พญานาคกับอดีตที่ผ่านมา

นิทานพื้นบ้าน พญายอดน้ำ

เหนือขุนเขาพนมอันสูงเสียดฟ้า เนิ่นกัปนับกาลหลายพันปี เป็นดงดิบดกดื่นด้วยบรรดาพญาไม้มหึมา เหมยหมอกขาวโพลนปกคลุมชุ่มชื่น ก่อให้เกิดท่อธารลำน้ำน้อยใหญ่ ไหลแผ่ซ่านกระเซ็นสายหล่อเลี้ยงพื้นแผ่นดินแมกไม้และส่ำสัตว์ทั้งหลายมา ชั่วนาตาปี

สุดยอดขุนเขาแห่งนี้เป็นที่อยู่อาศัยของพญางูใหญ่มหึมานามว่า "พญายอดน้ำ" มีสภาพเป็นงูเทวดาสามารถที่จะแปลงร่างได้ตามปรารถนา มีหน้าที่พิทักษ์ขุนเขาและต้นน้ำลำธารแวดล้อมด้วยเหล่าบริวารนับหมื่นแสน เมื่อเวลาพญายอดน้ำพิโรธชาวบ้านจะได้ยินเสียงอึกทึกครึกโครม บางครั้งอาจทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างที่ขวางหน้าถึงกับปรักหักพังแหลกลาญ

 

พญายอดน้ำมักท่องเที่ยวไปทุกหนทุกแห่งตลอดเหนือใต้ โดยเฉพาะแหล่งน้ำต่างๆ จนไปชอบพอกับสาวงามนางหนึ่งนามว่า "แม่ศรีขวัญทอง"

ซึ่งความจริงเธอเป็นนางพญาจระเข้ เจ้าที่ ณ เวิ้งวน ตรงปากคลองอีปันต่อแม่น้ำหลวง (แม่น้ำตาปี) นั่นเอง เนื่องจากนางเป็นคนสวยจึงมีบรรดาหนุ่มๆ มาชอบพอจำนวนมาก ล้วนแต่เป็นเจ้าถิ่นที่คนสำคัญทั้งสิ้น

 

วันหนึ่งพญายอดน้ำได้มาหาแม่ศรีขวัญทองเหมือนดั่งเช่นเคย แต่กลับพบกับชายหนุ่มผู้หนึ่งนามว่า "พญาท่าข้าม" เจ้า ที่ลือนามจากลุ่มแม่น้ำตาปีนั่นเอง

ทั้งสองฝ่ายเกิดการหึงหวงก่อการทะเลาะวิวาทกันขึ้น การต่อสู้เป็นไปอย่างดุเดือดในเวิ้งวนแห่งนั้นเป็นเวลาหลายวันหลายคืน จนน้ำในลำคลองขุ่นข้น และแดงฉานไปด้วยเลือดทั้งสองฝ่าย ในที่สุดฝ่ายพญายอดน้ำก็อ่อนกำลังลง ล่าถอยกลับถิ่นไปอย่างชอกช้ำ

 

จากตำนานพญายอดน้ำ แสดงให้เห็นว่าคนโบราณได้ใช้อุบายวิธีในการป้องกันรักษาป่าไม้ต้นน้ำลำธาร

โดยสร้างตำนานขึ้นมาทำให้บ้านเมืองมีความอุดมสมบูรณ์ ประชาชนมีความสุขในการดำรงชีวิตของตนในสังคม

และได้แทรกคติข้อคิดว่าเมื่อเกิดมีความรัก เกิดการหึงหวงซึ่งกันและกันขึ้น ทำให้เกิดการทะเลาะวิวาทกันและผลที่ตามมาก็คือการสูญเสีย

จบแล้วคร้า..าา ขออัญเชิญน้องโอ๋ ต่อเลยคร้า...าา ต้องจุดธูปหรือเปล่าหนอ

 

