นิทาน เรื่อง "พญานาค"

เป็นเพลงที่ชอบมากอีกเพลงหนึ่งเหมือนกันค่ะ

บุษบาเสี่ยงเทียน

 

สวัสดีค่ะ น้องfahmui, คุณNuntinee, คุณกึกก้อง, คุณMargaret Th และคุณนิวัตร์

วันนี้วันอาทิตย์ ไม่พากันไปเที่ยวที่ไหนเหรอคะ
สำหรับเรื่องความกลัว ขณะที่หลับตาทำสมาธิ
อุบายวิธีขจัดนิวรณ์ความกลัว อย่างที่ได้บอกไปแล้ว

อันดับแรกต้องยึดมั่นในพระรัตนตรัยว่าเป็นที่พึ่งอันสูงสุดก่อนค่ะ
เชื่อมั่นในคุณพระศรีรัตนตรัย เชื่อมั่นในความดีแห่งตน
เชื่อมั่นในอานิสงก์ของคำภาวนา "พุทโธ"
มองเห็นความตายเป็นของธรรมดา ไม่ช้าก็เร็ว
ไม่ว่าเขา...ว่าเรา ตายเรียบค่ะ ต้ายแหน่...ต้ายแหน่

 

แหะๆ.... เงียบจังเลยเนาะ

พอเราเข้ามา เหมือนตลาดวายแล้วเลย:'( สงสัยมาช้าไป

พักหลังๆมานี่ รู้สึกนั่งสมาธิได้ไม่ค่อยนาน หรือเพราะสวดมนต์นาน จนรู้สึกง่วงนอนก็ไม่รู้ ปกติเราจะสวดช่วง ห้าทุ่มๆกว่าๆ เกือบๆเที่ยงคืน สวดข้ามวัน ประมาณนั้น เลยทำให้ง่วงหรือเปล่าก็ไม่รู้ได้

แต่เดี๋ยวคืนนี้จะลองวิธี พุท โธ นับเลขคู่ ของพี่นุ๊กดู ว่าจะเป็นยังไงจ้ะ

 

ตอนแรกก็ว่าจะไป แต่ดูสภาพอากาศแล้ว อยู่ที่ห้องดีที่สุดค่ะ

พี่นุ๊กล่ะคะ ไม่ไปไหนเหรอ ...

***************************************

สวัสดีจ้า น้องมิก ช่วงนี้หายเงียบ ไม่ค่อยมาเล่นเลย คิดถึงนะเนี่ย

 

พี่ไปเที่ยวทุกวันค่ะ แต่ไปในจินตนาการ อิอิ
วันนี้ ตั้งใจมารอน้องฟ้ามุ่ยโดยเฉพาะเลยค่ะ
รอฟังเรื่องเล่า และรอดูน้องฟ้ามุ่ยกดปุ่มอนุโมทนาค่ะ
จิตเป็นกุศลจริงๆ กดปุ่มตลอด เล่าบ้างจิ

 

มีนิทานขนหัวลุกอยู่เรื่องนึง พอดีเพิ่งนึกขึ้นได้ค่ะ
เอาไว้เตือนสติสำหรับคนที่ชอบของดีทั้งหลาย...นะคะ

เมื่อหลายปีมาแล้ว ขณะที่แม่ย่ายังอยู่ หลังจากที่ได้ผ่านพิธีกรรมต่างๆ
พิธีบวงสรวงเปิดโลกวิญญาณ ได้เห็นนรกด้วยตาเปล่าไปแล้ว หลังจากวันนั้น
ได้ฝันเห็นสำนักงานที่เพื่่อนทำงานอยู่ ซึ่งอยู่กันคนละแห่งกับเรา
เพื่อนคนนี้มีพระแม่ลักษมี เป็นองค์แม่ซื้อประจำตัว แต่แปลกตรงที่....

