ตอบคำถามเรื่องเด็กอภิญญาอายุ 13 จากกระทู้เรื่องแรงบุญแรงกรรม ใครว่าไม่มีจริง

กลับมาแล้วค่ะ....ขอรายงานตัวก่อนเลยนะค่ะ.......สรุปวันนี้ต้องไปนอนโรงพยาบาลค่ะต้องขูดมดลูกเพราะซาวทางช่องคลอดแล้วเห็นแต่ถุงไม่เห็นตัวเด็กค่ะ..........เดียวพรุ่งนี้ออกจากโรงพยาบาลแล้วจะมารายงานตัวกลับค่ะ.....สุดท้ายนี้ขอขอบพระคุณทุกๆ ท่านที่ห่วงใยหนูเรื่อยมาขอน้อมรับความห่วงใยจากใจของทุกๆ ท่านนะค่ะ............................

 

ขออำนาจบารมี ของหลวงพ่อฤาษีลิงดำ

จงช่วยคุ้มครองพี่ ณัฏยากร ด้วยนะคับ

(sing)(sing)

สู้ๆๆคับพี่

 

ขอให้ สุขภาพดี ทั้งกาย และ ใจ นะครับ
ขอ บารมี หลวงปู่ หลวงตา ที่ น้อง เคารพ นับถือ
คุ้มครอง ครับ
;aa48

 

ขอบคุร ครับ
เพลง ไพเราะมากๆ

เห็นรูปที่นำมา
สมกับที่คาดหวัง ครับ

สวย และ ดู ใจดี จริงๆ ครับ
พี่สาวที่แสนดี
(sing)

 

คุณณัฏ
กำลังใจอยู่ที่นี่เต็มเปี่ยมนะค่ะ
ห่วงใย รักษาตัว รักษาใจให้เข้มแข็งมั่งคงนะค่ะ

 

เรียนคุณศศิริยะ
หนูมีคุณแม่ที่เจ็บออด ๆ แอด ๆ อยู่ หนูไม่อยากทนเห็นท่านทรมานเช่นนี้ อยากวิงวอนให้คุณศศิริยะและน้องผู้เห็นทางแห่งทุกข์ ช่วยให้คุณแม่ของหนูหลุดพ้นทุกข์นี้เสียที
อีเมล์ของหนูคือ iam_meilan@yahoo.com

อีกเรื่องที่หนูอยากรู้คือ คำว่าดวงตาเห็นธรรม หมายถึงอะไรหรือคะ เพราะหนูอยากเข้าใจอย่างถ่องแท้
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ

ด้วยความเคารพ

สุภาภรณ์
<!-- / message -->

 

5555 โอเค ๆ ไม่ใช่อ้อนก็ไม่ใช่
แบบนี้เขาเรียกพูดจาน่ารักน่าเอ็นดู
จริงมะ 55555

เอ็นดูหรอกจึงหยอกเจ้า
ยินดีต้อนรับน้องใหม่
หนุ่มใต้เมืองลุงอีกคนจ๊า

ว่าแต่พ่อสามหนุ่มใต้
อยู่ทำไมอยู่ได้ที่นั่นหนา
กลับบ้านเกิดผืนแผ่นดินไทยเราเถิดหนา
เวลานั้นมาจะได้ไม่ลำบากกัน

หาดใหญ่ระวังหน่อยนะ
หลายปีก่อน
ญาติพี่บอกนั่งอยู่ดี ๆ
ยามค่ำคืน กำลังมองดาว
เสียงน้ำใหลรินจ๊อก ๆ
พักเดียวสูงเท่าตาตุ่ม
พอหันหลังเข้าบ้านขนของแทบไม่ทัน
น้ำขึ้นมาจนเกือบมิดชั้นหนึ่งอย่างรวดเร็ว
นี่ถ้ามาอีกรอบ สงสารแต่คุณเม้ง
ลำพังสังขารก็ไม่รู้จะเขยื้อนทันไหม
น้ำหนักซะขนาดน้านนน
ข้าวของคงแบกกันไม่ทันหนา
กลับเถิดเมืองไทย อย่ามัวหลับใหล....555555




หนังสือ ปาฏิหาริย์ แรงบุญ แรงกรรม...ใครว่าไม่มีจริง โดย ศศิริยะ
http://palungjit.org/showthrea...129821&page=31

