กรรมจากการทำแท้ง โดย คณะนฤมิตธรรมมิกกาวาส

สำหรับท่านที่ขอหนังสือ "เรื่องจริง...จากกรรม" มานั้น
เมื่อเช้าผมได้จัดส่งให้ครบทุกท่านแล้วครับ โดยจัดส่งแบบ EMS ในวันพรุ่งนี้น่าจะได้รับครับ

หลังจากนี้ หากมีท่านใดไม่ได้รับหนังสือฯ (เผื่อจะมีอีเมล์ที่ตกหล่น) ก็ให้แจ้งเข้ามาอีกครั้งครับ จะดำเนินการจัดส่งให้ครับ

พร้อมกันนี้ ได้ส่งหนังสือ "อำนาจกรรม" พระนิพนธ์สมเด็จพระญาณสังวร
สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก


ขออนุโมทนาบุญ

 

กรรมของหมอทำแท้ง

คัดลอกจาก "ความจริงของปัจจุบัน รอบอกชาติหน้าไม่ได้ เล่ม 2"
ตอน หนี้ชีวิต หน้า 87-93 โดย คุณเขมกร

หนี้ชีวิต​

"ครับ คือภรรยาผมป่วยด้วยโรคที่แปลกประหลาดรักษาไม่หายเป็นเวลานานแล้ว ผมจะขอความกรุณาช่วยภรรยาผมด้วย"

​

...จากนั้นเราก็ได้ไปเยี่ยมภรรยาของเธอที่โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เมื่อฉันไปถึงห้องพิเศษที่เธอพักรักษาตัวอยู่
เธอนอนหลับไม่รู้สึกตัวบนเตียงคนไข้ พร้อมด้วยสายยางระโยงระยางเต็มไปหมด

สิ่งแรกที่ฉันสัมผัสได้ก่อนก้าวเข้าห้อง ฉันได้ปะทะกับกลิ่นเหม็นเน่าที่รุนแรงมาก จนฉันต้องผงะถอยออก
แต่ด้วยมารยาทจึงต้องอดทนอย่างสุดๆ ด้วยความเกรงใจเจ้าของไข้

​

และฉันก็สังเกตเห็นว่าเธอก็ได้สัมผัสถึงกลิ่นนั้นเช่นกัน และเธอมีสีหน้าที่บอกถึงความเกรงใจฉันได้อย่างชัดเจน
เราไม่ได้พูดกันเลย เพราะยากที่จะอ้าปากรับกลิ่นเหม็นเน่านั้นเข้าปาก
ที่บนร่างคนไข้ที่นอนอยู่

 

กรรมของหมอทำแท้ง (ต่อ)

ฉันเห็นมีกองขยะเขละๆ เละๆ กองท่วมตัวคนป่วย เมื่อสังเกตดูฉันต้องผงะอีกครั้งหนึ่ง มันคือ
ซากศพเด็กทารกที่ฉีกขาดเป็นก้อนเนื้อชิ้นส่วนเล็กๆ ผสมกับเลือดสีคล้ำๆ เกรอะกรังมากมาย
มีทั้งชิ้นส่วนของแขนขาและนิ้วเล็กๆ ที่หลุดลุ่ยรุ่งริ่ง กับกะโหลกศีรษะที่แตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
ทับถมกันจนสูงท่วมถึงศีรษะของคนไข้ และนี่คือที่มาของกลิ่น

​

ฉันเข้าไปลูบแขนของคนป่วยและเขย่าเบาๆ เพื่อปลุกเธอ ฉันเขย่าอยู่หลายครั้ง แต่เธอก็ไม่ตอบสนองเลย
สังเกตเห็นคนไข้เป็นสาวใหญ่หน้าตาสะสวยผิวพรรณดี เนื้อตัวและเสื้อผ้าของคนไข้สะอาดสะอ้านเรียบร้อยดี
หากไม่มีเสียงครางก็จะเหมือนกับคนนอนหลับธรรมดา

แล้วฉันก็รู้สึกปวดศีรษะและปั่นป่วนในท้องจนแทบจะอาเจียนออกมา

ฉันรีบบอกกับวิญญาณว่าขอออกไปคุยที่นอกห้อง

"นี่มันเรื่องอะไรกัน" ฉันเริ่มขึ้นก่อน

"ใจร้ายๆ ๆ" เสียงเซ็งแซ่จากบรรดาวิญญาณเด็กทารกที่พิกลพิการทั้งหลาย

"ลองเล่ามาให้รู้บ้างว่า มันไปยังไง มายังไง" ฉันถามต่อ

"คนนี้ทำให้พวกเราไม่ได้เกิด มีสิทธิอะไรมากำหนดชะตาชีวิตของพวกเรามาทำร้ายพวกเรา
ทำให้พวกเราได้รับความทุกข์ทรมานมากจากบาดแผลที่ฉีกขาดตามลำตัว จะไปเกิดอีกก็ไม่ได้
พวกเรารอกว่าจะได้มีโอกาสได้มาเกิดมันแสนยากนักหนา ตอนนี้พวกเราก็กลายมาเป็นสัมภเวสี
เป็นผีพเนจรจนกว่าจะครบอายุขัย รอวันแต่จะถูกพวกหมอผีจับไปใช้งาน"
วิญญาณเด็กทารกทั้งหลายพากันรำพรรณยืดยาว

