พระครูพิทักษ์ศาสนวงศ์ (หลวงพ่อไก่) **บุญใหญ่ร่วมลงชื่อสวดพาหุง ฯ 2609 จบ บูชาพุทธชยันตี**

อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ คุณ jakpong สาธุค่ะ อยากไปร่วมงานด้วยทุกครั้งค่ะ แต่ตอนนี้ติดต้องพยาบาลคุณแม่อยู่ สาธุ อนุโมทนาบุญด้วยนะค่ะ

 

อนุโมทนา สาธุ ... อิ่มบุญ (good)

 

คะ..วันนี้เริ่มเรื่องแรกกันเลยดีใมคะ
เมื่อวันที่ 27 ก.ย ไปบวชเผอิญ วันนั้นได้โทรตามพี่แมว..ครอบครัวคุณเชาว์ตามเขามาร่วมสวดอิติปิโส ข้ามคืนด้วย แล้วก็เลยขออนุญาติพี่เเมว เอาเรื่องคุณเชาว์และครอบครัวมาเขียน เพราะดิฉันเคยเขียนไปแล้วแต่จู่ๆพอจะส่ง กลับเป็นว่าเนตเน่า แต่พอเปิดเพจอื่นไม่เป็นไร เลยคิดว่าสงสัยไม่ได้ขออนุญาติเจ้าของเรื่อง...แต่ตอนนี้ขออนุญาติเรียบร้อยแล้วคะ
เรื่องแรก ดิฉัน ตั้งชื่อว่า..ครอบครัวคุณเชาว์... คุณเชาว์...เขาป่วยคะเป็นพังพืดที่ท่อน้ำดีลามมาเป็นมะเร็งที่ต่อมน้ำดี....วันแรกที่บวช 15 ก.ย 54 ดิฉันเข้าพิธีบวชไม่ทันคะ วันนั้นเท่าที่มองดู มี ครอบครัวคุณเชาว์ 4 คน และ ชายอีกคนหนึ่ง และ หญิงอีกคนหนึ่ง..ดิฉันวิ่งมาคะ กะแล้วคนไม่ทันแต่ตั้งใจว่าต้องบวชให้ได้ แม่ชีที่อยุ่ตรงที่พวงมาลัยให้คนบูชาเขาบอกว่าไม่เป็นไร จะขอให้ให้บวชต่อเลย กลายเป็นว่าวันนั้น กลุ่มใหญ่เขาบวชเสร็จ ดิฉันก็ขอบวชต่อ บวชคนเดียวคะ...เหอๆๆ
คะ...พูดถึง คุณเชาว์ วันแรกที่เห็นเขานั้งรถเข็น มีสายต่อท่อให้อาหารที่ท้อง ร่างกายแก ผอมซูบ เหลือง...มีพี่แมว(ภรรยา) แกอยู่ด้วย ดิฉันเดินไปโรงนอนพร้อม ครอบครัวพี่แมว..มีผู้ชาย กลางคนอีกคนเป็นคนเข็ญรถเข็น ชื่อ คุณตัน(น้องชายเเท้ๆ คุณเชาว์) และเด็ก วัยรุ่นอายุไม่น่าจะเกิน 20 หรือ 20 แค่นั้นแน่นอน ชื่อน้องเเบงค์(ลูกชายคุณเชาว์) คะ ตอนแรกดิฉันก็สงสัย ทำใมเขามาบวชกันทั้งบ้าน
พี่แมว เล่าให้ฉันฟังว่าเขารักษา คุณเชาว์ ที่โรงพยาบาลสมิทติเวช (เเพงแน่นอน) หมดไป 7-8 แสนแล้วไม่ดีขึ้น ทาง ร.พ บอกว่าให้ทำใจ พี่แมวแก บอกว่าแกไม่ท้อแกนึกถึงหลวงพ่อ พี่แมวแกเคยมาบวชที่วัดแล้วนะคะ..วันแรกที่เห็นคือคุณเชาว์ตัวซูบๆ เหลืองๆ ไม่มีแรง มีแต่อาการไอและเหมือน ขับเสมหะ ออกตลอด เดินไม่ได้
คืนแรก..สิ่งที่ฉันเห็นคือ ครอบครัวคุณเชาว์เขาพาคุณเชาว์มาสวดมนต์ด้วยและน้องชายคือคุณตัน..จับที่แขนพี่ชายตลอด การสวด น้องเเบงค์ ลูกชายคนเล็กนั้งด้านหลังคุณพ่อ ส่วนพี่แมวนั้งข้างๆ จับที่แขนอีกข้าง ขณะพิธีสวดมนต์ทำวัดเย็น
