แจกแผ่นยันต์หนุนดวงชะตาฟรี

chantasakuldecha · 12 มิถุนายน 2009

พรบารมีสามสิบทัศ said: ↑

พอดีจะเอาไปลงในเวป ธรรมประทาน ก็เลยเอามาให้อ่านกันก่อนครับ คงไม่ตรงประเด็นแต่ก็เป็นอานิสงส์น่ะลองอ่านกันดูน่ะครับ
" อานิสงส์ของการเดินจงกรม "

การฝึกจิตให้เป็นสมาธินี้ผู้ปฏิบัติสามารถเลือกอิริยาบถในท่าต่างๆ ได้ดังนี้ คือ
๑. ท่านั่งได้แก่ท่านั่งขัดสมาธิสองชั้น (ขัดสมาธิเพชร)ซึ่งเป็นวิธีที่นิยมปฏิบัติกันทั่วไปท่านั่งขัดสมาธิแบบธรรมชาติเป็นท่านั่งตามธรรมชาติช่วยให้ขาไม่เมื่อยชาได้ง่ายท่านั่งพิงฝาเหยียดเท้าเหมาะสำหรับคนแก่ ท่านที่ทุพพลภาพ ไม่สมประกอบท่านั่งบนเก้าอี้แล้วทอดขาลงมาเหยียบพื้นเหมาะสำหรับผู้ที่มีอาการปวดขาปวดหัวเข่า และผู้ที่มีร่างกายอ้วนใหญ่ไม่สามารถนั่งขัดสมาธิได้ <O</O
๒. ท่ายืนเป็นการเปลี่ยนอิริยาบถอีกแบบหนึ่ง เพื่อฝึกสมาธิให้ต่อเนื่องและเหมาะอย่างยิ่งในการปลงสังขาร แผ่เมตตา <O</O
๓. ท่านอนได้แก่ท่านอนสีหไสยาสน์คือ นอนตะแคงขวา และท่านอนหงายซึ่งเหมาะสมสำหรับคนชรา ผู้ที่เจ็บป่วย หรือมีร่างกายอ้วนมากไม่เหมาะกับการใช้ท่าอื่นปฏิบัติสมาธิ <O</O
๔. ท่าเดินเรียกว่าเดินจงกรมวิธีนี้ไม่เหมาะสำหรับผู้ชรา หรือ ผู้ที่มีกำลังขาไม่แข็งแรง ไม่สมประกอบเพราะอาจหกล้มได้ง่าย<O</O
การเดินจงกรมนั้น ควรจะเดินในตอนรุ่งเช้าก่อน ๘ นาฬิกาผู้ปฏิบัติจะได้รับประโยชน์ต่างๆ ในด้านสุขภาพพลานามัย คือ<O</O
๑. ได้รับพลังงานที่เป็นประโยชน์จากแสงอาทิตย์และในช่วงเวลานี้ แสงอุลตร้าไวโอเล็ตยังไม่แรงจัด <O</O
๒.ได้รับอากาศบริสุทธิ์ อากาศยังมีมลภาวะเป็นพิษไม่มากนักหากเป็นการเดินตาม ชายหาดชายทะเล จะได้มีโอกาสสูดโอโซนอีกด้วย <O</O
๓. เป็นการออกกำลังกายที่ประหยัดที่สุดการเดินจะช่วยให้มีกำลังขาแข็งแรง สามารถเดินทางได้ไกลๆ <O</O
๔. เมื่อมีการออกกำลังกายจนได้เหงื่อแล้วร่างกายจะขับสารทางเคมีอย่างหนึ่งเรียกว่า " เอ็นโดฟิน (Endophin) " ออกมาทำให้ร่างกายรู้สึกสบาย สดชื่น มีอารมณ์ดี คลายเครียด <O</O
๕. ระบบการขับถ่ายอุจจาระจะได้รับการกระตุ้นให้ทำงานช่วยให้ท้องไม่ผูก คำว่า"เดินจงกรม"นี้ หมายความว่าการเดินบริกรรมภาวนาไปมาโดยมีสติกำกับและคำว่า"สติ"ในกรณีนี้หมายถึง"สติปัฏฐาน ๔"ซึ่งมีความหมายอย่างหยาบๆ คือ <O</O
๑. กายานุปัสสนาสติปัฏฐานคือการมีสติรู้เท่าทันว่าจิตกำลังเกาะติดอยู่ที่อิริยาบถการเคลื่อนไหวของร่างกายของเราในขณะเดินจงกรมนั้นเช่น เรากำลังก้าว เรากำลังเดิน เรากำลังหยุด เป็นต้น <O</O
๒. เวทนานุปัสสนาสติปัฏฐานคือการมีสติรู้เท่าทันว่า จิตกำลังรับรู้อารมณ์ทุกขเวทนา หรือ สุขเวทนาที่ร่างกายกำลังได้รับอยู่ในขณะที่เดินจงกรม เช่น ความปวดเมื่อย ความเหนื่อยความสดชื่น กระปรี้กระเปร่า เป็นต้น <O</O
๓. จิตตานุปัสสนาสติปัฏฐานคือการมีสติรู้เท่าทันว่าจิตกำลังรับรู้อารมณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นเพราะจิตไปคิดถึงเรื่องโน้น เรื่องนี้ในระหว่างที่กำลังเดินจงกรม เช่นโทสะจริต (โกรธ) โลภะจริต (หลง) ราคะจริต (อยากได้สิ่งนั้นสิ่งนี้อยากเป็นอย่างนั้น อยากเป็นอย่างนี้) เป็นต้น <O</O
๔. ธรรมานุปัสสนาสติปัฏฐานคือการมีสติรู้เท่าทันว่า ในขณะกำลังเดินจงกรมนั้นจิตกำลังยกเอาพระธรรมคำสั่งสอนขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเรื่องหนึ่งเรื่องใด เช่นนิวรณ์๕ อริยสัจจ์ ๔ ฯลฯ มาเป็นอารมณ์พิจารณา ไตร่ตรอง ทบทวนเพื่อให้เกิดปัญญาแตกฉานมีความรู้ความเข้าใจในเรื่องนั้นประเด็นนั้นแจ้งชัดยิ่งขึ้น คำภาวนาที่นิยมใช้กันทั่วไปในขณะเดินจงกรม คือเมื่อจะเริ่มต้นเดิน ภาวนาว่า"ยืนหนอ อยากเดินหนอ"ในระหว่างการเดินจงกรมภาวนาว่า"ซ้ายย่างหนอ ขวาย่างหนอ"เมื่อรู้สึกเมื่อย ภาวนาว่า"เมื่อยหนอ"เมื่อเดินไปสุดทางจะเดินกลับ ภาวนาว่า"หยุดหนอ กลับหนอ"ดังนี้เป็นต้น<O</O
ดังนั้น การเดินจงกรมโดยการบริกรรมภาวนาดังกล่าวนี้ผู้ปฏิบัติจะได้รับอานิสงส์เพียงสองประการ คือ กายานุปัสสนาสติปัฏฐาน กับเวทนานุปัสสนาสติปัฏฐาน เท่านั้น <O</O
พระพุทธเจ้าได้ทรงแสดงอานิสงส์ของการเดินจงกรมไว้ ๕ประการ ดังปรากฏในปัญจกนิบาต<O></O>
อังคุตตรนิกาย ไว้ว่า <O</O
๑. ทำให้เป็นผู้เดินทางไกลได้ทน <O</O
๒. ทำให้เป็นผู้ทำความเพียรได้ทน <O</O
๓. ทำให้เป็นผู้มีความไข้เจ็บน้อย <O</O
๔. ทำให้อาหารที่กิน ดื่ม เคี้ยว ย่อยได้ดี <O</O