​

"แล้วจะให้ทำยังไง เขาคงไม่ได้มีเจตนากระมัง ขอได้โปรดอโหสิกรรมยกโทษให้เถอะ
จะเอาอะไรที่ไม่เกินกำลังจะหามาให้" ฉันอ้อนวอนด้วยไม่รู้ว่าจะให้ทำยังไง

"ได้ เอาชีวิตคืนมาสิ ให้เราได้ไปเกิด"
วิญญาณพยายามตอบฉันหลายครั้ง แม้ว่าจะส่งบุญกุศลให้ไปเรื่อยๆ แต่ก็ยังไม่ได้ผล

 

กรรมของหมอทำแท้ง (ต่อ)

ฉันหันมาเล่าเรื่องทั้งหมดให้สามีคนไข้ฟัง พร้อมกับปรึกษาว่าคงจะหมดปัญญา เพราะดูท่าทีวิญญาณ
ทั้งหลายมีความโกรธแค้นและอาฆาตมาก

งานนี้ฉันต้องยอมแพ้เพราะเจ้าทุกข์ (เจ้ากรรมนายเวร) มากมายเหลือเกิน

ฉันไม่สามารถกล่อมให้วิญญาณแต่ละรายยอมให้อโหสิกรรมได้ และที่สำคัญกว่านั้นถ้าเปรียบในทางโลกแล้ว

คดีนี้ถือเป็นคดีร้ายแรงไม่สามารถยอมความกันได้ ในเมื่อเป็นอย่างนี้แล้ว คนป่วยคงจะต้องรับกรรมไปจนตาย



ก่อนที่ฉันจะแยกทางกับสามีคนไข้ เธอได้กรุณาเล่าเรื่องให้ฟังว่า คนไข้มีอาชีพเป็นพยาบาลรับราชการ
อยู่ที่โรงพยาบาลจฬาลงกรณ์ที่นี่เอง เรียนจบที่นี่แล้วก็ทำงนที่นี่มานานแล้ว ภรรยาได้เล่าให้ฟังว่า
นอกเวลาทำงาน มักจะไปรับงานพิเศษตามคลินิกข้างนอกที่ทำงาน เพื่อหารายได้พิเศษ ด้วยความที่
เป็นคนขยันขันแข็งและมีความรับผิดชอบสูง ต่อมาจึงได้รับความไว้วางใจให้เป็นผู้ช่วยแพทย์ในห้อง
ผ่าตัดเล็กที่คลินิกแห่งหนึ่ง

​

ซึ่งต่อมาทางคลินิกแห่งนั้นได้รับจ้างทำแท้ง เธอก็ต้องจำใจช่วยเป็นลูกมือ บางครั้งก็ลงมือทำเอง
เวลาที่แพทย์ไม่อยู่ เธอเล่าว่าแรกๆ รู้สึกตื่นกลัวมากเพราะรู้ว่ามันคือ การฆ่าคน แต่แพทย์เจ้าของคลินิกบอกว่า
มันเป็นการช่วยคนไข้ให้มีอนาคต ไม่ต้องถูกสังคมประณามว่าใจแตกมีลูกไม่มีพ่อ และสำหรับรายที่
มีความจำเป็นอื่นๆ ที่ไม่สามารถเลี้ยงลูกได้ เธอจึงได้ทำมาตลอดสิบกว่ายี่สิบกว่าปีที่ผ่านมา

ถึงแม้จะรู้สึกตะขิดตะขวงใจอยู่บ้าง แต่ด้วยความโลภที่มีรายได้ดีและทำมาจนชาชิน
จิตใต้สำนึกในด้านคุณธรรมมันจึงค่อยๆ มลายหายไป...


ต่อมาเมื่อประมาณเจ็ดเดือนก่อนภรรยาเกิดมีอาการป่วย ซึ่งแพทย์ไม่สามารถรักษาอาการปวดแสบปวดร้อน
และเจ็บปวดไปทั้งตัวของคนไข้ได้ เพราะหาสาเหตุไม่พบและอาการของโรคกำเริบหนักขึ้นทุกวัน
ได้ไปหาเจ้าทรงและที่นั่งดูทางในมาหลายแห่งแล้วก็ยังช่วยอะไรไม่ได้เลย

ฉันบอกเธอว่า ฉันเองก็เสียใจมากที่ช่วยอะไรไม่ได้เหมือนกัน แต่ฉันจะพยายามช่วยให้เธอทุกข์ทรมานน้อยลงบ้าง

​

ทุกอย่างมันขึ้นอยู่กับเจ้าทุกข์ (เจ้ากรรมนายเวร) ถ้าเขายอมอโหสิกรรมยกโทษให้เขาก็จะหยุดการจองเวร
หยุดทำร้ายต่อไป ที่เคยปกปิดสาเหตุของอาการป่วยไว้ก็จะเปิดเผย ทำให้แพทย์ตรวจรู้สาเหตุ
และทำการรักษาได้ แต่ถ้าอวัยวะที่เจ็บป่วยนั้นได้เสียหายชำรุดมากจนไม่สามารถเยียวยาได้
คนไข้ก็ต้องเสียชีวิตเช่นกัน แต่คนไข้จะทุกข์ทรมานน้อยลงหรือไม่ทุกข์ทรมานเลย จากการที่ได้ขออโหสิกรรม

