กฎแห่งกรรม ใครเป็นผู้สร้าง?

ทำไมกรรมจากชาติปางก่อนทำไมถึงมีผลในชาติหน้าละ ? ทำไมไม่สำเร็จผลในชาตินี้ละ? กระผมมัน งง มากๆ ชาติไหนๆ ก็ไม่รู้เรื่องแล้วทำไมต้องมายอมรับกรรมละ? ทั้งๆ ที่จำไม่ได้ ความยุติธรรมอยู่ที่ใด ผู้รู้โปรดชี้แนะหน่อยครับ

 

ขอบคุณ ครับ

 

อจินไตย เกินกว่าที่คนธรรมดาจะรู้ได้ เข้าใจได้ สำหรับผมคิดว่า ที่ยังไม่ได้รับผลบาปทั้งหลายที่ตนเองกระทำไว้ ก็เพราะมีบุญเก่าหรือความดีที่ทำเพิ่มมาค้ำจุนไว้ครับ
ความยุติธรรมอยู่ในใจของเราเอง ใจต้องเที่ยงธรรมจึงจะไม่ลำเอียง

 

การให้ผลของกรรมมันขึ้นกับ กาล คติ อุปธิ ปโยคะ คือ ยุคสมัย กำเนิด
รูปกาย ความเพียร เช่นถ้าเราเกิดในยุคสมัยที่ดีปกครองโดยพระเจ้า
จักรพรรดิ เราก็ได้ใช้บุญมาก แต่ถ้าเกิดในยุคสงคราม ยุคภัยพิบัติก็ยังไม่ได้
ใช้บุญที่ทำมา ถ้าเกิดในภพภูมิที่ดีก็ได้ใช้บุญมาก เกิดในนรกก็ไม่ได้ใช้บุญ
เลย หรือถ้าเรามีร่างกายไม่ครบ 32 ประการก็ไม่ได้ใช้บุญเท่าเทียมกับมีร่าง
กายครบ องค์ประกอบต่างๆ เหล่านี้เป็นตัวกำหนดถึงเรื่องบุญเก่า ถ้าเรามี
ความเพียรมากก็ได้ใช้บุญเร็วกว่าไม่ทำอะไรเลยนี่ก็เป็นเรื่องของบุญใหม่ อย่าง
มนุษย์บางยุคนั้นมีอายุยืนนานเป็นหมื่นปี อยู่ในสมัยที่ผู้คนมีคุณธรรมทำบุญ
อะไรไปก็ได้รับผลในชาตินั้นเลย มีสมบัติอันเป็นทิพย์ หรือมีรัศมีกายเกิดขึ้น
ในชาติที่ทำบุญเลยไม่ต้องรอชาติหน้าชาติต่อๆ ไป คนที่ทำชั่วก็มีน้อยเพราะ
ทำความชั่วไปก็เห็นผลในชาตินั้น คนทำบาปก็ไม่มีเพราะคนนั้นอ่านใจกันได้
ถ้าคนอ่านใจกันได้ก็คงไม่มีใครโกงใคร โกหกใครก็ไม่ได้ จะโกรธกันก็ไม่มี
ยิ่งทำร้ายกันก็ไม่มีเข้าไปใหญ่

 

สรุปแล้ว ต้องเกิดถูกที่ถูกเวลางั้นเหรอครับ กระผมโง่เขลาเบาปัญญาไม่ทราบหลักการทำงานของกฎแห่งกรรมเลย :'(

 

