ไม่เคยฝึกมโนมยิทธิ แต่สิ่งที่ตัวเองสื่อได้ คล้ายๆจะมาทางด้านนี้

ปฏิบัติตามหลักพระพุทธศาสนารักษาศีล5 เป็นปรกติอย่างผู้ครองเรือนส่วนเทพและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ท่านก็มาช่วยสร้างบุญบารมี เราก็ต้องหมั่นปฏิบัติตนให้ดีและหมั่นอุทิศบุญอยู่เสมอ ส่วนเรื่องการรับขันธ์ก็ไม่เห็นด้วยและคิดว่า ไม่จำเป็นค่ะ

 

ขอบคุณมากครับ

ถ้าคำถามไม่ค่อยชัดเจน ก็ขออภัยด้วยน่ะครับ

บุญรักษาครับ

 

ไม่ได้มีอะไรขุ่นเคืองหรอกค่ะ แต่ถ้าอยากรู้ไว้จะเล่าให้ฟังค่ะ แต่จะบอกไว้ก่อนว่า เทพท่านก็ช่วยเราได้บ้างขึ้นอยู่กับบุญบารมีของเราด้วย แต่จริงๆควรเคารพพระพุทธเจ้าไว้เหนือสิ่งอื่นใดดีที่สุดค่ะ

หลวงพ่อเคยบอกไว้ว่า "เทพต่อให้ใหญ่แค่ไหน ก็ยังต้องไหว้พระสงฆ์" แล้วคิดดูว่าองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ควรต่อการสักการะแค่ไหน ท่านอยู่เหนือสิ่งทั้งปวงค่ะ

 

"หลวงพ่อเคยบอกไว้ว่า "เทพต่อให้ใหญ่แค่ไหน ก็ยังต้องไหว้พระสงฆ์" แล้วคิดดูว่าองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ควรต่อการสักการะแค่ไหน ท่านอยู่เหนือสิ่งทั้งปวงค่ะ"<!-- google_ad_section_end -->
จากคุณMe, myself
ค่ะ ทราบมาและเข้าใจอย่างนั้นเช่นกัน(อิ อิ หลวงพ่อบอกเหมือนกันค่ะ) อนุโมทนาบุญค่ะ

 

อนุโทนาค่ะ

 

ติดตามอ่านอยู่ค่ะ
ขออนุโมทนาบุญกับเจ้าของกระทู้ และเพื่อนสมาชิกทุกท่านด้วยนะคะ

 

ขอบคุณมากครับสำหรับคำตอบ ขอถามคุณMe, myselfเพิ่มครับ
5.ที่เขาทำพิธีเปิดบารมี ทำให้พูดภาษาเทพได้ เป็นพิธีที่ดีหรือไม่ดี(ช่วยไขข้อข้องใจให้หน่อยนะครับ ชาวบ้านจะได้ไม่ถูกหลอกงมงาย)
อันนี้เป็นพวกร่างทรงหรือเปล่าคะ ???
ผมเคยไปตำหนักหนึ่ง เขาเปิดให้ทำให้พูดภาษาเทพได้ แต่ไม่เข้าใจ อาจเพราะสมาธิยังไม่ดีพอ แต่ตอนนี้ผมอยากจะปิด เคยมีคนทักว่าเปิดแล้วไม่ได้ปิด ทำให้โดนของเข้าอยู่ตลอด
ถอนตลอดเหมือนกันเบื่อมาก มีบางตำหนักเขาอยากได้ผมเป็นศิษย์ส่งของมาเรียกผมกลับตลอด พอจะแนะนำเพื่อนที่เป็นร่างทรงดีๆให้ได้ไหมครับ ขอบคุณมากครับ

 

น่าเห็นใจนะคะ ก็มีคนรู้จักหลายคนเหมือนกันที่ไปรับขันธ์มาจากตำหนักทรง (ซึ่งแน่นอนว่าเป็นพวกหากินบนหลังคน) โดนเหมือนคุณนี่แหละค่ะ ไปตำหนักไหนก็ไม่ได้เลย

ตำหนักทรงของแท้ ไม่มีการเรียกเก็บเงิน ช่วยเหลือคนจริงๆ ดิฉันรู้จักค่ะ มีเยอะเหมือนกันที่คนมาให้ถอนของออก แต่ไม่อยากเอามาพูดในที่นี้ ถ้าคุณอยากหลุดพ้นตรงนี้จริงๆ ก็หลังไมค์มาถามแล้วกันค่ะ

