ทำไมมีแต่คนอ้างคำสอนของครูบาต่างๆมากกว่าพระไตรปิฏก

...................อินทรีย์สังวรณ์ เป็นไฉน?.........

 

เหมือนจะเคยพูดไปแล้วนะครับ ในกระทู้ไหนนี่แหละ

 

พระพุทธเจ้าเคยตรัสไว้ด้วยหรือครับว่าศิลของศาสนาอื่น ไม่มีศาสนาไหนสอนถึงความหลุดพ้นจากทุกข์

 

ก็คาถาที่ชอบยกกันมาไงครับ ศาสนาใดมีอริยมรรคมีองค์๘..... นั่นแหละ

 

เพราะ ศรัทธา ของปุถุชน ไม่เที่ยง ยังง่อนแง่น คลอนแคลนอยู่ จึงมี อัตตา ในพระสงฆ์ ที่เป็นรูปธรรม มากกว่า พระธรรมคำสอนที่เป็นนามธรรม สืบมา แต่พระไตรปิฎก พระสงฆ์จึงนำมาแสดงแต่เฉพาะ ภาษิต ที่ตนชำนาญ เพราะไม่สามารถ แตกฉานได้ ทุกปิฎก.

 

ใช้แล้วครับ

 

ศีล5เ็ป็นของคู่โลกเป็นพื้นฐานของความเ็ป็นมนุษ

 

I2D2 มีบ้างไหมที่สมาธิทำให้จิตเศร้าหมอง ลงอบายภูมิ

 

มีครับ


ขณิกสมาธิในอกุศลจิตไง ทำให้ไปอบายได้

 

พอจะอธิบาย และ ยกตัวอย่างได้ไหม

 

ซือหงอคง - จะหลอกให้เขาตอบให้เข้าทางเหรอ
หงอเจ๋ง - ศิษย์พี่รู้ได้ไง
ซือหงอคง - เดาไปงั้น ระวังจะงงเอง
หงอเจ๋ง - นั่นอ่ะดิ
ซือหงอคง - วันก่อนไปเล่นไพ่ถึงเช้า ไม่กินไม่ขยับไม่หลับไม่นอน
หงอเจ๋ง - ทำไมไม่ชวนบ้างล่ะ
ซือหงอคง - ลืม

 

ศิษย์พี่หงอคงมาอย่างนี้ ไก่ตื่นหมดสิ ^^

 

...............ที่คุณทำอยู่นะ หมายถึง รับรู้อารมณ์ เป็นปรมัตถ์เหรอ? เย็นอ่อน หยุ่น แข็ง สภาวะ ราคะ โทสะ ไม่ถือ นิมิต(รวม) อนุพยัญชนะ(ย่อย).........ถ้าแล่นขึ้นวิถีชวนะ แล้ว จะดับยังไง?(ราคะ โทสะ)...................

 

ปรมัตถ์ธรรม คือความจริงอันสูงสุด มี 4 อย่างคือ จิต เจตสิก รูป นิพพาน
การที่จิตประกอบด้วย อโสภณเจตสิก หากเล่นเข้าสู่วิถีชวนะแล้ว หมายถึงว่าเสพอารมณ์นั้นแล้ว จะดับอย่างไร
ตอบว่า ควรพิจารณาโทษของ อนิษฐารมณ์นั้นเลย สติปรากฏเป็นอย่างอ่อนก็ช่าง ก็ยังจะส่งให้โสภณจิตเกิดขึ้นได้

 

กฏมีอยู่ว่า: เจตสิก เกิดพร้อมกับจิต ดับพร้อมกับจิต

จิตที่ไปอบายก็ย่อมประกอบอโสภณเจตสิก
สามาธิคือการตั้งมั่น เห็นจะมีแต่โสภณเจตสิกที่จะเกิดพร้อมกับจิตได้
จิตเศร้าหมอง ในลักษณะที่ว่าให้ลงอบาย มีอโสภณเจตสิกประกอบเท่านั้น

