พื้นที่ปลอดภัยยามเกิดอภิมหันตภัย ในจังหวัดต่าง ๆ ของประเทศไทย

เมื่อพระยาปลัมมะโฆษา เจ้าเมืองทราบข่าว ปรารถนาจะได้ธิดาแฝดไปเป็นมเหสีซ้ายขวา ก็จัดขบวนวอทองไปรับสองธิดาแฝดที่ดอยผาสามเส้าขณะที่แม่หมาไม่อยู่ ธิดาแฝดบัวตองผู้น้องแสดงความเสียใจร้องไห้คร่ำครวญถึงแม่หมา ส่วนผู้พี่มีทีท่าตื่นเต้นที่มีวาสนาจะได้เข้าไปอยู่ในวัง พระยาปลัมมะโฆษา เจ้าเมืองได้สร้างปราสาทสองหลังให้นางเจตะกาและนางบัวตองอยู่คนละหลัง ฝ่ายแม่หมาเมื่อกลับมาถึงผาสามเส้าก็พบว่าลูกสาวหายไป แม่หมาก็เห่าหอนและตะกุยหน้าผาจนเป็นรอยคล้ายเล็บเท้าฝังในเนื้อหินผา ที่ชาวบ้านเรียกว่ารอยตีนหมาขนคำร้องไห้หาลูกสาว มาจนทุกวันนี้ ร้อนถึงพระอินทร์เวทนาแม่หมาจึงเนรมิตให้แม่หมาพูดได้ แม่หมาจึงเดินทางติดตามหาลูกสาวถึงในเมือง แม่หมาได้ถามไถ่ชาวบ้านมาเรื่อยๆ จนกระทั่งมาถึงปราสาทของนางเจตะกา ทหารได้ซักถามแม่หมาว่ารู้จักและเกี่ยวข้องกับนางเจตะกาอย่างไร แม่หมาก็บอกว่านางเจตะกาเคยเป็นนายเก่ามาก่อน ครั้นเมื่อทหารนำความมาแจ้งแก่นางเจตะกา นางเจตะกากลัวว่าจะอับอายที่มีแม่เป็นหมา จึงสั่งให้ทหารทำร้ายแม่หมาจนได้รับบาดเจ็บจนต้องวิ่งหนีไป

 

แม่หมาได้รับบาดเจ็บก็วิ่งมาถึงปราสาทนางบัวตอง นางบัวตองรีบวิ่งมารับแม่หมานำเข้าไปในปราสาทเพื่อเยียวยารักษา ให้ข้าวให้น้ำแก่แม่หมา นางบัวตองได้ทูลขอหีบขนาดใหญ่จากสวามีโดยบอกว่าจะเอาไปขนสมบัติที่ผาสามเส้าภายในกำหนดเวลาเจ็ดวัน แต่ในความเป็นจริงแล้ว นางบัวตองได้นำหีบไว้เป็นที่ซ่อนของแม่หมาในวัง เมื่อครบเจ็ดวันแล้ว แม่หมาทนพิษบาดแผลไม่ไหวก็สิ้นใจตาย พระอินทร์ได้เนรมิตร่างแม่หมาให้กลายเป็นแก้วแหวนเงินทอง เมื่อพระยาเจ้าเมืองพบว่ามีแก้วแหวนเงินทองเต็มหีบ พระองค์ก็โปรดปรานนางบัวตองเป็นอันมาก พระองค์ก็ให้นางบัวตองไปขนสมบัติที่ผาสามเส้าอีกครั้งหนึ่ง นางบัวตองมีความเสียใจที่แม่หมาเสียชีวิต นางจึงคิดจะกระโดดหน้าผาเพื่อฆ่าตัวตาย แต่บริเวณข้างล่างของหน้าผาเป็นที่อยู่ของยักษ์ซึ่งป่วยเป็นฝีกลัดหนองเจ็บปวดมาก เมื่อนางบัวตองกระโดดลงไปกระทบกับร่างของยักษ์ทำให้ฝีแตก ยักษ์จึงหายปวดเป็นปลิดทิ้ง ยักษ์จึงมอบทรัพย์สมบัติให้นางบัวตองเป็นอันมาก นางบัวตองจึงนำสมบัติกลับวังมาถวายพระยาปลัมมะโฆษา

 

