ทำไมเราถึงมาเกิดในยุคที่เกิดภัยพิบัตินี้

เหตุผลและที่มาคงต่างกันออกไปแต่ละคน...อิอิ :d

 

ภัยพิบัติเกิดทุกยุคแหละครับ หรือ จขกท. ไม่รู้ ไปหลบอยู่ไหนมา

 

ชอบคำตอบนี้จัง จริงๆ แล้ว ถ้านับอายุของโลกมันก็มีภัยพิบัติมาหลายรอบแล้วล่ะ และแต่ละชีวิตในยุคนั้นก็ประสบชะตากรรมกันไปตามที่ถูกกำหนดไว้ รุ่งเรือง ล่มสลาย ตายไปจากเผ่าพันธุ์ของตัวเองหรือไม่ก็สิ้นเผ่าพันธุ์จากโลกไปเลย ทิ้งซากเป็นฟอสซิล/ทิ้งศพเป็นมัมมี่กลบฝังหรือเก็บอยู่ในที่ต่างๆ ให้คนเจอเพื่อให้ปลงว่าสุดท้ายก็ตาย (แต่คนเจอแทนที่จะปลง ดันกลับไปสงสัยว่ายุคนี้ยุคนั้นมันเกิดอะไรขึ้นแล้วก็พยายามเดาหรือใช้วิธิการต่างๆ ที่จะหาคำตอบซะงั้น)

 

โดยส่วนตัวผมแล้วคิดว่า “บางครั้งวิกฤติก็สามารถถูกมองเป็นโอกาสได้” ขึ้นอยู่กับมุมมองของคน การเกิดภัยพิบัติอาจจะเป็นช่วงพลิกผันสำหรับคนหลายๆคนที่เคยมีความเห็นผิดให้เข้าสู่กระแสทางธรรมได้ และก็อาจจะเป็นโอกาสสำหรับบางคนที่ต้องการสร้างบุญบารมี โดยเฉพาะผู้มีจิตของพระโพธิสัตว์ ในการเสียสละช่วยเหลือผู้ที่ประสบภัยโดยที่ไม่คิดถึงตัวเอง ดังนั้น..สำหรับผู้ที่ไม่เคยปฏิบัติธรรมเลย นี่เป็นโอกาสที่ดีที่สุดแล้วครับ เริ่มจากการทำจิตใจให้เป็นกุศล รู้จักให้ทานด้วยจิตที่เมตตาแทนที่จะทำเพื่อหวังผลประโยชน์ พยายามเริ่มรักษาศีล 5 ให้เคร่งครัดมากขึ้น อยากให้แบ่งเวลาที่อาจจะใช้อย่างสูญเปล่าในแต่ละวันมาใช้ในการปฏิบัติธรรมบ้าง เช่นเอาเวลาที่ใช้นั่งดูละครทีวีตบตีแย่งชิงมานั่งดูลมหายใจตัวเองบ้าง แบ่งเงินที่จะเอามาใช้ชื้อของหรูหราฟุ่มเฟือยสนองกิเลสตนเองมาทำบุญช่วยเหลือผู้อดอยากยากไร้บ้าง หาเวลาไปฝึกนั่งสมาธิที่สำนักกรรมฐานต่างๆบ้าง

เรื่องมหันตภัยนั้นเป็นสิ่งที่คาดเดาไม่ได้ แต่แม้ว่ามันจะไม่เกิดตามที่พยากรณ์ไว้ก็ตาม การที่เราจะรับมือกับมันโดยอาศัยธรรมะเป็นแนวทางปฏิบัตินั้น สุดท้ายก็เป็นมงคลกับเราเอง อย่างน้อยก็ทำให้เรารอดพ้นจาก “มหันตภัยอบายภูมิ” ได้อย่างแน่นอน

คัดมาจาก http://palungjit.org/threads/คำพยากรณ์ภัยพิบัติที่อาจจะเกิดในประเทศไทยภายในปีนี้.285187/

 

1.ใช้กรรม
2.สร้างบารมี
ข้อคิด

1. ยังดีที่เราเกิดมาในยุคของพระพุทธเจ้าโคดม
2. แล้วได้มาเจอเพื่อนร่วมทุกข์ ในการเวียน ว่าย ตาย เกิด
3.ได้รู้สัจธรรม
4. ข้อดีที่เราได้เจอเว็บ พลังจิต กับเพื่อนที่น่ารักไงครับ 555

 

เมื่อมีเหตุร้ายเกิดขึ้น พระพุทธองค์มักจะไม่ทรงโทษใคร แต่ทรงชี้ไปว่า "นั่นเป็นโทษของวัฏฏะ"

วัฏฏะนี้ ประกอบด้วยโทษและภัยอยู่เสมอ แม้ไม่มีภัยพิบัติ ก็ต้องมีภัยจากสงคราม ดังเห็นจากในประวััติศาสตร์ว่า โลกแทบไม่เคยว่างเว้นจากสงครามแม้ครึ่งร้อยหรือร้อยปี หากแม้ไม่มีภัยจากสงครามก็ต้องมีภัยจากโรคระบาด เป็นต้น

ด้วยเหตุนี้หลักธรรมที่ควรยึดเป็นหลักของชีวิต คือ "ความไม่ประมาท" คำว่า ไม่ประมาทนี้ คือ ไม่ประมาทในบุญกุศล มีสติตามรู้กายใจอยู่เนือง ๆ จนเห็นว่ากายนี้ใจนี้ไม่ใช่เรา ทำมรรคผลให้เกิด ตัดภพชาติให้สิ้น อย่างนี้จึงขึ้นชื่อว่าไม่ประมาท...

