อดทนต่อถ้อยคำล่วงเกินของผู้อื่นได้ "ประเสริฐยิ่ง"

ทุกวันนี้ใครจะด่าจะว่าอะไรใครจะนิทราใคร ผมนิ่งและรับฟังไม่แสดงความคิดเห็น (ยิ้มอย่างเดียว) ผมถือว่าชาติที่แล้วตัวผมเองก็เคยไปกระทำแบบเดียวกัน เลยส่งผลมาชาตินี้ คิดเสมอว่าคำพูด คำด่า เดี๋ยวมันก็ดับไปเอง อย่าไปเพิ่มเชื้อเพลิงให้มันเดี๋ยวจะลามไปทั่ว

 

อนุโมทนา...สาธุ...
คำสอนของพระองค์....เป็นปัจจุบันกาลเสมอ ๆ

 

เห็นด้วยอย่างยิ่ง

 

ทั้ง ๆ ที่รู้อยู่ว่าเรื่องบางเรื่อง ไม่ควรทำ เป็นสิ่งไม่ดี

แต่ปุถุชนคนธรรมดาอย่างแม่น้องนน ก็ยังละไม่ได้ เลิกไม่ได้

บางครั้งก็เผลอไปผสมโรงกับพวกที่กำลังนินทาเค้าอยู่

บางครั้งก็เผลอไปว่าผู้อื่น บางครั้งก็เผลอไปเคียดแค้นชิงชัง

จนตัวเองเกือบเป็นบ้า....

คงต้องใช้เวลาอีก ( นานนนนนนนนนนน ) หน่อย

ถึงจะปลงทุกขัง อนิจจังได้อย่างผู้รู้ท่านอื่น ๆ

จะตั้งใจ และพยายามค่ะ เอ้า ! อึ๊บบบบบบบบบบบบบ !!!

 

เราโดนประจำแหล่ะ ไอ้เรื่องโดนด่า เป็น call center รับสายวันนึงเป็น 100 สาย มันก็ต้องโดนด่าบ้างแหล่ะ บางทีโดนด่าจนร้องไห้ก็มี เมื่อไหร่จะหมดเวร หมดกรรมซะทีเนี่ย

 

ในขณะโดนเขาว่า หรือ ด่า เราอยู่นั้น ถ้ามีสติรับรู้พอก็จะรับฟังแล้วเอาสิ่งเหล่านั้นกลับมาคิด ว่าจริงไหมที่เขาพูดกับเราแบบนั้น แล้วก็เอากลับไปพยามยามแก้ไขให้ได้ ไม่ว่าเขาจะเด็กกว่า หรืออาวุโสกว่า เพราะธรรมะอยู่ในทุกที่อยู่ที่ตัวเราจะมีปัญญาเห็นหรือไม่ แต่ถ้าหากสติเตลิดในขณะที่เขาว่าเรา หรือขณะอื่นๆ ก็... Senser ^ ^ แต่บางทีบางคนก็จะแกล้งว่าเรา แบบนี้เราก็คงต้องวางอุเบกขา หรทอถ้าอดไม่ได้ก็ต้องมีการประลองปัญญากันหน่อย ส่วนใหญ่คนที่มาก็จะโดนผมปั่นหัวด้วยคำพูดไป จนเจอหน้าผมก็จะไม่อยากมาหาเรื่องผมอีก

หลักที่ผมใช้การการฝึกสติ คือ เมื่ออายตนะภายใน๖ (ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ) สัมผัสกับอายตนะภายนอก๖ (รูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส ธรรมารมณ์) เมื่อไรผมก็จะใช้หลักสติปัฏฐาน๔ .ในการเจริญสติรู้ และในหลายๆเหตุการณ์ก็เอามาเป็นครูเรา ซึ่งทำให้เกิดปัญญามากขึ้นกว่าแต่ก่อนมากมายเลยครับ และสติก็ค่อยๆพัฒนาไปเรื่อยๆ

ผู้ใดสนใจลองไปฝึกปฏิบัติกันได้นะครับ เพราะผมเพิ่งฝึกมาไม่นานนี้เอง

 