......คืนวันพฤหัสบดี...คืนแรก ในการบวชผ่านไปด้วยดี...จนกระทั้งผ่านไป 2 วันเป็นอาทิตย์ ดิฉันเห็น ลูกชายอีกคน น้องเเชมป์ เป็นลูกชายคนโต ของคุณเชาว์ มาร่วมบวชด้วยอีกคน คืน นี้ ดิฉันเห็นภาพครอบครัวนี้ มีสมาชิก มาร่วมเพิ่มขึ้นอีก 2 คน นอกจากคนลูกชายคนโต แล้วพี่สาวคนโตของคุณเชาว์ มาร่วมบวช ดิฉันมองแล้วก็อดชื่นชมครอบครัวนี้ไม่ได้
เช้าวันจันทร์ อาการคุณเชาว์ดีขึ้นเป็นลำดับ ที่ว่าดีเพราะ คุณเชาว์สามารถพูดเสียงดัง สนทนาได้ ซึ้งต่างจากวันแรก ที่พูดไม่ได้...อีกอย่างคุณเชาว์เดินได้คะ...ปกติพี่แมวบอกว่าลุกไม่ได้เลย คุณเชาว์แกสามารถไปเดินจงกรมที่สะพานบุญได้ พร้อมลูกชายทั้ง 2 ของแก...หน้าตาคุณเชาว์สดชื่นขึ้น ทุกเช้าดิฉันจะเดินไป กระเซ้าคุณเชาว์ ทุกวันว่าวันนี้พูดเสียงดังได้แล้วนะคะ...หน้าตายิ้มแย้มสดใสขึ้นเยอะ..ซึ้งมันก็คือเรื่องจริง ดิฉันบอกคุณเชาว์ว่า...อย่างน้อยคุณเชาว์ก็โชคดีมากๆ มีภรรยาที่แสนดี ดูแล ตลอด มีลูกชาย ทั้ง2 คนที่น่ารัก มี น้องชายที่ดีมากๆและมีพี่สาวที่คอยเป็นห่วง ดิฉันบอกว่าคุณเชาว์โชคดีมากๆ คะครอบครัวคุณน่ารักทุกคน
อยากให้ทุกคนเห็น ทุกคืนของการสวดมนต์ ของครอบครัวนี้ลูกๆ พี่ๆน้องๆ ภรรยา นั้งจับตัวคนที่เป็นหัวหน้าครอบครัว..อย่างน้อยก็คือพลังแรงใจ..ที่ดีมากๆ สำหรับคนป่วย ดิฉันได้สอบถามคุณตัน น้องชายคุณเชาว์ แกอยู่เชียงใหม่คะ บินมาเพื่อที่จะดูแลพี่ชายของแกและตัดสินใจบวช เพื่อ ช่วยดูแลพี่ชายขณะอยู่ที่วัด แกเเอบบอกฉันว่าแกไม่เคยเข้าวัดเลย ทั้งๆที่บ้านที่เชียงใหม่แกอยู่ติดวัด ภรรยาของแกห่วงแกมากกว่าว่าจะอยู่ไม่ได้...แต่คุณตันแก บอกว่าได้..พี่ชายแกทั้งคน(ดิฉันเเอบชื่นชมอีกแล้วคะ)
อาการคุณเชาว์ดีวันดีคืน คะ...จนกระทั้ง คืนวันพุทธ....ก่อนที่คณะที่บวชวันพฤหัสบดี จะทำการสึกวันพรุ่งนี้ร่วมทั้งดิฉันด้วย คืนนั้นเท่าที่จำได้ ประมาณ ตี 1 เป็นต้นไป เสียงอ๊วก ตลอดทั้งคืน เป็นเสียงคุณเชาว์ ฟังเสียงที่แกโอ๊กอ๊าก...ดิฉันบอกเลยว่าเหมือนคนที่จะไปมิไปแหล...ครอบครัวคุณเชาว์ทุกคนเท่าที่รุ้ คืนนั้นไม่ได้นอน ทั้งคืน คะ....แต่ดิฉันก็ไม่กล้าที่จะลุกไปดูได้แต่เเอบฟังเสียง
