การทดลองจิตเร็วกว่าความเร็วของแสง

จิตเห็นอนาคตได้

ไม่รุว่าเร็วกว่าแสงหรือเปล่า
คำอธิบายคงมีมาทีหลัง
เอาผลของจิตก่อน
อาจแผลงๆหน่อยที่ทดสอบกิเลสส่วนใหญ่กับตัวเลข
future's jigsaw

 

" ส. กะ ฝ. แบ๊ะๆ ห. " รายวันรายปักษ์ (งวด1มีค.53) โดยลุงเคน -

 

ในเรื่องของจิตนี้มีคำอธิบายที่ชัดอยู่แล้วในพระอภิธรรม การเกิดดับ การรับอารมณ์ต่างๆ

ความเร็วของจิตในพระอภิธรรมท่านอธิบายว่าชั่วลัดนิ้วมือจิตเกิดดับหนึ่งแสนโกฏิขณะ เทียบเป็นตัวเลขมาตรวัดปัจจุบันแล้วเร็วกว่าแสงแน่นอน

และในหนึ่งขณะนั้นจะเดิดดับอีก17 ขณะย่อยอีก
แบ่งเป็นสองอย่างคือวิถีจิตที่เกิดจากปัญจทวารวิถีคือภาวะที่รับรู้ทาง ตา หู จมูก ลิ้น กาย
กับวิถีจิตที่เกิดจากใจ ของเราคือมโนทวารวิถี ซึ่งลักษณะการเกิดดับไม่เหมือนกัน
ลองศึกษาเพิ่มใน

 

เห็นด้วยครับ คุณKnowledeEarter

 

ตามความเชื่อทางพระพุทธศาสนา ของชาวจีนนั้น บ่งบอกว่า
จิตประกอบไปด้วย2ส่วน ดังเช่นหยินกับหยาง คนเราเมื่อตายไปนั้น
จิตทั้ง2ส่วนจะเเยกออกจากกัน ส่วนที่เป็นความนึกคิด ซึ่งเป็นสิ่งเราที่เราสามารถเรียนรู้
ด้วยกายสัมผัสทั้ง5ได้ ส่่วนอีกส่วนเป็นสิ่งที่มีติดตัวของเรามา เกิดจากการใจซึ่งเป็นสิ่งที่ซับซ้อน
เช่นการทำความดี หรือความชั่ว จะแฝงลึกอยู่ในจิตส่วนนี้ ฉะนั้น จิตส่วนนี้จะเป็นตัวกำกับว่า
ชาติหน้าเราจะไปเกิด แล้วเจอสิ่งใด อย่างที่กล่าวไว้ว่าทำอย่างไรจะได้อย่างนั้นกลับมาเสมอ เพราะจิตส่วนนี้เป็นตัวแฝงนั่นเอง ผู้ที่สามารถถอดจิตได้ และกลับเข้าร่างได้
คือผู้ที่ผสานจิตทั้ง2ส่วนก่อนออกจากกายเนื้อนั่นเอง จึงสามารถควบคุมจิตได้อย่าง
มีสติและรับรู้ได้ และการที่จิตจะออกจากร่างอีกอย่างก็คือการตายนั้นเอง
แต่จะเป็นการถอดจิตที่ไม่สามารถกลับเข้าร่างอีกได้ เพราะจิตทั้งสองได้แยกออกจากกัน
ไร้ซึ่งความมีเหตุผล ยังคงมีความทรงจำที่ผูกผันกันเหลืออยู่เท่านั้น ซึ่งตรงนี้
จะเป็นได้ทั้งจิตดี และจิตอาฆาต ฉะนั้นการละทิ่งซึ่งกิเลศ รัก โลภ โกรธ หลงจะเป็นการตัดผลของการกระทำจากวัฐจักรนี้ ซึ่งชาติหน้าอาจจะต้องเสียเวลาอีกเท่าไหร่กว่าจะเข้าถึง
เข้าถึงพระธรรม และหนทางสู่พระนิพพาน ดังนั้นทุกท่านควรฝึกจิต หมั่นทำความดีสร้างกุศล เพื่อให้มีบุญกุศล เหล่านี้นำพาท่านให้ได้พบหนทางของการหลุดพ้น ไม่ในชาตินี้ก็ชาติหน้าด้วยเทอญ

