อานิสงส์ของบุญสร้างสมเด็จองค์ปฐม ปิดทอง หน้าตัก 4 ศอก พร้อมวิหารแก้ว

ธุดงค์น้ำแข็ง

บ่อยครั้งท่านได้ธุดงค์จาริกผ่านไปที่กิ่งอำเภออมก๋อยในฤดูหนาว บริเวณภูเขาของกิ่งอำเภออมก๋อยจะมีเหมยค้างปกคลุมไปทั่ว ( เหมยค้างนี้ภาษาภาคเหนือ หมายถึง น้ำค้างที่กลายเป็นน้ำแข็ง ) ในบริเวณนี้มีต้นสนขนาดต่างๆขึ้นเต็มไปหมด ไม่มีผู้คนอาศัยอยู่เลย เวลาย่ำเดินไปบนพื้นน้ำแข็ง ขาจะจมลึกลงไปในน้ำแข็งนั้น ทำให้เกิดความหนาวเย็นเป็นอันมาก เพราะท่านมีแต่ผ้าที่ครองอยู่เพียงชั้นเดียวเท่านั้น โดยเฉพาะเมื่อมีลมพัดผ่านมา ท่านต้องสั่นสะท้านทุกครั้ง

ท่านได้เล่าว่า ความแห้งแล้งของอากาศและความหนาวเย็นของน้ำแข็ง ทำให้ผิวหนังของท่านแตกปริเป็นแผลไปทั้งตัว ต้องได้รับทุกขเวทนามาก สมัยนั้นในภาคเหนือ จะหากลดมาสักอันหนึ่งก็ยากมาก การธุดงค์ของท่านก็มีแต่อัฏฐบริขารเท่านั้นที่ติดตัวไปทุกหนทุกแห่ง ช้อนก็ทำจากกะลามะพร้าว ถ้วยน้ำก็ทำจากกระบอกไม้ไผ่ ผ้าจีวรที่ครองอยู่ก็ต้องปะแล้วปะอีก

ท่านได้เมตตาเล่าว่า แต่การปฏิบัติภาวนาบนภูเขาที่มีน้ำแข็งปกคลุมมากเช่นนี้ ทำให้การปฏิบัติสมถะและวิปัสนากรรมฐานนั้นกลับแจ่มชัดและรวดเร็วดียิ่งกว่าในเวลาปกติธรรมดา เพราะทำให้ได้เห็นเรื่องของไตรลักษณ์ได้ชัดเจนดี และการพิจารณาขันธ์ ๕ อันเป็น ทุกขัง อนิจจัง อนัตตา ก็สามารถเห็นอย่างแจ่มชัด ทำให้ในขณะภาวนาทำสมาธิอยู่นั้นจิตสงบดีมาก ไม่พะวงกับสิ่งภายนอกเลย

ในบางครั้งขณะที่นั่งสมาธิอยู่นั้น ไฟที่ก่อไว้ได้ลุกไหม้จีวรของท่านไปตั้งครึ่งค่อนตัว ท่านยังไม่รู้สึกตัวเลย เมื่อจิตออกจากสมาธิแล้ว ท่านต้องรีบดับไฟที่ลุกไหม้อยู่นั้นอย่างรีบด่วน ทำให้ต้องครองผ้าจีวรขาดนั้นไปจนกว่าจะเดินทางไปพบหมู่บ้าน ท่านก็จะนำผ้าที่ชาวบ้านถวายให้มาต่อกับจีวรผืนเก่าที่เหลืออยู่นั้น ในบางครั้งท่านจะนำผ้าบังสุกุลที่พบในระหว่างทาง มาเย็บต่อจีวรที่ขาดอยู่นั้นตามแบบอย่างที่ครูบาอาจารย์ในยุคก่อนๆปฏิบัติสืบต่อกันมาตั้งแต่ครั้งสมัยพุทธกาล

หลวงพ่อเป็นพระสงฆ์ผู้ถ่อมตน และไม่เคยโออวดเป็นนิสัย เมื่อมีผู้สงสัยว่า ท่านคงเข้าสมาธิจนสูงถึงขึ้นจิตไม่จับกับ กาย เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ แล้ว จึงไม่รู้ว่าไฟไหม้ ตัวท่านมักตอบเลี่ยงไปด้วยใบหน้าเมตตาว่า " คงจะอากาศหนาวมากหลวงพ่อจึงไม่รู้ว่าไฟไหม้จีวร "
ครูบาศรีวิชัยมรณภาพ

เมื่อท่านได้ ๒๘ ปี ขณะนั้นท่านได้จาริกธุดงค์สั่งสอนชาวป่าชาวเขาดอยต่างๆ ท่านได้ทราบข่าวการมรณภาพของครูบาศรีวิชัย จึงได้เดินทางลงจากเขาเพื่อไปนมัสการพระศพ และช่วยจัดทำพิธีศพของครูบาศรีวิชัย ร่วมกับครูบาขาวปีและคณะศิษย์ของครูบาศรีที่วัดบ้านปาง เมื่อเสร็จจากพิธีบรรจุศพครูบาศรีวิชัยแล้ว กรมทางได้นิมนต์ให้ท่านไปช่วยสร้างเส้นทางบ้านห้วยกาน - บ้านห้วยหละ ซึ่งในตอนนั้นท่านก็ยังห่มผ้าสีขาวอยู่ เมื่อการสร้างทางได้สำเร็จลงแล้ว ชาวบ้านห้วยหละจึงได้มานิมนต์ท่านไปจำพรรษา และอบรมสั่งสอนพุทธบริษัทที่สำนักสงฆ์ห้วยหละ อำเภอบ้านโฮ่ง จังหวัดลำพูน
ห่มเหลืองอีกครั้ง

