ทำอย่างไรให้เจ้ากรรมนายเวรที่เคยก่อกรรมร่วมกันมา อโหสิกรรมให้ครับ

ตอนนี้ผมมีอาการปวดหลัง ปวดเอว ไปหาหมอและทำ MRI สแกน มาแล้ว

ผลออกมาคือ ผมเป็นหมอนรองกระดูกสันหลังระดับเอวเสื่อม และมีกล้ามเนื้อเกร็งตัว

ทำให้มีอาการปวดร้าวลงหน้าขาและน่อง เวลานั่ง หรือเดินนานๆ

ทั้งๆที่ผมเพิ่งจะอายุ 26 ปี ครับ

จึงได้มาคิดทบทวนเรื่องในอดีต ครั้งยังเป็นเด็ก ว่าเคยก่อกรรมอะไรไว้บ้าง

และที่ผ่านมาเคยได้รับผลกรรมสนองมาบ้าง ตามที่เคยทำไว้ ขอเล่าเป็นเรื่องๆละกันครับ

1. ตอนประถมปลาย ชอบยิงปืนมาก จึงซื้อปืนอัดลมมายิงเล่น และเป้าก็ไม่ใช่อะไร ก็คือนกกระจอกนั่นเอง จังหวะยิงนั้นไม่คิดว่าจะโดน แต่ก็โดน เข้าตานกจังๆเลยครับ นกก็ตกลงมาจากกิ่งไม้ และก็ตาย ต่อมาไม่นาน ผมยิงปืนเล่นกับเพื่อน โดนเพื่อนยิง กระสุนเข้าตาขวา แต่เดชะบุญที่โดนตาขาว จึงรอดพ้นจากการตาบอดมาได้

2. ตอนมัธยมต้น เพื่อนมาหาที่บ้านชวนไปเล่นประทัด ซึ่งเป็นประทัดของผมเอง แต่เพื่อนเป็นคนจุด ซึ่งผมก็ยืนดูอยู่ด้วย โดยการจับกิ้งก่า มามัดไว้กับหลุมแล้วโยนประทัดใส่ กิ้งก่าก็ตาย โดยขาห้อยร่องแร่งด้วย หลังจากนั้นไม่นานผมเล่นบาส แล้วเกิดข้อพลิก ต้องพักนานถึง 3 เดือนด้วยกัน

3. ในปัจจุบันผมมีอาการเจ็บหลังตามที่ได้เล่าไปข้างต้น ทำให้ย้อนนึกถึง ตอนประถมชอบจับแมลงเม่า มาพาดกับรางประตูเหล็กแล้วดันประตูทับจนแมลงเม่าตัวขาดครึ่ง บางครั้งก็ชอบไปบี้มดแดงที่ไต่ตามขอบรั้ว อีกทั้งยังเคยส่งเพื่อนของแฟนไปทำแท้ง (แต่ไม่รู้ว่าได้ผลมั๊ย) เป็นไปได้มั๊ยครับ ว่าผลกรรมได้ตามสนองผมแล้ว ในเรื่องนี้ ที่ทำให้เจ็บหลัง และต้องทนเจ็บมาหลายเดือนแล้ว ซึ่งหมอบอกว่ามันอาจไม่หาย อาจจะเรื้อรัง

ตอนนี้ผมเครียดมาก อยากจะนั่งสมาธิ เพื่ออุทิศเป็นบุญกุศล ส่งให้เจ้ากรรมนายเวร

ไม่รู้ว่าจะได้ผลมั๊ยครับ เพราะไม่ค่อยได้ใส่บาตรเนื่องจาก มาทำงาน กทม. ครับ

ขอคำแนะนำด้วยครับ

 

เจริญ ทาน ศีล ภาวนา แล้วอุทิศส่วนกุศลไปให้
ทำมาเยอะ ทำมาหลายชาติ ใช้ไม่มีวันหมด
ดังนั้นพระพุทธเจ้าจึงแนะให้ไปนิพพานไงครับ

 

เมื่อตระหนักรู้ถึงเหตุแล้วว่า...
ผลของวิบากที่เราประสบพบอยู่นี่ มันเจ็บ มันทรมาน มันทุกข์ หนอ...
และสิ่งที่เราเคยไปกระทำเขาไว้นั้น ใช่ว่าเขาจะไม่เจ็บ ไม่ทรมาน ไม่ทุกข์ เลย...