การทำงานของกฎแห่งกรรมเป็นสิ่งที่รู้ไม่ได้ แต่เข้าใจคร่าวๆ ได้ ที่พระ
พุทธองค์ทรงแสดง เช่น ช่องทางทำกรรม กรรม 12 ประเภท ต่างๆ เป็น
ความเข้าใจในกฎแห่งกรรมคร่าวๆ เพียงพอแล้วที่ดับกิเลศ เรื่องการให้ผลของ
กรรมนั้นเอาไว้แก้ความเข้าใจผิดเรื่องการให้ผลว่าทำชาตินี้ต้องไปรับเอาชาติ
หน้า หรือเรื่องทำดีแล้วทำไมไม่ได้ดีเพราะ กาล คติ อุปธิ ปโยคะ เหล่านี้
เป็นวิบัติ เช่นอาจเกิดในยุคสงคราม ยุคภัยพิบัติ ก็ไม่เหมือนกับยุคที่ผู้คน
ประกอบด้วยธรรม แต่ถึงเราทำดีแล้วยังไม่ได้รับผลถ้าเข้าใจเรื่องนี้ก็ลดความ
สงสัยเรื่องการให้ผลของกรรมได้ว่าไม่ใช่ทำไปแล้วไม่มีผล แต่ยังให้ผลได้ไม่
เต็มที่ไม่เหมือนสวรรค์ซึ่งเป็นภพภูมิใช้บุญ หรือทำบาปไปก็ยังได้รับบาปไม่เต็ม
ที่เหมือนนรกแบบนี้ แต่ถึงเราเกิดมาแล้ว ในภพภูมิ ในยุคสมัยหนึ่ง มีรูปร่าง
แบบหนึ่งเราก็ยังทำความเพียรได้ เป็นกรรมใหม่ไม่ใช่รอให้กรรมเก่าให้ผล
เดียว ซึ่งในส่วนนี้ก็แก้ความเข้าใจผิดว่าเราถูกกำหนดมาแล้วแก้ไขไม่ได้เลย
จะทำอะไรไปก็ไม่มีประโยชน์ อยู่เฉยๆ ก็เหมือนกัน

 

อืม ให้มีฤทธิ์มากมายมหาศาลขนาดไหน มีบุญญาบารมีมากมายสักเพียงใด ก็ใช่ว่าจะบรรลุธรรมได้นะครับ ดูอย่างเทวดาซิครับยังทำสงครามกับอสูรอยู่เลย แต่ฤทธิ์ บุญและกรรมจะเป็นปัจจัยเกื้อหนุนให้เราบรรลุธรรมได้ง่ายขึ้น การมองแต่รูปเราอาจไม่เห็นการทำงานของกรรม แต่ถ้ามองไปที่นาม คือ เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ หรืออารมณ์ก็จะเข้าใจได้ในระดับหนึ่งว่ากรรมให้ผลแล้ว เช่น ความไม่สบายใจเวลาที่ตนเองทำผิดหรือทำบาปเป็นต้น

 

หากในชาตินี้คุณฆ่าคนไปสิบคน คุณจะถูกเขาฆ่าสิบครั้งในชาติเดียวกันได้อย่างไร ?

ความยุติธรรมของกฏแห่งกรรมนั้น ไม่มีหรอก

เพราะผู้ที่ตัดสินว่ายุติธรรมหรือไม่ก็คือ มนุษย์

กฏแห่งกรรมนั้น เป็นวิสัยที่คนธรรมดาไม่สามารถเข้าใจได้

หากจะเข้าใจกฎแห่งกรรมก็ต้องทำให้ตนเองเป็นมากกว่าคนธรรมดา

แต่ก็มีบางคนแม้จะไม่เข้าใจกฏแห่งกรรม แต่ก็ยอมรับโดยไม่มีข้อสงสัย

โดยเฉพาะพวกเราชาวพุทธ

 

อ่ะ เราจะให้แก่นสารแก่เธอ แต่เราไม่มีเหตุผลหรือคำพูดดีๆให้เข้าใจในทางความรู้สึกหรอก
จักรวาล(พระศิวะ ศักติ) หรือ พระอรรถนารีศวร เป็นสร้างกฎแห่งกรรมขึ้นมา โอม.........