ขณะนั้นหลวงพ่ออายุได้ ๒๘ ปี ได้รับนิมนต์ไปอยู่ช่วยบูรณะวัดป่าพลู และในปีนี้ท่านได้มีโอกาสห่มเหลืองเช่นพระสงฆ์ทั่วไปอีกครั้งหนึ่ง โดยมีครูบาบุญมา วัดบ้านโฮ่ง เป็นพระอุปัชฌาย์ และได้รับฉายาใหม่ว่า " จันทวังโส "

ในการห่มเหลืองในครั้งนี้ คณะสงฆ์ได้ออกญัตติให้ท่านต้องจำพรรษาที่วัดป่าพลูเป็นเวลา ๕ พรรษา เมื่อออกพรรษาในแต่ละปีท่านจะเดินทางไปธุดงค์และจาริกสั่งสอนธรรมะให้กับชาวป่าชาวเขาในที่ต่างๆ เสมอเหมือนที่ท่านเคยปฏิบัติมาในอดีต และบ่อยครั้งท่านจะไปช่วยครูบาขาวปีบูรณะวัดพระพุทธบาทตะเมาะ อำเภอฮอด จังหวัดเชียงใหม่

 

ตรงตามคำทำนาย

เมื่อท่านอยู่วัดป่าพลูครบ ๕ พรรษาตามบัญญัติของสงฆ์แล้ว ในขณะนั้นท่านมีอายุได้ ๓๔ ปี นายอำเภอลี้และคณะสงฆ์ในอำเภอลี้ ได้ให้ศรัทธาญาติโยมวัดนาเลี่ยงมานิมนต์ครูบาขาวปีหรือท่านองค์ใดองค์หนึ่ง เพื่อไปอยู่เมตตาบูรณะวัดพระพุทธบาทห้วยข้าวต้ม แต่ครูบาขาวปีไม่ยอมไป และบอกว่า " ไม่ใช่หนึ่งที่ของกู " ครูบาศรีวิชัยเคยพูดไว้ว่า " วัดพระพุทธบาทห้วยข้าวต้มนั้น มันเป็นหน้าที่ของครูบาวงศ์องค์เดียว "

ด้วยเหตุนี้ ครูบาขาวปีจึงขอให้ท่านไปอยู่โปรดเมตตาสร้าง วัดพระพุทธบาทห้วยข้าวต้ม ซึ่งต่อมาในภายหลังจากที่ท่านได้ไปอยู่ที่วัดพระพุทธบาทห้วยข้าวต้มแล้ว ท่านได้เปลี่ยนชื่อให้สั้นลงเป็น " วัดพระพุทธบาทห้วยต้ม "

ในขณะที่ท่านอยู่ที่เมืองตื๋นนั้น ชาวบ้านและชาวเขาต่างเรียกท่านว่า " น้อย " เมื่อท่านมาอยู่ที่วัดพระบาทห้วยต้ม ชาวบ้านทั้งหลายจึงเชื่อกันว่า ท่านคงเป็น " พระน้อยเมืองตื๋น " ตามคำโบราณที่ได้จารึกไว้ ณ วัดพระพุทธบาทห้วย ( ข้าว ) ต้ม เหตุการณ์นี้ก็ตรงตามคำพูดของครูบาชัยลังก๋าและครูบาศรีวิชัย ดังที่กล่าวมาข้างต้น เมื่อท่านย้ายมาประจำที่วัดพระพุทธบาทห้วยต้ม ท่านก็ยังออกจาริกไปสั่งสอนธรรมะแก่ชาวบ้านและชาวเขาในที่ต่างๆอยู่เสมอๆเหมือนที่ท่านเคยปฏิบัติมา
ผู้เฒ่าผู้รู้เหตุการณ์

ในระยะแรกที่หลวงพ่อมาที่วัดพระพุทธบาทห้วยต้ม ผู้เฒ่าคนหนึ่งในหมู่บ้านนาเลี่ยงได้พูดกับชาวบ้านในละแวกนั้นว่า " ต่อไปบริเวณเด่นยางมูล ( คือหมู่บ้านห้วยต้มในปัจจุบัน ) จะมีชาวกะเหรี่ยงอพยพติดตามครูบาวงศ์มาอยู่ที่นี่ จนเป็นหมู่บ้านใหญ่ในอนาคต ในครั้งนี้จะใหญ่กว่าหมู่บ้านกะเหรี่ยง ๔ ยุคที่เคยอพยพมาอยู่ที่นี่ในสมัยก่อนหน้านี้ " คำพูดอันนี้ในสมัยนั้นชาวบ้านนาเลี่ยงฟังแล้วไม่ค่อยเชื่อถือกันนัก แต่ในเวลาต่อมาไม่นาน คำพูดอันนี้ก็เป็นความจริงทุกประการ

