ปิดรับบริจาค สำเร็จแล้ว... เชิญชมภาพรูปหล่อ ลป.ญาท่านสวน (ขนาดเท่าองค์จริง) วัดนาอุดม อุบลฯ

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 2 คน ( เป็นสมาชิก 2 คน และ บุคคลทั่วไป 0 คน ) </TD><TD class=thead width="14%"><CENTER">[ แนะนำเรื่องเด่น ] </TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>kanin_nin, Noo Norway+ </TD></TR></TBODY></TABLE>

555++ ชอบจับคนอื่นมาโชว์นัก นาน ๆ แวะมา เลยจับตัวพี่สาวมาโชว์ด้วยซะเลยครับ

 

รบกวนฝากประชาสัมพันธ์กระทู้ด้วยครับ ^_^

ขอเปิดรับบริจาคมวลสารเพื่อสร้างพระทั้งหมด 2 ที่<!-- google_ad_section_end -->

 

อ้าว... พี่หนูเป็นดาราหน้ากล้องโดยไม่รู้ตัวเลยนะเนี่ย... ลืมฉีกยิ้มอ่ะ... น้องนิน อิอิ

 

"ประสบการณ์ครั้งที่ 6 ของหนู"

มีอยู่ครั้งหนึ่งหนูได้ไปติดต่อกับทางธนาคารเพื่อกู้ยืมเป็นวงเงินสูงพอสมควร ไม่คิดว่าจะได้เพราะเป็นวงเงินที่สูงเกินกว่าสภาวะรายได้และหลักทรัพย์ของหนู แต่คิดในใจว่าได้ก็ดีแต่ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไร ลองสอบถามดูไม่ได้เสียหายอะไร

ก่อนออกจากบ้านหนูก็ได้อธิษฐานจิตบอกกลา่วกับหลวงปู่ที่จะใช้สีผึ้งนารายณ์กลืนจิตของหลวงปู่ หลังจากอธิษฐานจิตเสร็จแล้วก็ได้นำสีผึ้งนารายณ์กลืนจิตมาทาปากและไปที่ธนาคารทันที

ได้แจ้งความประสงค์ให้ทางธนาคารทราบ เป็นเรื่องแปลกมากที่ทางธนาคารตอบอนุมัติให้กู้ยืมทันทีโดยไม่สอบถามรายละเอียดใดๆทั้สิ้น

หนูนึกกราบขอบคุณหลวงปู่ในใจที่ทุกอย่างสำเร็จได้โดยง่ายเหมือนปลอกกล้วยเข้าปาก และที่มากกว่านั้นก็คือผู้จัดการธนาคารที่หนูไปติดต่อด้วยเขาเริ่มแสดงท่าทางสนใจหนูมากกว่าความเป็นลูกค้าของธนาคารค่ะ ทุกวันนี้ก็ยังเป็นเช่นนั้น

ดีนะเนี่ยที่หนูไม่เคยทาสีผึ้งนารายณ์กลืนจิตไปจีบหนุ่มๆไม่งั้นตามมาเป็นขบวน... สับรางไม่ทันแน่ๆค่ะ อิอิ

 

หวัดดีครับ ทุกคน ^-^ งานไปถึงใหนแย้ว

 

ขอนำประสบการณ์แห่งความเมตตาของหลวงปู่มาเล่าสู่กันฟังนะคะ

ประสบการณ์ "ชานหมากนี้หลวงปู่ให้ลูกเก็บเอาไว้เป็นที่ระลึกนะ"

มีป้าท่านหนึ่งได้มีโอกาสเข้ากราบนมัสการหลวงปู่ หลวงปู่ท่านจ้องมองหน้าและถามว่าสบายดีหรือ ป้าท่านนั้นตอบว่าสบายดีเจ้าค่ะ ในขณะที่พูดคุยกันนั้นสายตาหลวงปู่จะจ้องมองไปที่หน้าผากป้าท่านนั้น จู่ๆหลวงปู่ก็เอามือชี้มายังที่หน้าผากและถามว่าอะไรติดอยู่ที่หน้าผาก แล้วหลวงปู่ก็ยิ้ม ป้าท่านนั้นจึงเอามือลูบที่หน้าผากแต่ก็ไม่มีอะไร และหลวงปู่ก็ถามอย่างเดิมอีก 2-3 ครั้งท่านก็ได้แต่นั่งอมยิ้มไม่ถามอะไรต่อ เมื่อสมควรแก่เวลาป้าท่านนั้นจึงได้กราบนมัสการลาหลวงปู่

