การปฏิบัติสมาธิเพื่อสุขภาพกายและจิตให้เหนือธรรมดาตามในทางพุทธศาสนา

วันอาทิตย์มาคุยกันครับ ขี่เกียจเขียนมาคุยดีกว่านะ

 

ตอนนี้ ปรับความเข้าใจอารมณ์ตัวเอง ฮ่าๆ เบลอๆ

เมื่อวานก็นั่ง แบบ ไม่ได้อะไรเลย ไม่ได้นับอะไรเลย แค่จะนั่งดูจิต

ถ้าหมกมุ่น จิตก็วิตกฟุ้งซ่าน เมื่อปล่อยไป ไม่ตาม ก็เบาบาง ใกล้จะเรียกว่า กาย กับ ใจ แยกกัน

 

ส่งการบ้านคืนที่สาม หลังสวดมนต์ไหว้พระเสร็จ นั่งสมาธิปฎิบัติภาวนาบทที่หนึ่ง เร่ิม นับลมหายใจ และ ภาวนาพุทโธตามลำดับ คืนนี้นับได้ดี มีสติ รู้สึกว่ามีใครนั่งร่วมด้วยและแสงสว่างจ้ามาก จนบางครั้งรู้สึกแสบตาใน(หลับตาอยู่) เริ่มมีอาการหนืดๆ ทั่วไปหน้า ดึงย้ายไปมา พร้อมกับบริเวณคิ้วเหมือนถูกดึงๆ หนืดๆ พยายามไม่สนใจนับไปเรื่อยๆ เริ่มเข้าเกศา พยายามรัวๆ เร็ว หลงนิดหน่อยกับการนับแต่พยายามกะประมาณเอาบางครั้ง มีขยับขาบ้าง แต่ยังไม่หลุดภาวนา นั่งจนครบบท ออกสมาธิ วันนี้นั่งได้รวม 1.25 ชั่วโมง ไม่รวมสวดมนต์

ตอนเช้าตื่นมาจิตยังรู้สึกนับอยู่ก็เลยนั่งสมาธิ แบบสั้นๆ ประมาณ 20 นาทีจนจิตคลายแล้วจึงออก แผ่เมตตาและอุทิศส่วนกุศล (ไม่ทราบ ผิดระเบียบอะไรหรือเปล่าค่ะอาจารย์ เพราะมีเวลาน้อยก็เลยบอกจิตว่าขอทำแป๊บเดียวน๊ะต้องรีบไปทำงาน) ขอบพระคุณค่ะ

 

กลับมาส่งการบ้านแล้วค่ะหลังจากที่ขี้เกียจไปเสียนาน กลับมาคราวนี้มีสมาชิกใหม่เพิ่มขึ้นด้วย สมาชิกเก่าก็ยังอยู่กันพร้อมหน้า ดีจังเลย

ก่อนอื่นต้องขอบคุณข้อคิดเรื่องกบเหลาดินสอไฟฟ้าของ พี่พลังไฟ เป็นอย่างมากที่ทำให้ยุ้ยกลับมาฝึกอีกครั้ง จริงดังคำที่พี่พลังไฟว่าทุกประการ เราเจอกบเหลาไฟฟ้าแล้ว ยังมั่วแต่ทำอะไรอยู่ก็ไม่รู้ เสียดายเวลาอย่างที่สุด ต้องขอขอบพระคุณอย่างที่สุดค่ะ และก็ข้อคิดเรื่อง กล้า กับ กลัว ก็โดนใจสุด ๆ เลยค่ะ

ไม่นอกเรื่องแล้วดีกว่า

ส่งการบ้านค่ะ

เมื่อวาน (27 ตค 53) ฝึกในบทที่ 1 ตอนเย็นค่ะ ไม่เห็นอะไร มีหลงนิดหน่อยค่ะ แต่ปวดที่เข่าขวาค่ะ ปกติถ้าฝึกจะไม่ปวดค่ะ แค่เหน็บชาอย่างเดียวค่ะ