การที่เจ้ากรรมนายเวรยอมอโหสิกรรมให้นั้น ถึงแม้ว่าคนไข้จะเสียชีวิตไป นั่นหมายถึงในชาติต่อไปของคนๆ นั้น
เจ้ากรรมนายเวรรายนี้จะไม่ได้ติดตามไปจองเวรอีก เพราะได้ชำระหนี้กันไปเรียบร้อยแล้ว

แต่รายคุณพยาบาลนี้ กว่าจะได้ชำระหนี้เวรจนครบจำนวนเด็กทารกที่ได้ทำไว้และตามอายุขัยของเด็ก
คงต้องชดใช้อีกหลายชาตินักหนาทีเดียว มันช่างน่ากลัวน่าสยดสยองยิ่งนัก

​

 

กรรมคือการกระทำ(อันสำเร็จแล้วพร้อมกายวาจาใจ) ก่อนอื่นเราเป็นผู้ปฏิบัติ ด้วยหน้าที่ ใจเรายอมรับการกระทำนั้นหรือไม่ หากไม่ก็แสดงว่ากรรมนั้นเกิดแก่เราได้ไม่เต็มที่ แต่ถามว่าป็นไหมตอบว่าเป็นบาปแน่นอน เหมือนกันเราต้องฆ่าสัตว์เป็นอาหารแต่ใจไม่อยากจะทำแล้วเราจะได้กินอาหารไหมละ กรรมอย่างนี้เรียกว่าเจตนาไม่เกิดขึ้นใจไม่ยอมรับ พระพุทธทรงสอนไว้ว่าทำกุศลให้ถึงพร้อม ทานศีล เจริญภาวนา ก็เพื่อให้เราได้แผ่กุศลกับสิ่งที่เราทำไปด้วยไม่เจตนา หรือเพราะความไม่รู้ และได้พิจารณาตนอยู่เสมอ เกรงกลัวละอายต่อบาป ฉนั้นอย่าตกใจและไม่ควรยินดีกับการกระทำอย่างนี้ เมื่อหน้าที่จำเป็นก็ควรมั่นเพียรรักษาศีล ปฎิบัติธรรมตามแนวทางที่เหมาะควรตรงตามคำสอนของพระพุทธองค์ ram_tamatava@hotmail.com ยินดีให้คำแนะนำ

 

ได้รับ mail แล้ว ขอบคุณมากครับสำหรับคำแนะนำที่ดี ผมได้ส่งต่อให้เพื่อนแล้ว ขึ้นอยู่กับเขาแล้วว่าจะทำอะไร อย่างไร เพื่อให้ชีวิตเขาดีขึ้น และดวงวิญญาณเด็กได้ไปเกิดในที่ดีๆ เมื่อวานนี้ก็ได้บอกให้เขาโอนเงินทำบุญในงานอุปสมบทเฉลิมพระเกียรติในหลวง 999 รูป ไม่รู้ว่าทำแล้วหรือยัง ยังไงผมจะคอยกระตุ้นเขาเรื่อยๆก็เพื่อนผมนี่ครับทิ้งไม่ได้ สุดท้ายขอขอบคุณอีกครั้งสำหรับคำแนะนำและขออนุโมทนาบุญกับคุณกรรมนิยามด้วยนะครับ

 

เกิดเป็นคนนี่มันยากเย็นแสนเข็ญ จริงๆเลยนะครับ มีนิดเดียวเท่านั้น นอกนั้นเป็นสัตว์ต่างๆนาๆ เป็นมดปลวก ลิ้นไร ไม่น่าเชื่อว่าก็มีดวงจิตที่เหมือนกับเราเหมือนกัน แต่น่าสงสารคนที่รับกรรมจริงๆ ทั้งเด็กในท้องที่ต้องมาสิ้นชีวิตโดยไม่เต็มใจ ทั้งแม่-พ่อ ที่ไม่รู้บาปบุญ และต้องรับโทษ อย่างหนัก ดังนั้นรู้อย่างนี้แล้วต้องสร้างบุญให้มากๆ ละบาปซะเลย แล้วผมจะจำไว้ ไปบอกคนอื่นต่อไปครับ อนุโมทนา กับเจ้าของกระทู้ด้วย และคนที่มีศีลธรรม ครับ

 