ก่อนจะกลับหลวงปู่ได้คายชานหมากออกจากปากท่านให้ป้าท่านนั้น เพื่อนของป้าท่านนั้น(เป็นคนแนะนำพามากราบหลวงปู่) ได้บอกให้รับไว้ ป้าท่านนั้นจึงทำตามทั้งๆที่ในใจไม่รู้ว่าจะเอาชานหมากไปทำอะไร เพราะป้าท่านนั้นไม่ค่อยเข้าใจเรื่องแบบนี้

ในขณะที่แบมือที่มีกระดาษทิชชู่รองรับชานหมากนั้น หลวงปู่ท่านได้อมยิ้มและพูดขึ้นว่า "ชานหมากนี้หลวงปู่ให้ลูกเก็บเอาไว้เป็นที่ระลึกนะ" จากนั้นก็ลา่ท่านกลับมา

ขณะที่เดินออกมาทำให้ป้าท่านนั้นครุ่นคิดสงสัยกับคำพูดของหลวงปู่ที่ท่านทักว่าอะไรติดอยู่ที่หน้าผาก หรือว่าหลวงปู่จะมองเห็นอะไรบางอย่างที่คนอื่นมองไม่เห็นหรืออาจจะเป็นเพราะเรานัถือศาสนาคริสต์ไม่ได้นับถือศาสนาพุทธ

การไหว้ของศาสนาคริสต์ท่านจะให้เอามือแตะี่บนหน้าผากเสียก่อน อันหมายถึงการทำความเคารพ "พระผู้เ็ป็นเจ้า" และอาจจะเป็นเพราะหลวงปู่ทราบไ้ด้ว่าเรานับถือศาสนาคริสต์ ท่านจึงบอกว่า ชานหมากนี้หลวงปู่ให้ลูกเก็บเอาไว้เป็นทีทระลึกนะ แทนที่หลวงปู่จะบอกว่าให้เก็บไว้บูชาหรือแจกพระทั่วไปเหมือนคนอื่น

จากนั้นป้าท่านนั้นก็ได้นำชานหมากของหลวงปู่ไว้ที่หน้ารถ เมื่อเดินทางมาถึงที่พักแถวรังสิตซึ่งเป็นหมู่บ้านจัดสรร ได้ขับรถไปจอดที่ซอยข้างบ้านกะว่าตอนเย็นๆค่อยขับเข้ามาเก็บภายในบ้าน ตรงข้ามบ้านจะเป็นป้อมยามหมู่บ้่้าน

พอดีวันนั้นบังเอิญมีเพื่อนมาชวนไปทานข้าวนอกบ้านก็เลยยังไม่ได้ไปขับรถมาเก็บที่บ้านแต่ก็คิดว่าคงไม่เป็นไรเพราะป้อมยามก็อยู่ใกล้ๆ หลังจากกลับมาจากทานข้าวนอกบ้านประมาณ 2 ทุ่มก็เดินไปซอยข้างบ้านเพื่อจะถอยรถเข้าบ้าน ปรากฏว่าเห็นผู้ชาย 3 คนกำลังยืนล้อมรถของตัวเองอยู่ในขณะเดียวกันป้าท่านนั้นก็เห็นภายในรถมีแสงไฟสว่างจ้าอยู่ ป้าท่านนั้นตกใจมากและคิดว่าผู้ชาย 3 คนนั้นกำลังจะทำอะไรกับรถของตัวเอง เนื่องจากบรรยากาศตอนนั้นค่อนข้างมืด เมื่อชายทั้ง 3 คนเห็นป้าท่านนั้นกำลังเดินเข้าไปทุกคนก็ถึงกับมีอาการตกใจและรีบพากันเดินหนีออกไปด้วยความเร็ว

