เรื่องเล่า ก่อนนอนคืนนี้..ของเหล่าคนผู้มีตาทิพย์

ว้า มาทายดอกไม้ไม่ทันซะละ แต่มาอ่านเรื่องเล่าหนุกๆ ก็เพลินไม่น้อย ราตรีสวัสดิ์ค่ะ พี่น้องชาวไทย

 

เรื่องทายดอกไม้..มีข้อผิดพลาดอยู่ประการหนึ่งผู้ที่หวังดี ต้องการให้คนรู้จักว่า ดอกไม้มณฑาทิพย์ หน้าตาเป็นยังไง..ก็ไปโหลดภาพมาจาก เวบที่เกี่ยวกับ ดอกไม้มาลง
และอธิบายว่า มี สามสายพันธ์..และของไทย น่า จะเป็น รูปไหน..เป็นปัญหา เชาว์
..................................................................................
ทีนี้ เนื่อง จากไม่ได้ เอาดอกจริง จากวัด ไลย์ มาลง...ภาพก็เลยไม่มีพลังพุทธบารมี เพราะ ไม่เคยอยู่ในวัดนั้น..ผู้ที่มีพลังจิต พยายามจับโดยจะหาพลัง..จึง พลาดไป
อย่างไรก็ตาม สายพันธ์ ไทย จะมีขนาดเล็ก..ดอกที่ สาม จึงเป็นที่ถูกต้อง
...............................................................................

 

เรื่องวิญญาณ ตาย สองเด้ง..เริ่มมีคนตอบเข้ามาแล้ว..
อีกหลายท่าน ลอง ตอบเล่ามา เพื่อ จะได้ เห็น ได้ อย่างหลากหลาย
บอกใบ้ให้อย่างหนึ่ง..วิญญาณ คือ พลังงานชนิดหนึ่ง ที่พิเศษ เคลื่อนที่ได้
เราจึงได้เห็น เรื่อง เล่า เกี่ยวกับ ผีหลอกมากมาย..เรื่อง ตายสองเด้ง
ก็เหมือน "ผี หลอกผี"...ลองตอบมาหลายๆๆท่าน..โดยเฉพาะคนที่เคยตายและเป็นผีมาก่อน น่า จะตอบได้ถูก..ถ้า ไม่ถูก ก็เสียชาติที่เคยเกิดมาเป็นผี..พวกผีทะเล ห้ามตอบ
ผีสวยๆๆอย่าง Surapar ..น่า จะตอบได้ ถูกนา

 

เรื่องเล่าก่อนนอน คืนนี้ ตอนวัดไลย์ (ต่อ)
............................................................
หลังจากอาราธนา พลังพุทธบารมีขององค์ พระศรีอริยะเมตไตร
มาช่วยปัดเป่า ..ความกดดัน เรื่อง วิญญาณ และแรงอาฆาต
ก็ค่อยๆๆ หายไป
เราก็ออกรถเดินทางต่อ..ในใจก็คิดว่า เวลาผ่านมา กว่า 400 ปี แล้ว
วิญญาณ จำนวนมาก..ไม่ได้ ผุด ไม่ได้ เกิด..จะมาอยู่ อย่างนี้ ทำอย่างนี้
ได้ อย่างไร..และจะต้องอีกนานเท่าใด
......................................................................
ก็ตั้งจิต ถาม เบื้องบน เพื่อ หา คำตอบ
คำตอบลงมาทันใจ
บอกว่า วิญญาณ พวกนี้ มาจากแดนไกล
เดินทางมาเพื่อสงคราม ดินลุยป่า หนอง บึง ข้ามประเทศมา
อาศัย ช้าง ม้า รถลาก แคร่หาม และ สองตีนเดิน
เดินกันมาดุ่มๆๆอาศัย ที่เคยมาตีกรุงศรีอยุธยา หลายครั้ง
ก็พอจำทางกันได้
............................................................
ในสมัยนี้ ถนนหนทางมากมาย ตัดกันไป-มา
พวกวิญญาณ ตกค้างกลับไม่ถูกหรอก
ต้องนำพาเขาไป ส่ง ที่ บ้านเมืองเดิม
เหมือนงานเผาศพ ของ ไทย ที่เมื่อเผาศพ เก็บกระดูก
ก็จะมีพิธี เอากระดูก และ เดินถือรูปนำหน้า พากลับบ้าน
หลักการก็ต้องเช่นเดียวกัน
.............................................................
ศพคนไทย ตายทีละคน..และเป็น บรรพบุรุษ จึงทำได้ ง่าย
วิญญาณ พม่า มากมาย ก่ายกอง เป็น ร้อยเป็นพัน รอ อยู่ ตรงนั้น
จะเอากลับไป สู่บ้านเกิดเมืองนอนของเขาได้ อย่างไร
......................................................................

