กินเหล้าเพื่อเข้าสังคมผิดไหม?????

มีคนถามผมว่า
ถ้าเขากินเหล้าเพื่อเข้าสังคม
กินโดยที่ไม่เมา แก้วสองแก้ว ผิดไหม ? ? ? ? ?

-----

แล้วถ้า กินแล้วเมา แต่ก้อ นอน หลับ หละ โดยที่ไม่เบียดเบียนใครหละ ครับ ผิดไหม ? ? ? ? ?

-----

พวกเพื่อนๆเขาถามผมแบบนี้ ผมจะตอบเขายังไงดีครับ.....

 

เป็นเรื่องที่ตอบยากมากครับ

เอาเป็นว่ากินเหล้าไปแก้วหนึ่ง สติสัมปชัญญะ มันลดน้อยถอยลงแน่นอน อันนี้ตามวิทยาศาสตร์นะครับ
สภาพร่างกายก็มีผล บางวันเหล้าแก้วหนึ่งเฉยๆ บางวันก็รู้สึกมึนๆ บางวันกินไม่ลง

เหล้าแม้กินเพียงนิดเดียว ก็อาจทำให้เราตัดสินใจผิดพลาด จนเกิดเรื่องร้ายแรงได้นะครับ

ถ้าทางแง่มุมศาสนา การกินเหล้ามันทำให้จิตไม่ผ่องใสนะครับ เป็นตัวเร่งเร้ากิเลส ราคะ โทสะ โมหะ ดีนัก แล
กินแล้วสุขภาพก็ไม่ดี จะเจริญศีล สมาธิ ภาวนา ก็ไม่สะดวก ไม่ได้ผล

มีแต่เสมอตัว กับ เจ๊ง อะครับ พยายามเลิกดีกว่าครับ

 

อยากบอกจังเลยครับว่าผิด แค่คิดจะดื่มศีลก็เริ่มด่างพร้อยแล้วครับ

 

ผมเองก็มีปัญหาเฉกเช่นเดียวกัน ทำงานมีลูกน้อง เมื่อลูกน้องเราชวนเราไปกินก็ยากที่จะปฏิเสธได้ก็ต้องกินไปทั้งๆที่ไม่ได้อยากลิ้มรสหรืออยากกินเลยสักนิด
ตอนหลังๆก็มักจะอ้างว่าไม่ค่อยว่างบ้างหรือไม่ก็กินแล้วผื่นขึ้นเต็มตัวบ้างอ้างไว้ก่อน

 

เค้าให้ช่วยออกความคิดเห็นให้เค้า...ว่าจะไปตอบเพื่อนเค้ายังไง?
ไม่ได้ให้มาสาธยายเรื่องของตัวเอง ไม่มีใครเค้าอยากรู้เรื่องฉิมหรอก..ไม่รู้เรื่องเล้ย
เยินละยังไม่ฉลาดอีก...เฮ้อ!

 

ผมนั่งคุยอยู่คนเดียวเงียบๆ กระสือเกี่ยวไรด้วยมิทราบ

 

หึ หึ หึ : bat:: bat:: bat:
มาอ่านเฉย ๆ

 

จาพ้นหรือ

มันห้ามกันบ่ได้ดอก ผมก็นานๆเอากับเขาสักที แต่ก็ต้องกินให้รู้ครองสติให้ได้

ศิล 5 ของมึนเทาทุกชนิด หลวงพ่อปาน วัดบางนมโคได้กำฉับกับศิษย์ไว้ว่าอย่ากินเหล้า และปล้นเข้า(ลักทรัพย์)2ข้อนี้ท่านเน้นมากกับคนที่ทำพิธีเป่ายันต์เกราะเพชรและลูกหลานทั้งหลาย

ยาพิษเพียงหยด ก็ยังคงเป็นพิษ [b-wai]

 

test

 