วิญญาณ ภูติผี พลังลึกลับ พวกนี้ล้วนเป็นเรื่อง อจิตไตย คือรู้ก็ไม่สามารถนำพาให้หลุดพ้นได้จากกิเลศและกองทุกข์ได้ แต่เราสามารถนำเรื่องนี้มาเป็นแบบเรียนเพื่อให้เรา
มีความพยายามในการทำความดี และหลุดพ้นจากวัฐสงสารเหล่านี้ได้

 

เก่งกันทั้งนั้น ทุกคนแต่อยากทราบว่าที่พูดที่บอกมา แน่ใจเหรอว่ามาจากความจริงหรือปรุงแต่งกันเอง จิตนี่แหล่ะตัวร้ายกาจนัก

 

ถ้าอ้างตามหลักไอสไตน์แล้วเราเอาอะไรมาเป็นกรอบอ้างอิงความเฉื่อยครับระหว่างจิตกับแสง จากการทดลองวัดความเร็วแสงพบว่าเคลื่อนที่จากแหล่งกำเนิดด้วยอัตราเร็ว 300,000,000 เมตร/วินาที แม้ว่าแสงนั้นจะเป็นเเสงอาทิตย์หรือแสงกระพิบจากหิ่งห้อยก็มีอัตราเร็วเท่ากันเมื่อผู้สังเกตหยุดนิ่ง แต่จิตเราไม่สามารถวัดความเร็วได้ เพราะฉะนั้นเราไม่สามารถเอาจิตมาเปรียบเทียบความเร็วกับแสงได้ ในทางวิทยาศาสตร์การเปรียบเที่ยบจะเกิดขึ้นเมื่อมีค่าทางวิทยาศาสตร์ท่าหนึ่งที่มีคุณสมบัติเหมือนกัน เช่น น้ำหนักของก้อนหินเเละขนนกบนโลกนี้ ระยะทางจากกรุงเทพฯถึงเชียงใหม่และระยะทางจากกรุงเทพฯถึงยะลา ซึ่งในทางพุทธศาสนา สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสอนไว้ว่าไม่ควรเชื่อสิ่งใดแม้จะเป็นพระพุทธองค์ก็ตาม ซึ่งเป็นหลักการทางวิทยาศาสตร์ที่อธิบายได้ ดังนั้นในการทดลองนี้แม้จะอ้างถึงการเคลื่อนที่ของจิตไปยังใจกลางกาเเลกซี่ เราไม่สามารถตรวจสอบได้ว่าเป็นความจริงหรือไม่เราจึงไม่สามารถเชื่อได้ อาจจะเป็นไปได้ที่ภาวะที่ว่าจิตมีจริงแต่เราจะแยกระหว่างจิตกับระบบประสาทได้อย่างไร ในการทดลองใดๆ เราต้องมีสมมติฐานและทำการทดลองโดยอาศัยการวัด การบันทึก และการสังเกตุตลอดเวลา ถ้าไม่มีการวัดที่ดีแล้วคำว่าจิตก็เป็นแค่สิ่งที่เราสมมติขึ้นเอง ไม่เป็นไปตามธรรมชาติเลย

 