ฝ่ายนางเจตะกา เมื่อทราบข่าวว่านางบัวตองไปขนสมบัติที่ผาสามเส้า นางก็รู้สึกอิจฉานางบัวตอง นางจึงอาสาพระยาปลัมมะโฆษา จะไปขนสมบัติที่ผาสามเส้าบ้าง เมื่อไปถึงผาสามเส้านางเจตะกาก็กระโดดหน้าผาตามที่นางบัวตองแนะนำ ด้วยความที่นางเจตะกามีบาปหนาฆ่าแม่ของตัวเอง ยักษ์จึงจับนางเจตะกากินเป็นอาหาร แล้วยักษ์ก็ไล่กินขบวนช้างม้าตายเกลื่อนเป็นจำนวนมาก สถานที่แห่งนี้จึงเรียกว่าโทกหัวช้าง ซึ่งในปัจจุบันเป็นชุมชนอยู่ในเขตอำเภอเมืองลำปาง และองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพระพุทธเจ้าทรงตรัสว่า นายพรานคนนั้นหลังจากสิ้นชีวิตลงได้เกิดมาเป็น พระเทวทัต แม่หมาขนคำได้เกิดมาเป็น นางปฏาจารา นางบัวตองได้เกิดมาเป็น พระนางพิมพายโสธรา นางเจตะกาได้เกิดเป็น นางจิญจมาณวิกา ผู้ใส่ร้ายพระพุทธเจ้า ทำให้โดนแผ่นดินสูบลงมหานรกอเวจี ส่วนพระยาปลัมมะโฆษานั้นได้เกิดมาเป็น พระตถาคต แห่งเราทั้งหลาย…สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงตรัสเล่าให้บรรดาพระพุทธสาวก เทพ เทวดา มนุษย์ ที่มาเฝ้า ณ ที่นั้นได้รับทราบ…ถึงตำนานที่มาของหมาขนคำแห่งนี้

ที่มา : http://www.banmuang.co.th/wp-content/uploads/2012/07/ม่วงคำ3.jpg

ขอเชิญเป็นเจ้าภาพร่วมทอดกฐินสามัคคี ณ วัดนาเมืองเพชร
http://palungjit.org/threads/ขอเชิญ...55-ณ-วัดนาเมืองเพชร-จังหวัดตรัง.367685/page-3

 

วัดพระธาตุม่วงคำ ตำบลพระบาท อำเภอเมือง

พระธาตุม่อนจำศีล (วัดม่อนจำศีล) เกศาพระธาตุ
ตำบลพระบาท อำเภอเมือง

เป็นวัดที่ประดิษฐาน “พระเจ้าทันใจ” ซึ่งศักดิ์สิทธิ์มาก เรียกว่า หากอยู่ในศีลในธรรม ขอสิ่งใดได้
สิ่งนั้นแทบไม่น่าเชื่อ แต่ก็มีหลายคนที่ใกล้เกลือกินด่าง “พระเจ้าทันใจ” เป็นพระพุทธรูปที่ใช้เวลาสร้างได้สำเร็จภายใน 1 วัน กล่าวคือ จะเริ่มพิธีตั้งแต่หลังหกทุ่มเป็นต้นไป จนสามารถสร้างองค์พระได้สำเร็จก่อนพระอาทิตย์ตกดิน (ก่อนเวลา 18.00 น.) ของวันถัดไป ถ้าสร้างไม่เสร็จถือเป็นพระพุทธรูปธรรมดาทั่วไป และสามารถทำพิธีพุทธาภิเษกได้ในเย็นอีกวันหนึ่ง ทั้งนี้เนื่องจากการสร้างพระพุทธรูปนั้น มักจะมีขั้นตอนและพิธีกรรมที่ละเอียดซับซ้อน การสร้างพระพุทธรูป และสามารถทำพิธีพุทธาภิเษกได้สำเร็จภายใน 1 วัน จึงถือว่าเป็นเรื่องมหัศจรรย์ จึงเชื่อกันว่าเป็นเพราะพระพุทธานุภาพ และอานุภาพแห่งเทพยดาที่บันดาล ให้พิธีกรรมสำเร็จโดยปราศจากอุปสรรค ดังนั้นพุทธศาสนิกชนจึงถือว่าพระเจ้าทันใจเป็นพระพุทธรูปที่จะบันดาลความสำเร็จให้แก่ผู้อธิษฐานขอพรได้อย่างทันอกทันใจ การสร้างพระเจ้าทันใจนั้น มีลักษณะที่แปลกกว่าการสร้างพระพุทธรูปอื่น ๆ กล่าวคือจะมีการบรรจุหัวใจพระเจ้าคล้ายกับหัวใจของมนุษย์ ตลอดจนการบรรจุวัตถุมงคลสิ่งของมีค่าไว้ในองค์พระพุทธรูปด้วย ละในช่วงระยะเวลาที่กำลังปั้นจะต้องมีการเจริญพระพุทธมนต์ของพระสงฆ์ตลอดทั้งคืนจนสว่างด้วย “พระเจ้าทันใจ” จะมีหลายองค์ในวัดทางภาคเหนือ