จนรุ่งเช้าดิฉันเห็นพี่แมว มีอาการตาเเดงช้ำๆ และได้เข้าไปถามถึงอาการคุณเชาว์ พี่แมวบอกเมื่อคืนอ๊วกหนัก...จะไปมิไปแหล่..ดิฉันบอกว่าได้ยินเหมือนกัน ตอนเช้าดิฉันอุ้มพานที่มีพระนวโกฐ และผ้าไตร มา เดินมาหาคุณเชาว์บอก ว่าร่วมาสร้างพระกับดิฉันคะ ดิฉันจะสร้างพระถวาย หลวงพ่อ คุณเชาว์ยิ้ม และบอกให้คนพยุงตัวแกขึ้นแกบอกให้คนหาซองใส่เงินแล้ว ยกพาน สาธุ...ดิฉันก็บอกให้คนที่อยุ่รอบๆ อนุโมทนาร่วมกันคะ
ถึงเวลาเข้ากราบหลวงพ่อ...พี่แมวถามหลวงพ่อ บอกว่า อาการปวดท้องภายในหายเป็นปริดทิ้ง .... แต่อาการไม่มีแรง .. เพราะเมื่อคืนอ๊วกหนัก...คืออะไร หลวงพ่อบอกว่า คนป่วยมันหายมันก็ไม่มีแรงเป็นธรรมดา อ๊วกทั้งคืน จะเอาแรงที่ใหนแต่ปวดภายในมึงหายแล้วนิ... คำนี้แหละคะ ทุกคนนอกจากครอบครัวคุณเชาว์แล้ว ในห้องของหลวงพ่อรวมทั้งดิฉันด้วย ยิ้มดีใจกับครอบครัวนี้กัน พี่แมวขออนุญาติหลวงพ่อ พาคุณเชาว์ ไปให้น้ำเกลือที่ โรงพยาบาลซัก 4-5 วันไปทั้งถือศีล 8 (หมายถึงคุณเชาว์) ส่วนคนอื่นลาสิขา
เท่าที่ดิฉันตามข่าว คุณเชาว์ ออ..บอกก่อน นะคะครอบครัวนี้เขาอยุ่ กท. มีบริษัทไรซักอย่างดิฉันไม่ได้ถามอะไรมากเพราะตอนที่อยู่วัดก็พูดคุยแต่เรื่องอาการที่ดีๆ ขึ้นของคุณเชาว์ไม่ได้ถามเรื่องงานอะไรมากมายนักเพราะ มีแต่พูดให้กำลังพี่แมวและ ลูกๆ พี่แมว เท่าที่ทราบนิดหน่อยคือ พี่แมวบอกว่าคุณเชาว์เป็นประธานบริษัท ทั้งชีวิต เขาทำแต่งาน งาน งาน...เพื่อครอบครัว คะ...หลังจาก นั้น 2-3 วันดิฉันก็โทรหาพี่แมว แต่พี่แมวยังยุ่งๆ อยู่ไม่ได้รับโทร
จนวันที่ 27 ดิฉันโทรบอกพี่แมว เรื่องยกพระประธานและการสวดอิติปิโส ข้ามคืน พี่แมวถามดิฉันเรื่องที่นอน เพราะถ้ามีแคร์ ไม้สำหรับคนป่วยเหลือจะดีมาก ดิฉันบอกให้มาเลย เดียวจะขอให้แม่ชีดูให้เพราะคนป่วย...คนอื่นเขาให้อยู่แล้ว...แกดีใจบอกว่าเคลียร์โรงพยาบาลแล้วแกจะรีบไป คะ แกมาจริงๆ มาถึงตอน 4 ทุ่ม ดิฉันรอแกเหมือนกัน คะ รอบนี้ที่เห็นมี น้องเเชมป์ พี่แมวและพยาบาลอีก 1 คน
เช้าวันที่ 28 ดิฉันลาสิขาและก็เดินไป ลาคุณเชาว์ พี่แมว...อวยพรให้หายไวๆ เป็นกำลังใจให้คุณเชาว์และครอบครัวคะ
คะ บารมีศรัทธา...มีที่ใหนเกิดขึ้นกับใครปาฏิหารย์หรืออะไรก็เกิดขึ้นได้เสมอ...อีกอย่างความรักห่วงใยใส่ใจ ของคนในครอบครัว ก็คือสิ่งสำคัญที่ทำให้เกิดปาฏิหารย์ได้เช่นกัน....สาธุ..สาธุ..สาธุ..
ลูกขอกราบบูชาหลวงพ่อพระอาจารย์ใหญ่..