๕.สมาธิที่บรรลุในขณะเดินจงกรมตั้งแน่วแน่อยู่ได้นาน<O</O
พระพุทธพจน์ดังกล่าวข้างต้น ข้อ ๕.ควรจะเป็นสิ่งที่นักศึกษาและปฏิบัติธรรมควรให้ความสนใจหยิบยกมาเป็นอารมณ์เพ่งพินิจไตร่ตรองพิจารณาเพื่อให้เกิดปัญญาแตกฉานว่าเพราะเหตุใด พระพุทธองค์จึงได้ตรัสไว้เช่นนั้น มิใช่หยุดนิ่งที่อารมณ์เดียว คือรับทราบว่า ได้ทรงตรัสไว้อย่างนั้น โดยมิได้คิดเสาะหาเหตุผลต่อไป ก่อนอื่นผมใคร่ขอทบทวนความเข้าใจเกี่ยวกับวัตถุประสงค์สำคัญในการปฏิบัติสมาธิอีกครั้งหนึ่งว่าการปฏิบัติสมาธิ คือการกำหนดจิตให้เกาะติดพิจารณาเรื่องหนึ่งเรื่องใดเพียงเรื่องเดียว ที่เรียกว่า “วิตก”และเฝ้าประคองจิตให้นิ่งเฝ้าพิจารณาเรื่องนั้นอย่างต่อเนื่องอยู่แต่เพียงเรื่องเดียวไม่ฟุ้งซ่านไปคิดถึงเรื่องอื่นๆ ที่เรียกว่า“วิจาร”ถ้าสามารถควบคุมจิตให้พิจารณาเรื่องนั้นอย่างต่อเนื่องได้เป็นเวลานานๆจิตจะเข้าสู่ภาวะสงบนิ่ง ที่เรียกว่า “เอกัคคตา”บังเกิดเป็นสมาธิขึ้นในที่สุด ในระหว่างการเดินจงกรมนั้น ร่างกายมีการเคลื่อนไหวทวารทั้งหก ซึ่งได้แก่ปัญจทวาร คือ ตา ลิ้น จมูก หู และ กาย กับ มโนทวาร คือจิตเปิดพร้อมกัน จึงสามารถรับรูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส และความนึกคิดที่เกิดจากสมอง สามารถรับและสร้างตัณหาอารมณ์ต่างๆ ได้เป็นอย่างดีดังนั้น เมื่อทวารทั้งหกเปิดพร้อมๆ กันจิตจะมีการเคลื่อนไหวเปลี่ยนไปรับและสร้างตัณหาอารมณ์ต่างๆที่ผ่านทวารหนึ่งทวารใดเข้ามา ทวารนี้บ้าง ทวารนั้นบ้าง หากจิตมิได้รับการฝึกที่ดีจะเป็นการยากลำบากอย่างยิ่งที่จะทำให้จิตเกิดเป็นสมาธิขึ้นได้<O</O
ท่านเจ้าคุณ พระโพธิญาณเถร (หลวงพ่อชา สุภัทโท)ได้กล่าวเปรียบเทียบเรื่องนี้ไว้ว่า การภาวนาก็เหมือนกันกับบุรุษจับเหี้ยมีใจความว่า “.....เหี้ยตัวหนึ่งเข้าไปอยู่ในโพรงจอมปลวกซึ่งมีรูอยู่หกรูถ้าเหี้ยเข้าไปในที่นั้น ทำอย่างไรเราจึงจะจับมันได้ จะต้องปิดไว้สักห้ารูเอาอะไรมาปิดไว้ให้เหลือแค่รูเดียวสำหรับให้เหี้ยออก นอกนั้นปิดให้หมดแล้วให้นั่งจ้องมองอยู่ที่รูนั้น ครั้นเหี้ยวิ่งออกก็จับ อันนี้ฉันใดการกำหนดจิตก็ฉันนั้น ตาก็ปิดไว้ หูก็ปิดไว้ จมูกก็ปิดไว้ ลิ้นก็ปิดไว้ กายก็ปิดเหลือแต่จิตอันเดียว ตา หู จมูก ลิ้น กาย ปิดมันไว้ คือ สำรวมสังวรให้กำหนดจิตอย่างเดียว... การภาวนาก็เหมือนกันกับบุรุษจับเหี้ย....”<O</O
เกี่ยวกับข้ออุปมาอุปมัยของท่านพ่อชาฯดังกล่าวผมใคร่ขออนุญาตนำมายกเป็นข้ออุปมาอุปมัยให้เข้ากับเรื่องนี้ ดังนี้ “ ในโพรงจอมปลวกหนึ่งมีเหี้ยอยู่หกตัว มีรูอยู่หกรูหากเราเปิดรูทั้งหมด เราจะสามารถจับเหี้ยได้เพียงตัวเดียว หรือสองตัวเท่านั้นส่วนที่เหลือจะสามารถหนีเล็ดรอดออกไปทางรูอื่นๆ เพราะเราคงจะคว้าจับมันไม่ทันแต่ถ้าเราเปิดไว้ให้มีรูออกเพียงรูเดียวเหี้ยทุกตัวก็จำเป็นต้องหนีเอาตัวรอดออกทางรูที่เหลือไว้เราก็สามารถจับเหี้ยได้ทุกตัวโดยไม่ต้องสงสัย ” การนั่งสมาธิ หรือ นอนสมาธิ จึงดูจะง่ายกว่าการเดินจงกรมเพราะจะมีทวารที่เปิดอยู่ไม่เกิน ๓ ทวาร คือ หู จมูก และความนึกคิดที่เกิดจากสมองเท่านั้น หรือ ถ้าเราเอาสำลีมาอุดหูได้ก็จะปิดได้อีกหนึ่งทวารดังนั้น ในระหว่างการเดินจงกรมหากเราปฏิบัติสติสัมปัฏฐานได้ทั้งสี่ประการสมาธิที่เกิดขึ้นจึงมีพลังสูงมากเป็นพิเศษ สมดังพระพุทธพจน์ที่ได้ทรงแสดงไว้ว่าสมาธิที่บรรลุได้ในขณะเดินจงกรมจะตั้งแน่วแน่อยู่ได้นาน อย่างไรก็ตาม ถึงแม้ว่าการเดินจงกรมเพื่อให้บังเกิดสมาธินั้นกระทำได้ยากดังที่ท่านเจ้าคุณพระโพธิญาณเถร (หลวงพ่อชา สุภัทโท)ได้กล่าวเปรียบเทียบเรื่องนี้ไว้ว่าเหมือนกันกับบุรุษจับเหี้ยก็ตาม แต่ก็เป็นสิ่งที่น่าสนใจใช้ความเพียรฝึกปฏิบัติดู ผู้ปฏิบัติไม่บังควรหยุดอยู่เพียงกายานุปัสสนาสติปัฏฐาน และ เวทนานุปัสสนาสติปัฏฐานเท่านั้นขอให้ทดลองพัฒนาการบริหารจิตตามวิธีการของผมดูบ้างจะช่วยให้ท่านได้รับประโยชน์และอานิสงส์มากยิ่งขึ้น การเดินจงกรมตามวิธีการของผมนั้นเป็นการเดินในลักษณะการออกกำลังกายทั่วไปโดยพยายามกำหนดสติให้ระลึกว่า จิตกำลังคิดอะไรอยู่แล้วพยายามควบคุมให้จิตคิดระลึกอยู่ที่เรื่องนั้นเพียงเรื่องเดียว อารมณ์เดียวหากจิตจะมาเกาะติดอยู่ที่อิริยาบถการเคลื่อนไหว หรือ คิดไปถึงรูปร่างลักษณะอวัยวะและ อิริยาบถต่างๆ ของร่างกายในขณะเดินจงกรมก็ปล่อยให้จิตเกาะติดคิดไปในเรื่องดังกล่าวเพียงเรื่องเดียว อารมณ์เดียว