แนะนำพระดี มีพลังมหัศจรรย์ อาถรรพ์หนุนชีวิต อิทธิฤทธิ์มหาศาล

fox2008 · 26 สิงหาคม 2010

เข้ามาเก็บข้อมูลดีๆครับ
ขอบคุณคร๊าบ...

เทพทอง · 26 สิงหาคม 2010

สวัสดีทุกท่านครับ ตามอ่านจนตาเบลอเลยครับ
ผมได้รับ พระจากคุณ natta_pea<script type="text/javascript"> vbmenu_register("postmenu_3684091", true); </script> แล้วครับ ขอบคุณมากครับ

หนุ่มเมืองแกลง · 26 สิงหาคม 2010

<link rel="File-List" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CHERO%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_filelist.xml"><link rel="themeData" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CHERO%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_themedata.thmx"><link rel="colorSchemeMapping" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CHERO%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_colorschememapping.xml"><style>  </style>Once upon a time, there was a king.

The king liked one of his followers very much

because he was very wise and always gave very useful advice.

Therefore the king took him along wherever he went.

นานมาแล้ว มีพระราชาองค์หนึ่ง
พระราชาองค์นี้มีคนสนิทคนหนึ่งที่พระองค์สนิทมาก
และมักจะพาไปไหนมาไหนด้วยเสมอในทุกๆ ที่

One day, the king was bitten by a dog,

the finger was injured and the wound was getting worse.

He asked the follower if that was a bad sign.

The follower said, 'Good or bad, hard to say'.

แล้ววันหนึ่ง พระราชาก็ถูกหมาตัวหนึ่งกัดนิ้ว แผลฉกรรจ์มาก
พระราชาจึงถามคนสนิทว่า นี่เป็นลางไม่ดีของพระองค์หรือเปล่า
คนสนิทกลับตอบว่า "ดี หรือไม่ดี ยากที่จะบอก"

In the end, finger of the king was too bad that had to be cut.

The king asked the follower again if that was a bad sign. Again,

the follower gave the same answer, 'Good or bad, hard to say'.

และในที่สุด พระราชาก็ถูกตัดนิ้วและพระราชาก็ถามคนสนิทอีกว่า
นี่เป็นลางไม่ดีของพระองค์หรือเปล่า
คนสนิทกลับตอบว่า "ดี หรือไม่ดี ยากที่จะบอก"

The king became very angry and sent the follower to prison.

พระราชาโกรธมาก เลยจับคนสนิทขังไว้ในคุก

One day, the king went hunting in the jungle.

He got excited when he was

on the chase of a deer.

Deeper and deeper he went inside the jungle.

วันหนึ่ง พระราชาก็ได้เสด็จออกป่าล่าสัตว์
พระองค์ทรงตื่นเต้นมาก
แล้วก็มุ่งเข้าไปในป่า ลึกเข้าไปเรื่อยๆ

In the end he found himself lost in the jungle.

To make things worse,

he got captured by the native people lived inside the jungle.

เมื่อมารู้ตัวอีกทีก็พบว่า พระองค์ได้หลงทางเสียแล้ว
แต่ก่อนที่อะไรจะเลวร้ายไปกว่านั้น
พระองค์ก็ได้พบกับชนเผ่าพื้นเมืองในป่าแห่งนั้น

They wanted to sacrifice him to their god.

But when they noticed that the king had one finger short,

they released him immediately as he was

not a perfect man anymore and not suitable for sacrifice.

คนป่าพวกนั้น ต้องการจับพระราชาไปบูชายัญ
แต่พวกเขาก็พบว่า พระราชานิ้วขาดจึงรีบปลดปล่อยพระราชา
เพราะเชื่อว่าพระราชาไม่ใช่มนุษย์ที่สมบูรณ์เลย
และไม่เหมาะที่จะนำไปบูชายัญ

The king managed to get back to his palace after all.

พระราชาจึงตัดสินใจกลับพระราชวังในที่สุด

And he finally understood the follower's wise quote,

'Good or bad, hard to say'.

If he hadn't lost one finger,

he could have been killed by the native people.

และสุดท้าย พระองค์ก็เข้าใจคำพูดของคนสนิทที่บอกว่า
" ดีหรือไม่ดี ยากที่จะบอก"
เพราะถ้าพระองค์มีนิ้วครบสมบูรณ์
พระองค์ต้องถูกฆ่าโดยคนป่าพวกนั้นอย่างแน่นอน

He ordered to release the follower,

and apologized to him.

พระราชาจึงสั่งปล่อยตัวคนสนิท และขอโทษเขา

But to the king's amaze,

the follower was not mad at him at all.

Instead, the follower said,

แต่พระราชากลับประหลาดใจ
เมื่อคนสนิทกลับไม่โกรธพระองค์เลย
ในทางตรงข้ามเขากลับบอกว่า

'It wasn't a bad thing that you locked me up.' Why?

Because if the king hadn't locked the follower up,

he would have brought the follower along to the jungle.

If the native found that the king was not suitable, they

would have used the follower.

มันไม่ใช่เรื่องเลวร้ายอะไรเลยที่ท่านขังข้าไว้ ทำไมงั้นหรือ
เพราะว่าถ้าพระองค์ไม่ขังข้าไว้
ข้าก็จะต้องตามท่านไปในป่าและในเมื่อท่านไม่เหมาะจะถูกบูชายัญ
ข้าคงจะถูกนำไปบูชายัญแทนเป็นแน่

Again, the quote 'Good or bad, hard to say' stands.

อีกครั้งกับคำที่ว่า ดี หรือไม่ดี ยากที่จะบอก

The moral of the story is that everything that happens in this world, there is no absolute good or bad.

เรื่องนี้อาจกล่าวได้ว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นในโลกนี้ ไม่มีการสรุปได้อย่างแน่นอนว่า ดี หรือไม่ดี

Sometimes good things turned out to be bad things eventually,

while bad things become a gain.

บางครั้งสิ่งที่ดี อาจจะกลายเป็นสิ่งที่เลวร้าย ในขณะที่สิ่งที่เลวร้ายอาจกลายเป็นดีได้

Whatever good things that happen to you,

enjoy it, but don't have to hold too tight to it,

treat it as a surprise in your life.

สิ่งดีๆ อะไรก็ตาม ที่เกิดขึ้นกับเรา จงสนุกสนานกับมัน แต่อย่าไปยึดติดกับมัน จงคิดเสียว่ามันเป็นสิ่งที่มาสร้างความประหลาดใจให้กับชีวิตของคุณ

Whatever bad things that happen to you,

don't have to feel too s a d or despair , in the end,

it might not be a total bad thing after all.

อะไรต่างๆ ที่มันเลวร้าย ซึ่งเกิดขึ้นกับคุณ ไม่จำเป็นต้องไปเศร้าเสียใจในตอนท้าย มันอาจจะไม่ใช่สิ่งที่เลวร้าย

If one can understand this, he or she will find life much easier

ถ้าพวกเราเข้าใจได้อย่างนี้ พวกเราจะพบว่า การใช้ชีวิตนั้นไม่ใช่เรื่องยากเลย

9046 · 26 สิงหาคม 2010

...สวัสดีครับ พี่หนุ่ม และพี่ๆ ทุกท่านในบ้าน....

หนุ่มเมืองแกลง · 26 สิงหาคม 2010

ทะเล้น ปน ทะลึ่ง คลายเครียดเบาๆ

Norragate · 26 สิงหาคม 2010

Sometimes good things turned out to be bad things eventually,

while bad things become a gain.

บางครั้งสิ่งที่ดี อาจจะกลายเป็นสิ่งที่เลวร้าย ในขณะที่สิ่งที่เลวร้ายอาจกลายเป็นดีได้
--------------------------------------------------------------------------

ผมชอบวรีนี้ที่สุดครับ.....(^_^).... บางครั้งเราพบเจอในสิ่งที่คิดว่าดี...จนเวลาผ่านเลยไป...สิ่งดีๆนั้นกลับไม่ได้เป็นสิ่งดีจริงๆอย่างที่เห็น....และเมื่อไรที่เราพบว่าสิ่งนี้มันแย่มันไม่ดีและเลวร้ายสำหรับเรา..แต่เมื่อเวลาผ่านไป..กลับทำให้เราได้เข้าใจและมีบทเรียนว่า...มารไม่มี..บารมีไม่เกิด.....และประสบการณ์เรื่องราวนั้นยังเป็นครูที่สอนเราให้เราจดจำได้ดีกว่าหนังสือหรือตำราที่เคยเรียนมาครับ...(^_^)

ekarad · 26 สิงหาคม 2010

เหตุผลที่เราควรรักแม่ มากกว่าแฟน

แม่. . . ไม่เคยหลอกให้เราหลงรัก เพราะเราเต็มใจรักแม่ โดยไม่ต้องหลง<O></O>
แม่. . . อาจเคยตีเราให้เจ็บ แต่ไม่เคยทำให้เราเจ็บหัวใจ
แม่. . . ส่งเสียเรา แต่เราต้องส่งเสียแฟน <O></O>
แม่. . . ไม่เคยบอกเลิก
แม่. . . เป็นแบงค์ส่วนตัวที่เวลากู้ไม่เคยคิดดอกเบี้ย
และไม่ค่อยทวงคืน

แม่. . . เห็นเราเดินแก้ผ้าตั้งแต่เล็ก โดยไม่เคยติเรื่องรูปร่าง
แม่. . . เป็นคนที่เห็นเราดีกว่า แฟนของแม่เสมอ
ขอหอมแม่ไม่ยากเท่าขอหอมแฟน <O></O>
แม่. . . ยอมตัดสะดือตัวเองเพื่อให้เราเกิดมา
แม่. . . สอนให้เราพูดได้ เพื่อจะไปบอกรักแฟนตอนโต
แม่. . . ยอมเป็นยายอ้วนลงพุงตั้ง 9 เดือน
เพื่อให้เราอาศัยอยู่ข้างใน <O></O>
และในประเทศนี้ไม่มี . . . “วันแฟนแห่งชาติ”
เหมือนวันแม่ใช่มั้ย

รู้ว่าความรักของแม่ ยิ่งใหญ่กว่าแฟนแล้ว. . .
พรุ่งนี้!! คุณอยากบอกแม่ว่าอะไรดี. . .? <O></O>
อย่ารอโอกาส หรือรอเวลาบอกรักแม่เฉพาะ “วันแม่” เท่านั้น
. . .เพราะวันเวลาอาจทำให้คุณ . . . ไม่มีโอกาสบอกรักแม่ก็เป็นได้<O></O>