วัดพระบาท (รอยพระพุทธบาท)ต.พระบาท อ.เมือง 
http://www.danpranipparn.com/web/pratttas/pratta17mini44.html
ที่มา ป้าหนุ่ย..พามาสักการะ.พระธาตุกัน

ขอเชิญเป็นเจ้าภาพร่วมทอดกฐินสามัคคี ณ วัดนาเมืองเพชร จ. ตรัง
http://palungjit.org/threads/ขอเชิญ...พ-ย-2555-ณ-วัดนาเมืองเพชร-จังหวัดตรัง.367685/

 

พระธาตุม่อนพญาแช่ วัดม่อนพญาแช่
(พระเกศาธาตุ ๘ เส้น, พระบรมธาตุเล็บ, พระบรมธาตุน้ำบ้วนพระโอษฐ์)
ตำบลพิชัย อำเภอเมือง

ประวัติ พระธาตุม่อนพระยาแช่

ในกาลครั้งหนึ่ง เมื่อพระพุทธเจ้าได้เสด็จมาเทศนาสั่งสอนสัตว์โลก ลุมาถึง
กุกกุตตะนครในเมืองเวียงดิน (ปัจจุบัน คือวัดศรีล้อม) พร้อมด้วยพระฤาษี
5 องค์ได้ติดตามอุปฐากพระองค์มาแต่ลังกาทวีป พระองค์ทรงฉันภัตตาหาร
ณ ที่นั้น เมื่อทรงฉันเสร็จแล้ว ก็ทรงบ้วนพระโอษฐ์ (บ้วนปาก) พระฤาษี
ทั้ง 5 ได้นำเอาภาชนะแก้วผลึก มารองรับ ในทันใดนั้นเอง
น้ำบ้วนพระโอษฐ์ก็เกิดกระด้างกลายเป็นพระธาตุแข็งขึ้นมา พระฤาษีทั้ง 5
เห็นดังนั้นก็เกิดความอัศจรรย์ใจยิ่งนัก จึงเกิดความเลื่อมใสและมีความปิติยินดียิ่ง
จึงทูลถามพระพุทธองค์ว่า "ภันเต ภควาข้าแด่พระผู้มีพระภาคเจ้าผู้เจริญ
ภาชนะแก้วผลึกที่เต็มไปด้วยพระธาตุนี้ จะให้พวกข้าพระองค์นำไปประดิษฐาน ณ ที่ตรงไหน จึงจะสมควร" พระพุทธองค์จึงทรงพิจารณา
ส่องญาณ เล็งเห็นว่า ต่อไปข้างหน้าสถานที่นี้จะเป็นบ้านเมืองมีผู้คนมากมาย
พระพุทธองค์ทรงใคร่ครวญ ที่จะให้เป็นประโยชน์และเป็นที่พึ่งแก่คนทั้งปวง
จึงตรัสแก่พระฤาษีทั้ง 5 ว่า ทางทิศตะวันออกของตัวเมืองนี้มีภูเขาลูกหนึ่งชื่อว่า
เขลางค์บรรพต สมควรที่ท่านทั้งหลายจะเอาพระธาตุนี้ไปบรรจุไว้ ณ ที่นั้น
ครั้นแล้วพระองค์ทรงอธิษฐานถอดเอาพระนขา (เล็บ) และพระเกศา (ผม)
ให้แก่พระฤาษีทั้ง 5 เพื่อเอาไปบรรจุไว้ด้วยกัน และเพื่อให้เป็นประโยชน์
แก่ผู้คนซึ่งมีความเลื่อมใส ได้สักการะบูชาต่อไป เมื่อพระพุทธเจ้า
ตรัสเช่นนี้แล้ว พระฤาษีทั้ง 5 พร้อมด้วยพระอินทร์ก็รับเอาพระธาตุ
จากพระหัตถ์พระพุทธองค์แล้วก็ทูลลา มุ่งหน้าไปสู่เขลางค์บรรพต
ม่อนพระยาแช่ พระอินทร์ได้เนรมิต สถานที่บรรจุพระธาตุ อยู่บนภูเขาสูง
เป็นช่องลึก 100 วา กว้าง 8 ศอก ส่วนพระฤาษีทั้ง 5 ก็ผลัดเปลี่ยนกัน
อุปฐาก รักษาพระเจดีย์ในที่ต่างๆดังนี้

 

พระฤาษีองค์ที่1 เป็นผู้พี่ให้รักษายังต้นศรีมหาโพธิ์ วัดศรีล้อม
พระฤาษีองค์ที่ 2 ให้รักษายังพระมหาชินะธาตุเจ้า วัดม่อนคีรีชัย
พระฤาษีองค์ที่ 3 ให้รักษายังพระมหาชินะธาตุเจ้า พระธาตุดอยแล
พระฤาษีองค์ที่ 4 ให้รักษายังพระมหาชินะธาตุเจ้า วัดพระธาตุดอยสุเทพ
พระฤาษีองค์ที่ 5 ให้รักษายังพระมหาชินะธาตุเจ้า ดอยยัสสะกิตติ(เขลางค์บรรพต วัดม่อนพระยาแช่)