 

คำตอบ ลงมาจากเบื้องบนอีกครั้ง
ให้ เอาถาดใส่ดอก บานไม่รู้โรย ที่หาได้ ง่ายในท้องตลาด
ที่เป็นดอกกลมๆๆเล็กๆๆแข็งๆๆ ที่ เขาชอบเอามาทำเป็น พานพุ่ม
เอาจำนวนให้มากพอ สำหรับ หนึ่งดอกกับหนึ่งวิญญาณ
ถ้า มีวิญญาณ ทหารพม่า ประมาณ 700 ก็เผื่อไปถึง 1000 ดอก
....................................................................
ถือหลักการว่า เกินดีกว่า ขาด..ถ้าไม่พอ..ไอ้ที่ตกหล่น จะเป็น ผีดุ
ดุมากๆๆ ที่เป็นผี ตกรถเมล์ เที่ยวสุดท้าย
......................................................................
เอาถาดพร้อมดอกบานไม่รู้โรย..
ไป ทำพิธี สวด มนต์ ทำบุญ ที่ ตรงหน้า ค่ายที่ ว่า
ทำพิธีแบบพุทธะ มีพระสงฆ์ เป็น ผู้ ดำเนินการ
ขอแผ่เมตตา และ ขอให้ วิญญาณ ทั้งหลาย
ลงมาในดอกไม้นี้ 1 ดอก สำหรับ 1 วิญญาณ
ผีที่อยากกลับบ้าน ไปหาลูกเมียเต็มแก่..ก็ต้องมาแน่นอน
.............................................................
พอ ทำพิธีเสร้จ..ก์ให้ นำดอกไม้ทั้งหมด
กลับคืนสู่ บ้านเกิดเมืองนอนของ พวกเขาในอดีต
นั่นคือ "หงสาวดี"
..................................................................
การนำส่ง แน่นอน ต้อง ไป ทางเครื่อง กำปั่นเหาะ..เดินไป ท่าจะไม่ไหว
ดอกไม้บานไม่รู้โรย จำนวน พันกว่า ดอก มีน้ำหนักเบา แต่อาจจะกินที่บรรจุ
ขึ้นเครื่องได้ ง่าย..ก็ต้องอาศัย สมาชิกที่ คิดจะไปเที่ยว ทัวร์ พม่า.
.แบบ 3 วัน 5 วัน..จำได้ ว่า เคยไป ชนิด 3 วัน ทั้งหมดใช้งบ
ประมาณ ไม่เกินหนึ่ง หมื่น สามพัน บาท
..................................................................
หรือ ตั้งกองทุนบริจาค เพื่อ งาน "นำวิญญาณ ทหารพม่า กลับบ้านเกิด"
พอได้ เงินรวม พอ..ก็ให้ใครสักคนไป ส่ง คืนที่หงสาวดี
ได้บุญเหลือหลาย..วิญญาณ ทหารพม่า มากกว่า 700
จะต้อง ขอบคุณ ตอบแทนมาให้ อย่างใหญ่หลวง
แต่ต้องซื้อ ล๊อตเตอรี่ พม่า นะ..
เออ..ไม่รู้มีหรือเปล่า...ใครรู้ช่วยบอกที
...........................................................