หนุ่มเมืองแกลง · 26 สิงหาคม 2010

ทะเล้นและทะลึ่ง ในวันสบายๆ

ekarad · 26 สิงหาคม 2010

เหตุแห่งความสุขที่แท้จริง
ผู้ทำดีย่อมได้ดี ผู้ทำชั่วย่อมได้ชั่ว

สมเด็จพระญาณสังวร
สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก

“ชีวิตของทุกๆ คนที่ผ่านพ้นไปรอบปีหนึ่งๆ นับว่าเป็นลาภอย่างยิ่ง ผู้ที่นับถือพระพุทธศาสนาจึงถือเป็นปรารภเหตุทำบุญ เพื่อความเจริญอายุ วรรณ สุข พล ยิ่งขึ้น”

สมเด็จพระญาณสังวร
สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก

ขอพุทธานุภาพแห่งคุณพระศรีรัตนตรัย ตลอดจนกุศลผลบุญที่ท่านได้กระทำมา จงคุ้มครองให้ท่านและครอบครัว พร้อมทั้งบริวาร ปราศจากทุกข์ภัยทั้งหลายทั้งสิ้น ขอให้ท่านจงเจริญด้วยจตุรพิธพรชัย คิดปรารถนาสิ่งใดขอให้สมปรารถนาในสิ่งนั้น โดยมีธรรมบารมีแห่งองค์สมเด็จพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นเกราะคุ้มครองป้องกัน และมีพระธรรมเป็นประทีปส่องสว่างในการดำเนินชีวิต ขอให้พบกับชีวิตที่สมบูรณ์ ให้พบกับความสะอาด สว่าง สงบ แห่งชีวิตและจิตใจ ขอความสุขสวัสดิ์พิพัฒนมงคลจงมีแด่ท่านทุกทิพาราตรีกาลเทอญ.
สารบัญ

เรื่อง เหตุแห่งความสุขที่แท้จริง
จากพระนิพนธ์ “ความสุขอยู่ที่ไหน ?”
ของสมเด็จพระญาณสังวร
สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก

สิ่งปรารถนาของมนุษย์
ความสุขทางร่างกาย
ความสุขทางจิตใจ
ความสุขอยู่ที่ไหน ?
เหตุแห่งความสุข และเหตุแห่งความทุกข์
เงื่อนไขของความสุข
สิ่งภายนอกไม่ใช่ตัวเหตุของความสุข
สิ่งภายนอกที่เป็นอุปกรณ์แห่งความสุข
ความสุขเบื้องต้นพบได้อย่างไร
สุจริต...วิถีทางของคนดี
ทุจริต...วิถีทางแห่งความชั่ว
วิถีทางของผู้ไม่ฉลาด
ธรรมะในใจควรประพฤติคู่กันไปกับสุจริต
เหตุแห่งความสุขที่แท้จริง
ผลแห่งสุจริตธรรม
วิธีปฏิบัติสุจริตธรรม
การแผ่เมตตาปรารถนาดีต่อกัน
ผู้สุจริตย่อมเป็นสุขทั้งโลกนี้และโลกหน้า
ผู้ประพฤติธรรมสุจริตเป็นสุขทุกทิวาราตรีกาล<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>
<o> </o>
<o> </o>
เหตุแห่งความสุขที่แท้จริง
ผู้ทำดีย่อมได้ดี ผู้ทำชั่วย่อมได้ชั่ว

๏ สิ่งปรารถนาของมนุษย์

อันความสุขย่อมเป็นที่ปรารถนาของคนทุกๆ คน และทุกๆ คนย่อมเคยประสบความสุขมาแล้ว ความสุขเป็นอย่างไร จึงเป็นที่รู้จักกันอยู่ ในเวลาที่กายและจิตใจอิ่มเอิบ สมบูรณ์ สบาย ก็กล่าวกันว่าเป็นสุข ความสุขจึงเกิดขึ้นที่กายและใจนี่เอง

๏ ความสุขทางร่างกาย

สำหรับกายนั้น เพียงให้เครื่องอุปโภคบริโภคพอให้เป็นไปได้ก็นับว่าสบาย แม้กายสบายดังกล่าวมานี้ ถ้าจิตไม่สบาย กายก็พลอยซูบซีดเศร้าหมองด้วย

ส่วนกายเมื่อไม่สบายด้วยความเจ็บป่วย หรือด้วยความคับแค้นอย่างใดอย่างหนึ่ง ถ้าจิตยังร่าเริงสบายอยู่ ก็ไม่รู้สึกว่าเป็นทุกข์เป็นร้อนเท่าใดนัก และความไม่สบายของกายก็อาจบรรเทาไปได้ เพราะเหตุนี้ความสุขจิตสุขใจนั่นแลเป็นสำคัญ

๏ ความสุขทางจิตใจ

อันความสุขทางจิตใจนี้ คิดๆ ดูก็เห็นว่าหาได้ไม่ยากอีก เพราะความสุขอยู่ที่จิตใจของตนเอง จักต้องการให้จิตเป็นสุขเมื่อใดก็น่าจะได้ ใครๆ เมื่อคิดดูก็จักตองยอมรับว่าน่าคิดเห็นอย่างนั้น แต่ก็ต้องยอมจนอีกว่า สามัญชนทำไม่ได้เสมอไป เพราะยังต้องการเครื่องอุปกรณ์แห่งความสุข มีเงินทอง เครื่องอุปโภคบริโภค เป็นต้น

ถ้าเครื่องอุปกรณ์แห่งความสุขขาดไป หรือมีไม่เพียงพอ ก็ทำให้เป็นสุขมิได้ นี้เรียกว่ายังต้องปล่อยใจให้เป็นไปตามเหตุการณ์อยู่ ข้อนี้เป็นความจริง เพราะเหตุฉะนี้ ในที่นี้จึงประสงค์ความสุขที่มีเครื่องแวดล้อม หรือที่เรียกว่า “สุขสมบัติ” อันเป็นความสุขขั้นสามัญชนทั่วไป

๏ ความสุขอยู่ที่ไหน ?
คิดดูเผินๆ ความสุขนี้น่าจักหาได้ไม่ยาก เพราะในโลกนี้มีเครื่องอุปกรณ์แห่งความสุขแวดล้อมอยู่โดยมาก หากสังเกตดูชีวิตของคนโดยมากที่กำลังดำเนินไปอยู่ จักรู้สึกว่าตรงกันข้ามกับที่คิดคาด ทั้งนี้มิใช่เพราะเครื่องแวดล้อมอุดหนุนความสุขในโลกนี้มีน้อยจนไม่เพียงพอ แต่เป็นเพราะผู้ขาดแคลนความสุขสมบัติไม่ทำเหตุอันเป็นศรีแห่งสุขสมบัติ จึงไม่ได้สุขสมบัติเป็นกรรมสิทธิ์ ส่วนผู้ที่ทำเหตุแห่งสุขสมบัติ ย่อมได้สุขสมบัติมาเป็นกรรมสิทธิ์ เพราะเหตุนี้ ผู้ปรารถนาสุขจึงสมควรจับเหตุให้ได้ก่อนว่า อะไรเป็นเหตุของความสุข และอะไรเป็นเหตุของความทุกข์

๏ เหตุแห่งความสุข และเหตุแห่งความทุกข์

บางคนอาจเห็นว่า เหตุของความสุขความทุกข์อยู่ภายนอก คือสุขเกิดจากสิ่งภายนอก มีเงินทอง ยศ ชื่อเสียง บ้านที่สวยงาม เป็นต้น ส่วนความทุกข์ก็เกิดจากสิ่งภายนอกนั้นเหมือนกัน บางคนอาจเห็นว่าความสุขความทุกข์เกิดจากเหตุภายใน

๏ เงื่อนไขของความสุข

สิ่งภายนอกโดยมากถ้าเป็นส่วนที่ดี มีเงินทอง ยศชื่อเสียง เป็นต้น ก็เป็นที่ปรารถนาตรงกันของคนเป็นอันมาก จึงต้องมีการแสวงหาแข่งขั้นกันโดยทางใดทางหนึ่ง เมื่อได้มาก็ให้เกิดความสุขเพราะสมปรารถนาบ้าง เพราะนำไปเลี้ยงชีพตน และผู้อื่นให้อิ่มหนำสำราญบ้าง สิ่งภายนอกย่อมอุดหนุนความสุขฉะนี้

แต่สิ่งภายนอกเป็นของไม่ยั่งยืน แปรเปลี่ยนอยู่เสมอ ความสุขที่เกี่ยวเกาะติดอยู่ก็ต้องแปรเปลี่ยนไป ความทุกข์จึงปรากฏขึ้นติดๆ กันไปทีเดียว ความสุขเช่นนี้เป็นความสุขที่ลอยไปลอยมา หรือเรียกว่าเป็นความสุขลูกโป่ง และในความแสวงหา ถ้าไม่ได้หรือได้สิ่งที่ไม่ชอบก็ให้เกิดความทุกข์ เพราะไม่สมปรารถนา<o></o>
<o> </o>
๏ สิ่งภายนอกไม่ใช่ตัวเหตุของความสุข

อนึ่ง ถ้าได้สิ่งนั้นๆ มาด้วยการกระทำที่ไม่ดี การกระทำนั้นก็จักเป็นเครื่องตัดทอนตนเองอีกส่วนหนึ่ง ข้อความที่กล่าวมานี้แสดงว่าสิ่งภายนอกอุดหนุนความสุขสำราญให้บ้าง แต่จัดเป็นเหตุของความสุขหรือ ? ถ้าเป็นเหตุของความสุข ผู้ที่มีสิ่งภายนอกบริบูรณ์จักต้องเป็นสุขทุกคน

แต่ความจริงไม่เป็นอย่างนั้น ผู้ที่บริบูรณ์ด้วยสิ่งภายนอกแต่เป็นทุกข์มีถมไป เพราะเหตุนี้สิ่งภายนอกจึงมิใช่ตัวเหตุของความสุข เป็นเพียงเครื่องแวดล้อมอุดหนุนความสุขดังกล่าวแล้วเท่านั้น

๏ สิ่งภายนอกที่เป็นอุปกรณ์แห่งความสุข

อันสิ่งภายนอก มีเงินทอง ยศ ชื่อเสียง เป็นต้น อันเป็นอุปกรณ์แห่งความสุข เมื่อคิดดูให้ซึ้งลงไป จักเห็นว่าเกิดจากการกระทำของตนเอง ถ้าตนเองอยู่เฉยๆ ไม่ทำการงานอันเป็นเหตุที่เพิ่มพูนสิ่งภายนอกเหล่านั้น สิ่งภายนอกนั้นก็จะไม่เกิดขึ้น ที่มีอยู่แล้วก็ต้องแปรเปลี่ยนไป ถ้าไม่มีใหม่มาชดเชยก็จักต้องหมดไปในที่สุด เพราะเหตุฉะนี้จึงกล่าวได้ว่า สิ่งภายนอกที่เป็นอุปกรณ์แก่ความสุขนั้น ก็เกิดขึ้นเพราะการกระทำของตนเองในทางธรรม

