มาดูสมเด็จกัน

ขอบคุณครับ ได้ความรู้เพิ่มขึ้นอีก

 

คุณวาซาบิ ถ้าตรง ๆ เริ่มไม่อยาก ก็อ้อม ๆ เอาบ้างก็ได้ครับจะได้ไม่อยาก อิอิ ผมก็ว่าจะเอามาลงเหมือนกันแต่ขอไปลงในอัลบั้มตัวเองก่อนครับ

 

สวัสดีคุณ wasabi san

ในความเห็นของผมก็ยังยืนยันนะครับ ว่าองค์นี้ เนื้อหาแบบนี้ การย่น ยุบ ตัวของพื้นผิว ตลอดจนพิมพ์ขององค์นี้ เป็นของวัดระฆัง และทันสมเด็จโต..... เพราะหลวงปู่นาค เท่าที่ติดตามมาไม่มี พิมพ์เจดีย์แบบนี้ และพระยุคต้นของหลวงปู่นาค ก็สร้างปี 2485 เท่านั้นพื้นผิวยังมิอาจยุบตัว
<meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=utf-8"><meta name="ProgId" content="Word.Document"><meta name="Generator" content="Microsoft Word 10"><meta name="Originator" content="Microsoft Word 10"><link rel="File-List" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtml1%5C01%5Cclip_filelist.xml"><!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:ApplyBreakingRules/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <w:UseFELayout/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><style> <!-- /* Font Definitions */ @font-face {font-family:SimSun; panose-1:2 1 6 0 3 1 1 1 1 1; mso-font-alt:宋体; mso-font-charset:134; mso-generic-font-family:auto; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:3 135135232 16 0 262145 0;} @font-face {font-family:Tahoma; panose-1:2 11 6 4 3 5 4 4 2 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:swiss; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:1627421319 -2147483648 8 0 66047 0;} @font-face {font-family:"\@SimSun"; panose-1:2 1 6 0 3 1 1 1 1 1; mso-font-charset:134; mso-generic-font-family:auto; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:3 135135232 16 0 262145 0;} /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0in; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:SimSun;} @page Section1 {size:8.5in 11.0in; margin:1.0in 1.25in 1.0in 1.25in; mso-header-margin:.5in; mso-footer-margin:.5in; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} --> </style><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt; mso-para-margin:0in; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman";} </style> <![endif]--><meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=utf-8"><meta name="ProgId" content="Word.Document"><meta name="Generator" content="Microsoft Word 10"><meta name="Originator" content="Microsoft Word 10"><link rel="File-List" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtml1%5C01%5Cclip_filelist.xml"><!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:ApplyBreakingRules/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <w:UseFELayout/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><style> <!-- /* Font Definitions */ @font-face {font-family:SimSun; panose-1:2 1 6 0 3 1 1 1 1 1; mso-font-alt:宋体; mso-font-charset:134; mso-generic-font-family:auto; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:3 135135232 16 0 262145 0;} @font-face {font-family:Tahoma; panose-1:2 11 6 4 3 5 4 4 2 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:swiss; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:1627421319 -2147483648 8 0 66047 0;} @font-face {font-family:"\@SimSun"; panose-1:2 1 6 0 3 1 1 1 1 1; mso-font-charset:134; mso-generic-font-family:auto; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:3 135135232 16 0 262145 0;} /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0in; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:SimSun;} a:link, span.MsoHyperlink {color:blue; text-decoration:underline; text-underline:single;} a:visited, span.MsoHyperlinkFollowed {colorurple; text-decoration:underline; text-underline:single;} @page Section1 {size:8.5in 11.0in; margin:1.0in 1.25in 1.0in 1.25in; mso-header-margin:.5in; mso-footer-margin:.5in; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} --> </style><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt; mso-para-margin:0in; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman";} </style> <![endif]-->

ผมว่างานนี้ผู้ที่ได้พระองค์นี้ไป โชคดีครับ.....