เอากันตามศีลนะ

ศีลตั้งแต่ 5 8 และ227 ที่พระพุทธเจ้าท่านทรงบัญญัติเอาไว้ ท่านไม่ได้ใช้คำว่าห้าม แต่ท่านให้ละเว้น หรือเว้นเสียจาก คือท่านไม่ทรงห้ามมนุษย์ทั้งหลาย แต่ท่านชี้ให้เห็นว่าถ้าละเว้นแล้วมีผลอย่างไร ถ้าไม่ละเว้น จะมีผลอย่างไร ทั้งนี้ทั้งนั้น ก็ขึ้นอยู่กับมนุษย์ทั้งหลายที่จะเลือกปฏิบัติ แต่ถ้าหมั่นเพียรรักษาศีลให้บริสุทธิ์ สักนาที สองนาที และหมั่นคิดหมั่นเตือนสติตัวเอง สักวันก็จะมีปัญญามาตอบว่า สิ่งที่ทำถูกหรือไม่ ควรหรือไม่ เลือกได้หรือไม่ ไม่ทำแล้วจะมีใครเดือดร้อนหรือไม่ เลี่ยงได้หรือไม่ ขอยกตัวอย่างสักเล็กน้อย ถ้าคุณเห็นบ่อส้วมอยู่ข้างหน้า แล้วเนื้อตัวของคุณกำลังสะอาด คุณจะเอาเท้าหรือมือ ลงไปจุ่มหรือไม่ ถ้าไม่เพราะอะไร แล้วลองสังเกตุตัวเองครับว่า ดวงจิตของคุณให้คำตอบกับคุณว่าอย่างไร ทำแบบนี้บ่อยๆ แล้วคุณก็จะสามารถทรงศีลได้อย่างบริสุทธิ์ครับ

 

ลองอ่านดูก่อนครับ อาจจะได้คำตอบที่ต้องการก็ได้

http://www.geocities.com/magic_angelth/index23.htm



โดยพื้นฐานของจิตใจที่แท้จริงแล้ว ข้าพเจ้าเป็นผู้ที่ชอบช่วยเหลือคนมาตั้งแต่เด็ก อาทิเช่น ช่วยติวหนังสือให้เพื่อนๆ ที่เรียนไม่ค่อยเก่ง ช่วยเหลือครูในการปรามเพื่อนๆ ที่เกเร อีกทั้งช่วยเหลือกิจกรรมส่วนรวมของทางโรงเรียนตลอดมาไม่ว่าจะเรียนอยู่ในระดับประถมศึกษา มัธยมศึกษา หรือแม้แต่ในโรงเรียนนายร้อย จปร.และแม้เมื่อออกมารับราชการก็ให้การช่วยเหลือต่อผู้ใต้บังคับบัญชาเพื่อนข้าราชการและญาติ สนิทมิตรสหาย ในทุกรูปแบบไม่ว่าจะเรื่องการเงินการทองการให้อภัยแก่ผู้คน หรือแม้แต่การอบรมสั่งสอนชี้แนะให้เดินทางที่ถูกที่ควรดังนั้นว่ากันตามความเป็นจริงแล้ว ข้าพเจ้ามีความเมตตากรุณา ต่อคนและสัตว์มาแต่ไหนแต่ไรแล้วพอสมควรทีเดียว ด้วยเหตุนี้เมื่อข้าพเจ้านำคำสอนของหลวงพ่อมาพิจารณาดู จึงไม่มีความหนักใจในการสร้างทานบารมีเลย ไม่ว่าจะเป็นวัตถุทาน สังฆทาน อภัยทาน หรือแม้ธรรมทาน และเมื่อลองตรวจศีล 5 ดูในข้อแรกปาณาห้ามฆ่าสัตว์นั้นสบายมาก เพราะข้าพเจ้าเป็นคนที่รักสัตว์ สงสารสัตว์อยู่แล้วฆ่าไม่ได้แน่ๆ

ในข้อที่สอง อทินนาห้ามลักขโมยทรัพย์สินของผู้อื่นก็ยิ่งง่ายใหญ่เพราะข้าพเจ้าเกลียดนักเกลียดหนาในเรื่องนี้ และเคยประณามผู้ที่ลักขโมยเสมอมาว่าเป็นคนเห็นแก่ตัวแก่ได้ เบียดเบียนผู้อื่นที่เขาเอาแรงกายแรงใจเข้าแลกกว่าจะหาเงินหาทองมาได้ แล้วจู่ๆ ไอ้พวกนักลักมาฉวยโอกาสขโมยของเขาไปง่ายๆ โดยไม่ต้องลงทุนลงแรง

ในข้อที่สามกาเม ผิดลูกผิดเมียคนอื่น ก็ผ่านไปได้เลยเพราะเรื่องเช่นนี้ไม่เคยอยู่ในความคิดของข้าพเจ้า ด้วยเห็นเป็นเรื่องที่น่าละอายมาก