ตอบ: ไม่มีสามาธิที่ทำให้จิตเศร้าหมอง เพราะจิตเศร้าหมองย่อมไม่ตั้งมั่น ไม่มั่นคง ย่อมสั่นคลอน ไม่มีจิตที่เกิดพร้อมกับโสภณเจตสิก โดยเป็นสมาธิที่ให้ลงอบาย

ปล.แต่ท่าจะถามว่า จิตเศร้าหมองในท่าสมาธิ ก็มีได้ ไม่แปลกอะไร

 

อนุโมทนาคำตอบทั้ง ๒ โพสเลยนะครับ ^^

ขอปัญญาจงสถิตย์อยู่กับท่าน และเผื่อแผ่คนในนี้บ้าง

แวะเวียนมาตอบบ่อยๆนะครับ


ส่วนความเห็นผม ตราบใดที่ยังมีอัตตา ติดข้อง ฟุ้งซ่าน หลงนิมิตอยู่

สิ่งนั้นเป็นโมหะ โลภะที่นั่งอยู่

ทำมากๆเป็นนิจ เป็นอาจิณณกรรม ย่อมไปตามนั้น

 

ขอตัวอย่างได้มั๊ย จะได้ไม่โทษสุ่มสีสุ่มห้า หรือเหมายกเข่งแบบนี้ มันกำกวมนะ

 

ในขณะที่จิตเสพอารมณ์ในแต่ละขณะนั้น เอกัคคตาเจตสิกทำหน้าที่ีให้จิตมุ่งจับอยู่ในอารมณ์นั้นๆ ในขณะนั้นเรียกว่าขณิกสมาธิ
(สมาะธิมี๓อย่าง ขณิกสมาธิ, อุปจารสมาธิ ,อัปปณาสมาธิ)

เพราะฉะนั้น หากจะว่าไปตามสภาพของจิตแต่ละดวงแล้ว ในขณะที่อกุศลจิตเกิดขึ้นในแต่ละดวงนั้น ย่อมเป็นขณิกสมาธิที่เป็นไปกับเอกัคคตาเจตสิก

 

ไม่มีทางที่ขึ้นวีถีเป็นชวนะแล้วจะเปลี่ยนในตอนนั้นได้ คือ
เมื่อชวนะดวงที่๑เป็นอกุศล ชวนะดวงที่เหลือในวิถีนั้นก็ไม่สามารถเปลี่ยนเป็นกุศลได้ นอกเสียจากว่าจะขึ้นวิถีใหม่แล้วโยนิโสมนัสสิการให้เป็นกุศล วิถีจิตใหม่จึงจะมีชวนะเป็นกุศลได้

 

..........พระวจนะ" สัมมาทิฎฐิ เป็นผู้นำในการละมิจฉัตตะ.........ภิกษุทั้งหลายในบรรดาแห่งองค์มรรคเหล่านั้น สัมมาทิฎฐิเป็นองค์นำหน้า นำหน้าอย่างไรภิกษุทั้งหลาย......สัมมาสังกัปปะ ย่อมมีเพียงพอ แก่ผู้มีสัมมาทิฎฐิ........สัมมาวาจา ย่อมมีเพียงพอแก่ ผู้มีสัมมาสังกัปปะ................สัมมากัมมันตะ ย่อมมีเพียงพอ แก่ผู้มีสัมมาวาจา................สัมมาอาชีวะ ย่อมมีเพียงพอ แก่ผู้มีสัมมากัมมันตะ...........สัมมาวายามะ ย่อมมีเพียงพอแก่ ผู้มีสัมมาอาชีวะ.........สัมมาสติ ย่อมมีเพียงพอแก่ผู้มีสัมมาวายามะ...............สัมมาสมาธิย่อมมีเพียงพอแก่ ผุู้มีสัมมาสติ...............สัมมาญานะ ย่อมมีเพียงพอแก่ผู้มีสัมมาสมาธิ ..............สัมมาวิมุติ ย่อมมีเพียงพอแก่ผู้มี สัมมาญานะ ................ภิกษุทั้งหลาย ด้วยอาการอย่างนี้แล พระเสขะผู้ประกอบด้วยองค์8ย่อมเป็นพระอรหันต์ผู้ประกอบด้วยองค์10......................(อริยสัจจจากพระโอษฐ์ ท่านพุทธทาส)