 

ความยุติธรรมไม่มีแล้วใครจะไปยอมรับกันละครับ จริงอยู่ว่าเราไปฆ่าคน และ ญาติพี่น้องของเขาก็ต้องมาฆ่าผม ก็เป็นเรื่องปกตินี่ครับ เพราะเราไปสร้างศัตรูไว้ สร้างความพยาบาทไว้ ก็เป็นเรื่องปกตินี่ครับ มนุษย์ทำลายธรรมชาติ ธรรมชาติก็เอาคืนก็เป็นเรื่องปกติเช่นกัน แต่ที่กระผม งงๆ ก็ ทำไมต้องเป็นชาติปางก่อนด้วยละ แล้วมามีผลชาติหน้า จุดนี้กระผมไม่เข้าใจ เรื่องชาวพุทธ กระผมไม่สงสัยหรอกครับ คนที่เคร่งศาสนาก็มีไม่แปลก เป็นเรื่องธรรมดา ส่วนเรื่อง สมมุติ เป็นโรคทางเดินหายใจ ชาติก่อน ฆ่าสัตว์ตัดชีวิตและสูบรี่ ชาตินี้ต้องมารับกรรมทั้งๆ ไม่ได้ฆ่าสัตว์และสูบรี่ กระผมงงๆ ตรงนี้แหละ กฎแห่งกรรมไม่มีความยุติธรรมแล้วมนุษย์จะมีความยุติธรรมกันไปพออะไร?

 

สาธุ..................................... ครับ

 

เรื่องเทวดา รบ กับ ปีศาจ จุดนี้กระผมไม่กล้าตอบครับ

 

การจะบอกว่ากฎแห่งกรรมยุติธรรมหรือเปล่าต้องดูว่าทุกคนอยู่ภายใต้กฎเดียว
กันหรือเปล่า และถ้าทุกคนอยู่ภายใต้กฎแห่งกรรมเดียวกันจะบอกว่ามันไม่
ยุติธรรมได้อย่างไร สมมติว่ากฎนี้มันตามใจคนนั้นคนนี้ คนนั้นอยากให้เป็น
อย่างหนึ่ง อีกคนอยากให้เป็นอีกอย่างหนึ่งถึงเรียกว่ามันไม่ยุติธรรมเพราะแต่ละ
คนมีกฎของตัวเอง ไม่ได้อยู่ภายใต้กฎเดียวกัน และเมื่อทุกคนอยู่ภายใต้กฎ
เดียวกันแล้วจะบอกว่ามันไม่ยุติธรรมไม่ได้ เหมือนกฎแรงโน้มถ่วงถ้าเราเดินไม่
ดีหกล้มไปจะบอกว่ามันไม่ยุติธรรมกับเราไม่ได้ คนอื่นก็อยู่ภายใต้กฎแรงโน้ม
ถ่วงเหมือนกัน มันมีอยู่ของมันแบบนั้นไม่ว่าเราจะเข้าใจมันหรือไม่ก็ทำงาน
เหมือนเดิม คนเราพึ่งจะค้นพบกฎแรงโน้มถ่วงไม่นาน แต่ก่อนหน้านั้นกฎนี้มัน
ก็ทำงานเหมือนเดิมเมื่อเราค้นพบก็ได้เปรียบเพราะสามารถนำมาใช้ประโยชน์ได้
มาก พระพุทธองค์เป็นผู้แสดงให้รู้กฎแห่งกรรมเท่านั้นไม่ใช่ผู้เขียนบทให้เรา
เดิน ใครเป็นคนเขียนบทมีหรือไม่มีก็ไม่รู้ แตพระพุทธองค์สอนแค่มีทุกข์หรือ
ไม่ดับทุกข์อย่างไร เหมือนเราถูกใครซักคนยิงธนูปักอก แทนที่จะรักษาแผล
กลับไปหาว่าใครเป็นคนยิงใส่เรา มันไม่เกิดประโยชน์ ถึงเรารู้ว่าใครเป็นคน
สร้างกฎแห่งกรรมคำถามที่จะตามมาคือ ใครเป็นคนสร้างคนที่สร้างกฎแห่ง
กรรม และใครเป็นคนที่สร้างคนที่สร้างคนที่สร้างกฎแห่งกรรม จะต้องมีคำ
ถามอย่างนี้ไม่รู้จบ พระพุทธองค์ทรงมองว่าความรู้ขนาดนั้นไม่จำเป็น สิ่งที่จำ
เป็นพระพุทธองค์ได้แสดงไว้หมดแล้ว

 