เมื่อเจตนาในการกระทำนี้ เป็นไปเพื่อการพ้นแล้วซึ่งความทุกข์ทั้งปวง
หยุดแล้วซึ่งการจองเวรแก่กัน เห็นแล้วซึ่งใจเขา ใจเรา (ไม่ใช่เพื่อเราอย่างเดียว)

เมื่อมีความมุ่งมั่น ตั้งใจแล้ว ก็ขอให้รีบเพียรมันเสีย... เจริญให้มากยิ่ง เริ่มที่ ทาน ศีล ภาวนา นั่นแล

 

ติดหนี้ 100 ลองใช้หนี้ล้าน

ทำบุญใหญ่ช่วยให้อกุศลกรรมอ่อนกำลัง ให้ผลได้ไม่เต็มที่

หมั่นร่วมสร้างพระพุทธรูป เพราะ พุทโธอัปมาโน เพราะบารมีพระพุทธเจ้าประมาณมิได้ ผลของการสร้างไว้ การสักการะบูชาเคารพ เข้าถึงสรณะคมจึงมากประมาณมิได้เช่นกัน

หมั่นแผ่เมตตา เพราะเมตตามีอานิสงค์มากว่าทานทางวัตถุทุกชนิด ดังคำเปรียบแผ่เมตตาแค่สูดดมของหอมบุญดุจสร้างโบสถ์ 1 หลัง

การทำบุญใหญ่แล้วอุทิศขออโหสิกรรมมีผลมากเหมือนติดหนี้ร้อย ใช้หนี้ล้านโอกาสที่จะอโหสิกรรม และพ้นจากอกุศล หรือทำให้วิบากกรรมเบาบาง
หรือพ้นไป​

 

" การแผ่เมตตา 1 ครั้ง ได้กุศลมากว่าสร้างโบสถ์ 1 หลัง
ขณะจิตที่แผ่เมตตานั้น จะเกิดอารมณ์แจ่มใส
สรรพสัตว์ไม่มีโทษภัย ตัวท่านก็ไม่มีโทษภัย"

สมเด็จพระพุทธจารย์ (โต พรหมรังสี )

_____________________________________

หมั่นสร้างบุญสร้างกุศล อยู่ที่ไหนก็ทำบุญได้ ไม่ได้ขึ้นอยู่กับสถานที่หรอกค่ะ
สวดมนต์แผ่เมตตา นั่งสมาธิ ไม่เสียตังค์ ทำแล้วได้บุญ ...
ขอให้โชคดีค่ะ สาธุ

 

ผมเองก็อยู่ในเคสคล้ายของท่านเหมือนกัน
มันเจ็บตามตัว เจ็บหลัง ปวดหลัง ปวดขา ตาน้ำตาไหลแพ้แสง เป็นไมเกรน หายใจไม่ค่อยออกเหมือนคนจมน้ำ ลมหายใจไม่ปกติ

แต่ผมยังไม่ท้อถอย พยายามสร้างบุญเพิ่มทุกวัน หมอดู+แก้กรรมไปมาหลายที่แล้ว ถ้าต้องตายจริง ๆ ขอให้ได้ตายในกำลังบุญนี่แหล่ะครับ ไม่มีอะไรช่วยเราได้นอกจากบุญ ชีวิตเราเลือกเกิดไม่ได้ บางคนอาจจะมืดมาแล้วมืดไป โทษในตัวเองกับโชคชะตา ถ้าร่างกายไม่ไหวและถึงเวลานั้นจริง ๆ ถ้าเราจะไปจะไปแบบคนสว่าง คนรู้โลก

สังขารมันทุกข์ แล้วชาติหน้าเกิดมาไม่รู้ว่าจะมีสังขารเป็นอย่างไร ถ้าเราเกิดมาชาติหน้าไม่เจอพระพุทธศาสนา แล้วยังเกิดมามีร่างกายที่ป่วยแบบนี้หรือหนักกว่านี้อีก เราจะไม่มีสิ่งใดเป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจ เวลาตายย่อมมีแต่ความทุกข์ครอบงำ ชาตินี้ยังมีพระพุทธศาสนาขอให้เกาะพระพุทธเจ้าไว้ เกาะบุญกุศลไว้

สำหรับเคสของท่าน จขกท. ถ้ามีโอกาสอาจจะไปบวชเพื่อผ่อนกรรมให้เบาบางลง ถ้าจิตของท่านมีสติและสมาธิพอ ท่านจะลืมความเจ็บปวดในร่างกายไป และอยู่กับสังขารของท่านได้ต่อไปเหมือนน้ำค้างกลิ้งบนใบบัว ขอให้บุญรักษาครับ