 

...ในขณะที่ พวกเราสนใจจะเช่า พระเครื่อง ไป บูชา
ด้านซ้ายมือ ของตู้..มีรูปหล่อแบบให้ บูชา สูง ขนาด 5 นิ้ว
เป็นพระบูชา องค์พระศรีอริยเมตไตร..ในใจคิดจะเช่า
แต่มีความรูสึกลึกๆๆว่า..ยังไม่ควรจะเช่า ด้วยเหตุผล บางอย่าง
ที่ จะเล่าต่อไป ในตอนท้ายๆๆ...

chearr ท่านอาจารย์ครับ..ถึงตอนท้ายๆ..ฤายังขอรับchearr

 

คุณ dumdum ถามมาเรื่อง การจะเช่าบูชา พระรูป พระศรีอริยะเมตไตร..มีเงื้อนไข ใด
ซึ่งก้จะชอเล่า ตอน ท้ายๆๆ...ขณะนี้ เรื่อง วัดไลย์ มาได้เกินครึ่งแล้ว..ตอบท้ายๆๆ ไม่ลืม ครับ ที่ จะเล่าปัญหาที่ ว่า

 

เหนือขึ้นไป จากกรุงย่างกุ้ง ประมาณ 40 กม.
มีถนนสายเล็กๆๆ พอสวนกันได้..ทอดยาว ไปทางทิศเหนือ
เป็น ถนน ลาดยาง แอสฟัลท์..ที่เพิ่งทำใหม่
สองข้างทาง..มีหมู่บ้าน เป็นระยะๆๆ คล้ายของ ไทย ในภาคอิสาน
..................................................................
ชาวบ้านทำไร่ทำนา ตามฤดูกาล
บ้านเรือน ส่วนใหญ่ มุงด้วยหลังคาจาก...ถ้า เป็นสังกะสี ก็ แปลว่า
ฐานะดีหน่อย...ถ้า มีหลังคาสังกะสี และ กำแพง ก่อด้วยอิฐถือปูน ก็แปลว่ารวย
........................................................................
สองข้างทางเวลาผ่านชุมชน..ก็จะเป็น เพิง เตี้ยๆๆมีไม้ค้ำ เปิดด้านหน้า
เรามองเห็น ร้าน ขายเครื่องดื่ม น้ำชา กำแฟ..เรียงราย
แตกต่างไปจากที่เราเคยเห็น..หน้า ร้านจะมีโต๊ะกลมเล็กๆๆ
นั่งได้ 4-6 คน แบบโต๊ะจีนในเมืองไทย..แต่เป็นโต๊ะเตี้ย
.............................................................
เก้าอี้นั่ง เป็น ม้านั่งเตี้ยแบบ นั่งซักผ้า ในบ้านเรา
ชาวบ้านมานั่งกินกาแฟ แบบ สภากาแฟ ของ เราที่ ภาคใต้
เราแวะจอด เพื่อ ซื้อน้ำขวดมาดื่ม..ที่ ร้านเล็กๆๆ แห่งหนึ่ง
พบว่าน้ำอัดลมของพม่า ก็มีหลากหลาย..เหล้าเบียร์ก็มี
เป็นของพม่าเอง
................................................................
มองกวาดตา พบว่า ของ กระจุก กระจิก แบบ ร้านของชำ
กว่าครึ่งไป จาก ประเทศ ไทย..ไม่ว่า มาม่า ไวไว ฯลฯ
.............................................................

 

เราผ่านเข้าไป พบว่า ชุมชนหนาแน่นขึ้น
เริ่มมีร้านรวงเรียงแถวเป็นพืด แบบ ชุมชนเมือง
รถมาถึง ทางสองแพร่ง มีทางแยกไปทางซ้ายและขวา
........................................................
ตรงทางแยกมีแผ่นป้ายที่เป็น ภาษาพม่า และมีภาษาอังกฤษ
กำกับอยู่ สองแผ่น
Welcom to Pago....ขอต้อนรับ สู่พะโค และ อีกแผ่น
Welcom to HANSA...ขอต้อนรับสู่หงสาวดี
.............................................................
อันแรกคงจะหมายถึง เขตเมืองใหญ่..เช่น กทม
อันหลังคงหมายถึง ตำบล..เช่น เขตธนบุรี
เหนือแผ่นป้าย มีสัญญลักษณ์ หรือ โลโก้ของเมือง
เป็นรูปปั้นของ หงส์ สองตัว ทับซ้อนกัน
ที่ภาษาไทย ชาวบ้าน เรียกว่า .."ป.ปลา..สระอี..ไม้โท "กัน
จึงได้ ชื่อ ว่า เมืองหงสา นั่นเอง
...............................................................
รถแยกไป ทางขวา..พอเลี้ยวมาก็มองเห็น พระเจดีย์ใหญ่ สูง ตระหง่านแต่ไกล
นี่คือ พระมหาเจดีย์ใหญ่ ประจำเมือง หงสา ที่ เรียกว่า
" มหาเจดีย์ มอร์ดอร์ หรือ มหาเจดีย์มุเตา "..
นี่คือ เป้าหมายที่ จะต้อง เอาวิญญาณ ทหารพม่า จากประเทศไทยมาคืน
..........................................................................
รถวิ่งมาทางขวาได้ 400-500เมตร..ก็ถึงทางแยกกว้างพอสมควร
เลี้ยวเข้าไป ในถนนกว้างนั้น..มองตรงไป...
เป็นภาพ สดุดตา ของ พระราชวัง เมือง หงสา
รถเข้าไป จอด..ให้ ผู้คนลงมาเดินชม พระราชวัง ของ
พระมหากษัตริย์ ผู้ยิ่งใหญ่ที่ สุด ของ พม่า เมื่อ กว่า สี่ร้อยปี มาแล้ว
......................................................................