ความทุกข์
ทุกข์เพราะไม่รู้ รู้ที่ไม่จริงแล้วคิดว่ารู้ หนีความทุกข์ได้อย่างไร ก็แนวทางของพระพุทธองค์นั้นแหละ จะทำให้หลุดพ้นได้
อริยสัจ ๔ นั้นแหละของจริง สิ่งที่พระพุทธองค์ตรัสรู้
บางคนมักจะพูดว่า เราเป็นปุถุชน คงทำไม่ได้หรอก เราไม่ใช่พระ พระสงฆ์ยังทำไม่ได้เลย น่าจะถูกนะ แต่เป็นความคิดที่ไม่รู้ มีอวิชา ความอวดดีมีความเป็นตัวตนที่ยึดมั่นถือมั่น บอกได้อยาก
ประเภทของคน
๑ ปุถุชน (คนทั่วไปมีทั้งรู้และไม่รู้ ไม่สนใจ ไม่ใส่ใจ แกล้งไม่รู้ ทำทั้งอยากและไม่อยาก เรียกว่าคน )
๒ กัลยาณชน (ผู้ศึกษาพัฒนาตน ให้ดียิ่งขึ้น และละวางความเห็นแก่ตน คำว่าศึกษา พัฒนา หาใช้ ดีเสมอ ถูกเสมอ แต่หาวิธีปรับปรุงให้ดีขึ้นเรื่อยๆด้วยความเพียร)
๓ อริยะชน (ผู้รู้ ผู้กระจ่าง ผู้เห็น ผู้ละอาย ผู้สงบ ผู้เบิกบานแจ่มใส หลุดละวาง เห็นธรรมดา กับไม่ธรรมดา รู้ธรรมที่เป็นจริง
ฉนั้น เราจะเลือกเป็นประเภทใดก็คือเรา ตัวตนเรา จะเลือกหนทางทุกข์ หรือ เลือกทางที่จะพ้นทุกข์
ทุกข์ จากการทำแท้ง ก็เช่นกัน อย่าหลงงมงายว่าแก้กรรมได้ เป็นไปไม่ได้ แต่สร้างกุศล สำนึกหรือละอายต่อบาป (ละลายต่อบาป หมายความว่า ละอายอย่างสม่ำเสมอ ไม่ใช่เฉพาะครั้งนี้ บาปแบบนี้ เท่านั้น) ทำให้เราลดจากกรรมอันนี้ได้ โดยกุศลจะค้ำจุน ให้ความล้มเหลว ความวุ่นวาย การเจ็บป่วยลดลง
เมื่อเรารู้สึกเช่นนี้ เราก็มั่นทำกุศล ทำดี ละอายบาป กลัวต่อบาปที่ยังไม่กระทำ ยอมรับผลที่เรากระทำมาแล้วนั้น ทั่วไปเรียกว่าวิบากกรรม การกระทำของเราต่อไปก็จะระวัง พิจารณาว่าสิ่งใดควรมิควรและพิจารณาด้วยหลักธรรม เมื่อใจเราเข้าใจ สะอาดแล้วบริสุทธิ์แล้วผลเห็นกุศลจะนำเราให้พ้นทุกข์นนั้นๆ การถวายผ้า การถวายพระพุทธรูปนั้นเป็นการเร่งทำกุศลใหญ่ให้มากขึ้น แต่ถ้าหากทำด้วยความหลงความอยากที่ต้องการให้ผลของกรรมจากการทำแท้งหมดเร็วๆ นั้นไม่บริสุทธิ์ ศึกษาและปฎิบัติตาม ธรรมของพระพุทธองค์นั้นก็จะนำไปสู่ความรู้แจ้งในที่สุด เราพอจะแนะนำได้บ้าง ram_tamatava@hotmail.com เรื่องที่เป็นทุกข์นะ

 

จัดส่งหนังสือรอบที่สอง

สำหรับท่านที่แจ้งความประสงค์ขอหนังสือ "เรื่องจริง...จากกรรม​

เข้ามาเป็นรอบที่สอง​

​

หนังสือ เรื่อง "เรื่องจริง... จากกรรม" ​

เรียบเรียงโดย คณะนฤมิตธรรมมิกกาวาส​

สำหรับท่านที่ขอหนังสือ "เรื่องจริง...จากกรรม" มานั้น
เมื่อเช้าผมได้จัดส่งให้ครบทุกท่านแล้วครับ (คาดว่าจะถึงภายใน 2-3 วันนี้ครับ)



หนังสือที่มอบให้ประกอบด้วย

• "อำนาจกรรม" พระนิพนธ์สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก
• "หลักการทำสมาธิเบื้องต้น" พระนิพนธ์สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก
• "กรรมกำหนด และวิธีทำดีทดแทนคุณพ่อแม่" โดย พระธรรมสิงหบุราจารย์ (หลวงพ่อจรัญ จิตธมโม)
• "เรื่องจริง...จากกรรม" โดย คณะนฤมิตธรรมมิกกาวาส

หลังจากนี้ หากมีท่านใดไม่ได้รับหนังสือฯ (เผื่อจะมีอีเมล์ที่ตกหล่น หรือหนังสือไปไม่ถึงมือ)
ก็ให้แจ้งเข้ามาอีกครั้งครับ จะดำเนินการจัดส่งให้ครับ

ขออนุโมทนาบุญครับ

 