ที่มาของชื่อ "ม่อนพระยาแช่"


พระฤาษีองค์ที่ 5 นามว่า "สุพรหมฤาษี" น้องสุดท้องนั้นท่านเป็นผู้มีวิชา ปัญญาอัน
เฉลียวฉลาดยิ่งนัก มีความสามารถทำทองได้และรู้จักวิธีผสมยาสามารถชุบคนแก่
ให้กลายเป็นคนหนุ่มได้ ในขณะนั้น ยังมีพระยาลัวะคนหนึ่ง ชื่อพระยาวุฑโฒ มีอายุได้
100 ปี อยู่ขุนแม่ระมิงค์เชียงใหม่ ได้ทราบข่าวจากพรานป่าว่า พระฤาษีน้องสุดท้อง
ท่านมีความสามารถชุบคนแก่ให้กลายเป็นคนหนุ่มได้ พระยาวุฑโฒก็มีใจอยากจะเป็นหนุ่ม
จึงสั่งให้เตรียมไพร่พลโยธาและให้พรานป่าเป็นผู้นำทาง ใช้เวลาเดินทางประมาณ
ครึ่งเดือนจึงเดินทางมาถึงวัดม่อนพระยาแช่ พอมาถึงพระฤาษีจึงถามว่า
"พระองค์เสด็จมาที่นี้ด้วยมีธุระประสงค์สิ่งใด" พระยาวุฑโฒตอบว่า "ข้าพเจ้าทราบว่า
ท่านสามารถชุบคนแก่ให้กลายเป็นคนหนุ่มได้" พอวันรุ่งขึ้น พระฤาษีก็จัดแจงผสมยา
ขนานต่าง ๆ รวมได้ 4 ขนาน ใส่หม้อดินต้มทิ้งไว้ให้เย็น แล้วพระฤาษีจึงบอกให้
พระยาวุฑโฒลงไปนอนในอ่างยา พระยาวุฑโฒเห็นดังนั้นก็เกิดความกลัวไม่ยอมลง
ขอให้พระฤาษีทดลองให้ดูก่อน ก่อนจะลงท่านพระฤาษีก็ได้อธิบายให้พระยาวุฑโฒ
ให้รู้จักวิธีผสมยาจนเป็นที่เข้าใจ โดยให้ใส่ยาเป็นระยะดังนี้

 

ระยะที่1 พอนอนลงไปในอ่างยาแล้วเนื้อตัวละลาย ให้เอาขนานที่ 1 ใส่
จะกลายเป็นน้ำขุ่นข้นขึ้นมาเหมือนข้าวยาคู
ระยะที่2 แล้วเอายาขนานที่ 2 ใส่ลงไปก็จะเป็นตัวไหวดิ้นขึ้นมาได้
ระยะที่3 ให้เอายาขนานที่ 3 ใส่ลงไปก็จะมีชีวิตชีวาขึ้นมาได้อย่างเก่า
ระยะที่4 ให้เอายาขนานที่ 4 ใส่ลงไป พอใส่ยาแล้วจะรู้จักพูดจาได้และกลับกลาย
เป็นหนุ่มขึ้นมาเลย

พระฤาษีได้อธิบายให้พระยาวุฑโฒ ถึง 2-3 ครั้ง จนเข้าใจแล้ว พระฤาษีก็ลงนอนใน
อ่างยาแล้วสลบละลายกลายเป็นน้ำไป พระยาวุฑโฒก็เอายาขนานที่ 1 ใส่ลงไป
น้ำนั้นก็ขุ่นมัวเหมือนข้าวยาคู แล้วก็เอายาขนานที่ 2 ใส่ลงไป พระฤาษีก็ไหวตัวดิ้นเป็น
เกลียวเหมือนงูเกี้ยวกัน ชูคอขึ้นมาเหมือนงูเห่า พระยาวุฑโฒเห็นดังนั้นก็ตกใจกลัว
จนตัวสั่น ก็เกิดความประหม่า เลยหยิบยาผิดหยิบเอายาขนานที่ 4 ใส่ลงไป เนื้อตัว
พระฤาษีก็เกิดกระด้างไปเลย ไม่ไหวติงกาย พระยาวุฑโฒก็เอายาขนานที่ 3 ใส่ลงไปอีก
พระฤาษีก็แน่นิ่งไปไม่ไหวติงกายแต่ประการใด เป็นอันว่าพระฤาษีสิ้นใจตายอยู่ ณ ที่นั้น