 

ขอให้สุขภาพแข็งแรงนะค่ะ แข็งแรงทั้งกายและใจ

 

เคยดูโฆษณาที่มีผู้ชายสองคนนั่งกินข้าวไหม
พออีกคนไปเปิดพัดลม
ไข่ดาวปลิวไป อีกคนจิ้มไว้ให้
พอคนนั้นหันมา นึกว่าคนที่นั่งจะขโมยไข่ดาวของตัว
ก็พูดว่า " นิสัย "
555555

ล้อเล่ง ๆ 55555

เอ๊า..... ก็เล็ก ๆ น้อย ๆ หยิกแกมหยอกเอินกันไป
ตามประสากัลยาณมิตรที่น่ารักในกระทู้นี้
วันนี้ศิก็อยากปฏิวัติเปลี่ยนภาพลักษณ์
ผู้ที่ปฏิบัติธรรมยุคใหม่ ก็ได้ผลสำเร็จ
จนน่าใจหาย 555555

แต่ก่อนแต่ไร
ผู้คนมักชอบจินตนาการไว้เสมอ ๆ จนเป็นวัฒนธรรมนะ
ว่าผู้ปฏิบัติธรรมก็ดี คนที่ชอบสวดมนต์ไหว้พระนั่งสมาธิ
หรือเดินเข้าวัดก็ดี .....ต้องใส่ขาวแล เป็นผู้เฒ่าผู้แก่ 55555
วันนี้หลาย ๆ คนคงได้ภาพลักษณ์ใหม่กันไปแล้ว
จะได้ไม่ประมาทในการดำรงชีวิตนะ
เวลาเจอใครจะได้ไม่เผลอ สร้างวิบากกรรมให้ตัวเอง
โดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์
เพราะยุคนี้ศิเองยังต้องยอมรับนะ
ว่านักปฏิบัติที่สามารถจนเกิดญาณทัสสนะนั้น
มีมากมายตั้งแต่เด็กด้วยซ้ำ
แถมแต่ละคน มาดก็ไม่ได้ให้เล๊ยกับภาพลักษณ์เก่า ๆ ที่เราท่องกันมา

หลาย ๆ คนจินตนาการว่า
ศศิริยะต้องเป็นผู้สูงวัย แบบ แก่มั่ก ๆ ประมาณเฉียดหกสิบ บ้างบอกหกสิบอัพ(จ๊ากกก)
สองต้องชอบใส่เสื้อผ้าขาวตลอดเวลา
สามพูดจานุ่มนิ่มช้าเนิบนาบหน้าจืดสมปัจฉิมวัย 5555
หลาย ๆ คนบอกส่วนใหญ่ผู้ที่เป็นแบบนี้
เข้าถึงพูดคุยด้วยยากมากทุกราย
เหมือนไกลเกินเอื้อม ชะเง้อคอเกินฝัน
พอได้คุยกับศศิริยะเลยดีใจสุดชีวิต (เฮ้อ...เหนื่อยแทน 5555)

วันนี้หลายท่านที่เจอศิ
ทุกท่านร้อง....ว๊ายยยยย.....55555
กันทุกราย ล่าสุดพี่นุชภรรยาคุณ mc
ก็ข้ามน้ำข้ามทะเลมาจากออสเตเรีย เพื่อมา ว๊ายยย
ก็ได้ ว๊ายยย...กันอีกราย (ต่อท้ายว่าไรคงต้องไว้ถามกันเอาเอง 555)

ก็เป็นว๊ายยที่เป็นความรู้สึกที่ดี แลต้องหัวเราะทุกคราไป
เด็ก ๆ น้อง ๆ รุ่นหลัง ๆ ที่เดินเข้ามา
จะได้รู้นะว่าคนที่เขาสนใจธรรมะ
ไม่ได้มีแต่ปัจฉิมวัยเสมอไป
ทุกคนยังใช้ชีวิตปกติ น่ารักน่าเอ็นดูเหมือนหลาย ๆ ท่านในที่นี้
ไม่ได้แตกต่างอะไรไปจากผู้คนปกติ
สามารถพูดคุย พูดเล่นหยอกเอินหัวร่อกันได้เสมอ ๆ
ไม่ต้องเกร็งเหมือนเจอคุณยายทวด 5555
สบาย ๆ ....ชีวิตก็เป็นสุขได้
ทุกที่...ทุกเวลาที่มีธรรม