สวัสดีค่ะ

ฉันเองก็เคยทำผิดพลาดในชีวิตคนหนึ่ง เคยทำแท้งฆ่าลูกตัวเองเพราะแฟนไม่รับผิดชอบบอกให้ไปเอาออก จนเป็นตราบาปมาทุกวันนี้ ชีวิตตั้งแต่ทำแท้งตกต่ำสุดๆๆ ลำบากมาตลอด ชีวิตไม่เคยมีความสุขที่แท้จริงเลยสักวันเดียว 10 กว่าปีที่ชีวิตเป็นแบบนี้ พยายามไปทำบุญตามที่เขาแนะนำมาทุกอย่าง ตำราไหนว่าดีทำมาเืกือบทั้งนั้น เคยทำตามที่เจ้าของกระทู้แนะนำมาก็เคยทำมาแต่ไม่สามารถช่วยอะไรได้มากสำหรับตัวฉันเอง พยายามไปหาร่างทรงที่เขาบอกว่าเก่งไม่ว่าไกลแค่ไหนก็ไป คนมีอภิญญาต่างๆก็ไป มานับไม่ถ้วน จนเมื่อไม่นานมานี้นอกจะชีวิตที่ลำบากอยู่แล้วก็ยังเป็นโรคสารพัดโรค คือ กรดไหลย้อน ตับอักเสบ ไตอักเสบ กระเพาะปัสสาวะอักเสบ กระเพาะอาหารอักเสบ ซีสหน้าอก ซีสมดลูก ซีสรังไข่ เจ็บปวดทรมานไปทั้งตัว นั่งก็เจ็บ นอนก็เจ็บ เดินก็เจ็บ จนได้เข้ามาอ่านเจอมีคนในเวบพลังจิต เขาแนะนำเวบ บ้านสวนพีระมิด ก็ยังไม่ค่อยสนใจศึกษาดู จนไปเจอคนเข้าไปโพศต์ไว้ในเวบ กลุ่มเตือนภัยเขากะลาจึงได้เข้าไปศึกษาอย่างจริงจัง และได้พบว่าที่นั้นคือทางออก สำหรับตัวเอง เพราะหลังจะที่กลับจะบ้านสวนพีระมิดแล้วชีวิต ฉันเองก็มีความสุขขึ้นกว่าเมื่อก่อนเยอะ จึงอยากให้ทุกคนที่กำลังมีความทุกข์ฉันแนะนำให้เข้าไปดู เวบบ้านสวนพีระมิด(รายการคุยไปแจกไป) แล้วพวกคุณจะพบคำตอบว่าทำไมฉันจึงพยายามแนะนำ voravee_pat@hotmail.com

 

อ่านเรื่องราวที่คุณเขียนแล้ว ความทุกข์ที่เกิดจากความผิดพลาดครั้งหนึ่งของคุณ และบัดนี้คุณได้พบกับความสุขระดับหนึ่งแล้วยินดีด้วยอย่างยิ่ง ผมเขียนไว้ในห้วข้อ ความทุกข์ อยากให้คุณอ่านสักนิด ว่ามีส่วนใดที่คุณรึกสึกว่าตรงใจบ้างไหม และขอย้ำอีกครั้งหนึ่งสำหรับคนที่มีบาปอย่าลืม เจตตนาที่จะสร้างกุศลด้วยความบริสุทธิ์สะอาด ละวางด้วยกิเลสทั้งปวง อย่าอยากหนี อยากได้ แต่ทำบุญกุศลด้วยความยินดีที่ได้ทำ ยินดีที่จะได้รักษาศีลเรียกว่าเป็นมุฑิตา ละอายต่อบาปนั้นๆ กรวดน้ำแผ่เมตตา แล้วเมื่อใจที่พร้อมด้วยธรรม เข้าใจ เต็มใจเชื่อว่ากรรมเป็นตัวกำหนดจริง นั้นแหละผลถึงจะเกิด ในทางหนึ่งที่ควรพิจารณาในการตัดสิ้นใจครั้งที่คุณทำแท้ง ด้วยปัจจัยที่ผู้ชายไม่รับผิดชอบอย่างเดียวหรือไม่ ถ้าคุณทำด้วยการประชด แค้นใจ เจ็บใจน้อยใจ เหยียดหยาบ ด่าว่าร้ายสาปแช่ง อันนี้แหละน่ากลัวเพราะในขณะนั้นเรากำลังเกิดการพยาบาทเบียดเบียน ทั้งตนเอง ลูกในท้อง ผู้ชาย จิตที่พยาบาทจะส่งผลกรรมที่มีลักษณะแบบเดียวกัน การจะพ้นทุกข์นั้นก็ต้องใช้ความอดทนและความเพียรที่สูง แต่ถ้าคุณพยายามที่จะรักษาลูกไว้แล้วแต่มันหมดหนทางจริงๆ จิตที่ต้องพิจารณาด้วยเมตตาด้วยเหตุปัจจัยที่ไม่มีทางอย่างท่องแท้และเอียด อันผลก็จะเกิดไม่ให้คุณทุกข์แบบสาหัส แต่บาปก็คือบาปผลของมันต้องตอบแทนมาให้ผู้ที่กระทำแน่นอน(หามีวิธีใดแก้กรรมได้หรอก กุศลจะส่งผลค้ำจุนให้ผลกรรมเบาบางลงเท่านั้นแหละ)
ด้วยวิธีการใดๆในการแก้ ลดกรรม หนีกรรม แล้วแต่จะเรียก ไม่ดีเท่าวิเศษเท่า วิธีการความจริงที่ถูกต้อง ก็คือธรรมะอันวิเศษของพระพุทธองค์ เพราะพระพุทธองค์ทรงสอนให้เราหลุดพ้นจากบ่วงกรรม

 