เห็นด้วยกับคุณ smutux เอาอย่างนี้ครับลองทำการทดสอบจิตก่อนจะทำการทดลอง ไม่ต้องยุงยากเลยครับ เตรียมลังมาหนึ่งใบภายในมีของอยู่สิ่งหนึ่งอยู่ห่างออกไปจากผู้ถอดจิตสองกิโลเมตร โดยผู้ถอดจิตต้องไม่รู้มาก่อน แล้วทำการถอดจิตออกไปดูว่าในกล่องมีอะไรจากนั้นกลับมาเข้าร่างและบอกว่าในกล่องคืออะไร โดยในการทดลองต้องตรวจวัดอัตราการหายใจ การเต้นของหัวใจและคลื่นสมองตลอดเวลา (สมมติฐานของผมคือจิตที่ออกจากร่างจะมีคลื่นสมองที่แปลกไป ดังผลการทดลองของนักวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับการวัดคลื่นสมองคนที่ฝึกสมมาธิเปรียบเทียบกับคนไม้ได้ฝึกสมาธิพบว่าคลื่นสมองต่างกัน) จากนันนำผลที่ได้มาวิเคราะโดยทำการทดลองอย่างน้อยยี่สิบครั้ง เพื่อให้เกิดนัยสำคัญทางสถิติ แล้วเปรียบเทียบกับผลการตอบคำถามของผู็ถอดจิต และที่สำคัญจะต้องมีการเปลี่ยนสิ่งที่อยู่ในกล่องไม่ให้ซ้ำกันแม่แต่ครั้งเดียว จากนั้นก็ตรวจสอบง่ายๆด้วยโปรแกรม SPSS แบบ test for different เพื่อหาค่าความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ ระหว่างการเวลาที่ถอดจิต คลื่นสมอง สัญญาณชีพ ความถูกต้องในการตอบคำถาม เราอาจจะได้เห็นว่าภาวะที่เรียกว่าจิตเป็นอย่างไร ก่อนที่จะมีการถอดจิตแข่งกับความเร็วแสงนะครับ ขออนุญาตโพสต์ไว้ด้วยเพื่อให้ผู้อ่านกระทู้นี้ทุกท่านได้ข้อมูลในการตัดสินใจครับ

 

จะไวกว่าหรือไม่ ถามสาวยาคูล์ดูสิครับ

 

เรื่องนี้เป็นเรื่องของจิต
และเรื่องของจิตไม่ใช่จะเอามาเล่นกัน
มันเป็นศาสตร์ที่ลี้ลับยากในการพิสูตรได้
นอกจากเจอกับตัวเองแบบจังๆ

 

จากทฤษฎีสัมพันธภาพแล้ว ไอน์สไตน์เคยกล่าวไว้ว่าความเร็วของแสงเป็นความเร็วต้องห้าม เพราะฉะนั้นวัตถุใดๆ ก็แล้วแต่
จะไม่สามารถเคลื่อนที่เหนือความเร็วของแสงได้ เพราะถ้าวัตถุใดเคลื่อนที่ด้วยความเร็วเหนือแสงแล้ว มวลจะเป็นอนันต์และ
เวลาจะหยุดนิ่ง แต่ความเร็วมันคือความสัมพัทธกันหว่างระยะทางกับเวลา เมื่อเวลาหยุดนิ่งมันจะเกิดความเร็วได้อย่างไรกัน
แต่ไอน์สไตน์ก็ไม่ได้ปฏิเสธว่าไม่มีสิ่งๆ นั้น เพียงแต่บอกว่าสิ่งใดที่จะวัดได้ และอยู่ภายในมิติหรือจักรวาลแห่งนี้ต้องอยู่ภายใต้
หลักทางฟิสิกส์อันเดียวกัน ถ้านอกเหนือไปจากนี้สิ่งๆ นั้นจะไม่สามารถดำรงสถานะอยู่ในจักรวาลนี้ได้ แต่ไอน์สไตน์ก็ไม่ได้ปฎิเสธ
สิ่งที่อยู่นอกจักรวาล เพียงแต่ไม่สามารถอธิบายด้วยสามัญสำนึกของคนได้ เพราะอธิบายไปคนก็ไม่เข้าใจ เหมือนถ้าจะอธิบายเรื่อง
รูปลักษ์ของช้างให้ปลาที่อยู่ในน้ำฟัง ไม่ว่าจะยกตัวอย่างอะไรขึ้นมาปลาก็จะไม่สามารถทำความเข้าใจได้ เพราะในน้ำมันไม่มี
อะไรเทียบเคียงกับช้างได้เลย ดังนั้นการที่บอกว่าจิตนั้นเร็วกว่าแสงจึงเป็นเรื่องที่ผิดโดยสิ้นเชิง เพราะเท่ากับว่าเรากำลังจะเอาสิ่ง
สองสิ่งที่มันอยู่กันคนละสถานะมาทำการเปรียบเทียบกัน ซึ่งมันไม่สามาถจะเทียบกันได้เลย ไม่ว่าจะกว้าง ยาว สูง เร็ว ช้า
เพราะนั่นมันคือหน่วยวัดในจักรวาลแห่งนี้