ตอนนั้นป้าท่านนั้นไ่ม่ได้ถามอะไรทั้งสิ้นเพราะมัวแต่เป็นห่วงรถของตัวเองจึงรีบเข้าไปดูก็ยังเห็นแสงสว่างจ้าเหมือนเดิม ตอนแรกก็คิดว่าอาจจะเป็นเพราะตัวเองลืมปิดไฟก็ได้แต่เมื่อเดินเข้าไปดูใกล้ๆถึงกับตกใจตะลึงยืนขนลุกซู่ไปทั่วกาย เพราะสิ่งที่พบเห็นก็คือแสงสว่างที่กำลังเจิดจ้าอยู่นั้นเป็นแสงอกมาจากชานหมากที่รับมาจากมือหลวงปู่นั่นเอง ป้าท่านนั้นจ้องมองอยู่ประมาณ 3 นาทีสักครู่แสงนั้นก็ค่อยๆหรี่ลงเรื่อยๆและในที่สุดก็หายว้าบหุบลงไปในชานหมากต่อหน้าต่อตา

ทุกวันนี้ป้าท่านนั้นก็ยังบูชาชานหมากของหลวงปู่เป็นอย่างดี

จะเห็นได้ว่าหลวงปู่ท่านมีความเมตตาสูงมากไม่เลือกคนที่จะโปรด ขนาดคนนอกศาสนาหลวงปู่ท่านยังเมตตาและเราี่นับถือศาสนาพุทธและมีความเคารพเลื่อมใสศรัทธาในตัวหลวงปู่ท่านแล้วหลวงปู่ท่านจะไม่เมตตามาโปรดเชียวหรือ คิดเอาเองนะคะ<!-- google_ad_section_end -->

 

ก็ได้ปัจจัย 50,000 กว่าบาทแล้วค่ะน้องเดชชาติ... ยังเปิดรับปัจจัยไปเรื่อยๆค่ะ... ขอเรียนเชิญทุกท่านร่วมทำบุญกันนะคะ

 

อนุโมทนาครับพี่สาว ขอร่วมบุญด้วยครับพี่หนู 500 บาทโอนได้ที่ใหนครับ ^-^

 

ท่านใดจะร่วมงานบุญในครั้งนี้สามารถโอนปัจัยเข้าบัญชีนี้ค่ะ

ประไพ ถวิลการ
ธ.ไทยพาณิชย์ สาขาแกลง
เลขบัญชี 6342520063

พี่หนูขอขอบคุณและอนุโมทนาบุญกับน้องเดชชาติในการร่วมบุญครั้งนี้ด้วยค่ะ

 

ขอนำประสบการณ์แห่งความเมตตาของหลวงปู่มาเล่าสู่กันฟังนะคะ

"ประสบการณ์ครั้งที 7 ของหนู"

เนื่องจากหนูได้ร่วมทำบุญในการพิมพ์หนังสือของหลวงปู่ครั้งที่ 2 นี้ด้วย คณะศิษย์รุ่นพี่ที่เป็นผู้นำในการจัดพิมพ์ครั้งนี้ได้ถามหนูว่าอยากได้หนังสือกี่เล่มจะส่งไปให้ หนูจึงขอรับ 5 เล่ม (ก่อนไปบูชาจากวัดเพิ่มเติมอีก 10 เล่ม)

หนูได้รบกวนศิษย์รุ่นพี่ท่านนั้นให้จัดส่งไปให้น้องสมาชิกเว็บ 2 ท่าน ส่วนอีก 3 เล่มให้ส่งไปที่บ้านแม่ของหนูที่ระยอง

น้องสมาชิกเว็บ 2 ท่านนั้นก็ได้รับหนังสือในเวลาที่สมควร แต่แปลกตรงที่ของหนูกลับไม่ได้ทั้งๆที่ส่งพร้อมกัน ระยะทางจากกรุงเทพถึงระยองก็ไม่น่าเกิน 3 วัน แต่จนครบ 1 อาทิตย์ก็ยังไม่ได้ แต่หนูก็คิดว่าอาจจะติดค้างก็ได้ เพราะช่วงนั้นเป็นช่วงปีใหม่พอดี ก็เลยรออีกจนครบ 2 อาทิตย์ก็ยังไม่ได้

คราวนี้หนูไม่รอแล้ว... ได้อธิษฐานจิตกับหลวงปู่ที่นอรเวย์ว่า "หนังสือของหลวงปู่นี้เป็นของของหนูแต่ตอนนี้ไม่รู้อยู่ไหน ขอให้หลวงปู่โปรดเมตตาตามหนังสือกลับคืนมาให้หนูด้วยเถิด"