๒ ด้านเสมอ

อ่านความเห็นของคุณแล้ว ต้องขอบคุณในมุมมองอีกด้าน ในสถานะอีกแบบหนึ่ง
การฆ่าผู้อื่น บาปทั้งนั้นแหละ แล้วผู้ที่ถูกฆ่าเขายินดีหรือกับการฆ่าเขา สมมุติว่าเขาต้องเกิดมาด้วยความพิการนั้นก็เป็นชีวิตที่เขาต้องเกิดมาเป็นอย่างนั้น แต่ที่เราทั้งหลายตัดสินใจว่าควรเอาออก เพราะอะไร ลำบาก ทรมาร ชีวิตภายหน้าคงไม่มีความสุข แต่เราคิดไม่ใช่เขาคิดเหตุผลที่อ้างไว้เพื่อเราหรือเขา ถ้าเพื่อเขาจริงทั้งร้อยก็ดีแต่กลัวไม่ใช่ ทีนี้การเกิดที่ไม่สมบรูณ์ เป็นเพราะอะไร แม่ตั้งครรภ์ป่วย ติดเชื้อ อะไรก็ได้มันก็เป็นเพราะเหตุเช่นนั้นและเขาก็ต้องเป็นอย่างนั้นเพราะกรรมเป็นตัวกำหนด (ย่อมเป็นไปตามกรรม) เพราะถ้าเขาเลือกได้ก็จะไม่เลือกให้เจออย่างนั้น อีกเหตุผล เพื่อการรักษาชีวิตของแม่ถ้าหากไม่ทำอย่างนั้นแม่อาจจะต้องตายหรือตายทั้งคู่เพราะมันสุดวิสัยแล้ว หมอวินิจฉัยว่าเป็นอย่างนั้น จำเป็นแล้ว นั้นก็เพราะมันต้องเป็นอย่างนั้น ถ้าเลือกได้แล้วจะให้ใครตายให้ใครพิการคงไม่แน่นอน แต่ที่เป็นอย่างนั้นเพราะเลือกไม่ได้ ก็กรรมนั้นแหละเป็นตัวกำหนด
หมอ พยาบาล เจ้าหน้าที่ ที่มีหน้าที่ตามอาชีพตามความสามารถ เขาก็ต้องใช้การวินิจฉัยที่ละเอียดรอบคอบ เขาก็จะใช้เหตุผลที่ต้องรักษาชีวิตก่อนเมื่อไม่ได้ก็จำเป็น แต่เขาไม่ได้ยินดีกับการกระทำนี้ ให้ต้องมีการสูญเสีย เขาอาจจะดีใจที่ช่วยไว้ได้ชีวิตหนึ่ง ตามกำลังแต่ถ้าได้สองต้องดีกว่าแน่นอน ทางพุทธศาสนาเรียกว่าเจตนา
ที่นี้เหตุผล สภาวะ สถานการณ์ ที่ทำให้เป็นอย่างนั้นด้วยโรค อุบัติเหตุ โดนข่มขื่น อะไรก็ตามที่มีผลให้เกิดอย่างนั้นแม้แต่ตัวคนกี่คนก็ตาม ทางธรรมเรียกว่าปัจจัย ที่เป็นทั้งเหตุและส่วนร่วมให้เกิดภาวะเช่นนั้น ฉนั้นผลของการกระทำนั้นๆ ย่อมส่งผลที่ไม่เท่ากันตามเจตนา ที่นี้เมื่อเรามีส่วนในการกระทำ ละอายต่อบาป สำนึกกับการฆ่าว่าไม่ควร ก็ใช้ด้านดีความดีทำบุญทำกุศลเสีย จิตใจเราก็เจริญด้วยความดีงาม เราก็เป็นสุขได้ไม่ต้องยึดมั่นถือมั่น กรรมที่เราไม่เจตนาจะได้ละวางกันไป หรือมีกุศลส่งสริมแทนที่ คนที่ดีเหตุผลที่ดี คนดีย่อมไม่ตำหนิ เหรียญมีสองด้าน ดีด้านมีตำหนิด้าน ดีทั้งสองด้านหรือมีตำหนิน้อย อันไหนดีกว่า แต่คุณค่าของมันจริงคืออะไร นั้นแหละตนพิจารณาตน ตนเตือนตน

 

เคยมีส่วนกับเขาเหมือนกัน โดยไม่ตั้งใจค่ะ มีคนบอกเราว่าเด็กเขาตามเรา พยายามอุทิศบุญกุศลให้เขาเยอะ ๆ เนาะ

 

อนุโมทนากับทุกเจตนาดีที่อยากช่วยทุกชีวิตหยุดการก่อเวรก่อกรรม สาธุคะ

 

กราบอนุโมทนาสาธุบุญอย่างสูง
เพื่อนยาหลายคนมากที่เคยทำและมีส่วนรู้เห็นเค้าเล่าให้ฟังอีกทีว่าเมื่อก่อนเคยทำ (บางคนทำถึง 2-3 ครั้ง ตอนที่เรียนอยู่) ยาจึงขอ Coppy เพื่อ FW Mail ไปให้เพื่อนๆยาได้อ่านและแก้ไขด้วยค่ะ สาธุๆๆๆๆ

 

กรรม

เรื่องกรรมที่ดิฉันงง เรื่องมีอยู่ว่า
ที่ทำงานดิฉัน เดิมที่ ฝ่ายชายคือเพื่อนดิฉัน ฝ่ายหญิง เป็นลูกน้อง ฝ่ายชายมีครอบครัวแล้วอยู่ ตจว. ก็แอบได้เสีย กะ ฝ่ายหญิง จน ฝ่ายหญิง ก็บังคับให้ฝ่ายหญิงเอกเด็กออก สุดท้าย ก็เอาเด็กออก จากนั้น ฝ่ายชายเริ่มตีจาก แล้ว กล่าวร้าย ฝ่ายหญิงว่าเป็นเด็กใจแตก จน ฝ่ายหญิงทนไม่ได้ ขอย้ายไปอยู่อีกที่ทำงาน ซึ่งอยู่ตึกติดกัน