 

ขออนุโมทนาสาธุค่ะ ขอบพระคุณมากๆสำหรับเรื่องราวที่นำมาเผยแผ่ กำลังคิดหาสถานที่ปฎิบัติธรรมพอดี ตอนนี้มีอยู่ในใจแล้วค้างแต่เรื่องเวลา ระยะทางไม่เป็นปัญหา ขอบคุณอีกครั้งจากใจจริงๆ

 

สวัสดีคะ ญาติธรรม ทุกท่าน
วันนี้ขอเล่าเรื่องที่ 2 ....ขอตั้งชื่อว่า "คุณลุงดีเจ" เรื่องมีอยู่ว่า ดิฉันบวชวันพฤหัสที่ 15 ก.ย. หลังการบวชมาได้ประมาณ 4 วัน จนถึงวันจันทร์ ดิฉันเห็นคุณลุงคนหนึ่งอายุ แกน่าจะ 60 ได้แล้วละ ขับรถเข้ามาจอด ที่หน้าโรงนอน หอบหิ้วเสื้อผ้า มากับกระเป๋าใบใหญ่ ช่วงนั้น จะเพล แล้วละ
พอช่วงเที่ยงครึ่ง เป็นเวลาปฏิบัติ เดินจงกลม และก็นั้งสมาธิ ดิฉันเห็นคุณลุงดีเจ(ไม่รู้จักชื่อแกนะคะแต่เหตุที่เรียกคุณลุงดีเจ เพราะทราบว่าแกจัดรายการวิทยุที่สมุทรปราการ) ดิฉันเห็นคุณลุงดีเจ แกมานั้งเเถวหน้า และพอช่วงหลังจากที่มีการนั้งทำสมาธิ เสร็จ จะมีพระอาจารย์สัณท์ เป็นคนเทศน์ พอพระอาจารย์กล่าวว่า ใครมีไรอยากสนทนา..อยากถาม คุณลุงดีเจแกยกมือถาม
"พระอาจารย์ครับ..ผมหมดสิ้นหนทาง..ผมเบื่อชีวิต..ผมยากตาย" นี้เป็นคำถามที่ลุงดีเจ เอ่ยถามพระอาจารย์สัณท์ ทุกคนในที่นั้นนิ่งอึ้ง ดิฉันก็มองไปที่ลุงคนนั้น ดิฉันเข้าใจว่าแกคงมีปัญหาในชีวิตแกมากมาย แกถึงเอ่ยว่าเบื่อชีวิต ปัญหาต่างๆ ใครไม่โดนไม่รู้ว่ากันไม่ได้แต่การเบื่อชีวิตจนอยากตาย ก็เห็นมาหลายรายบางรายก็ตายโดยไม่ได้ยินคำสอนหรือการยับยั้ง...ดิฉันตั้งใจฟังพระอาจารย์สัณท์ตอบ คุณลุงดีเจ "ก่อนอื่นต้องถามท่านก่อนว่าคำว่าเบื่อชีวิต..ท่านเบื่อจริงๆใม..เพราะการเบื่อเท่าที่อาตมา ได้ยินบ่อยๆ มันเบื่อ 2 แบบ แบบแรก เบื่อเพราะปัญหาและแก้หาทางแก้ไม่ได้ หมดสิ้นหนทางแก้ แบบที่ 2 เบื่อเพราะเบื่อจริงๆ แบบเบื่อไม่ใช่ปัญหาแต่เบื่อกับสภาพแวดล้อมเบื่อแบบเบื่อจริงๆ นะ.." พระอาจารย์เอ่ยถาม ลุงดีเจ ลุงดีเจนิ้งอึ้งไปแปบหนึ่งแล้วตอบไปว่าเบื่อเพราะหมดหนทางแก้ปัญหาครับ ไม่มีทางไปแล้วทางตัน พระอาจารย์เลยเอ่ยไปว่า "ถ้าไม่มีหนทางหรือทางแก้ปัญหา .. โยมก็หยุดนิ่งๆ ก่อนอย่าเพิ่งดิ้นรนหาทาง ทำใมโยมไม่อยู่กับตัวเองก่อน พิจารณาตัวตนอยู่กับตัวเองให้เยอะๆ ไม่มีทางไปก็อย่าเพิ่งไปใหนนิ่งๆก่อน" ดิฉันฟังคำสอนของพระอาจารย์สัณท์ ที่บอกลุงดีเจ ดิฉันถึงกลับน้ำตาไหล จริงด้วยดิฉันนึกตาม บางคนบอกหมดหนทาง บางคนบอกไม่มีทางเดิน ไม่มีทางแก้ไม่มีทางไป แต่จริงแล้วปัญหาทุกอย่างมีเกิดแล้วมีดับ แต่บางอย่างต้องใช้เวลา เวลาคือตัวช่วยที่ดีที่สุดแต่คนเราต้องอยากได้เดี๋ยวนี้ตอนนี้ ความยากดับทุกข์ ต้องเดี๋ยวนี้ แต่ถ้าไม่มีทางไป ทำใมเราไม่นิ่งอยู่กับตัวเองก่อน อย่าเพิ่งเดินอย่าเพิ่งไปใหน อยู่กับตัวเองให้เยอะๆก่อน แค่นี้แหละ เหมือนได้ขึ้นสวรรค์เลย คะ ดิฉันจะจำเป็นคำเตือนตนเองเสมอๆ สาธุ..