หนังสือ ปาฏิหาริย์ แรงบุญ แรงกรรม...ใครว่าไม่มีจริง โดย ศศิริยะ
http://palungjit.org/showthrea...129821&page=31 <!-- / message --><!-- edit note -->

 

...สาธุคัดเค้าขอมาประเดิมเก็บเกี่ยวข้อธรรมะจากคุณศิก่อนทำงานต่อ จะมาแวะอีกคราตอนกลางวันนะเจ้าคะ

 

ขอบพระคุณเจ้าค่ะ...แต่เอ...คาดหวังอารายเอ่ย
คิดถึงอย่างแรงฮิ....

 

ตอนกลางวันพบกันนะเจ้าคะ...ที่อุบลเป็นอย่างไรบ้างเอ่ย
คุณอ้างว้างอยู่อีสานเหมือนหนูจิน ได้อยู่ในดินแดนที่มีพระอรหันต์มากที่สุด
คงได้ทำบุญมากกว่าพวกเราที่อยู่ไกลท่านเนาะ...
คัดเค้าเลยอาศัยส่งสังฆทานชุดใหญ่ไปทางไปรษณีย์น่ะเจ้าค่ะ

 

สวัสดีค่ะ คุณ คัด เค้า ที่เคารพ

 

ขอบคุณคุณคัดเค้ามากนะคะ ที่นำบทเพลงปลงสังขารมาลงให้

ถึงน้องจิน...เห็นไม๊ พี่ไม่ต้องหัดทำหรอก อิอิ บุญพามาเอง 555

ก็สวัสดีกัลยาณมิตรทุกท่านที่เข้ามาทักทายแลแอบซุ่มแอบซ่อนอยู่ทุกท่านนะคะ

เมื่อวานชีพจรลงเท้าทั้งวันแต่เช้า
ไปเหนือใต้ออกตก หายใจแทบไม่ทันกะเวลา
ก็อย่างที่เคยบอกว่าจะเอาบุญมาฝากกันตั้งหลายวันแล้ว
ไม่ได้ฤกษ์สักที และแล้วก็เมื่อวานที่พอจะมีเวลา
แต่พอเอาเข้าจริง เช้าต้องซิ่งไปสมุทรปราการ
เสร็จก็นัดพระกัลยาณมิตรรุ่นน้องที่เคยเล่าว่าท่านไปบวชอยู่ที่ธรรมกาย
ก็ว่าจะนำผ้าไตรจีวรแลหนังสือปาฏิหาริย์ ฯ ของตัวเองไปถวายสักหน่อย
เพราะท่านหายไปบวชอยู่สี่ห้าปีแล้ว และยังไม่มีกำหนดสึกด้วย
มหากุศล ๆ ล่ะครานี้ ถวายกับพระผู้ปฏิบัติดีแล้วชอบแล้ว
ที่ท่านมีเจตนารมณ์ละทิ้งความสุขสมบูรณ์ทุกอย่างในชีวิต
มาเดินตามรอยพระบาทองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
เพื่อสืบสานพระพุทธศาสนาอย่างแท้จริง

พอออกจากสมุทรปราการ
ความที่ศิเองเคยแว๊ปไปนั่งสมาธิที่นั่นเมื่อเป็นปี ๆ ผ่านมาแล้ว
และก็ยังไม่เคยไปอีกเลย เนื่องจากไกลเหลือเกิน 5555
ครานี้จากสมุทรปราการก็ไปทางใหม่ไม่ได้ไปทางที่เคยไป
ไปออกวิภาวดีรังสิตโน่น
เราก็ซิ่งเต็มที่เพื่อให้ทันกับเวลาตารางทั้งวัน
ผลคร๊าบพี่น้อง ศศิริยะหลงทางธรรม (ดา ) 55555
ซิ่งเร็วไปหน่อยหาป้ายวัดอีกที โน่นค่ะศูนย์ศิลปาชีพไหว ๆ 5555
แม่จ้าววว....เลยไปเป็นสิบกิโล
วกกลับอีกเป็นสิบ ยังไม่เห็นแววทางเข้าวัด
ทำไงดีหนอ ว่าแล้ว นั่นเลยเป้าหมาย
รถคนขายน้ำอ้อยริมทาง
ก็แวะทัก " เอ่อ พี่คะ วัดธรรมกายไปทางไหนคะ "
พี่ชายขายน้ำอ้อยแกก็ใจดีใจหาย
ตอบด้วยรอยยิ้มและความเป็นผู้น่าจะรู้ทิศทางอย่างชำนาญ
" โน่นครับ ตรงไปอีก 5 กิโลจะเห็นป้ายเลี้ยวบอกทางเข้าวัดเลยครับ "

