ถอดจิตโดยไม่รู้ตัว หลังจากการนั่งสมาธิ

สวัสดีค่ะ หนูเป็นสมาชิกที่ไม่ค่อยได้โพสต์ข้อความเท่าไหร่ แหะๆ

แต่วันนี้หนูมีเรื่องที่อยากจะถามท่านที่มีประสบการณ์ หรือ มีความรู้

เกี่ยวกับเรื่อง ถอดจิต





คือ เมื่อคืน หนูสวดมนต์ นั่งสมาธิ ที่บ้าน ในระหว่างที่นั่งสมาธิก็

นึกอยากจะถอดจิต

แต่ด้วยความที่ไม่มีครูบาอาจารย์คอยให้คำแนะนำ จึงทึกทักเอาเอง

ว่า ต้องภาวในใจว่า ถอดจิตๆๆๆๆ

แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ถอดขณะนั่งสมาธิ เพราะกลัว จึงถอนสมาธิแล้วก็

ปิดไฟนอน

ระหว่างที่กำลังนอนหลับตา (แต่ยังไม่หลับนะคะ) ไม่แน่ใจว่าเป็นช่วง

เคลิ้มๆรึเปล่า ก็รู้สึกว่ามีบางอย่างลอยวนเวียนเหนือใบหน้าของหนู

เพียงแค่มีความรู้สึกว่า อยากเห็น ตาที่กำลังหลับก็ค่อยๆเห็นภาพ

เงาดำกำลังล้อมหน้า ล้อมตาของหนู ในลักษณะไทยมุงคนที่เป็น

ลมสลบประมาณนั้นน่ะค่ะ

ตอนที่เห็นแรกๆยังเห็นเงาไม่ค่อยชัด เพราะกลืนกับความมืด แต่ซัก

พักไปภาพก็เริ่มชัด หนูเริ่มเห็นเงาชัดมากขึ้น

เงาดำเหล่านั้นเคลื่อนไหวรวดเร็วมาก แต่หนูก็ยังเห็นลักษณะการ

เคลื่อนไหวของพวกเขา (เคลื่อนไหวเหมือนผู้คุมวิญญาณในหนังแฮ

รี่อ่ะค่ะ)

ตอนแรกหนูก็ตกใจตอนที่เห็นเงาจ้องหน้าหนู (แต่ก็ไม่ถึงกับกลัวจน

เสียสติแค่กระตุกเบาๆ) ซักพักหนูก็เริ่มชินและอยากเห็นว่าหน้าดำๆ

ตรงหน้านั้นเป็นใคร

เพียงแค่คิด อยากจะเห็น ร่างกายหนูก็เหมือนจะลอยเข้าไปใกล้เงา

ที่อยู่ตรงหน้าหนู แต่เงานั้นถอยหนี แต่หนูก็ไม่ล้มเลิกความคิดที่

อยากจะเห็น แล้วก็มีแสงสว่างเหมือนไฟฉายส่องซีกหน้าทั้งสองข้าง

ของเงาดำนั้น แต่หนูก็ยังไม่เห็นลักษณะหน้าตา นอกจากหน้าดำๆ

แล้วหนูก็วูบหลับไป

แต่แค่หลับตาแป๊บเดียวหนูก็ลืมตาใหม่ แต่ไม่เห็นเงาดำแล้วนอกจาก

ผนังห้องนอนของหนู




หนูอยากทราบว่า ที่หนูประสบมานั้นใช่การถอดจิตมั้ยคะ ?


ขอบคุณล่วงหน้า สำหรับทุกคำตอบค่ะ : )

 

เรื่องปรกติ ทำบ่อยๆ เดี๋ยวก็ชินเองครับ

 

คุณ Saber หมายถึง ยังไงคะ ?