กลับมาที่ลุงดีเจ คุณลุง อึ้งนิดหน่อยแล้วตอบหลวงพ่อว่า ผม ยอมรับผมหมดหนทาง ผมทำใจไม่ได้....หลวงพ่อเทศน์อีกนิดหน่อย(ขอโทษคะดิฉันขอข้ามช็อตนี้ไปนิดหนึ่งนะคะ) แล้วพอจบ ก็มีการสนทนาส่วนตัว ดิฉันก็อยู่ร่วมด้วย คุณลุงดีเจ นั้งข้างๆ ฉันเอ่ยกับพระอาจารย์สัณท์ ว่า ลูกสาวแก อายุ 29 ปี เป็นดีเจ วิทยุเปิดเพลงเหมือนแก เมื่อ2-3 เดือนก่อน ลูกสาวคุณลุง ไปคลอบครู คลอบขันธ์พระพิฆเนศ แล้วมีอาการแปลกๆ แกไปดูดวง ดูหลายทีให้ลูกสาวแก คนบอกให้แกเเอบเอา เครื่องลางห์ ที่ว่า (ดิฉันไม่แน่ใจว่าเป็นอะไรฟังไม่ชัดนะคะ) ไปไว้ที่วัด หลังจากนั้นลูกสาวแก เกิดอาการคลุ้มคลั่ง ต้องการสิ่งนั้นคืน แกบอกว่าแกไม่ได้เอาไป ลูกสาวแกก็มีอาการแปลกๆ มา ตลอด และก่อนหน้านั้นก็เกิดอาการซึมเศร้า แกก็ไม่ยอมเอาเครื่องลางห์นั้น มาคืนแกก็อ้างว่าไม่ได้เอาไป แกพยายามตามหาคนที่คลอบขันธ์ ลูกสาวแก แต่หาไม่เจอ ทราบแค่ว่ามาทำพิธีที่วัดแล้วก็ไป หลังจากที่แกคิดว่า น่าจะดีขึ้น วันหนึ่งแกจัดรายการอยู่ ก็มีโทรศัพท์ มาบอกว่าลูกสาวแกผูกคอตายที่บ้าน
แกบอกว่าแกหมดสิ้นทุกอย่าง คิดถึงลูกสาว ไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้แต่ไม่คิดว่าจะรุนแรงถึงขั้นนี้....ดิฉันฟังแล้วก็สลด คะ... พระอาจารย์บอกว่า ทำบุญเยอะๆ สวดมนต์เยอะๆ ให้ลูกสาวมีบุญ ปลดกรรม ถ้าเขาตายแล้วลุงมาตายตามนั้นแหละยิ่งจะเป็นการเพิ่มบาป เพิ่มเวรเพิ่มกรรมให้ลูกสาวและลุงเอง
ดิฉันฟังแล้วก็เอ่ยให้กำลังใจคุณลุงนิดหน่อย...แล้วก็ลุก...ออกมาเช็ดน้ำตา(สงสารเขานะคะ) หลังจากนั้นก็ยังเห็นคุณลุงดีเจ สนทนาธรรมกับพระอาจารย์สัณท์ อยู่ คะ...พอเช้าอีกวัน สองวัน คุณลุงเขาร่วมกิจกรรมสวดมนต์ ด้วยตลอด เดินจงกลม และก็ฤษีดัดตน แกทำ กิจกรรมกับทุกคน แกก็เริ่มยิ้มได้หน้าตาสดชื่นขึ้น แต่ดิฉันต้องสึกก่อนแก เลยไม่ได้รู้ข่าวแก แต่เท่าที่เห็น แกมีเพื่อนที่มาบวชเยอะคะ แกยิ้มได้ตอน ทำกิจกรรมฤษีดัดตน และหน้าตาแกก็ดูสดใสขึ้นมากกว่าวันแรก ที่แกหอบผ้าผ่อนมา
สาธุ...เรื่องราว ที่ลูกนำมาเขียนให้ทุกท่านที่ได้อ่านเจอ ลูกขอขมาคุณลุงดีเจด้วย เหตุเพราะลูกยังไม่ได้ขออนุญาติคุณลุง แต่หากเรื่องราวของคุณลุงดีเจ เป็นวิทยาทานให้หลายๆ คนได้พิจารณาขอกุศลอันนี้ อุทิศให้แกลูกสาวคุณลุงไม่ว่าอยู่ภพใดภูมิใดก็ขอให้หลุดจากความทุกข์ทั้งปวงด้วยเทอญ..ขอบารมีพระอาจารย์ใหญ่ กรรมใดที่ลูกทำโดยตั้งใจหรือไม่ตั้งใจเกี่ยวกับนำเรื่องราวในวัดมา สื่อให้บุคลภายนอกได้รับรู้เพื่อเป็นกุศลในการดำเนินชีวิต ขอบารมีพระอาจารย์ใหญ่อโหสิกรรมให้ลูกด้วยเทอญ หากแม้เกิดเป็นกุศล ลูกขอน้อมถวายเป็นพุทธบูชาเเด่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระปัจเจกโพธิเจ้า พระอรหันต์เจ้า ทุกท่าน ทุกพระองค์ด้วยเทอญ สาธุ...สาธุ...สาธุ

