การปฏิบัติสมาธิเพื่อสุขภาพกายและจิตให้เหนือธรรมดาตามในทางพุทธศาสนา

ส่งการบ้านคับ

วันนี้นั่งสมาธิหลังจากไม่ได้นั่งจริงๆจังๆมานานพอสมควร

ก็สวดมนต์ ปกติ นั่งดูจิตเรามันก็ไปไหน ไปเรื่อย ไม่ได้มีความอยากจะตามไปดู

นั่งไปสะพักก็ แผ่เมตตา ก็ลุกไปนั่งหลังห้อง นั่งมองภูเขา มองต้นไม้ มองฟ้ามองก้อนเมฆ

มองไปเรื่อยๆ สะพักไม่ได้เห็นแต่เมฆ ก็มีแค่นี้อ่ะคับ

 

ไม่รู้เหมือนกันว่าตัวไหนครับ เคยคุยกับคนที่ได้อรูปฌานแล้ว เล่าสภาวะให้เขาฟัง เขาบอกว่า น่าจะเป็น อากาสาฯ

 

ไม่รู้ทำไมผมอ่านเม้นคุณแล้ว หูผมก็วิ้งๆ ดับไปเหมือนกัน :z6

 

................................
ขอบคุณ คุณเต่าโบราณ ด้วยนะคะ
ที่นำคติธรรมที่ซ่อนอยู่ในรูปลักษณะ
ของพระพุทธองค์มาแบ่งปันกับพวกเรา

อีกข้อหนึ่ง(จากที่อ่านมา) คงจะเป็น
ลักษณะของพระเมาลี(ผม) ของพระองค์นะคะ
ที่มีลักษณะเป็นขมวดๆปมๆ นั้นหมายถึง
ห้วงแห่งความทุกข์หรือความยุ่งยาก
ทั้งหลายของมนุษย์ และเหนือขมวดผม
แต่ละขมวดนั้น มีปลายแหลมอยู่
ก็ แปลว่า ทุกๆปัญหาที่เราพบเจอ
ต้องมีทางแก้เสมอ

ถ้าเราใช้ปัญญา คือ ถ้าตาสว่าง
มองเห็นปัญหาที่แท้จริงได้
ก็จะเกิดปัญญา แก้ปัญหาได้ในที่สุด...
(แต่ตัวเอง เจอปัญหาทีไร ก็ยังโง่
มองเห็นแต่ปัญหา แต่หาปัญญาไม่ค่อยจะเจอเลย..)

วันนี้ ก็นั่งเหมือนเดิมค่ะ อาจารย์
แต่รู้สึกเบาตัว และเบาใจกว่าเมื่อวานมาก

มีช่วงสงบบ้าง หลุดบ้าง แต่ไม่หนักใจ
ซึ่งวันนี้ตั้งใจว่า จะนั่งช่วงหลังภาวนา
ในช่วงท้ายให้ได้นานกว่าเดิม

ก็ทำได้เรื่อยๆ ไม่ฝืนตัวเอง และช่วงท้าย
ก็ พิจารณา แก่ เจ็บ ตาย การพลัดพราก..

แล้วก็ เราทุกคนมีกรรมเป็นของตน
ไม่ว่าดีหรือชั่วก็ตาม เราจักต้อง
เป็นผู้รับผลของกรรมนั้น

พอพิจารณาถึงประโยคสุดท้าย
ก็รู้สึกเศร้าอยู่ในใจลึกๆอย่างบอกไม่ถูกค่ะ
รู้สึกผิด ทั้งๆที่ตัวเองก็ไม่รู้ว่าทำ"ผิดอะไร"

แล้วก็มีความรู้สึก อยากจะขอขมาทุกๆคน
ทุกๆจิตวิญญาณที่เราเคยล่วงเกิน
ไม่ว่าจะในชาติใดภพใดก็ตาม

หลังจากนั้น ก็รู้สึก จุกจนสะอื้น
พยายามจะกั๊กๆอารมณ์ไว้เหมือนกัน
แต่ก็ปล่อยโฮไป ตามที่ใจอยากจะเป็น

ซักพัก.. ก็รู้สึกสงบและโล่งใจ

แล้วก็รู้สึกขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์
และครูบาอาจารย์ทุกๆท่าน รวมทั้งอาจารย์บาสด้วย