ฝ่ายหญิง ทำงาน ก็ไม่มีความก้าวหน้า คะ ร่างกายก็ไม่แข็งแรง มีแฟน ก็ถูกหลอกเรื่อยไป จนล่าสุด ฝ่ายหญิงถูกตัดมดลูกทิ้ง ปัจจุบัน ฝ่ายหญิงหันมาปฏิบัติธรรม สำนึกและพยายามแก้ไขกรรมของตนเองตลอด

คราวนี้ ฝ่ายชาย เพื่อนดิฉันเอง เขาแปลกคะ เขามีครอบครัวที่อบอุ่น ลูก ๒ คน ชาย /หญิง ภรรยายทำงานฐานะมั่นคง ในเรื่อง งาน เขาประจบ วิ่งของตำแหน่ง จนแทรงหน้าเพื่อนฝูง กร่างในวงสังคม

ดิฉัน จึงสงสัย ว่า กรรม ทำไม มีแต่ฝ่ายหญิงได้รับคะ และฝ่ายชาย ซึ่งไม่มีความรับผิดชอบ กลับมีชีวิตที่มีความสุขความเจริญ
ช่วยตอบทีคะ....

 

สวัสดีครับ คุณปลาราหู

สำหรับคำถามที่เกี่ยวข้องกับ "เรื่องกฎแห่งกรรมและการผลของกรรม"

__________________________________________________​

ผมขอยกโอวาทธรรมของสมเด็จพุฒาจารย์ (โต พรหมรังสี)
เรื่อง "ทำไม.. ทำดีแล้วจึงไม่ได้ดี ?"​

​

ท่านสอนเรื่อง "กฎแห่งกรรมและการให้ผลการกรรม"
โดยเปรียบเทียบกับการหว่านเมล็ดพันธุ์และการเจริญเติบโตของพืชพันธุ์​

คุณขีด : กระผมอยากทราบเรื่องกฎแห่งกรรมเพราะเป็นกุญแจของบุญและบาป
คนที่ไม่รู้จักบุญและบาป ก็เพราะไม่รู้จักกฎแห่งกรรม บางคนไม่เชื่อว่าบุญมีจริงบาปมีจริง
แล้วบางทีทำบุญกลายเป็นได้ผลบาป ทำบาปกลายเป็นผลดี
ทั้งนี้เป็นเพราะว่าไม่ทราบชัดในเรื่องกฎแห่งกรรม เพราะฉะนั้นกระผมอยากให้หลวงพ่อสมเด็จ
ได้โปรดขยายกฎแห่งกรรมให้กว้างขวาง ให้เป็นที่รู้ชัดสักหน่อยครับว่ามีกฎอันแท้จริงอย่างไร

 

ทำไม.. ทำดีแล้วจึงไม่ได้ดี ?

สมเด็จโต : กฎแห่งกรรมนี้เป็นสิ่งที่ละเอียดมาก ก็เปรียบเสมือนหนึ่งธรรมชาติของการเติบโตของ ผลไม้ตามฤดูกาล

กรรมที่ท่านสร้างในอดีตภพย่อมนำมาสู่ท่านในปัจจุบันภพ
ฉันใดก็ฉันนั้น ทีนี้กรรมเหล่านั้นที่ท่านทำไปแล้ว
แต่ท่านลืมไปเพราะอะไรเล่า เพราะว่ามนุษย์ที่ยึดว่าทำไมทำดีจึงไม่ได้ดี
เพราะมนุษย์ผู้นั้นไม่โปร่งในขั้นสมุฏฐานของเหตุและปัจจัย

​

ถ้าท่านหว่านพืชชนิดใดลงดิน พืชชนิดนั้นจะขึ้นตามเหล่ากอของพืชพันธุ์นั้น
กรรมใดที่ท่านสร้างมาในภพที่ท่านลืมไปแล้ว แต่กรรมนั้นยังตามเสวยตามภพชาติต่างๆอยู่

ยกตัวอย่าง ซึ่งเปรียบง่ายๆสมมติว่าเมื่อสองปีก่อนท่านได้ฆ่าคนตายในที่แห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ
แล้วท่านหนีไปอยู่ ที่หนองคาย ( เปรียบเหมือนท่านฆ่าคนตายในภพก่อนแล้วมาเกิดใหม่ในภพนี้ )
เรียกว่าท่านเกิดภพนี้ ทั้งที่เป็นคนเดิมคือจิตวิญญาณเดิมจากภพก่อน แต่มาอยู่ภพนี้หรือเมืองนี้

ในขณะที่ท่านหนีจากกรุงเทพฯ(ภพก่อน) ไปอยู่หนองคาย(ภพนี้) เกิดสำนึกผิดขึ้นมา
จึงถือศีลทำบุญให้ทาน เป็นมิตรกับชาวบ้านที่หนองคาย ชาวบ้านที่หนองคายก็ยกย่องสรรเสริญ
ว่าท่านเป็นคนดีมีศีลธรรมน่าเคารพนับถือ แต่กรรมที่ท่านสร้างไว้คือฆ่าคนตายที่กรุงเทพฯ เมื่อสองปีก่อนนั้น
ชาวบ้านที่หนองคายไม่รู้กับท่านด้วย และตำรวจ(กรรม) นั้นก็กำลังตามหาท่านอยู่
เปรียบเสมือนการตามของภพของกรรมไปถึงที่นั่น

