เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

โอ้ ท่านหมื่นฯ ดอดมาคว้าหัวพุงปลามันไปเฉย ภาพนี้ผมจะนำลงหลายหนแล้ว แต่เห็นว่าในเพจศิษย์หลวงพ่อเล่นกันแพงเหลือเกิน จึงยั้งๆเอาไว้ ไม่อยากให้สมาชิกเปลืองมาก

วันนี้เปิดตู้ท่านหล่นออกมาใส่มือ เป็นสัญญาณว่า สมควรแก่เวลาเปลี่ยนผู้ครอบครองบูชาดูแล และท่านนั้นคือ"ท่านหมื่นฯ"ของเรา

โมทนาครับ วันจันทร์ผมส่งท่านเดินทางสู่เมืองปราสาทสายฟ้า แต่จะให้ส่งท่านไปไหนก็แจ้งได้ทุกเมื่อ ขอบารมี หลวงพ่อผู้ยิ่งยง จงดลบันดาลสุขภาพดี แข็งแรงปลอดโรคภัยทั้งครอบครัวตลอดไปครับ

 

ตะกรุดสาริกาทองคำ !
อาจารย์วอน-วัดสุทัศน์
===============

มือขวาหรือ ผู้ร่วมงานใกล้ชิด ผู้ร่วมเทหล่อพระกริ่ง-พระชัยฯเจ้าคุณศรี(สนธิ์) วัดสุทัศน์ฯ ผู้ผสมเนื้อหาพระกริ่งแทบทุุกรุ่น มีความเชี่ยวชาญสรรพศาสตร์แห่งตักศิลาพระกริ่งสูงสุดโดยไม่ได้ห่มผ้าเหลือง

ท่านนี้คือ "อาจารย์วอน" หนึ่งฆราวาสจอมอาคมที่กระทำตนเป็น 'พยัคฆ์ซ่อนเล็บ-มังกรเร้นกาย' ไม่ชอบออกสื่อ ไม่ชอบโชว์ตัว แต่มีลูกศิษย์ลูกหาสายตรงวัดสุทัศน์มากที่สุด ทุกวันนี้เหล่าศิษย์ยังรวมตัวกันนับร้อยคนเพื่อจัดงานวันรำลึกการจากไปของอจ.วอนทุกปี

ฝีมืออจ.วอน เคยเทพระกริ่งวันเกิด 16 องค์แจกเหล่าศิษย์ในปี 1กว่า และกริ่งทุกองค์ถูกนำไปเล่นไปขายเป็น "กริ่งพรหมมุณี"ราคาหลักล้านหมดสิ้น คิดดูว่าฝีมือผสมเนื้อ ฝีมือแต่งกริ่งฉกาจฉกรรจ์ระดับไหน สมแล้วที่ท่านเจ้าคุณศรี(สนธิ์)ขาดไม่ได้ในการสร้างพระ และทุกพิธีกรรมที่เจ้าคุณศรีฯเป็นแม่งาน

อาจารย์วอนยังเชี่ยวชาญการทำตะกรุด จารตะกรุดทุกรูปแบบ แต่ที่จัดทำมากให้ลูกศิษย์ทุกปีในวันเกิดคิอ "ตะกรุดสาริกา" อันมีทั้งทองคำ,เงิน,นาก,ทองแดง และนวะโลหะที่นำเนื้อมาจากการชนวนเทหล่อพระกริ่งเป็นยอดแห่งชนวนเข้มขลัง ตีแผ่แล้วจาร

เหตุผลของอาจารย์วอนง่ายๆคือ ให้ลูกศิษย์ทำมาหากินคล่องตัว เจรจางานค้าขาย หรือกระทั่งจีบสาวล้วนเป็นเมตตามหาเสน่ห์ ไม่มีเรื่องตีรันฟันแทง เพราะลูกศิษย์ส่วนใหญ่ทั้งชาย-หญิง ค่อนข้างมีฐานะ

นี่คือ "ตะกรุดสาริกาทองคำ" ยาว 1 นิ้วพอดี อาจารย์วอนทำในปี 16 มอบให้ศิษย์ไม่เกิน 10 ดอกในวันเกิด ลงไว้ด้วยหัวใจสาริกา ม้วน 3 ทบ กำกับด้วยวิชาแห่งตักศิลาวัดสุทัศน์ฯ นำมามอบให้ร่วมบุญมีเพียงดอกเดียว ไม่มีดอกที่สอง...