รวมๆแล้ววันนี้ นั่งได้ประมาณ1ชม.เต็ม
ทั้งๆที่ภาวนาอย่างละ30 ครั้งเหมือนเดิม

ก็จะส่งการบ้านในทุกครั้งที่นั่งนะคะ
เพราะถ้าไม่มาเขียนทันทีกลัวว่า จะลืม..ค่ะ

 

เป็นกำลังใจให้นะครับ สู้ สู้
แต่เรื่องแนะนำ พี่คงทำไม่ได้ ตัวเองยังป๋อมแป๋ม อยู่เลย จะจมมิจมแหล่ ฮ่าๆๆๆ นึกเสียว่า พระสมัยก่อน ท่านเรียนกะอาจารย์ แล้วก็ลาไปฝึกเอง ตามถ้ำ ตามป่า ให้นึกเสียว่า เราก็ประมาณนั้น สักวัน ต้องสำเร็จ แล้วถ้ามีปัญหา อาจารย์เค้าคงมาช่วยตอบเอง ถ้าไม่ตอบก็อนุมานว่า ไม่มีปัญหา:d

 

ครับผม พี่เต่าก้สู้ๆนะครับ

 

ส่งการบ้านค่ะอ.
เวลาเริ่มสวดมนต์ก็จะเริ่มสึกซ่าชาขนลุก วันนี้ก็รู้สึกชาที่ปากด้วยแบบหนาๆปากจนเหมือนจะทำให้ออกเสียงยากขึ้นค่ะ
นั่งภาวนาบทที่1ไปเรื่อยๆจากดูลมหายใจ/ นับพุทโธ/ ภาวนาเกศา โลมา นขา ทันตา ตะโจ/ นับพุทโธ/ แผ่เมตตา ดูร่างกาย ก็มีออกนอกนู่นนี่บ้าง^.^ แต่อาการทางกายที่เห็นก็มีแต่ซู่ซ่าขนลุกชาๆ เท่านั้น
บางวันหูจะได้ยินเสียงความถี่แบบดังมากเกินปกติ แต่วันนี้ก็เงียบดี
อาการปวดเมื่อยตอนนี้ไม่มีค่ะแต่ไม่รู้ว่าจะมีอีกรึเปล่าเลยยังไม่กล้าขึ้นบทที่สอง จะรอให้อ.ตรวจอนุมัติดีกว่า
บางวันตอนตีสี่ลุกมาภาวนาไม่ไหวกลัวจะปวดหัวแล้วบ้านหมุนเลยไม่ลุก(เพราะเวลามีอาการทีจะทรมานมากเลยค่ะ) ก็รู้สึกเหมือนมีอะไรมาจิ้มๆสะกิดที่ขาเหมือนจะบอกว่าลุกสิๆๆๆ ก็บอกในใจอะคะว่าวันนี้ขอหยุดน๊า^^ เค้าจะงอนเรามั๊ยคะเนี่ย เอหรือว่าเราขี้เกียจจริง หุหุ
วันนี้นั่งได้นานมากค่ะสามชั่วโมงครึ่ง11.40-15.40 รู้สึกดีจัง (มีเบรกชั่วโมงแรกลูกน้องขึ้นมาบอกว่าคุณพ่อโทรเข้ามือถือแต่บอกว่าติดต่อไม่ได้ ทั้งที่มือถือก็อยู่ข้างๆสัญญาณปกติ แปลว่าเค้าไม่อยากให้คุณพ่อเป็นคนเบรกใช่มั๊ยคะ แต่ลูกน้องขึ้นมาเบรกแทน!)

ขอให้กำลังใจเพื่อนๆพี่ๆน้องๆทุกคนใหัขยันภาวนาร่วมกันนะคะ

 

ขอบคุณสำหรับคำชี้แนะครับอ.บาส
ขอบคุณพี่ Nipanada ด้วยครับ เพราะปรกติผมก็นับถึง 100 แต่หลังๆ นี่ มีเวลานั่งน้อยเริ่มนับไม่ครบ เลยขอยืมวิธีนับ 1-30 มาใช้ครับ
ขอบคุณพี่เต่าโบราณ 3 สำหรับข้อคิดดีๆด้วยครับ

วันนี้ตื่นเช้ามานั่งได้นานหน่อยครับ รู้สึกว่าช่วงนี้เวลานั่งจะเริ่มนิ่งหลังจากช่วง เกษา-โลมาจบครับ พอขึ้น พุทธ-โธ 1-100 จะนิ่งดีครับ
ขอความเจริญในธรรมจงมีแก่พี่น้องทุกท่านครับ

 

คุณบาส ป้าขอร่วมบุญด้วยนะคะ จะเริ่มเปิดให้โอนปัจจัยได้เมื่อไรคะ

 

.............................................