และในข้อที่สี่มุสา ห้ามพูดโกหกในข้นนี้ตอนแรกๆ ข้าพเจ้าก็ยังหวั่นๆ ใจอยู่บ้างไม่ค่อยจะแน่ใจนักว่าจะรักษาข้อนี้ได้หรือไม่เพราะในการอบรมผู้ใต้บังคับบัญชาบางครั้งก็ต้องล่อหลอกกันบ้างเพื่อให้เขากลัวในการยักยอกของหลวง หรือขู่กันบ้าง เพื่อมิให้เขาประพฤติตนออกนอกลู่นอกทางแต่เมื่อข้าพเจ้าทุ่มความสนใจไปในการศึกษาค้นคว้าหาหนังสือธรรมะอ่านมากมาย ก็เข้าใจว่าการพูดไม่ตรงต่อความจริงด้วยเจตนาให้ผู้ฟังเกิดกำลังใจที่จะประพฤติดีประพฤติชอบก็ดี เปลี่ยนการกระทำจากร้ายเป็นดีก็ดี มิได้เข้าข่ายผิดศีลข้อมุสา เพราะเป็นการพูดที่มิได้หลอกลวงให้เขาเสียซึ่งทรัพย์สินเงินทอง เสียเกียรติยศชื่อเสียงหรือเสียผู้เสียคน ดังนั้นศีลข้อมุสาจึงสอบผ่านไปได้ ไม่น่าหนักใจสำหรับข้าพเจ้าอีกต่อไป

แต่ศีลข้อที่ห้าคือ สุรา นี่ซิมันเป็นความสุขเล็กๆ น้อยๆ ของข้าพเจ้า จริงๆ โดยเฉพาะสำหรับชีวิตในต่างจังหวัดซึ่งขาดแคลนทั้งสถานที่ท่องเที่ยว ไม่ว่าจะเป็นบาร์ คลับ โรงหนัง โรงละครทุกเย็นบรรดาเพื่อนๆ ก็ชักชวนกันมาตั้งวงกินเหล้าอยู่ที่บ้านข้าพเจ้าเป็นที่สนุกสนาน อย่าว่าแต่จะคิดเลิกเลย แม้เพียงข้าพเจ้าเจ็บไข้ได้ป่วยเพียงแค่วันสองวันบรรดา คอเหล้าก็โวยวายกันแล้ว หนำซ้ำเพื่อนคอเหล้าที่เป็นหมอแทนที่จะสั่งยาให้ข้าพเจ้ากิน กลับเขียนใบสั่งยาว่า

 

เวลาที่เด็กเค้าอยากเป็นเพื่อนกัน เค้าไม่เห็นจะต้องชวนกันไปดื่มนมกันก่อนเลย ก็เป็นเพื่อนกันได้นี่คะ ทำไมต้องใช้เหล้ามาสานสายสัมพันธ์ เป็นกัลยาณมิตรควรผูกมิตรด้วยใจที่บริสุทธิ์ เมื่อเพื่อนทำผิดต้องตักเตือน

 

ขออนุญาตตอบทัศนคติส่วนตัว กินเหล้าผิดศีล แต่ ไม่ผิดปกติ ถ้าถามว่าผิดไหม ? ถ้ากินเพื่อเข้า สังคม กินเพื่ออยากกิน กินเพื่อสร้างความอบอุ่นให้กับร่างกาย กินเพื่ออะไรก็แล้วแต่ ถ้ากินให้รู้จักพอประมาณ ผมว่าไม่ผิด สมองไม่เสื่อมหรอก เกิดชาติหน้าไม่โง่หรอก แต่ถ้าไปยึดมั่นถือมั่น อันโน้นทำไม่ได้เดี๋ยวผิด อันนี้ทำไม่ได้เดี๋ยวผิด ผมว่าบ้ากันพอดี

 

