สัมมาทิฎฐิเป็นไฉน( ไม่ธรรมดา )

น้อมธรรมมาที่ใจ

เมื่อได้สดับธรรมแล้ว ควรน้อมมาที่ใจ แล้วพิจารณาใคร่ครวญ เพื่อนำไปปฏิบัติอย่างถูกต้อง ก่อนที่จะเชื่อว่านี่คือทางสายกลางอย่างแท้จริง

อย่าเชื่อเพราะเป็นอาจารย์
อย่าเชื่อเพราะเขาว่ากันว่า แบบว่าคนหมู่มากว่ากันว่า ก็เชื่อไปตามเขา
อย่าเชื่อเพราะเราคิดว่าใช่ นี่คือตรรกะของตนที่อาจจะลวงเราได้
อย่าเชื่อเพราะมีตำราบันทึกไว้
ธรรมต้องซึ้งถึงใจ รู้แจ้งเมื่อไหร่ ค่อยเชื่อ...

 

สาธุ ...

 

สรุปว่า

รักจะเป็นนักปฏิบัติ
จะต้องมีการพิจารณาโดยแยบคาบเป็นเพื่อนคู่ใจ หลังจากที่รู้ตัวลงไปว่าแกล้งไม่รู้

สรุปถูกใช่ป่าว
<!-- / message -->

 

อนุโมทนาครับอาจารย์

ท่านวิมุตติ คุมสอบ แอบเหล่สาวป่าว หุหุ

 

ตรรกะแปลว่าอะไร

 

นิสัยคล้ายเรา ชอบสรุปโน่นสรุปนี่
หลงไปยึดหลักเกณฑ์อยู่ตั้งนาน
กว่าทัสนะจะแจ้ง งมโข่งอยู่หลายเดือน

 

สรุปนี่ คือสรุปที่เขียนยาก ๆ เอามาให้อ่านตะหาก ก็แปลไม่ออกนิ เขียนง่าย ๆ เข้าใจง่าย ๆ ไม่ได้หรอ

 

ก็ปกติ คนเรามันโดนสัญญาปิดบัง โดนอุปาทานปิดบัง
อุปาทานปิดบังเป็นอย่างไร ก็ลองดูว่า นี่ถ้าอ่านตัวหนังสือ มันอ่านไม่ได้ถ้ามันไม่มีตัวรู้
เพราะมันจะเห็นอย่างเดียวเป็นสีดำๆ เป็นตัวยึกยือ ยกตัวอย่างเด็ก 1 ขวบมาเห็นตัวหนังสือที่เราเขียนนั่นแหละ
ทีนี้ รู้ความหมายในตัวหนังสือไม่เท่าไร มันผนวกเข้ากับสังขารปรุงแต่ง เลยกลายไปเป็น อารมณ์ต่างๆ นา
แล้วก็โดนบังไม่ให้เราเห็นเหตุที่แท้จริง ว่าโมโหเกิดจากความหลงไปปรุงไปเข้าใจ ไปสร้างเรื่องจากตัวหนังสือ

แบบนี้เป็นต้น ก็นี่แหละ ลองพิจารณาแบบนี้เมื่อมีความทุกข์เกิดขึ้น ว่า เหตุที่แท้จริงนั้นคืออะไร ดับที่เหตุ

แต่มันก็ยังมีประเภทที่ว่า รู้ว่าเหตุคืออะไร แต่ดับไม่ได้ หลุดไม่ได้ นี่ก็เพราะว่า หลงไปแล้วอกุศลมีกำลังกล้าก็ต้องใช้ กำลังสมาธิ กำลังสติ ตั้งมั่นๆ ค่อยๆระลึกทวนกลับไปกลับมา หาเหตุที่จริงให้เจอ นี่แหละ ต้องพิจารณาแบบนี้ จึงจะไถ่ถอนตัวโง่ได้

 