=======4,000=======

ตะกรุดสาริกาทองคำ ดอกเล็กสมนามสาริกาแต่สรรพคุณไม่เล็กตาม ครบเครื่องของความสำเร็จในการลงด้านเมตตามหานิยม มหาเสน่ห์ เจรจาค้าคล่อง

ชมอีกด้าน ทองคำแท้ในยุคทองแพง ให้ทำบุญบูชาไม่สนราคา

แนวนอน 1 นิ้ว

เทียบขนาด
ไม้ขีดไฟ พกพา
ตรงไหนก็สะดวก

 

ได้ทำบุญวันหยุดกับวัตถุมงคลดีมีสกุลรุนชาติทุกชิ้นพอชุ่มชื่นหัวใจ ก็ได้เวลาที่นักอ่านรอบใน-รอบนอกมากมายรอคอย เดินทางไปลุย"ตะนาวศรี"กันต่อในเวลาดี ทีไทม์

ซดกาแฟรอชั่วครู่ เช่นเคยครับ

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า'เจ้าถ้ำ'!!!
==============

อาจารย์เลิศดวงตาเป็นประกายกับความท้าทายเรื่องล่าสุด คาดคิดไม่ถึง...ใช้เวลาครุ่นคิดอึดใจก่อนตอบ

"ความลับของฟ้า ลิขิตสวรรค์ โดยหลักแล้วห้ามเปิดเผยหมดเปลือก จะทอนคนเปิดอายุสั้น แต่น้องพรานมีเทวทัณฑ์ติดตัวอยู่แล้ว ตีซะว่า...มีสิทธิ์เปิดเผยความลี้ลับนี้"

เอามือตบไหล่ผมอย่างยินดีแล้ว จอมขมังเวทย์ก็ร่ายต่ออีกยาว...

"ขอบใจมากที่เล่าเรื่องอัศจรรย์นี้ให้อาจารย์รู้แจ้งว่า ลิขิตกรรมนั้นมีตั้งแต่โลกมนุษย์, นรกยันสวรรค์เทวดาชั้นฟ้า โดยเฉพาะชั้นเทวดา อ่านแต่หนังสือกับชาดก ฟังพระเล่าว่า หาคิดไม่ว่าจะมาเจอของจริงด้วยตัวเอง"

"ไอ้ลายตัวนี้ต้องเป็นหนึ่งในคู่ศึกบนนั้นแหง...คนหรือสัตว์ธรรมดาไม่ทำพฤติกรรมบ้าบอคอแตกเช่นนี้ แถมมีฤทธิ์ส่งเสริมแปลก ๆ มันถึงที่ตายเพราะมาเจอคู่ต่อสู้เก่า ผิดจากน้องชาติกับน้องพรานคงหาคนคว่ำมันยาก"

วาจายืดยาวที่สุดตั้งแต่รู้จักกันมาของอาจารย์ ทำให้กระจ่างหลายเปลาะ แต่เงื่อนตายสำคัญยังไม่โดนวินิจฉัย ผมนั่งฟัง...รอการแก้โจทย์จากมือระดับครูใหญ่ เป็นโจทย์มหาหินที่ต้องงัดวิชากับประสบการณ์รอบด้านแก้ไข สบใจคนชอบเล่นฤทธิ์มายาสาไถยแนวนี้ยิ่งนัก ถึงจะวางมือเรื่องอวิชชาไสยดำ แต่ก็ยังพร้อมงัดมาใช้ยามจนแต้มต้องช่วยเหลือหมู่คณะ หรือทำเพื่อสร้างบุญ มิใช่เพื่อบุญคุณแลกผลประโยชน์เข้าตัวอย่างที่แล้ว ๆ มา