หากเรามั่นใจว่าจิตใจไม่สั่นคลอน ไม่กลอกกลิ้งไปมา ตามวิสัยของปถุชน เหตุผลที่อ้างว่าดื่มโดยไม่ยึดมั่นถือมั่น ก็อาจจะใช้ได้
แต่ ขอให้สังเกตว่า คนทั่วไปเจตนาเริ่มแรกคิดจะดื่มด้วยความอยากทั้งนั้น แล้วจะเชื่อได้อย่างไรว่าหลังจากนั้นจะดื่มโดยไม่ยึดมั่นถือมั่น
เรื่องธรรมเป็นเรื่องลึกซึ้ง คงต้องยกให้เป็นเรื่องของปัญญาของแต่ละบุคคลก็แล้วกัน
แต่ในส่วนตัวของผม ไม่ขอดื่มครับเพราะแม้พระพุทธเจ้าไม่ทรงบังคับ แต่ก็ทรงตรัสสั่งสอนไว้ด้วยความรักความห่วงใยในสัตว์โลก ดังนั้น ผมจึงเชื่อท่านครับ ไม่มีท่านก็ไม่มีวันนี้สำหรับผม

 

อ.ไก่ เคยพูดกับข้าพเจ้าว่า การละเมิดศีล 5 โดยมีข้ออ้างนั้น ถือว่าคนนั้น อยู่ในข่ายเต็มใจที่จะคบความเลวอยู่ ............... ประมาณนี้

 

บาปบุญ คุณโทษ ดีชั่ว เรารู้ได้ด้วยสามัญสำนึกของตัวเอง....แต่ ท่านผู้พิพากษา ทำไมถึงไม่รู้ตัวเองก็ไม่รู้น่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ บางคนบ้า เข้ามาทำตัวดี บางคนดีเข้ามาทำตัวบ้า ฮิๆๆๆๆๆ
*สบายๆถูกใจก็คบกันไป เพราะฉันเป็นคนไม่สนใจใคร ไม่เคยคิดตามใจใคร สบายๆ* พี่เบิร์ดเค้าว่าอย่างนั้น !!!

 

มีแก้วเเรกย่อมมีแก้วต่อไป ไม่กินเหล้าก็เข้าสังคมได้ ผมคนหนึ่งละที่ขอให้พ่อเลิกเหล้าได้สำเร็จ และก็เลิกเป็นเพื่อนพ่อด้วย

 

ถ้าคิดว่าถูกต้องแล้วก็ใส่เลยครับ ไม่ต้องถาม

(b-green) คำตอบมันมีอยู่แล้ว ใครๆก็รู้ กินเหล้าไม่ได้ผิดแค่ศิล
แต่มันผิดต่อความถูกต้อง คิดซะว่าเรารักใครสักคนหนึงแล้วถามตัวเองว่าอยากให้เขากินเหล้าหรือไม่ เป็นแฟนเรา ลูกของเรา คุณแม่ คุณพ่อ ของเรา
ถ้าคิดว่าอยากให้กิน ก็ไม่ต้องคิดอะไรแล้วครับ ใส่เลย เมาไม่เมาไม่รู้ กิน
มากกินน้อยไม่สน ไม่ต้องคำนึงถึงอะไร ถ้าผิดศิลของ 5 ผิดแล้ว จะเป็นเหตุทำให้เกิด การผิดศิลข้ออื่นตามมา

อย่าคิดนะครับว่าผมไม่ดื่ม แล้วก็มาว่าคนที่ดื่ม ผมดื่ม แต่ผมก็จะไม่ปฏิเสธเลยว่ามันผิด แต่จะต้องจำเป็นจริงๆ ภาคบังคับจริงๆถึงจะดื่มสักที แต่จะไม่ชักชวน ส่งเสริม ผลักดัน ให้ตนเอง และผู้อื่นต้องดืมน้ำเมานั้นด้วย

 

หึ หึ หึ : bat: : bat: : bat:
Samy ทีหลังพกนี่ติดตัวติดรถไว้ด้วยก็ได้นะ เผื่อภาคบังคับจะกลายเป็นภาคสมัครใจ (b-glass)
<img src="http://palungjit.org/attachments/a.43281/"</img>

 

กินเหล้าผิดศีลไหม ก้อผิด หากกินเพื่อเข้าสังคม ก้อผิดอีกน่านแหละ(ผิดศีล5) เอิ้กกก ดังนั้นตอนกินก้อรักษาศีล4ไปก่อน พอเลิกแล้วค่อยรักษาเปง5ดังเดิม(อาราธนาศีล5) แต่อย่าบ่อยมากนักหละ ผิดมากหรือน้อยขึ้นอยู่กับสติว่าเหลือมากหรือเหลือน้อย หุหุ ไม่ได้คิดเองน่ะครับ ไปเอาจากพระมาอีกที เอิ้กกก