ส่วนพระยาวุโฒเห็นดังนั้นก็มีความเสียใจเป็นอย่างยิ่ง ก็เกิดโรคาพาธมีอาการ
กระวนกระวาย จิตใจก็ระลึกถึงแต่เหตุการณ์ที่ได้กระทำมานั้น จิตใจคิดอยากกลับมายัง
ที่อยู่ของพระฤาษีตลอดเวลา ในที่สุดก็เดินทางกลับมายังดอยยัสสะกิตติ
(เขลางค์บรรพต) เมื่อมาถึงแล้วก็ให้คนตักน้ำใส่อ่างยา แล้วตนเองก็นอนแช่
ก็รู้สึกว่าสบาย พอลุกขึ้นจากอ่างยา ก็ร้อนกระสับกระส่าย ทำอยู่อย่างนี้หลายครั้ง
จนทนไม่ไหว ก็บอกเสนาว่า เรานี้เห็นจะมีชีวิตอยู่ต่อไปไม่รอดแล้ว เวลาเราตายไปแล้ว
ขอให้เอาศพไปเผาทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ ครั้นสั่งเสร็จแล้วก็สิ้นใจตาย สถานที่ที่
พระยาวุฑโฒนอนแช่ตายอยู่นั้น จึงเรียกว่า "ม่อนพระยาแช่" มาจนถึงทุกวันนี้

 

พระธาตุม่อนคีรีชัย วัดม่อนคีรีชัย
ตำบลพิชัย อำเภอเมือง

มีพระธาตุและวิหารศิลปล้านนา น่าชมยิ่ง ห่างจากตัวลำปางเพียง 3 กม. บนยอดเขาติดถนนพหลโยธิน สายลำปาง-งาว ระหว่างกิโลเมตรที่ 604 กับ 605

พระธาตุวัดพระเจ้าทันใจ (พระเกศาธาตุ)
ตำบลสันต้นธง อำเภอเมือง

ในวัดสำคัญทางภาคเหนือ นิยมสร้างพระพุทธรูปที่เรียกว่า “พระเจ้าทันใจ” ซึ่งหมายถึง พระพุทธรูปที่ใช้เวลาสร้างได้สำเร็จภายใน 1 วัน กล่าวคือ จะเริ่มพิธีตั้งแต่หลังหกทุ่มเป็นต้นไป จนสามารถสร้างองค์พระได้สำเร็จก่อนพระอาทิตย์ตกดิน (ก่อนเวลา 18.00 น.) ของวันถัดไป ถ้าสร้างไม่เสร็จถือเป็นพระพุทธรูปธรรมดาทั่วไป และสามารถทำพิธีพุทธาภิเษกได้ในเย็นอีกวันหนึ่ง ทั้งนี้เนื่องจากการสร้างพระพุทธรูปนั้น มักจะมีขั้นตอน และพิธีกรรมที่ละเอียดซับซ้อน การสร้างพระพุทธรูป และสามารถทำพิธีพุทธาภิเษกได้สำเร็จภายใน 1 วัน จึงถือว่าเป็นเรื่องมหัศจรรย์ จึงเชื่อกันว่าเป็นเพราะพระพุทธานุภาพ และอานุภาพแห่งเทพยดาที่บันดาลให้พิธีกรรมสำเร็จโดยปราศจากอุปสรรค ดังนั้นพุทธศาสนิกชนจึงถือว่าพระเจ้าทันใจเป็นพระพุทธรูปที่จะบันดาลความสำเร็จให้แก่ผู้อธิษฐานขอพรได้อย่างทันอกทันใจ

ที่มา Untitled Document
http://th.wikipedia.org/wiki/พระเจ้าทันใจ

 

กระบี่มีบ้างปะเนี้ยหาอ่านไม่เจอตาลาย

 

พระธาตุวัดกู่คำ ตำบลสันต้นธง อำเภอเมือง


วัดพระธาตุหมื่นครื้น ตำบลสันต้นธง อำเภอเมือง


วัดพระธาตุเสด็จ บ้านเสด็จ ตำบลเสด็จ อำเภอเมือง

สถานที่อันเป็นที่ตั้งวัดพระธาตุเสด็จในปัจจุบัน เดิมเรียกว่าดอนโพยง หรือดอนโพง เพราะพื้นที่มีลักษณะเป็นที่ดอนและเป็นป่าช้าสำหรับฝังซากศพของชาวบ้าน ตอนกลางคืนจะมีหมา มีแร้งมาแทะกินซากศพ และที่บริเวณนี้จะมีต้นขะจาวใหญ่อยู่ต้นหนึ่งในคืนวันพระ ๘ ค่ำ และ ๑๕ ค่ำจะมีดวงไฟพุ่งเป็นแสงสว่างออกไปให้ชาวบ้านได้เห็นและชาวบ้านแถวนี้เข้าใจ ว่าเป็นแสงของผีโพง ที่มากินซากศพตอนกลางคืน จึงเรียกชื่อสถานที่นี้ว่า ดอนโพยงหรือ ดอนโพง