ไม่ได้สนับสนุนให้ใครวิ่งไปหาร่างทรงนะคะ ถึงแม้ว่าตำหนักที่ดิฉันรู้จักจะเป็นของแท้ก็เถอะ แต่ว่าบางทีทุกข์ของเขาเราอาจว่าไม่ใช่เรื่องใหญ่โต แต่เขาอาจจะทุกข์หนักก็ได้ ก็อยู่ที่แต่ละท่านพิจารณาค่ะ

 

ไม่เห็นด้วยกับการที่เราต้องพูดภาษาเทพได้เลยค่ะ เพราะการปฏิบัติตามแนวพระพุทธศาสนารักษาศีล5 ปรกติดำรงค์ชีวิตเช่นฆราวาสที่ครองเรือน เราก็สามารถบรรลุธรรมได้ค่ะ ครั้งหนึ่งเคยหลงไปตำหนักทรง เห็นเขาพยายามเค้นฝึกให้พูดภาษาเทพให้ได้ ก็ไม่เห็นด้วยอยู่ในใจว่าทำไมต้องพูดภาษาเทพให้ได้ด้วยนะ ในเมื่อมันไม่ใช่วิถีทางที่จะทำให้เราพ้นทุกข์หรือบรรลุธรรมขั้นใดเลยค่ะ
ในขณะนั้นมีเพื่อนคนนึงเขาฝึกจนพูดภาษาเทพได้ เขาก็ดีใจมากว่าเขาพูดได้ คนฝึกให้ก็คุยว่าลูกศิษย์ก้าวหน้า ก็ยังไม่เข้าใจว่าก้าวหน้าตรงไหน แต่มาในปีนี้(เหตุการณ์ที่เล่าเกิดเมื่อ2 ปีมาแล้ว) ได้เจอเพื่อนคนนั้นอีกครั้งเขาดีใจที่เจอเราคล้ายกับว่าเขามีความในใจอยากบอก แล้วเขาก็บอกว่าที่ผ่านมาเขาหลงผิดไปมาก กว่าจะรู้ก็เกือบสาย

 

บันทึกการทำสมาธิวันที่ 1 พ.ค. 52

วันนี้พอจิตเป็นสมาธิ ก็เห็นพระศาสดาเสด็จลงมารับ ก็เลยได้ตามท่านขึ้นไปที่นิพพาน ท่านก็ถามว่าเป็นอย่างไร ดิฉันก็ตอบว่า ก็เหมือนเดิมค่ะ ดำรงชีวิตเป็นปกติเหมือนทุกวัน ท่านก็ว่า ไม่ทุกข์ร้อนหรือวันนี้ ก็บอกท่านว่าก็ทุกข์ร้อนเป็นปกติของมนุษย์อยู่แล้วค่ะ ท่านก็ว่า ใช่ แล้วท่านก็ถามว่า วันนี้จะไปดูนรกอีกไหม ก็บอกท่านว่า วันนี้ไม่ไป ท่านก็เลยพาไปที่ลานแสดงธรรม ก็เดินผ่านมวลมนุษย์ เทวดา พรหมทั้งหลายไปที่ประทับ ดิฉันเดินตามหลัง มองเห็นจีวรของตถาคตสีสรรสดใสเชียววันนี้ ยังคิดในใจว่า วันนี้เห็นสีจีวรของตถาคตชัดดีแท้ๆ พอตถาคตนั่งในที่ประทับ ดิฉันก็กราบนมัสการท่านรวมถึงพระอรหันต์องค์อื่นๆด้วย

ก็ถามตถาคตว่า ทำไมให้ดิฉันมานั่งใกล้ที่ประทับ คนอื่นๆ เขานั่งกันอยู่ตั้งไกล เขาจะไม่ว่าเอาเหรอ ท่านก็บอกว่า ไม่มีใครว่าหรอก คนอื่นเขาก็เข้ามาเหมือนกัน ตถาคตไม่ได้เลือกที่รักมักที่ชัง เขามาจนกลับออกไปแล้ว ส่วนดิฉันน่ะมาช้า แล้วท่านก็ว่า เรายังไม่เคยพบสมเด็จองค์ปฐมใช่ไหม อยากเจอใช่ไหม (แหม...ท่านอ่านใจออกทุกที) ท่านก็บอกว่า สมเด็จองค์ปฐมนั่งอยู่ข้างหน้าเธอนั่นไง ดิฉันก็มองไปเห็นสมเด็จองค์ปฐมทรงเครื่องแต่งกายแบบกษัตริย์ ดิฉันก็นั่งจ้องท่านอยู่พักหนึ่งแบบงงๆอึ้งๆ แล้วหลังจากนั้นก็ได้ก้มลงกราบท่าน