จากข้อมูล http://p.moohin.com/115.shtml<o></o>


ข้อมูลประวัติ หลวงปู่นาค วัดระฆัง<o></o>
เกิด วันศุกร์ที่ 1 สิงหาคม 2427 ตรงกับขึ้น 10 ค่ำ เดือน 9 ปีวอก เป็นบุตรของ นายป้อม นางสวน มะเริงสิทธิ พื้นเพเป็นชาวนครราชสีมา<o></o>
บรรพชา ณ วัดบึง โคราช<o></o>
อุปสมบท อายุ 21 ปี พ.ศ.2448 ณ วัดระฆังโฆสิตาราม<o></o>
มรณภาพ วันศุกร์ที่ 15 มกราคม 2514 เวลา 04.45 น. ณ โรงพยาบาลศิริราช<o></o>
รวมสิริอายุ 87 ปี 66 พรรษา<o></o>
<o></o> พระเนื้อผงรุ่นแรก สร้างปี 2485 ประกอบด้วยพิมพ์ทรงเทวดาอกตัน-อกร่อง เทวดาขัดเพชร และพิมพ์สามเหลี่ยม<o></o>

นอกจากนี้ยังมีข้อมูลเพิมเติมเกี่ยวกับหลวงปู่นาค วัดระฆัง และมีพระสมเด็จ และพระพิมพ์ต่าง ๆ ของท่านที่เวปด้านล่างนี้ครับ

http://www.thanormpit.th.edu/somdetteacher/punakexhibition.htm

เรื่องนี้น่าศึกษากันครับ.......

 

ต้องขออภัยคุณวาซาบิไว้ล่วงหน้านะครับ....

เนื่องจากองค์นี้ผมเห็นแล้วยังรู้สึกว่าเนื้อขององค์พระออกจะแปลกๆ ไปนิดนะครับ

สังเกตได้ว่าบริเวณที่ผมวงสีแดงไว้นั้น...จะปรากฎเศษกรวดชนิดฝังในองค์พระแบบตั้งใจ....

ถามว่าถ้าเป็นเจ้าประคุณสมเด็จสร้างจริงเหตุใดจึงต้องฝังก้อนกรวดแบบนั้นหละครับ...???

ด้านหน้าองค์พระโดยทั่วไปมีหลุมที่เกิดจากการฝังกรวดแล้วแกะเอากรวดออกเพื่อทำให้ผิวพระแลดูว่ามีการยุบตัวถือเป็นเจตนาในการทำเลียนแบบของเก่าครับ

ส่วนด้านหลังพระนั้นรอยแตกรานนั้นไม่เป็นธรรมชาติเอาซะเลยครับ....
เส้นที่แตกเป็นทางยาวเป็นการแตกลานที่เกิดจากความร้อนครับและดูไม่เป็นธรรมชาติขาดความสวยงามแบบธรรมชาติ....

ความเหี่ยวแห้งหดตัวตามรอยลานผิดธรรมชาติอย่างมากครับ....

สรุปคือ องค์นี้ไม่โดนใจผมอย่างแรงครับ....

 

สำหรับองค์นี้นั้นเรียนตามตรงครับว่าผิดพิมพ์ ผิดศิลปะของหลวงวิจารณ์มากครับ

ทั้งขนาดขององค์พระ ก็ไม่สัมพันธ์กับเส้นซุ้มผ่าหวาย ถ้าอธิบายละเอียดจะยาวววววเชียววววครับ....

สิ่งที่น่าสงสัยอย่างยิ่งก็คือ....เม็ดที่เป็นก้อนเหลี่ยมๆ ในองค์พระที่ผมวงไว้คือเม็ดอะไรครับ ???

ถ้าเป็นผงพุทธคุณทำไมจึงเป็นเม็ดเหลี่ยมคมหละครับ....
ถ้าเป็นกรวดแล้วสมเด็จท่านใส่ไปทำไมหละครับ ??

สำหรับคราบน้ำผึ้ง หรือน้ำอ้อยนั้นเป็นคราบที่ขึ้นแบบผิดธรรมชาติครับ

ธรรมดาแล้วคราบทั้งสองจะขึ้นอยู่ในเนื้อพระชนิดฝังลึกลงในเนื้อไม่ใช่คราบที่ฉาบติดเพียงแค่ผิวพระครับ....

อย่างองค์นี้นั้นถ้าผมใช้แปรงปัดแรงหน่อยคิดว่าคราบน่าจะหลุดเห็นเนื้อพระขาวจั๋วน่าเจี้ยแน่เลยครับ...

สรุป องค์นี้ไม่โดนใจอีกแล้วครับ.....หุหุหุ
(ผมขอมองต่างมุมหาใช่ข้อโต้แย้งนะครับ)

 

พระของคุณธนกฤต999 องค์นี้สวยมากครับ...น่าจะเป็นพิมพ์ปรกโพธ์ 8 ใบนะครับเนื้อพระและมวลสารขึ้นให้เห็นสวยงามครับ

ดูจากด้านหน้ามีร่องรอยการลงรักมาก่อนครับ...เนื้อรักแห้งเก่าหลุดออกเกือบหมดแล้วครับที่สำคัญรักดำนั้นฟูโดยธรรมชาติจากความเก่าครับ....หาชมได้ยากจริงๆ ครับ

ด้านหลังพระมีคราบน้ำอ้อยเคี่ยวที่ผสมกับเนื้อพระแบบไม่ได้สัดส่วนจึงปรากฎ คราบเป็นปื้นดังที่เห็นครับ

ส่วนคราบเขียวๆ ที่เห็นตามองค์พระนั้นตอนแรกผมก็คิดว่าอาจจะเป็นคราบตะไคร่น้ำเนื่องจากมีคนนำพระไปแช่น้ำให้เกิดคราบดังกล่าวหรือไม่ ??