ขับไปห้ากิโลก็แล้ว ยังมิเห็นแววป้ายวัด
ทำไงดีหนอ หรือเราเกินทางมาอีกแล้ว
ว่าแล้วสายตาก็ไปประสบพบพักตร์
ร้านลาบเป็ดยโสธรเฟสติวัลริมทาง
ตัวเลือกสุดท้ายที่เห็น เฮ้อ
ก็ได้รับคำตอบ " ตรงไปเลยค่ะ อีกสองกิโลถึงค่ะ"
เมื่อกี้บอกห้า นี่บอกอีกสอง กำ....

ผ่านไปอีกสองกิโล ไม่เห็นแววป้ายเหมือนเดิม
ไม่มีตัวเลือกอีกแล้ว ศศิริยะเอ๋ย
จะทำบุญทีมันช่างลำบากยากเย็ญเข็ญใจทุกที
ฉับพลันก็เลยนึกได้ยินเสียงน้องเคยพูดว่า
รู้ไหมว่าพระธุดงค์ทำไมเก่งบุญบารมีสุดยอดกว่าพระทั่วไป
ก็เพราะท่านยอมลำบากอดทนเดินธุดงค์ไปอย่างไม่มีจุดหมายนั่นเอง
แลไม่ท้อถอย เจริญสติไปทุกย่างก้าว มหากุศลพลังบุญยิ่งใหญ่จึงบังเกิด
สมาธิจิตท่านจึงแก่กล้ากว่าพระที่นั่งบำเพ็ญในวัด ในพระธุดงค์ที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบหนา....

เราก็ปลอบใจตัวเอง ไม่เป็นไร
ลำบากขับหลงไปหลงมาหลายสิบกิโล
กับความตั้งใจที่จะนำไปถวายทำบุญให้ได้
มหากุศล ๆ 5555

ขับไปอีกไกลโขจากที่บอกสองกิโลถึง
เจอผู้รู้ที่แท้จริงแล้ว
ป้ายบอกทางสีเขียว....55555
ทางเข้าวัดธรรมกาย
เห็นป้ายเหมือนเห็นสวรรค์ที่ไม่ต้องไปวกหลงทางธรรม(ดา) เริ่มใหม่อีกหลายสิบกิโล 555

โห...เนี่ยนะเห็นป้ายปุ๊ปถึงเลย
ขับวิ่งไปอีกหลายกิโลเมตรหญิง
กว่าจะไปทะลุฝั่งคลองห้าสี่สาม....เฮ้อ
และแล้วในที่สุดก็ถึงแบบเลยเวลาถวายเพล ท่านฉันเสร็จพอดี เที่ยงตรง
อดบุญไปหนึ่ง .....แต่แล้วก็ทำให้รู้ว่าทำไมต้องทำให้หลงทางไปถึงตอนเที่ยงพอดี เพราะหากไปถึงตอนสิบโมงครึ่งตามเวลานัด ถวายเพลเสร็จคงกลับ แต่นี่พอเที่ยงก็ได้นั่งสนทนาธรรมกับท่านอยู่นานพอควร
อยู่ ๆ เขาก็มีพุทธศาสนิกชนมาเต็มพรึบศาลาธรรมเลยนะ
มาช่วยกันนั่งพับผ้าไตรจีวร ที่จะไว้ถวายพระวันที่ 22 เมษานี้ สามหมื่นผืน ถวายสามหมื่นองค์มหาสังฆทาน
เลยเข้าใจเลยว่าที่ศิอธิษฐานจิตเชิญพญานาคราชท่านไปร่วมโมทนาบุญด้วย
แล้วทำไมเราต้องหลงทางจนเลยเวลาขนาดนี้
ก็เพื่อให้ศิได้มีโอกาสตั้งจิตร่วมอนุโมทนาบุญกับผู้คนที่มานั่งพับผ้าไตร
จำนวนสามหมื่นผืนในครั้งนี้นั่นเอง
เสร็จศศิริยะ...ก็แอบนั่งตั้งจิตอนุโมทนาไปร้อยเรียบ
แบบฉลาดทำบุญ คิดสภาพสิ หากเราเองไปทำเอง
ชาติไหนจะครบสังฆทานผ้าไตรจีวรสามหมื่นผืน
แบบนี้หากพลาดก็ไม่ใช่ศศิริยะแล้ว 55555
ก็เกิดปิติ ที่เหนื่อยหลงทางมานี่หายเป็นปลิดทิ้งเลย