เช่นกันโดยผู้ปฏิบัติต้องคอยกำหนดสติให้เฝ้าระลึกรู้ติดตามจิตไปอย่างใกล้ชิดทุกระยะวิธีการนี้จึงเป็นการปฏิบัติกายานุปัสสนาสติปัฏฐานแล้ว ถ้าเรารู้สึกว่าร่างกายส่วนหนึ่งส่วนใดเกิดการเจ็บป่วยเมื่อยล้าก็ให้จิตรับเป็นอารมณ์เกาะติดอยู่ที่ส่วนของร่างกายที่กำลังประสบทุกขเวทนานั้นแล้วคอยกำหนดสติให้เฝ้าระลึกรู้อยู่กับจิต อยู่กับอารมณ์นั้นเพียงอย่างเดียวเช่นกันวิธีการนี้จึงเป็นการปฏิบัติเวทนานุปัสสนาสติปัฏฐานครั้นเมื่อจิตกลับไปคิดติดอยู่กับอารมณ์รัก โลภ โกรธ หลงผู้ปฏิบัติจะต้องกำหนดสติให้รู้เท่าทันติดตามอารมณ์ของจิตไปทุกระยะคอยควบคุมให้จิตรับเกาะติดอยู่ที่เรื่องเดียวอารมณ์เดียวอย่าปล่อยให้จิตคิดเปลี่ยนแปลงเรื่อง เปลี่ยนแปลงอารมณ์ไปมาตามอำเภอใจเพราะจะทำให้จิตเกิดฟุ้งซ่านขึ้น วิธีการนี้จึงเท่ากับเป็นการปฏิบัติจิตตานุปัสสนาสติปัฏฐานและหากจิตกลับเปลี่ยนไปหยิบยกสภาวธรรมเรื่องหนึ่งเรื่องใดขึ้นมาเป็นอารมณ์เพื่อพิจารณาหาเหตุหาผล หาข้อยุติ หาคำตอบ ก็ปล่อยให้จิตคิดไป พิจารณาไปผู้ปฏิบัติเพียงแต่คอยกำหนดสติให้เฝ้าติดตามการทำงานของจิตในลักษณะนี้อยู่ทุกระยะจึงเท่ากับเป็นการปฏิบัติธรรมานุปัสสนาสติปัฏฐาน เมื่อเปรียบเทียบระหว่างกันแล้ว นับได้ว่าการปฏิบัติจิตตานุปัสสนาสติปัฏฐาน มีบทบาทสำคัญที่สุดเพราะจะทำให้ผู้ปฏิบัติตื่น และ รู้คอยทำหน้าที่กำกับควบคุมจิตอยู่ตลอดเวลา กล่าวคือเมื่อจิตทำท่าจะเปลี่ยนถอนจากอารมณ์หนึ่งไปยังอีกอารมณ์หนึ่งผู้ปฏิบัติจะต้องมีสติเตือนและสอบถามจิตว่า ขณะนี้ จิตกำลังคิดเรื่องอะไรอยู่จะเปลี่ยนไปคิดเรื่องอื่นแล้วหรือ ? หากจิตยังยืนกรานว่าต้องการจะเปลี่ยนไปคิดเรื่องอื่น ก็อย่าไปขัดใจเขาปล่อยให้จิตเปลี่ยนไปตามความต้องการของเขา หากไปฝืนใจเขา ขัดใจเขาจิตจะเกิดความเครียดขึ้นทันทีผู้ปฏิบัติเพียงแต่รับรู้แล้วคอยตั้งสติติดตามไปอย่างใกล้ชิด และพยายามหน่วงเหนี่ยวให้จิตเกาะติดอยู่กับเรื่องนั้น อารมณ์นั้นให้นานที่สุดเท่าที่จะกระทำได้เท่านั้น ดังนั้นหากผู้ปฏิบัติท่านใดสามารถปฏิบัติได้เช่นนี้ตลอดเวลาการเดินจงกรม ก็ถือว่าท่านได้ปฏิบัติสติสัมปัฏฐานโดยครบถ้วนทั้งสี่ประการแล้ว การปฏิบัติเช่นนี้นอกจากท่านจะได้รับประโยชน์จากการเดินบริหารร่างกายซึ่งช่วยให้ท่านมีสุขภาพพลานามัยแข็งแรงมีอายุยืนแล้ว จิตของท่านยังได้รับการบริหารอีกส่วนหนึ่งไปพร้อมๆ กันสามารถสร้างและเพิ่มพลังให้แก่สติ สมาธิ และปัญญา ให้มากขึ้นด้วยซึ่งท่านเจ้าคุณ พระโพธิญาณเถร (หลวงพ่อชา สุภัทโท)ได้กล่าวเกี่ยวกับเรื่องนี้ไว้ว่า<O</O
“ ดังนั้น พระพุทธเจ้าจึงให้ฝึกหัด ฝึกจิตนี้ให้มีกำลังการทำจิตให้มีกำลังกับการทำกายให้มีกำลังมีลักษณะอันเดียวกัน แต่มีวิธีการต่างกันการฝึกกำลังกายเราต้องเคลื่อนไหวอวัยวะ มีการนวดกาย เหยียดกาย เช่นวิ่งตอนเช้าตอนเย็น เป็นต้น นี่เรียกว่า ออกกำลังกาย กายนั้นก็จะมีกำลังขึ้นมาจะคล่องแคล่วขึ้นมา เลือดลมจะมีกำลังวิ่งไปมาสะดวกตามเส้นประสาทต่างๆได้กายจะมีกำลังดีกว่าเมื่อไม่ได้ฝึก แต่การฝึกจิตให้มีกำลังไม่ใช่ให้มันวิ่งให้มันเคลื่อนไหวอย่างกับการออกกำลังกาย คือ ทำจิตให้มันหยุดทำจิตให้พักผ่อน เช่น เราทำสมาธิยกอารมณ์อันใดอันหนึ่งขึ้นมา เช่น อานาปานสติลมหายใจเข้าออก อันนี้เป็นรากฐาน เป็นเป้าหมายในการเพ่งในการพิจารณาเราก็กำหนดลมหายใจ การกำหนด ก็คือ การรู้ตามลมนั่นเอง กำหนดลมเข้าแล้วกำหนดลมออกกำหนดให้รู้ระยะของลม ให้มีความรู้อยู่ในลม ตามรู้ลมเข้าออกสบายแล้วพยายามปล่อยสิ่งทั้งหลายออก จิตของเราก็จะมีกำลังเพราะว่ามีอารมณ์เดียวถ้าหากว่าเราปล่อยให้จิตคิดอย่างนั้นอย่างนี้สารพัด มีหลายอารมณ์มันไม่รวมเป็นอารมณ์เดียว จิตเราก็จะหยุดไม่ได้ ที่ว่าจิตหยุดได้นั้น ก็คือหยุดในความรู้สึก ไม่คิดแล่นไปทั่วไป เช่น เรามีมีดเล่มหนึ่งที่เราลับไว้ดีแล้วแล้วมัวแต่ฟันหินฟันอิฐ ฟันหญ้าไปทั่ว ถ้าเราฟันไม่เลือกอย่างนี้มีดของเราก็จะหมดความคม เราจึงต้องฟันแต่สิ่งที่จะเกิดประโยชน์ จิตนี้ก็เหมือนกันถ้าเราปล่อยให้จิตแล่นไปในสิ่งที่ไม่เป็นสาระประโยชน์ ก็จะไม่ได้ประโยชน์อะไรจิตนั้นจะไม่มีกำลัง ไม่ได้พักผ่อน ถ้าจิตไม่มีกำลัง ปัญญาก็ไม่เกิด จิตไม่มีกำลังคือ จิตที่ไม่มีสมาธิเลย”<O</O
เรียบเรียงโดย พลตำรวจตรี สุชาติ เผือกสกนธ์<O</O
<O
<Oขอเชิญร่วมสร้างศาลาบำเพ็ญบุญสำนักปฏิบัติธรรมสวนป่าจุฬาภรณ์ดอยธาตุเวียงด้ง
Click to expand...