หรือเป็นคราบตะไคร่ใบเสมาที่เกิดขึ้นเพราะเหงื่อกันแน่....ตรงจุดนี้ทำให้พระองค์นี้ตัดสินยากมากครับ

ถ้าเป็นคราบตะไคร่ใบเสมาเก่าจะต้องปรากฎทั้งตะไคร่เก่าที่ตายไปนานแล้วติดเนื้อพระ และคราบตะไคร่ใหม่ที่เกิดขึ้นในภายหลังเหมือนกับพระกรุครับ

สรุป สำหรับองค์นี้พิมพ์โดนใจ รักดำโดนใจ คราบน้ำอ้อยเคี่ยวก็โดนใจ
ตะไคร่น้ำเขียวๆ เกือบจะโดนใจแล้วครับ...โดยรวมถือว่าเป็นพระสวยครับ

 

สำหรับพระของคุณ <!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->zachary<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_2990652", true); </SCRIPT>
ขออภัยจริงๆ ครับผมไม่ทราบว่าออกวัดไหนครับผม....เดี๋ยวรอผู้รู้ท่านอื่นมาตอบละกันครับ

 

สำหรับพระองค์นี้ของคุณ คนกาญจน์<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_2990792", true); </SCRIPT>
ผมขออนุญาตมองต่างมุมนิดนึงนะครับ.....

ถ้าเป็นพระกรุบางขุนพรหมจริง ไม่ว่าจะเป็นกรุเก่าหรือกรุใหม่นั้น.....
สิ่งที่ขาดไม่ได้เลยก็คือ คราบกรุครับ

ยิ่งเป็นกรุใหม่ด้วยแล้วคราบกรุจะต้องหนามาก ๆ ....

ทีนี้เรามาดูกันครับว่าผงสีขาวๆ ที่จับบริเวณด้านหน้าองค์พระนั้นเกิดขึ้นสมเหตุสมผลหรือไม่ ??

ถ้าเป็นผงพุทธคุณผุดขึ้นในเนื้อพระ....เมื่อผสมรวมกับดินในกรุ + คราบสนิมเหล็กในกรุผงพุทธคุณควรจะสีขาวจั๋ว หรือสีมอๆ ขาวตุ่น หรือ เหลือง หรือ อมแดง (สนิม) ดีหละครับ

สรุป องค์นี้ยังไม่โดนใจครับผม....

 

พระสมเด็จพิมพ์เส้นด้าย (ลวด) ของคุณวาซาบิองค์นี้สวยอีกแล้วครับ....

องค์นี้เป็นพระที่แก่น้ำมันตั่งอิ๋วมากครับ....น้ำมันผสมในเนื้อพระแบบไม่ทั่วจึงปรากฎคราบตั่งอิ๋วแก่อ่อนไม่เท่ากันงามจริงๆ ครับ

มองเผินๆ คิดว่าพระปลอม...แต่พอมองลึกลงไปถึงในเนื้อ...จะพบว่าน้ำมันตั่งอิ๋วซึมลึกงดงามมากครับ....

พิมพ์สวยครับ...ผ่านเลยครับมีกรอบกระจกซะด้วย
รอยแตกลานที่มุมพระด้านบนขวาเป็นธรรมชาติมีสีอ่อนแก่ของตั่งอิ๋วซึมอยู่งามจริงๆ ครับ

สรุป องค์นี้สวยโดนใจขอรับคุณวาซาบิ หุหุหุ
(คราบกรุหายหมดสงสัยจะโดนล้างนะครับ)

 

ขอบคุณคุณWasabi_san และคุณ elmen อย่างสูงครับ ผมมีอะไรบางอย่างอยากให้คุณทั้งสองคนครับ รบกวน PM ที่อยู่มาที่ผมครับ หรือถ้าอยู่ในกรุงเทพให้ผมนำไปให้ก็ได้ครับ

 

ขอบคุณคุณWasabi_san และคุณ elmen อย่างสูงครับ ผมมีอะไรบางอย่างอยากให้คุณทั้งสองคนครับ รบกวน PM ที่อยู่มาที่ผมครับ หรือถ้าอยู่ในกรุงเทพให้ผมนำไปให้ก็ได้ครับ

ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณธนกฤต999 ในความมีน้ำใจและเมตตามอบสิ่งที่ท่านเก็บสะสมมา และเป็นสิ่งที่ท่านรัก โดยมิได้รู้สึกเสียดาย นับเป็นทานอันประเสริฐ ผมขออนุโมทนาครับ

ผมไม่อาจที่จะรับสิ่งที่ท่านจะมอบให้ได้ครับ ผมดูจากความเหมาะสมแล้ว ยังไม่สมควรจะรับครับ

ขอให้ความหวังดีของท่านธนกฤต999 ที่มีต่อข้าพเจ้า เป็นเสมือนกระจกที่สะท้อนให้ท่าน จงมีแต่ความสุขความเจริญ จงมีแต่ความสำเร็จ สิ่งใดที่เป็นมงคลอันประเสริฐ และเป็นเลิศในไตรภพ ขอพรนั้น จงอำนวจพรชัยให้ท่านได้สมดังปรารถนาทุกประการ เทอญ

 

xlmen<!-- google_ad_section_end --> <script type="text/javascript"> vbmenu_register("postmenu_2994487", true);</script>


ผมได้คำตอบสุดยอดอีกแล้ว อนุโมทนาครับ ไม่เสียเชิง xlmen จริงๆ



ส่วนเส้นด้ายสององค์แรก คงต้องเก็บไว้ก่อน เพราะผมเก็บพระสมเด็จหักไว้องค์หนึ่ง ภายในมี เศษนิล มีขนาดสันฐานใกล้เคียงกับพระที่โพสต์

แต่ผมก็ยอมรับนะครับ ว่าบางครั้งในวงการยังไม่ยอมรับในจุดนี้(ทรายเสก)


ในส่วนตัวผม เคยถามผู้เป็นอาจารย์ของผม(ท่านเป็นเซียนพระที่คนยุค 70-90ปีรู้จัก คนในวงการหนังสือพระรุ่นเก่าๆรู้จัก และเป็นนักโบราณวัตถุยุคต้นๆ(เวิ้งนครเกษม) ในยุคนั้นกรมศิลป์ต้องเชิญไปเปิดกรุหลายกรุ รวมถึงเป็นคนดูพระสมเด็จให้เซียนรุ่นก่อน และนักธุรกิจ นักการเมืองหลายคน) เรื่องกรวดทรายเสก เม็ดพระธาตุ เศษนิล เศษอัญมณี ท่านบอกผมว่าต้องมี จะเห็นเม็ดเล็กหรือเม็ดใหญ่ขึ้นอยู่กับบางองค์ ถ้าในยุคต้นๆมักจะได้เห็น สันนิษฐาเจ้าพระคุณสมเด็จท่านน่าจะเสกเป็น หินปฐวีธาตุ ในองค์พระสมเด็จ

ไว้ผมจะรวบรวมเรื่องนี้มาให้ศึกษานะครับ

 

ข้อมูลดีมากครับ ไม่ธรรมดานะครับคุณcc192

อนุโมทนาครับ

 

โอวววว.....คุณวาซาบิ...ไม่โลภแบบนี้ดีมากเลยครับ....
งั้นรบกวนคุณ ธนกฤต999<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_2995050", true); </SCRIPT>

ช่วยส่งให้ผมแทนคุณวาซาบิละกันครับ....หุหุหุ

(ปล.หวังใจว่าจะไม่ใช่ระเบิดนะครับ...ถ้าเป็นบ้านพร้อมที่ดินจะยินดีมากเลยครับ...แหมะผมก็เกรงใจจังครับกลัวจะเสียศรัทธา ยินดีสนองศรัทธาขอรับ อิอิอิ)

 

ได้มาแล้วข้อมูลในเน็ท เรื่องทรายเสก

สิ่งที่ควรรู้เกี่ยวกับพระสมเด็จ​

​

มวลสารของเนื้อพระสมเด็จ​

​

ดินสอมหาชัย ใช้เขียนลงเป็นผง วิเศษ 5 ประการ อันได้แก่​

​

- ผงพระพุทธคุณ​

​

- ผงปัตถะมัง​

​

- ผงตรีนิสิงเห​

​

- ผงมหาราช​

​

- ผงอิทธิเจ​

​

ดินสอมหาชัยเป็นผงดินสออาถรรพณ์ทำจากดินขาวอันบริสุทธิ ผสมด้วย น้ำคั้นใบตำลึง ยอดสวาท ยอดกาหลง ยอดรักซ้อน ดินโป่ง ไคลเสมา ยอดชัยพฤกษ์ ยอดราชพฤกษ์ ยอดมะลิจากข้าวในบาตร​