๏ ความสุขเบื้องต้นพบได้อย่างไร

ผู้ปรารถนาสุขเบื้องต้น จึงสมควร หมั่นประกบการงาน หาเลี้ยงชีพตามทางของตนๆ โดยไม่ตัดรอนกัน ไม่เฉื่อยชา เกียจคร้าน และแก้ไขในการงานของตนให้ดีขึ้น ก็จักไม่ต้องประสบความแร้นแค้น ขัดข้อง

ถ้าไม่หมั่นประกอบการงานของตนให้ดีขึ้น ปล่อยไปตามเรื่อง ก็อาจจักต้องประสบความยากจนค่นแค้น ต้องอกแห้งเป็นทุกข์ และนั่นเป็นความผิดต่อประโยชน์ปัจจุบันของตนเอง

๏ สุจริต...วิถีทางของคนดี

การทำอย่างหนึ่งทางธรรมเรียกว่าดี เป็นวิถีทางของคนฉลาด และทางโลกยกย่องนับถือว่าดี การทำอย่างนี้เรียกว่า สุจริต แปลว่า ประพฤติดี ประพฤติดีทางกายเรียกว่ากายสุจริต ประพฤติดีทางวาจาเรียกว่าวจีสุจริต ประพฤติดีทางใจเรียกว่ามโนสุจริต

กายสุจริต จำแนกเป็น ๓ คือ ไม่ฆ่าสัตว์ ไม่ลักทรัพย์ ไม่ประพฤติผิดในกามประเวณี

วจีสุจริต จำแนกเป็น ๔ คือ ไม่พูดปด ไม่พูดส่อเสียด ไม่พูดคำหยาบ ไม่พูดเพ้อเจ้อเหลวไหล

มโนสุจริต จำแนกเป็น ๓ คือ ไม่เพ่งเล็งทรัพย์สมบัติของผู้อื่น ด้วยโลภ…เจตนาคิดจะเอามาเป็นของของตน ไม่พยาบาทปองร้าย ไม่เห็นผิดจากคลองธรรม มีความเห็นว่าทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว เป็นต้น รวมเป็น ๑๐ ประการ

๏ ทุจริต...วิถีทางแห่งความชั่ว

ส่วนการกระทำที่ตรงกันข้ามเรียกว่า ทุจริต แปลว่า ประพฤติชั่ว ประพฤติชั่วทางกายเรียกว่า กายทุจริต ประพฤติชั่วทางวาจา เรียกว่า วจีทุจริต ประพฤติชั่วทางใจเรียกว่า มโนทุจริต ทุจริต ๓ นี้มีจำแนกตรงกันข้ามกับสุจริต

คำว่า “ประพฤติ” มักจะพูดมุ่งหมายถึงการกระทำทางกายและวาจา คำว่า “ทำ” ก็มักพูดมุ่งหมายถึงการทำทางกาย การทำทางวาจาเรียกว่าพูด การทำทางใจเรียกว่าคิด

ส่วนในทางธรรม การทำ พูด คิด เรียกเป็นอย่างเดียวกันว่า ทำ๏ วิถีทางของผู้ไม่ฉลาด

ทุจริตทางธรรมเรียกว่าไม่ดี เป็นวิถีทางของผู้ไม่ฉลาด ทางโลกก็เหยียดหยามว่าเลว ไม่ดี โดยนัยนี้จึงเห็นว่าทั้งทางโลกทั้งทางธรรม นับถือสิทธิของผู้อื่น หรือเรียกว่านับถือขอบเขตแห่งความสงบสุขของผู้อื่น เพราะสุจริตและทุจริตที่จำแนกไว้อย่างละ ๑๐ ประการนั้น โดยความก็คือ ไม่ประพฤติละเมิดสิทธิ หรือไม่เบียดเบียนความสงบสุขของผู้อื่น และการประพฤติละเมิดสิทธิและความสงบสุขของผู้อื่นนั้นเอง แต่ทางโลกนับถือสิทธิของบุคคลและสัตว์เดียรัจฉานบางจำพวก ไม่นับถือบางจำพวก โดยอาศัยกฎหมายเป็นหลัก ส่วนทางธรรมนับถือทั่วไป ไม่มีแบ่งแยกยกเว้น เพราะทางธรรมละเอียด ประณีต

๏ ธรรมะในใจควรประพฤติคู่กันไปกับสุจริต

อนึ่ง ทุจริตอยู่เฉยๆ ประพฤติไม่ได้ ต้องประพฤติด้วยความขวนขวายพยายาม จนผิดแผกแปลกไปจากปกติ จึงจัดเป็นทุจริตได้ ส่วนสุจริตประพฤติได้โดยไม่ต้องลงทุนลงแรง ประพฤติไปตามปกติของตน ไม่ต้องตบแต่งเปลี่ยนแปลงก็เป็นสุจริตได้

เพราะเหตุนี้ เมื่อว่าทางความประพฤติ สุจริตจึงประพฤติได้ง่ายกว่า เมื่อเป็นเช่นนี้ เพราะเหตุไรทุจริตจึงเกิดขึ้นได้ ? ข้อนี้เป็นเพราะยังขาดธรรมในใจเป็นเครื่องเหนี่ยวรั้ง ความประพฤติจึงเป็นไปตามใจของตนเอง ผู้รักษาศีลหรือประพฤติสุจริต หรือแม้ประพฤติกฎหมายของบ้านเมือง ถ้าไม่มีธรรมอยู่ในใจบ้างแล้ว ก็มักจะรักษาหรือประพฤติทำนองทนายความว่า เพราะการกระทำบางอย่างไม่ผิดศีลตามสิกขาบท ไม่ผิดสุจริตตามหัวข้อ แต่ผิดธรรมมีอยู่ และจะประพฤติหรือรักษาให้ตลอดไปมิได้ เพราะเหตุนี้ จึงสมควรมีธรรมในใจสำหรับประพฤติคู่กันไปกับสุจริต

๏ เหตุแห่งความสุขที่แท้จริง

ผู้ประพฤติสุจริตธรรม ย่อมเป็นคนไม่มีภัย ไม่มีเวร มีกายวาจาใจปลอดโปร่ง นี้เป็นความสุขที่เห็นกันอยู่แล้ว

ส่วนผู้ประพฤติทุจริตอธรรม ตรงกันข้าม มีกายวาจาใจ หมกมุ่น วุ่นวาย แม้จักมีทรัพย์ ยศ ชื่อเสียงสักเท่าใด ก็ไม่ช่วยให้ปลอดโปร่งได้ ต้องเปลืองทรัพย์ เปลืองสุข ระวังทรัพย์ ระวังรอบด้าน นี้เป็นความทุกข์ที่เห็นกันอยู่แล้ว

ส่วนในอนาคตเล่าจักเป็นอย่างไร ? อาศัยพุทธภาษิตที่แสดงว่า...

กลฺยาณการี กลฺยาณํ...ผู้ทำดีย่อมได้ดี
ปาปการี จ ปาปกํ...ผู้ทำชั่วย่อมได้ชั่ว

๏ ผลแห่งสุจริตธรรม

จึงลงสันนิษฐานได้ว่า สุจริตธรรมอำนวยผลที่ดีคือความสุข ทุจริตอธรรมอำนวยผลที่ชั่วคือความทุกข์ แม้ในอนาคตแน่แท้ อนึ่ง ในที่นี้รวมผลแห่งสุจริตธรรมทั้งสิ้น แสดงรวมยอดอย่างเดียวว่าความสุข เพราะเหตุนี้สิ่งใดเป็นอุปกรณ์แห่งความสุข หรือเรียกว่าสุขสมบัติ เช่น ความบริบูรณ์ทรัพย์ ผิวพรรณงาม อายุยืน ยศ ชื่อเสียง เป็นต้น สิ่งนั้นทั้งหมดเป็นผลแห่งสุจริตธรรม

๏ วิธีปฏิบัติสุจริตธรรม

จักแสดงวิธีปฏิบัติสุจริตธรรมสักคู่หนึ่ง โดยย่อไว้เผื่อผู้ต้องการต่อไป คือ ไม่พยาบาท กับ เมตตา

เมื่ออารมณ์ร้ายอย่างเบา คือความหงุดหงิดไม่พอใจแรงขึ้นเป็นความฉุนเฉียวร้ายกาจ แรงขึ้นอีกเป็นพยาบาท เหล่านี้อย่างใดอย่างหนึ่งเกิดขึ้น ควรทำความรู้จักตัวและพิจารณาโดยนัยว่า นี้เท่ากับทำโทษตน เผาตนโดยตรง มิใช่ทำโทษหรือแผดเผาผู้อื่นเลย คราวที่ตนผิดใจยังเคยให้อภัย ไม่ถือโทษโกรธแค้น เหตุไฉนเมื่อผู้อื่นทำผิดใจจึงมาลงโทษแผดเผาตนเล่า ผู้อื่นที่ตนโกรธนั้นเขามิได้ทุกข์ร้อนไปกับเราด้วยเลย

อนึ่ง ควรตั้งกติกาข้อบังคับสำหรับตนว่า เมื่อเกิดอารมณ์ร้าย มีโกรธเป็นต้นขึ้น จักไม่พูด จักไม่แสดงกิริยาของคนโกรธ หรือตั้งกติกาประการอื่น ซึ่งอาจจักรักษาอารมณ์ร้ายเหล่านั้นไว้ข้างใน มิให้ออกมาเต้นอยู่ข้างนอก และพยายามดับเสียด้วยอารมณ์เย็นชนิดใดชนิดหนึ่ง ด้วยการพิจารณาให้แยบคาย มิให้ลุกกระพือสุมอกอยู่ได้ หรือ ประพฤติ และมีคำว่า กาย วาจา ใจ กำกับ เพื่อให้รู้ว่าทำหรือประพฤติทางไหน<o></o>
<o> </o>
๏ การแผ่เมตตาปรารถนาดีต่อกัน

เมตตา มิตร ไมตรี สามคำนี้เป็นคำหนึ่งอันเดียวกัน

เมตตา คือความรักใคร่ปรารถนาจะให้เป็นสุข
มิตร คือผู้มีเมตตาปรารถนาสุขประโยชน์ต่อกัน
ไมตรี คือความมีเมตตาปรารถนาดีต่อกัน

ผู้ปรารถนาจะปลูกเมตตาให้งอกงามอยู่ในจิต พึงปลูกด้วยการคิดแผ่ ในเบื้องต้นแผ่ไปโดยเจาะจงก่อน ในบุคคลที่ชอบพอ มีมารดาบิดา ญาติมิตรเป็นต้น โดยนัยว่าผู้นั้นๆ จงเป็นผู้ไม่มีเวร ไม่มีความเบียดเบียน ไม่มีทุกข์ มีสุขสวัสดิ์รักษาตนเถิด