เด็กไร้เดียงสา said: ↑

หลักการเดินจงกลม
จงกลม คือการเดินกลับไปกลับมาบนทางเท่าที่จะหาได้ อาจเดินในที่ร่มหรือกลางแจ้งก็ได้ ระยะทางที่เดินอาจสั้นเพียงไม่กี่ก้าวหรือยาวหลายสิบก้าวก็ได้ แต่ระยะทางนั้นไม่สำคัญเท่ากลับวิธีรู้เท้าที่กระทบอย่างถุกต้อง
การที่จะรู้เท้ากระทบอย่างถูกต้องนั้น เริ่มแรกควรเน้นที่ใจอันเปิดกว้างสบายๆ เหมือนเราเดินเล่นชมสวนดอกไม้อะไรประมาณนี้ ขอให้เราเอามือไพล่หลังแบบสบายๆ เงยหน้ามองทางตรงแบบไม่ต้องจดจ้องเพ่งเล็งจุดใดจุดหนึ่งมากนัก ก้าวเท้าแบบเดียวกับเหมือนเราเดินทอดน่องหรือเดินเพื่อผ่อนคลาย แต่ในการเดินแบบสบายๆนั้นให้เรากำหนดรู้ผัสสะระหว่างเท้ากับพื้นไปด้วย
ขอให้สังเกตุว่าถ้าเท้าเราเกร็งมากเกินไปจะรู้สัมผัสที่กระทบกับผิวพื้นที่เราเดินได้ไม่ชัด แต่ถ้าเท้าเราไม่เกร็งเกินไปและสามารถวางเหยีบบนพื้นผิวได้เต็มฝ่าเท้าจะรู้สึกกระทบกับผิวพื้นได้ชัดเจนมาก ยิ่งเราสามารถรู้สึกถึงการกระทบได้ชัดยิ่งรู้นานเท่าใดการสัมผัสระหว่างเท้ากับพื้นผิวที่เราเดินจะยิ่งปรากฏชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ
หากเรามีสติในการเดินแต่ละก้าวที่เราย่างเท้าออกไป ก็ย่อมต้องรู้สึกถึงฝ่าเท้ากระทบพื้นไม่ขาด เพราะเท้ากระทบพื้นเป็นสัมผัสที่เกิดขึ้นจริงโดยไม่ต้องจินตนาการว่าเรากำลังเดินอยู่
การเดินไม่ใช่เรื่องที่ยาก แต่ที่จะรู้อาการเดินที่ถูกต้องตามจริงนั้น ต้องฝึกฝนกัน เพื่อให้เราเดินอย่างมีสติได้ทุกย่างก้าว
การที่เท้าจะอ่อนและวางเหยียบได้เต็มฝ่าเท้า ต้องไม่มีความเร่งร้อน ไม่มีความเพ่งเล็งเคร่งเครียด ไม่มีความฟุ้งซ่านซัดส่ายออกนอกตัว ใจจะต้องอยู่กับเรื่องคือเท้ากระทบก้าวต่อก้าวอย่างเดียว
หากกำลังเดินอยู่แล้วรู้สึกว่าฟุ้งซ่านให้เดินแบบช้าๆดู ค่อยเอาสติสัมผัสว่าการเดินแต่ละก้าวนั้นเราเอาสติตามได้หรือไม่ หรือว่าเราก้าวเท้าเดินแล้วสติเราถึงจะรู้สึกตามหลัง ขอเพียงให้รู้ว่าเราจะเดินทุกย่างก้าวโดยใช้สติรู้อาการทางกายที่กำลังเดิน
จังหวะการกลับตัวที่ปลายทางของการเดินจงกลมนั้นก็สำคัญมาก หากเรารีบเร่งกลับตัวโดยทันที่ทันใดนั้นกำลังสติของเราจะขาดลง ดังนั้นพอเราเดินถึงปลายทางก่อนที่เราจะกลับตัวให้เราหยุดอยู่กับที่แล้ว ค่อยๆกำหนดการกลับตัวของเรา โดยใช้เท้าขวาค่อยก้าวหันหลังกลับโดยแบ่งจังหวะออกเป็นสองจังหวะในการใช้เท้าขวาเป้นหลักในการกลับตัวและแต่ละก้าวของการกลับตัวโดยใช้เท้าขวากลับนั้นเราต้องกำหนดสติรู้ไปด้วย เช่นขวากลับหนอ ๆ ดังนี้เป็นต้น
การฝึกเดินจงกลมเป็นเรื่องที่ดีมาก แต่จะยิ่งดีถ้าเราสามารถทำให้ทุกอย่างก้าวของเราในขณะที่เราเดินมีสติกำกับเหมือนอย่างที่เราเดินจงกลมได้อันนี้ถือว่าดีมากที่สุด
ขออนุโมทนาสาธุกับการปฏิบัตฺธรรมครับ
อ คนวัด
Click to expand...