ตอนประมาณ 3 ทุ่ม ครึ่ง ฝึกอีกครั้ง ในบทที่ 1 และ 2 ค่ะ สงบได้เร็วขึ้นค่ะ แต่ว่า ที่คอมันจะหมุนตลอดเวลาเลยค่ะ มีหมุนวนรอบหลายครั้ง บางครั้งก้มหน้า ลองฝืนดูเงยก็กลับมาก้มเหมือนเดิม บางครั้งเงย บางครั้งเอียงช้าย บางครั้งเอียงขวา บางครั้งเหมือนหน้าจะคว่ำแต่ก็ไม่คว่ำ ยุ้ยก็พยายามประคองจนจบบทที่ 2 ค่ะ แต่บทที่ 2 ก็มีหลุดบ้างเหมือนกัน
พยายามจะฝืนสังขารไปบทที่ 3 ไม่ไหวค่ะ ปวดหัวเข่าขวาค่ะ เหน็บชาหายเร็วกว่าตอนเย็น ค่ะ

ตื่นมาตอนตี 2 ครี่ง มันตื่นเองค่ะ พยายามจะหลับต่อแต่หลับไม่ลงแล้ว ก็เลยนั่งทำอะไรไปเรื่อย พอตี 4 ก็ฝึกในบทที่ 2 อย่างเดียว อาการเป็นเหมือนเดิมค่ะ หัวหมุนค่ะ แต่ก็พยายามประคองมือไม่ให้หลุดจากกัน และก็ประคองไปจนจบบทที่ 2 ค่ะ จะพิจารณาให้นาน ๆ ก็ไม่ไหวค่ะปวดเข่าขวาอีกแล้ว ก็เลยแผ่เมตตา บอกว่า ถ้าเจ้ากรรมนายเวรมาทำให้เจ็บที่เข่า ก็ขอให้รับความเจ็บพร้อมกับบุญนี้ไปแล้วขอให้ อโหสิกรรมให้กับข้าพเจ้าด้วย
จากนั้นก็แผ่เมตตาทั้งหมด แล้วออกจากสมาธิ

วันนี้ (28 ตค 53) จะเริ่มฝึกบทที่ 3 ค่ะ

อาจารย์ค่ะทำไมยุ้ยรู้สึกขนลุกที่กระหม่อมตลอดเลยแถมบางครั้งทำให้ปวดหัวด้วยค่ะ

ขอขอบพระคุณอาจารย์เป็นอย่างสูงค่ะที่อดทนสั่งสอนศิษย์หัวขี้เลื้อยแถมยังขี้กลัว ขี้เกียจคนนี้ ขอขอบพระคุณจริง ๆ ค่ะ

คำสอนของอาจารย์ว่า ดูรู้และละวาง มีค่าสำหรับยุ้ยเสมอ เวลามีเรื่องมากระทบใจจะใช้คำนี่สอนตัวเองเสมอ ตอนนี้พยายามรักษาศีล 5 ไม่ให้ขาดตกบกพร่อง ค่ะ แต่บางครั้งก็มีอดไม่ได้ เลยศีลขาดไปโดยปริยาย อย่างเรื่องการนินทาเนี้ย ทำยากมากเลยค่ะ แล้วเรื่องฆ่าสัตว์อีกอันนี้ก็ทำยากค่ะโดยเฉพาะมดต้องคอยเลี่ยงกันตลอดบางครั้งก็เลี่ยงไม่ได้ ก็ผิดศีลกันไป เหอออออ

ใครบอกว่าความดีทำง่ายไม่จริงเลย ทำยากยิ่งกว่าความชั่วอีก

แต่ยุ้ยจะบอกตัวเองเสมอว่า วันนี้ทำไม่ได้วันหน้าก็ต้องทำได้ โอกาสเป็นของคนที่ลงมือทำเสมอ โอ๊ยพูดมากแล้วเดี่ยวอาจารย์จะรำคาญ หายไปนาน ก็เลยคิดถึงอาจารย์และเพื่อนทุกคน

พรุ่งนี้จะมารายงานผลสำหรับการฝึกบทที่ 3 ครั้งแรกค่ะ ต้องบอกอาจารย์ไว้ก่อนจะได้เป็นการบังคับตังเองไปในตัว

 

ส่งการบ้านค่ะ
นั่งบทที่ 1 ต่อด้วยบทที่ 3

บทที่ 1
- สมาธินิ่ง ลึก ลมหายใจละเอียด ตั้งแต่เริ่มภาวนา เหมือนกับไม่มีลมหายใจ

บทที่ 3
-สมาธินิ่งลึก ลมหายใจละเอียด เบามาก เหมือนกับไม่มีลมหายใจ ไม่มีความรู้สึกใดๆเกิดขึ้น โล่งๆ ว่างเปล่า วันนี้นั่งได้ 2 ชั่วโมงครึ่งค่ะ