สมเด็จองค์ปฐมก็ถามถึงเรื่องการปฎิบัติ ก็ตอบท่านว่าก็ยังไม่เก่ง บางครั้งก็สงสัยแล้วรู้สึกว่าตัวเองยังโง่อยู่อีกมาก พระศาสดาเลยว่า นี่แหละท่านสมเด็จองค์ปฐม คนนี้น่ะปัญหาเยอะ ข้อสงสัยก็เยอะ ท่านมีวิธีสอนบ้างหรือไม่

สมเด็จท่านก็ว่า เจ้านี่มันคิดยิบคิดย่อยไปหมด แต่เอาเถอะมีข้อสงสัยแล้วมาหาความรู้ ดีกว่ามีข้อสงสัย ไม่เชื่อ แล้วยังไม่ศึกษาหาความจริง ท่านว่าวันนี้จะสอนธรรมะง่ายๆก็แล้วกัน เรื่องสังขารของคนเรา ให้เจ้าพิจารณาว่าสังขารนี้มันไม่เที่ยง ไม่ช้าไม่นานก็ต้องแตกสลายไป มีแต่จิตเท่านั้นที่ยังคงอยู่ เมื่อร่างกายสังขารแตกดับ จิตก็ต้องไปหาที่จุติ หากว่าตอนจะตายจิตมีอกุศลมากก็จะจุติในนรกทันที หากว่าจิตมีบุญมีกุศลก็จะไปจุติในสวรรค์ในพรหมหรือในนิพพานทันทีเหมือนกัน ขึ้นอยู่กับบุญบารมีที่ทำมา

อยากให้เจ้าพิจารณาว่า ร่างกายนี้เป็นสิ่งเน่าเหม็น เป็นที่เก็บของที่ตายแล้ว สิ่งมีชีวิตทั้งหลายที่พวกเจ้ากินเข้าไป ก็ไปหมักหมมกันอยู่ในนี้ เกิดการเน่าเสีย ร่างกายของพวกเจ้าประกอบไปด้วยของเน่าของเสีย ทั้งเลือดเนื้อที่มีอยู่ก็เกิดมาจากของเสียทั้งหลาย ให้พิจารณาว่าร่างกายนี้ไม่ใช่ของเราเป็นของโลก เมื่อถึงเวลาก็จะแตกสลายกลับไปเป็นธาตุทั้งสี่ของโลกเหมือนเดิม ร่างกายนี้ไม่ได้อยู่ถาวรไม่ได้ยั่งยืน มีแต่จิตเท่านั้นที่ยังคงอยู่ อย่าคิดเป็นห่วงสังขารร่างกายนี้ ดูให้ดีจะเห็นว่ามันเป็นทุกข์ จะต้องหาอาหารมากินเพื่อให้สังขารนี้อยู่ได้ ต้องคอยดูแลเอาใจใส่มันทุกอย่าง ขอให้เจ้าอย่ายึดติด ให้ละสักกายทิฐินี้เสีย ให้คิดว่าร่างกายไม่มีในเรา เราไม่มีในกาย อย่าไปคิดว่านี่คือตัวกูของกู ให้ละซะให้หมดเพื่อชำระจิตใจเจ้า เพื่อการฝึกฝนเพื่อไปให้ถึงซึ่งนิพพาน หากเจ้าละสักกายทิฐินี้ได้ ก็จะทำให้เจ้าฝึกจิตได้ วันนี้ก็เอาเท่านี้ก่อน วันหน้าค่อยมาว่ากันเรื่องอื่น

ดิฉันก็ได้ถามสมเด็จองค์ปฐมว่า เห็นแต่ละคนก็เขียนแนวทางการฝึกปฎิบัติต่างกัน เห็นต่างกัน ดูแล้วสับสนงุนงง

สมเด็จองค์ปฐมมีเมตตาตรัสสอนว่า คำสั่งสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้านั้นมีมากมายหลายทางอยู่ เพื่อให้เหมาะให้ถูกจริตกับคนทุกประเภท และคำสอนนั้นๆก็เป็นเรื่องที่ถูกที่ควร เป็นคำสอนที่ถูกต้อง แต่พวกมนุษย์นี่ซีที่เอาไปทำกันซะจนเละ ต่างคนต่างความคิด เห็นแต่ของตัวเองดี ตัวเองถูก ของคนอื่นที่ไม่ตรงกับตัวเองก็หาว่าเขาผิด ที่จริงคำสอนของพระพุทธองค์ไม่มีอันไหนผิด ทุกสิ่งทุกอย่างสอนให้มุ่งไปสู่หนทางแห่งการพ้นทุกข์ทั้งนั้น