นู๋กำลังจะโม้คะ พอดีหยิบของให้ยายทำข้าวต้มมัดอยู่คะ อิอิ

นู๋จะโม้ความฝันเมื่อคืน หรือ จะถามข้อสงสัยดี :boo:

โม้ก่อนแหละกันคะ

เมื่อคืนหลังจากนู๋สวดมนต์ไว้พระเสร็จ นู๋ก็ตั้งจิตอธิฐาน
ถ้ามีพญานาคที่เกี่ยวข้อง กับตัวนู๋ อาศัยอยู่ในบ้านหลังนี้ ก็ขอให้นู๋ฝันเห็นอดีตชาติของนู๋
เมื่อครั้งเป็นพญานาคไม่ว่าจะอยู่ชาติภพไหน ไม่ว่าจะเป็นลักษณะศิณี หรือ อมิตมาณวิกา ก็ตามแต่

.... ฝันว่า นู๋อยู่ในห้องๆนึง ที่สวยงามมาก ในบริเวณห้อง มีแก้วแหวนเงินทอง
เพชรพลอย ผ้าหลากสีที่สวยงาม ดอกไม้มากมาย ตกแต่งประดับประดา เต็มห้อง
ภายในห้องมีผู้หญิงประมาณ 6 -7 คน กำลัง แต่งตัวให้ นู๋ และ กำลังจัดดอกไม้ในห้อง
มองออกไปนอกห้อง มีทหารยืนเฝ้ายามอยู่ สองคน น่าตาน่าเกรงขาม มาก แต่หล่อเหลาเอาการเชียว
มองไปทางหน้าต่าง เหมือนห้องที่นู๋อยู่นี้ อยู่บนท้องฟ้า เพราะมีก้อนเมฆ และ เหมือนเป็นชั้นๆ ลอยอยู่บนท้องฟ้า
และภายในห้องก็มีการพูดคุยกันหลายประโยค และมี ผู้หญิงคนนึงเดินเข้ามา ในห้อง
และพูดว่า พระบิดารอนานแล้วนะคะพระธิดา ......

 

ของนู๋ต้อง สะกิดต่อมฮาาา อย่างเดียวคะ กำลังมันส์กะนิทานพี่นุ๊กอยู่คะ

 

น้องโอ๋...โม้ต่อเลยค่ะ พี่ยังไม่มีมาธิ

 

โม้ต่อนะคะ ....

คุณแม่พูดให้ฟังว่าตอนนู๋เป็นเด็ก คุณพ่อกับคุณแม่มาอยู่ที่กาฬสินธุ์ เราพักกันที่บ้านพักครูคะ
คุณแม่บอกว่า ตอนเด็กๆ นู๋ชอบคุยกับใครก็ไม่รู้ คนอื่นมองไม่เห็น แต่นู๋สามารถมองเห็นเขาคนเดียว
บางทีเขาก็ฝากนู๋ให้มาบอกพ่อกับแม่ ว่าอย่าให้คนไปตัดไม้ตรงที่ๆ เขาอยู่เด็ดขาด
บางทีก็ฝากมาบอกพ่อว่า อย่าให้ใครเข้าไปบริเวณที่เขาอยู่ เด็กนักเรียนซน ชอบไปเล่นแถวที่เขาอยู่
บางทีเขาก็บอกหวย ให้นู๋มาบอกแม่ ถ้าถูกหวย ให้ซื้อของทำบุญให้เขาด้วย
มีบางครั้ง เขาบอกนู๋แล้ว นู๋ซน ไม่ทำตาม เขาก็ผลักนุ๋ตกบันได แขนหัก เป็นว่าเล่นเลยคะ
บางทีเขาก็ชวนนุ๋ ให้เหาะ เหมือนเขา นู๋ก็กระโดดตามเขา (ขำมากเลยคะ ซนมาก) ตกจากชั้นบนของบ้าน แต่ไม่เป็นอะไรแค่ถลอกนิดหน่อย
นู๋เจอเขาบ่อยมากคะ เกือบจะทุกวันเลย บางทีเขาขึ้นมาบนบ้านเรา แต่คนอื่นไม่สามารถจะมองเห็นเขาได้ ....