ปลูกกล้วยยังต้องปีจึงจะออกผล ปลูกมะม่วงยังต้องรอไปสี่ห้าปี ปลูกป่าล่อไปยี่สิบปีร้อยปีจึงจะเห็นผล ขนาดของในโลกนี้ที่เราเห็นตำตายังต้องใช้เวลาเลย กรรมก็เหมือนกันมันมีขบวนการของมันที่ต้องใช้เวลา กรรมบางอย่างให้ผลในชาตินี้ กรรมบางอย่างให้ผลในชาติหน้า กรรมบางอย่างชาติหน้าก็ยังไม่ส่งผล ต้องรอไปอีกหลายร้อยชาติก็มี จะให้ทันใจตามนิสัยเร่งร้อนของคนในยุคปัจจุบันไม่ได้หรอก
ความจริงแล้วกรรมมันมีผลทันทีที่ลงมือทำ อย่างเราทำบุญ พอทำปุ๊บก็ได้ความสุขใจปั๊บ นี่บุญส่งผลทันทีแล้วเห็นไหม แต่กว่าที่บุญจะแปรเป็นสมบัติพัสถานให้เราได้ใช้สอยก็ต้องใช้เวลา แต่ทำไมบางคนบุญส่งผลเร็วก็เพราะไม่มีอุปสรรคมาขัดขวางไม่ให้บุญส่งผล อุปสรรคก็มีหลายอย่างเช่นอกุศลกรรมทีเรามีอยู่เหมือนที่นาที่ดินเปรี้ยว ข้าวก็ไม่งอกตายเยอะ การไม่หมั่นระลึกถึงบุญ เหมือนที่นาที่ดินแข็ง ชาวนาไม่หมั่นพรวนดิน ข้าวก็เติบโตช้า การทำตัวให้อยู่ในกิเลสเหมือนที่นาที่มีหินมีกรวดเยอะ รากข้าวก็ชอนไชได้ยาก ต้องเอาหินเอากรวดออกก่อนจึงจะงอกได้ดี การมีมิจฉาทิษฐิเหมือนใส่ปุ๋ยผิดประเภท เป็นพิษต่อต้นข้าวไปฉิบ ใจที่ไม่ผ่องใสตลอดเวลาเหมือนนาที่มีน้ำไม่สมำ่เสมอ ผลที่ได้ก็ไม่แน่นอน ฯลฯ
ถ้าอยากให้บุญส่งผลเร็วต่อเนื่องไม่สิ้นสุด ก็ให้หมั่นทำบุญ รักษาศีล เจริญภาวนา และทำใจให้ผ่องใสตลอดเวลา แล้วก็หมั่นระลึกนึกถึงบญทุกอย่างที่เคยทำไว้

 

ที่คุณต้องรับกรรมก็คือผลจากการที่คุณเคยทำอย่างนั้นไว้ คุณเป็นคนทำคุณก็ต้องรับผิดชอบไม่ว่าจะดีหรือไม่ดี มันไม่ยุติธรรมตรงไหนครับ คนอื่นเค้าทำกรรมเค้าก็รับผลของมันไม่ใช่ว่าเค้าทำแล้วผลของกรรมนั้นมาตกแก่เรา กฏมันง่าย ๆ ครับ ใครทำคนนั้นก็รับผิดชอบ ทั้งบาปทั้งบุญ ถ้าไม่อยากรับกรรมก็จงเร่งทำดีเถอะครับรีบหลุดจากวัฏฏสงสารเถอะ

 