 

สำนึกผิดและตั้งใจจะไม่ทำแบบนั้นอีก สวดมนต์ทุกวัน แล้วก็คิดดี พูดดี ทำดี ที่สำคัญคือคุณต่างหากที่จองเวรเขา ไม่ใช่เขาจองเวรคุณฉะนั้นคุณต้องอโหสิกรรมให้เขาก่อนด้วย เคยคิดในใจบ้างไหมผมขอโทษนะ นี่เป็นเพียงผลกรรม ถ้าจองเวรจริงคือตามมาฆ่าต่างหาก ก็ประมาณว่าคุณเดินไปตบหัวเขานั่นแหล่ะ ครั้งแรกเขาอาจจะเฉย ครั้งต่อๆไปอาจจะมีสวน มีไร่ มีนา ก็ว่ากันไป ดูลูกพี่เหลิมเป็นตัวอย่างก็แล้วกัน

 

อาการแบบนี้ เป็นเพราะเจ้ากรรมนายเวรหรือเปล่าคะ?

ดิฉันก็มีอาการแปลกๆตั้งแต่เริ่มสวดมนต์นั่งสมาธิ ถือศีล และทำบุญบ่อยๆ เป็นมา 2 เดือนแล้วค่ะ
คือเหมือนมีวิญญาณอื่นมาแทรกอยู่ในร่าง เวลานั่งสมาธิจะออกมาเป็นสายยาวๆเหมือนงูตรงช่วงบ่าทั้ง 2 ข้าง
บางทีก็เหมือนมีอะไรเลื้อยอยู่ใต้ผิวหนัง และรู้สึกเหมือนโดนเข็มจิ้มแบบย้ำๆ เจ็บมาก
เวลาทำกิจกรรมอื่น ก็รู้สึกเหมือนมีอะไรสั่นๆไหวๆและวิ่งไปวิ่งมาตามร่างกาย และปวดร้าวบริเวณนั้น
รบกวตลอด 24 ชม. เลยก็ว่าได้ แม้กระทั่งเวลาจะหลับ ก็รู้สึกวืดในหัว บางทีก็เหมือนมีอะไรใต้ผิวหนังกระตุกๆและวาบๆ
เหมือนแกล้งไม่ให้เราหลับ ทรมานมากเลยค่ะ เล่าให้คนอื่นฟังก็ไม่มีใครเชื่อ
ตอนนี้เครียดมากเลยค่ะ เมื่อก่อนทำตัวไม่ค่อยดีเท่าไร คือผิดศึลบ้าง และไม่เคยสวดมนต์ นั่งสมาธิ
กลับไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่พอจะทำตัวดี กลับเจอเรื่องแย่ๆ T^T

 

สิ่งใดที่เราเรียกว่า ดี แล้วสิ่งใดที่เราเรียกว่า แย่...

ผมเพึ่งจะกลับมาจากงานบุญใหญ่ที่ขอนแก่นครับ
ช่วงที่ไปซื้อตั๋ว ก็เหลือที่นั่งแค่สองที่ จะไปเที่ยวสุดท้ายของคืนนั้นก็เต็ม
เมื่อไปถึงที่หมาย กระเป๋าสตางค์ก็หายอีก จากสามพันกว่า ๆ
เหลือแค่เศษเหรียญติดตัว สามบาท ครับ
ซึ่งปกติผมจะระมัดระวัง และ นิสัยค่อนข้างจะรอบคอบอยู่เสมอ
ถ้าไม่ได้ติด book bank ไปด้วย คงจะลำบากในการเดินทางกลับ
แต่ก็ไม่ได้คิดว่ามันแย่เลยนะครับ อย่างน้อยก็ไม่ได้ประสบอุบัติเหตุใด ๆ

มีช่วงก่อนได้ไปบวชเนกขัมมะ ตอนจะออกเดินทาง ดันมาเป็นไข้กะทันหัน
แต่ก็ฝืนลากสังขาร ดันทุรังไปถึงที่หมายจนได้ วันสุดท้ายก็หายเป็นปกติครับ
ถ้าว่าด้วยเรื่องผลของกรรม มันอาจจะเป็นวิบากที่ต้องได้รับเช่นนั้น
เพราะเจ้ากรรมนายเวรเราก็เยอะพอควร แต่ใช่ว่าจะปล่อยให้จิตเราเศร้าหมองตามเหตุนั้น ๆ