ตำนานวัดพระธาตุเสด็จ

เรื่องตำนานวัดพระธาตุเสด็จนี้ เกิดขึ้นสมัยเมื่อเมืองลำปางมีชื่อ ศรีนครชัย และ สัมพะกับปะนคร ซึ่งมี ๒ แห่งด้วยกันวัดพระธาตุเสด็จนี้นับว่าเป็นโบราณสถานอันสำคัญแห่งหนึ่งของ จังหวัดลำปาง ที่กรมศิลปากรได้ขึ้นทะเบียนไว้เป็นโบราณสถานของชาติแล้ว ดังจะได้กล่าวถึงตำนานของวัดพระธาตุเสด็จอันมีอยู่ในใบลานดังต่อไปนี้

หลังจากพระพุทธเจ้าได้นิพพานไปได้ ๒๑๘ ปี พระยาศรีธรรมกาโสกราช เสวยราชเป็นพระยาเจ้าเมืองอยู่ในชมภูทวีปประเทศอินเดีย ได้ให้ท้าวพระยาทั้งหลาย ทำมหาเจดีย์ ๘,๒๐๐๐ ดวง และโปรดให้ชุมนุม พระอรหันต์ทั้งหลายและให้ช่างคำได้ทำโกฏทองคำ ช่างเงินทำโกฏเงิน ช่างแก้วทำโกฏแก้ว แล้วเอาพระธาตุของพระพุทธเจ้าบรรจุไว้ในโกฏทั้ง ๓ แล้วทำการฉลองสักการระบูชากันเป็นการใหญ่ครบ ๗ วัน แล้วพร้อมกันอธิฐานว่า “เมื่อพระพุทธองค์มีพระชนม์อยู่ได้เสด็จไปสู่ที่ใดก็ขออาราธนาให้พระบรมธาตุ ไปสู่ที่นั้นเถิด” หลังจากนั้นพระธาตุของพระพุทธเจ้า ก็เสด็จลอยไปทางอากาศไปสู่ที่ต่างๆ อันสมควรที่พระพุทธองค์ทรงทำนายไว้และมาประดิษฐานอยู่ที่ดอยโผยง(ผะโหยงหมาย ถึงอาการที่ดวงพระธาตุเปล่งรัศมีขึ้นๆลงๆ )นี้แห่งหนึ่ง(ตรงที่ตั้งวัดพระธาตุเสด็จในปัจจุบัน)

ที่มา ตำนานวัดพระธาตุเสด็จ

 

ยังไม่ถึงคิวรอไปก่อนค่ะ ยังไงภาคใต้ก็ปลอดภัยน้อยทีสุด
จากกระบี่มาตรังขับรถแป๊ปเดียว อย่างไรจุดรวมพล
ก็คือวัดนาเมืองเพชร ทางผ่านก่อนเข้าตรังอยู่แล้วค่ะ

http://palungjit.org/threads/ขอเชิญ...พ-ย-2555-ณ-วัดนาเมืองเพชร-จังหวัดตรัง.367685/

 

สวัสดีคะ คุญ ไ ราชบุรี กับ นครปฐม แล้ว ชลบุรีคะ ตาลายเหมือนกันหายังไม่เจอคะ
มีที่ปลอดภัยไหมคะขอ 3 จังหวัดนี้ค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าคะ

 

ขอโทษจริง ๆ ค่ะ ไอยเองก็อยากจะลงข้อมูลให้มากที่สุดในทุก ๆ วัน
แต่งานมากจริง ๆ ค่ะ ทั้งงานทางโลก ทางธรรม มีไอยเป็นแม่หัวเรือใหญ่
ทำงานเป็นตัวยืนอยู่คนเดียว คนอื่นทำงานแทนเราก็ไม่ได้ มีเวลาว่างก็ช่วง
กลางคืน กว่าจะได้นอนก็เที่ยงคืน ตี 1ทุกคืน วันไหนงานรัดตัวทำงานถึงเช้าก็บ่อย
และการหาข้อมูลก็ไม่ใช่ง่าย ๆ ต้องใช้มันสมองในการวิเคราะห์อีกต่างหาก
โดยเฉพาะในบางเรื่องที่ทำอย่างไรถึงจะให้ทุกคนปลอดภัย โดย safe
ค่าใช้จ่ายให้ได้มากที่สุด หรือไม่ต้องใช้เงินเลย ดังนั้นการทำงานของไอย
ไม่ใช่เอาเวปนั้นมาโพส เวปนี้มาโพสแต่ต้องแก้ปัญหาและหาหนทางให้กับ
ทุกคนให้อยู่รอดปลอดภัยให้ได้มากที่สุด ซึ่งนั้นก็ขึ้นอยู่กับบุญบารมีของ
บุคคลนั้น ๆ ด้วยเช่นกัน เพราะฉะนั้นอย่าพึ่งบ่นหรือเบื่อที่ไอยโพสช้าเลยค่ะ
ลำพังทุกวันนี้ใครโทรศัพท์เข้ามา ไอยจะขอโทษเลยว่า ไม่มีเวลาคุยจริง ๆ