"เรื่องใหญ่สำคัญ 'จารย์ยอมรับว่า ยังคิดไม่ออก การเบี่ยงเบนลิขิตกรรม ลิขิตสวรรค์ หนักเกินความสามารถมนุษย์ ต้องระดับพระอรหันต์นู่น...เอาละ 'จารย์รู้แล้ว"

จอมขมังเวทย์ตบอกเสื้อที่มี 'ทันตธาตุ-อรหันต์' ห่อติดตัวตลอดเวลา ทำเหมือนผมชอบตบหน้าอกบอกหลวงปู่ ลีลานั้นทำผมขนลุกซู่...

จริงของ 'จารย์ หากจะมีผู้รู้ชี้วิธี 'เบี่ยง' เส้นทางอันริบหรี่น้อยนิดนี้ ย่อมเป็นท่านผู้หลุดพ้นเจ้าของทันตธาตุที่สามารถปลดล็อค 'เทวทัณฑ์'!!!

โบราณว่า "สองหัวดีกว่าหัวเดียว" ถูกต้องตรงเผง ลำพังสติปัญญาต่ำต้อยด้อยประสบการณ์ของผม คิดไปยันวันตายก็ไม่พบหนทาง ตัดสินใจเล่าอาจารย์เลิศฟัง ทำให้พบโอกาส 'หนึ่งในล้าน' โผล่ขึ้นมา

"คืนนี้จะลองนั่งสมาธิถามพระ ขอท่านเมตตาชี้แนะ"...!

นั่นเป็นประโยคท้ายก่อนที่เราจะลุกขึ้นกลับแคมป์ด้วยความชื่นบานทั้งคู่ อาจารย์ได้อาบน้ำสมใจอยาก สดชื่นกาย ผมได้ปลดเปลื้องพันธะหนักอึ้งบนบ่าลงส่วนหนึ่ง ส่งความชื่นใจเหมือนประโยคที่เคยอ่านพบ...

"อย่าแบกความลับไว้กับตัวคนเดียวมากเกินไป จะทำให้เกิดความทุกข์อย่างคาดไม่ถึง"!

หัวหน้าทีมเห็นเรา ก็เดินเข้ามาโวยพร้อมกับสาวงามที่ทำหน้าคว่ำ

"แหม...อาบน้ำกันสบายตัว ไม่ชวนผมมั่ง"

ผมได้แต่ยิ้มทำหน้าปูเลี่ยน ข้างสาวงามนอกจากหน้าคว่ำบอกบุญไม่รับ ยังแกล้งเกาแขนซ้ายทีขวาที...

"อีกรอบก็ได้ครับ คุณนงด้วย อาบทีละคน ไม่เสียเวลา"

"เออ...เออ ที่อาบน้ำแจ่มมาก เป็นสัดส่วนยังกับห้องน้ำเชียวเทพ"...อาจารย์เออออห่อหมก หาได้คิดอะไรมาก ไม่สังเกตสายตาคมกริบที่ส่งค้อนผมขวับอยู่หลังคุณเทพ

เธอคงงอนที่ผมพาคนอื่นไปเจอ ห้องลับหอสวาทกลางธาราของเรา ?!

"ไปสิค่ะ...คุณพรานยืนยามนะ"

นั่นปะไร..วิธีแก้เผ็ดของเธอ แกล้งใช้ผมเป็นเบ๊เสียให้เข็ด ต้องแบกไอ้ห้านัดนำคุณเทพกับเธอย้อนกลับทางเดิม ทำหน้าที่อย่างเดิม ให้เธออาบก่อน ต่อด้วยหนุ่มใหญ่...

(((ยังมีต่อ)))

 

(ต่อ)...เหล็กไหลฯ
============

"เป็นไงละคะ คุณพรานคนขยัน เหนื่อยมั้ยคะ ?"