แล้วถ้าจิตมีจริงทำไมมันต้องไวกว่าแสง ในยุคสมัยของไอน์สไตน์ มีแนวคิดเกี่ยวกับเรื่องของมิติ แต่อธิบายแล้วคนส่วนใหญ่
ฟังไม่เข้าใจ และดูจะเป็นเรื่องหลุดโลกไปเลย แต่ในปัจจุบันแนวคิดเรื่องของจักรวาลอื่น นอกเหนือจากจักรวาลของเราได้มีการ
จำลองและเป็นที่ยอมรับกันอย่างแพร่หลายและกว้างขวางจากแบบจำลองของทฤษฎีสตริง มันจึงเป็นเรื่องที่ฟังดูมีน้ำหนักและ
มีที่มาที่ไป มีโอกาสเป็นไปได้ว่า จักรวาลอื่นๆ ที่นอกเหนือจากจักรวาลของเรานั้นมีอยู่จริงและมีจำนวนนับเอนกอนันต์และแต่ละจักรวาล
ก็จะมีกฏเกณฑ์ทางฟิสิกส์ที่แตกต่างกันออกไป (ซึ่งก็แน่ละครับ เพราะถ้ามันเหมือนกันมันก็ต้องรวมอยู่ในจักรวาลเดียวกับเรา) และมันก็อาจ
จะไม่ได้อยู่ไกลสุดขอบจักรวาลอย่างที่เราเคยจินตนาการกัน จริงๆ มันอาจจะอยู่รอบๆ ตัวเรานี่เองแต่อยู่อีกมิติหนึ่ง ซึ่งอาจจะไม่กินพื้นที่
กว้าง ยาว สูง ความเร็ว เวลา เลยแม้แต่อณูเดียว และก็อาจจะเป็นไปได้ว่าถ้าจิตของคนเรา ถ้าอยู่ในสภาพปกติมันมันจะดำรงอยู่ในสถานะ
จักรวาลแห่งนี้ในรูปแบบและสถานะหนึ่ง เพราะว่ามันยังคงอยู่ภายใต้กฎทางฟิสิกส์ของจักรวาลแห่งนี้ มันเลยยังคงสถานะอยู่ได้ แต่ถ้าหาก
เมื่อใดที่มันพัฒนาขึ้นไปได้อีกหรือพูดง่ายๆ ก็คือมันเปลี่ยนสถานะไป หรือบางคนอาจจะมองว่ามันเป็นสภาพเร็วกว่าแสงหรือยังไงก็แล้วแต่
จะเรียกขานกัน จักรวาลแห่งนี้ก็จะไม่สามารถรองรับสถานะใหม่หรือสภาวะใหม่ของมันได้อีกต่อไป ซึ่งเท่ากับว่ามันจะต้องไปอาศัย
หรือหลุดไปอยู่ยังสถานที่แห่งใหม่ที่เหมาะสมกับมันมากกว่า ทีที่ซึ่งกฎทางฟิสิกส์ของที่แห่งนั้นรองรับหรือเข้ากันได้กับมัน

ซึ่งอาจจะแตกต่างไปจากจักวาลสี่มิติแห่งนี้ ที่แห่งใหม่นั้นอาจมีกฎทางฟิสิกส์อีกอย่างหนึ่งไปเลย เวลาอาจจะเป็นศูนย์คือไม่มีการเคลื่อนไหว
ระยะทางและความเร็วอาจไม่สัมพัทธกัน แต่เป็นสภาวะที่เหมาะสมและรองรับสถานนะภาพใหม่ของสภาพจิตในขณะนั้นก็ได้