เรื่อง ถอดจิต ใช่มั้ยคะ ^^

 

ใช่แล้วหละครับ..ตอนที่เรารู้สึกเคลิ้มๆ..ช่วงนั้นเป็นจังหวะที่จิตมีความเป็นทิพย์พอดี..เลยเห็นในส่วนภพภูมิที่เค้ามักจะผ่านมาโมทนากับการปฎิบัติเรา....แต่ลักษณะท่านอนแบบนี้จะบังคับได้บ้าง..ไม่ได้บ้างนะครับ(แต่ไม่ใช่ปัญหาแล้วแต่ถนัด)..และตอนนี้ยังไปได้ไม่ไกลเท่าไร..แต่ถือว่าเป็นการเริ่มต้นที่ดีครับ...
ต่อไปจะเป็นแบบนี้ได้บ่อยขึ้นแต่จะบังคับในสิ่งที่ต้องการจะเห็นและจะไปดูยังไม่ได้(คือสิ่งที่เห็นจะมีความสัมพันธ์กับเราเสมอ.จะสามารถรู้ได้ถ้าเห็นแล้วไม่เก็บมาคิด)..ครั้งต่อไปเจอเรื่องภพภูมิให้อุทิศส่วนกุศลไว้ก่อน..
และปฎิบัติเหมือนเดิม(แต่ท่องถอดจิตๆๆๆๆ.จิตคงไม่ถอดให้นะครับ 55+ เพราะช่วงนั้นจะเป็นไปแบบคล้ายๆเราเผลอครับ.)..เพิ่มการเจริญสติเค้าไปด้วย(เพื่อให้มีสติทางธรรมป้องกันการกลายเป็นมิจฉาสมาธิเพราะจะนึกแต่อยากไปโน่นไปนี่อย่างเดียวหรือยึดว่าตัวว่าตนหรือหลงตัวเองแบบไม่รู้ตัว)บวกกับการมาเดินปัญญาลดกิเลส..จะเห็นส่วนภพภูมิที่สูงขี้นเรื่อยๆ..ไปได้ไกลกว่านี้..และจะไม่ไปแบบเงียบๆและสภาพแวดล้อมจะชัดเจนไม่ออกเขียวๆเหมือนมองผ่านกล้องส่องดูสัตว์ตามสารคดีต่างๆที่เป็นเหมือนตอนนี้ครับ...มาแบบนี้เส้นทางข้างหน้ารอให้พบให้เห็นและภพภูมิเค้าจะค่อยๆเปิดให้เห็นเองนะครับ..หากการเห็นแต่ละครั้งไม่นำเก็บมาคิดอะไร..และมองดูแล้วคุณมีแววว่าจะไปได้ดีนะครับ..
ขอบคุณครับ

 

ขอบคุณ คุณ nopphakan อีกครั้งค่ะ ^__^

แอบขำตัวเองเหมือนกัน กับคำว่า ถอดจิตๆๆๆ ก็คนไม่เคยทำอะเนอะ ก็เลยไม่รู้วิธี


คราวนี้ถ้าอยากจะไปอีกคงไม่ยากเกินแล้วล่ะค่ะ ^^ อยู่ที่ว่าพร้อมและอยากจะเห็นโลก


ต่างมิติอีกครั้งมั้ย เท่านั้นเอง

 

บางคนนอนและกำลังตั้งสติทำสมาธิอยู่ ก็ได้ครับ แต่การเคลิ้มไปนี้ เป็นการเป็นไปตามวิตกเรื่องนี้ วิจารณ์เรื่องนี้ ปิติเรื่องนี้ หรือไม่ เป็นไปได้เหมือนกันเรื่องการลัดขั้นตอนนี้ กับผู้ที่ชำนาญ หรือมีบุญญาบารมี แต่ในลักษณะนี้ที่ท่านพบ เป็นนิมิตหรือไม่ ฝันไปหรือไม่ หรือครึ่งๆ แล้วตัวเองคือความรู้สึกของตัวเองยังอยู่ที่เดิมคือบนร่างกายนี้อยู่ ตรงนี้ระวังอุปทานหลอกนะครับ