เธออาบเสร็จก่อน มานั่งเคียงข้างผม รอหัวหน้าทีมจัดการชำระสะสางเนื้อตัวหมักหมม แต่การกลั่นแกล้งของเธอ กลับเป็นเรื่องดี ทำให้มีเวลาสองต่อสองกับเธอหลายนาที

"พูดดีนัก...เดี๋ยวจับจูบโชว์คุณเทพซะเลย"...ผมขู่..แต่แทนที่จะตกใจ เธอกลับลอยหน้าลอยตาผุดผ่องยั่วเย้า...

"กล้าไม่กลัว กลัวไม่กล้า"!

ผมหัวเราะ คร้านตอแยกับ "เฟมินิสม์' (ผู้ถือคตินิยมสิทธิสตรี) ยุคแรกของเมืองไทย หญิงแกร่งปานชายอกสามศอกเยี่ยงเธอ ย่า, ยายเรียกพี่ หรือคนยุคใหม่ในเวลาต่อมา เขาเรียกกันว่า..."ตัวแม่"!!!

เธอเอื้อมมือเหน็บแขนผมหมับ หยิกแกมหยอก

"ไหน...คนเก่ง เงียบทำไม?"

ผมจับมือข้างนั้นเธอไว้ ยกขึ้นจุมพิตทำหน้างามแดงซ่าน เอามือบีบปากผมเบา ๆ คาไว้อย่างนั้น ก่อนดึงกลับ เมื่อได้ยินคุณเทพร้องมาจากในห้องอาบน้ำน้อย

"เสร็จแล้ว โอ๊ย..สบายตัว"...ตามด้วยเสียงฮัมเพลง ผมมองตาหวานซึ้งสาวงามแล้วหัวเราะให้แก่กัน เป็นนาทีแห่งความสุขที่หาไม่ง่ายในห้วงลำเค็ญตรากตรำที่เผชิญกันมา

บ่ายแก่ ผมกับเธอก็ช่วยประคองคุณชาติ มาปลดเปลื้องกลิ่นกายสาบสางป่าตะนาวศรี ชำระคราบไคลทิ้งไปกับวารีน้อย สร้างความกระปรี้กระเปร่าให้ลูกเศรษฐี พร้อมเดินหน้ากลับเหมืองวันรุ่งขึ้น

เช้ามืดวันพฤหัสฯ...สมกับที่อาจารย์เลิศบอกไม่ต้องดูฤกษ์ ท้องฟ้าโปร่งใสตั้งแต่ยังไม่สาง ดาวประจำเมืองสุกสกาว พร้อมดวงดาราดุจเพชรอีกนับล้านแผ่ขยายเต็มผืนฟ้า ก่อนแสงสุริยาจะคืบคลานผลักไสให้ลาลับแสงอย่างอ่อนโยน เป็นฤกษ์งามสมพระพุทธองค์ทรงตรัส...

"ประโยชน์เป็นฤกษ์ของประโยชน์ เมื่อพร้อมดวงดาวหรือจักทำอะไรได้"!!!

ขบวนทัพสัมภาระ 9 ชีวิตตระเตรียมพร้อมเคลื่อนพลอำลาน้ำตกผีสิง หนึ่งในน้ำตกงามแสนงาม ดั่งสาวพรหมจรรย์ที่พบเจอกลางป่าตะนาวศรี มีประวัติศาสตร์พันเกี่ยวกับชะตาชีวิตพวกเราบทหนึ่ง ที่ต้องบันทึกไว้อย่างตราตรึง...!

ลุงพรานทำพิธีเบิกไพร บอกเล่าเก้าสิบ เจ้าป่าเทพารักษ์แมกไม้ เทวาแห่งขุนเขา พระแม่แห่งสายน้ำ แลแม่พระธรณีผู้คุ้มผืนพสุธา ครบถ้วนด้วยความตั้งใจอย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อน ตัวลุงเฒ่าคงระอาและเหนื่อยใจกับอุปสรรคมากมายที่ถาโถมรายทาง จึงบรรจง 'ขอทาง" คราวนี้เป็นพิเศษ...