เชื่อไหมคะว่าหลังจากนั้นไม่กี่วันหนูได้ติดต่อไปทางบ้าน น้องสาวบอกว่าวันนี้ได้หนังสือของหลวงปู่แล้วนะ หนูดีใจมากๆที่หลวงปู่ท่านได้เมตตาหนูอีกเหมือนทุกครั้ง

หนูจึงสอบถามความเป็นมาว่าได้มายังงัย น้องเล่าให้ฟังว่าเมื่อวานหลานสาวได้เดินผ่านบ้านที่อยู่ปากซอย เขาไ้ด้เรียกบอกให้ไปเอาหนังสือด้วย บุรุษไปรษณีย์เอามาส่งไว้ที่บ้านหลายวันแล้ว สาเหตุเพราะบ้านแม่ของหนูอยู่กลางซอย บุรุษไปรษณีย์ขี้เกียจขับรถเข้ามาส่งถึงที่จึงฝากไว้ที่บ้านหน้าปากซอย

แต่เรื่องที่แปลกคือวันๆหนึ่งคนในบ้านของหนูเดินผ่านบ้านหน้าปากซอยวันละไม่รู้กี่รอบทำไมไม่บอกตั้งนานแล้ว แต่พอหนูได้อธิษฐานจิตกับหลวงปู่ขอให้หลวงปู่โปรดเมตตาตามหนังสือกลับคืนมาให้ด้วย ก็ได้กลับคืนมาโดยเร็ว

สำหรับท่านบางคนอาจจะคิดว่าเป็นเรื่องบังเอิญแต่สำหรับหนูแล้วมั่นใจเต็มที่ค่ะว่าเหตุการณ์ทั้งหมดนี้หลวงปู่ได้เมตตามาโปรดลูกศิษย์ของท่านที่กำลังเดือดร้อน

ความเมตตาของพระอริยสงฆ์ไม่มีเขตจำกัดค่ะ

การทำบุญกับพระอริยสงฆ์และอริยบุคคลนั้นย่อมได้บุญมากกว่าการทำบุญกับปุถุชนคนธรรมดาทั่วไป แต่การทำบุญกับพระอริยสงฆ์และอริยบุคคลนั้นก็ไ้ด้้อานิสงส์ผลบุญไม่เท่ากันเหมือนกัน

พระอริยสงฆ์และอริยบุคคลมี 4 ระัดับ

พระโสดาบัน... ระัดับต่ำสุด
พระสกิทาคามี...ระดับสูงขึ้นอีกหน่อย
พระอนาคามี... ระดับสูงขึ้นอีกหน่อย
พระอรหันต์ ... ระดับสูงสุด

คิดเอาเองนะคะว่าทำบุญกับหลวงปู่ญาท่านสวน (พระอรหันต์) นั้นจะได้อานิสงส์ผลบุลมากน้อยเพียงใด
หนูเองเป็นเพียงสะพานบุญนำบุญมาบอกท่านแต่พวกท่านต้องไขว่คว้าบุญกันเองนะคะ

ขออนุโมทนาบุญกับทุกท่านค่ะ

<!-- google_ad_section_end -->

 

ขอบคุณครับพี่ หนุขออนุโมทนาทั้งหมดทั้งมวล เดี๋ยวโอนแล้วจะมาโพสน์แจ้งนะครับ ^-^

 

รับทราบค่ะน้องเดชชาติ... ทำบุญแบบสบายๆไม่ต้องรีบร้อนนะคะ

 

ขอนำประสบการณ์แห่งความเมตตาของหลวงปู่มาเล่าสู่กันฟังนะคะ

 

มองรูปหลวงปู่ทีไร อดยิ้มให้ท่านไม่ได้สักครั้ง ไม่ว่าหนูจะเครียด จะเศร้าขนาดไหนก็ตาม ถ้าได้เข้าห้องพระและมองไปที่รูปหลวงปู่ทีไร อารมณ์จะเย็นขึ้นทันที และมีความรู้สึก (ส่วนตัว) ว่าหลวงปู่ท่านให้กำลังใจอยู่ตลอดค่ะ

ขอมอบภาพให้ชมแทนคำบรรยายค่ะ คิดว่าหลายท่านคงมีความรู้สึกเหมือนหนู จริงป่าวเอ่ย...........