เมื่อจิตได้รับการฝึกหัดคุ้นเคยกับเมตตาเข้าแล้ว ก็แผ่ขยายให้กว้างออกไปโดยลำดับดังนี้ ในคนที่เฉยๆ ไม่ชอบไม่ชัง ในคนที่ไม่ชอบน้อย ในคนที่ไม่ชอบมาก ในมนุษย์และดิรัจฉานไม่มีประมาณ

เมตตาจิต ย่อมให้ความสุขแก่ชนส่วนรวมตั้งแต่สองขึ้นไปด้วย คือหมู่ชนที่มีไมตรีจิตต่อกัน ย่อมหมดความระแวง มีโอกาสประกอบการงานอันเป็นประโยชน์แก่ตนเองและหมู่เต็มที่ มีความเจริญรุ่งเรือง และความสงบสุขโดยส่วนเดียว

๏ ผู้สุจริตย่อมเป็นสุขทั้งโลกนี้และโลกหน้า

เพราะเหตุนี้ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าผู้เป็นพระบรมศาสดาของเราทั้งหลาย ผู้ทรงมีพระเมตตาไมตรี มีมิตรภาพในสรรพสัตว์ ทอดพระเนตรเห็นการณ์ไกล จึงได้ทรงประทานศาสนธรรมไว้หนึ่งฉันทคาถา แปลความว่า บุคคลพึงประพฤติธรรมให้เป็นสุจริต ไม่พึงประพฤติธรรมให้เป็นทุจริต ผู้มีปกติประพฤติธรรมย่อมอยู่เป็นสุขในโลกนี้และในโลกอื่นดังนี้

เพราะฉะนั้น ผู้ปรารถนาสุข เมื่อจับตัวเหตุการณ์แห่งความสุขและความทุกข์ได้แล้ว ควรเว้นทุจริตอธรรมอันเป็นเหตุของความทุกข์ ควรประพฤติสุจริตธรรมอันเป็นเหตุของความสุข ถ้าประพฤติดังนี้ชื่อว่า ได้ก่อเหตุการณ์ของความสุขสมบัติไว้แล้ว

๏ ผู้ประพฤติธรรมสุจริตเป็นสุขทุกทิวาราตรีกาล

ถ้ามีปัญญาในชีวิตปัจจุบันของผู้ประพฤติสุจริตธรรม หรือทุจริตอธรรมเกิดขึ้น พึงทราบว่า ในคราวที่สุจริตธรรมที่ได้ทำไว้แล้วกำลังให้ผลอยู่ ผู้ประพฤติทุจริตอธรรมย่อมพรั่งพร้อมด้วยสุขสมบัติและความสดชื่น ร่าเริง อาจสำคัญทุจริตธรรมดุจน้ำหวาน และอาจเย้ยหยันผู้ประพฤติสุจริตธรรมได้ แต่ในกาลที่ทุจริตอธรรมของตนให้ผล ก็จักต้องประจวบทุกข์พิบัติซบเซาเศร้าหมอง ดุจต้นไม้ในฤดูแล้ง

อนึ่ง ในคราวทุจริตอธรรมที่ได้ทำไว้แล้วกำลังให้ผลอยู่ ผู้ประพฤติสุจริตธรรมก็ยังต้องประสบทุกข์พิบัติซบเซาอับเฉาอยู่ก่อน แต่ในกาลที่สุจริตธรรมของตนให้ผล ย่อมเกิดสุขสมบัติย่างน่าพิศวง ดุจต้นไม้ในฤดูฝน แม้สุจริตธรรมจักยังไม่ให้ผลโดยนัยที่กล่าวนี้ กาย วาจา และใจ ของตนก็ย่อมปลอดโปร่งเป็นสุขสงบ เป็นผลที่มีประจำทุกทิวาราตรีกาล

>>>>> จบ >>>>><o></o>
<o> </o>
<o> </o>

หนุ่มเมืองแกลง · 26 สิงหาคม 2010

ข้อคิดชีวิตวันนี้<o></o>
๑.กลัวลูกมีเซ็กส์ในวัยเรียน?
ไม่อยากให้เกิด ต้องเอาปัญญาใส่ในมือลูก
ให้เงินลูกน้อยๆ ให้ความรู้แก่ลูกมากๆ ด่าลูกน้อยๆ ให้คำสอนลูกมากๆ<o></o>

๒. ไหว้พระขอพรอะไรดี?
(๑) ขออย่าให้โลภจนหน้ามืด
(๒) ขออย่าให้โกรธจนทำร้ายตัวเอง
(๓) ขออย่าให้หลงจนไม่รู้ดีรู้ชั่ว
(๔) ขออย่าให้ตายในสงครามระหว่างคนไทยด้วยกันเอง

๓. ท้อแท้กับปัญหามากมายทำอย่างไรดี?
ปลาที่ยังเป็นอยู่ ล้วนเรียนรู้ที่จะว่ายทวนน้ำ
ส่วนปลาตาย มักไหลตามน้ำ
ปัญหาทำให้คนธรรมดาท้อ แต่ทำให้คนมีปัญญาลุกขึ้นมาแก้ไข

๔. ทะเลาะกับแฟนจนไม่มีสมาธิทำงาน?
งานส่วนงาน แฟนส่วนแฟน
รู้จักแบ่งเวลาให้งาน รู้จักแบ่งเวลาให้แฟน
อย่าเสียงานเพราะแฟน อย่าเสียแฟนเพราะงาน

๕. โกรธ! ถูกเพื่อนนินทา?
โบราณว่าไม่มีใครเตะหมาที่ตายแล้ว
คุณถูกนินทาแสดงว่าคุณยังมีความหมาย
คุณเป็นคนโชคดี จู่ๆ ก็มีกระจกวิเศษสะท้อนความอัปลักษณ์
ให้เห็นความบกพร่องของตัวเอง

๖. จับได้ว่าแฟนมีกิ๊กทำอย่างไรดี?
(๑) ถามตัวเองว่าเราดีกับเขาพอหรือยัง
(๒) ระหว่างเรากับกิ๊กมีข ้อดีข้อด้อยต่างกันตรงไหน
(๓) ถามแฟนว่าจะเลือกใครก็รีบทำ
ไม่รักฉัน อย่าทำให้ฉันเสียเวลา

๗. โดนเพื่อนร่วมงานแย่งซีนทำอย่างไร?
เขาแย่งจากเราได้เพียงแค่ซีนและภาพลักษณ์เท่านั้น
แต่เขาไม่สามารถแย่งความรู้และความสามารถไปจากเ ราได้

๘. งานเยอะมากทำอย่างไรดี?
(๑) รู้ว่างานเยอะต้องรีบทำ
(๒) อย่าดองงานข้ามปีข้ามชาติ
(๓) เรียงลำดับความสำคัญของงาน
สำคัญก่อนให้รีบทำ สำคัญน้อยค่อยทยอยทำ

๙. ทำงานดี มีแต่คนริษยา จะรับมืออย่างไร?
โบราณว่า ไม้ใหญ่ย่อมเจอขวานคม
คนเด่นต้องมีคนด่า คนมีปัญญาจึงมีคนลองดี
คนทำงานดีจึงมีคนริษยา ปรากฏการณ์เช่นว่านี้
เป็นของธรรมดา ทำงานดีจนมีคนริษยา
ยังดีกว่าทำงานไม่ดี จึงเป็นได้อย่างดีแค่คนที่คอยริษยา

๑๐. ทำงานแทบตาย เงินไม่พอใช้ ทำอย่างไรดี?
(๑) หางานใหม่
(๒) ลดความต้องการให้น้อยลง อยู่กับความจริงให้มาก
(๓) บริโภคปัจจัยสี่โดยมุ่งประโยชน์ อย่ามุ่งประดับ
(๔) ทำบัญชีรายรับรายจ่าย รับมากกว่าจ่ายจึงนับว่ายอด
จ่ายมากกว่ารับนับว่าแย่

๑๑. ถูกนายด่า อารมณ์เสีย?
คนที่ด่าคนอื่นสะท้อนว่าระบบข้างใจกำลังพัง
คนอารมณ์เสียเพราะถูกด่า
แสดงว่าระบบของตัวเองก็พังตามไปด้วย

๑๒. ไถ่ชีวิตโคได้บุญมากไหม?
ถ้าไถ่แล้วโคอยู่รอด คุณได้บุญ
แต่หากไถ่เพื่อทำให้วัดอยู่รอด คุณได้บาป
แทนที่จะไถ่โคกระบือ
คุณควรไถ่ตัวเองให้พ้นจากความโลภ โกรธ หลง ดีกว่า

๑๓. แฟนติดหนังเกาหลี ดูทั้งคืนไม่ยอมนอน?
ขอให้คิดว่าอย่างน้อยเธอยังนั่งดูอยู่ในบ้าน
ถึงเธอจะติดหนังเกาหลี ก็ยังดีกว่าติดผู้ชายขี้หลีที่อยู่นอกบ้าน

๑๔. ลูกค้าจู้จี้ทำอย่างไรดี?
มีลูกค้าจู้จี้ยังดีกว่าวันทั้งวันไม่มีใครแวะเวียน
ผ่านมาเยี่ยมเยียนถึงในร้าน
ลูกค้าจู้จี้ได้ แต่คุณต้องทำให้เขาประทับใจเอาไว้เสมอ

๑๕. ไปงานวันเกิดควรได้อะไร?
(๑) ได้ถามตัวเองว่า เราเกิดมาเพื่ออะไร
(๒) ได้ถามตัวเอ??ว่า เราเกิดมาจากใคร
(๓) ได้ถามตัวเองว่า เรากตัญญูต่อผู้ให้กำเนิดแล้วหรือยัง

๑๖. สวดมนต์บทไหนดี?
(๑) สวดพุทธคุณเพื่อเตือนว่า จงเป็นผู้ตื่น
(๒) สวดธรรมคุณเพื่อเตือนว่า
จงเว้นสิ่งที่ควรเว้น จงทำสิ่งที่ควรทำ
(๓) สวดสังฆคุณเพื่อเตือนว่า พระอรหันต์ที่แท้
คือพ่อกับแม่ที่อยู่ในบ้านของเรานั่นเอง

๑๗. สามีไม่สนใจธรรมะเลยทำอย่างไรดี?
(๑) เราคว รมีธรรมะให้เขาดู
(๒) เราควรอยู่ให้เขาเห็น
(๓) เราควรสงบเย็นให้เขาได้สัมผัส
เนื่องเพราะ หนึ่งการกระทำสำคัญกว่าพันคำพูด

๑๘. โดนขับรถปาดหน้า โมโหมาก?
(๑) บอกตัวเองว่าโกรธคือโง่ โมโหคือบ้า ด่าคือมาร ระรานคือบาป
(๒) เปลี่ยนการด่าเป็นการแผ่เมตตาให้เขาถึงที่หมายโดยปลอดภัย
(๓) เตือนตนไว้ว่า อย่าขับรถปาดหน้าใคร เพราะอาจมีอันตรายรอบด้าน

๑๙. อยู่ในกลุ่มเพื่อนชอบนินทาจะตีจากดีไหม?
ท่านพุทธทาสกล่าวว่า คนชอบนินทาคือคนที่ชอบกินของเน่า
ถ้าเราร่วม ผสมโรงไปกับเขา แสดงว่าเราเองก็ชอบกินของเน่าไม่เบาเหมือนกัน

๒๐. ทำไมมักเจอสิ่งที่ไม่ชอบใจอยู่เสมอ?
ผู้รู้บอกว่า ศิลปินอย่าดูหมิ่นศิลปะ กองขยะดูดีๆ ยังมีศิลป์
ดังนั้น ในสิ่งที่คุณไม่ชอบ ย่อมมีแง่มุมที่คุณชอบอย่างแน่นอน
มองอย่างพินิจจะพบว่า ในดีมีเสีย ในเสียมีดี
<o></o>
ปรัชญาชีวิต จาก ท่าน ว.วชิรเมธี<o></o>

lynn@nice · 26 สิงหาคม 2010

ในวันแรกที่พระเจ้าสร้างโลก พระเจ้าได้สร้างวัวขึ้นคู่หนึ่ง และบอกกับวัวว่า...