'ค่าผ่านทาง'...ของเรานอกจากอาหารเช้าแบ่งใส่กระทงน้อยวางสักการะ 2 - 3 อย่าง ยังมีบรั่นดีของนอกราคาแพง ที่เชื่อว่าเจ้าป่าเจ้าเขาไม่เคยลิ้มรส?!

"จุดประทัดหน่อยมั้ยลุง ?"

ผมแกล้งแหย่เพราะเห็นพรานเฒ่าเอาจริงเอาจัง นึกว่าจะปฏิเสธ ลุงกลับพยักเพยิดชี้ที่ไอ้ห้านัด ทำท่าให้ผมจัดการดังปากว่า...

อีแบบนี้ ผมต้องฉลองศรัทธาให้ปวงเทวารับรู้ชัด ๆ ด้วยการงัดปากกระบอกปืนขึ้นฟ้า ร้องบอกหมู่คณะ ขอจุดประทัดละนะ...

"เปรี้ยง!...เปรี้ยง!...เปรี้ยง"!

ไอ้ห้านัดกระหน่ำเบิกโรงรุ่งอรุณ ทำป่าติดน้ำตกผีสิงสะดุ้งสะเทือนเรือนสั่นไหว ผีป่าห่าไพรที่ระกำช้ำใจตั้งแต่พวกเรามาตั้งแคมป์ตรงนี้ แทบหูแตกหรืออกแตกกับอานุภาพอาวุธสมัยใหม่ ที่ทำเอาวิญญาณโบราณยุคเก่าสั่นสะท้านเหมือนโดนองค์อินทร์กระหน่ำด้วย 'วัชระ' เทพสายฟ้าประจำกาย

คลื่นเสียงสะท้อนราวไพรน้ำตกผีสิงจางหาย พร้อมกับขบวนล่าเหล็กไหลที่แปรเป็นทัพพ่ายศึก เพียงแต่ยังคึกคักเพราะแม่ทัพนายกองพลรบอยู่ครบหน้า ถ้าเป็นการถอยทัพ ก็ถอยตามตำรายุทธวิธีดีเลิศ

อาจารย์เลิศ อุดจมูกแล้วปล่อยลมหายใจซ้าย-ขวา ทดสอบก่อนก้าวเท้าซ้ายย่าง หันบอกผมที่อยู่หลัง

"ซ้ายโล่ง...ไปดี-มาดี น้องพราน"!!!
-------------------------
*** เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอน มีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ ก็อปปี้ ลอกเลียน ดัดแปลง ทำซ้ำทุกกรณีโดยไม่ได้รับอนุญาต มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมายสูงสุด ***

 

สวัสดีคุณอาวันวิและแฟนคลับทุกท่าน

 

วันที่ ๖ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๖๕ ตรงกับวันอาทิตย์ ขึ้น ๕ ค่ำ เดือน ๓ ปีฉลู
ใส่บาตรในเช้าวันนี้
โมทนาบุญร่วมกันครับ
สุทินนัง วะตะเม ทานัง อาสะวักขะยาวะหัง
นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ อนาคะเตกาเล


ภาพที่เคยคุ้นตาเวลามาใส่บาตรสายนี้ ไม่มีให้เห็นอีกแล้วกับเจ้าสี่ขาตาเดียว

 

แจ้งโอนเงินร่วมบุญบูชา ภาพถ่ายศาลาลอย ลพ.พรหม และแจ้งคุณน้ำฝน อีกทางหนึ่งแล้ว ขอบพระคุณท่านพี่ Wanwi ในทานบารมีครั้งนี้ครับ

 

ช่วงเย็นวันเสาร์กับทัก
น้องปรายฯตอบบ่ายวัน
อาทิตย์ วันหยุดรื่นรมย์

 