ต้องระวังเหมือนกัน การพิจารนา กับ ทัศนะคติ
หากพิจารณาไม่ถูก มันก็ย้อนเป็นปฎิรูปเข้าตัวไป

ถามว่าในสมาธิ คำว่า โยนิโส กับ พิจารณา เป็นตัวเดียวกันไหม

 

อนุโมทนากับอาจารย์ขันธ์เช่นกัน
เห็นได้ชัดว่าธรรมครอบ
ธรรมครอบธรรมเป็นอย่างไร
ความไม่ประมาท ครอบอริยสัจสี่
อริยสัจสี่ ครอบสติปัฏฐานสี่ ปฏิจจสมุปบาท และไตรลักษณ์
สติปัฏฐานสี่ ครอบจิตสิกขา
จิตสิกขา ครอบดูจิต...

คุมสอบมีแอบเหล่สาวบ้าง แล้วพิจารณาไป เน้นกายคตาสติ พิจารณากรรมฐานห้า ผม ขน เล็บ ฟัน หนัง

ไม่มีอารมณ์ทางกามราคะเลย เห็นแล้วรู้สึกเอ็นดู สงสาร เมตตา สัตว์โลกที่ยังไม่รู้อะไรเลย นอกจาก วัยรุ่น เฟชั่น สังคม แต่งตัว ทำเด่น

บางคนกระโป่งสั้น เห็น กกน ก็หลายหน เสื้อก็รัดติ้ว นมแทบจะปริออกมา สมเพชยิ่งนัก เด็กเอ๋ยเด็กน้อย...

 

แล้วที่ว่าอยู่กับปัจจุบัน ให้เท่าทันกับปัจจุบัน แล้วพิจารณาตรงไหน จับแต่พองยุบ ตามต้น กลาง ปลาย แค่นี้อะ งง

 

นอกจากมีโยนิโสมนสิการ จะขาดไม่ได้ก็กัลยาณมิตร นี้แหละ
เห็นอะไรผิดลู่ทาง ก็แนะนำกันไป

 

เล่าเรื่องที่ไปปฎิบัติให้ผมฟังบ้างสิ มีสภาวะธรรมใดเกิดไหม

 

ถามใครอะ

 

ถามเราหรอ
มีแน่นอน
ถกกับ อ ขันธ์ อยู่นานสองนาน
หายโง่ไปเยอะ
เดือนหน้าได้หยุดหลายวัน คงไปต่อ
สภาวะต่างๆ พูดไปก็เท่านั้น ถ้าเข้าใจกันได้ จะเกิดอรรถรสอย่างยิ่ง
ทัสนะที่เกิด เกินจะอธิบาย ยิ่งซึ้งในคำว่า ปัจจัตตัง...

 

นั่นแหละ แค่นั้นก็เยอะแล้วครับ
เมื่อทุกอย่างได้จังหวะ และปัจจัยประชุมพร้อมกัน ก็บิงโก

ทำให้สติครองใจไปเรื่อยๆ ตำรายังไม่ต้องอ่าน เรากำลังหาใจในร่างกายให้เจออยู่

ให้ท่านวิมุตติตั้งคำถามบ่อยๆก็ได้ เดี๋ยวของเก่ามันขึ้นมาเอง หุหุ

 

ท่านขันธ์ครับ
โยนิโสมนสิการ กับ สังขารขันธ์ นี้แตกต่างกันอย่างไร
ดูเหมือนมันจะสอดคล้อง กับ สัญญา และปัญญา

 

คงจะรู้เป็นอารมณ์แล้วล่ะ การมองโลกมันเปลี่ยนไปอีกแล้วหนอ

 

แว๊ดก็ไปวัดมาเหมือนกันนะ เจ็ดวัน มีแต่เวทนา มีดีหน่อยตอนวันที่หก เจ็ด

 

คำถามขั้นเทพ คงได้มาฟังคำตอบวันจันทร์ ท่านขันธ์อย่าลบกระทู้นะ หุๆๆๆๆ
บะบาย