​

ทั้งหมดเป็นมวลสารพระพุทธคุณ และได้ถือหลักการคุลีเนื้อพระจากตำรับไสยเวทย์ และเพทางคศาสตร์​

​

2. ข้าวหอมจากบาตร บรรจุในชามเบญจรงค์ อันเป็นของที่เจ้าพระคุณสมเด็จฯ เก็บรักษาโดยเฉพาะ​

​

3. กล้วยน้ำไท ผสมยางมะตูมทั้งสองสิ่งนี้เก็บรักษาไว้ในขันสัมฤทธิ์ ไม่เสีย​

​

4. เกสรบัวสัตตบงกช พร้อมทั้งเกสรดอกไม่ป่าจากเมืองสุโขทัย เมื่อง​

​

กำแพงเพชร เป็นเกสรที่เจ้าคุณสมเด็จฯ ได้รวบรวมไว้ถึง 108 ชนิด​

​

5. เปลือกหอย ขาวบริสุทธิ์ นำมาป่นจนละเอียดแล้วผ่านกรรมวิธีจนกลายเป็น ปูนเปลือกหอย มวลสาร ชนิดนี้เมื่อ ปลุกเสกและอบด้วยพระเวทย์มนตราอาถรรพณ์แล้วจะเกิดทรายทองขึ้นเองด้วยวิทยาคมของเจ้าพระคุณสมเด็จฯ​

​

6. น้ำมันตั้งอิ๊ว เป็นตัวประสานมวลสารที่ใช้ในการสร้างพระให้ยึดรวมกันอย่างเหนียว ทั้งกระทำให้เนื้อพระ ชุ่มชื่นอีกด้วย​

​

​

7. วัสดุอื่นๆ ที่กล่าวไว้แล้วในหัวข้อ มวลสารที่มองเห็นด้วยตาเปล่าข้างต้นนี้ ฯลฯ​

​

ปฏิกิริยาจากผงวิเศษห้าประการ​

​

พระสมเด็จอันเกิดจากผงวิเศษห้าประการ ของเจ้าพระคุณสมเด็จฯ เป็นสิ่งที่เกิดจากปูนเปลือกหอยเป็นหลัก แต่ประชาชน เรียกกันว่า "พระผง" เมื่อพิจารณาด้วยสายตาโดยใช้เลนส์ขยาย จะแลเห็นบนพระมีจุดเล็กๆ เรียกว่ารูพรุนปลาย เข็มเกิดเป็นหมู่ๆ ประปรายอยู่ทั่วบริเวณผิวขององค์พระ รวมทั้งแผ่นพื้นฐานด้วยรอยปูไต่​

​

มีลักษณะ บุ๋มลึกลงไปรอยนี้มักเกิดเป็นคู่ๆเรียงกันไปเป็นทางคล้ายรอบปู จึงเรียกกันว่า "รอยปูไต่" รอยนี้เกิดขึ้นประปรายทั่วแผ่นพื้นฐานขององค์พระรอยหนอนด้น​

​

บนผิวขององค์พระ เมื่อใช่เลนส์ขยายกำลัง 10 เท่า ส่องจะเห็นรอยโค้งเล็กๆ คล้ายตัวหนอนขาดเล็กมากปรากฏอยู่ รอยนี้ไม่ปรากฏในพระแบบอื่นนอกจากพระของเจ้าพระคุณสมเด็จฯ เท่านั้น ผู้ศึกษาพึงพิจารณาให้ละเอียดบ่อน้ำ และลำธาร​

​

เกิดบนผิวพื้นฐานขององค์พระอยู่โดยทั่วไป สมมติว่าเราขึ้นไปอยู่บนที่สูงๆ แล้วใช่กล้องส่องดูดาวที่มีกำลังขยายมากๆ ส่องดูดวงจันทร์ เราจะแลเห็นบนพื้นผิวดวงจันทร์ปรากฏเป็นหลุมเป็นบน่อ หุบ เหว ภูเขา และสายลำธาร ซึ่งขอเรียกว่า"ผิวพระจันทร์" อันเป็นสัญลักษณ์ที่เกิดในองค์พระสมเด็จโดยเฉพาะ​