ก็ขอให้ทุกท่านที่อ่านตั้งจิตตั้งใจจากจิตเบื้องลึก
(ไม่ต้องเขียนอนุโมทนาหน้ากระทู้นะคะ)
เอาจากจิตเลย เพราะบางครั้งตัวหนังสือมันก็ไม่ได้ออกมาจากจิตเสมอไป
บุญก็ไม่เกิด กุศลก็ไม่มาหา
ตั้งใจให้ดีระลึกในบุญที่ศิเล่ามา
แลตั้งจิตอนุโมทนาบุญกันให้ถ้วนหน้า
ก็ขอให้พลังบุญพลังกุศลที่ศิได้รับมาในครั้งนี้
จงส่งผลถึงทุกท่านด้วยโดยถ้วนหน้ากัน สาธุ

ที่เล่ามาทั้งหมดก็อยากจะให้เปรียบนะคะ
คนที่บอกทางศิแต่ละคน เขาก็เปรียบเสมอผู้รู้ทางที่ถูกใช่ไม๊
ไม่ต่างอะไรจากผู้มีญาณทัสสนะที่เพิ่งเริ่มต้น เพิ่งฝึกบนโลกไม่นาน
แต่ละคนก็รู้เหมือนกัน แต่รู้ไม่เท่ากันและแตกต่างกันไป
รู้ชัดเจนมั่ง ไม่ชัดเจนมั่ง
ขาด ๆ เกิน ๆ มั่ง ไม่ใช่จะถูกเต็มร้อยเสียทีเดียว
ไม่ใช่คนนี้รู้ทางจริงและจะบอกทางไปถูกทั้งหมด ไม่ใช่
บางครั้งผลสำเร็จมันจึงไม่เกิดดังที่เราหวัง
หากเจอแบบนี้ก็อย่าท้อที่จะสร้างกุศลกรรมต่อไป
มันอยู่ที่เราต้องวิเคราะห์และคิดให้ดี มีสติที่จะฟัง
ก็ไม่ต่างอะไรจากพี่ชายขายน้ำอ้อยและพี่ลาบเป็ดยโสธรเฟสติวัล5555
ก็รู้ทุกคน แต่แค่พื้น ๆ ไม่เต็มร้อย บอกผิด ๆ ถูก ๆ
เกือบพาเราวกกลับไปเริ่มใหม่อีกยี่สิบกิโลเมตรเศษ 555
ฉะนั้นหากเราเจอใครที่ประมาณนี้ ก็ทำความเข้าใจไว้สักนิด จะได้ไม่หลงทาง
ยึดทางสายกลาง ป้ายสีเขียวของทางการ
ก็เหมือนยึดทางแห่งผู้รู้ที่แท้จริงคือ
องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้านั้นหนา ดีที่สุด
ไปให้ตรงทาง...ที่พระองค์ท่านวางไว้
แล้วชีวิตท่านจะไม่หลงทางธรรม(ดา) 55555




น้ำอ้อย...ลาบเป็ด..ใครว่าไม่รู้จริง 5555



หนังสือ ปาฏิหาริย์ แรงบุญ แรงกรรม...ใครว่าไม่มีจริง โดย ศศิริยะ
http://palungjit.org/showthrea...129821&page=31 <!-- / message --><!-- edit note -->

 