หากการหันหน้าเข้ามาปฏิบัติธรรม แล้วคิดว่าเป็นเรื่องแย่อย่างที่กล่าวไว้
แล้วเราจะดำรงตนให้ตั้งอยู่ในความไม่ประมาททางโลก ได้หรือ
พระพุทธองค์ท่านจึงได้สอนให้เรา หมั่นสำรวมและมีสติอยู่เสมอ
ในการกระทำทาง กาย วาจา ใจ มีศีลห้ารักษาไว้เบื้องต้นครับ

เราเกิดมานับครั้งไม่ถ้วนแล้ว อดีตเป็นเช่นไร อนาคตเป็นเช่นไร
สำคัญอยู่ที่ว่า ณ ปัจจุบันนี้ เราจะพึงสร้างเหตุ ปัจจัยไว้อย่างไร
จะหยุดกรรมได้ ก็ต้องหยุดไว้ซึ่งการเวียน ว่าย ตาย เกิด เช่นนั้นด้วย
ก็ขอให้คุณมีความมุ่งมั่นตั้งใจ บำเพ็ญเพียรต่อไปเถิด ชีวิตเราแสนสั้นยิ่งนักครับ

 

ได้อ่านข้อความแล้ว เห็นอกเห็นใจ
ปวดร้าวชา ลงขาข้างใด.... กระดูกเอวเริ่มเสื่อม ผลอันเนื่องมาจากหมอนรองกระดูกเสื่อม อยากสอบถาม จขกท.
แพทย์ วินิจฉัย ว่าเป็นหมอนรองกระดูกเคลื่อน หรือไม่ หากเคลื่อน MRI ดูแล้วอยู่ที่ L ที่เท่าไร อาการอยู่ในระดับไหน เดินได้มากน้อยระดับใด หรือถึง ขั้นที่ไม่สามารถนอนหลับได้ ... รบกวนสอบถามเป็นคำถามแรกก่อน ยังไงจะเข้ามาคุยด้วยอีกครั้ง .....
ส่วนเรื่อง ~ เจ้ากรรม นายเวร ... ต้องเร่งเจริญศีล ภาวนา บุญกุศล ส่งให้เจ้ากรรมนายเวร โดยด่วนแล้วล่ะครับ !

 

มาถูกทางแล้วค่ะ อย่าท้อในการทำความดี อย่าท้อในการปฏิบัตินะคะ เรื่องอื่นๆอาการอื่นๆถ้าเป็นไปได้ขอให้ทำเป็นไม่สนใจ ทุกอย่างมีเหตุ แต่บางครั้งไม่รู้หรือข้ามผ่านไปได้จะดีมากค่ะ ... ถ้าทำไปเรื่อยๆๆ อาการทั้งหมดจะทุเลาลงและหายไปค่ะ ...
ขอนุโมทนาในการหันมาปฏิบัติธรรม รักษษศีลค่ะ สาธุ

 

กรรมที่ทำปัจจุบันส่งผลค่ะ อันดับหนึ่ง คือกรรมทรมานแมลงเม่า และกรรมเกี่ยวกับกิ้งก่า ให้อุทิศบุญบวชพระ จะเป็นเจ้าภาพเอง หรือให้ผู้อื่นบวชให้ แล้วขอให้สำนึกผิดในสิ่งที่ตนทำ ขออโหสิกรรมจากเจ้ากรรมนายเวร หนึ่งชีวิต ก็คือ ๑ จิตวิญญานค่ะ เพราะไม่ว่าแมลงเม่า หรือกิ้งก่า นกกระจอกก็คือ อดีตมนุษย์ทั้งนั้นค่ะ

๒.หากปัจจัย(เงิน)ไม่พอ ให้ใช้แรงกาย ช่วยเหลืองานพระศาสนา หรืองานสาธารณประโยชน์ เมื่อเสร็จงาน ตั้งจิตอุทิศบุญกุศลให้สัตว์เหล่านั้น

๓.หมั่นสวดมนต์ นั่งสมาธิทุกวัน แผ่เมตตาไปยังบริเวณที่ปวด กรรมต่าง ๆ ไม่หายขาด แต่จะค่อย ๆ ดีขึ้น ทรมานน้อยลง