 

สวัสดีคะ
วันนี้เอาบุญมาฝากก่อน เลยนะคะ เมื่อคืน 5 ตุลาคม 2554 ดิฉันได้ไปสวดส่งการรับพระขึ้นศาลาใหม่ คงจำได้นะคะที่ดิฉันไปถือศีล 8 สวดอิติปิโส ข้ามคืนวันยกพระ แต่เมื่อคืน เป็นการส่ง คะ ดิฉันไปถึงวัดตอน 2 ทุ่ม เพราะกลางวันไม่ว่างเลยไม่ได้-ไปบวชถือศีล 8 แต่ก็อยากไป นะคะ
คะ เสร็จพิธีเหมือนเดิม เกือบๆ ตี 5 รวมทำวัดเช้าด้วยนะคะ กราบพระอาจารย์ตอน 9 โมง คะ กลับถึงบ้าน 1.30 น. ก็อาบน้ำพักเลย นี้ก็เพิ่งตื่น คะ รีบเอาบุญมาฝาก สาธุธรรมคะ

 

ขออนุโมทนาสาธุการ กับพี่ _nnn_123 ที่นำเรื่องราวดีๆ ที่มีค่ายิ่งนักมาฝากให้พวกเราได้อ่านกันค่ะ อิ่มบุญด้วยค่ะ ขอสาธุด้วยทั้งหมดทุกประการค่ะ

 

แก้ไข นิดหน่อยคะ พิมพ์ตก เพราะเพิ่งตื่นนอน ตรงที่ว่ากลับ ถึงบ้าน จาก 1.30 น. เป็นกลับถึงบ้าน 10.30 น. คะ (เหอๆๆ) ตื่น นอน มาก็มาเขียนมาเล่าเรื่อง เลย นะคะ เลย มึนๆ งงงง พิมพ์ผิดพิมพ์ถูก ขอโทษด้วยคะ

 

ถ้าไม่ได้อยู่ในเขตพระพุทธศาสนาก็จะเป็น อัตตกิลมถานุโยค: เป็นการทรมานกาย

แต่ถ้าอยู่ในเขตพระพุทธศาสนานับถือบูชาพระพุทธเจ้าก็จะบรรลุธรรมแบบต้องทุกข์ทรมาน

การบรรลุธรรมมี ๔ อย่างด้วยกัน คือ
๑.ทำตนให้สุขจึงจะบรรลุธรรม
๒.ถึงทำตนให้สุขก็ไม่บรรลุธรรม
๓.ทำตนให้ทุกข์จึงจะบรรลุธรรม
๔.ถึงจะทำตนให้ทุกข์ก็ไม่บรรลุธรรม
____________________
เชิญร่วมกันพัฒนาประเทศไทยให้สามารถอยู่ร่วมกันได้ทุกเชื้อชาติทุกศาสนาและทุกลัทธิการเมือง ตามพระเมตตาธรรมอันเป็นเครื่องค้ำจุนโลกของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๙
<!-- google_ad_section_end -->

 

เรียนเชิญ พุทธศาสนิกชนทุกท่านคะ
ที่วัดไตรรงค์วิสุทธิธรรม อ. ดอนเจดีย์ จ.สุพรรณบุรี มีกำหนดการงานพิธีออกพรรษา เริ่มตั้งแต่วันที่
วันที่ 12 ตุลาคม 2554 มีการสวดอิติปิโส ข้ามคืน นะคะ
วันที่ 13 ตุลาคม 2554 เวลา 06.00น หลวงพ่อใหญ่ท่านออกรับบิณทบาตร นะคะ (สำคัญเลยคะ) และช่วงกลางคืน มีการสวดอิติปิโส ข้ามคืน
วันที่ 14 ตุลาคม 2554 ช่วง 14.00 น มีการสวดภารยักษ์ และ ช่วงเย็นอีกรอบ น่าจะช่วง 19.30 น. (ขอโทษด้วยคะ กำหนดการ ดิฉันอ่านมาคราวๆ)และ มีการ
สวดข้ามคืน เช่นเคย
วันที่ 15 ตุลาคม 2554 กำหนดการ เหมือน วันที่ 14 ต.ค. นะคะ ( 5555 ขอโทษจริงๆ กำหนดการเหมือนกัน แต่ใบกำหนดการให้ดิฉันเขียนเป็นทางการหาย) จำได้แม่นคะไม่ต้องห่วง
วันที่ 16 ตุลาคม 2554 ตั้งองค์กฐินแต่เช้า คะ และ เป็นวันทอดกฐิน ของวัด
เชิญชวนทุกท่านนะคะ กำหนดการ ที่ดิฉันพิมพ์เหมือนจะไม่เป็นทางการ เพราะจำเอามาพิมพ์ ใบกำหนดการดิฉันทำหายเอง ต้องขอโทษด้วยคะ
ที่วัดจะไม่มีพิธีรื่นเริง นอกจากพิธีการสวดมนต์ ข้ามคืน เชิญร่วมบุญ กันนะคะ
สาธุ...สาธุ...สาธุ