อนุโมทนา สาธุ สาธุ สืบเนื่องมาจากปวดหลังจึงอยาก
เดินจงกลมบ้าง สลับกับการนั่งสมาธิครับ บุญใดยิ่งใหญ่ไม่เท่ากับธรรมทานครับ

สุคะตะถะ · 12 มิถุนายน 2009

ขอเพิ่มเติมครับ สำหรับการเดินจงกรม
"เดินจงกรม" หมายถึง การเดินบริกรรมภาวนาไปมาโดยมีสติปัฏฐาน ๔ กำกับคือ
๑. กายานุปัสสนาสติปัฎฐาน การมีสติรู้เท่าทันว่า จิตกำลังเกาะติดอยู่ที่อริยาบถการเคลื่อนไหวของร่างกาย เช่น เรากำลังก้าว เรากำลังเดิน เรากำลังหยุด เป็นต้น
๒. เวทนานุปัสสนาสติปัฏฐาน คือ การมีสติรู้เท่าทันว่า จิตกำลังรับรู้อารมณ์ทุกขเวทนา หรือ สุขเวทนา ที่ร่างกายกำลังได้รับอยู่ในขณะที่เดินจงกรม เช่น ปวดเมื่อย ความเหนื่อย ความสดชื่น กระปรี้กระเปร่า เป็นต้น
๓. จิตตานุปัสสนาสติปัฏฐาน คือการมีสติรู้เท่าทันว่าจิตกำลังรับรู้อารมณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้น เพราะจิตไปคิดถึงเรื่องต่างๆในระหว่างที่กำลังเดิน เช่น ความโกรธ (โทสะจริต) ความหลง (โมหะจริต) ความอยากได้สิ่งนั้นสิ่งนี้ อยากเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ (ราคะจริต) เป็นต้น
๔. ธรรมานุปัสสนาสติปัฏฐาน คือ การมีสติรู้เท่าทันว่า ในขณะเดินจงกรมนั้น จิตกำลังยกเอาพระธรรมคำสั่งสอนขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเรื่องใดเรื่องหนึ่ง เช่น นิวรณ์ ๕ (กามฉันทะ พยาปาทะ ถีนมิทธะ อุทธัจจกุกกุจจะ วิจิกิจฉา) อริยสัจจ์ ๔ (ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค) มาเป็นอารมณ์พิจารณา ไตร่ตรอง ทบทวน เพื่อให้เกิดปัญญาแตกฉาน มีความรู้ความเข้าใจในเรื่องนั้นประเด็นนั้นแจ้งชัดยิ่งขึ้น

คนหลงโลก คือ คนหลงอารมณ์
คนหลงอารมณ์ คือ คนหลงโลก
โลก คือ อารมณ์ อารมณ์ คือโลก

สุคะตะถะ · 12 มิถุนายน 2009

ขอยก หนึ่งในนิวรณ์ ๕

กามฉันทะ คือ ความเพลิดเพลินในอารมณ์ อันเกิดจาก รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ หรือ สิ่งสัมผัสทางกาย -ความพอใจในรูป เสียง กลิ่น รส นั้นแม้จะให้ความสุขก็จริง แต่เป็นความสุขฉาบฉวย เปรียบเสมือนเป็นเหยื่อล่อให้ไปติดบ่วง เมื่อติดจนดิ้นไม่หลุด ความทุกข์ทั้งหลายก็จะตามมา ดั่งคำสอนที่พระพุทธเจ้าตรัสว่า "ที่ไหนมีรัก ที่นั่นมีทุกข์" ยิ่งรักมาก ยิ่งทุกข์มาก ยิ่งดิ้นรนแสวงหาความทุกข์มากยิ่งขึ้น เมื่อแสวงหามาแล้วก็หวงแหนเก็บครอบครองไว้เพราะกลัวจะหยุดลอยไป มนุษย์ทั้งมวลจึงต่างล้วนจมปลักอยู่ในความทุกข์ ยิ่งเมื่อพลัดพรากจากของรัก คนรัก ความทุกข์นั้นก็ยิ่งทับถมทวีเป็นหลายร้อยเท่า หลายพันเท่า

หากเมื่อเข้าใจในสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างมีสติแล้วกลับพบว่า ความแปรปรวนนี้เป็นสิ่งสมมุติที่ไม่จีรังยั่งยืน ร่างกายมนุษย์เต็มไปด้วยของเสียทั้งภายนอกและภายใน ยิ่งเมื่อกลายเป็ยซากศพก็ยิ่งไม่มีใครกล้าเข้าไกล้ แม้จะร้องไห้ฟูมฟายเมื่อเขาจากไป แต่ก็ไม่มีใครกล้าเข้าไปสัมผัสร่างที่เน่าเปื่อยนั้น นี่นะหรือ คือ สิ่งที่เราบอกว่าน่าอภิรมย์

ความสุขแท้จริง คือ ความสุขภายใน ความสุขในใจ ความสุขในการแสวงหาสัจธรรมเพื่อการดับขันธ์ ทำลายธาตุทั้งหมดเพื่อไม่ต้องกลับมาเวียนว่ายตายเกิด เดินทางสู่ภพแห่งพระนิพพาน นั่นต่างหาก คือ ความสุขที่เที่ยงแท้

สุคะตะถะ · 12 มิถุนายน 2009

นิวรณ์ ตัวที่ สอง

พยาปาทะ คือ ความโกรธ ความพยาบาท ความไม่พอใจ ขัดเคืองใจ ต้องแก้ด้วยการมองโลกในแง่ดี มอบความรักต่อทุกคน แม้ว่าคนนั้นจะปรารถนาดีต่อเราหรือไม่ก็ตาม ยิ่งให้ความรักกับคนอื่นมากเท่าไหร่ก็จะเป็นการฝึกใจเราให้แข้มแข็งยิ่งขึ้นเท่านั้น เป็นการเพิ่มพูนขันติบารมี ใครทำดีทำเลว ผลแห่งกรรมจะเป็นผู้ตัดสิน ไม่ใช่เราเป็นคนตัดสิน ยิ่งใครคิดร้ายต่อเรา เรายิ่งต้องแผ่เมตตาให้กับเขา เพราะการที่เขาคิดร้ายต่อผู้อื่นเท่ากับว่าเขากำลังทำลายตัวเอง แล้วเรายังจะโกรธคนที่มุ่งทำลายตัวเองได้เชียวหรือ