<TABLE class=tborder cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%" align=center border=0><TBODY><TR title="โพส 662399" vAlign=top><TD class=alt1 align=middle width=125>โอม.</TD><TD class=alt2>อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ --
ในขณะโดนเขาว่า หรือ ด่า เราอยู่นั้น ถ้ามีสติรับรู้พอก็จะรับฟังแล้วเอาสิ่งเหล่านั้นกลับมาคิด ว่าจริงไหมที่เขาพูดกับเราแบบนั้น แล้วก็เอากลับไปพยามยามแก้ไขให้ได้ ไม่ว่าเขาจะเด็กกว่า หรืออาวุโสกว่า เพราะธรรมะอยู่ในทุกที่อยู่ที่ตัวเราจะมีปัญญาเห็นหรือไม่ แต่ถ้าหากสติเตลิดในขณะที่เขาว่าเรา หรือขณะอื่นๆ ก็... Senser ^ ^ แต่บางทีบางคนก็จะแกล้งว่าเรา แบบนี้เราก็คงต้องวางอุเบกขา หรทอถ้าอดไม่ได้ก็ต้องมีการประลองปัญญากันหน่อย ส่วนใหญ่คนที่มาก็จะโดนผมปั่นหัวด้วยคำพูดไป จนเจอหน้าผมก็จะไม่อยากมาหาเรื่องผมอีก

หลักที่ผมใช้การการฝึกสติ คือ เมื่ออายตนะภายใน๖ (ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ) สัมผัสกับอายตนะภายนอก๖ (รูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส ธรรมารมณ์) เมื่อไรผมก็จะใช้หลักสติปัฏฐาน๔ .ในการเจริญสติรู้ และในหลายๆเหตุการณ์ก็เอามาเป็นครูเรา ซึ่งทำให้เกิดปัญญามากขึ้นกว่าแต่ก่อนมากมายเลยครับ และสติก็ค่อยๆพัฒนาไปเรื่อยๆ

ผู้ใดสนใจลองไปฝึกปฏิบัติกันได้นะครับ เพราะผมเพิ่งฝึกมาไม่นานนี้เอง
</TD></TR></TBODY></TABLE>
สาธุครับ ถ้าทำได้อย่างนั้นยอดเลย



แต่ ที่เห็นมานั้น บางกรณี
บางทีเขาไม่ได้ว่า หรือ ด่า แต่เข้าใจผิดคิดว่าเขาว่า ด่า

ก็เลยอ้างธรรมะขึ้นมาฟาดฟันเขา ถ้าเขาเสีย ก็เสียไปเลย

แล้วก็บอกว่า ตนเป็นผู้เสียสละ หวังให้คนอื่นได้ดีโดยการหลอกด่าเขา
เอาความผิดของเขาในอดีตมาแฉ ทั้งที่เขาเปลี่ยนไปในทางดีแล้ว

ทั้งยังเป็นการรักษาหน้า รักษาฟอร์มของตนไว้ด้วย

แบบนี้ก็มีบ่อยในสังคมทั่วไป จริงไหมครับ ทุกท่าน


อันนี้เห็นด้วยเป็นที่สุดค่ะ...เพราะเคยเป็นเหมือนกัน

ทั้งถูกเข้าใจผิด และเข้าใจผิดเอง[bw-cry]
</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

ผมว่าอยู่ที่เขาจะรับนะครับ ถ้าเขาคิดว่าเราหลอกด่า แต่ไม่คิดในสิ่งที่เราพูดไปมันก็ไม่เกิดประโยชน์ที่จะเอามาฝึกฝนอะไร

อ้างอิง:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ --
ในขณะโดนเขาว่า หรือ ด่า เราอยู่นั้น ถ้ามีสติรับรู้พอก็จะรับฟังแล้วเอาสิ่งเหล่านั้นกลับมาคิด ว่าจริงไหมที่เขาพูดกับเราแบบนั้น แล้วก็เอากลับไปพยามยามแก้ไขให้ได้ ไม่ว่าเขาจะเด็กกว่า หรืออาวุโสกว่า เพราะธรรมะอยู่ในทุกที่อยู่ที่ตัวเราจะมีปัญญาเห็นหรือไม่