ถ้าสภาพจิตเปรียบเหมือนน้ำ น้ำอยู่ได้หลากหลายสถานะ ทั้งของแข็ง ของเหลว และไอ พอมันเปลี่ยนสถานะไป
มันก็จะย้ายสถานที่ให้เหมาะสมกับสภาพของมันในขณะนั้นด้วย แต่ถ้าจิตมีหลายระดับนั้นเท่ากับว่ามันสามรถที่จะ
แปรสภาพตัวเองไปอยู่ได้ในหลายๆ จักรวาลที่เหมาะสมกับมันในสภาพนั้นๆ ด้วย ที่บางคนบอกว่าจิตไวกว่าแสง
เพราะถ้าดูในแง่ดังกล่าวแล้วมันไม่มีเรื่องของความเร็วและเวลาเข้ามาเกี่ยวข้องเลย แต่เป็นเรื่องของการปรับเปลี่ยนสถานะ
และเปลี่ยนสถานที่ที่เหมาะสมกับสถานะนั้นๆ

ไอน์สไตน์เคยกล่าวไว้ว่า เวลาเป็นสิ่งไม่เที่ยงตรงไม่สามารถเอาไปใช้เป็นตัววัดได้ เพราะแต่ละที่จะไม่เท่ากัน มีแค่ความเร็วแสงเท่านั้น
ที่คงที่ในจักรวาล ถ้าจะวัดอะไรต้องใช้ความเร็วแสงเป็นตัววัด แต่ถ้าจิตมันคือการปรับเปลี่ยนสถานะมันไม่ใช่การเดินทาง
ถ้าสถานะที่มันปรับไปมันคืออีกจักรวาลหนึ่งซึ่งปราศจากเวลา แล้วจะวัดความเร็วมันได้อย่างไรกัน และที่น่าทึ่งไปกว่านั้นก็คือ
นักฟิสิกส์ส่วนหนึ่งค่อนข้างจะเชื่อและมีการพิสูจน์ทางทฤษฎีกันแล้วว่าอดีต ปัจจุบัน อนาคต เป็นสิ่งที่ เกิดขึ้นแล้วในหลายๆ จักรวาล
นั้นเท่ากับว่าถ้าเรามีเครื่องมือที่สามารถข้ามมิติจักรวาลได้ เราอาจจะไปเจอตัวเราเองในอดีตหรืออนาคตได้ การที่มีคนบอกว่า
ทดสอบโดยการให้เดาสิ่งของที่อยู่ห่างไกลแล้วจับเวลานั้น แท้ที่จริงจิตมันอาจจะไม่ได้เดินทางเลยเพียงแต่มันเปลี่ยนสภาพตัวเองไปอีกจักรวาล
หนึ่งเท่านั้นเอง สมมุตว่าจักรวาลแห่งนั้นเป็นมิติที่ปราศจากกเวลา ระยะทางที่ได้จึงไม่ส่งผลกับความเร็วเลย เหมือนกับเดินไปเชียงใหม่แต่ไม่เสีย
เวลาเลยแม้แต่วินาทีเดียวเลยทำให้ดูเหมือนกับว่าเดินทางเร็วมาก

หมายเหตุ: ที่กล่าวมาทั้งหมดนี้เป็นเพียงแค่ความคิดเห็นส่วนตัวเท่านั้น จะเอาไปเป็นบรรทัดฐานความรู้ไม่ได้ครับ

 

น่าสนใจอ่ะครับ อยากรู้ว่าต้องทำไงอ่ะ

 

จิตใจไวกว่าแสง
[ame=http://www.youtube.com/watch?v=iuOYxY1XvBM]YouTube - Rockestra - ไวกว่าแสง[/ame]

 

ทำแบบนี้ไง
[ame=http://www.youtube.com/watch?v=V8FG9wI5ptg&feature=related]YouTube - สายล่อฟ้า : อัสนี วสันต์[/ame]

 

จิตไวกว่าแสงแต่ ธาตุสี่ไปด้วยไม่ได้จึงต้องละจากกายไปแต่ดวงจิต
[ame=http://www.youtube.com/watch?v=7BS_6F_fW78&feature=related]YouTube - ร็อคเคสตร้า : โลง[/ame]

 