หลวงพ่อได้เล่าให้คณะศิษย์ฟังเพิ่มเติมว่า คนเฒ่าผู้นี้เป็นผู้รู้เหตุการณ์ในอนาคต และมักจะพูดได้ถูกต้องเสมอ มีอยู่ครั้งหนึ่งหลังจากที่ท่านได้สร้างวิหารที่วัดพระพุทธบาทห้วยต้มเป็นรูปร่างขึ้นแล้ว ผู้เฒ่าคนนี้ในสมัยก่อนเคยเห็นคำทำนายโบราณของวัดพระพุทธบาทห้วยต้มมาก่อน ได้มาพูดกับท่านว่า " ท่านครูบาจะสร้างให้ใหญ่เท่าไหร่ก็สร้างได้ แต่จะสร้างใหญ่จริงอย่างไรก็ไม่สำเร็จ ต่อไปจะมีคนๆหนึ่งมาช่วย ถ้าคนนี้มาแล้วจะสำเร็จได้ "
ชาวเขาอพยพตามมา

เมื่อท่านอยู่ที่วัดห้วยต้มได้ไม่นาน คำพูดของผู้เฒ่าคนนี้ก็เป็นความจริง เพราะชาวเขาจากที่ต่างๆที่ท่านได้อบรมสั่งสอนมา ได้อพยพย้ายถิ่นฐานติดตามมาอยู่กับท่านเรื่อยๆจนถึงปัจจุบัน เพื่อมาขอพึ่งใบบุญและปฏิบัติธรรมะกับท่าน

ในระยะแรกๆ นั้น ท่านได้ตั้งกฎให้กับพวกกะเหรี่ยงที่มาอยู่กับท่านว่า พวกเขาจะต้องนำมีดไม้ที่เคยฆ่าสัตว์มาถวายวัด และให้สาบานกับท่านว่า จะไม่ฆ่าสัตว์ตัดชีวิตและจะกินมังสวิรัติตลอดไป ท่านได้เมตตาให้เหตุผลว่า ท่านต้องการให้เขาเป็นคนดี ลดการเบียดเบียน มีศีลธรรม หมู่บ้านห้วยต้มจะได้มีแต่ความสงบสุขทั้งทางโลกและทางธรรม และจะได้ไม่เป็นปัญหาของประเทศชาติต่อไป ดังที่เราจะเห็นได้จากการที่ชาวกะเหรี่ยงในหมู่บ้านห้วยต้มนี้มีความเป็นอยู่ที่เป็นระเบียบและมีความสงบสุข ตามที่ท่านได้เมตตาอบรมสั่งสอนมา ทั้งที่ในหมู่บ้านนี้มีกะเหรี่ยงอยู่หลายพันคน

แต่ในสมัยนี้ กฎและระเบียบที่ชาวกะเหรี่ยงที่จะย้ายมาอยู่ที่หมู่บ้านห้วยต้มที่จะต้องนำมีดไม้ที่เคยฆ่าสัตว์มาสาบานกับหลวงพ่อนั้นได้ยกเลิกไปโดยปริยาย เพราะหลวงพ่อเห็นว่า ทางราชการได้ส่งหน่วยงานต่างๆเข้ามาจัดการดูแลช่วยเหลือ และให้การศึกษาแก่พวกเขา คงจะช่วยพวกเขาให้มีการดำรงชีวิตที่ดีขึ้น และมีความสงบสุขเป็นระเบียบเหมือนที่ท่านเคยอบรมสั่งสอนมา

 

สมณศักดิ์

๔ เมษายน ๒๕๑๔ เป็นพระครูใบฎีกาชัยยะวงศาพัฒนา

๕ เมษายน ๒๕๓๐ เป็นพระครูพัฒนากิจจานุรักษ์

๑๐ ธันวาคม ๒๕๓๓ เป็นเจ้าอาวาสวัดพระพุทธบาทห้วยต้ม

๕ ธันวาคม ๒๕๔๐ เป็นพระครูพัฒนกิจจานุรักษ์ เจ้าอาวาสวัดราษฎร์ชั้นโท
เกียรติคุณ

๑๕ มีนาคม ๒๕๑๐ ได้รับแต่งตั้งเป็น กรรมการพัฒนาท้องถิ่นในเขตอำเภอลี้ โดยเจ้าคณะจังหวัดลำพูน

๙ พฤศจิกายน ๒๕๓๖ ได้รับรางวัล " ครูบาศรีวิชัย " ในฐานะที่ท่านเป็นบุคคลที่มีผลงานการส่งเสริมพัฒนาพระพุทธศาสนา กิจการสาธารณะ มีความวิริยะ เสียสละเพื่อสังคม และเป็นแบบอย่างที่ดี มีปฏิปทาเดินตามรอยเยี่ยง ครูบาเจ้าศรีวิชัยนักบุญนักพัฒนาแห่งล้านนาไทย

๓ เมษายน ๒๕๓๙ ได้รับโล่เชิดชูเกียรติคุณในฐานะ " คนดีศรีทุ่งหัวช้าง " จาก อ.ทุ่งหัวช้าง จังหวัดลำพูน

๔ พฤษภาคม ๒๕๔๒ ได้รับโล่เชิดชูเกียรติในฐานะเป็น ผู้มีผลงานดีเด่นทางด้านศิลปินดีเด่น จังหวัดลำพูน สาขาศิลปะ สถาปัตยกรรม จากคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ

๒๓ พฤษภาคม ๒๕๔๒ ได้รับรางวัล เสมาธรรมจักร ในฐานะ " บุคคลผู้ทำคุณประโยชน์ต่อพระพุทธศาสนา สาขาส่งเสริมการพัฒนาชุมชน "
ประวัติการจำพรรษา

ลำดับการจำพรรษาเมื่อเป็นพระภิกษุ

พรรษาที่ ๑ พ.ศ.๒๔๗๕ ( อายุ ๒๐ ปี ) วัดห้วยแม่บางแบ่ง เขตพม่า ( อุปสมบทที่วัดป่าน้ำ เมื่อเดือน ๕ เหนือ โดยมีครูบาเจ้าพรหมจักร เป็นพระอุปัชฌาย์ )

พรรษาที่ ๒-๔ พ.ศ.๒๔๗๖-๗๘ ( อายุ ๒๑-๒๓ ปี ) วัดจอมหมอก ต.ม่อนจอง อ.อมก๋อย จ.เชียงใหม่

พรรษาที่ ๕ พ.ศ.๒๔๗๙ ( อายุ ๒๔ ปี ) วัดห้วยเปียง อ.แม่ระมาด จ.ตาก

พรรษาที่ ๖ พ.ศ.๒๔๘๐ ( อายุ ๒๕ ปี ) วัดไม้ตะเคียน อ.แม่ระมาด จ.ตาก

พรรษาที่ ๗-๘ พ.ศ.๒๔๘๑-๘๒ ( อายุ ๒๖-๒๗ ) วัดห้อยเปียง ( นุ่งขาวห่มขาว )

พรรษาที่ ๙ พ.ศ.๒๔๘๓ ( อายุ ๒๘ ปี ) วัดห้วยหละ ต.ป่าพลู อ.บ้านโอ่ง จ.ลำพูน

พรรษาที่ ๑๐-๑๔ พ.ศ. ๒๔๘๔-๘๘ ( อายุ ๒๙-๓๓ ปี ) วัดป่าพลู ต.ป่าพลู อ.บ้านโฮ่ง จ.ลำพูน

พรรษาที่ ๑๕-๑๘ พ.ศ.๒๔๘๙-๙๒ ( อายุ ๓๔-๓๗ ปี ) วัดพระพุทธบาทห้วยต้ม ต.นาทราย อ.ลี้ จ.ลำพูน

พรรษาที่ ๑๙-๒๔ พ.ศ.๒๔๙๓-๙๘ ( อายุ ๓๘-๔๓ ปี ) วัดแม่ต๋ำ ต.เสริมซ้าย อ.เสริมงาม จ.ลำปาง

พรรษาที่ ๒๕-๒๗ พ.ศ.๒๔๙๙-๒๕๐๑ ( อายุ ๔๔-๔๖ ปี ) วัดน้ำอุ่น ต.แม่ตืน อ.ลี้ จ.ลำพูน

พรรษาที่ ๒๘ พ.ศ.๑๕๐๒ ( อายุ ๔๗ ปี ) วัดพระธาตุห้าดวง ต.ลี้ อ.ลี้ จ.ลำพูน

พรรษาที่ ๒๙-๖๔ พ.ศ.๒๕๐๓-ปัจจุบัน ( อายุ ๔๘-๘๔ ปี) วัดพระพุทธบาทห้วยต้ม ต.นาทราย อ.ลี้ จ.ลำพูน

 

​

เชิญร่วมสร้างวิหารแก้วให้สมบูรณ์มีหลังคา ซึ่งองค์พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าองค์ปฐมได้ประทับอยู่แล้วด้านใน
แต่วิหารแก้วยังขาดหลังคาที่จะกันแดดกันลมฝนให้กับองค์ท่าน
จึงขอเชิญมาช่วยกันสร้างความสมบูรณ์ให้เกิดขึ้นกับวิหารแก้วนี้ครับ​

ผ้ายันต์ธงมหาพิชัยสงคราม​

​

สุดยอดของธงชัยในยุคปัจจุบัน
ได้เสด็จมาเพิ่มอีก 10 ผืน​

โดยคุณเตอร์มอบให้ผู้ร่วมทำบุญ 350 บาท ต่อผืน
ในการสร้างองค์ปฐมพร้อมวิหารแก้วเจดีย์ปู่แก้วมาเมือง
มหาบุญมหากุศล รับมหามงคลสุดยอดธงมหาพิชัยสงคราม ไว้คุ้มครองป้องกันภัยต่างๆ
สมบัติพ่อวัดท่าซุงกำลังจะหมดลงไปเลื่อยๆนะครับ​

กราบโมทนากับคุณเตอร์เป็นอย่างยิ่งครับ​

<!-- / message --><!-- sig -->

 

เมื่อตอนเที่ยงวันนี้(15/7/2550) ผมโอนทางATM 700บาทแล้วครับ

 

ต้องกราบขอโทษคุณหมอน้อย ด้วยเช่นกันครับเพราะว่าไม่ได้เข้ามาร่วมสองอาทิตย์ อาจทำให้คุณหมอน้อยต้องกังวลใจ ความจริงตั้งใจว่าจะส่งพระเลี่ยมกรอบเงินของคุณณรงค์ไปให้ แต่มาอ่านเจอข้อความของคุณณรงค์ว่าคุณหมอน้อยมีแบบเลี่ยมกรอบทองใช้อยู่ ก็เลยเปลี่ยนใจเอาของผมให้แทน ท่านจะได้เลี่ยมทองอีกองค์ อิ..อิ..
ผมแจ้งให้ทางบ้านช่วยจัดการส่งให้แล้วคงเป็นวันสองวันนี้ จะส่งไปตามที่อยู่ที่ให้ไว้ในกรุงเทพ นะครับ
เพื่อเป็นการปลอบใจที่ล่าช้าผมได่ส่งล็อคเก็ตรูปหลวงพ่อ ที่คุณณรงค์ได้ส่งมาจากญี่ปุ่นให้กับผม แถมให้กับคุณหมอน้อยด้วยครับ..