ถ้ามี"กำลัง"พอที่จะสั่งก๋วยเตี๋ยวชามโตๆ
มาทานได้ ก็พยายามดีกว่านะคะ จะได้อิ่มนานๆ

อย่ามาเอาตามอย่างคนผอมๆขี้เกียจๆอย่างพี่เ่ล๊ย
เพราะมีปัญญาสั่งได้แค่ก๋วยเตี๋ยวถ้วยเล็กๆ
เพื่อกินประทังความหิว ไปวันๆเท่านั้นเอง

แต่เห็นคุณ"ขอจิตว่าง"ส่งการบ้านแล้ว
ก็น่าเอาอย่างนะคะ เพราะนั่งไปแบบสบายๆ 3ชม.ครึ่ง


ส่วนตัวเอง วันนี้ก็นั่งเท่าเดิมค่ะ
ทั้งๆที่คิดไว้ว่า จะตั้งใจฝึกเป็นพิเศษ
เพราะต้องการถวายบุญเป็นของขวัญวันเกิด
ให้กับครูบาอาจารย์ที่นับถือ

แต่ผลปรากฏว่า "ฟุ้งเป็นพิเศษ"เลยค่ะ

ถึงแม้ว่าจะภาวนาไม่มีหลง
แต่ก็มีความคิดเข้ามาแทรกเรื่องนั้นเรื่องนี้บ่อยๆ
พอฟุ้งเยอะ ก็หยุดดูความคิดของตัวเอง
แล้วก็ค่อยภาวนาต่อ... เป็นแบบนี้จนจบ

โดยรวมก็นั่งได้ประมาณ 40นาทีค่ะ
...............................

ขอเป็นกำลังใจให้กับพี่ๆน้องๆทุกท่านในนี้เช่นกันค่ะ

 

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำของพี่ Nipanada ด้วยครับ...แต่กำลังคิดถึงคำเตือนของอ.บาส ว่า

"อย่าตึงมากไปครับวางอารมณ์สบายๆครับนั่งได้เท่าไรเท่านั้นครับช่วงนี้"

แปลว่าผมเคร่งเครียดกับตัวเองมากไปหรือเปล่าครับ ช่วงนี้ผมนั่งสมาธิก่อนนอนซึ่งพยายามนั่งให้ได้นานๆ แล้วผลก็คือนอนไม่หลับครับ ไม่หลับแบบเกือบทั้งคืนเลยครับ เลยไม่แน่ใจว่ากำลังฝืนตัวเองเกินไปอย่างที่อ.บาสเตือนหรือเปล่าครับ

ยินดีกับคุณขอจิตว่างด้วยครับ ขยันปฏิบัติอย่างนี้เป็นแบบอย่างที่ดีครับ แต่ตัวผมตอนนี้ขอแค่พอดีๆ ก่อนครับ แหะๆ

 

ขอบคุณค่ะคุณedzilla กับคุณNipanada
ตอนนี้ต้องรีบขยันและมีความตั้งใจเพียรพยายามค่ะ เพราะรู้ตัวว่า ช่วงนี้เรามีทุนพร้อม
1. อายุก็เริ่มมาก ..เวลาก็เหลือโอกาสน้อยลง จึงต้องเร่ง
2. ร่างกายยังแข็งแรงดี ..ถึงจะปฏิบัติได้อดทนได้
3. ยังมีความสุขไม่เจอทุกข์เบียดเบียนหรือเจอก็ยังเข้มแข็งจัดการทุกข์ได้ ..จิตเราก็พร้อมปล่อยวาง/สงบได้ไวขึ้น
4. พอมีปัจจัยไม่เดือดร้อน ..ก็ต้องรีบทำทาน ส่งเสริมให้ใจแข็งแรงขึ้น