ถีนมิทธะ คือ ความหดหู่ท้อถอย ง่วงเหงาหาวนอน ไม่อยากบำเบ็ญเพียร อันนี้แก้ไม่ยาก ขึ้นอยู่กับว่าเราจะแก้หรือไม่ คนส่วนมากมักปล่อยให้ถีนมิทธะครอบงำ ง่วงก็นอน ขี้เกียจก็พัก ผัดวันประกันพรุ่ง อ้างว่าร้อน อ้างว่าหนาว เพื่อที่จะไม่ให้ทำการนั้น ปล่อยเวลาให้ผ่านไปโดยเปล่าประโยชน์นั่นก็เพราะขาดสติ ขาดพลังในการต่อสู้ ถ้าเราจะเอาชนะก็ต้องเอาความเพียรเป็นที่ตั้ง ดังที่พระพุทธเจ้าตรัสสอนสาวกว่า
"เมื่อเกิดความง่วงในขณะทำสมาธิ หรือวิปัสสนาก็ตาม ให้เพ่งสิ่งนั้นให้มาก หรือให้หนักแน่นขึ้นไปอีก ก็จะทำให้หายง่วงได้ ถ้ายังไม่หายง่วง ให้ตรึกตรองพิจารณาธรรมที่เคยอ่านหรือฟังในใจ ถ้ายังไม่หายง่วงให้สาธยายธรรมเหล่านั้นออกมาเป็นเสียงพูด ถ้ายังไม่หายง่วงให้ยอนช่องหูทั้งสองข้างด้วยนิ้งมือ ถ้ายังไม่หายง่วงให้ลุกขึ้นยืน เอาน้ำล้างตา เหลียวดูทิศทั้งหลาย ถ้ายังไม่หายง่วง ให้นึกถึงแสงสว่าง ทำความรู้สึกเหมือนกับว่ากลางคืนนั้นสว่างราวกับเป็นกลางวัน ถ้ายังไม่หายง่วง ให้เดินกลับไปกลับมา สำรวมอินทรีย์ มีใจไม่คิดไปในภายนอก ถ้ายังไม่หายง่วง ให้นอนตะแคงเบื้องขวา ซ้อนเท้าเหลื่อมเท้า โดยบอกกับตัวเองว่า ทันทีที่รู้สึกตัวจะรีบลุกขึ้นทันที เป็นการนอนที่ไม่ได้นอนด้วยต้องการความสุขทางกาย

สุคะตะถะ · 13 มิถุนายน 2009

ว่ากันเรื่องนิวรณ์ต่อครับ

อุทธัจจกุกกุจจะ คือ ความฟุ้งซ่านของจิต ความรำคาญใจ ไม่สามารถยึดอยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่งได้เป็นเวลานาน เกิดอาการฟุ้งซ่าน เลื่อนลอยไปในเรื่องอื่น แก้โดยเพิ่มความถี่ของสิ่งที่ใช้ยึดจิตขึ้นไปอีก ทั้งการบริกรรมกำหนดลมหายใจเข้า-ออก พุท-โธ สลับกับการนับลมหายใจเข้าออก ๑ ลมหายใจเข้า ๒ ไปจนถึง ๑๐ ถึง ๑๐๐

ถ้ายังไม่หายฟุ้งซ่านก็เพิ่มจังหวะนับให้เร็วขึ้นนับไปเรื่อยๆหรือสลับมาบริกรรม พุทโธ ทำจิตให้ผ่อนคลาย เมื่อตั้งมั่นนานเข้าความฟุ้งซ่านก็จะค่อยๆหายไป

วิจิกิจฉา คือความลังเลสงสัย ไม่แน่ใจว่าสิ่งที่กำลังกระทำอยู่นี้ถูกหรือผิด เมื่อจิตไม่มุ่งมั่น สมาธิย่อมไม่เกิด แก้ด้วยการพยายามศึกษาหาความรู้ให้มากที่สุด เมื่อคิดว่าทางนี้ คือทางที่ถูกต้องก็ดำเนินต่อไป ถ้าดำเนินต่อไปจนถึงที่สุดแล้วรู้ว่าผิดก็ไม่เป็นไร เพราะเท่ากับทำความสงสัยให้กระจ่าง ดีกกว่าเก็บไว้โดยไม่มีคำตอบ ความสำคัญไม่ได้อยู่ที่ ถูก หรือ ผิด แต่อยู่ที่ว่า เราได้ลงมือทำแล้วหรือยัง

สุคะตะถะ · 13 มิถุนายน 2009

ฌาน ได้แก่ รูปฌาน ๔ และ อรูปฌาน ๔ รวมกันเราเรียกว่า สมาบัติ ๘ ทังหมดคือ มีรูปเป็นอารมณ์ รูปฌาน ๔ ประกอบด้วย

ฌาน ๑ หรือ ปฐมฌาน มีองค์ประกอบ ๕ อย่างคือ
วิตก - ยังภาวนาพุทโธอยู่
วิจาร - การคิดว่าพุท หายใจเข้า โธ หายใจออก
ปีติ - อาการ ๕ อย่างคือ ขนลุก น้ำตาไหล ตัวโยก ตัวลอย ตัวขยายใหญ่ขึ้น โดยอาจมีเพียงแค่อย่างใดอย่างหนึ่ง
สุข - จิตที่อิ่มในอารมณ์
เอกัคคตา - จิตที่มีอารมณ์เป็นหนึ่ง ไม่ฟุ้งซ่าน

ฌาน ๒ หรือ ทุติยฌาน จะมีเพียงแค่ ปีติ สุข และ เอกัคคตา

ฌาน ๓ หรือ ตติยฌาน จะมีเหลือเพียง สุข กับ เอกัคคตารมณ์ หรือจิตที่มีอารมณ์เป็นหนึ่ง เมื่อสุขแล้วย่อมยึดติดในความสุข ไม่อยากไปไหน ถ้าจิตสงบในฌานนี้แล้ว ไม่พิจารณาไตรลักษณ์ คือ ทุกขัง อนิจจัง อนัตตา ก็จะไม่สามรถเข้าฌานที่ ๔ ได้

ฌาน ๔ หรือ จตุตถฌาน เหมือนกันฌาน ๓ แต่ตัดความสุขออก เหลือแต่เอกัคคตา และเติมอุเบกขาเข้ามาแทน ฉะนั้น อารมณ์ของฌาน ๔ จึงแตกต่างจากฌาน ๓ คือตัดความสุขอกไปและเพิ่มการวางเฉยเข้ามาแทนที่

และเมื่อก้าวล่วงรูปฌาน ๔ ได้ ก็จะเข้าสู่ อรูปฌาน ๔ หรือ อรูปสมาบัติ แล้วจะมาว่าต่อครับ

donjudo077 · 13 มิถุนายน 2009

ขออนุญาตบอกบุญครับ

ผมตั้งกระทู้ประมูลชุดใหม่แล้วครับ ปัจจัยทั้งหมดนำไปสร้างศาลาวัดสว่างอารมณ์โดยได้รับวัตถุมงคลจากอาจารย์นพครับ

กดเข้าไปได้เลยครับ

โมทนาบุญกับทุกท่านด้วยครับ

พรบารมีสามสิบทัศ · 13 มิถุนายน 2009

วันนี้ไปทำบุญที่วัดตะคร้อ ปราจีนบุรีมา พอดีทางวัดมีปริวาสกรรม พรุ่งนี้วันสุดท้ายมีพระมาเข้าปริวาสกรรมประมาณร้อยกว่ารูปบวกกับผู้มาถือศีลอีกรวมกันประมาณ ๑๕๐ ออกจากบ้านประมาณตีสี่กว่าถึงวัดเหลือห้านาทีหกโมงเช้า
ไปกันสี่คนพ่อแม่ลูกเอาชิฟฟอนเจ้าอร่อยบ้านผมและนมถั่วเหลืองอย่างละ ๑๕๖ ชิ้น/กล่องไปทำบุญ ชิฟฟอนหมดเกลี้ยงเหลือนมถั่วเหลืองนิดหน่อย อิ่มบุญจริงๆครับได้รับพรมาเพียบ ก่อนไปก็ตั้งจิตการทำบุญครั้งนี้เป็นมหาทาน ก็ขออนุโมทนาบุญให้ญาติธรรมทุกท่านจะทำอะไรขอให้คล่องตัวในทุกๆด้าน ปราศจากอุปสรรคใดๆมาขัดขวางกันทุกท่านเทอญ ขออนุโมทนาบุญครับ
เอารูปมาฝากด้วยครับ