</TD></TR></TBODY></TABLE>


แต่ถ้าสิ่งที่เราเอามาพูดนั้นเป็นความจริง ที่เขาเถียงไม่ออก เพราะเขาทำไว้จริงๆเขาก็ต้องยอมรับ เพราะนั่นก็เป็นอดีตที่เราทำไว้มิใช่หรือ หรือเราจะหลอกตัวเอง ส่วนตัวผมเองถ้าใครเอาเรื่องในอดีตมาพูดไม่ว่าจะดีหรือไม่ ผมก็ต้องยอมรับว่าเราได้ทำดี หรือไม่ดีไว้นั่นเอง เอามือปิดฟ้า ไม่ได้หรอกครับ


แล้วถามตัวเราว่ายังกระทำแบบอดีตนั้นหรือไม่ เพราะในสังคมนี้ก็ยังมีคนทำผิดซ้ำแล้วซ้ำอีก ให้คนเขามาเตือนแล้วเตือนอีก จนคนเขาคว่ำบาตรไปก็เยอะมิใช่หรือครับ ทุกท่าน

แต่อย่างไรก็ตามคนจะมาว่าเรา หรือด่าเราก็ดี พึ่งปฏิบัติตาม ตามที่คุณWebsnow ตั้งกระทู้ไว้คือ อดทนต่อถ้อยคำล่วงเกินของผู้อื่นได้ "ประเสริฐยิ่ง"

ชีวิตบางคนสอนคนอื่นได้ แต่ถึงคราวตัวเองกลับทำไม่ได้มีอยู่เยอะแยะในสังคม ขอให้เราทำตัวเองให้ดีจริงๆ คนเขาจะชม หรือจะด่าว่าเราแค่ไหน เราก็ไม่ได้ดี หรือเลวไปตามสิ่งที่เขาพูดหรอก
สมกับคำว่า

- ทองแท้ย่อมไม่กลัวไฟ
- ระยะทางพิสูน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์คน
- มารไม่มีบารมีไม่เกิด

จริงไหมครับ สาธุ.

 

อยากเป็นคนหนึ่งที่ทำได้อย่างนี้บ้าง
มันทุกข์ ทุกข์อยู่ที่ใจ ใจมันจะร้อนมาก
คำพูดของคนไม่กี่คำ เผาใจเรามาก

อยากจะปล่อยวางได้ หยุดคิดให้ได้ อยากทำให้ได้ค่ะ

 

อย่าไปสนใจกริยาของคนอื่น จงดูแัต่ตัวเองว่าเราทำความดีไว้มากพอที่จะรอดจากอบายภูมิ และพอที่จะช่วยเหลือผู้อื่นได้แล้วหรือยัง ทุกวันนี้ผมตี้งความหวังไว้เท่านี้ครับ

 

<CENTER>พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๕ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๗
ขุททกนิกาย ขุททกปาฐะ-ธรรมบท-อุทาน-อิติวุตตกะ-สุตตนิบาต</CENTER><CENTER> </CENTER>คาถาธรรมบท นาควรรคที่ ๒๓

<!--coloro:#0000FF--><!--/coloro-->เราจักอดกลั้นซึ่งคำล่วงเกิน ดุจช้างอดทนซึ่งลูกศรที่ออก
มาจากแล่งในสงคราม ฉะนั้น เพราะคนทุศีลมีมาก ชน
ทั้งหลายย่อมนำสัตว์พาหนะที่ฝึกหัดแล้วไปสู่ที่ชุมนุม พระ
ราชาย่อมทรงพาหนะที่ได้ฝึกหัดแล้ว ในหมู่มนุษย์คนที่ได้
ฝึกแล้ว อดทนซึ่งคำล่วงเกินได้ เป็นผู้ประเสริฐสุด ม้า
อัสดร ม้าอาชาไนย ม้าสินธพ และช้างกุญชรผู้มหานาค
ชนิดที่นายควานฝึกแล้ว จึงเป็นสัตว์ประเสริฐ บุคคลผู้มีตน
อันฝึกแล้ว ประเสริฐกว่าพาหนะเหล่านั้น<!--colorc--><!--/colorc--> ...