 

ขอจองสองผืนครับ นึกว่าจะอดซะแล้ว ท่านมาโปรด อิ..อิ..(verygood)

 

ขอนำความทรงจำเมื่อครั้งได้ไปที่วัดพระพุทธบาทห้วยต้มครั้งแรกมาเล่าสู่กันฟังประกอบกระทู้นี้ครับ

เริ่มแปลกใจตั้งแต่ยังไม่ได้เข้าวัดเพราะเห็นมีรองเท้าหลายคู่ถอดวางเรียงรายอยู่นอกกำแพงวัด

เมื่อเดินภายในวัดก็พบพุทธศาสนิกชนเชื้อสายกระเหรี่ยงคนหนึ่งกำลังไหว้พระพุทธรูปพร้อมทั้งสวดมนต์ด้วยเสียงที่ดังพอสมควร

เดินต่อไปที่วิหารเพื่อกราบนมัสการรอยพระพุทธบาทพวกเราก็คุยกันตามปกติ เพราะคิดว่า ไม่มีใครอยู่เนื่องจากภายในเงียบมากแต่ก็ต้องยุติการพูดคุยทันที เมื่อเห็นสามเณรองค์น้อยนั่งหลับตาภาวนาอย่างสงบนิ่ง

ในหลายมุมที่สงบของวัดได้พบผู้ที่นั่งหลับตาภาวนาหรือกำลังนับลูกประคำอยู่

เดินไปถึงกุฏิหลังหนึ่งประตูปิดอยู่พบกับชายชาวกระเหรี่ยงคนหนึ่งกำลังก้มลงกราบบนพื้นดินที่หน้ากุฏิอย่างนอบน้อมจึงได้ทราบว่าครูบาวงค์ป่วยอาพาธอยู่ภายในกุฏิหลังนั้น

ได้พบชาวกระเหรี่ยงหลายคนที่เดินถือหินศิลาแลงเข้ามาในวัดได้รับคำบอกเล่าว่าพวกเขานำหินศิลาแลงมาทำบุญโดยถวายให้วัดเพื่อใช้ในการก่อสร้าง

ในวันนั้นยังได้เห็นชาวกระเหรี่ยงจำนวนมากเข้ามาที่ศาลาหลังหนึ่งเพื่อที่จะทำวัตรเย็นกัน

ได้รับคำบอกเล่าว่าที่หมู่บ้านชาวกระเหรี่ยงแห่งนี้ไม่มีอบายมุขและเป็นมังสวิรัติ

นี่คือความรู้สึกประทับใจเมื่อครั้งโน้น ซึ่งปัจจุบันอาจจะมีสิ่งที่เปลี่ยนแปลงบ้าง แต่ก็ไม่มากนักครับ

 

วันนี้ตอนก่อนเที่ยงได้โอนเงินให้แล้ว จำนวน 350 บาทครับ
เข้าบัญชีหลวงพี่ตุดี กสิกรไทย

 

อ่านแล้วเห็นภาพเลยครับคุณเตอร์ น่าประทับใจดีครับ

 

จนป่านนี้ยังไม่ได้โอน เงินเลยครับ แต่ก็เป็นโอกาสดี ผมขอบูชาธงมหาพิชัยสงครามเพิ่มอีก 1 รวมแล้ว 4ผืน ครบอริยสัจ 4ประการ =1400 บาท โอนได้แล้วจะมาอีกทีนะครับ

 

งานบุญนี้ ไม่ว่าจะองค์พระก็ดี วิหารก็ดี สวยงดงามมากๆ เห็นแล้วรู้สึกยินดีและปลี้มใจมากๆค่ะ

 

รู้สึกว่าท่านจะละสังขารไปแล้วนะครับ ถ้าจำไม่ผิด เพราะมีการเปลี่ยนผ้าครองประจำปี แต่ไม่ทราบว่าท่านมรณภาพตั้งแต่เมื่อไหร่ ใครทราบช่วยบอกด้วยครับ

 

หลวงปู่ท่านละสังขารมาได้ ๗ ปีแล้ว น่าจะเป็นปี ๒๕๔๓ ครับ
ประวัตินี้ผมไปเอามาจากเว็ปอื่นอีกทีนึง คงบันทึกไว้นานแล้ว
ผมอยากให้อ่านกันตั้งแต่ต้น จะเห็นบุญบารมีท่านในตรงการปฏิบัติปฏิปทาของท่าน
เดี๋ยวมีบางเรื่องมาเล่าสู่กันฟังอีก บังเอินผมได้ไปมีส่วนเข้าพอดี
หลวงปู่ท่านทำอะไรจะไม่ค่อยอยู่ที่ปัจจุบันอย่างเดียว
ว่ากันถึงอนาคตกันโน่น เดี๋ยวมาร่างต่อครับ

 