 

สักพักหนึ่งไอยจะรวมทำเป็นเล่ม เพราะข้อมูลใหม่ ๆ
ก็มีเพิ่มเข้ามาเรื่่อย ๆ เช่นกัน ไว้ทำตอนนั้นทีเดียวเลย
แจกเป็นวิทยาทาน และ ธรรมทานให้ฟรี เก็บไว้ติดตัว
เผื่อจังหวะนั้น ๆ เราไปอยู่ในที่อื่น ๆ และเกิดภัยขึ้นมา
จะได้เตรียมตัวหาจุดปลอดภัยที่ใกล้ที่สุดได้ทัน

 

วัดพระธาตุคว่ำหม้อ
ม.๗ ตำบลเสด็จ อำเภอเมือง


วัดม่อนเขาแก้ว
ตำบลเสด็จ อำเภอเมือง

เป็นวัดที่สร้างมานานกว่า 500 ปี มีพระธาตุศิลปล้านนา อยู่บนยอดเขา
ห่างจากตัวเมืองลำปาง 6 กิโลเมตร ทางด้านทิศเหนือ

ที่มา http://www.thaitambon.com/tambon/ttrvList.asp?ID=520111

 

พระเจดีย์ซาวหลัง วัดพระเจดีย์ซาวหลัง
ตำบลต้นธงชัย อำเภอเมือง

จากประวัติมีว่า เมื่อ ๕๐๐ ปี หลังจากพระพุทธเจ้าเสด็จดับขันธปรินิพพานแล้ว มีพระอรหันต์จากอินเดียสองรูป ได้จาริกเผยแผ่พระพุทธศาสนามาถึงยังบริเวณนี้ เห็นสถานที่เงียบสงบเหมาะที่จะบำเพ็ญธรรม จึงใช้เป็นที่พำนักอาศัยปฏิบัติวิปัสนา และอบรมสั่งสอนพุทธศาสนิกชนในละแวกนั้น จนมีศรัทธาเลื่อมใสในพระพุทธศาสนายิ่งขึ้น

ในครั้งนั้นพญามิลินทรผู้แตกฉานในหลักธรรม ได้มาสนทนาซักถามปัญหาธรรมกับพระอรหันต์เถระทั้งสองรูป และมีความประสงค์จะทะนุบำรุงพระพุทธศาสนา พระอรหันต์ทั้งสองรูปได้ใช้มือลูบศีรษะ มีเส้นเกศาติดมือมารูปละสิบเส้น แล้วมอบให้พญามิลินทร

พญามิลินทรได้สร้างเจดีย์ขึ้นยี่สิบองค์ แล้วนำเอาเส้นเกศาบรรจุในเจดีย์องค์ละเส้น ต่อมาคนทั้งหลายจึงเรียกวัดนี้ว่า วัดเจดีย์ซาวหลัง

เจดีย์ทั้งยี่สิบหลังนี้ ได้รับการบูรณะปฏิสังขรณ์ในสมัยของเจ้าบุญวาทย์วงษ์มานิต เจ้าผู้ครองนครลำปางเสร็จเรียบร้อย เมื่อปี พ.ศ.๒๔๖๖
"ซาว" แปลว่า 'ยี่สิบ' และ "หลัง" แปลว่า 'องค์' วัดพระเจดีย์ซาวหลัง แปลว่า วัดที่มีเจดีย์ 20 องค์

วัดพระบาทเมืองมาย (รอยพระพุทธบาท) ต.บ้านแลง อ.เมือง


ที่มา http://www.dhammathai.org/watthai/north/watchedi20.php
ผลการค้นหารูปภาพโดย Google สำหรับhttp://www.lampang.go.th/travel/weblp/picture/page8_clip_image001.jpg

ขอเชิญเป็นเจ้าภาพร่วมทอดกฐินสามัคคี ณ วัดนาเมืองเพชร จ. ตรัง http://palungjit.org/threads/ขอเชิญ...55-ณ-วัดนาเมืองเพชร-จังหวัดตรัง.367685/page-3