ข้างโต๊ะทำงานของเพื่อนเรา มีลิงตัวโตสีดำมีสร้อยทองคำคล้องคอล่ามไว้ที่โต๊ะทำงาน
ลิงตัวนั้นไปไหนไม่ได้ ได้แต่เดินวนไปวนมาอยู่รอบโต๊ะนั้น

วันถัดมาพอเดินเข้าไปในสำนักงานที่เพื่อนทำงานอยู่
จมูกปะทะเข้ากับกลิ่นสาปสาง กลิ่นเหม็นเขียวรุนแรงมาก
แต่ทุกคนในนั้นดูไม่มีอาการเหม็นเลย ยังคงนั่งทำงานกันหน้าตาเฉย
แต่เราปกติินิสัยขี้วีน ก็โวยเสียงดังเลยค่ะ ว่าเหม็นอะไรเนี่ย
ใครเอาอะไรมาไว้ ไม่มีใครเหม็นเลยเหรอ ทุกคนเงียบค่ะ
เราได้แต่นึกในใจว่าแปลก แล้วก็เดินไปหาเืพื่อน เล่าเรื่องความฝันให้ฟัง
เพื่อนก็ตกใจค่ะ ลิงที่ไหน เพราะว่าเค้าจะค่อนข้างเชื่อในเรื่องเร้นลับ
และชอบแสวงหาของขลัง ของเมตตาสารพัด.......

 

อยากไปเที่ยวในจินตนาการบ้างจัง แต่สงสัยคงจะต้องฝึกอีกเยอะค่ะ

ไม่แน่ใจว่า ได้เล่าให้หลายๆท่านฟังหรือยัง ในเรื่องที่ทำให้กลับมาตั้งใจสวดมนต์ ทำสมาธิอีกครั้ง...

แต่คุ้นๆเหมือนเล่าไปแล้วนาาา แต่ไม่เป็นไร อีกครั้งก็ได้ เพราะเป็นเรื่องแปลกๆ ที่เกิดขึ้นแล้ว สัมผัสได้อยู่เรื่องเดียวค่ะ อิอิ

คือ จะขนลุกตั้งแต่ขาขึ้นมาถึงหัว คือทั้งตัวก็ว่าได้ และเป็นบ่อยๆ เป็นเรื่อยๆทั้งวัน ยิ่งช่วงที่อยู่ใกล้ๆเพื่อนคนที่เขาเพิ่งกลับจากไปวิปัสสนาที่วัดอัมพวันมา 7 วัน ยิ่งขนลุกรุนแรง จนจู่ๆก็เอ่ยปากถามเพื่อนว่า ตั้งแต่ไปวิปัสสนามา อุทิศส่วนกุศลบ้างหรือเปล่า เพื่อนก็งงๆ และบอกว่า ไม่ค่อย และว่าเราว่า คิดไปเอง...

แต่พอเราขึ้นรถเมล์ ห่าวจากเพื่อนคนนั้นมา อาการขนลุกก็หายไป จนต้องโทรบอกเพื่อน แต่เพื่อนก็หัวเราะเหมือนหาว่าเราคิดไปเองอยู่ดี แต่ก็รับปากว่าจะทำให้

เพื่อนเล่าว่า ตอนวันที่ 7 ที่เขาวิปัสสนานั้น เขาปวดขาจนจะถอนออกจากกรรมฐานแล้ว แต่พระผู้สอน ท่านมาบอกว่าให้กำหนดจิตไปตรงนั้น เพื่อนเลยอดทนลองทำดู เพื่อนว่าเห็นเหตุการณ์เมื่อครั้งยังเด็ก เลี้ยงหมาอยู่ตัวหนึ่ง รักกันมาก กอดกัน เล่นกัน แต่ด้วยความที่หมายังซนชอบไปกัดไก่ชาวบ้าน เช้าวันหนึ่ง มีผู้ชายสองคน มาตีหมา เพื่อนได้แต่ยืนมอง ไม่รู้จะช่วยอะไรได้ เพื่อนเล่าว่า หมาตัวนั้นมองมาที่เธอ เหมือนจะต่อว่าน้อยใจ ว่าทำไมไม่ช่วย ทำไมปล่อยให้เขาตี... ชายสองคนตีที่ขาหมาอย่างแรง ... แล้วลากไป ก็คงเอาไปกิน แถบนั้นเขาก็นิยมกินกัน เพื่อนจึงบอกไปในจิตว่า ขอโทษ และอุทิศส่วนกุศลไปให้