(ขอคำแนะนำจากอาจารย์ด้วยค่ะ ว่าควรปรับปรุงแก้ไขอย่างไรบ้าง ขอบคุณค่ะ)

 

ช่วงนี้จะง่วงมากค่ะ จนตัวเล็กบอกว่าอยากหลับง่ายอย่างแม่มั่ง เฮ้อ แม่เลยนั่งได้น้อย แต่ก็ยังนั่ง แหะๆ

เมื่อคืน3ทุ่มกว่าเจออาจารย์บาสอยู่ช่องS channel(ดาวเทียมจานดำ) ช่อง43 รายการส่งวิญญาณของคุณแบงค์สเก็ตกรรม
เหม่ คู่กับดาราคุณตุ๊กตา ปกติไม่เคยเจอช่องนี้เพราะใช้เคเบิ้ล พอใช้จานดำ ก็กดๆมาเจอช่องนี้พอดี
ใช้เครื่องตรวจความถี่หาวิญญาณ
ดูรูปตามลิงค์นี้เน้อ

��¡�����ԭ�ҳ

 

วันอาทิตย์มีอะไรสงสัยมาถามกันเยอะๆนะครับ จะคอยตอบให้

 

ขอบพระคุณ อาจารย์ บาส ครับ
คืนนี้นั่งสวดมนฆ์ เริ่มบทที่ ๒ กับ ๓ ครับ
อาการดีขึ้นมากครับ มีลืมองค์ภวาณาบ้างแต่ก็ต่อจนจบ เงียบๆสงบๆพอสมควรครับ
ขอบพระคุณอาจารย์ บาส ครับ

 

เอาพรหมวิหาร4 มาพิจรนาด้วยครับก็จะดีขึ้น พิจรณาในที่นี้คือเอาชีวิตประจำวันของเรา

มาเทียบเคียงว่าเรามีและขาดตรงไหนพิจรณาให้เห็นเป็นภาพเลยนะครับว่าเรามีเราทำอย่างไร

 

ตัดเนวะสัญญาซะ สิ่งที่ทำที่ได้ในวันนี้ล้วนไม่ใช่ของตน เนวะซะจะได้จบกันไปครับ

 

สอนเป็นเคล็ดแล้วกันครับ ถ้าเวลาน้องให้หลับตาสูดหายใจเข้าลึกๆ 1 ครั้ง แล้วผ่อนลมหายใจหลังจากนั้นหายใจปรกติ ไม่ต้องภาวนาครับ

 

ส่งการบ้านค่ะ

ก่อนส่งการบ้านมีเรื่องแปลกมาเล่าค่ะ คือ ที่ปากช่องตอนนี้หนาวแล้วค่ะ และบริเวณที่ไร่ลมจะพัดแรงมาก อากาศตอนเช้าหนาวสุด ๆ เลยค่ะ จนต้องหาผ้าห่มมาคลุมที่ขาเอาไว้
แต่พอฝึกไปได้สักระยะร่างกายมันอุ่นเองอย่างน่าแปลกใจ หนักไปทางร้อนนิด ๆ ด้วยซ้ำ
แต่พอออกจากสมาธิ ลุกขึ้นจะไปอาบน้ำ เท่านั้นแหละค่ะกลับมาหนาวเหมือนเดิม แทบอยากจะกลับไปนั่งต่อเลยค่ะ มันอุ่นดี

เมื่อเช้าฝึกในบทที่ 2 และ 3 ค่ะ

บทที่ 2 มีหลุดค่ะแต่จำได้ว่านับถึงไหน ไม่เห็น ไม่รู้สึกอะไร รู้แต่ว่ามันอุ่นดี

บทที่ 3 นี้ลำบากหน่อยค่ะ ตอนสูดลมหายใจ จิตมันฟุ้งไปเรื่อยเลยค่ะ ก็ดูมันเฉย ๆ อย่างที่อาจารย์บอก แต่มันจะสงสัยว่าแล้วจะเปลี่ยนไปภาวนาพุทโธตอนไหน ไม่แน่ใจว่าทำไมถึงเปลี่ยนไปเองอยู่ดีดีก็ภาวนาพุทโธเลย อันนี้เป็นเหมือนอันแรก ตอนเปลี่ยนเป็นเกษาโลมา ก็เหมือนกัน แต่ว่าตอนภาวนาเกษา โลมาของบทที่ 3 คล่องกว่าตอนบทที่ 1 เยอะเลยค่ะ ตอนนี้จิตไม่ฟุ้งแล้ว มีหลุดบ้างเล็กน้อย และคอก็เริ่มหมุนตอนนี้แหล่ะค่ะ เวลาที่มันหมุนคล้ายท่าบริหารคอยังไงก็ไม่รู้ เปลี่ยนมาภาวนาพุทโธและพิจารณาอย่างที่อาจารย์บอก แต่ว่าทำได้ครู่เดียว เพราะว่าปวดขา จากนั้นแผ่เมตตาและก็ออกจากสมาธิ