 

อย่าเครียสหนอ.. อย่าเครียสหนอ...

 

ไม่ได้เครียดคร้า...แต่แยกประสาทไม่ถูก

 

หลังจากนั้น พ่อกับแม่เลยไปหาร่างทรง ไปถามว่าทำไมลูกถึงเป็นแบบนี้
ร่างทรงเลยบอกว่า วิญญาณของคนนั้นเขายังวนเวียนอยู่ และ ลูกของเรามีสัมผัสพิเศษที่สามารถสื่อกับเขาและสามารถมองเห็นวิญญาณได้
จากนั้นพ่อก็เลยเอารูปใบนึงมาให้ดู เป็นรูปผู้ชาย
นู๋เลยบอกว่า คนนี้และ ใช่เลย ที่เขาคุยกับนู๋ตลอดเลย
สรุปเลยรู้ว่า เขาเป็นเพื่อนของคุณตา และก็มาเป็นครูใหญ่ที่โรงเรียน
และถูกพวกคอมมิวนิสต์ ยิงตาย ใกล้ๆ บันได บ้านพักครูหลังที่นู๋อยู่ :boo:

นู๋โม้เก่งไหมคะ อิอิ

 

ว้าว...เก่งมากค่ะ น้องโอ๋
ไหนๆ น้องก็มีสัมผัสพิเศษแล้ว
ลองสัมผัสให้พี่หน่อยจิ ว่าเมื่อไหร่จะรู้เรื่องของตัวเองซะที

 

รอแป๊บบบน้า...าา ขอเคลียร์งานก่อน เดี๋ยวหานิทานมาเล่าให้อ่านกัน

 

มองแล้วเย็นตา..เย็นใจจังเลย

.....นำพามา ...คือสายน้ำที่ฉ่ำเย็น

ฉันคือต้นไม้ - ฉันจะบอกอายุของฉันเมื่อฉันไม่ร้องไห้
ฉันมีใบ ที่จะร่วงหล่นเมื่อสายลมพัด
อย่าลอกเปลือกของฉันละ ฉันเคยถูกปอกมาแล้ว
เมื่อวานหมดไปและพรุ่งนี้มีอีกมากให้เก็บ
เธอเป็น นก เธอออกไปได้ทุกทิศทาง
พูดคำสุดท้าย จนไม่มีอะไรจะพูดมากขึ้น
อย่าวุ่นละ - เธอรู้เจ้ากระรอกนั้นเป็นเพื่อนของฉัน
ออกไปจากกิ่งของฉัน - เดี่ยวมันจะหัก ก่อนที่จะงอ
ฉันวางแผนที่จะได้เห็น ฉันวางแผน ที่จะรู้สึกถึงเธอทั่วทั้งต้น
มาสิ ปีนขึ้นมา และสร้างรังของเธอ มาสิรับเอายางไม้จากฉันไป
ฉันเป็นต้นไม้ ผลไม้น้อยๆ และ ฟรี
สัมผัสฉัน และมอง ฉันคือต้นไม้ นับวงรอบของฉัน ถึงจะไม่ดีนัก
ฉัน ต้องการมีชีวิตที่ยาวนานแต่ ฉันจะมีเธอถ้าฉันทำได้ เมื่อไหร่ที่เธอโบยบิน
จดจำฉัน ถึงใครคนหนึ่งที่อยู่ที่นั้น จนกระทั่งเธอโบยบิน ที่นั้นบางสิ่งพิเศษ กลางเวหา

 

น้องโอ๋..ต่อซิคะ เรื่องพี่ชายน้องโอ๋น่ะ รออ่านมานานแล้วหนอ

 