ขอเชิญร่วมสร้างศาลาบำเพ็ญบุญสำนักปฏิบัติธรรมสวนป่าจุฬาภรณ์ดอยธาตุเวียงด้ง

สุคะตะถะ · 13 มิถุนายน 2009

วันนี้เช่นกัน ผมได้ไปทำบุญที่ พุทธสถานจีเต๊กลิ้ม ได้ไหว้ชุดใหญ่เลย พร้อมทั้งถวายเครื่องไหว้ที่ลานรับพลัง หยิน-หยาง และอธิฐานเพื่องานพระพุทธศาสนาให้สำเร็จลุล่วงได้ด้วยดีเพื่อทุกๆดวงจิต ทุกรูป ทุกนาม ให้ก้าวล่วงสู่แดนพระนิพพานให้ได้มากที่สุด หลุดพ้นจากอาสวะกิเลส อยู่รอดปลอดภัยจากภัยพิบัติทั้งมวล ก่อนขึ้นลานรับพลังแดดร้อนน่าดูก็เกือบเที่ยงแล้วนี่ แต่ในช่วงที่กำลังอธิฐานอยู่มีเมฆมาบังแดดพอให้ร่มและลมพัดเย็นสบาย น่าจะเป็นนิมิตรหมายอันดี พอที่จะมีกำลังใจที่จะเดินทางนี้ให้เต็มกำลังและฟันผ่าอุปสรรคนาๆไปได้ รับรู้ถึงพลังที่ส่งมาจากเบื้องบน

"ทุกสิ่งที่ทำถวายแด่องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า"

chantasakuldecha · 15 มิถุนายน 2009

เมื่อวานนี้ผมได้มอบพระธาตุหลวงปู่มั่นกับพี่คนหนึ่ง ซึ่งจะนำไปบรรจุพระเจดีย์ พระมหาเจดีย์จันทบุรีศรีนพรัตน์ ประดิษฐานอยู่ภายในวัดป่าคลองกุ้ง จ.จันทบุรี
ขอเชิญทุกท่านร่วม อนุโมทนาบุญด้วย

สุคะตะถะ · 15 มิถุนายน 2009

รูปบางส่วนมี่ พุทธสถานจีเต๊กลิ้ม (วิหารเทพเจ้าแห่งโชคลาภ)

ทางเข้าครับ

เจ้าแม่กวนอิม ยังสร้างไม่เสร็จ แต่สวยงามมากครับ

เทพเจ้าไฉ่ซิ้งเอี้ย (เทพเจ้าแห่งโชคลาภ) ลานรับพลัง หยิน-หยางจะอยู่ด้านหน้าท่าน

piramid111 · 16 มิถุนายน 2009

ได้รับของแล้วค่ะ อยู่ในสภาพเรียบร้อยดี ค่าส่งไม่แพงด้วยค่ะแอบกลัวไม่ผ่านเหมือนกันค่ะ ขอขอบพระคุณมากๆค่ะ ดีใจมากๆ รอมานานมากๆเลย ได้ผลยังไงจะมารีบรายงานให้ทราบค่ะ แล้วตกลงขวดนํ้าผึ้งนี้ของจินใช่ไหมค่ะ ของแฟนจินไม่มีมาค่ะ

piramid111 · 16 มิถุนายน 2009

อาจารย์เล่นซะจินกลัวเลย อาจารย์ขอพรายกุมารจินรับปากจะให้ โอ้ย...ตอนนั้นสายถูกตัดเลย จินนะขนลุกตั้งเลย เป็นไปได้ยังไงค่ัะการด์โทรเงินยังมีอยู่เลยแถมต่อไม่ติด แฟนกลับมาพอดีเลยอดโทรเลย จินว่ายังไงอยู่นะค่ะ เลยพูดลอยในบ้านว่า ใครไม่ไปไหนก็ไม่ต้องไปหรอก อยู่ได้นะไม่ไดัขับไล่ไสส่งหรอก แค่อยากให้ไปอยู่ในที่ดีๆกับคนมีบารมีนะ จะทำไงดีละค่ะ สงสัยจะกลัวอาจารย์กันหมดเลย

nonte2007 · 16 มิถุนายน 2009

ผมขอรับ 2 ชุดครับ
นาย วัชรวีร์ อังกูรเกียรติยศ
76 ถ.กุมภิล ต.ห้วยจระเข้ อ.เมือง จ.นครปฐม 73000
ขอโมทนาบุญด้วยครับ สาธุ... <?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>

เด็กไร้เดียงสา · 18 มิถุนายน 2009

ขอพักซักหน่อยนะครับป่วยนิดหน่อยครับ วันจันทร์พบกันครับ อืมลืมบอกไปครับในวันเสาร์นี้น้องข้างบ้านผมเขาจะบวชแต่ทางบ้านเขามีฐานะไม่ค่อยดีผมเลยช่วยเรื่องการบวชไปขอทุกท่านโมทนาบุญกับผมได้เลยนะครับจะนำเอาภาพมาฝากทีหลังครับ

chantasakuldecha · 18 มิถุนายน 2009

เด็กไร้เดียงสา said: ↑

ขอพักซักหน่อยนะครับป่วยนิดหน่อยครับ วันจันทร์พบกันครับ อืมลืมบอกไปครับในวันเสาร์นี้น้องข้างบ้านผมเขาจะบวชแต่ทางบ้านเขามีฐานะไม่ค่อยดีผมเลยช่วยเรื่องการบวชไปขอทุกท่านโมทนาบุญกับผมได้เลยนะครับจะนำเอาภาพมาฝากทีหลังครับ
Click to expand...

อนุโมทนา สาธุ สาธุ

สุคะตะถะ · 18 มิถุนายน 2009

ช่วงสัปดาห์นี้ถือศีล ๘ เรื่อยมา และไม่มีกำหนดว่าจะหยุดวันไหน ซึ่งช่วงกลางคืนหลังเลิกงานแล้วจะปฎิบัติบูชาแด่พระพุทธเจ้า พระธรรมเจ้า พระสังฆเจ้า ไม่ว่าจะเป็นเดินจงกลม นั่งสมาธิ ฟังเทศน์พ่อแม่ครูบาอาจารย์ของพระกรรมฐานซึ่งถูกกับจริตดี