เมื่อมีคุณย่อมมีโทษอยู่เท่ากัน
มิใช่การไปถอดเล่นเหมือนท่านนึงบอกว่าไปดูอดีตอนาคต เลขหวย อย่าหลงนะครับ ตรงนี้เพียงบอกว่า ชีวิตหลังความตายมีจริง แล้วเร่งให้เราปฏิบัติตามคำสอนของพระพุทธเจ้า ทำอย่างไร ศึกษาก่อนให้มากเท่าที่จะทำได้เพื่อเป็นทุนครับ หลายคนไปเจอกับสิ่งที่ไม่อยากเจอ หลายท่านไปเจอสิ่งที่อยากเจอ ตรงนั้นจริงหรือเท็จ ต้องนำมาพิจารณาอีกแล้วทุกขั้นตอนนะครับ หากยังไม่รู้สติ ว่าสติคืออะไร หรือไม่ยึดมั่นในตัวเอง ในสติของตัวเอง เพื่อให้เกิดสมาธิพิจารณาในสิ่งที่สัมผัสอยู่นั้น จะหลงตามเขาไปนะครับ ตัวเราเองเป็นอันตรายที่สุดต่อตัวเราเองครับ

อีกกรณีย์คือ หากไปตามวิตก วิจารณ์ ปิติ สุข เอกคตา แล้วท่านไปเจอเรื่องทางวิญญาน คือชีวิตหลังความตายเข้า ถูกต้องครับ

คนที่รำกระบี่ไม่เป็นฃึ่งมีความคมทั้งสองด้าน มิใช่คมเท่านั้นที่จะบาดตัวเองปลายกระบี่ก็โค้งกลับมาทิ่มแทงตัวเองได้ ทางที่ดีหาผู้รู้เป็นดีที่สุดและทำถูกที่สุดครับ เพราะบางทีสิ่งที่เรารู้ ยังมิใช่ จึงนำมาสู่สานเสวนานะครับ ผมนอกเรื่องมากแล้ว

ขอทุกท่านเจริญในธรรมครับ

 

ไม่ใช่อาการถอดจิตถอดใจหรอกหนูจ๋า พูดให้เข้าใจง่ายๆก็คืออาการของจิตที่ใกล้จะหลับ แต่ไม่ถึงกับหลับนะ กึงหลับกึงตื่น

 

ถ้ายังทรงสภาพนี้ได้อยู่ บวกกับความเพียรที่ไม่ลดละ
ถึงวันนี้จะยังทำไม่ได้ แต่วันต่อๆไปทำได้แน่นอนครับ
นี่ก็ถือว่าใกล้เคียงมากแล้ว เพียงแต่ตอนนอนให้ภาวนาไปด้วย
จนกว่าเราจะหลับ ตอนนอนพยายามใส่สติเข้าไปให้มากๆ สิ่งนี้สำคัญมาก
เพราะถอดในท่านอนง่ายกว่าถอดในท่านั่งเยอะครับ

 

เห็นด้วยกับคำแนะนำของคุณครับ

 

ผมเคยทดลองทำความรู้สึกทั่วทั้งตัว (เป็นรู้สึกตัวนะครับ ไม่ใช่รู้ตัว) ในเวลานอน หากจะหลับก็ปล่อยให้หลับไป หากจะไม่หลับผมก็ปล่อยให้จิตแช่อยู่ในความรู้สึกตัวอยู่อย่าางนั้น ปรากฏว่า หลาย ๆ ครั้ง ผมออกมาจากตัวผมเองได้ ครั้งแรก ๆ ถูกความตื่นเต้นรบกวนเลยไม่ได้ออก ตอนหลัง ๆ พอคุ้นเคยเข้ามันก็เป็นไปเอง ถือว่าเป็นเพียงแค่เล่าสู่กันฟังก็แล้วกันนะครับ

 

ขอบคุณ ทุกๆความคิดเห็นค่ะที่เข้ามาตอบ : )


หนูคิดว่า คงไม่มีใครเข้ามากระทู้นี้แล้ว ก็เลยไม่ได้สนใจมาดู แหะ ๆ


ก็จะรับฟังและนำไปปฏิบัตินะคะ X )