลมากเข้า ปลิโพธิ ก้เป็นตัวขวางการภาวนา

 

ขออนุญาติ ขุดกระทู้

เพิ่งจะมาเข้าใจอาการ 32 ตอนแรกก็คิดเหมือนกัน อาการ 32 นี่คืออวัยวะ ครบ 32
เพิ่มจะเข้าใจว่า

ดิน 20
น้ำ 12
ส่วนลมกับไฟ เป็นองค์ประกอบ ตามพระอาจารย์ชานนท์ ชยนนโท
ส่วนเวลาดับสังขาร เวลาจะดับ ธาตุดินจะดับหลังสุด เพราะมีเยอะสุด
น่าจะเข้าใจถูกต้องแล้ว

 

ถ้าไปเข้าธาตุ ตามภาษาไทยก้อนุโลมไปก่อน


จนกว่าจะเข้าถึงธาตุ 4 หรือธาตุปรมัตถ์จริง

แข็งอ่อน คือ ธาตุดิน

ร้อนเย็น คือ ธาตุไฟ

ไหวตึง คือ ธาตุลม

เอิบอาบเกาะกุม คือ ธาตุน้ำ


ใน1 กลาป จะประกอบไปด้วยธาตุทั้ง4ครบ
แทบจะแยกกันไม่ออก แต่ก็มีช่องว่าง คือปริเฉท คั่นของรูป

กลาปก็คือกลุ่มก้อน
ฉะนั้น ใน 1กลาป จะมีรูปปรมัตถ์ ที่มีสัดส่วนเล็กที่สุด

พุทธศาสนาบัญญัติ สัดส่วนที่เล็กที่สุด คือ

ปรมาณู

ปรมาณู ก็คือ รูป ปรมัตถ์ ที่เป็นมหาภูติ

คือมีลักษณะ ของธาตุ 4

อันมี ร้อนเย็น อ่อนแข็ง เอิบอาบเกาะกุม ไหวตึง

ภาวนาตีอาการ 32 ออก จึงจะได้เข้ามาถึง ธาตุ4 ของจริง


หากตีสัจจะสมมุติไม่แตก ก็จะไปเอา สมมุติมาเป็นปรมัตถ์

เรียกว่า ภาวนาไม่พ้นสมมุติ แยกปริเฉทออกยังไม่ได้

 

ปรมาณู วิทยาศาตร์ มองเห็นด้วยกล้องขยายอิเล็กตรอน

พุทธศาสตร์มองเห็นด้วย ทิพจักษุ


คนที่ตายไปแล้ว เหลือเพียง สังขาร ที่ไม่มีใจครอง กายหยาบ

แต่ธาตุ 4 มันก็ยังมีอยู่เกิดดับ ของมันอยู่อย่างนั้น

แต่อีกส่วนนึง กายละเอียด ที่มันออกไป มันก็เป็นมหาภูติรูป
หรือ ธาตุ4 เหมือนกัน


เหตุนั้นหากจะบอกว่า ธาตุอะไรมากกว่าอะไร
แทบจะชั่งตวงวัดไม่ได้

จะบอกได้แค่ว่า ในหนึ่งธาตุ
สติ รู้ทัน ในธาตุไหน และในธาตุไหนที่เด่นชัด

 

โดยธาตุ ปราบจะมาในคราบ ป ใหม่ แต่อ่านแล้วก็พอเข้าใจได้ แต่ไม่ใช่สาระสำคัญ

การภาวนาให้พ้นสมมุติจะภาวนายังไงกันแม้เราจะรับรู้ร้อน เย็น แข็ง อ่อน เราก็ยังอยู่ในสิ่ง

สมมุติ เพราะสิ่งที่เห็นก็คือรสชาดิของการสมมุติ ทั้งนั้น ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่า จะพ้มสมมุติยังไง

แต่กรณีหนี่งคือ เวลารับรู้ แค่รสของธาตุ ก็โดนสมมุติห้อมล้อมอยู่ตลอดเวลา แต่หากว่าไปรู้แค่รส

ของธาตุ รู้แค่นั้นใจมันเริ่มไม่ปรุงแต่งต่อ สติรับรู้อยู่แค่นั้น

ตอนที่รับรู้แต่ละธาตุ บางธาตุก็รับรู้ไปด้วยกัน แต่ยังไม่สามารถแยกรู้ทีละหนึ่งได้ อันนี้สติยังตาม

ไม่ทัน ในส่วนของกลาป ที่บอกเป็นช่องว่างนั้น ต้องละเอียดขนาดไหนถึงจะเห็นได้ เข้าใจได้เลย

ว่าหากเห็นได้แล้ว ใจคงจะไม่สัดส่าย คงรับรู้แต่รสของธาตุแค่นั้น บางทีความว่างนั้นอาจจะเข้าใจ

ว่าไม่ได้สัมผัส แต่ความจริงมันธาตุ 4 แทบจะเป็นอันเดียวกับเรา เพราะภาวนายังติดคำว่าเราอยู่
มาก