และด้วยผลบุญ อานิสงค์นี้ขอส่งแด่ อ.คนวัด ญาติธรรมทุกท่าน สมาชิกทุกๆคน ทั้งเหล่าดวงจิตทุกดวง ทุกรูป ทุกนาม ขอให้ได้รับอานิสงค์นี้เสมอเหมือนกันทั้งหมด ข้ามพ้นกับทุกข์ ภยันตราย โรคภัยทั้งหลายขอให้หายมลายสิ้น ดำเนินชีวิตในทางสัมมาทิฐิ เข้าถึงธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ตามแต่กำลังของแต่ละคน เพื่อส่วนตัว ครอบครัว ญาติมิตร สังคม ส่วนรวม ทั้งสามแดนโลกธาตุสงบสุขด้วยธรรมของพระพุทธองค์ อยู่รอดปลอดภัยจากภัยพิบัติทั้งหลาย และแม้ต้องดับภพชาตินี้ขอให้ไปสู่ที่สุคติปิดกั้นจากอบายภูมิทั้งหมดด้วยเทอญ

hirun · 18 มิถุนายน 2009

อ.ลืมของผมหรีอป่าวครับหรือถ้ายังไม่เสร็จต้องขออภัยด้วยครับ
อ.ผมอยากลองฝึกมโนยิธิตอ้งทำยังงัยครับหรือไปเรียนกับ อ. ได้หรือป่าวครับ

อยากขอบูชา2ชุดครับ
1ใช้ค้าขายครับ
ชื่อ หิรัญ อนันท์ธนศาล เกิด31เดือน มีนาคม ปี 2520 เวลา 14:45 วัน พฤหัสบดี

2.ให้ลูกสาวครับ (ป้องกันภัยนะครับ)

ดญ พัชรนันท์ อนันท์ธนศาล เกิด 27 ตุลาคม 2551 เวลา 23:19 วัน จันทร์
ขอบคุณครับ
ที่อยู่ครับ 105ต.บางซื่อ อ.บางซื่อ จ.กรุงเทพ ถ.วงศ์สว่าง ซ.วงศ์ส่วาง7 10800 โทร 0863938810

พรบารมีสามสิบทัศ · 18 มิถุนายน 2009

เด็กไร้เดียงสา said: ↑

ขอพักซักหน่อยนะครับป่วยนิดหน่อยครับ วันจันทร์พบกันครับ อืมลืมบอกไปครับในวันเสาร์นี้น้องข้างบ้านผมเขาจะบวชแต่ทางบ้านเขามีฐานะไม่ค่อยดีผมเลยช่วยเรื่องการบวชไปขอทุกท่านโมทนาบุญกับผมได้เลยนะครับจะนำเอาภาพมาฝากทีหลังครับ
Click to expand...

อนุโมทนา สาธุครับผมขอร่วมทำบุญด้วยครับ พรุ่งนี้จะโอนเงินไปให้ครับท่านอาจารย์ ช่วงนี้ฤกษ์ดีคนบวชกันเยอะวันอาทิตย์นี้ก็ต้องไปงานบวชญาติทางภรรยาเหมือนกันครับ

ขอเชิญร่วมสร้างศาลาบำเพ็ญบุญสำนักปฏิบัติธรรมสวนป่าจุฬาภรณ์ดอยธาตุเวียงด้ง

พรบารมีสามสิบทัศ · 18 มิถุนายน 2009

สุคะตะถะ said: ↑

ช่วงสัปดาห์นี้ถือศีล ๘ เรื่อยมา และไม่มีกำหนดว่าจะหยุดวันไหน ซึ่งช่วงกลางคืนหลังเลิกงานแล้วจะปฎิบัติบูชาแด่พระพุทธเจ้า พระธรรมเจ้า พระสังฆเจ้า ไม่ว่าจะเป็นเดินจงกลม นั่งสมาธิ ฟังเทศน์พ่อแม่ครูบาอาจารย์ของพระกรรมฐานซึ่งถูกกับจริตดี

และด้วยผลบุญ อานิสงค์นี้ขอส่งแด่ อ.คนวัด ญาติธรรมทุกท่าน สมาชิกทุกๆคน ทั้งเหล่าดวงจิตทุกดวง ทุกรูป ทุกนาม ขอให้ได้รับอานิสงค์นี้เสมอเหมือนกันทั้งหมด ข้ามพ้นกับทุกข์ ภยันตราย โรคภัยทั้งหลายขอให้หายมลายสิ้น ดำเนินชีวิตในทางสัมมาทิฐิ เข้าถึงธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ตามแต่กำลังของแต่ละคน เพื่อส่วนตัว ครอบครัว ญาติมิตร สังคม ส่วนรวม ทั้งสามแดนโลกธาตุสงบสุขด้วยธรรมของพระพุทธองค์ อยู่รอดปลอดภัยจากภัยพิบัติทั้งหลาย และแม้ต้องดับภพชาตินี้ขอให้ไปสู่ที่สุคติปิดกั้นจากอบายภูมิทั้งหมดด้วยเทอญ
Click to expand...

อนุโมทนา สาธุ ขอให้สำเร็จๆ ผ่านพ้นอุปสรรคและสิ่งต่างๆดังใจปราถนา

ขอเชิญร่วมสร้างศาลาบำเพ็ญบุญสำนักปฏิบัติธรรมสวนป่าจุฬาภรณ์ดอยธาตุเวียงด้ง

เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

แจกแผ่นยันต์หนุนดวงชะตาฟรี

chantasakuldecha เป็นที่รู้จักกันดี

สุคะตะถะ เป็นที่รู้จักกันดี

สุคะตะถะ เป็นที่รู้จักกันดี

สุคะตะถะ เป็นที่รู้จักกันดี

สุคะตะถะ เป็นที่รู้จักกันดี

สุคะตะถะ เป็นที่รู้จักกันดี

donjudo077 เป็นที่รู้จักกันดี

พรบารมีสามสิบทัศ เป็นที่รู้จักกันดี

ไฟล์ที่แนบมา:

DSC01858-1.jpg

DSC01834-1.jpg

DSC01835-1.jpg

DSC01837-1.jpg

DSC01845-1.jpg

DSC01850-1.jpg

DSC01852-1.jpg

DSC01853-1.jpg

DSC01857-1.jpg

สุคะตะถะ เป็นที่รู้จักกันดี

chantasakuldecha เป็นที่รู้จักกันดี

สุคะตะถะ เป็นที่รู้จักกันดี

ไฟล์ที่แนบมา:

ทางเข้า.jpg

เจ้าแม่กวนอิม 2.jpg

เจ้าแม่กวนอิม 1.jpg

ไฉ่ชิ้งเอี้ย 1.jpg

ไฉ่ชิ้งเอี้ย.jpg

piramid111 เป็นที่รู้จักกันดี

piramid111 เป็นที่รู้จักกันดี

nonte2007 Active Member

เด็กไร้เดียงสา เป็นที่รู้จักกันดี

chantasakuldecha เป็นที่รู้จักกันดี

สุคะตะถะ เป็นที่รู้จักกันดี

hirun เป็นที่รู้จักกันดี

พรบารมีสามสิบทัศ เป็นที่รู้จักกันดี

พรบารมีสามสิบทัศ เป็นที่รู้จักกันดี

แชร์หน้านี้

แชร์หน้านี้

แจกแผ่นยันต์หนุนดวงชะตาฟรี

ไฟล์ที่แนบมา:

ไฟล์ที่แนบมา:

แชร์หน้านี้

การค้นหาที่มีประโยชน์

ติดต่อเรา