ถ้าเวลารอบตัวหยุดนิ่ง ก็เหมือนเรากำลังเคลื่อนไหวอยู่ในห้วงเวลาที่หยุดนิ่งน่ะสิ แบบว่า ถ้าเร็วเท่าแสง แต่เราจาเคลื่อนที่เหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น แต่จาเหนเหตุการณ์รอบข้างหยุด ก็เท่ากับว่า ถ้าเหตุการณ์รอบข้างดำเนินไปอย่างปรกติ เมื่อเราเคลื่อนที่ด้วยความเร็วแสง เขาคงเหนเราเปนอะไรก็ไม่รู้ เปนเงาแว็บไปแว็บมา - -" เราวาต้องเปนแบบนั้นแน่ แล้วถ้าเข้าใกล้ความเร็วแสง ก็หมายความว่า เวลารอบตัวช้าลง งันก็หมายความว่า สมมุติ มีคนทำหนังสือตก เขาก็เหนหนังสือตกอยุปรกติ แต่เรากลับเหนมันตกช้ามาก ช้าพอที่เราจะรอ ซัก 5 นาที แล้วมันจะถึงพื้น แล้วอยุดีๆ เราไปเก็บให้เขา เขาก็จะงง ว่าทำไมเราเคลื่อนที่ได้เร็วขนาดนั้น - - คิดเรื่อยเปื่อยล่ะเรา 5555+ (deejai):z2sleeping_rb

 

เห็นด้วยกับความคิดนี้เป็นอย่างมากที่สุดๆๆๆๆๆ

 

ความรู้น้อยไม่มีcomment รู้แต่ว่า รูป นาม คืออะไรเท่านี้เองครับ

 

มันเป็นเช่นนั้นเอง
เจริญพร
พระมุนี

 

ในทางฟิสิกส์ พบว่าจักรวาลที่เราสังเกตุเห็น และประมวลผลได้ ประกอบไปด้วย สสารและพลังงาน ดังนี้
- สสารที่ใช้สร้างกลุ่มดวงดาวต่างๆ (ธาตุทั้งหลาย) มีมวลร้อยละ สิบ
- พลังงานต่างๆที่เกิดขึ้นระหว่างสสาร (แรงทั้งสี่) มีร้อยละยี่สิบ
จะเห็นว่าทั้งสองรวมแรงกันได้แค่ร้อยละสามสิบเท่านั้น แต่ด้วยร้อยละสามสิบนี้เหตุใดจึงทำให้สามารถต้านแรงโน้มถ่วงของจักรวาลได้ แล้วพลังงานอีกร้อยละเจ็ดสิบอยู่ที่ไหน นักวิทย์ฯ จึงตั้งสมมุติบานว่า
- มีสสารมืดและพลังงานมืด ซุกซ่อนตัวอยู่ในจักรวาลที่เราสังเกตุเห็นนี้ร้อยละเจ็ดสิบ
ทุกวันนี้ก็ยังไม่มีผู้ใดตรวจวัดและเสาะหาสสารและพลังงานมืดนี้ได้ อย่าลืมว่าทุกทฤษฎีในทางฟิสิกส์มันจะพิสูจน์และวัดค่าได้ก็เพียงจักรวาลร้อยละสามสิบที่สังเกตุได้เท่านั้นเอง
และแสงที่ถือว่าเร็วที่สุดในจักรวาลนี้ก็จริงในระดับของจักรวาลที่เราสังเกตุได้ ร้อยละสามสิบนั่นเอง
แต่ที่เหลืออีกร้อยละเจ็ดสิบ มันคือสสารและพลังงานรูปแบบใด มีคุณสมบัติเช่นไร เหตุใดจึงตรวจวัดไม่ได้ แต่มันก็แสดงตนทางอ้อม โดยช่วยเป็นแรงยึดเหนี่ยวสิ่งต่างๆในจักรวาลเข้าไว้ด้วยกันอย่างมีระบบ (เหมือนเรารู้ว่ามีลม แต่ไม่อาจเห็นลม)
เป็นไปได้ไหมว่า พลังงานและสสารเหล่านี้อยู่เหนือกฏเกณฑ์จักรวาลแบบสี่มิติ ดังนั้นจึงไม่มีผู้ใดตรวจพบได้เลย
แต่ ในการปฏิบัติทางจิตของศาสนิกชนต่างๆ ทั่วโลก ต่างได้พบประสบการณ์มหัศจรรย์ที่ตัวเองได้ประสบมา โดยเฉพาะการถอดจิตไปในที่ต่างๆ ส่วนมากบอกไปในทางเดียวกันว่า เพียงนึกถึงสถานที่ ก็ถึงเสียแล้ว ความเร็วขนาดนี้ทิ้งห่างแสงไม่เห็นฝุ่นเลย หรือไม่อาจจะนับว่าเป็นความเร็วได้ เพราะอยู่นอกกฏการเคลื่อนที่ทางฟิสิกส์