หายไปตั้งนาน กลับมายังอยู่ที่หน้าเดิมนิ
งั้นมาอ่านเรื่องนี้กันนะ...ถ้าไม่เห็นด้วยก็คิดว่าอ่านเล่นเป็นนิทานปาย

ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับร่างทรง
โดย : ราติกาญา

เทพ เทวดาทั้งหลาย ที่อยู่บนสวรรค์ชั้นต่างๆ ล้วนแล้วแต่รังเกียจร่างกายของมนุษย์ เพราะกายของมนุษย์นั้นหยาบ จิตของมนุษย์ก็ยิ่งหยาบกว่าหลายเท่า จึงไม่มีความจำเป็นต้องมาเข้าทรง เทวดานั้นอยู่บนสวรรค์ ท่านทั้งหลายจะไม่ลงมาเด็ดขาด

ยิ่งถ้าเป็น พระพิฆเนศ พระพรหม พระศิวะ พระวิษณุ และพระแม่ที่เป็นมเหสีของมหาเทพทั้ง 3 นั้นก็ไม่ต้องพูดถึง เพราะไม่มีมนุษย์คนไหนมีบุญบารมีมากพอที่องค์ท่านจะมาประทับได้ (ในสมัยโบราณนั้นมีอยู่

แต่ปัจจุบันร่างทรงมหาเทพและมหาเทวีได้หมดไปจากโลกนี้แล้วโดยสิ้นเชิง) สำหรับกรณีร่างทรงในวัดแขก สีลม ที่เป็นพราหมณ์จากอินเดียนั้น ขอให้ผู้อ่านเข้าใจไว้ว่า พระแม่อุมา พระแม่กาลี และพระขันธกุมาร องค์ท่านไม่ได้มา "เข้าทรง" ที่ร่างของพราหมณ์ผู้นั้น

แต่เป็นการที่พราหมณ์ผู้นั้น ได้กำหนดจิตตั้งมั่นไปยังพระแม่อุมา จีงเกิดสมาธิ เกิดการระบำร่ายรำ เพื่อถวายพระแม่ และทำการโปรยผงธูปให้เป็นสิริมงคลแก่ผู้ที่มาเข้าเฝ้า พิธีกรรมทรงเจ้าแบบนี้ จะมีขึ้นเฉพาะชาวทมิฬ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของอินเดียเท่านั้น มีการปฏิบัติ ถือศีล อดอาหาร ถูกต้องตามตำราโบราณ มีความแตกต่างจากร่างทรงคนไทย จึงขอให้แยกแยะให้ถูกด้วย

 

ส่วนที่เห็นทรงเจ้ากันอยู่ทั่วๆ ไปนั้น มีอยู่ 3 ประเภท คือ

1. เทพ เทวดา คนธรรพ์ วิทยาธร และวิญญาณที่บุญยังไม่ถึงพอ มาเข้าทรง
เทวดาและวิญญาณเหล่านี้ บางกลุ่มที่เป็นอมนุษย์ จะมีศัพท์เรียกกันว่า "วิทยาธร" โดยวิทยาธรนี้ จะมีวิชาอาคม เหาะเหินเดินอากาศ มีความสามารถในการรักษาโรค ปรุงว่านยา บีบนวดตามแผนโบราณ ทำนายดวงชะตา สามารถจำแลงตัว มาเข้าสิงมนุษย์ เป็นการมาเพื่อโปรดมนุษย์ เพื่อสั่งสมบุญของวิทยาธรเองให้มีมากพอแล้วก้าวต่อไปยังภาคหน้า ร่างทรงประเภทนี้ส่วนใหญ่เป็นคนดี มีความเอื้ออาทรต้องการให้ผู้คนพ้นทุกข์