แล้วการที่เจ้าอ่านมากเจอมาก ก็ไม่จำเป็นที่เจ้าจะต้องไปเอามาทำตามเสียทั้งหมด ให้ดูว่าอันไหนเราทำได้ถูกจริตกับเรา ก็ให้รับอันนั้นมาปฎิบัติ ไม่มีตำราไหนถูกต้องตรงกับเรา 100% เราต้องรู้จักเอามาปรับปรุงให้เหมาะแก่ตัวเราเอง ให้ใช้ปัญญาในการพิจารณาเอา

ดิฉันก็น้อมรับคำสั่งสอนจากสมเด็จองค์ปฐมมา จากนั้นก็ได้ลากลับลงมา แวะไปกราบหลวงพ่อโตก่อนออกจากสมาธิ

 

อนุโมทนาครับ น้อยคนนักที่ำจะได้พบสมเด็จองค์ปฐมบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า และท่านได้มีพระมหากรุณาสั่งสอนอย่างพี่

 

ขอบคุณมากครับ คุณ Me, myself

เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งครับ

สาธุ สาธุ สาธุ โมทนาบุญครับ

 

โมทนาบุญ สาธุ สาธุ สาธุ อีกครั้งครับ

อ่านแล้วเหมือนได้ กราบนมัสการแทบพระบาท องค์พระศาสดา และสมเด็จองค์ปฐมบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า ด้วยตัวเองเลยครับ

จะพยายามนำคำสั่งสอนไปปฏิบัติครับ
(แฮะ แฮะ ตัวผมเองกิเลสหนา หลายโยชน์ครับ )

ขอบคุณสำหรับข้อความดีๆ

อย่าลืมมาเล่าต่อเรื่อยๆ น่ะครับ

บุญรักษา

 

อนุโมทนาบุญค่ะ เมื่อวานเข้ามาอ่านก็คิดว่าจะบอกให้คุณMe, myselfเล่าเรื่องข้างบนบ้างแต่ก็ไม่ได้พิมพ์ลงไปค่ะ พอมาเช้านี้ก็ได้อ่านเรื่องที่คิดไว้พอดี ขอบคุณมากเลยค่ะ (หรือว่าคุณMe, myselfอ่านใจเราไปแล้ว?อิ อิ )ยังไงก็จะติดตามอ่านต่อไปค่ะ เวลาถวายข้าวพระพุทธก็ตั้งจิตให้ถึงท่านแบบว่าตั้งมโนภาพว่าขึ้นไปถวายถึงข้างบนเลยแต่ก็ไม่เคยได้พูดคุยกับท่านเหมือนคุณMe, myself ดีจังเลยค่ะ อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ แต่ก็มีเรื่องสงสัยอยู่เหมือนกันค่ะ เวลาสวดมนต์ พระประธานในห้องพระ หน้าท่านแต่ละวันไม่ค่อยเหมือนกันเลยค่ะ บางวันท่านก็ยิ้มมากบางวันท่านก็ยิ้มนิดๆ(แบบอมยิ้ม) บางวันหน้าท่านก็วางเฉยมาก ก็ไม่ทราบว่าพระประธานที่บ้านอื่นเขาจะเป็นเหมือนบ้านเราหรือเปล่า คราวหน้าฝากคุณMe, myself ถามองค์สมเด็จฯท่านด้วยนะค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ

 

อนุโมทนาบุญค่ะ (เนื่องจากว่ากดอนุโมทนาแล้วไม่ขึ้นและคำอนุโมทนาก็หายไปเลย)

 

อันนี้เป็นเรื่องปกติธรรมดาค่ะ เพราะหลวงพ่อโต ท่านก็เป็นอย่างนี้ค่ะ บางวันท่านก็ยิ้ม บางวันท่านก็เฉยๆ (อันนี้พูดกันเฉพาะพวกเราที่เห็นนะคะ คนอื่นมองไม่เห็นต้องว่าเราบ้าแน่ๆเลย) อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ

เมื่อคืนว่าจะขอบารมีองค์พระศาสดาขึ้นไปเที่ยวสวรรค์ต่างๆ กลายเป็นว่าพระองค์พาสาวกไปโปรดเวไนยสัตว์ที่เขาไกรลาศ โอ้..อัศจรรย์พันลึก เดี๋ยวรอไปเขียนบันทึกก่อนค่ะ