หากอ้างว่า อยู่กรุงเทพ ฯ แล้วไม่สะดวกทำบุญ พี่ก็อยู่กรุงเทพ ฯ ค่ะ เช้า ๆ มีพระออกบิณฑบาต ใส่บาตรได้ค่ะ

ส่วนกรรมสนับสนุนในการทำแท้ง และกรรมยิงนก รับเพียงเศษกรรม แต่ยังไม่หมด รอโอกาสส่งผลในอนาคตค่ะ

ขอให้มีวิริยะในการสร้างกุศลนะคะ เพื่อให้เจ้ากรรมนายเวร อโหสิกรรมให้เร็วขึ้นค่ะ

และให้หมั่นอธิษฐาน ขอให้พบหมอดี ยาดีให้โรคทุเลาลง หรือหายในที่สุด หากเจ้ากรรมนายเวรอโหสิกรรม จะพบหมอดียาดีตามอธิษฐานค่ะ

บุญรักษาค่ะ

Numsai

 

เรื่องนี้เกี่ยวกับเจ้ากรรมนายเวรโดยตรงค่ะ ขอให้อดทนตั้งใจปฏิบัติธรรมไปเรื่อย ๆ อุทิศบุญให้เจ้ากรรมนายเวรบ่อย ๆ ค่ะ ขออนุญาตส่งรายละเอียดอื่น ๆ ข้อความทาง PM ค่ะ

บุญรักษาค่ะ

Numsai

 

ผมมีอาการปวดร้าวลงหน้าขา และปลายเท้าซ้ายเป็นครั้งคราวครับ ส่วนมากแล้วจะเป็นตอนนั่งทำงานนานๆ

ไปทำ MRI มาแล้วครับ ซึ่งทางแพทย์ได้วินัจฉันว่า เป็นหมอนรองกระดูกเสื่อมข้อที่ L4-L5 และ L5-S1 และมีกล้ามเนื้อเกร็งตัวแตะบริเวณเส้นประสาททำให้มีอาการปวดร้าวลงขา

การเดินก็เป็นปกติดีครับ สามารถเดินได้ ตัวไม่เอียง ส่วนการนอนหลับก็หลับสนิทไม่มีอาการรบกวนครับ

อาการส่วนมากจะไม่ค่อยมีอาการปวดหลัง มีก็จะน้อยมาก ส่วนใหญ่จะร้าวลงขาซะมากกว่าครับ

 

ครับ..คงต้องดูแลตัวเอง ผสมกับการที่จะต้องเร่งสร้าง บุญสร้างกุศลตามที่เพื่อนสมาชิกได้แจ้งมาแล้วหล่ะครับ ครับฟันธงไว้ตั้งแต่แรกแล้ว เส้นประสาทไซอาติก Sciatic Nerve ที่ เกิดจาก
เส้นประสาทเล็กที่ออกจากกระดูกสันหลังส่วนเอว
มารวมตัวกันบริเวณนอกกระดูกสันหลังเป็นเส้นใหญ่
ผ่านตั้งแต่ภายในอุ้งเชิงกราน ออกมาด้านหลัง
ข้อสะโพก(ดังรูปขวา) ผ่านกล้ามเนื้อสะโพกแล้ว
ลงไปจนถึงปลายเท้า โดยเส้นประสาทนี้ทำหน้าที่
บังคับกล้ามเนื้อตั้งแต่สะโพกถึงปลายเท้า และให้
ความรู้สึก หากมีการปวดจะปวดร้าวลงมาขา เป็นอาการหนึ่งที่พบบ่อยในผู้ป่วยโรคกระดูกสันหลัง เป็นอาการที่
มักจะได้รับการวินิจฉัยว่าปัญหาคือมีการกดทับเส้นประสาทที่ออกมาจาก
กระดูกสันหลังส่วนเอว เราเรียกอาการปวดร้าวอย่างรุนแรงจากสะโพก
ร้าวไปถึงปลายเท้านี้ว่า อาการ "ไซอาติกา" ( Sciatica)

นี่ยังไม่ถึงขั้นร้ายแรงน่ะครับ แค่แตะ แต่คงต้องบำรุงจุดที่เสื่อม อย่างเร่งด่วน รวมทั้งมีท่า บริหารร่างกาย ไม่ทราบว่ามีการบริหารบ้างหรือยังครับ หากยัง โทรสอบถามได้ที่เบอร์ ที่ได้ส่งให้ไปในข้อความส่วนตัวแล้วครับ .....