ร่างทรงจะไม่สามารถเรียกเทพ เทวดา และวิทยาธรมาได้เอง แต่วิทยาทรจะเป็นผู้เลือกเอง ว่าจะประทับทรงที่ใคร ผู้นั้นมีจิตใจดีงามและมีเมตตาหรือไม่? มีการสั่งสมบุญบารมีมากพอหรือไม่? ร่างทรงประเภทนี้จะไม่เรียกร้องเอาทรัพย์สินใดๆ ไม่เรียกร้องให้ผู้คนมาเชื่อ ไม่มีการอวดอิทธิฤทธิ์บารมี

จะมีการรวมกลุ่มกันเพื่อทำบุญ ไหว้ครู หรือรักษาโรค ตามตำราโบราณ มีการช่วยเหลือผู้ที่ถูกไสยศาสตร์ โดยเน้นไปที่การช่วยเหลือเพื่อสาธารณประโยชน์ ไม่มีการเรียกร้องเอาเงินค่าอะไรทั้งสิ้น (อาจจะมีเพียงค่าครู แต่จำนวนน้อยมาก เช่น 3-29 บาท)

ร่างทรงแบบนี้มีอยู่จำนวนน้อยมากๆ ตามที่เราได้แจ้งไว้แล้ว คือ ในประเทศไทยมีเพียง 1% เท่านั้น ส่วนใหญ่จะเป็นผู้สูงอายุ ที่มีจิตใจเมตตา อาศัยอยู่ตามชนบท และร่างทรงประเภทนี้ก็ไม่เกี่ยวข้องกับมหาเทพ มหาเทวี ในศาสนาพราหมณ์-ฮินดูเลยแม้แต่น้อย

 

2. โดนผีสาง เข้าสิง
แล้วแอบอ้างว่าเป็นการทรงของมหาเทพ มหาเทวี หรือเป็นเทพเจ้าระดับสูง แบบนี้จะพบเห็นได้ประมาณ 10% ตามตำหนักทั่วประเทศ ร่างทรงเหล่านี้เกิดจากการ เล่นของ ทำไสยศาสตร์ บางครั้งตัวคนที่เป็นร่างทรงเอง ก็จะถูกแอบอ้างจากพวกผีสาง มาร หรือวิญญาณที่มาทรงนั่นแหละ มาโกหกว่า ข้านี้คือพระศิวะ...ข้านี้คือพระพรหม...ข้านี้คือพระแม่... ฯลฯ และเจ้าจะต้องเป็นร่างทรงของข้าเพื่อโปรดมนุษย์..(มีทั้งแอบอ้างว่าเป็นเทพฮินดู เทพจีน และเทพไทย)

จากนั้นก็จะแสดงบารมีระดับต่ำ ทำการเล่นของ ทำไสยศาสตร์ ทำสเน่ห์ ทำเสนียด ฯลฯ ซึ่งคนที่เป็นร่างทรงของผีสาง ก็จะเข้าใจผิดว่าตนเองนั้นเป็นร่างทรงของมหาเทพ หรือเทพเจ้าชั้นผู้ใหญ่ คิดว่าตนนั้นมีบุญบารมีมาก เกิดความหยิ่งยะโส ยกตนขึ้นข่มผู้อื่น แท้ที่จริงก็คือตนจิตอ่อนเกินไป ไม่มีความเข้มแข็ง ผีสางเลยเข้าสิง เมื่อร่างทรงโดนผีมาหลอก ร่างทรงก็ไปหลอกลวงผู้อื่นต่อเป็นทอดๆ กิเลศเข้าครอบงำก็ไม่รู้จักหยุด บรรดาลูกศิษย์หัวอ่อน จิตอ่อน ก็จะกรูกันเข้าตำหนัก ก็ชักชวนกันทำบาปเข้าไปอีก ผลสุดท้ายก็ลงนรกด้วยกันทั้งหมด... ร่างทรงประเภทนี้พราหมณ์หลวงทุกท่านต่อต้าน อย่าไปยุ่งเกี่ยวดีที่สุด...