<TABLE class=tborder id=post cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR vAlign=top><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 0px solid" width=175>pomsakda<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_", true); </SCRIPT>
สมาชิก

เข้ามาครั้งสุดท้ายเมื่อ: วันนี้ 02:48 PM
วันที่สมัคร: Jul 2007
อายุ: 26 ปี
ข้อความ: 7 <!-- Start Post Thank You Hack -->
ได้ให้อนุโมทนา 467 ครั้ง
ได้รับอนุโมทนา 27 ครั้ง ใน 7 โพส <!-- End Post Thank You Hack -->
พลังการให้คะแนน: 0




</TD><TD class=alt1 id=td_post_ style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid"><!-- icon and title -->รบกวนขอถามเบอร์ติดต่อคุณมหาหินด้วยครับ
<HR style="COLOR: #ffffff" SIZE=1><!-- / icon and title --><!-- message -->ผมได้อ่าน

ส่วนสำคัญอีกตอนนึงก็คือการบรรจุพระพุทธรูปขนาดหน้าตัก ๓๐ นิ้ว จำนวน ๒๘ พระองค์ ซึ่งเป็นองค์แทนพระพุทธเจ้าย้อนกัปถอยหลังขึ้นไปทั้ง ๒๘ พระองค์ซึ่งมีพระนามต่างกันไป ในตรงบริเวรฐานด้านในดังภาพที่ลงให้ชมกันะครับ

พระพุทธเจ้าทั้ง ๒๘ พระองค์นี้ ขณะนี้มีเจ้าภาพแล้วเกือบสิบองค์ ยังขาดเจ้าภาพอีกมาก จึงอยากเชิญชวนท่านทีมีจิตศรัทธาที่จะสืบทอดพระศาสนาให้ยืนยาว ด้วยการร่วมสร้างวัตถุศาสนะสถานอีกทั้งองค์พระปฏิมากร เพื่อเป็นทั้งหลักฐานและเพื่อเป็นสถานที่กราบไหว้บูชากับคนรุ่นต่อไป

สนใจติดต่อสอบถามรายระเอียดได้ที่คุณ มหาหิน เบอร์โทร 066002500 จะทราบรายระเอียดได้ดีครับ ส่วนผมก็จะพยามลงรายระเอียดไปเลื่อยๆครับ<!-- / message --><!-- sig -->
จากข้อความที่คุณณรงค์ post วันที่ 21 / 10 /2006 ผมได้โทรติดต่อคุณมหาหินตามเบอร์ข้างต้น 086-6002500 แต่ติดต่อไม่ได้เลยครับ ถ้าคุณณรงค์มีเบอร์ขอความกรุณาช่วยตอบกลับด้วยครับ หรือ post ลงในกระทู้เลยก็จะเป็นพระคุณมากครับ ขอบคุณครับ
<!-- / message -->

</TD></TR><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 1px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid"> </TD><TD class=alt1 style="BORDER-RIGHT: #ffffff 1px solid; BORDER-TOP: #ffffff 0px solid; BORDER-LEFT: #ffffff 0px solid; BORDER-BOTTOM: #ffffff 1px solid" align=right><!-- controls --><TABLE id=table1 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD align=left><!-- Start Post Groan Hack --><!-- End Post Groan Hack --></TD><TD><!-- Start Post Thank You Hack --><!-- End Post Thank You Hack --> <!-- / controls --></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE>


กราบโมทนาในจิตอันเป็นกุศลเลิศยิ่งนี้ด้วยครับ
ความจริงบุญตรงนี้สำหรับผู้ที่มองเห็นนับว่าโชคดี
อานิสงส์ที่พึงมีนั้นสุดที่จะประมาณ
อันดับแรก ได้สร้างพระพุทธรูป รักษาไว้ให้คนรุ่นต่อไป
ในขณะที่ยังอยู่ในพระเจดีย์ก็มีคนมากราบไหว้ รวมทั้งเทพเทวาทั้งหลายด้วย
ที่สำคัญเป็นการสืบพระศาสนาได้อย่างหนึ่งละ
ตามพุทธทำนายได้ตรัสไว้ว่า วัดพระพุทธบาทห้วยต้ม
จะสามารถดำรงอยู่ได้จนครบอายุพระศาสนา
โดยมีองค์หลวงปู่วงศ์องค์พระโะธิสัตว์เจ้า
เป็นผู้สร้างรากฐานอันมั่นคงไว้ ดังที่เห็นในปัจจุบัน
รายระเอียดต่างๆติดตามอ่านย้อนหลังได้ครับ
โดยเฉพาะประวัติของหลวงปู่อยากให้สละเวลาอ่านกันครับ
จะได้มทราบอะไรดีๆ จากการปฏิบัติของหลวงปู่ท่าน

คุณ pomsakda ติดต่อคุณมหาหินได้ที่ เบอร์

0811700567
​

ดีใจและยินดีอย่างยิ่งครับที่ได้เห็นบุญตรงนี้
ผมขอกราบโมทนาด้วยอย่างยิ่งเลยครับ​

 

​

ภาพขนาด 200 kb
จากภาพข้างบนนี้ ลองสังเกตุดูนะครับ ชาวเขา ชาวกะเหรี่ยง ที่พวกเราชอบเรียกกัน ในควารู้สึกผมตั้งแต่แรกเห็น ผมรู้สึกว่าพวกเขาน่านับถือมากนะครับ

