สรรพคุณ และลักษณะ เมีย

แรกๆเข้ามาอ่านก็เป็นเรื่องเหน็บภรรยา นึกว่าจะไม่มีเหน็บสามี
ต้องมีการประท้วงแน่ อิอิ
แต่ตอนหลังมีคุยกันเป็นกลอนด้วย น่าสนุกจัง 555
คุณสร้อยนี่ลีลากลอนดีนะคะ เก่งค่ะ

 

แนะแนะแนะ ยังไม่รู้ จักกันเลย
มาเฉลย บอกรัก มากนักหนา
ไปออดอ้อน สาวอื่น เถอะพี่ยา
ไม่เชื่อหรอก วาจาลิ้น ดิ้นหลอกลวง....

 

อะอะอะ ไม่ได้หลอก แต่ในใจมันเริ่มคิด
สวรรค์ท่านคงลิขิต ให้พานพบ
จึงเอื้อนเอ่ยชวนน้องนางหนึ่งอนงค์
พรุ้งนี้จงพาเราไปเลี้ยงข้าวเอย......

 

อันดาวเดือน ลอยเกลื่อน ในท้องฟ้า
ร้อยมาลา สวมมงกุฎ ให้น้องสวย
ประดับดาว ปิ่นปักผม ใส่เกล้ามวย
น้องสร้อยฯสวย พราวพร่าง ในนภาฯ

...

 

ท่านลูกกรอก หายไปไหน ไม่มาโต้
เข้ามาโม้ เรื่องความหล่อ ได้มั๊ยหนา
ถึงท่านโม้ ก็เท่านั้น จริงๆนา
ผมหล่อกว่า ท่านลูกกรอก ทุกๆวัน

...

 

อันตัวน้อง สร้อยฟ้า มาลานี้
สวรรค์มี ดวงตา มองมาเห็น
ส่งน้องลง โปรดสองพี่ หล่อ-น้ำเย็น
จักขึ้นเมรุ เผาหลอก หรือเผาจริง...

 

โฮะโฮะโฮะ ท่านพูดมาช่างน่าขัน
อยากหัวร่อให้ฝันหักน้ำลายกระจาย
ระดับเรานั้นรูปหล่อเกินบรรยาย
สาวกรี๊ดกระจายเมื่อประสบพบเราเอย....โฮะ โฮะ โฮะ :VO

 

แม้นร่างนี้ จะเป็นผี แต่พี่รัก
สุดจะหัก ห้ามจิต คิดไฉน
พี่รักน้อง จริงๆ ยิ่งกว่าใคร
ในดวงใจ มีแต่เจ้า สร้อยฟ้าเอยฯ

...

ฮี่ๆๆๆ

 

ท่านลูกกรอก เหตุไฉน ไม่ไปเกิด
หล่อระเบิด หล่อสุดๆ ทำได้มั๊ย?
ไปเกิดใหม่ ทำหล่อ ขจรไกล
หล่อแค่ไหน ก็แพ้ผม หล่อ .... ลำน้ำ ... เช่นเดิมๆๆๆๆๆ


กร๊ากกกกก ... ฮ่าๆๆๆๆ ...

 

พี่หล่อขา ฟังฟังมา เริ่มน่ารัก
แต่พิศพักตร์ อย่างไร ก็ไม่เห็น
หน้าตาโบ๋ ดั้งก็หาย เห็นเส้นเอ็น
ตัวคงเหม็น ขอเว้นวรรค รักไม่ลง

 

น้องสร้อยจ๋า ไม่รักพี่ แล้วใช่มั๊ย?
พี่เป็นพราย เจ้าไม่หลง ไม่รักหรือ?
เจ้าลูกกรอก เจ้าตัวดี อย่าทำคือ!!
เพราะเจ้าคือ ผีน้อย น่าจุ๊บๆๆๆจัง ...

อิอิๆๆๆ

 

อันตัวเราอยู่ในมือน้องนางแล้ว
คงไม่แคล้วแล้วแต่น้องจะสั่งมา
จะทำตามทุกสิ่งตามคำบัญชา
ขอเพียงว่าพาเราไปเลี้ยงข้าวเอย.....หุ หุ หุ

 

น้องมิเคย เอ่ยวาจา ว่ารักพี่
น้องอยู่ฟ้า พี่เป็นผี น้องไม่หลง
แม้พี่เป็น เทพบุตร จำแลงองค์
น้องนั้นคง ไม่ใจง่าย ถวายมา...

 

ท่านพรายน้ำอยู่ในน้ำดีอยู่แล้ว
หาไม่แล้วเดี๋ยวจับถ่วง(น้ำ)ให้ระทม
ยังจะมาหลีน้องสร้อยฯของกระผม
เดี๋ยวน้องคงอกสั่นขวัญหายเลย.......

 

ฮ่าฮ่าฮ่าท่านพรายน้ำนั้นตัวเหม็น
เห็นเส้นเอ็นตาก็โบ๋ดั้งก็หาย
มองอย่างไรก็ไม่เห็นน่าสนจาย
เทียบไม่ได้กับตัวเราดอนฮวนฯเอย.....

 

สร้อยฟ้าเริ่ม งุนงง กับสองพี่
ตัวเขียวปี๋ เห็นเวียนหัว กลัวทั้งสอง
ใครเป็นใคร ตาลายแล้ว ไม่อยากมอง
ใจมิปอง รักใคร่ ใครใครเลย....

 

ขอลาแล้ว วันนี้ กลับวิมาน
เชิญสองท่าน ต่อคารม ผสมหนอง
น้ำเหลืองไหล ไคลเยิ้ม สแยะมอง
ดูสยอง พองขน จนติดตา

 

แม้นไม่เอ่ย แต่พี่รัก สลักจิต
ในนิมิตร พี่เห็นอยู่ มิรู้หาย
แม้นวันคืน เปลี่ยนแปลง มิผ่อนคลาย
มิแหนงหน่าย .....พี่รักเจ้า ..... สร้อยฟ้าฯ เอย....

 

ดวงฤดี ที่พี่ให้ โปรดถนอม
เจ้าพยอม จะหลีกพี่ หนีไปไหน
ไปไม่พ้น หรอกนะจอม เจ้าดวงใจ
พี่นี้รัก ดั่งขวัญใจ และแก้วตา

...

 

เดือนดารา ที่สวยงาม ช่างบรรเจิด
น้องเลือกเถิด พี่จะสอย จะเก็บให้
น้องจงรับ รักษารัก ในดวงใจ
แล้วเจอกัน วันใหม่ ในดวงใจพี่ ... ทุกทิวา ... และราตรี ... ชั่งนิจนิรันดร ...


รักจ้ะ ...