วันนี้เราได้สร้างเจ้าขึ้นในฐานะของวัว เพื่อทำงานหนักกลางทุ่งนา
ท่ามกลางแสงแดดจ้าทั้งวัน แล้วเราจะให้เจ้ามีชีวิตยืนยาว 50 ปี...

วัวย้อนกลับว่า...ชีวิตที่ยากลำบากเช่นนี้ จะให้มีอายุยาวถึง 50 ปี น่ะหรือ ??? ฮึ!!!
เมินเสียเถอะ ขอแค่มีอายุเพียง 20 ปี ก็พอแล้วล่ะ เอาคืนไปเลย 30 ปี ถ้าได้ก็โอเค

และพระเจ้าตอบตกลง...

วันต่อมาพระเจ้าสร้างสุนัขขึ้น และบอกกับมันว่า "เราสร้างเจ้าขึ้นในฐานะของสุนัข หน้าที่
ของเจ้าคือ นั่งอยู่ที่ประตูบ้านและเห่าเมื่อมีคนเข้ามา แล้วเราจะให้เจ้ามีอายุยืนถึง 20 ปี"

สุนัขได้ฟังก็พูดขึ้นว่า...นั่งเฝ้าหน้าประตูบ้าน 20 ปี! ช่างเป็นชีวิตที่น่าเบื่ออะไรเช่นนี้
ขอคืนชีวิต 10 ปี ก็แล้วกัน

พระเจ้าตอบตกลง...

วันต่อมาพระเจ้าสร้างลิงขึ้น และบอกกับลิงว่า 'เราสร้างเจ้าขึ้นในฐานะของลิง หน้าที่ของเจ้าคือ
สร้างความสนุกสนาน และใช้เล่ห์เหลี่ยมของลิงหลอกล่อคนให้หัวเราะ แล้วเราจะให้เจ้ามีอายุยืน 20 ปี'

ลิงได้ฟังจึงตอบว่า... 'อะไรนะ..ทำให้คนหัวเราะ ทำหน้าลิงและเล่ห์กลต่างๆ ตั้ง 20 ปี น่ะเหรอ???
ไม่เอาด้วยหรอก ขอคืนชีวิตไป 10 ปี เหลือแค่ 10 ปี ก็แล้วกัน'

พระเจ้าตอบตกลง...

วันต่อมาพระเจ้าสร้างมนุษย์ขึ้น และบอกว่า "เราสร้างเจ้าขึ้นในฐานะที่เป็นมนุษย์ หน้าที่ของเจ้าคือ
กิน นอน เที่ยว เล่นสนุกสนาน โดยไม่ต้องทำงานใดๆ เราจะให้เจ้ามีชีวิต 20 ปี"

มนุษย์ได้ฟังก็ต่อรองว่า...'ชีวิตที่สบายเช่นนี้ แล้วท่านจะให้เรามีชีวิตแค่ 20 ปี น่ะเหรอ เอาอย่างนี้
ดีกว่าเราขอชีวิตที่วัวคืนชีวิตให้ท่าน 30 ปี สุนัข 10 ปี และ ลิง 10 ปี มาเป็นของเรา เพื่อให้เรามี
อายุยืนถึง 70 ปี ตกลงไหม???'

พระเจ้าตอบตกลง...

นั่นเป็นเหตุผลว่า...ทำไม???

ทำไมชีวิตของเราในช่วง 20 ปีแรกจึงเต็มไปด้วยความสนุกสนาน กิน นอน เล่นและไม่ต้องทำอะไรมากมาย
30 ปีต่อมา ต้องทำงานหนักทั้งวัน เพื่อสร้างครอบครัว
10 ปีต่อมา เกษียณอยู่ที่บ้าน เฝ้าหน้าบ้าน และตะคอกคนที่ผ่านไปมา
10 ปีต่อมา เป็นปู่/ย่า ตา/ยาย ที่ต้องทำหน้าลิง และเล่ห์กลต่างๆ เพื่อหลอกล่อหลานๆ!!!

อ่านจบแล้วก็ตั้งหน้าตั้งตาเป็น วัว กันต่อไปนะพี่น้อง...!!!

lynn@nice · 26 สิงหาคม 2010

หนุ่มเมืองแกลง · 26 สิงหาคม 2010

หน่วยรบทำลายใต้น้ำจู่โจม หรือ Navy Seal ของไทยเรานี่แหละ

ที่จริงหลายๆคนคงรู้จักอยู่แล้ว และคงเคยได้ฟังเรื่องของพวกเค้า ที่รู้สึกน้อยใจเล็กๆว่าทำไมคนอย่างพวกเค้า "ไม่เคยได้รับอะไรจากประเทศชาติเลย"

พวกเค้าเหนื่อยแทบตาบ เสี่ยงชีวิตแทบตาย ยศก็น้อยนิด เงินเดือนก็แค่พอประทังชีวิต
ทำงานเพื่อชาติ แต่ไม่เคยได้รับอะไรเลยทั้งๆที่พวกเค้ามีความสามารถมากขนาดนั้น
ผมเชื่อว่าถ้ามีคนแบบพวกเค้าสัก100คน ทำสิ่งที่รุนแรงขึ้นมา ก็สามารถทำให้ประเทศเรา
เกิลการโกลาหลได้ในทันที เพราะพวกเค้าไม่ธรรมดาอย่างมาก

เอาหล่ะมาถึงจุดนี้คงจะอยากรู้แล้วสินะว่าพวกเค้าจะแน่สักแค่ไหน ลองไปดูการฝึกของพวกเค้ากัน

ฝึกด้วยการแช่น้ำเย็นจัด-10องศาเซลเซียต

แช่น้ำตอนกลางคืนตื่นเช้ามาก็วิ่งแบกเรือยางอีก4ไมล์ เรือยางนั้นหนัก100กว่าโลนะ
แบกเรือไม่พอต้องแบกไม้พายอีก

ฝึกเช้ายันเย็นกันเลยทีเดียวไม่มีหยุด

ตกดึกก็ยังฝึกอยู่แต่เปลี่ยนมาเป็นแบบซุงท่อนใหญ่ๆ

หากใครที่ไม่ไหว ใจไม่สู้ สามารถมาสั่นระฆังลาออกได้สามารถมาสั่นได้ตลอด24ช.ม.

ต่อไปเป็นการว่ายน้ำรอบเกาะโดยไม่ใช้มือ (ทำได้ไง)

หลังจากมัดเสร็จก็จะมีเครื่องส่งตัวลงน้ำโดยระบบอัตโนมัติ

มีการดูแลแบบคนต่อคนเพื่อป้องกันการเสียชีวิต (แต่ในการฝึกไม่ใช่ว่าไม่มีคนตายนะ มีครับ!!!)

เรือยางนี่คือชีวิตของนักจู่โจมใต้น้ำ ไปไหนต้องเอาไปด้วย

ต่อไปเป็นการวิ่งเพื่อชีวิต เพราะขืนไม่วิ่งมีเนื้อกระจุย (ที่เห็นส่งให้กันคือระเบิดC4)

ก็อย่างที่เห็นถ้าไม่วิ่งมีกระจุย (คนเหล่านี้สามารถวิ่ง1ไมล์ได้ภายใน3นาที)

แม้แต่ช่างภาพก็ยังต้องเสี่ยงตายกับเขาด้วย

สรุปคือรอดหมด

สภาพแต่ละคนก็อย่างที่เห็น

อย่าคิดว่าแข็งแกร่งแค่ร่างกายจะรอด จิตใจก็ด้วยนะ ต่อไปเป็นการทดสอบจิตใจ

ที่เห็นคือศพจริงๆครับ คือเค้าจะเอาจดหมายซ่อนไว้ในศพแล้วให้แต่ละคนเข้าป่าช้าไปคนเดียว
แล้วก็อ่านข้อความนั้น จากนั้นวิ่งกลับมาอ่านข้อความข้างในให้ครูฝึกกัน

อันนี้เป็นการฝึกเดินในโคลนดูด

โคลนมันคงจะดูดจริงๆนั้นแหละ

หน้าแต่ละคนประมาณว่า....
ต่อไปเป็นการฝึกต่อการ ทรมาน ในกรณีที่ถูกจับเป็น เชลย

รอยสักแบบนี้คงไม่น่าดูสักเท่าไหร่

อันนี้คือให้เพื่อนทรมานกันเอง

ที่เห็นคือกัดหัวงูเป็นๆครับ เป็นการฝึกการดำรงชีพในป่า

รูปข้างล่างเรียกว่าท่า โหม่งโลก เป็นการฝึกความแข็งแรงของกะโหลก
*เกร็ดความรู้ ส่วนที่แข็งที่สุดของหัวคือหน้าผาก ส่วนที่อ่อนที่สุดของหัวคือกระโหลก
ส่วนสาเหตุที่ทุบท้ายทอยแล้วสลบเพราะบริเวณนั้นมีส่วนของเส้นประสาทที่เชื่อต่อจากสมอง
ไปสู่กระดูกสันหลัง จำให้ดีนะครับส่วนที่อ่อนที่สุดของหัวคือกระโหลกไม่ใช่ท้ายท้อย*

ใครอยากลองก็ได้นะ แต่ให้ทำบนพื้นนะไม่ใช่บนเตียง

ท่านี้เรียกว่าท่า ไถนา

ท่านี้คงไม่ต้องอธิบาย

แต่ถึงกระนั้น ก็ยังยิ้มได้

นี่ถือเป็นการทรมานอย่างนึงนะ

น้ำที่เห็นในถังนั้นเป็น ถังขี้ ครับ ขี้ของพวกเขาเองนี่แหละ

การฝึกอันนี้เหมือนจะเท่ครับ

เท่จริงๆ แต่ร้อนมั้ย? (ไม่น่าถามเนาะ)