 

อนุโมทนาบุญด้วยค่ะพี่ อยากไปมากค่ะ แต่ไปไม่ได้ สาธุที่นำมาแจ้งค่ะ

วันนี้ เพิ่งไปตักบาตรเที่ยงคืนมา ที่เชียงรายมีการจัดงานตักบาตรขึ้น เรียกว่า " การตักบาตรเป็งปุ๊ด " เป็งคือวันเดือนเพ็ญ ปุ๊ด คือวันพุทธ เป็นการตักบาตรพระอุปคุต พระสงฆ์ไดอาราธนาองค์พระอุปคุตเมื่อเวลา 23.00 น วันที่ 11 ต.ค 54 และมีการตักบาตรกันหลังเที่ยงคืน ก่อนไปขอบารมีองค์พระอุปคุตว่า ขอให้ลูกได้ที่จอดรถสะดวก และได้อยู่ใกล้ๆ ได้ตักบาตรได้สะดวก เพราะคนเยอะมาก ปีก่อนแย่งกันใส่บาตร จนบางคนไม่ได้ใส่ก็มี ปรากฎว่า ขับรถไป กลางเมือง เกือบถึงวัดมิ่งเมือง ที่จัดงาน มีตำรวจยืนอยู่ แต่ตนเองไม่รู้ว่าวัดอยู่ไหน เลวิ่งผ่านตำรวจที่ไปอำนวยความสะดวก เค้าก้ไม่ว่าอะไรค่ะ แถมยังได้จอดรถใกล้ๆ วัดด้วย ตอนใส่บาตรได้ใส่เป็นคนแรกๆ อีก วันนี้ทำใจให้เป็นบุญกุศล ไม่เบียดเสียดกับใครเขา ทำได้นิ่งดี ใจนิ่ง สงบ กำหนดพุทธโธ ได้ดี ตักบตรได้เกือบ 100 องค์ เอาบุญมาฝากทุกท่านค่ะ

 

ขอโทษ ด้วยนะคะ ...ที่นำเรื่องราวของหลวงพ่อ และ เรื่องราวที่ไปบวช ไปพบเจอ และ นำมาเสนอให้ญาติธรรมคนอื่นๆ ได้อ่าน ส่วนตัวเรื่องแรกขออนุญาติ พี่แมว ภรรยาคุณเชาว์ แล้ว แต่เรื่องที่ 2 คุณลุงดีเจ ดิฉัน ไม่เจอ คุณลุงจริงๆ แต่ โดยส่วนตัวต้องขอโทษ ที่ไม่ได้ขออนุญาติ ทางวัด และ เรื่องลุงดีเจ ดิฉันก็คิดแล้วว่าต้องลงท้ายขอโทษขอขมากรรมถ้าเป็นกรรมดี บุญกุศลก็อุทิศให้ลูกสาวคุณลุงแต่ดิฉันไม่มีเจตนาเหนืออื่นใดนอกจากธรรมมะที่ได้มาจากวัดมานำเสนอ
ดังเรื่องที่กล่าวมา ทั้ง 2 เรื่องเป็นเรื่องธรรมมะ และการปฏิบัติรวมถึง ศรัทธา บารมี ที่เกิด แต่อย่างไรก็ดี ดิฉันกราบขอโทษทางวัด และขอตั้งจิต ขอขมาคุณพระศรีรัตนไตยหากเรื่องราวที่ลูกนำเสนอไป ผิดและทำให้เกิดกรรม ลูกขอขมากรรมด้วยเทอญ สาธุ

 

วันนี้ 13 ตุลาคม 2554 ดิฉันและครอบครัว เดินทางไปวัดไปทั้ง 4 คน ลูกสาว 5 ขวบ ลูกชาย 8 ขวบ ดิฉันและสามี ได้มีโอกาสครั้งแรกที่ได้ไปใส่บาตรหลวงพ่อ...สาธุ
วันที่ 14 ต.ค 54 พรุ่งนี้จะเดินทางไปวัดอีก ไปบวช คะ อยากไปร่วมสวดภารยักษ์ และอิติปิโสข้ามคืน อนุโมทนาบุญร่วมกันคะ