 

ทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกนี้ ย่อมมีที่มาและที่ไปครับ ถ้าพูดตามหลักวิทยาศาสตร์มันก็คือปรากฏการณ์ทางธรรมชาติที่เมื่อถึงเวลาของมันแล้วยังไงก็ต้องเกิดครับมันหลีกเลี่ยงไม่ได้ กับ ปรากฏการณ์ทางธรรมชาติที่เกิดจากสิ่งที่มนุษย์เป็นผู้กระทำ จึงส่งผลกระทบกลับมาหาตัวของพวกเราเอง ด้วยเห็นผลนี้ก็จะสามารถอธิบายเรื่องของ"กรรม" ได้ครับ เพราะพวกเราทุกคนเป็นผู้กระทำเราจึงต้องเผชิญกับภัยพิบัติและสิ่งเลวร้ายที่จะเกิดขึ้นนี้ร่วมกันครับ ปล่อยวางเถอะครับเพราะทุกสิ่งพอถึงเวลาของมันก็ต้องมีวันดับสูญเป็นเรื่องธรรมดา ใช้เวลาทุกนาทีที่มีค่ากับสิ่งที่เราคิดว่าสมควรทำเถอะครับ ไม่แน่ว่าสิ่งเล็ก ๆ ที่เราทำในวันนี้อาจจะเปลี่ยนแปลงโลกใบนี้ไปเลยก็ได้ อย่างที่ในหนังหรือใครเคยพูดไว้ว่า "ธรรมชาติจะเป็นผู้เลือกเอง ว่าใครสมควรจะอยู่"

 

ยินดีรับทุกสถานการณ์ที่จะเกิดในอนาคต เพราะเราถูกกำหนดมาแล้ว

 

ยิ่งเจริญมากเท่าไหร่ยิ่งจะเจอภัยพิบัติมากกว่านั้นทำลายธรรมชาติภัยพิบัตก็มาเร็วขึ้น
อยู่อย่างพอเพียงดีกว่า....อยู่กับธรรมชาติให้ได้ก็จะเกิดภัยพิบัติน้อยลง...

 

ทุกวันนี้มนุษย์เป็นสัตว์ที่ลำลายโลกมากกว่าสร้างสรรค์ โลกเขาก็คงต้องหาวิธีเอาตัวรอดในแบบของเขาน่ะนะ กฏของธรรมชาติฝืนไม่ได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกฏแห่งกรรม...

 

มันเป็นเรื่องปกติ

 

เราอาจเกิดมาในยุคภัยพิบัติหลายยุคแล้วก็ได้ค่ะ แต่เราไม่เห็นเอง ดังนั้นอันนี้คงเป็นอีกชาติหนึ่งที่ได้มาเกิดในยุคภัยพิบัติ ^-^

 

เราเกิดมาท่องเที่ยว................... แต่ตอนนี้กำลังหลงทางอยู่กระมัง

 

น่าตื่นเต้นที่จะได้เห็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ อุกฤต โชดีออก ที่เราจะได้มีโอกาสเห็น คนหลายๆคนไม่มีโอกาสได้เห็น แต่ทุกคนก็ตายเหมือนกัน ไม่แตกต่างจะกลัวไปทำไม ทำความดีเยอะไว้ตายไปไม่นิพพานก็สวรรค์ ก่อนตายได้ดูสิ่งที่โอราฬอีก คุ้มกว่าคนที่ไม่ได้ดูด้วยซ้ำ จะเหมือนที่เขาๆจินตนาการไม๊น้อ

 

ภัยธรรมชาติมันก็มีทุกยุคทุกสมัยล่ะน้า โบราณนานนมมาแล้วมันก็เกิดแต่มันสื่อสารได้ไม่รวดเร็วเหมือนปัจจุบัน อีกอย่างคนมันมีน้อยการสร้างบ้านเมืองก็ไม่ใหญ่โตรุกรานธรรมชาติเหมือนสมัยนี้ เกิดภัยทางธรรมชาติทีก็ไม่ค่อยมีการบันทึกกันไว้ มองว่ามันเป็นเรื่องธรรมชาติเหอะอย่าไปว่าฟ้าดินเล้ย มันมีเกิดขึ้นตั้งอยู่ดับไป

 

เรามีกรรมเป็นกำเนิด เรามีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ อย่านึกว่าจะได้เกิดยุคพระศรีอารย์กันทุกคน

 

ขอความรู้หน่อยครับ ช่วยอธิบายความว่าบางส่วนมาทำตามหน้าที่ทีรับมอบหมายมา หน่อยนะครับ และตัวอย่างด้วยครับ ขอบพระคุณมากมากครับ

 

เวลาชีวิตนี้มีน้อย แล้วก็ไม่แน่ไม่นอนด้วย เรามาสร้างบุญสร้างกุศลกันเถอะครับ ^^

 

กรรมเป็นเครื่องกำหนดทั้งสิ้น...สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม

 

ที่ว่าบางส่วนมาทำตามหน้าที่ที่รับมอบหมายมา นั้นหมายถึง ดวงจิตวิญญานบางดวงได้รับมอบหมายมาจากเบื้องบน(สวรรค์ชั้นสูงสุด)ให้มาเกิดบนโลกใบนี้เพื่อคอยช่วยเหลือคนดีๆทั้งหลายให้รอดพ้นจากภัยพิบัติและทำงานสานต่อให้พระพุทธศาสนาของพระสมณโคดมเจริญรุ่งเรืองสืบต่อไปอีก 2500 ปี ดวงจิตวิญญานเหล่านี้มาทำตามพันธะสัญญาที่ให้ไว้ บางคนก็จะรู้ตัวเองเมื่อถึงเวลาอันเหมาะสมบางคนก็หลงไปกับกิเลสต่างๆจนลืมพันธะสัญญาไปก็มี เป็นเรื่องปัจจัตตังของใครของมัน