สังเกตตัวเองหลายครั้งเหมือนกัน เวลาทั้งหมด ที่ฝึกนั่งในแต่ละครั้ง ส่วนใหญ่จะอยู่ที่ 50 นาทีเป็นต้นไป แต่จะไม่ถึง 1 ชั่วโมงสักกะที ไม่รู้ทำไม ต้องปวดขาจนทนไม่ไหวแล้วออกจากสมาธิทุกที

 

นั่งบที่ ๓
-หลังจากนั่งสลับ ระหว่าง บทที่ ๑ และบทที่่ ๒ เพื่อจะให้แน่นและสามารถ จับความรู้สึกเมื่อเปลี่ยนองค์๓าวนา แต่รู้สึกว่า ใจมักจะฟุ้ง แต่เรื่องจะหลับหรือหลงตัวเลขแทบไม่มีแล้ว
-วันนี้ จึงลองนั่งบทที่ ๓ ซึ่งก็เป็นไปด้วยดี แทบไม่ฟุ้งเลย จิตค่อนข้างตั้งมั่น สงบ
-ถึงช่วง เกสา ฯ ก็เร่งได้ดี
-หลังจาก ช่วง เกสา ฯ กลับมา พุทโธ ๑๐๐ มีความรู้สึกเหมืิอน เอาเรือขวางนำ้เชี่ยว เหมือนกระแสจากการเร่ง เกสา ฯ ในช่วงก่ิอน ยังพุ่งอยู่
- หลังจบการภาวนา จิตยังนิ่งดี ก็นั่งต่อ ไม่รู้สึกปวดเมื่อย นั่งพิจารณาไปเรื่อยๆ ไม่เบื่อเหมือนเคย จนมีคนกลับบ้าน
- ตอนนอน ภาวนา อิติภิโสฯ ก็เร่งได้สุดๆเลย ตืนขึ้นกลางดึก ลองท่องดูก็ยังเร่งได้ เหมือนกระแสเชี่ยวนั้นยังอยู่ด้วยตลอด
รบกวนอาจารย์แนะนำด้วยค่ะ ตอนที่พิมพ์นี่ ลองสวดบทที่เราคุ้นเคย ก็จะเป็นแบบ เป็นกระแส ไม่ต้องเค้นจากคอเลย
ขอบคุณค่ะ

 

ขอบพระคุณค่ะ สำหรับคำแนะนำ ต้องอ่านหลายรอบเพราะไม่ค่อยแน่ใจว่าอาจารย์หมายถึงอะไร นึกว่าอาจารย์เขียนผิดค่ะ ตรงเวลาน้องให้หลับตา ก็งงๆว่าน้องอะไรหนอ อาจารย์จะเขียนคำว่า นั่ง หรือไงหนอ(ขอประทานโทษนะคะ ไม่ได้มีเจตนาลบหลู่ใดๆทั้งสิ้น ขอขมาอาจารย์ก่อนก็แล้วกันค่ะ) นั่งคิดอยู่ตั้งนาน พอจะเดาได้นิดหน่อย ถ้าอาจารย์มีอะไรแนะนำรบกวนชี้แนะได้เลยนะคะ ศิษย์คนนี้น้อมรับปฎิบัติเสมอ

ส่งการบ้านคืนที่ สี่ค่ะ ย้อนหลัง (เมื่อคืนที่แล้ว) บทที่หนึ่ง ไม่ค่อยก้าวหน้า แพ้ความเจ็บปวดตั้งแต่ เริ่ม ภาวนาพุทโธ รู้ตัวค่ะว่าสมาธิไม่ค่อยดี สรุปนั่งได้ 50 นาที ก็ถอยแล้ว ขออภัยในความอ่อนแอด้วยค่ะ