ภาพเส้นทางขนส่งแปลกๆแบบนี้ ส่วนใหญ่มาจากเมืองจีน ที่ตัดป่า ผ่าภูเขา ทะลุทะลวงลำเนาไพร ส่งรถไฟหัวกระสุนขึ้นสวรรค์ถึงขั้นขุนเขาหิมาลัยหลังคาโลก "ทิเบต" เป็นต้น

ตรงไหนที่ไม่มีใครคาดคิดว่าจะทำได้ ไปได้...ยุคสมัยใหม่ "อาเฮีย" ทำด้ายยยย ทำลายสถิติเรียบ!

 

ภาพที่สมควรเขียนกวี
เป็นที่รำลึกน้องตาเดียว

เพื่อนสี่ขา..ล่วงลาพลัน
สู่สวรรค์......ฉันโดดเดี่ยว
เปลี่ยวเอกา...มาคนเดียว
เลิกแลเหลียว...เทียวหนบุญ!

อนุโมทนาบุญใส่บาตร
จะเป็นท่านใดก็ตามที่
ถวายหลวงพี่เช้าวันนี้

 

โมทนาครับท่านหมื่นฯ
ส่งวัตถุมงคลชั้นยอด
ด้วยกวีดีๆเพื่อหลวงพ่อ...

กราบ'พ่อพรหม'..จมจ่อมกิจ
มากพลังจิต....ฤทธิ์พิศวง
ปลงอสุภะ.....ละตัดตรง
สิ้นสุดสงฆ์..คงเกรียงไกร!

วันพรุ่ง จัดส่งท่านเดินทาง
สู่เมืองปราสาทสายฟ้าครับ

 

'ท้าวเวสสุวรรณ'-ลต.ม้า
เนื้อผงจักรพรรดิ-ลป.ดู่
==============
***ประเวช ทันตา
*** มอบร่วมบุญ
--------------------
ศิษย์เอก หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ ที่ฝากผลงานฝีมือ ความขลังศักดิ์สิทธิ์ ชนิดที่ครูอาจารย์ผู้ถ่ายทอดไม่เสียชื่อ ทุกคนยกนิ้วใหั...

"หลวงตาม้า วัดถ้ำเมืองนะ"

เกจิยุคใหม่ แต่ผสมผสานวิชาครูบาอาจารย์กับการพากเพียรฝึกฝนด้วยตนเอง จนบรรลุสู่ความเป็นยอดวิชา ไม่น้อยหน้าใคร สามารถสร้างวัตถุมงคล อาราธนาบารมียิ่งใหญ่ หลวงปู่ดู่ รับรู้และช่วยเหลือลุล่วง ทั้งเป็นวัตถุมงคลยุคใหม่ที่น่าใช้ น่าบูชา ดียิ่งกว่าพวกมือผียัดกรุยัดเกจิ พวกบ้าโฆษณาประชาสัมพันธ์น้ำท่วมทุ่ง หา"ของจริง"ความศักดิ์สิทธิ์ไม่เจอแม้เม็ดกรวดเม็ดทราย!

ท้าวเวสสุวรรณ เทพจตุรบาลผู้ครองทิศเหนือ...เจ้าแห่งทรัพย์...หัวหน้าแห่งภูติผีปิศาจทั้งมวล องค์นี้สร้างด้วยผงจักรพรรดิที่ผ่านอธิษฐานจิตบารมีของ หลวงปู่ดู่ และมอบให้กับหลวงตาม้า ไว้สร้างพระสืบทอดทำนุบำรุงพระศาสนา อย่างแน่นอน

มอบให้ร่วมบุญ เป็นมิ่งขวัญกำลังใจยุคหากินฝืดเคือง ขับไล่อัปรีย์จัญไรเชื้อโรคร้ายได้ทั้งสิ้น เชิญร่วมบุญพร้อมตลับแขวนบูชาได้ทันที...