จากนั้นน้ำตาเพื่อนก็ไหล ด้วยความปิติ เหมือนรับรู้ว่า หมาตัวนั้นได้บุญไปแล้วค่ะ

เรายังขนลุกอยู่เรื่อยๆ หลังจากวันนั้น จนมาตั้งใจสวดมนต์ นั่งสมาธิ... ทุกวันนี้ นานๆทีจะขนลุกที่ศรีษะด้านซ้ายบ้าง เวลาสวดมนต์ แต่ไม่ทั้งตัวอีกแล้ว

อนุโมทนาบุญจ้ะ

 

แหะๆ... ชอบฟังค่ะ ต่อเร็วๆนะคะ

นั่งรอด้วยตาใสแจ๋ว

 

จากนั้น เราจึงไปถามแม่ย่าว่า ลิงสีดำที่มีโซ่ทองคำคล้องคอเดินพล่านอยู่รอบโต๊ะทำงาน นั้นคืออะไร?

แม่ย่าบอกว่า มันเป็นสางค่ะ เอาล่ะซิ (สางคือวิญญาณของสัตว์ค่ะ) แล้วมันมาอยู่ที่นั่นได้อย่างไร ของพวกนี้มันต้องมีสื่อ ว่าแล้วก็กลับไปถามเืพื่อนว่า ไปรับอะไรมาที่ไหนบ้างที่เป็นสีดำ ลองนึกให้ดีๆ ซิ ทีแรกปฏิเสธเสียงแข็งเลยค่ะ เราก็ยังคงย้ำว่าให้นึกดีๆ ก่อน ลักษณะเหมือนสายสร้อยแต่สีดำ เขาก็นึกไปนึกมาว่าเคยไปทำบุญแถวๆ จังหวัดนครสวรรค์ วัดนี้เอาผ้าป่าไปทอด พระอาจารย์เป็นพระธุดงค์อยู่ป่าตลอด เก่งมาก ท่านได้ให้ลูกประคำที่ถอดออกมาจากคอท่านเลยนะ ไม่มีใครได้เลย มีเค้าคนเดียวที่ได้มา ท่านให้มาไว้ใช้สำหรับสวดมนต์ เล่าด้วยความภาคภูมิใจค่ะ

นั่นไง...ต้นเหตุ แล้วรู้มั้ยว่าลูกประคำนั้นทำมาจากอะไร เพื่อนบอกว่าทำมาจากดินที่ท่านไปนั่งกรรมฐานในป่านั่นแหละ แม่ย่าบอกว่าทำมาจากดินจริง แต่รู้มั้ยว่าดินตรงนั้นเป็นที่ตายของสัตว์ต่างๆ มีพลังที่ไม่ดีอยู่ตรงนั้น มีลิงตัวที่เราเห็นนั่นแหละตายอยู่.....

 

.... สาง (ที่เขานิยมเรียกกันว่า ผีสาง อะไรแบบนั้นหรือเปล่าคะ หรือว่าคนละอย่างกันหนอ) สงสัยอีกแล้วง่ะ แหะๆ

 

ทุกวันเพื่อนจะำนำประคำเส้นนี้มาสวดมนต์ สวดองค์ทุกวันๆ ละ 108 จบ มนต์ต่างๆ ที่สวดก็จะไปร้อยรัดดวงวิญญาณนั้นให้ทรมาน ไปไหนไม่ได้ และพอสวดเสร็จก็จะเอาน้ำที่หิ้งพระมาพรมที่โต๊ะทำงาน เพราะคิดว่าเป็นเสน่ห์เมตามหานิยม ดึงดูดลูกค้า แต่กลายเป็นว่าเจ้าลิงตัวนั้นได้มาอยู่ที่ำทำงาน และไปไหนไม่ได้ค่ะ ถึงว่าทั้งสำนักงานเหม็นเขียวมากๆ ทุกวันเราไม่เคยได้กลิ่น แต่หลังจากรับทราบจากแม่ย่าว่าเป็นสาง ก็เลยสงสัยว่าสางมันเป็นยังไง พอไปอีกครั้ง เค้าก็แสดงตัวออกมาให้รู้ด้วยกลิ่นค่ะ แต่ได้กลิ่นอยู่คนเดียว