 

ขอนำประสบการณ์แห่งความเมตตาของหลวงปู่มาเล่าสู่กันฟังนะคะ

"ประสบการณ์ครั้งที่ 9 ของหนู" "ศิษย์ก้นกุฏิของหลวงปู่"

คืนหนึ่งฝันว่าหนูได้ติดตามหลวงปู่ไปงานทำบุญแห่งหนึ่งโดยทำหน้าที่เป็นศิษย์ก้นกุฏิคอยสะพายย่ามและปรนนิบัติรับใช้หลวงปู่อย่างใกล้ชิด ทั้งๆที่ตัวเองเป็นผู้หญิงและในความเป็นจริงแล้วเรื่องนี้จะเป็นหน้าที่ของลูกศิษย์ผู้ชาย

แต่ในความฝันหนูไม่มีความรู้สึกเคอะเขินกระดากกระด้างที่ได้ทำหน้าที่ตรงนั้น ตรงกันข้ามกลับมีความรู้สึกเคยชินและทำหน้าที่ตรงนั้นได้ดีและองค์หลวงปู่เองก็พอใจในสิ่งที่หนูทำ ในความฝันหลวงปู่ท่านรักเอ็นดูและให้ความสนิทสนมกับหนูเป็นอย่างมาก ตอนนั้นไม่ได้รู้สึกว่าเป็นเพียงลูกศิษย์ แต่รู้สึกว่าเป็นหลานของหลวงปู่จริงๆ

ในงานบุญวันนั้นมีคนมาร่วมทำบุญมากพอสมควร เมื่องานยังไม่เริ่มหลวงปู่และหนูก็ได้นั่งพักอยู่ที่ห้องหนึ่ง ด้านนอกมีคนมาร่วมทำบุญนั่งกันหลายคน แต่แปลกตรงที่ทุกคนเห็นว่าหลวงปู่อยู่ในห้องแต่ไม่มีใครสนใจที่จะมากราบนมัสการหลวงปู่เลยได้แต่นั่งคุยกัน

เมื่อหนูเห็นอย่างนั้นจึงเกิดความไม่พอใจและหมั่นไส้คนพวกนั้นที่ไม่แสดงความเคารพต่อหลวงปู่จึงพูดกับหลวงปู่ประมาณว่า "คนพวกนั้นโง่จังไม่มีบุญ น่าจะเข้ามากราบนมัสการหลวงปู่แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงไม่ทำกัน" เมื่อหลวงปู่ได้ยินอย่างนั้นแล้วหลวงปู่ก็บอกว่า "เรื่องของเขาใครจะนับถือหรือไม่นับถือหลวงปู่ก็ไม่ว่าอะไร หลวงปู่ไม่ได้ยึดติดอะไรทั้งนั้น"

พอหนูได้ยินอย่างนั้นก็เลยไม่สนใจกับคนพวกนั้นและคิดในใจว่าพวกเขาเหล่านั้นไม่ใช่ลูกไม่ใช่หลานและไม่เคยมีความผูกพันร่วมทำบุญกับหลวงปู่มาก่อน พวกเขาเหล่านั้นจึงมองไม่เห็นคุณค่าและความเป็นจริงของหลวงปู่

จากนั้นหลวงปู่ก็ได้เอนตัวลงนอนกับพื้นอย่างสบายใจเมื่อหนูเห็นหลวงปู่นอนก็เลยนอนตามบ้าง ปากก็คุยกับหลวงปู่ส่วนมือก็คอยป้อนขนมให้หลวงปู่ทาน ตอนนั้นมีความสุขมากไม่ยึดติดกับอะไรทั้งสิ้นแค่ได้มีโอกาสได้ใกล้ชิดกับหลวงปู่ก็พอใจแล้ว

ในความคิดของหนูนั้น... คิดว่าหลวงปู่ท่านมาบอกทางอ้อมว่าหลวงปู่ท่านได้บรรลุธรรมชั้นสูงแล้ว (พระอรหันต์) กับคำพูดที่ว่า "หลวงปู่ไม่ได้ยึดติดอะไรทั้งนั้น" และเมตตามาบอกให้หนูรู้ถึงความผูกพันระหว่างหลวงปู่กับหนูในชาติก่อนๆชาติใดชาติหนึ่งอีกด้วย