 

เมื่อสี่ร้อยปี ที่ ผ่านมา เป็นยุค อันยิ่งใหญ่ ของ กษัตริย์พม่า
ที่ มีนามว่า "บายินเนาว์"..
หรือ เรียกตามสำเนียงแต่งเองของไทยว่า "บุเรงนอง"
ไปถามชาวพม่า ว่า "บุเรงนอง"..เขาจะไม่รู้จัก..
เหมือนกับที่พม่า เรียกคนไทย ว่า.."พวกโยเดีย"
คำว่า "โยเดีย" มาจาก คำว่า "อโยธยา" เรียกสั้นๆๆว่า "โยธยา"
และสำนวนเสียงแบบพม่า ก็กลายเป็น "โยเดีย"
...................................................................
พื้นฐานความหมาย คือ เป็นชาวกรุงศรีอยุธา
ที่พม่า รู้จักดี เพราะ เคยเป็นเมืองขึ้นของเขา
และคนไทยถูกกวาดต้อนไป เป็นหมื่นๆๆคน ในคราวกรุงศรีอยุธยาแตก
ครั้งสุด ท้าย...และถูกต้อนให้ไปอยู่ที่เมือง มัณฑะเลย์
....................................................................
กลายเป็นชุมชนไทยในพม่า ที่ใหญ่ที่สุดเวลาผ่านไป กว่า 400 ปี
หรือ กว่า 10ชั่วอายุคน...ความเป็นโยเดีย..ถูกกลืนไปหมดแล้ว
........................................................................
ความยิ่งใหญ่ ของ บุเรงนอง...จึงกลายเป็นตัวละครเอก ที่ "ยาขอบ"
หรือ นักเขียนดัง คุณ โชติ แพร่พันธุ์..เอามาเขียนเป็นนิยายดัง
เรื่อง "ผู้ชนะสิบทิศ"...ที่ ทำให้รู้จัก สอพินยา จาเลงกะโบ
ตะละแม่ จันทรา และ ตะละแม่ กุสุมา ลูกสาวครูดาบ แห่งยุคนั้น
และแถมห้อยไว้อีก นิด ..คือเพลงที่ พวกขี้เมาชอบร้องในคาราโอเกะ
...."ผู้ชนะสิบทิศ"...สะใจดี... ครึ้มดี...
โดยเฉพาะเวลาเมา และร้องด้วย เสียง แบบลิ้นไก่ สั้น
.......................................................................

 