กฎแห่งกรรมมีทั้งที่ยุติธรรมและไม่ยุติธรรม ที่ยุติํธรรมก็เช่นทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว อันนี้แน่นอนว่าเที่ยงธรรม
ส่วนที่ไม่ยุติธรรมก็เช่น ชาตินี้อุตส่าห์รู้เรื่องกฎแห่งกรรมแล้วเป็นสัมมาทิษฐิแล้ว แต่ชาติหน้าดัีนลืมหมด แล้วก็ไปทำผิดอีก อะไรทำให้ลืม มันมีสาเหตุที่ตอบในนี้ไม่ได้
แต่ที่สำคัญคือชาตินี้เรารู้เรื่องกฎแห่งกรรมแล้ว ต้องเร่งสร้างบุญให้มาก ไม่ง่ายนะที่เราจะรู้เรื่องกฎแห่งกรรม ถ้าไม่มีพระพุทธเจ้ามาตรัสรู้และบอกให้เราทราบ ไม่มีทางที่เราจะรู้ได้ง่ายๆเลย ศาสนาอื่นมีแต่บวงสรวงอ้อนวอน มีแต่การแสวงหาขยายความเป็นใหญ่ ทำสงครามกันเพื่อศาสนาก็เอา ก็เพราะไ่ม่รู้กฎแห่งกรรม ถ้าไม่เจอพระพุทธศาสนา ก็มีสิทธิไปก่อเวรได้แม้มีศรัทธาที่จะัแสวงหาความจริงของชีวิต
ก็ขนาดว่ายุคนี้ ความรู้เรื่องกฎแห่งกรรมปรากฏแพร่หลาย แต่ท่านผู้รู้ก็ยังกล่าวว่าคนไปนรกก็ยังมากเหมือนขนโค คนไปสวรรค์มีแค่เขาโค ความรู้มี คนยังเอาตัวไม่รอดเลย แล้วถ้าไปอยู่ในยุคที่ไม่รู้ จะัอันตรายขนาดไหน บางยุคบางสมัยศีล 5 ไม่มีคนปฏิบัติ โลกก็ไม่ต่างจากนรก ไม่เชื่อก็ลองดูในบางประเทศในปัจจุบัน ฆ่ากันไม่เลือกหน้าว่าเป็นใคร

 

กระผมไม่ได้นับถือศาสนานี้เลย งงๆ ที่กระผมตั้งกระทู้ถามเฉยๆ ถามเพื่อเป็นความรู้ ครับ รับกรรมอะไรกระผมมิทราบ แต่ชีวิตประจำวันก็ไม่มีทุกข์ สุขเพราะฐานะ สุขเพราะมีเงินมีทอง สุขเพราะได้ทำมาหากิน สุข เพราะไม่ยึดติด สุขเพราะอยู่เฉยๆ สุขเพราะไม่ลำบาก การปฎิบัติธรรมสำหรับกระผมแล้วเหมือนไม่ค่อยถูกจริตกระผมเลย กระผมชอบช่วยเหลือคนอื่น โดย บริจาคเงินทอง ช่วยเหลือผู้ต้องโทษติดคุก เพื่อให้เค้าหาอาชีพที่มั่นคงไม่ต้องไปทำความผิดทางอาญาอีก หาอาชีพหางานให้เค้าโดยไม่รับสิ่งตอบแทนก็สุขอีกอย่างสุขทางใจ โดยความเชื่อของกระผมเองกระผมไม่ค่อยเชื่อในกฎแห่งกรรมจากชาติปางก่อน ต่อให้เกิดมาฐานะไม่ดีถ้าไม่ขยันทำมาหากินก็จนแล้วจนอีก ก็คล้ายการปลูกต้นไม้อย่างที่ทุกท่านสนทนาด้วยครับ ถ้าเราไม่ขยันรดน้ำพรวนดินต้นไม้ก็มิได้เจริญเติบโต กระผมก็สร้างเนื้อสร้างตัวเหมือนกัน กฎแห่งกรรม จะให้เกิดความยุติธรรมก็คือการให้ ครับ โดยไม่รับสิ่งตอบแทนใดๆ นั้นคือกฎปแห่งกรรมของทางโลก การตัดสินคดีก็เป็นกฎแห่งกรรมอีกอย่างหนึ่งมนุษย์ก็สร้างมันได้ ใครทำชั่วก็ติดคุก ใครทำดีไม่ต้องหา ถึงจะไม่มีกฎแห่งกรรม กฎหมายบ้านเมืองก็มีแทนกฎแห่งกรรม กระผมคิดอย่างนี้

 