สุดท้าย60กว่าคน เหลือคนที่เป็นยอดมนุษย์จริงอยู่แค่นี้(ในแต่ละปีมีคนจบหลักสูตรนี้ไม่เยอะหรอกคับ)

ขอขอบคุณเวบ www.atcloud.com สำหรับรูปภาพ

หลัก สูตรนักทำลายใต้น้ำจู่โจม(มนุษย์กบ)เป็นหลักสูตรรบพิเศษของกองทัพเรือใช้ ระยะเวลาในการฝึกตลอดหลักสูตร ๗ เดือนซึ่งถือว่าเป็นหลักสูตรการฝึกรบพิเศษที่นานที่สุดของไทย โดยแบ่งช่วงการฝึกออกเป็น ๕ ช่วงการฝึกที่สำคัญๆ

1) ช่วง แรกจะเป็นการแนะนำการฝึกและเตรียมการฝึกเบื้องต้นโดยใช้เวลาการฝึกประมาณ ๓ สัปดาห์ เป็นการแนะนำเรื่องการออกกำลังกายโดยใช้วิทยาศาตร์การกีฬา การวิ่ง,ว่ายน้ำ,แบกซุง,เรื่อยาง,เป้ทราย,ข้ามเครื่องกีดขวาง,ฯลฯ
2) ช่วงที่สองเป็นช่วงการฝึกล้วนๆ ไม่มีการแนะนำก็เป็นการฝึกอย่างที่แนะนำในช่วงแรกแหละครับใช้เวลาประมาณ ๖ สัปดาห์
3) ช่วง ที่สามเป็นช่วงสัปดาห์นรก ที่ว่านรกก็เพราะเป็นการฝึกต่อเนื่อง ๑๒๐ ชม.หรือห้าวันหกคืนโดยไม่มีการพักนอนถามว่าแล้วฝึกอะไรตั้งห้าวันหกคืนก็ฝึก อย่างที่เขาแนะนำในช่วงแรกแหละครับถ้าผ่านสัปดาห์นี้ได้ถึงจะเรี่มการเรียน
4)เป็นการเรียนความรู้ทั้งหมดที่หน่วยรบพิเศษควรจะรู้เช่น ดำน้ำ,ยิงปืน,ระเบิดทำลาย,การลาดตระเวน,ฯลฯ
ช่วง สุดท้ายเป็นช่วงการฝึกในภาคป่าภูเขาและภาคทะเลโดยใช้เวลาในการฝึกประมาณสอง เดือนจากนั้นก็สำเร็จหลักสูตรได้รับเครื่องหมายฉลามขาวมาติดที่หน้าอกข้าง ซ้ายและได้เป็นทหารเรือก็จะได้ค่าฝ่าอันตรายในทุกๆเดือน

กว่าจะได้คนแบบพวกเค้ามา1คนมันไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ใช้ทั้งงบประมาณและเวลาเยอะมาก
อยากให้ท่านผู้บังคับบัญชาหลายๆท่าน พิจารณาให้ดีก่อนนำบุคคลเหล่านี้ไปใช้งาน
ให้เขารู้สึกภูมิใจกับงานที่เค้าทำว่า ถูกฝึกมาเพื่อสิ่งนี้
ส่วนประชาชนอย่างเราๆก็อย่าลืมนึกถึงพวกเขาซะหล่ะ

วันนี้ผมได้ทำตามสิ่งที่พวกเขาขอให้ผมทำแล้ว ผมแชร์ความรู้สึกของพวกเขาให้พวกคุณฟังแล้ว แล้วคุณเข้าใจความรู้สึกของพวกเค้ามั้ย

lynn@nice · 26 สิงหาคม 2010

แล้วคุณ...อาจจะไม่บ่นอีก‏

If you think you are unhappy, look at them.
ถ้าคิดว่าคุณไม่มีความสุข ลองดู คนพวกนี้

If you think you don't have many friends.
ถ้าคิดว่าคุณไม่มีเพื่อน .......

If you complain about your transport system, how about theirs?
ถ้าไม่ชอบ ระบบขนส่งมวลชนของคุณ ... ดูคนพวกนี้สิ

If your society is unfair to you, how about her?
ถ้าคุณคิดว่าไม่ได้รับความยุติธรรม . .. แล้วเธอละ

There are many things in your life that will catch your eye but only a few will catch your heart---- pursue those.
มีึหลายสิ่งในชีวิตที่ คุณเห็นได้ด้วยตา แต่มีเพียงจำนวนน้อย ที่จะจับใจคุณ .... จงหาให้พบ

เกลียดผัก .....

ศิษย์หลวงปู่กวย009 · 26 สิงหาคม 2010

tomsignal said: ↑

สวัสดีครับ

มีใครเก็บ หลวงพ่อลออ บ้างครับผมอ่านได้ข่าวมาไม่ค่อยดี

Click to expand...

THANACHAI · 26 สิงหาคม 2010

สวัสดีครับพี่หนุ่ม...และทุกท่าน...
ไปอ่านเจอมา..เลยนำมาฝากกัน..

อิทธิฤทธิ์ของพระเครื่องพระบูชา มีจริงหรือ?
หลายท่านคงได้ข่าวกันมาบ้างว่า “ดินเมืองไทยแพงที่สุดในโลก” ในที่นี้มิได้หมายถึง ‘ที่ดิน’ นะครับ แต่หมายถึงเศษดินก้อนเล็กที่คณาจารย์โบราณนำมาสร้างเป็นรูปสมมุติแห่งองค์ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า หรือเป็นรูปสมมุติของท่านอาจารย์ผู้สถาปนาพระเครื่องขึ้นเอง

เหตุที่กล้ากล่าวดังนี้ เพราะในปัจจุบันมีนักนิยมสะสมพระเครื่อง พระบูชาในเมืองไทยตื่นตัวกันมากขึ้น มิหนำซ้ำยัง แพร่ไปจนถึงต่างประเทศ ยกตัวอย่างเช่น ไต้หวัน ฮ่องกง หรือแม้กระทั่งที่อเมริกาก็ยังมีคนไทยไปเปิดศูนย์พระเครื่องถึงที่นั่น

เคยมีคนทำประวัติศาสตร์เอาไว้ในการ เช่าพระเครื่องมาบูชาสูงสุดเป็นจำนวนถึงเจ็ดล้านบาทต่อองค์ หลายท่านอาจจะตาเหลือกเพราะนึกไม่ถึงใช่ไหมครับว่า ในโลกนี้จะมีคนบ้าระห่ำถึงขนาดนั้นหรือ คนที่ใจถึง ขนาดควักกระเป๋าเอาเงินจำนวนหลาย ๆ ล้านแลกพระเครื่ององค์เล็ก ๆ ซึ่งมีขนาดกว้างคูณยาวไม่กี่เซนติเมตรมีจริง ๆ หรือ...

...ผมขอยืนยัน นอนยัน และนั่งยันด้วยเกียรติของตนว่ามีจริง ๆ ครับ แต่อย่าให้ผมออกชื่อเสียงเรียงนามนั่นเลย เพราะไม่ได้ขออนุญาตท่านไว้

ด้วยเหตุนี้พระเครื่องชั้นเลิศทั้งหลายจึงเป็นที่ ปรารถนาของทุก ๆ คน เพราะอย่างน้อยถ้านำออกให้เหล่า ผู้มีเงินระดับมหาเศรษฐีเช่าบูชาละก็...มีสิทธิ์แก้จนไปได้นานทีเดียว...

ที่กล่าวเกริ่นมาตั้งแต่ต้นนั้นมิใช่ผู้เขียนมี เจตนาให้ท่านทั้งหลายยึดอาชีพพุทธพาณิชย์ หากแต่ ต้องการให้เห็นภาพพจน์จริง ๆ ของคำว่า ‘ดินเมืองไทยแพงที่สุดในโลก’ เท่านั้น แต่ทั้งนี้และทั้งนั้นก็มิได้หมายความว่า พระเครื่องจะมีราคาสูงในทุกรุ่น ทุกพิมพ์ ทั้งหมดขึ้นอยู่กับดีมาน-ซัพพลาย...คือสิ่งของกับความต้องการของคน...เพียง แต่พระเครื่องนั้นต่างกับสินค้าก็คือ...

...พุทธคุณ...และประสบการณ์ของท่านประจักษ์ขลังแค่ ไหน?

ถ้าพระเครื่องนั้นมีผู้นำท่านไปขึ้นคอ หรือนำไปบูชาแล้วเกิดมงคลในชีวิตจนชีวิตก้าวหน้า ทั้งหน้าที่การงานและการเงิน หรือสามารถแสดงให้เห็นประจักษ์ด้านแคล้วคลาดคงกระพันขึ้น คนก็จะดิ้นรนเสาะหากัน เมื่อคนเสาะหามาก จำนวนพระมีน้อยก็เป็นธรรมดาที่ต้องมีการแข่งขันขึ้น การแข่งขันก็จำจะต้องใช้เงินทุ่มตามกำลังที่ตนมี...นั่นคือเหตุผล ว่าทำไมดินเมืองไทยจึงแพงที่สุดในโลก...

มาถึงตรงนี้จึงเป็นคำถามตามที่จั่วหัวเอาไว้ว่า อิทธิฤทธิ์ ของพระเครื่อง-พระบูชามีจริงหรือ? คำถามตรงนี้ ก็คล้ายกับคำถามที่ว่าตายแล้วสูญหรือเปล่า…? เพราะเป็นปัญหาค่อนข้างนามธรรม และหาข้อยุติยาก

...เป็นเรื่อง ‘ปัจจัตตัง’

หมายถึงเป็นเรื่องรู้ได้เฉพาะตน...กับผู้ที่ประสบพบ เห็นเท่านั้น แต่ถ้าเราท่านเป็นผู้ที่ศึกษาและ ติดตามข่าวคราวอย่างละเอียดใกล้ชิด ก็จะเห็นว่า พุทธคุณของพระเครื่องเคยก่ออภินิหารช่วยชีวิตคนจากการถูกไล่ล่าหมายปองชีวิต มาก็มาก และที่เป็นข่าวกันครึกโครมเมื่อไม่นานมานี้ก็คือ พระของขวัญวัดปากน้ำรุ่นสี่ สามารถคุ้มกันคมกระสุน สงครามจากปืนอาก้าไม่ให้ทะลุเนื้อหนังของสตรีผู้หนึ่งไว้ได้ กับอีกหลาย ๆ ครั้งถ้าจะยกขึ้นมาเขียนก็คงมีหน้ากระดาษให้ไม่พอ

คำถามที่ตามมาก็คือ พระ เครื่องเหล่านั้นมีฤทธานุภาพได้อย่างไร? ถ้าจะตอบแบบกำปั้นทุบดินก็ ไม่ยาก...คืออำนาจจากพุทธคุณ ธรรมคุณ และสังฆคุณ...