รถจอดที่ ลานจอด...มีรถมาจอดก่อนแล้ว หลายคัน
แทบทั้งหมด เกือบจะเป็นคนไทย ที่ มาเที่ยว..
อาศัย บริษัททัวร์ไทย ที่ ตั้งขึ้นมาเพื้อ บริการมากมาย
...........................................................
รถไปจอดที่ ด้านข้าง..พอเดินมาด้านหน้า..ก็เห็นชัดเจน ว่า
เขตพระราชวังบุเรงนอง นั้นกว้างใหญ่พอสมควร
ขนาดสนามฟุตบอลล์ หลายสนาม..แบ่งพื้นที่ ออกเป็นสามส่วน
......................................................................
ส่วนหน้า เป็น ที่ รักษาการณ์ ของ เหล่า ทหาร ป้องกัน ราชวัง
ตรงกลาง เป็นที่ ตั้ง ตัวพระราชวัง.
.ด้านหน้าสุด เป็น ท้องพระโรง ออกว่าราชการ..
พระราชวังทำด้วยไม้..เป็นการสร้าง ย้อนยุค เพื่อให้เหมือนเดิม
เพราะยุคนั้น ยังไม่มีการใช้ ปูน กันมาก
ท้องพระโรง ออกว่า ราชการ ของ บุเรงนอง เป็น หมู่ไม้แกะสลัก
....................................................................
ด้านในขวาสุด เขาจัดเป็น พิพิธภัณฑ์..ยุครุ่งเรือง ของ พม่า
เขามีประวัติ ของ บุเรงนอง พระมหากษัตริย์ ผู้ ยิ่งใหญ่
มีแผนที่แผ่นใหญ่ แขวนไว้ บนฝาผนัง..
แสดงอาณาเขตที่ เคยเป็นประเทศพม่า..ในยุครุ่งเรือง สุดๆๆ
..............................................................
บนแผนที่ เขาแสดง ว่า ไทย และ ลาว เคยเป็น ส่วนหนึ่ง ของ พม่า
เพราะ ยุคนั้น "ผู้ชนะสิบทิศ" หรือ บุเรงนอง ยิ่งใหญ่ จริงๆๆ
ไทยและลาวเป็นเมืองขึ้นของพม่า เมื่อ ครั้งเสียกรุง ครั้งที่ 1
ในปี พศ. 2112 เป็นยุค ของ พระมหาธรรมราชา และ สมเด็จพระเจ้าจักรพรรดิ์
และสมเด็จพระนเรศวร กับ พระพี่นาง สุพรรณกัลยา
ต้องมาอยู่ ที่ หงสา ในฐานะ ตัวประกัน
..............................................................................
(มีต่อ)

 

พรุ้งนี้คณะทัวล์คนตาทิพย์ก็จะไปทัวล์บุรีรัมย์ลพบุรี แล้วสงสัยคงมีเรื่องเล่าอีกยาวเลย
5-5-5........................

 

เรื่องดอกบานไม่รู้โรย ส่งไปรษณีย์ไปไม่ได้หรือคะ อันนี้ถามจิงๆ นะ หรือว่าต้องทำพิธีที่ปลายทางอีกคะ ส่วนตัวแล้วอยากกลับบ้านเหมือนกัน ก็เลยเห็นใจดวงวิญญาณเหล่านั้นที่หาทางกลับบ้านไม่เจอ แต่ละคนล้วนมีคนที่เฝ้ารออยู่ข้างหลังให้คิดถึงไม่ว่าจะเป็นไทยหรือพม่า น่าสงสารค่ะ ไม่รู้กี่ร้อยปีมาแล้ว

 

ฮ่า ฮ่า ฮ่า อั่นนี้อยู่ที่คนจิตคนที่จะส่งว่าถึงไม่ถึง แล้วคนที่จะไปนะจะยอมไปด้วย
หรือเปล่า เหมือนมีคนรับจ้าเราส่งของ คนเเรกเป็นบุรุทไปรษณีย์
คนที่สองเป็นเด็กแว้นเราจะไว้ใจใครครับ

 

เด็กแว้น น่าจะส่งถึงเร็วกว่านะคะ 555 ล้อเล่นค่ะ
มีเหตุผล ๆ

 

เด็กแว้น สะงั้น = =

 

เรื่องเล่ามาแล้วยังจ๊ะนู๋ปลา งานฟ้อนผีมดน่ะ รออ่านอยู่เน้อ ไม่เคยได้ยินเลย

**********
อนุโมทนาบุญ กับอาจารย์และคณะ ที่มีเมตตา หาทางช่วยเหล่าวิญญาณที่หลงทางค่ะ
************
น่าอิจฉาจังเลยยยยย คนที่ว่างวันจันทร์ วันsickdayเนียะ ได้ไปทัวร์ลพบุรีอีกแล้ว มีอะไรมาเล่าให้ฟังอีกน้าาา..