 

พระธาตุวัดดอนป่าตาล (พระเกศาธาตุ) (ดอยม่อนวัวนอน)
ตำบลล้อมแรด อำเภอเถิน

ชาวอำเถอเถินถือว่าพระธาตุสำคัญเสด็จขึ้นที่วัดตวงที่หนึ่ง, วัดดอยป่าตาล หรือม่อนงัวน้อยที่หนึ่ง และอีกที่คือที่บริเวณป่าเขต ต.แม่ถอด บริเวณขุมแก้วที่เรียกกันว่าโป่งข่ามหลวง พระธาตุดอยป่าตาล ซึ่งแต่เดิมชื่อม่อนงัวน้อย หมายถึงวัวน้อยพระโพธิสัตว์เดินทางกลับจากที่ประสูติกลางป่าแห่งหนึ่ง หมดเรี่ยวแรงนอนพักที่นั่น ราว ๗ วัน จึงเรียกว่าม่อนงัว

ที่มา http://www.danpranipparn.com/web/pratttas/pratta26mini8.html
ประวัติอำเภอเถิน www.pongkamstone.freetzi.com
๑) หนังสือมณีรัตนะ จากพระแม่ธรณี
๒) บริษัท เอเชีย เทเลวิชั่น แอนด์ มีเดีย จำกัด 2006

 

พระธาตุวัดเวียง (พระเกศาธาตุ)
ตำบลล้อมแรด อำเภอเถิน

จากตำนานในใบลานได้กล่าวไว้ว่า ปางเมื่อพระพุทธเจ้าได้เสวยชาติเป็นพระโคอุสุภราช นั้นได้มาประสูติยังบริเวณที่ตั้งพระธาตุวัดเวียงในปัจุบันนี้ หลังจากที่พระองค์ทรงดับขันธ์ปรินิพานไปแล้ว

ต่อมาหลักจากนั้นพระพุทธเจ้าได้ดัยขันปรินิพานไปนานแล้ว ๒๕๐ ปี พระยาอโศกราชได้สร้างเจดีย์ขึ้นจำนวน ๘๔,๐๐๐ องค์ และได้ส่งทูตมาบรรจุอัฐิตามคำสั่งของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าว่า ให้บรรจุไว้วัดเวียงชื่อ พระธาตุเล็บมือ
ขนานที่ทูตนำผอบบรรจุพระอัฐิของพระพุทธเจ้ามานั้นก็ได้มาพักอยู่ที่จวนของเจ้าเมืองซึ่งตั้งอยู่ที่บริเวณพระธาตุวัดเวียงปัจจุบันนี้

เจ้าเมืองได้ถามทูตว่าจะนำอัฐิพระพุทธเจ้าไปบรรจุไว้ที่ใด ทูตบอกว่าจะนำไปบรรจุไว้ที่วัดดอยต้อก ( วัดศิลาวารี ) พอพูดจบ พระอัฐิซึ่งบรรจอยู่ในผอบแก้วก็ลอยออกจากผอบล่วงลงสู๋พื้นดินก็สลุบ ( ยุบลง ) ทูตจึงสั่งให้เจ้าเมืองสร้างเจดีย์ครอบไว้ เจ้าเมือจึงย้ายจวนออกแล้วทำการก่อสร้างพระธาตุเจดีย์ครอบไว้ แต่ก็ไม่ใหญ่โตเช่นปัจจุบัน

ที่มา 109wat.com :
Thaitambon.com �µӺŴͷ�

 

พระธาตุวัดดอยอุ้มลอง (พระเกศาธาตุ)
ตำบลล้อมแรด อำเภอเถิน

ประวัติและที่มา http://www.danpranipparn.com/web/pratttas/pratta25mini9.html

http://www3.cdd.go.th/thoen/images/formamphurs.htm

 

วัดพระธาตุดอยแดง
บ้านเหล่า ม.๕ ตำบลล้อมแรด อำเภอเถิน

พระธาตุสบเติน
บ้านทุ่งเจริญ ตำบลแม่ถอด อำเภอเถิน

วัดพระธาตุปางม่วง (พระเกศาธาตุ)
บ้านปางม่วง ม.๙ ตำบลห้างฉัตร อำเภอห้างฉัตร

ประวัติและที่มา http://www.danpranipparn.com/web/pratttas/pratta25mini5.html



ขอเชิญร่วมทำบุญสร้างศาลาบำเพ็ญกุศลศพ ณ วัดนาเมืองเพชร จ. ตรัง
http://palungjit.org/threads/ขอเชิญ...ืองเพชร-จังหวัดตรัง.367685/page-5#post7144820