​

ทั้งหมดนี้คือสิ่งที่ปรากฏอันเป็นความงดงามขององค์พระสมเด็จ ดังนั้นจะเห็นได้ว่าจะมีผู้โชคดีได้เป็นเจ้าของพระสมเด็จ เมื่อใช้เลนส์ขยายดูเนื้อพระ เขาจะเฝ้าดูแล้วดูเล่าอย่างไม่รูสึกเบื่อหน่ายในความงามอันน่าอัศจรรย์ของพระผงวิเศษของเจ้าพระคุณสมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต) พรหมรังสี ชึ่งสามารถแลเห็นมวลสารเกสรเป็นจุดรูปต่างๆกัน มีสีสันแปลกๆเช่น สีแดง สีฟ้า สีเหลือง สีเขียว สีเทา สีน้ำตาล ฯลฯ มวลสารเกสรนี้ช่อนตัวของมันอยู่เงียบๆ ต้องใช้เวลาในการดูนานจึงจะปรากให้เห็น​

​

ธรรมชาติของเนื้อพระสมเด็จวัดระฆัง มองทางกายภาพ​

​

จากเลนส์ขยายในเนื้อพระสมเด็จวัดระฆังเท่าที่ได้สัมผัสมา มวลสารที่มองเห็นด้วยตาเปล่าประกอบด้วย​

​

มวลสารดังต่อไปนี้​

​

1. จุดสีขาวขุ่น มีทั้งขนาดใหญ่และเล็ก ขนาดเล็กตั้งแต่ปลายเข็มหมุดขนานใหญ่เท่าเมล็ดถั่วเขียวก็เคยพบ มีปรากฏอยู่ทั่วไปในเนื้อพระละเอียดแน่นนอน และ เนื้อพระชนิดหยาบเนื้อไม่แน่นนอน สันนิษฐานว่าคือ เม็ดพระธาตุ และเปลือกหอย​

​

2. จุดสีแดงหรือสีแดงอิฐ ตั้งแต่ขนาดเล็กถึงขนาดใหญ่ สันนิษฐานว่าคงจะเป็นเศษพระเครื่องหักของกำแพงเมืองเพรช สมัยที่สมเด็จพุฒาจารย์ (โต) ได้ไปเดินธุดงค์พบพระเนื้อดินหัก แต่ยังเต็มเปี่ยมไปด้วยพระพุทธคุณ จึงนำมาสร้างพระเพื่อให้เกิดความเป็นสิริมงคล และความขลังแก่พระสมเด็จ​

​

3. จุดสีดำ มีขนาดเล็กก็คือ เกสรดอกไม้ เม็ดกล้วย ถ้าเป็นขนาดกลาง สันนิษฐานว่าเป็นผงถ่านใบลานและถ้าเป็นลักษณะยาว สันนิษฐานว่าเป็นกานธูป​

​

4. จุดสีเขียวคล้ายสีคราม มีลักษณะใหญ่เล็กแล้วแต่จะพบในองค์พระ สันนิษฐานว่าเป็นหินเขียวหรือตะไคร่ ใบเสมา​

​

5. จุดสีน้ำตาลอ่อน และ น้ำตาลแก่ สันนิษฐานว่า คือเกสรดอกไม้แห้งนานาชนิด อาจเป็นดอกไม้108 (ดอกไม้ที่ใช้บูชาพระ)​

​

6. เม็ดทรายเสกขนาดกลาง และขนาดเล็ก พบในเนื้อพระสมเด็จวัดระฆัง​

​

7. เม็ดขาวขุ่นหรือพระธาตุ ส่วนมากจะพบกระจายอยู่ทั่วไปในองค์พระบางองค์ พบอยู่ด้านหลัง บางองค์ไม่พบ​