<CENTER>http://84000.org/tipitaka/read/v.php?B=25&A=1118&Z=1161&pagebreak=0</CENTER>

 

สุดยอด...ด โมทนามากๆๆๆ มหาศาล บทความนี้โดนใจเป็นที่สุด ขอบคุณพี่ชัยค่ะ

 

เราต้องนิ่งเข้าไว้ นิ่งๆๆๆ เดี๋ยวคนที่ว่าก็เหนื่อยแล้วก็หยุดปากเองหละ หุหุ ฮ่าๆๆๆๆ แต่ปุถุชนคนเดินดินอย่างเราๆ ก็ต้องมีมีอารมณ์บ้างเป็นธรรมดาตามประสามนุษย์โลก แต่ถึงจะมีอารมณ์เราก็ได้อย่าชะล่าใจควรบังคับจิตบังคับใจไว้บ้างเน้อ

 

เคยอ่านหนังสือคำสอนของหลวงพ่อ ๆ บอกว่า "ช่างเขาเถอะ, ช่างมันเถอะ, จนถึง ช่างแ ..มันเถอะ" แล้วหลวงพ่อก็บอกต่อว่า "เขาว่าเรา เราไม่รับซะก็สิ้นเรื่อง ยิ่งเราโต้เถียงเราก็ยิ่งเลวกว่าเขา"

 

การที่ต้องข้องแวะกับปุตุชนก็ย่อมถูกกระทบกระทั่งเสมอจนเป็นธรรมดา ทุกค่นที่เกิดอยู่บนโลกต้องโดนเป็นธรรมดา คงเคยได้ยินวลีที่ว่าแม้องค์พระปฎิมายังราคินใช่ไหมครับ ก็ถือเป็นบทพิสูจว่าการปฎิบัติธรรมของเราไปถึงไหนได้อย่างหนึ่ง หมั่นทำไตรลักษณ์ให้แจ้งกันทุกท่านนะครับ อนุโมทนา

 

โมทนาสาธุครับ

คำกล่าวด่า ว่าร้าย ใส่ความมีอยู่ทุกที่ ที่ทำให้ร้อนใจ

จะดับร้อนก็ต้องดับที่ใจของเรา

 

อันนี้แหละครับถูกใจผมมากทีเดียว บางทีเราฝึกปฏิบัติธรรมมานาน อยู่แต่ในโลกธรรมะ แต่พอเจอโลกจริงๆ กลับวางตัวไม่ถูก บางคนก็สติแตกแค่คนพูดว่านิดหน่อยรับไม่ได้ เพราะชีวิตที่อยู่ในสังคมธรรมะไม่มีพูดรุนแรงเช่นนี้

แต่คุณจะอยู่แต่ในโลกธรรมะตลอดไปได้หรือ ถ้าใจคุณไม่ยังไม่มีธรรมะพอที่จะรับหลักโลกธรรม คือ ทุกข์ สุข สรรเสริญ นินทา มีลาภ เสื่อมลาภ มียศ เสื่อมยศ แล้วเมื่อคุณได้สิ่งเหล่านี้มา คุณกลับวางใจไม่เป็น มันก็พิสูจน์ให้เห็นว่าเรายังไม่มีธรรมะในใจไม่พอนั่นเอง

การปิดหูไปเลยโดยไม่ฟังเหตุและผลของคนที่ว่าเรา หรือตำหนิเรา นั่นไม่ใช่สิ่งที่ถูก เพราะว่าคุณจะรู้ได้อย่างไรว่าสิ่งที่คุณทำนั่นถูกแล้ว เพราะฉะนั้นสิ่งที่คุณควรทำคือ เปิดใจรับฟังด้วยขันติ แล้วใช้สติตรวจสอบว่าจริงหรือไม่ที่เขาพูดมา ถ้าจริงก็มาแก้ไข ถ้าไม่จริงก็ได้ฝึกขันติ ความอดทนไปในตัว นี่ซิคนมีธรรมในใจของจริง แล้วคุณจะพัฒนาทางธรรมะขึ้นไปๆ อย่างแน่นอน (b-smile)

 

ขออนุโมทนา กับทุกท่านทั้งผู้ตั้งกระทู้และผู้ตอบกระทู้ ดีมากๆ เลยค่ะ นำกลับไปใช้ได้จริง ๆ ค่ะ ทำได้บ้างไม่ได้บ้างแต่จะพยายามให้ดีขึ้นค่ะสาธุ สาธุ สาธุ