 

อนุโมทนาบุญด้วยค่ะพี่ _nnn_123 เจนได้มีบุญวาสนาได้ทำบุญตักบาตรรองค์หลวงพ่อพระอาจารย์ใหญ่ท่านหลายครั้ง ไปคนเดียวบ้าง ไปกับเพื่อนบ้าง ไปร่วมสวดมนต์ปฏิบัติธรรมด้วยทุกครั้ง กลับมาเจริญขึ้นทั้งทางโลกและทางธรรม การไปปฏิบัติธรรมแต่ละครั้งนั้น ไม่ได้สบายเลย เพราะต้องไปฝึกฝนทำความเพียร ได้สั่งสมบุญบารมีทีละเล็กทีละน้อย ได้สร้างบารมี 10 ทัศ จนเกืบอครบ ทุกๆ ครั้งไป ขออนุโมทนาบุญด้วยอีกครั้งค่ะ

 

คะ...อีกซักพักจะเดินทางไปวัด ร่วมบุญด้วยกันนะคะ...ดิฉันไม่มีเจตนาอย่างอื่น นอกเหนือจาก ศรัทธา และเคารพหลวงพ่อพระอาจารย์ใหญ่ด้วยใจบูชา..คะ..
ดิฉันก็ศิษย์พระอาจารย์ใหญ่...แต่ด้วย ความเคารพ คงจบทุกเรื่องและขออนุญาติ เพื่อนๆ ญาติธรรมทุกท่าน ดิฉันคงไม่ได้มาโพสต์ข้อความใดๆอื่นอีก ปล่อยให้เป็นหน้าที่ทางเวปของวัดและศิษย์ยานุศิษย์ท่านอื่น เพื่อความสบายใจของทุกฝ่าย
ไม่ว่าจะเป็นกำหนดการที่ดิฉันต้องกราบขอโทษทางวัดเนื่องด้วย ในกระทู้ของคุณเจน ดิฉันได้ลงไว้เพราะเห็นว่ามีเพื่อนๆ ได้ตามเผื่อมีบางท่านได้มีโอกาสไปเพราะบางท่านไม่ทราบเวปไซด์ของวัดแต่อ่านเจอในกระทู้คุณเจน ไม่มีเจตนาที่จะทำให้ทางวัดเสียหาย เพราะยังไงซะดิฉันก็ศิษย์ท่านเช่นกัน เป็นพระอาจารย์ใหญ่ของดิฉันและครอบครัวเช่นกัน สาธุ ... ตั้งจิตอธิฐาน ... หากแม้ลูกมีเจตนาบริสุทธิเพื่อเผยเเพร่ธรรม..ขอความเจริญรุ่งเรื่อง สุขสวัสดิ์ บังเกิดแก่ตัวลูกและครอบครัวด้วยเทอญ..สาธุ
เอวัง....สาธุธรรมคะ...

 

ขออนุโมทนาครับ ขอขอบคุณคุณพี่มากครับพี่นำเรื่องราวของหลวงพ่อมาให้ได้อ่านครับ ทำให้ผมได้รู้่จักท่านครับ มีโอกาสผมต้องไปกราบท่านและปฎิบัติธรรมแน่นอนครับ

 

.................

ด้วยความเคารพและศรัทธาในหลวงพ่อ ศูนย์รวมใจของสานุศิษย์ทั้งหลาย..

 

ตอบจดหมายไปแล้ว กรุณาไปอ่านทำความเข้าใจด้วยค่ะ อย่าทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่ค่ะ ลองพิจารณาดูข้อความทั้งหมดที่เราเขียน ผู้มีบุญบารมีเป็นผู้ปฏิบัติดี น่าจะเข้าใจได้ไม่ยากค่ะ

 

ขอบพระคุณพี่มากค่ะ เจนได้ตอบไปที่ email แล้วค่ะ น้อมรับทุกคำเตือนค่ะ ขอบพระคุณมากค่ะ ที่พี่เขียนเตือนมาทั้งหมดเจนน้อมรับฟังทุกคำ และเป็นจริงดังที่พี่ว่าทุกประการค่ะ ไม่มีคำแก้ตัวใดๆ ขอบพระคุณเป็นอย่างสูงค่ะ

ด้วยความเคารพค่ะ

เจน
MayBuddhaBlessYou

 

อนุโมทนาสาธุบุญกับหลวงพ่อทุกๆกองบุญกองกุศลและทุกๆท่านนะครับ สาธุ