 

3. ไม่มีอะไรทรง ไม่มีอะไรสิง แค่ทำตัวสั่นเฉยๆ
แบบนี้จะพบเห็นได้ประมาณ 90% ตามตำหนักทั่วประเทศ และก็คือร่างทรงประเภทที่พราหมณ์ทุำกฝ่ายกำลัง ต่อต้านเต็มกำลัง นั่นเอง (พราหมณ์คนไหนที่สนับสนุนร่างทรงประเภทที่ 2 และ 3 แสดงว่าเขาผู้นั้นไม่ใช่พราหมณ์ตามบัญญัติของพระศิวะมหาเทพ)

ตำหนักทรงเหล่านี้มีการจัดสถานที่ให้ดูขลัง น่ากลัว ดูน่าเลื่อมใส จุดธูปให้มีกลิ่นตลบอบอวล มีองค์พระพุทธรูป เทวรูป มหาเทพ มหาเทวี เจ้าพ่อ เจ้าแม่ กุมารทอง นางกวัก เศียรปู่ฤาษี อยู่มากมาย มีการจัดหิ้งพระโดยเอาพระพุทธรูปและเทวรูปจากหลายๆศาสนา หลายๆ คติ มาตั้งรวมๆ กัน โดยไม่ให้เกียรติ เช่น พระพุทธเจ้า พระแม่กวนอิม กุมารทอง พระศิวะ พระแม่กาลี เสด็จพ่อ ร.5 ก็เอามาตั้งรวมๆ กันในหิ้งเดียว แสดงให้เห็นถึงการขาดความรู้ในการจัดหิ้งพระ

มีการถวายหัวหมู เป็ดไก่ สุรา ของคาวต่างๆ แก่เทพเจ้า ซึ่งหากมีความรู้ในการจัดเครื่องถวายจริงๆ ก็จะต้องรู้ว่าพระพุทธเจ้า มหาเทพ มหาเทวี และฤาษีนั้น ห้ามใช้เครื่องถวายที่เป็นเนื้อสัตว์โดยเด็ดขาด

 

มีการเชิญเทพมาประทับ นึกจะเรียกให้ท่านมาเมื่อไหร่ก็เรียก ทำตัวสั่นๆ ทำหน้าบูดเบี้ยวอุบาทว์ โวยวายเสียงดัง พูดจาหยาบคาย กูๆ มึงๆ นึกจะให้ออกเมื่อไหร่ก็ออก เมื่อออกจากร่างไปแล้ว นึกจะเรียกกลับมาวันไหนก็เรียกมาอีก มหาเทพไม่ใช่ทาส...ที่จะเรียกให้มาหาเมื่อไหร่เวลาใดก็ได้

ร่างทรงเหล่านี้ เป็นผู้ที่แอบอ้างพระนามของมหาเทพ เจ้าพ่อ เจ้าแม่ ฯลฯ แล้วทำการรีดไถ ล่อลวงเอาเงินทองของผู้ศรัทธา บ้างก็ว่าสามารถรักษาโรคได้ บ้างก็ว่าจะช่วยให้พ้นกรรม บ้างก็ว่าโดนของและให้เอาของออก บ้างก็ว่าลูกศิษย์คนนั้นมีองค์พ่อ คนนี้มีองค์แม่ และจะต้องรับขันธ์ หรือเซ่นไหว้ ล้วนแล้วแต่ยกมาอ้างเพื่อให้เสียเงิน บ้างก็ดูดวงให้ส่งเดช ถ้าดูแม่น ทายถูกต้อง ก็จะเกิดศรัทธาเพิ่มขึ้นไปอีก

ผู้ศรัทธาก็ไปชักชวนญาติสนิทมิตรสหายมาร่วมเป็นลูกศิษย์ งมงายกันไปทั่วประเทศ เกิดเป็นวงจรอุบาทว์ ร่างทรงประเภทนี้ขอให้หลีกห่างให้มากที่สุด