อย่าข่มจิตถ้าจิตอยากคิด

อ่านข้างล่างค่ะ

 

อย่าข่มจิตถ้าจิตอยากคิด
ถ้าเราภาวนาพุทโธ ๆ (หรือภาวนาในแบบอื่น) แม้ว่าจิตสงบเป็นสมาธิถึงขึ้นละเอียดถึงขั้นตัวหาย เมื่อสมาธินี้มันจะได้ผลไปตามแนวทางแห่งการปฏิบัติเพื่อมรรค ผล นิพพาน ภายหลังจิตที่เคยสงบนี้

 

ผมก็เป็นผู้หนึ่งครับ ที่ใช้แนวการปฎิบัติแบบพุทโธ เมื่อตอนเริ่มต้นภาวนา จิตมันคิดเรื่องโน้นที เรื่องนี้ที

จับความคิดทันมั่งเผลอมั่ง..แต่พอภาวนาไป ความคิดผุดขึ้นมาจับได้ทันทีก็มี มาจับได้ทีหลัง คือระลึกย้อนได้ก็มี

พอภาวนาต่อไป ความคิดมาอีก คราวนี้พอคิดปุ๊บ..ฮั่นแน่เห็นนะ พอความคิดใหม่ผุดมาอีก ฮั่นแน่เห็นอีกแระ

ความคิดไหนผุดมา คือพอมันเริ่มคิดเราก็รู้ มันเลยหายไป พอมีความคิดใหม่อีก เราก็เริ่มรู้

คือจะรู้ทันที ที่มันเริ่มคิด ทุกอย่างมันก็เลยหาย เพราะสติรู้ทันอยู่ตลอดเวลา แต่...

อ้ายตัวที่ไม่มีอิทธิบาท 4 คือความมุมานะ ที่จะฝึกนั่งต่อ เลยทำให้ไปไม่ถึงดวงดาว อิอิ

ถ้าทนอีกนิด...คงได้เห็นธรรมตัวจริง...ว่ามะครับ

 

ถ้ากิเลสไม่สิ้น เมื่อใดที่คิด เมื่อนั้นย่อมไม่พ้นการปรุงแต่ง ทำอย่างไรจึงจะมีวิชชาล่ะ ^-^

 

นั่นสิ เฉลยหน่อย

 

ทำอวิชชาให้ลด ให้หด ให้หาย นั่นเรียก วิชชา

สั้น ๆ เลยก็ความความไม่รู้ให้จางหาย

หากจะถ้าว่าความไม่รู้ คือ อะไร กล่าวคือ ไม่รู้ในขันธ์ห้า

ไงคุณพี่ เหมือนจะง่ายเลยมั๊ย ^-^

 

ถ้าฟุ้งมากข่มไม่ได้อย่าข่ม...อย่าฝืนเป็นอันขาด....

 

อะนุโมทามิ

 

พี่มะหน่อ ก่อนจะคิดนั้น พี่มะหน่อรู้ตัวหรือไม่

ขณะที่พี่มะหน่อกำลังคิดอยู่ พี่มะหน่อรู้ตัวหรือไม่

พี่มะหน่อคิดไปแล้ว รู้ตัวหรือไม่ หรือไม่รู้ตัวคะ

 

อนุโมทนาค่ะ

มีประสบการณ์เหมือนคุณ มังกรบูรพาเลย เมื่อคืนนี้ทำสมาธิก็เป็นแบบท่านเดะๆ พอจิตคิด สติรู้ทัน มันก็หาย แวบๆมาอีก จับได้ ก็หาย - -
ทำไปๆมาๆ จนรู้สึกจะวูบๆยังไงแปลกๆ

 

เอาสติจับวูบ ๆ นั่นหล่ะค่ะ

พยายามจับ ต้น กลาง ปลาย ได้ก็ได้ ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร ทำเรื่อย ๆ สติมันจะไวเองค่ะ

 

ขอบคุณค่ะ คุณ Kuro122 จะลองจับเวลาวูบดูค่ะ ^___^
เพราะตอนนั้น พอตัวเองรู้สึกวูบๆ ก็ดึงสติมา ก็หาย สลับอยู่แบบนี้ 3ครั้งได้
ทำสมาธิต่อไป ที่แขนที่มือรู้สึกเหมือนจะชาๆ หรืออย่างไรไม่ทราบ มันรู้สึกแปลกๆ เป็นพักนึง
เลยออกจากสมาธิ เพราะไม่รู้เป็นอะไร (ทำสมาธิจนเป็นแบบนี้ 2-3 ครั้งแล้ว) ไม่รู้ว่ามันผิดทางหรือเปล่าคะ

 

พอสติดี ๆ ก่อนจะวูบจะรู้ตัวด้วยค่ะ บางทีเขาก็เตือนมาเลยระวังวูบนะ แล้วก็จะวูบจริง ๆ

ขณะที่อยู่ในอาการวูบก็จะรู้ด้วยค่ะ

อาการทางร่างกายไม่ต้องไปสนใจค่ะ เจริญสติให้มาก ๆ ค่ะ

 

ตรงที่ความคิดหายไปเลย มันก็ยังมีภพอยู่ครับ คือภพที่ว่างจากความคิดน่ะครับ ต้องเรียนรู้ตรงนี้ต่อไปอีก
ยังไม่ใช่ว่างของจริง เป็นแค่สภาวะว่างจากความคิดชั่วคราว

ถ้าเราเจอสภาวะนี้แล้ว ใจไปหวั่นไหว แล้วไม่รู้ทัน ก็ตกจากการรู้ปัจจุบัน
มันมีอะไรให้ดู ก็ดูมันไปครับ ถ้าใจเราหวั่นไหวแปลว่าวินาทีนั้น เราหลุดจากการดู