 

พรุ่งนี้หนูจะมีความคืบหน้าของงานบุญทั้ง 2 กระทู้มาแจ้งให้ทราบอย่างทั่วถึงค่ะ พร้อมทั้งจะเปิดกระทู้งานบุญใหม่อีก 1 กระทู้... รอติดตามอ่านนะคะ...<!-- google_ad_section_end -->

 

จะปูเสื่อกินเมี่ยงคำรอครับ

 

วันนี้หนูอิจฉาคุณโต้งจังเลยนะคะ... ได้กินทั้งเมี่ยงคำและส้มตำเลย... ไม่นานเกินรอค่ะ ^__^

 

หนูได้คุยกับศิษย์พี่สายตรงหลวงปู่ญาท่านสวนและมีความคืบหน้าเกี่ยวกับงานบุญทั้งหมดของทางวัดนาอุดมมาแจ้งให้ทราบอย่างทั่วถึงค่ะ

ทางวัดนาอุดมได้มีการกำหนดวันงานทำพิธีหล่อพระอุปคุต หลวงปู่ทวด และหลวงปู่ญาท่านสวนและจะมีการหล่อรูปเหมือนหลวงปู่ญาท่านสวนขนาดบูชา 9 นิ้ว และ 5 นิ้วอีกด้วย ในวันที่ 20 มี.ค 2553

ตอนนี้พอจะสรุปได้แล้วว่าพระอุปคุตและหลวงปู่ทวดนั้นจะสร้างเป็นเนื้อโลหะทั้ง 2 องค์

พระอุปคุต จะมีหน้าตักกว้างประมาณ 2 เมตร ความสูงประมาณ 4 เมตร
หลวงปู่ทวด จะสร้างเป็นปางธุดงค์ ความสูงประมาณ 2 เมตรกว่า
หลวงปู่ญาท่านสวน จะสร้างเท่าขนาดองค์จริง (เหมือนกับครูบาอาจารย์ทั้ง 3 องค์ของท่าน)
และนอกเหนือจากนี้แล้วจะสร้างรูปหล่อหลวงปู่สำเร็จลุน (องค์ครูบาอาจารย์ของท่าน) ปางฉันท์ข้าวด้วย (อิริยาบทแบบสบายๆ)



หนูจึงขอเรียนเชิญทุกท่านที่ได้เข้ามาอ่านในกระทู้งานบุญนี้ร่วมบริจาคชนวนโลหะ มวลสารต่างๆเพื่อใช้ในการหล่อพระอุปคุต หลวงปู่ทวด หลวงปู่สำเร็จลุนและหลวงปู่ญาท่านสวนในครั้งนี้ค่ะ การบริจาคในครั้งนี้ได้ร่วมหล่อทั้งพระมหาโพธิสัตว์และพระอรหันต์รวมทั้งหมด 4 องค์... ถือว่าคุ้มมากๆเลยนะคะ

อีก 1 เรื่องที่อยากให้ลูกศิษย์และผู้ที่นับถือหลวงปู่ญาท่านสวนได้มีความภูมิใจและปลื้มปิติักับผลงานการก่อสร้างที่ได้ดำเนินไปแล้วบางส่วน ณ วัดนาอุดมตามเจตนารมณ์ของหลวงปู่ญาท่านสวน (พระธาตุเจดีย์) ซึ่งองค์สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ วัดสัมพันธวงศ์ กทม ได้ทรงเมตตาตั้งพระนามพระธาตุเจดีย์แห่งนี้ว่า "พระมหาธาตุเจดีย์ศรีอุบล" (9 พยางค์ ซึ่งมีความหมายเป็นสิริมงคลยิ่ง)

องค์สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ท่านได้มีหนังสือลายลักษณ์อักษรตั้งพระนามพระธาตุเจดีย์นี้แต่มีลูกศิษย์ผู้ใหญ่ท่านหนึ่งได้ขอจากศิษย์พี่ไปเพื่อจะนำไปใส่กรอบทองคำเพื่อจะนำไปถวายแด่ทางวัดนาอุดมเพื่อเก็บไว้เป็นสมบัติที่ระลึกในพระธาตุเจดีย์เมื่อสร้างเสร็จ

 

บอกแล้วว่าเกาะติด โต้งแฟนพันธุ์ทาง 5555