​

​

8. ทองคำเปลว จากพระประธานในโบสถ์วัดระฆัง ใช้บดผสมในเนื้อพระ​

​

9. ผงวิเศษที่พบเป็นก้อน คล้ายกับก้อนดินสอพองก็คือ ผงวิเศษที่ได้จาก ผงอิทธิ​

​

เจ ผงปัตถะมัง ผงตรีนิสิงเห ผงพุทธคุณ ผงมหาราช​

​

10. การยุบตัวของเนื้อพระสมเด็จ เกิดจากปฎิกิริยาการหดตัว แห้งตัว ยุบตัวของ​

​

เศษอาหาร จึงทำให้เนื้อพระยุบตัวลง ระยะเวลาและความร้อนของอากาศ​

​

หลายๆปี ฤดูกาลธรรมชาติ​

​

11. ที่แลเห็นพระบางองค์มีความมันบนองค์พระมาก เพราะว่าในเนื้อพระผสมนำ​

​

มันตั้งอิ้วมากกว่าปกติ เนื้อพระชนิดนี้จึงหนึกนุ่มอยู่เสมอ​

​

12. พระสมเด็จกับการลงรักปิดทอง พระสมเด็จวัดระฆังบางองค์มีการลงรักปิด​

​

ทองไว้ แล้วในภายหลังได้ถูกล้างออก ซึ่งก็ทำให้สามารถดูเนื้อพระได้ง่ายขึ้น​

​

13. คราบสีขาวบนองค์พระมักจะพบในพระสมเด็จวัดระฆังนั้นมี 2 นัย นัยแรก​

​

เกิดจากแป้งโรยพิมพ์พระในตอนสร้าง (สันนิษฐานว่าใช้แป้งขาวเจ้าผสมปูน​

​

ขาว) นัยที่สองเกิดจากเชื้อราบางชนิดซึ่งเกิดขึ้นเนื่องมาจากการเก่าเก็บไว้เป็น​

​

เวลานานซึ่งไม่มีผลทำให้ผิวพระเสียแต่อย่างใด ซี่ง​

​

ถ้าใช้นิ้วถูออกคราบสีขาวก็จะหายไปและจะไม่มีผงฝุ่นสีขาวติดนิ้วเลย แต่​

​

ไม่ควรถูออกเพราะคราบสีขาวเป็นการแสดงความเก่ ความมีอายุอันยาวนาน​

​

ขององค์พระ​

​

14. รอยปริแยกแตกบนผิวพระสมเด็จวัดระฆัง สันนิษฐานว่าเกิดจากการยุบตัว​

​

หดตัวของเนื้อพระเนื่องจากความชื้นและอุณหภูมิในอากาศเปลี่ยนแปลง แต่​

​

ถ้าเนื้อพระมีส่วนผสมน้ำมัน ตังอิ้วที่เหมาะสมเป็นตัวประสานเนื้อพระก็จะ​

​

ไม่พบลอยปริแตกบนผิว​

​

15. กลิ่นหอมในเนื้อพระสมเด็จวัดระฆัง สันนิษฐานว่าเกิดจากการที่ส่วนผสม​

​

มวลสารในเนื้อพระมีดอกไม้และเกสรหลายชนิดรวมกัน รวมทั้งน้ำมันจันทน์​

​

ด้วย จึงทำให้พระสมเด็จมีกลิ่นหอม​

​

16. รอยแตกลายงาบนผิวพระสมเด็จวัดระฆังเกิดจากการแห้งและหดตัวของผิว​

​

เนื้อพระชั้นนอกเร็วกว่าเนื้อพระชั้นใน พบได้ในองค์ที่มีผิวละเอียดหนึกนุ่ม​

​

……………………………………..​

​

​

หนังสืออ้างอิง​

​

ปทานุกรมพระสมเด็จ อรรคเดช กฤษณดิลก​

​

พระสมเด็จปัญจศิริ ประถม อาจสาคร​

​

พระสมเด็ชวังหน้า ฯ มัตตัญญู​

​

วังหน้ารัตนโกสินทร์ สุนิสา มั่นคง​

​

เกร็ดพงศาวดารรัตนโกสินทร์ ลำจุล ฮวบเจริญ​

​

กฤติยาคม กรมหลวงชุมพร ฯ วันชนะ​

​

ประวัติพระซุ้มกอ พ.สุวรรณ​

 

พึ่งเข้ามาอ่านครับหวัดดีพี่ๆในกระทู้ครับขอสอบถามสัก4องค์ครับ 1.สมเด็จไม่ทราบว่าแท้หรือป่าวองค์พระแลไม่ค่อยเห็นพิมพ์แล้วถ่ายมาแต่ด้านหน้าครับรูปไม่ค่อยชัดเท่าไหร่ 2.สมเด็จวัดเกศไชโยแท้ม้๊ยครับมีคราบสีแดงอมชมภูไม่รู้ว่าอะไรระบายทั่วองค์พระ 3.สมเด็จปิลันท์ปรกโพธื์เนื้อขาวครับแท้มั๊ยครับ 4.สมเด็จอีกหนึ่งองค์ครับพ่อตาให้มานานแล้วพ่อบอกเป็นพระกรุวัดพระนอนใช่ที่เดียวกันกับวัดขุนอินทน์ประมูลหรือป่าวครับแท้มั๊ยครับ (พ่อตาผมคนอ่างทองครับ) ขอบคูณท่านพี่ทั้งหลายล่วงหน้านะขอรับ

 