สำหรับน้องๆที่มีวาสนาได้เริ่มไวก็ขอให้รักษาโชคดีนี้ไว้นะคะ
สำหรับคนที่ยังมีภาระตุงนังก็ขอให้เข้มแข็งต่อไปค่ะ
ขอร่วมเป็นอีกแรงใจให้ทุกคนมีความเพียร ..วันก่อนได้ไปกราบหลวงพ่อจือและหลวงปู่ท่อนที่วัดเขาตาเงาะ จ.ชัยภูมิ ในงานมุทิตาจิต หลวงพ่อท่านให้พรไว้3ข้อ ขอถือโอกาสส่งต่อให้พี่น้องทุกคนด้วยคะ
1.กินน้อยนอนน้อย
2.ขยันมหาขยัน
3.รักษาใจให้สงบ..ข้อนี้ยาก^^

 

ดีขึ้นตามลำดับครับ จิตมีกำลังเพิ่มขึ้น พยายามดูที่จิตอย่าจับที่ลมหายใจ คือดูที่อาการของตัวเราดูที่สติรับรู้ที่อาการต่างๆมากระทบกาย

พอรู้ว่าเกิดอะไรไม่ต้องคิดว่าเพราะอะไรแต่ให้รู้แค่ว่าเกิดอะไร แล้วก็ไม่ต้องสนใจครับ

 

ส่งการบ้านบทที่1นะคะ อ.
รอบเช้าตีสี่ครึ่ง-หกโมง ก็นิ่งๆเรื่อยๆคะสงบดี
รอบเที่ยง11.40-13.50วันนี้สวดมนต์สั้น เริ่มต้นก็สงบดีแต่สักพักเหมือนกับหลับแต่รู้ตัวจนภาวนาจบบทก็นั่งนิ่งๆดูลมหายใจอย่างเดียวก็นิ่งอย่างเดียวมีฟุ้งนิ๊ดนึง อาการทางกายก็เย็นซ่าสบาย ยังมีเสียงความถี่อยู่บ้าง

 

................................
ก็"กำลัง(ใจ)"ของเรา นอกจาก ตัวเรา
ที่รู้ดีที่สุดแล้ว ก็คงจะมีแต่ท่านอ.บาส นั่นแหล่ะ
ที่รู้ว่า ลูกศิษย์คนไหน ควรจะผลักจะดันแบบใด
ถึงจะเดินหน้าและเดินถูกทาง

ประมาณว่า จะเดินช้าหรือเร็ว
ก็ขอให้เดินไว้ก่อน..ดีกว่า ไม่เดินเลย..อ่ะเนอะ

พี่ก็ยึด คำพูดอาจารย์เป็นหลัก เหมือนกันนั่นแหล่ะ...

หึ หึ สงสัยเราควรจะเปลี่ยนชื่อแทนตัว
เป็นอะไร"ว่างๆ" ก็ไม่เลวนะ
ดูคุณ"ขอจิตว่าง" สิ นอกจากจะจิตว่างตามชื่อแล้ว
ยังมี"เวลาว่าง"มาฝึกวันละหลายๆรอบเลยอ่ะ

จะพยายามลอกเลียนแบบนะคะ
แต่วันนี้ ก็ยังเป็นตัวของตัวเองอยู่ เพราะ

ยังคงฝึกฉบับย่อเหมือนเดิมค่ะ
แถมวันนี้ย่อบทสวดมนต์ด้วยค่ะอาจารย์
สวดถึงแค่ ศีลห้า แล้วก็เริ่มนั่งเลย..

วันนี้รู้สึกจะมีอาการเวทนามาเยือนอยู่เรื่อยๆ
ทั้งอาการคันบริเวณแก้มซ้าย ขวา จมูก ขา เข่า

ก็ต้องหยุดนับในหลายๆช่วง เพื่อเอาสติ
มาจับบริเวณต่างๆที่เกิดอาการเวทนา
ทุกอาการอยู่ในระดับ ที่ควบคุมได้ ค่ะ

แต่ก็มีบางช่วงที่ขยับตัวนิดหน่อย
รู้สึกว่าท่านั่ง ไม่ค่อยสบายเลย..

โดยรวมก็คล้ายๆเดิมค่ะ สงบบ้าง ฟุ้งบ้าง
แต่ไม่หนักใจ

วันนี้นั่งได้ 52 นาทีค่ะ อ้อ แต่ช่วงวันสองวันนี้
พอช่วงท้ายๆ ที่ตั้งใจว่าจะ ลาพระกรรมฐาน ทีไร
ตาไม่ยอมเปิดไงไม่รู้ค่ะ ความรู้สึกเหมือน
อยากจะนั่งต่อ แต่อีกใจนึงก็บอกว่าพอเถอะ ก็สู้ๆกันอยู่..