ส่งการบ้านคืนที่ ห้า คืนนี้ค่ะ เพิ่งนั่งเสร็จก็รีบส่งเลย เริ่มสวดมนต์ และเข้าสมาธิภาวนาบทที่หนึ่ง ตามลำดับ นับได้ตามปกติ พยายามตามสติอยู่ไม่งั้นจะไม่ค่อยอยากนับเท่าไหร่ พอเข้าเกศา โลมา รัวเร็วๆ หลงการนับเช่นเคย อาศัยกะประมาณเอา ความเจ็บปวดเริ่มถามหามากขึ้น พยามบอกกับตัวเอง เกิดมากี่ร้อยชาติพันชาติแสนชาติแล้วยังหลงระเริงอีก ยังไม่สำนึก ไม่มีเวลานักแล้ว ยังจะไม่รีบปฎิบัติอีก สติก็ฮึดกลับมาลืมความเจ็บปวดไปอีกหน่อย เริ่มปวดต่อคราวนี้บอกอีกว่าเจ็บแค่นี้ไม่ตายหรอก ถ้ามันจะตายก็ให้ตายไปเลย ไม่กลัวตายอยู่แล้ว อยากจะเจ็บให้มันตายเลยก็เจ็บไปเลยไม่กลัวหรอก คราวนี้รู้สึกเลยค่ะว่าเวิร์ค เหมือนกับมีอาการตัวขยายพอง มือที่ประสานอยู่ก็ขยายพอง ช่วงนี้เป็นช่วงที่กำลังภาวนาพุทโธรอบสุดท้ายอยู่ค่ะ บอกว่าจะไม่ออกสมาธิจนกว่าจะจบขั้นตอน พอจบพุทโธ แล้วแผ่เมตตา ปัญจเวทเสร็จ กะว่าจะนั่งต่อแต่สมาธิออกซะก่อน วันนี้สรุปเข้าสมาธิได้ 1.17 ชม.ค่ะ

ปล.ประมาณ ธค กลางเดือนมีโอกาสได้กลับบ้านจะรีบไปหาอาจารย์ให้ได้ค่ะ พร้อมตัวเล็ก ทั้งสองคน หวังว่างวดนี้คงไม่พลาดคะ ปีที่แล้วตั้งใจไปหาอาจารย์อาชวินแต่หาบูทไม่เจอ ไม่มีบุญจริงๆค่ะ ขอถามอาจารย์นิดนึงค่ะ ทุกครั้งที่นั่งสมาธิชอบปวดไหล่ขวา ไม่ทราบว่าเป็นเจ้ากรรมนายเวรหรือเปล่าค่ะ เวลารู้สึกอย่างนี้ก็จะแผ่นเมตตาให้ทุกครั้ง แต่ก็ยังเป็นตลอด อาจารย์พอจะแนะนำให้ทำอะไรได้บ้างไหมคะ ขอบพระคุณค่ะ

 

เขียนผิดครับ............เวลาน้อยครับ.............

 

โดยปกติแล้วที่บูธ อ.สามตา ตอนนี้มีกิจกรรมอะไรบ้างค่ะ แล้วเปิดกี่โมงค่ะ วันอาทิตย์นี้มีใครไปบ้างเอ่ย.

 

ถ้าตามของผมนะครับ ก็ คุยสังสรรกันครับ ก็จะมีสอนอะไรเล็กๆน้อยๆ

ตามกำลังของคนที่ถูกสอนครับ ฮาๆ>_<'' เหมือน เรื่อยเปื่อยไปเรื่อยครับ สำหรับผมนะครับ=_=

 

แล้วจะตัดเนวะสัญญาได้อย่างไรคะ ขออาจารย์ช่วยแนะนำด้วยค่ะ (แบบว่าโง่แต่ขยันค่ะ)


ส่งการบ้านค่ะ
ทบบวนบทที่ 2 ค่ะ
- ช่วงภาวนาพุทโธ ลมหายใจเบา ละเอียด มีอาการชา ตึงเบาๆ ที่หน้าผากและหัว
- ภาวนาเตโช รู้สึกภายในร่างกายจะอุ่นๆ
ภาวนาวาโย จะเย็นนิดๆ
ภาวนาอาโป ภายในร่างกายเริ่มอุ่นขึ้นมาอีก
ภาวนาปฐวี มีอาการตึงที่หน้าผากและหัว