​

แม้ว่าท่านกำลังถือศีลถืออุโบสถอยู่ในโบสถ์หรือแม้ว่าบางคนมาบวชเป็นพระเพื่อหนีคุกหนีตารางก็ตามที
เมื่อตำรวจสืบพบเจอตัวท่านแม้จะอยู่ที่วัดถือศีลหรือบวชเป็นพระอยู่ ตำรวจก็จับท่านทันที
เพื่อไปลงโทษตามกฎหมายบ้านเมือง คนที่หนองคายแถวที่ท่านอยู่ย่อมไม่พอใจ
หรือด่าทอตำรวจที่มาจับคนดีที่ถือศีลในอุโบสถอยู่


ก็เหมือนกรรมที่ไม่ดีที่ตามมาทันท่านตอนที่ท่านกำลังทำดี
ทำให้ท่านคิดว่าทำไมทำดีแล้วจึงไม่ได้ดีกลับพบเจอและได้รับแต่สิ่งที่ไม่ดี
ท่านอาจลืมกรรมที่ท่านทำไว้ในภพชาติก่อนแล้ว
เพราะมันผ่านมานานแล้วข้ามภพข้ามชาติมาจนจำไม่ได้ว่าทำกรรมไม่ดีอะไรไปบ้าง
จึงทำให้คิดว่าภพนี้ชาตินี้ทำแต่ความดี แล้วทำไมไม่ได้ดี


คล้ายกันกับคนทำชั่วหรือทำไม่ดีในปัจจุบันแต่กลับได้ดิบได้ดี
เพราะภพชาติก่อนเขาเคยทำดีไว้แล้วกรรมดีนี้ตามมาทันและส่งผลให้เขาได้ดิบได้ดี
แม้ในขณะปัจจุบันเขากำลังทำกรรมไม่ดีอยู่ก็ตามที
เพราะเป็นกรรมคนละส่วนกับกรรมเก่าที่เขาทำดีในภพชาติก่อน
ส่วนกรรมใหม่ที่เขาทำไม่ดีในขณะนี้ยังไม่ส่งผลต้องรอให้ผลในกาลต่อไป

 

ทำไม.. ทำดีแล้วจึงไม่ได้ดี ?

​

เปรียบเหมือนเราเพิ่งปลูกข้าวดำนาเสร็จจะให้กล้าในนาออกดอกออกรวงข้าวในวันนี้หรือพรุ่งนี้เลยย่อมเป็นไม่ได้
จะต้องรอเดือนรอเวลาจนกว่าต้นกล้าจะครบกำหนดที่จะออกรวงให้ผลิตผลเป็นเมล็ดข้าวจึงจะเก็บเกี่ยวได้

ฉันใดก็ฉันนั้นกฎแห่งกรรมก็เช่นเดียวกันกับกฎธรรมชาติ เช่นการปลูกพืชปลูกต้นไม้ชนิดต่างกัน
ย่อมต้องจะรอการออกดอกออกผลเป็นเวลาไม่เท่ากัน

​

ซึ่งเป็นไปตามพันธุกรรมของพืชชนิดนั้นๆที่จะใช้เวลาไม่เท่ากันนานเป็นเดือนหรือนานเป็นปีจึงจะให้ผล
เช่นปลูกพริกย่อมให้ผลิตผลเร็วกว่าปลูกมะม่วง ปลูกข้าวย่อมให้ผลเร็วกว่าปลูกมะพร้าว เป็นต้น
เช่นเดียวกันกับผลของกรรมแต่ละชนิดกรรมหนักกรรมเบามีเจตนาหรือไม่เจตนา
เป็นต้นจึงให้ผลกรรมหนักเบาต่างกันต่างเวลาตามเหตุปัจจัย


สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งละเอียดกฎแห่งกรรม คือกฎแห่งธรรมชาติย่อมทรงไว้ซึ่งความยุติธรรม


ท่านสร้างกรรมดีไว้ในปัจจุบันนี้ กรรมนั้นอาจจะให้ท่านเสวยผลในภพอีกภพหนึ่งก็ได้
เพราะว่ามันเป็นกงล้อแห่งกงกรรมกงเกวียนที่จะแยกแยะออกมา ชาติไหน ชาติอะไร ชาติโน้น ชาตินี้ เป็นสิ่งยาก
เพราะว่ามนุษย์เราแต่ละคนที่เกิดมาในปัจจุบันชาตินี้ เกิดมาเป็นร้อยๆ พันๆ ภพชาติ
เป็นกงกรรมกงเวียนที่ทับถมทั้งดีและชั่ว โดยเจ้าตัวก็แยกแยะไม่ออก

​

ยกตัวอย่างง่ายๆ เสมือนหนึ่งท่านคิดตั้งแต่เช้าจนถึงเย็น พอตกเย็นท่านมานั่งทบทวน
ท่านก็แยกแยะทบทวนไม่ค่อยออกว่าเวลาไหนท่านมีอกุศลอารมณ์ เวลาไหนมีโทสจริต เวลาไหนมีเมตตาจิต
เพราะว่าการเคลื่อนไหวแห่งจิตวิญญาณนี้เร็วยิ่งกว่าอณูปรมาณูทั้งหลายเร็วยิ่งกว่าปรอท
เพราะฉะนั้นจึงแยกได้ว่าท่านสร้างกรรมใดไว้ ท่านย่อมจะต้องเสวยกรรมนั้นในภพชาติแน่นอน

 

ตอนนี้เค้ายังเสวยกรรมดีอยู่ค่ะ..แต่เมื่อไหร่ที่กรรมชั่วตามมาทัน..ก็คงแย่เหมือนกันค่ะ