ยิ่งผมได้อ่านประวัติของหลวงปู่ และข้อความของคุณเตอร์ ที่เขียนเล่ามายิ่งทำให้ผมชื่นชมในกลุ่มของพวกเขายิ่งนัก แม้จะเป็นชาวป่าชาวเขา แต่จิตใจมิได้ป่าเขาตามความเป็นอยู่เลยนะครับ

มีทาน มีศีล มีถาวนา รักษาระเบียบวินัย รักเคารพในองค์หลวงปู่ครูบาอาจารย์ บูชาพระรัตนะตรัยอย่างยิ่ง ดูเถอะครับเข้าบริเวรวัดถอดรองเท้าไว้หน้าวัด ดังที่คุณ เตอร์ เล่ามา

ทีนี้เมื่อเราได้มีโอกาสทำบุญสร้างกุศล ณ สถานที่แห่งนี้ได้อะไรบ้าง อันดับแรก พุทธศาสนิกชนคนชาวเขาเหล่านี้ละครับ ที่เป็นชุมชนคนทำความดี มีทาน มีศีล มีภาวนา เคารพศรัทธาบูชาต่อพระรัตนะตรัยยิ่งนักนี้ได้ใช้ประโยชน์

เราให้โอกาสคนอื่นได้ สวรรค์ ได้พรหม ได้พระนิพาน มากเพียงใดเราก็ได้อานิสงส์มากเพียงนั้น แล้วคนที่มาจากทั่วสารทิศที่นับไม่ได้ เพราะในอนาคตพระพุทธศาสนจะเจริญทางเหนือยิ่งนัก

องค์หลวงปู่ครูบาชัยยะวงศาพัฒนาองค์พระโพธิสัตว์เจ้า เกียรติคุณของท่านเป็นที่รู้จักกว้างขวางมาก มีคนเคารพในองค์หลวงปู่มากทั้งใกล้ทั้งไกล แต่น่าเสียดายที่ตัวผมไม่เคยทันหลวงพ่อหลวงปู่ที่เคารพยิ่งสักองค์ ได้แต่ทันเหรียญวัตถุมงคลของท่านเท่านั้น

สู้คุณ เตอร์ คุณมหาหินไม่ได้ ที่ได้ทันท่านมาก่อน บุญน้อยวาสนาน้อยเหลือเกินเราเอ๋ย บากบั่นสู้ต่อไปได้แค่ไหนเอาแค่นั้น ครับผม

 

หลังจากที่ครูบาวงค์ละสังขารไปแล้ว ได้เห็นพฤติกรรมที่ปลี่ยนแปลงเล็กๆน้อยๆที่บ้านห้วยต้ม เช่น เรื่องมังสวิรัติ ซึ่งก็เป็นธรรมดาของความไม่เที่ยง แต่ส่วนใหญ่แล้วยังไม่เปลี่ยนแปลงครับ

ได้หารือกับคุณมหาหิน ที่จะไปเลี้ยงไอศครีมเด็กๆที่บ้านห้วยต้มครับ มีใครสนใจจะไปด้วยกันหรือเปล่าครับ

ส่วนการที่ได้พบหลวงปู่ หลวงพ่อมากมายหลายรูปนั้น คิดแล้วก็รู้สึกละอายใจ ที่ตัวเองยังเอาดีไม่ค่อยได้ครับ

 

​

วัดห้วยน้ำขาว อยู่ที่อำเภอ อมก๋อย จังหวัเชียงใหม่ (ถ้าจำไม่ผิด) ยังค้นข้อมูลเก่าไม่เจอรายระเอียดจำได้ไม่มากนัก เจดีย์ในภาพนี้ องค์หลวงปู่วงค์ได้มาสร้างไว้(อาจร่วมกับชาวบ้าน)ใช้เวลาการสร้าง ๑๐ กว่าปี มีเหตุผลครับ​

ส่วนพระยืนปางลีลาองค์นี้ตอนแรกมีฐานเป็อย่างนี้​

ต่อมาทำใหม่ออกมาเป็แย่างนี้​

เมื่อประมาณ ๓ ปีที่ผ่านมา คุณมหาหิน ได้นำบุญของวัดกู่พฤกษาราม เกี่ยวกับบุญสร้างองค์พระเจดีย์ที่ทำไม่แล้วเสร็จสักทีเป็นเวลา สิบกว่าปี ทั้งๆที่องค์พระเจดีย์ใช่ว่าจะใหญ่โตจนเกินความสามารถ แต่ทำไมถึงไม่แล้วสักที ทั้งๆที่องค์หลวงปู่ครูบาวงค์ ท่านก็เป็นผู้มาสร้างด้วย​

ด้วยบารมีมีขององค์หลวงปู่นั้นสามารถสร้างงานใหญ่สำเร็จมาแล้วมากมาย แต่ทำไมองค์พระเจดีย์องค์เท่านี้จึงไม่มีวี่แววจะแล้วเสร็จ บรรดาลูกศิษย์ลูกหาศรัทธาญาติโยมจึงได้กราบเรียนถามองค์หลวงปู่

ได้รับเมตตาจากหลวงปู่ ตอบมาว่า เหตุที่ยังไม่เสร็จลงโดยง่ายก็เพราะยังไม่ถึงเวลา ยังรอผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องหรือผู้มีส่วนร่วมบุญกันมา ที่ยังมาไม่ถึงซึ่งเขาจะมาทำความสำเร็จให้กับองค์พระเจดีย์แห่งนี้ในที่สุดเมื่อถึงเวลา