-ภาวนาเตโช วาโย จนคำภาวนาหายไป มีอาการหนาวเย็นข้างในอยู่พักใหญ่
นั่งต่อไปเรื่อยๆ ลมหายใจหายไปเป็นพักๆ รู้สึกเย็นเยือกพอจะถอนสมาธิก็อุ่นขึ้น
ก็เลยนั่งต่อไปเรื่อยๆ พอสมควรแก่เวลาก็ปัจจเวกณ์
วันนี้ นั่งได้ 3 ชั่วโมงค่ะ

 

10/29
สวดมนฆ์ บท๒ มีหลุดบ้างแต่ก็ดีขึ้นมากกว่าเดิม เสียงจั๊กจั่นยังดังอยู่ในหัวตลอดการปฐิบัติ หลังตะโพกด้านขวาปวดนิดๆ
ตอน วาโย มีอาการหนาวสั่นแต่ไม่นานนัก
บทที่๓ ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเงียบๆครับ
10/30
สวดมนฆ์ บท๒ ก็ยังมีหลุดบ้างแต่ หูซ้ายยังมีเสียงฮู๊ดๆและเสียงจั๊กจั่นยังดังอยู่ในหัวตลอดการปฐิบัติ ตอน วาโย มีอาการหนาวที่หน้าอกด้านซ้ายนานพอสมควร
บทที่๓ ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง หลังตะโพกด้านขวายังปวดนิดๆเหมือนเดิม
10/31
ตอนเช้า รอบนี้ไม่มีเวลาสวดมนฆ์ครับ
เริ่มบทที่๒ บนหัวคันๆอยู่เดี๋ยวเดียว หูซ้ายยังมีเสียงฮู๊ดๆและเสียงจั๊กจั่นยังดังอยู่ในหัวตลอดการปฐิบัติ องค์ภวาณาแทบจะไม่หลุดเลยครับ ในร่างกระเพิ่มตอนที่ได้รับเสียงเปิดปิดประตู
บท๓ ก็ยังเหมือนเดิมไม่มีอะไรมาก มีแสงบ้างเล็กน้อยครับ ตอนลุกขึ้นแทบจะล้มเลยครับขาซ้ายชาจนไม่มีความรู้สึกเลย แต่ไม่เจ็บไม่ปวด แค่ขาเป๋เองครับ
ขอบพระคุณ อาจารย์ บาส ครับ
ป.ล พักนี้ศิษย์พี่ พลังไฟคงจะมีงานเข้าและยุ่งมากนะครับ

ส่งการบ้านของคืนนี้ครับ
สวดมนฆ์ บทที่๒ หูซ้ายยังมีเสียงฮู๊ดๆและเสียงจั๊กจั่นยังดังอยู่ในหัวตลอดการปฐิบัติ
พุทโธ เตโช-ปัฐวี ต่อพุทโธได้ไม่กี่ทีก็ไปสวดชินบัญชรเอง รู้ตัวเลยสวดให้จบแล้วต่อพุทโธจนจบ
เร่ง เตโช-ปัฐวี หลายสิบรอบแล้วนั่งเฉยสักพัก
ขึ้นบทสาม หายใจเข้าออกและพุทโธนานพอสมควร เจริญภาวนา พรหมวิหาร4 เมตตา-อุเบกขา
พิจรณาใน พรหมวิหาร4 ไปจนออกจากกรรมฐาน มีปวดๆชาๆกลางหลังถึงก้นกบ ชาขาขวาบ้างไม่มากนัก พิจรณาปล่อยวาง(เกิดขึ้นตอนพิจรณาพรหมวิหาร4ครับ)
ขอบพระคุณ อาจารย์ บาส ครับ

 

ส่งการบ้าน บทที่ 3 ค่ะ

-ช่วงหายใจเข้า-ออก รู้สึกตึง ชา ที่หัวและหน้าผากเบาๆ
-ภาวนาพุทโธ อาการตึงที่หน้าผากมีมากขึ้น อาการตึงที่หัวหายไป
-ภาวนาเกษา โลมา ยังมีอาการตึงที่หน้าผาก และหัว
รวมทั้งมีอาการปวดที่ไล่ขวาแทรกมานิดหน่อย
-ภาวนาพุทโธ อาการต่างๆเริ่มหายไป

หลังจากแผ่เมตตาแล้ว อาการตึง ชา ต่างๆ หายไป ลมหายใจเบา ละเอียด
แต่มีความรู้สึกว่าตัวหนัก และเหมือนถูกยึดให้ติดกับพื้น วันนี้นั่งได้ชั่วโมงครึ่งค่ะ