แต่ถ้าจะให้อธิบายอย่างชัดเจนกว่านี้ก็คือ...สิ่ง ที่ป้องกันอันตรายเหล่านั้นให้กับผู้ครอบครองวัตถุมงคลเหล่านั้นคือ ‘พลังจิต’ ที่บรรจุอยู่ในพระเครื่องด้วยวิธีการและพิธีกรรมของเหล่าคณาจารย์ผู้สร้าง

ข้อยืนยันได้มาจากคัมภีร์วิสุทธิมรรค...ซึ่งพระ พุทธองค์เคยบัญญัติไว้สำหรับเหล่าโยคาวจร ใช้สร้าง ทิพยอำนาจ หรืออภิญญาทางจิต...

...อำนาจเหนือธรรมชาติมีอยู่อำนาจเดียวคือ อำนาจจิตที่ได้จาก ‘ฌาน’

ฉะนั้น พระเครื่องหรือวัตถุมงคล ต่าง ๆ จะเข้มขลังได้นั้นต้องมาจากพิธีกรรมอันถูกต้องและกำลังจิตของท่านผู้สร้าง ไม่ใช่ใครนึกอยากจะทำก็ทำได้

ครับ...ถึงทำได้ก็ไม่ขลัง...

ผู้เขียนเคยเรียนถามท่านเกจิฯ รูปหนึ่งที่โด่งดังมากในอดีต และปัจจุบันนี้ท่านได้มรณภาพไปแล้วว่า ...พระ เครื่องของท่านศักดิ์สิทธิ์จริงหรือไม่…?

ท่านตอบว่าอย่างนี้ครับ...ดินเป็นของมีคุณ เป็นส่วนหนึ่งของพระแม่ ธรณี...พระแม่ธรณีมีคุณกับทุกคน ในร่างกายเราก็มีธาตุดิน...เพราะ ฉะนั้นเฉพาะคุณของพระธรณีก็ศักดิ์สิทธิ์อยู่แล้ว ส่วนการปลุกเสกก็ไม่ได้ใช้อะไร นอกจากเจริญคุณแห่งพระพุทธเจ้า พระธรรมเจ้า และพระสังฆเจ้า คุณทั้งสามประการ เป็นคุณศักดิ์สิทธิ์ ส่วนประการ สุดท้ายคือจิตของผู้สร้างกับผู้นำไปใช้...จิตของผู้สร้างถ้าเป็นผู้ สำเร็จทางจิตสูง ความเข้มขลังก็มากขึ้น ประกอบกับการสร้างมีเจตนาบริสุทธิ์ก็จะดีมากขึ้นไปอีก

ส่วนจิตของผู้ใช้ก็คือ...ผู้อาราธนาพระเครื่องไว้ คุ้มครองตน ต้องเป็นคนมีใจประเสริฐ มีศีลธรรม...คน จิตใจงาม มีศีล ทาน ภาวนา ย่อมได้รับผลดีกว่าคนจิตใจไม่งามเป็นธรรมดา...

“จิตของพระเกจิฯ ที่ปลุกเสกหรืออธิษฐานให้พระเครื่องมีฤทธิ์ได้ ควรมีจิตระดับไหน?” นั่นคือคำถามของผู้ เขียน...ท่านก็ตอบด้วยรอยยิ้ม...

“อย่าง น้อยควรได้ถึงฌานสี่ (จตุตถฌาน) ต้องเดินจิต ให้ถึงที่สุดของฌานแล้วถอยลงมาที่อุปจารสมาธิ ค่อยอธิษฐานให้วัตถุมงคลเป็นไปตามที่ต้องการ” ทั้งหมดคือคำยืนยันจากพระสงฆ์รูปหนึ่ง ที่ผู้เขียนยกย่องท่านเป็นพระอริยเจ้า ท่าน ว่าของท่านอย่างนั้น จริงเท็จท่านผู้อ่านลองพิจารณาดูก็แล้วกัน

หากจะถามความรู้สึกคิดเห็นของภูเตศวรว่าเป็นยังไง...ก็ต้องขอกราบ เรียนกันตรงนี้เลยละครับว่า...
พุทธัง สรณัง คัจฉามิ
ธัมมัง สรณัง คัจฉา มิ
สังฆัง สรณัง คัจฉา มิ

ชนชาวพุทธนั้นยึดพระรัตนตรัย เป็นสรณะ พระเครื่องเป็นรูปสมมุติแห่งพระพุทธเจ้า พระธรรมเจ้า และพระสังฆเจ้า มีไว้กับตัวเพื่อระลึกถึง...เป็น เครื่องเตือนใจยามว้าวุ่น ยามหวาดหวั่นต่อภยันตรายทั้งปวง จะอย่างไรพระเครื่องก็เป็นเครื่องมงคลย่อมต้องเป็นสิ่งดี ที่มีดีในตัวเองอยู่แล้ว

และผมเชื่อว่า ถ้าพระเครื่องไม่มีฤทธิ์อำนาจจริง คนทั้งหลายจากโบราณกาลจนถึงปัจจุบันนี้ก็คงไม่ให้ความเชื่อถือมาขนาดนี้ จนกล้ากล่าวได้ว่า...

...ไม่มีพระมหากษัตริย์พระองค์ใด ในแผ่นดินสยาม ไม่เชื่อถือในวัตถุมงคล

โดยเฉพาะทุกพระองค์ที่เป็นจอมทัพด้วย แล้ว ต้องพึ่งพุทธคุณคุ้มครองกายยามออกศึกทั้ง สิ้น...

ถึงตรงนี้บางท่านอาจจะถามว่า “แล้วเราจะเลือกใช้พระเครื่องอย่างไร?” ภูเตศวรขอกราบเรียนอย่างนี้ครับ...

ไม่จำเป็นต้องเลือกหาหรือขวนขวายใช้ทรัพย์มากมาย เป็นหมื่นเป็นแสนแลกเปลี่ยนมา...เพราะพระแพงไม่จำเป็นต้องดีกว่าพระถูกเสมอ ไป เพียงแต่เพราะเป็นรุ่นหายาก ทำให้คนแข่งขันกันเอาไว้เพื่ออวดบารมีก็มีถมไป...

ตรงนี้ขอยกตัวอย่างสักนิด...บ่อยครั้งที่คนมีพระ สมเด็จวัดระฆังฯ ราคาหลายล้านห้อยคอ ถูกยิงล้มตายมาก็มาก แต่ บางรายห้อยพระราคาไม่กี่สิบบาท แคล้วคลาดความตายมาก็เยอะ ทั้ง หลายนั้นขึ้นอยู่กับผู้ใช้ด้วย อย่างที่กล่าวไว้ ข้างต้น ผู้ใช้ต้องเป็นคนมีศีลธรรมจึงจะได้ผลจริง

ข้อแนะนำ...ในการเลือกพระเครื่องเอาไว้เป็นมงคลกับ ตัวเองมีดังนี้...

1. จริยาวัตรของพระสงฆ์หรือเกจิฯ ที่สร้าง ดีหรือไม่ดี

2. เจตนาของผู้สร้างเพื่อผลทางพุทธพาณิชย์ หรือหวังช่วยสัตว์โลกตามวิสัยมีเมตตาธรรม ถ้าเป็นไปโดยความบริสุทธิ์ถือว่าเป็นมหาวัตถุมงคล

3. วัตถุมงคลควรจะได้รับจากมือ หรือจากสำนักต่าง ๆ โดยตรงเพื่อผลทางจิตวิทยาและความเชื่อมั่นว่า วัตถุ นั้นมิได้แปลกปลอม บวกกับมั่นใจในเจตนาของผู้มอบให้โดยเฉพาะ

4. การสวมใส่ควรอาราธนาและอธิษฐานจิตทุกครั้ง

ทั้งหมดคือข้อแนะนำโดยสังเขป แต่ อยากจะเตือนใจท่านผู้อ่านไว้สักนิด...วัตถุ มงคลนั้นมีเอาไว้เป็นข้อเตือนใจและช่วยเราจากภัยต่าง ๆ ได้ในบางกรณีเท่านั้น การแขวนพระเครื่องมิได้หมาย ความว่าผู้ใช้จะพ้นจากนิสัยแห่งกรรมและความตาย เพราะ แม้แต่ผู้สร้างยังตาย แล้วคนใช้จะหนีพ้นได้อย่างไร ?

ฉะนั้น มีพระเครื่องดีแล้ว คนใช้ต้องดีด้วย ไม่ประมาทต่อการก่อกรรม ทั้งปวง

แม้ยาม ตายก็อุ่นใจว่า ไม่หลงทางสู่อบายภูมิ

อิทธิฤทธิ์ของพระเครื่องพระบูชา มีจริงหรือ? - วัดป่าขมิ้นน้อยโนนมาลัย

Norragate · 26 สิงหาคม 2010

ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆในช่วงเวลาที่ดีๆแบบนี้ครับ...(^_^)..

Suppasit_S · 26 สิงหาคม 2010

S.E.A.L. พวกนี้ไม่ใช่คนครับ แต่เป็นยอดคน ขอคารวะและยกย่องทหารแท้ๆทุกท่านครับ

เคยไปติดต่อที่ขนส่ง คนเยอะมากครับ มีนายพันมาติดต่อด้วยเห็นเลยครับ แตกต่างจริงๆครับ เขาไม่ได้เบ่งอะไรนะครับ แต่ดูองอาจ น่าชื่นชมจริงๆ เอ หรือตูจะเบี่ยงเบน ???

หนุ่มเมืองแกลง said: ↑

หน่วยรบทำลายใต้น้ำจู่โจม หรือ Navy Seal ของไทยเรานี่แหละ

ที่จริงหลายๆคนคงรู้จักอยู่แล้ว และคงเคยได้ฟังเรื่องของพวกเค้า ที่รู้สึกน้อยใจเล็กๆว่าทำไมคนอย่างพวกเค้า "ไม่เคยได้รับอะไรจากประเทศชาติเลย"

พวกเค้าเหนื่อยแทบตาบ เสี่ยงชีวิตแทบตาย ยศก็น้อยนิด เงินเดือนก็แค่พอประทังชีวิต
ทำงานเพื่อชาติ แต่ไม่เคยได้รับอะไรเลยทั้งๆที่พวกเค้ามีความสามารถมากขนาดนั้น
ผมเชื่อว่าถ้ามีคนแบบพวกเค้าสัก100คน ทำสิ่งที่รุนแรงขึ้นมา ก็สามารถทำให้ประเทศเรา
เกิลการโกลาหลได้ในทันที เพราะพวกเค้าไม่ธรรมดาอย่างมาก

เอาหล่ะมาถึงจุดนี้คงจะอยากรู้แล้วสินะว่าพวกเค้าจะแน่สักแค่ไหน ลองไปดูการฝึกของพวกเค้ากัน

ฝึกด้วยการแช่น้ำเย็นจัด-10องศาเซลเซียต

แช่น้ำตอนกลางคืนตื่นเช้ามาก็วิ่งแบกเรือยางอีก4ไมล์ เรือยางนั้นหนัก100กว่าโลนะ
แบกเรือไม่พอต้องแบกไม้พายอีก

ฝึกเช้ายันเย็นกันเลยทีเดียวไม่มีหยุด

ตกดึกก็ยังฝึกอยู่แต่เปลี่ยนมาเป็นแบบซุงท่อนใหญ่ๆ

หากใครที่ไม่ไหว ใจไม่สู้ สามารถมาสั่นระฆังลาออกได้สามารถมาสั่นได้ตลอด24ช.ม.