ขอส่งการบ้านสำหรับวันนี้ แค่นี้ค่ะ

ไม่รู้ว่ามาถูกทางบ้างรึเปล่า
รบกวนอาจารย์ชี้แนะด้วยนะคะ

ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ

 

การทำสมาธิก็เหมือนกับให้จิตได้ออกกำลัง เริ่มต้นจากการบังคับโดยการให้นั่งนานๆ พอต่อๆไปก็จิตก็จะเกิดความชำนาญ

โดยไม่ต้องบังคับ พอชำนาญมากขึ้นจิตก็จะทรงอารมณ์ได้ทุกที่ ทุกเวลาไม่ว่าจะ นั่ง นอน ยืน เดิน

การที่พยายามนั่งแล้วทำให้นอนไม่หลับเนื่องจากจิตถูกกระตุ้นให้รับกับที่ต้องใช้มากขึ้น จิตมีกำลังมากขึ้นจึงสั่งได้ทั้งกายและสมอง

ที่เค้าเรียกว่าจิตเป็นนายกายเป็นบ่าว จิตที่แช่มชื่นรางกายจึงไม่เหนื่อยล้าหรือเพลีย ดังนั้นเลยนอนไม่หลับ

ส่วนคนที่นั่งแล้วจะหลับคือคนที่ไม่ตั่งอยู่บนสติ ไม่ไปจับที่จิตไม่ดูจิต จึงตกพวังอันนี้เป็นได้ทั้งนั่งใหม่และนั่งนานแล้วก็ยังเป็นถ้าเกิดสติหลุดครับ

 

เมื่อนิ่งแล้วแผ่บุญให้ครูบาอาจารย์และเทพเทวดาที่คอยคุ้มคลองตัวด้วยนะครับ แล้วจะพบเรื่องราวมหัสจรรย์ครับ

 

อ่อคือกะบอกไว้ก่อนนะครับให้เริ่มเก็บรวบรวมจะได้ไม่เป็นการเบียดเบียนกันอยากให้ทำกันหลายๆคนไม่ต้องเยอะก็ได้ แต่อยากให้ทำกันนะครับ

 

ไม่อยากต่อก็นั่งต่อครับ มีสติเยอะๆครับ

 

พอเห็น อ.บาสมาตรวจการบ้านให้ก็ดีใจมากค่ะ ทั้งที่คิดอยู่แล้วถึงอ.ไม่ได้ตอบแต่อ.ก็ตรวจแน่ แต่อะนะ^^เหมือนได้กำลังใจมากขึ้นค่ะ
วันก่อนเพิ่งจะว่าตัวเองแข็งแรง แต่วันนี้กลับปวดศรีษะและกระบอกตาซ้ายมาก วันนี้เลยมีโอกาสได้นั่งแค่แป๊บเดียว แต่จะหาเวลาให้ได้อีกค่ะ

ขอส่งการบ้านอ. บทที่1ต่อค่ะ
-สวดมนต์นิดเดียวอีกค่ะ พุทโธ200ค่ะ(ยังเบลอๆเลยรวมทั้งพุทไม่พุทซะเลย)แต่มีสติดีค่ะไม่ค่อยมีฟุ้ง
-ตอนภาวนา เกศา โลมา นขา ทันตา ตะโจ ใช้วิธีนับด้วยนิ้วก็รู้สึกว่าที่ปลายนิ้วเหมือนมีกระแสวิ่งวนตื๊ดๆตามนิ้วที่นับ พอนับไปประมาณ50ก็เลยเลิกนับโดยภาวนา เกศา โลมา นขา ทันตา ตะโจ ไปเรื่อยๆและเพ่งไปตามร่างกายจากบน-ล่าง-บน ก็รู้สึกแบบเดียวกับที่นิ้ว ก็เลยเก็ทว่าน่าจะเป็นเพราะคำภาวนาใช่มั๊ยคะ อ.ที่ทำให้เรารู้สึกเหมือนมีกระแสไฟวิ่งตามกาย (..จนหมดเวลาต้องมารับภาระหน้าที่ต่อ)จากนั้นก็ถวายบุญแด่คุณพระพุทธพระธรรมพระสงฆ์ และครูบาอาจาร์ยทุกพระองค์ทุกท่าน และเทพเทวาที่ปกปักรักษา และ...เยอะคะ^^ ...รู้สึกอาการปวดกระบอกตาหายไป ...ดีจังค่ะ