=======700=======

ผงจักรพรรดิเข้มข้น องค์ท่านสูงเกือบ 2 นิ้ว เนื้อหาหนาหนักห้อยเดี่ยวได้สบาย ตลับเปิดหน้าเปิดหลังสวยงาม

ขนาดองค์งาม
แขวนเดี่ยวได้

ด้านหลัง เนื้อผงแน่นๆเนื้อๆ ขาวสะอาดตา บูชาสบายใจ

ใบฝอยพระคาถา
มหาจักรพรรดิที่
มอบให้ไปด้วย

 

ขอร่วมบุญครับ

 

สวัสดีคุณอาวันวิและแฟนคลับทุกท่าน โอนเงินร่วมบุญเรียบร้อย และแจ้งคุณน้ำฝนแล้ว สำหรับส่วนเกินแล้วแต่คุณอาจัดสรรครับ

 

ร่วมบุญท้าวเวสสุวรรณ ครับ

 

ตะกรุดครูสายวัดสุทัศน์ มาจากต้นฉบับสมเด็จสังฆราชแพ ท่านเจ้าคุณศรี(สนธิ์)และวิชาส่วนหนึ่งจากบรมครูยิ่งใหญ่ อาจารย์เทพ สาริกบุตร รวมทั้งอีกหลายปรมาจารย์ที่ อาจารย์วอน(วร)ท่านได้ศึกษาแตกฉาน เป็นมือวางอันดับหนึ่งสายฆราวาสสำนักเสาชิงช้าที่ชื่อเสียงรับรู้อยู่วงใน เพราะท่านชอบเงียบเชียบเก็บตัวแบบครูโบราณที่ไม่คุยโม้โอ่อวด

เอาเป็นว่าที่คุยว่าเด่นดีดังสายนี้ ห่างไกลอาจารย์วรมากเลยก็แล้วกัน ทั้งความประพฤติปฏิบัติที่สำรวมงดงาม ไม่หากินนอกลู่นอกรอยจนกลายเป็นสมีผีข้างวัด หรือเป็นพระก็ต้องปราชิกอย่างที่เห็นหลายคน

ส่งมอบต่อให้กับน้องปรายฯเป็นศิริมงคลส่งตรุษจีน ให้มีแต่ตวามเฮง เฮง รวย รวย คล่องตัวทุกทิศทุกเรื่อง

 

โมทนาบุญ+ทานบารมีน้องปรายฯ หากจำไม่ผิดทุนเดิมน่ายังเหลือ เติมบุญใหม่ใส่เข้ามา เขาเรียกว่า " กินบ่เสี้ยง" หรือรับประทานไม่หมด ต้นทุนบุญเต็มปรี่ เต็มถังเสมอ

พรุ่งนี้ส่งท่านเดินทางครับ

 

เมืองเหนือมีท้าวเวสสุวรรณที่สร้างดีเด่นหลายสำนัก แต่ของเก่ามักติดลมบนและแพง ของ หลวงตาม้า วิริยธโร ก็อยู่เชียงใหม่ แดนเหนือเป็นเหนือคนดุจกัน ไม่ช้าของๆท่านก็จะแพงโลดทุกอย่าง เก็บไว้บ้างยามนี้ก็ถือว่า เล่นหาสะสมถูกทาง

ผมเขียนโดยที่ตัวเองไม่ได้มีเก็บแม้ชิ้นเดียว เพราะไม่อยู่ในวัยที่สะสมของใหม่ แต่สายตาที่ผ่านการเล่นหาสะสมวัตถุมงคลมาเกิน 40 ปีเกือบจะ"ครึ่งศตวรรษ"เข้าไปแล้ว และไม่เคยตกข่าว ย่อมมองออกว่า สิ่งไหนของดี สิ่งไหนห่วยแตก แจกฟรียังไม่อยากได้

โมทนาน้องณัฐวุฒิ จัดส่งท่านเดินทางกลับมาตุภูมิแดนเหนือพรุ่งนี้