จากนั้น จึงให้เพื่อนนำประคำเส้นดังกล่าวมาทำพิธีถอน และส่งวิญญาณเจ้าลิงดำตัวนั้น ไปยังภพภูมิที่สมควรต่อไป

ยังไม่พอนะคะ ที่ทำงานแห่งนั้น ผูกจิตลูกน้องทุกคนไม่ให้ออกจากงานไปทำที่อื่นได้ค่ะ ทุกคนทำงานที่นั้นมาเป็นสิบๆ ปีขึ้นไป ทั้งนั้นเลย เงินเดือนน้อย นายจ้างด่าว่ายังไง ก็ไม่ออกจากงาน แน่ะๆๆๆๆ อยากรู้ล่ะซิว่าเค้าทำได้อย่างไร ไม่เล่าให้ฟังหรอก แต่เราแก้ไขให้หมดไปแล้ว คนไหนที่หมดกรรมกับที่ทำงานนั้น ก็ได้ออกไปจากงานและไปทำงานที่อื่น ส่วนคนไหนที่ยังมีกรรมร่วมกับนายจ้างคนนี้อยู่ ก็ยังทำงานต่อไปค่ะ

 

แสดงว่า ทุกสถานที่ทำงาน เรามีจิตผูกพัน หรือมีเวรมีกรรมกับสถานที่ทำงานนั้นๆหรือคะ เราถึงได้ไปทำงานที่นั่น และพอคิดจะออกไปทำงานที่อื่น ก็ไปทำไม่ได้ จึงยังต้องทำงานที่นั่นต่อไป

**********************************************

แล้วจะเข้ามาติดตามอ่านต่อนะคะ...

 

ถูกต้องค่ะ น้องมุ่ย ถ้าที่ไหนไปทำแล้วมีความสุข นั่นถือว่าเคยมีวาสนาที่ดีต่อกันมาค่ะ ถ้าที่ไหนทำงานด้วยความทุกข์แต่ก็ไม่สามารถไปทำที่อื่นได้ พอจะไปก็มีเหตุให้ต้องกลับมาที่เดิม นั่นหมายถึงว่า เคยทำกรรมไม่ดีร่วมกันมาค่ะ พิจารณากันไปนะคะ

 

อยากรู้ด้วยคนค่ะ

 

ทำไมเงียบกันหมดล่ะคะ ไม่มีเรื่องเล่าแล้วเหรอ
วันอาทิตย์หยุดพักผ่อน แล้วจะไม่ให้พี่พักผ่อนกันบ้างเลยเหรอ
น้องๆ ที่น่ารักทุกคน ช่วยกันทำมาหากินหน่อยซิคะ

น้องAunny อยากรู้เรื่องอะไรค่ะ???

 

เรื่องที่คุณนู๊กเล่านี้ แง่คิดเยอะดีนะคะ.
สัตว์โลกก็เป็นไปตามกรรมแบบนี้แหละค่ะ..
ว้า วันนี้กระทุ้เงียบเชียวนะคะ...

 

เข้าไปอ่านเรื่องนี้มาค่ะ แปลกจังเลย
พระแม่สุมนาเทวี นางนาคในพระพุทธศาสนาที่ผู้บูชาพญานาคควรควรรู้จัก - PaLungJit.com

 

อ้าวเห็นคะรุทาแว้บๆ หายไปไหนแล้วเนี่ย
หงอยเลยเรา....:'(

 

แว๊บไป แว๊บมาจ้า...
มีงานนิดหน่อยว่างแล้วมา เม้นท์ต่อได้ อิอิ..

 

จะแว้บอะไรนักหนาเนี่ย...
กระทู้คงใกล้จะร้างแล้วมั้ง
ใครๆ เข้ามา ก็พากันจ้องตาอย่างเดียว
ตาเราคงจะสวยมากนะ หยาดเยิ้ม
หยดย้อย สบตากันตั้งนานแระ
ยังไม่เผยความนัยกันซะที