การที่จะมีอะไรไปได้เร็วขนาดนั้น ย่อมไม่สามารถอธิบายด้วยกฏฟิสิกส์ในโลกปัจจุบัน แบบสี่มิติได้เลยด้วยประการทั้งปวง แต่อาจเป็นไปได้ถ้าเพิ่มมิติของจัรวาลเข้าไป เป็น 5 6 7 8 9 ....... อนันต์ เพราะยิ่งมิติยิ่งเพิ่มขึ้น ระยะทาง ขนาด และเวลา ไม่ใช่ปัจจัยสำคัญอีกแล้ว และผมเข้าใจว่า คุณสมบัติของจิต อาจครอบครองหรืออยู่ในมิติที่มากกว่ามิติที่สี่แน่นอน
เช่นเดียวกับเรื่องของ ภพ ภูมิ ที่อยู่ของสัตว์ในสังสารวัฏ แท้จริงแล้วอาจอยู่ทับซ้อนกับเรา กับจักรวาลที่เราสังเกตุเห็น มีมิติที่แตกต่างกัน แต่มีพลังงานบางอย่างเป็นตัวเชื่อมโยงทุกระบบเข้าด้วยกัน อย่างสมดุลย์ (เป็นไปได้ไหมว่าเป็นสสารและพลังงานมืดในทางฟิสิกส์)

เช่น ตัวเรานี้ไม่อาจชั่งน้ำหนัก ความโลภ ความโกรธ ความหลง หรือสาระพัดอารมย์ที่เกิดขึ้นกับเราได้เลย ก็แสดงว่าสเกลการวัดของโลกแบบสี่มิติใช้ไม่ได้ผล หรือไม่ถูกประเภทของการวัด

ทำนองเดียวกันการจะวัดความเร็วของจิตตามแบบความเร็วแสง ก็ไม่ใช่สิ่งที่จะเปรียบเทียบกันได้ เพราะวัดกันคนละแบบคนละระดับมิติ แต่ถ้าดูตามสมมุติฐาน ถ้าแปลงความเร็วจิตออกมาในรูปแบบของ ระยะทาง/เวลา จะได้อัตราเร็ว = อนันต์กิโลเมตร/วินาที (ชั่วพริบตาหรือถึงทันทีเมื่อนึก) ซึ่งความเร็วแสงไม่อาจเทียบได้ด้วยประการทั้งปวง

พระพุทธเจ้าตรัสว่า ธรรมของพระองค์ไม่ขึ้นกับสถานที่ และเวลา คือหมายถึงจริงทุกสถานที่ จริงทุกเวลา ในเมื่อไม่ขึ้นกับสถานที่(มิติ)และเวลา ดังนั้นย่อมไม่ตกอยู่ภายใต้อิทธิพลของเวลาเช่นกัน จึงไม่แปลกที่ความเร็วจิตเป็นอนันต์ (เวลาไม่มีความหมาย/เวลาเป็นศูนย์)

แม้ระดับอนุภาค ไอน์สไตน์ยังกล่าวว่า วัตถุใดเคลื่อนที่เร็วขึ้น เวลาจะช้าลง แต่วัตถุหรืออนุภาคก็ไม่อาจผ่านความเร็วแสงได้ ถ้าผ่านได้เมื่อไหร่ จักรวาลอาจสับสน (เพราะใช้พลังานมาก และเวลาหยุด)

มาช่วยดันครับ