ก็ไม่ถูกอย่างหนึ่งครับ ต่างศาสนา บางศาสนาก็แก้เป็นนิกายสอนคนแบบผิดๆ เคร่งครัดก็จริง แต่ทำสงครามศาสนาไปทำ รบ เพื่อพระเจ้างั้นหรอ สรุปแล้วรบเพื่อตนเองงั้นหรอ มิใช่รบเพื่อพระเจ้า ศาสนาทุกศาสนาสอนให้คนทำดีกันทั้งนั้น มิได้สอนให้คนทำสงครามระหว่างศาสนา เช่น คริส vs อิสลาม คนตีความกันไปศาสนาไหนต้องเป็นใหญ่สร้างความเชื่อ ให้คนเกลียดศาสนาฝ่ายตรงข้าม ทุกวันนี้ ในประเทศไทย คุณเชื่อหรือไม่ว่า วัยรุ่นไทย เชื่อกฎแห่งกรรมกันหรือไม่? เช่น เด็กนักเรียนตีกัน ถึงกับ ฆ่าแกงกัน? ลงหนังสือพิมพ์ทุกวัน ก็เพราะเค้าไม่ค่อยเชื่อกฎแห่งกรรม และ ห่างจากศาสนาพุทธมาก เด็กวัยเรียนเข้าวัดก็น้อย กระผมเคยไปวัดของศาสนาพุทธ วัยรุ่นทำไมถึงเข้าน้อยจัง เห็นแต่ เด็กเล็ก กับคนชรา เยอะกว่าคนหนุ่มสาวเสียอีกครับ ถ้าคุณลองทำแบบฟอร์มผลสำรวจดูครับ จะเห็นผลกันเยอะเลย พระท่านก็เคยเทศน์ครับเรื่องวัยรุ่น.....

 

ครับมันยุติธรรมตามที่คุณเข้าใจ แล้วการฝากชีวิตของเราไว้กับคน
อื่นมันยุติธรรมจริงหรือ ตามกฎหมายแล้วถ้าคุณทำความผิดแล้วมี
บุคคลจำนวนหนึ่งเห็นว่าคุณสมควรที่จะตาย คุณก็ต้องตาย แม้ว่า
คุณไม่สมัครใจที่จะตาย หรือถ้าคุณทำความผิดแบบที่คนในสังคมรับ
ไม่ได้เขาก็จะจับคุณไปทิ้งไว้กับคนอื่นๆ ที่คนในสังคมรับไม่ได้ หรือ
ถ้าคุณไม่ได้ทำความผิดแต่หลักฐานและบุคคลจำนวนหนึ่งเห็นว่าคุณ
กระทำความผิดและสมควรที่จะต้องตายคุณก็ต้องตาย หรือแม้แต่ถ้า
สมัครใจที่จะตายแล้วมีคนอื่นมาเห็นเข้า เขาจะพยายามห้ามคุณ นี่
คือแม้เราไม่อยากตาย คนในสังคมเห็นว่าเราสมควรตายเราก็ต้อง
ตาย หรือเราอยากตายคนในสังคมเห็นว่าเราไม่สมควรตายก็ต้องอยู่
นี่คือชิวิตของเราไม่ได้เป็นไปตามการกระทำของเราเองแต่เป็นไป
ตามความเห็นของผู้อื่น ถ้าคุณมองว่าสิ่งนี้ยุติธรรมแล้วก็ได้ เพราะ
ยุติธรรมหรือไม่ยุติธรรมเป็นสิ่งที่ขึ้นกับความเห็นของแต่ละคน แต่
อย่าพึ่งสรุปว่ากฎแห่งกรรมนั้นไม่มีเพราะยังพิสูน์ไม่ได้หรือมองว่ามัน
ไม่ยุติธรรม ความจริงเป็นสิ่งที่ไม่จำเป็นจะต้องเชื่อ เรื่องโกหกต่าง
หากที่จำเป็๋นจะต้องเชื่อ เพราะถ้ามีเรื่องโกหกเรื่องหนึ่งแล้วไม่มีใคร
เชื่อเรื่องโกหกนั้นก็ไม่มีความหมาย ความจริงอย่างพระอาทิตย์นั้น
ขึ้นทางตะวันออกและตกทางตะวันตก อย่างนี้คุณไม่จำเป็นจะต้อง
เชื่อก็ได้ แต่มันก็เป็นของมันอย่างนั้นไม่ได้ขึ้นกับความเชื่อ