นี่ละครับจิตใจขององค์พระโพธิสัตว์ที่มีบารมีสูงแล้ว ทำอะไรไม่มีแค่ปัจจุบันเท่านั้น แต่ได้วาดไว้ไปถึงวันข้างหน้าที่ยังมาไม่ถึงด้วยจิตที่เต็มเปี่ยมไปด้วยเมตตา เผื่อบุญกุศลไว้ให้กับผู้ที่กำลังเดินทางมาไม่ถึง

และด้วยเหตุนี้เมื่อคุณ มหาหิน ได้นำบุญนี้มาบอก ผมกับคุณพัชนีพลอยได้ติด กระแสบุญงานนี้ด้วย เป็นที่น่าภูมิใจกับอีกหลายท่านที่มาร่วมทำความสำเร็จกับองค์พระเจดีย์องค์นี้ ผมถือว่าผมได้ทำขั้นสุดท้ายด้วย นั่นคือสีที่ทาองค์พระเจดีย์นั้นผมกับคุณพัชนีเหมาทั้งหมดทั้งองค์ โดยมีหลวงพี่ เต๊อะเลอะ เป็นผู้ประสานงานจนสำเร็จ

บุญที่ตามมาอีกบุญคือองค์พระยืนปางลีลา ที่เห็นนั่นและครับตอนแรกองค์ท่านประทับบนแท่นที่ทำไว้ดีแล้ว แต่เข้าใจว่าคนทำอยากให้เป็นธรรมชาติเลยไปเอาก้อนหินมาโอบรอบพระแท่นอีกทีหนึ่งได้เป็นอย่างภาพแรก

ต่อมาคุณมหาหินได้เล็งเห็นว่าองค์พระท่านตากแดดตากฝนตามปรกติองค์หลวงพ่อวัดท่าซุงไม่เห็นด้วยอย่างยิ่ง จึงเอาบุญตรงนี้มาผสมบอกบุญให้ทราบด้วย นั่นคือทำสัปฑณถวาย
ผมกับคุณ พัชนี รับเป็นเจ้าภาพทำสัปฑณให้องค์ท่าน และความที่อยากเทิดทูนบูชายิ่งกว่านั้นก็คือ อยากให้พระองค์ท่านย่างพระบาทบนดอกบัว จึงได้บอกกับคุณมหาหิน ว่าอยากทำดอกบัวรองรับพระบาทองค์ท่าน คุณมหาหินเห็นดีด้วย ผมก็สั่งช่างทำ

เมื่อเป็นเช่นนี้ หลวงพี่เต๊อะเลอะ วัดพระพุทธบาทห้วยต้ม(ท่านเป็นผู้ดูแลงานตรงนี้) เห็นว่าสมควรเอาก้อนหินออกเพื่อให้เข้ากับ พระแท่น ดอกบัว และสัปฑณ จึงออกมาเป็นดังที่เห็นนี้แหละครับ(รูปมีดอกบัว)

แต่ภาพทั้งหมดที่เห็นนี้นี้เป็นภาพที่ยังไม่เสร็จสมบูรณ์ วันไปร่วมฉลององค์พระเจดีย์ จะเอาภาพล่าสุดมาฝากครับ

 

ผ้ายันต์ธงมหาพิชัยสงคราม​

​

สุดยอดของธงชัยในยุคปัจจุบัน
ได้เสด็จมาเพิ่มอีก 10 ผืน​

โดยคุณเตอร์มอบให้ผู้ร่วมทำบุญ 350 บาท ต่อผืน
ในการสร้างองค์ปฐมพร้อมวิหารแก้วเจดีย์ปู่แก้วมาเมือง
มหาบุญมหากุศล รับมหามงคลสุดยอดธงมหาพิชัยสงคราม ไว้คุ้มครองป้องกันภัยต่างๆ
สมบัติพ่อวัดท่าซุงกำลังจะหมดลงไปเลื่อยๆนะครับ


กราบโมทนากับคุณเตอร์เป็นอย่างยิ่งครับ

ใน ๑๐ ผืนชุดนี้มีผู้จองแล้วดังนี้

๑ หมอน้อย ๑ ผืน
๒ คุณ พรหมประกาศิต ๒ ผืน​

 

วันเสาร์ที่ ๒๑ กรกฏาคม ๒๕๕๐ นี้ จะไปที่ไปรษณีย์เพื่อส่งผ้ายันต์ธงมหาพิชัยสงครามให้เป็นที่ระลึกกับผู้ที่ร่วมทำบุญสร้างพระพุทธรูปสมเด็จองค์ปฐม และวิหาร ที่วัดพระพุทธบาทห้วยต้ม ดังนี้

คุณน้อย ๔ ผืน
คุณณรงค์ ๓ ผืน
คุณวิเชียร ๒ ผืน
คุณพรหมประกาศิต ๒ ผืน
คุณพัฒนา ๑ ผืน
คุณatha ๑ ผืน

แม้ว่าบางท่านจะยังไม่ได้โอนเงินก็ไม่เป็นไร เพราะเป็นคนกันเองทั้งนั้นและบุญก็สำเร็จแล้วด้วยกุศลเจตนาของท่านครับ