สวัสดีค่ะ_/l\_พี่ศิ, ป้าแน็ต, คุณคัดเค้า, คุณจิน, คุณชาติ, คุณเม้ง, คุณณัฎยากร, คุณPeiwhen, คุณTaksamun, คุณTitaporn, คุณอ้างว้าง, คุณดีดี, คุณน้องใหม่, คุณWonderMeow, คุณGentenaar, คุณดวง, คุณแอน, คุณนินจา, คุณหญิง, หนูสานฝัน, น้องปาล์ม และท่านอื่น ๆ ด้วยนะคะ

ไม่ได้เข้ามาอาทิตย์เดียว เหมือนนานเป็นปี
ได้เข้ากระทู้พี่ศิทีไร ก็สุขใจทุกที่
ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ ป้าแน็ต (หนูกัวแล้ว)
เห็นคุณคัดเค้ากำลังอยู่ในกระทู้พอดี ต้องมีของดีมาฝากแน่ ๆ ขอโมทนาล่วงหน้าเลยนะคะ
คุณจิน ขอบคุณที่ยังจำกันได้นะคะ คิดถึงนะตัวเอง เราน่าจะรุ่นเดียวกันนะ เพราะอ่อนกว่าคุณเม้งนิดหน่อย
คุณชาติ คุณเม้ง ขวัญใจกระทู้ มีอะไรดี ๆ บอกกันบ้างนะคะ
คุณณัฎยากร พี่เชื่อว่าคุณจะเข้มแข็งค่ะ เป็นกำลังใจด้วยอีกคนค่ะ
คุณอ้างว้าง เห็นชื่อเข้ามาบ่อย แต่ไม่ค่อยเปิดเผยตัวนะคะ
หนูสานฝัน หนูช่างเป็นเด็กมั่น...จริง ๆ
หนุ่มปาล์ม ช่างอ้อน ส่วนใหญ่คนช่างอ้อนก็มักจะเจ้าชู้นั่นแหละหนู
และท่านอื่น ๆ ที่ไม่ได้สนทนาด้วย อย่าโกรธนะคะ แบบว่าเหนื่อยน่ะ
ก็ ใกล้ปัจฉิมวัยแล้วเหมือนกันนี่นา
ยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ได้รู้จักทุกคนจ้า;aa51

 

พี่ศิค่ะ
เมย์นึกภาพตามตั้งแต่ความบากบั่นในการค้นหาทางไปวัดของพี่ศิ
ไปจนกระทั่งจินตนาภาพตาม ถึงผ้าไตรสามหมื่นผืน แล้วน้อมใจโมทนาตามที่พี่ศิบอก
รู้สึกปีติไปด้วยค่ะ

ขอบพระคุณอย่างสูง ที่แบ่งปันค่ะ
(ถ้าพี่ศิจำได้... ยัยนี้มาน งก จาตาย)

 

หวัดดี ครับ
หายไปนานเลยครับเที่ยวนี้
;aa48

 

ก็ขออนุโมทนาด้วยค๊าบ

 

มันเป็นธรรมดาของสัตว์โลกค๊าบ
ขอเป็นกำลังใจให้ค๊าบ
ก็ยังมีโอกาศอีกค๊าบแสดงว่าน้องเค้ายังไม่พร้อมมา
ก็ไว้เที่ยวต่อไปเมื่อตัวเราพร้อมน้องเค้าพร้อมก็สำเร็จค๊าบ

 

ขอบคุณค๊าบที่ตักเตือน
ผมมาอยู่หาดใหญ่สิบกว่าปีแล้ว
มาอยู่ปีแรกเจอท่วมใหญ่เลยค๊าบ
แต่ผมไม่โดนเพราะที่อยู่ันสูงค๊าบ
ยังทำอาหารกล่องขับรถลุยน้ำท่วมไปแจกร้อยกว่ากล่องค๊าบ
ครั้งที่สองไม่หนักมาก
ถ้าน้ำท่วมถึงที่ผมอยู่นี่
ก็ต้องขึ้นอีกไม่ต่ำกว่า1.50-2.00เมตรค๊าบ
ถ้าเป็นแบบนั้นจิงก็แล้วแต่เวรแต่กรรมก็แล้วกัน
อ้อแล้วก็ถ้าท่วมไม่เกิน10วันก็ไม่อดค๊าบ
เพราะพี่สาวเปิดร้านอาหารอยู่
55555+++
ก็สงสารแต่คนที่ติดอยู่ข้างในอะค๊าบ