ต่อไปเป็นการว่ายน้ำรอบเกาะโดยไม่ใช้มือ (ทำได้ไง)

หลังจากมัดเสร็จก็จะมีเครื่องส่งตัวลงน้ำโดยระบบอัตโนมัติ

มีการดูแลแบบคนต่อคนเพื่อป้องกันการเสียชีวิต (แต่ในการฝึกไม่ใช่ว่าไม่มีคนตายนะ มีครับ!!!)

เรือยางนี่คือชีวิตของนักจู่โจมใต้น้ำ ไปไหนต้องเอาไปด้วย

ต่อไปเป็นการวิ่งเพื่อชีวิต เพราะขืนไม่วิ่งมีเนื้อกระจุย (ที่เห็นส่งให้กันคือระเบิดC4)

ก็อย่างที่เห็นถ้าไม่วิ่งมีกระจุย (คนเหล่านี้สามารถวิ่ง1ไมล์ได้ภายใน3นาที)

แม้แต่ช่างภาพก็ยังต้องเสี่ยงตายกับเขาด้วย

สรุปคือรอดหมด

สภาพแต่ละคนก็อย่างที่เห็น

อย่าคิดว่าแข็งแกร่งแค่ร่างกายจะรอด จิตใจก็ด้วยนะ ต่อไปเป็นการทดสอบจิตใจ

ที่เห็นคือศพจริงๆครับ คือเค้าจะเอาจดหมายซ่อนไว้ในศพแล้วให้แต่ละคนเข้าป่าช้าไปคนเดียว
แล้วก็อ่านข้อความนั้น จากนั้นวิ่งกลับมาอ่านข้อความข้างในให้ครูฝึกกัน

อันนี้เป็นการฝึกเดินในโคลนดูด

โคลนมันคงจะดูดจริงๆนั้นแหละ

หน้าแต่ละคนประมาณว่า....
ต่อไปเป็นการฝึกต่อการ ทรมาน ในกรณีที่ถูกจับเป็น เชลย

รอยสักแบบนี้คงไม่น่าดูสักเท่าไหร่

อันนี้คือให้เพื่อนทรมานกันเอง

ที่เห็นคือกัดหัวงูเป็นๆครับ เป็นการฝึกการดำรงชีพในป่า

รูปข้างล่างเรียกว่าท่า โหม่งโลก เป็นการฝึกความแข็งแรงของกะโหลก
*เกร็ดความรู้ ส่วนที่แข็งที่สุดของหัวคือหน้าผาก ส่วนที่อ่อนที่สุดของหัวคือกระโหลก
ส่วนสาเหตุที่ทุบท้ายทอยแล้วสลบเพราะบริเวณนั้นมีส่วนของเส้นประสาทที่เชื่อต่อจากสมอง
ไปสู่กระดูกสันหลัง จำให้ดีนะครับส่วนที่อ่อนที่สุดของหัวคือกระโหลกไม่ใช่ท้ายท้อย*

ใครอยากลองก็ได้นะ แต่ให้ทำบนพื้นนะไม่ใช่บนเตียง

ท่านี้เรียกว่าท่า ไถนา

ท่านี้คงไม่ต้องอธิบาย

แต่ถึงกระนั้น ก็ยังยิ้มได้

นี่ถือเป็นการทรมานอย่างนึงนะ

น้ำที่เห็นในถังนั้นเป็น ถังขี้ ครับ ขี้ของพวกเขาเองนี่แหละ

การฝึกอันนี้เหมือนจะเท่ครับ
เท่จริงๆ แต่ร้อนมั้ย? (ไม่น่าถามเนาะ)

สุดท้าย60กว่าคน เหลือคนที่เป็นยอดมนุษย์จริงอยู่แค่นี้(ในแต่ละปีมีคนจบหลักสูตรนี้ไม่เยอะหรอกคับ)

ขอขอบคุณเวบ www.atcloud.com สำหรับรูปภาพ

หลัก สูตรนักทำลายใต้น้ำจู่โจม(มนุษย์กบ)เป็นหลักสูตรรบพิเศษของกองทัพเรือใช้ ระยะเวลาในการฝึกตลอดหลักสูตร ๗ เดือนซึ่งถือว่าเป็นหลักสูตรการฝึกรบพิเศษที่นานที่สุดของไทย โดยแบ่งช่วงการฝึกออกเป็น ๕ ช่วงการฝึกที่สำคัญๆ

1) ช่วง แรกจะเป็นการแนะนำการฝึกและเตรียมการฝึกเบื้องต้นโดยใช้เวลาการฝึกประมาณ ๓ สัปดาห์ เป็นการแนะนำเรื่องการออกกำลังกายโดยใช้วิทยาศาตร์การกีฬา การวิ่ง,ว่ายน้ำ,แบกซุง,เรื่อยาง,เป้ทราย,ข้ามเครื่องกีดขวาง,ฯลฯ
2) ช่วงที่สองเป็นช่วงการฝึกล้วนๆ ไม่มีการแนะนำก็เป็นการฝึกอย่างที่แนะนำในช่วงแรกแหละครับใช้เวลาประมาณ ๖ สัปดาห์
3) ช่วง ที่สามเป็นช่วงสัปดาห์นรก ที่ว่านรกก็เพราะเป็นการฝึกต่อเนื่อง ๑๒๐ ชม.หรือห้าวันหกคืนโดยไม่มีการพักนอนถามว่าแล้วฝึกอะไรตั้งห้าวันหกคืนก็ฝึก อย่างที่เขาแนะนำในช่วงแรกแหละครับถ้าผ่านสัปดาห์นี้ได้ถึงจะเรี่มการเรียน
4)เป็นการเรียนความรู้ทั้งหมดที่หน่วยรบพิเศษควรจะรู้เช่น ดำน้ำ,ยิงปืน,ระเบิดทำลาย,การลาดตระเวน,ฯลฯ
ช่วง สุดท้ายเป็นช่วงการฝึกในภาคป่าภูเขาและภาคทะเลโดยใช้เวลาในการฝึกประมาณสอง เดือนจากนั้นก็สำเร็จหลักสูตรได้รับเครื่องหมายฉลามขาวมาติดที่หน้าอกข้าง ซ้ายและได้เป็นทหารเรือก็จะได้ค่าฝ่าอันตรายในทุกๆเดือน

กว่าจะได้คนแบบพวกเค้ามา1คนมันไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ใช้ทั้งงบประมาณและเวลาเยอะมาก
อยากให้ท่านผู้บังคับบัญชาหลายๆท่าน พิจารณาให้ดีก่อนนำบุคคลเหล่านี้ไปใช้งาน
ให้เขารู้สึกภูมิใจกับงานที่เค้าทำว่า ถูกฝึกมาเพื่อสิ่งนี้
ส่วนประชาชนอย่างเราๆก็อย่าลืมนึกถึงพวกเขาซะหล่ะ

วันนี้ผมได้ทำตามสิ่งที่พวกเขาขอให้ผมทำแล้ว ผมแชร์ความรู้สึกของพวกเขาให้พวกคุณฟังแล้ว แล้วคุณเข้าใจความรู้สึกของพวกเค้ามั้ย
Click to expand...

Norragate · 26 สิงหาคม 2010

อยากจะเตือนใจท่านผู้อ่านไว้สักนิด...วัตถุ มงคลนั้นมีเอาไว้เป็นข้อเตือนใจและช่วยเราจากภัยต่าง ๆ ได้ในบางกรณีเท่านั้น การแขวนพระเครื่องมิได้หมาย ความว่าผู้ใช้จะพ้นจากนิสัยแห่งกรรมและความตาย เพราะ แม้แต่ผู้สร้างยังตาย แล้วคนใช้จะหนีพ้นได้อย่างไร ?
-----------------------------------------------------------

ประโยคนี้...กระทุ้งสติเข้าอย่างแรงจริงๆครับ.....(^_^)...ขอบคุณบทความดีๆที่เป็นเสมือนเครื่องเตือนสติให้ชาวพุทธอย่างผมครับ..

หนุ่มเมืองแกลง · 26 สิงหาคม 2010

ไปประชุมข้างนอกก่อนครับ ขอบคุณเพื่อนๆทุกคน ที่ร่วมให้ข้อคิดดีๆ

เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

แนะนำพระดี มีพลังมหัศจรรย์ อาถรรพ์หนุนชีวิต อิทธิฤทธิ์มหาศาล

fox2008 เป็นที่รู้จักกันดี

เทพทอง เป็นที่รู้จักกันดี

หนุ่มเมืองแกลง เป็นที่รู้จักกันดี

9046 เป็นที่รู้จักกันดี

หนุ่มเมืองแกลง เป็นที่รู้จักกันดี

ไฟล์ที่แนบมา:

i7181.jpg

ji618.jpg

m4181.jpg

Norragate เป็นที่รู้จักกันดี

ekarad เป็นที่รู้จักกันดี

หนุ่มเมืองแกลง เป็นที่รู้จักกันดี

ไฟล์ที่แนบมา:

mk234.jpg

ut914.jpg

ekarad เป็นที่รู้จักกันดี

หนุ่มเมืองแกลง เป็นที่รู้จักกันดี

lynn@nice เป็นที่รู้จักกันดี สมาชิก Premium

lynn@nice เป็นที่รู้จักกันดี สมาชิก Premium

หนุ่มเมืองแกลง เป็นที่รู้จักกันดี

lynn@nice เป็นที่รู้จักกันดี สมาชิก Premium

ศิษย์หลวงปู่กวย009 เป็นที่รู้จักกันดี

THANACHAI เป็นที่รู้จักกันดี

Norragate เป็นที่รู้จักกันดี

Suppasit_S เป็นที่รู้จักกันดี

Norragate เป็นที่รู้จักกันดี

หนุ่มเมืองแกลง เป็นที่รู้จักกันดี

แชร์หน้านี้

แชร์หน้านี้

เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

แนะนำพระดี มีพลังมหัศจรรย์ อาถรรพ์หนุนชีวิต อิทธิฤทธิ์มหาศาล

ไฟล์ที่แนบมา:

i7181.jpg

ji618.jpg

m4181.jpg

ไฟล์ที่แนบมา:

mk234.jpg

ut914.jpg

แชร์หน้านี้

การค้นหาที่มีประโยชน์

ติดต่อเรา