เรื่องทรายเสกกับกรวดเสกนั้น....จะจริงเท็จแค่ไหนอันนี้คงต้องฟังหูไว้หูก่อนหละครับ

อย่างประโยคท่อนนี้....ก่อนเราจะเชื่อก็ต้องวางใจให้เป็นกลางกันซะก่อนครับอย่าเพิ่งปักใจเชื่อ
ถึงแม้ว่าจะเป็นหลักฐานที่บันทึกไว้น่าเชื่อถือก็ตาม(กาลามสูตร)<O</O
v
v
5. เปลือกหอย ขาวบริสุทธิ์นำมาป่นจนละเอียดแล้วผ่านกรรมวิธีจนกลายเป็น ปูนเปลือกหอย มวลสารชนิดนี้เมื่อปลุกเสกและอบด้วยพระเวทย์มนตราอาถรรพณ์แล้วจะเกิดทรายทองขึ้นเองด้วยวิทยาคมของเจ้าพระคุณสมเด็จฯ
<O</O
<O</O

เรื่องปูนเปลือกหอยนั้นมีการเข้าใจผิดคิดว่าเป็นทรายทองกันมากครับแท้ที่จริงแล้ว
สิ่งที่เราเห็นระยิบระยับนั้นไม่ใช่ทรายทองหรอกครับ...แต่เป็นเม็ดของปูนเปลือกหอยละเอียดที่สะท้อนกับแสงแดดแล้วก็เป็นสีประกายรุ้งขึ้นมา....บางครั้งก็สะท้อนเป็นสีขาวเหลือง ฯลฯ สิ่งที่สะท้อนจึงไม่ใช่ทรายทองแน่นอนครับ<O</O
<O</O

ถ้าวิเคราะห์จากประวัติสมเด็จจะพบว่า
สมัยของท่านนั้นมีชาวบ้านมาช่วยกันตำมวลสารด้วย"ครกหิน" จำนวนมากทีเดียวครับ...
<O</O

ทีนี้ถ้าลองน้ำกรวดหินทรายใส่ลงไปตำในครกด้วยจะทำให้ครกแตกได้ไหมหละครับ....อันนี้แค่สงสัยนะครับ ??
<O</O

ขนาดตำเม็ดพริกไทยให้แตกยังมีกระเด็นเลยครับ...แล้วถ้าชาวบ้านช่วยกันตำกรวดนี่คงจะอลเวงกระเด็นเข้าตากันน่าดูเลยครับ.....หุหุหุ
<O</O

แต่ถ้าจะบอกว่าเป็นการผสมกรวดในขณะที่มวลสารเปียกเหนียวแล้วอันนี้จะยิ่งไม่สมเหตุผลใหญ่เลยครับ...
<O</O

ลองพิจารณาดูเถิดครับว่า....ถ้าเม็ดกรวดบังเอิญไปโผล่ที่หน้าพระแขนพระเข้า...พิมพ์นั้นแทบจะแลดูไม่งามเอาซะเลยนะครับ.....

แทนที่การใส่กรวดจะทำให้พระออกมางามกลับจะสร้างปัญหาในการพิมพ์พระอีกตะหาก
<O</O

นี่ยังไม่รวมถึงผลกระทบของก้อนกรวดที่จะทำให้แม่พิมพ์แตกนะครับ....<O</O
<O</O
<O</O

สรุปเรื่องพระสมเด็จใส่กรวดผมยังไม่ปักใจเชื่อครับผม....<O</O
(ผมขอมองต่างมุมนิดนึงนะครับคุณวาซาบิ)<O</O
<O</O

 

ขอออกตัวก่อนครับว่า ผมเองก็ไม่ใช่เซียนพระที่ดูเป็นหมดทุกพิมพ์นะขอรับ...

บอกได้แค่ว่าพิมพ์สวยหรือไม่สวย ชอบหรือไม่ชอบเท่านั้นแหละครับ.....

เรื่องแท้หรือไม่อันนี้ไม่ทราบจริงๆ ครับ
เท่าที่ดูก็มีเข้าตาองค์นึงครับ


สมเด็จปิลันท์ปรกโพธื์เนื้อขาว...สวยใช้ได้เลยครับ...ถ้าไม่ชอบยกให้ผมก็ได้นะครับคุณ
<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->กวาวชไม<!-- google_ad_section_end --><SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_2996916", true); </SCRIPT> หุหุหุ

 

ขอบคุณครับท่านx-menวันนี้ตอบผม2กระทู้เลยขอบคุณมากครับอีก3องค์ที่เหลือพี่ๆช่วยฟันหน่อยครับอย่าให้เหลือใย

 

อยากรู้ว่านี่ สมเด็จอะไรอะครับ
เป็นความรู้ครับ วัดใด ใครปลุกเสก เก่ามั้ยครับ
ขอบคุณครับ