 

กำนึกว่าลืมไปซะแล้วนะเนี่ย แหะๆ

เนื่องจากปลาก็ไม่ได้อยู่ดูทั้งวันเดี่ยววันหลังจะลองถามบรรดาป้าๆ มาค่ะว่าได้ถ่ายรูปไว้มั่งป่าวปลาได้ถ่ายเฉพาะตอนเริ่ม เท่านั้นเอง



พอตื่นเช้ามาก็พบเขากำลังถวายของแก่ใครหว่า ไม่รู้แฮะ



อันนี้ทางเหนือเขาเรียกบูชาต้าวตังสี่ หรือเทพจตุโลกบาลนั่นเองค่ะ



บรรยากาศก็จะมีซุ้มหลักอยู่ 1 ซุ้มค่ะ อยู่หน้า หอปู่-ย่า หรือ หอบรรพบุรุษหรือน่าจะเหมือนศาลบรรพบุรุษนั้นเอง
(ปลาไมได้ถ่ายไว้เพราะที่มันกว้างมาก แหะๆ ถ่ายรวมไม่ไหว)
เดียวพรุ่งนี้ถ่ายมาให้ดูค่ะ

พอสังเกตุนะค่ะ ว่า ตรงเสา จะมีเชือกสีขาวๆ ผูกอยู่ตรงเสา โดยโยงมาจากตรงกลางซุ้ม

อันนี้ปลาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาเรียกว่าอะไร แต่ว่าพอใครที่เป็นลูกหลานหรือเจ้าทรงไปโหนตรงนี้ องจะลงทุกคนเลยค่ะ ไม่ว่าจะเป็นเจ้านาย(เขาเชื่อว่าเป็นเทพลงมาช่วยเหลือมนุษย์ค่ะ)หรือผีมด(คิดว่าน่าจะเป็นผีบรรพบุรุษค่ะ)

พอโหนเชือกเรียบร้อยแล้ว ร่างทรงในรูปเราท่านก็จะ แต่งองทรงเครื่อง



คล้องดอกไม้เสร็จ ละก็ หึๆๆๆๆ



เขาก็จะเริ่มฟ้อน เหมือนงานสังสรรค์เลยนะค่ะ เหอๆ

คนใสชุดสีขาว เป็นยายของปลาเองค่ะ - -"

ตอนโหนผ้าๆดูแล้วไม่เนื่อเชื่อเพราะดูเหมือนเด็กๆกำลังเล่นโหนเลยค่ะ

(หากข้าพเจ้าพูดอะไรผิดข้าพเจ้าขอขมาด้วยนะค่ะ สาธุๆๆๆ)


หลังจากนั้นเขาก็จะมีพิธีต่างๆ ปลาไม่แน่ใจว่าเขาจะถ่ายรูปไว้หรือไม่นะค่ะถ้ามีจะเอามาลงค่ะ

 

แถมท้าย พอตกกลางคืนมากลับได้ยินเสยงดนตรีที่ใช้ในงานยังแว่วๆ

ทั้งที่งานเสร็จไปแต่เย็นแล้ว ก้เลยนึกเอะใจ เขาต้องอะไรหว่า ทั้งที่งานก็พึ่งจัดให้เขาไป แท้ๆ

หรือเขาต้องการให้เราปรับภพภูมิให้

สี่ทุ่ม ห้าทุ่มก็ยังได้ยินอยู่แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร เลยงงต่อไป เพราะยังรู้สึกว่าเขายังอยู่สบาย ไม่ได้ทุกหรือเดือดร้อนอะไร

พอวันถัดมา ถามพี่ที่เขาเป้นx-men เขาบอกว่า อ๋อ งานอีกภพเขายังไม่เลิก แต่เราดันไปรับรู้อีกภพหนึ่งเข้าหนะ

เวรกรรมจริงๆนึกว่าอะไร

 

แหม เร็วทัีนใจดีแต๊นู๋ปลา ขอบคุณนะเจ้า ประเพณีแต่โบราณเชียว
นู๋ปลาจะได้สืบทอดบ่ก๊ะ เสียดายถ้าคนรุ่นใหม่จะไม่ได้เห็นอีก
ช่วงต้นเดือนเม.ย.คนจีนก็มีเช็งเม้ง ชาวเหนือก็มีงานฟ้อนมด
แสดงถึงความระลึกถึงบรรพบุรุษ ญาติพี่น้องก็ได้มานั่งทานข้าวร่วมกันก็ดีอีกแบบ
แต่ว่า ทำกันทุกบ้านรึป่าวเอ่ย หรือเฉพาะบ้านที่เป็นร่างทรงได้ อย่างคุณยายนู๋ปลา
......หือ ยังจะพกพระขรรไปงานอีก