-> ตีแผ่ --> สมเด็จวังหน้า + สมเด็จวัดพระแก้ว + สมเด็จพระธาตุพนม

ตอนนี้ของใครเขียน 2411 หลังร.5 หรือ ร.4 คิดได้เลยโอกาสปลอม 95% ขอตั้งเลขนี้ไว้จนกว่าพิสูจน์ได้ว่าแท้มี เพราะผมเห็นด้วยกับคุณ pmorn3339 ว่า 2411 กับรูปท่าน ร.5 มันไม่สมเหตุผลแล้ว

 

ขอถามหน่อยนะครับ สมเด็จพิมพ์ใหญ่กรุวัดพระแก้วข้างหลังพระสิวลี ที่วางอยู่ในที่ทำการไปรษณีย์นั้นเป็นอย่างไรบ้างครับ ปลอมหรือไม่เห็นบอกว่าจำหน่ายโดยสมาคมอะไรสักอย่างที่พุทธมลฑลสาย2 อะไรเนี่ยอ่ะครับ
ขอบคุณมากครับสำหรับความรู้ดีๆ

 

ต้องขออนุโมทนาสำหรับผู้ที่ตั้งกระทู้นี้ ถ้าท่านเจ้าของกระทู้ทำด้วยเจตนาที่บริสุทธิ์มิมีความลำเอียงด้วยความรู้สึกส่วนตัว หรือไม่ได้รับการจ้างวานจากใครก็ตาม ก็ขออนุโมทนา ขอให้ท่านได้รับความเจริญรุ่งเรือง มีครอบครัวที่อบอุ่น มีสุขภาพที่แข็งแรงอย่าได้มีโรคภัยเบียดเบียน มีลูกหลานที่ดี เป็นลูกกตัญญูรู้คุณ มีลูกที่มาจากจิตวิญญาณอันดีงามให้พ่อแม่ได้ชื่นชม เกิดชาติหน้าฉันน์ใดก็ขอให้เป็นผู้ที่มีรูปงาม เป็นผู้มีทรัพย์ ไม่ตกไปในที่ต่ำช้า เป็นที่รักของญาติมิตร และผู้ที่ได้พบเห็น ร่ำรวยเงินทองและสมบัติมากมายสืบจนลูกหลานเหลนโหลนเลย ขอพรบารมี สมเด็จพุฒาจาร์ย โต พรหมรังสี โปรดบัลดาลพรทั้งหลายที่กล่าวมาแล้วให้สำเร็จด้วยเทอด
แต่ถ้าผู้ตั้งกระทู้นี้ ตั้งกระทู้ด้วยความมิชอบ ลำเอียง มีเจตนาแผงไม่ว่าทางหนึ่งทางใด จนทำให้ขาวเป็นดำ ดำเป็นขาว เพราะกระทู้นี้ เป็นเหตุให้ผู้คนที่ศรัทธาเสื่อมถอยความศรัทธา ในพระสมเด็จฯที่ตนมีอยู่ ไม่ว่าจะเป็นกรุวังหน้า กรุวัดพระแก้ว กรุพระธาตุพนม ก็ขออำนาจของหลวงปู่สมเด็จพุฒาจาร์ย โต พรหมรังสี , หลวงพ่อพระธรรมราชานุวัตร อดีตเจ้าอาวาสวัดพระธาตุพนมผู้มรณะภาพไปแล้ว ,พระอุรังคธาตุขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า นามว่า พระมหากัสสปะ, ทั้งเทวดา ,อินทร์ พรหม ยม ยักษ์ และนาคา ผู้ดูแลรักษาพระธาตุพนม ดลบัลดาลให้ผู้เขียนกระทู้นี้ได้รับความวิบัติสิ้น พรที่ควรได้ขอให้กลับตารปัดให้หมดสิ้น
เมื่อเจ้าของกระทู้นี้ ได้กระทำการขอขมาในสิ่งที่ทำไปแล้ว และทำให้ผู้คนที่เสื่อมศรัทธา กลับคืนความศรัทธาต่อพระเครื่องที่ตนศรัทธา ก็ขอให้กรรมนั้นจบสิ้นกัน และอโหสิกรรม ไม่ขอจองเวรจองกรรมกันอีกต่อไป
ประวัติพระธาตุพนม
วัดพระธาตุพนมวรมหาวิหาร
พระธาตุพนม ประดิษฐานอยู่ ณ วัดพระธาตุพนมวรวิหาร ริมฝั่งแม่น้ำโขง ตำบล และอำเภอธาตุพนม จังหวัดนครพนม สถานที่ประดิษฐานองค์พระธาตุ อยู่บนภูกำพร้า หรือดอยกำพร้า ภาษาบาลีว่า กปณบรรพตหรือ กปณคีรี ริมฝั่งแม่น้ำขลนที อันเป็นเขตแขวงนครศรีโคตบูรโบราณ
ตามตำนานพระธาตุพนม ในอุรังคนิทานกล่าวว่า สมัยหนึ่งในปัจฉิมโพธิกาล พระพุทธเจ้า พร้อมทั้งพระอานนท์ ได้เสด็จมาทางทิศตะวันออก โดยทางอากาศ ได้มาลงที่ดอนกอนเนา แล้วเสด็จไปหนองคันแทเสื้อน้ำ (เวียงจันทน์) ได้พยากรณ์ไว้ว่า ในอนาคตจะเกิดบ้านเมืองใหญ่ เป็นที่ประดิษฐานพระพุทธศาสนา จากนั้นได้เสด็จไปตามลำดับ ได้ทรงประทานรอยพระพุทธบาทไว้ที่ โพนฉัน (พระบาทโพนฉัน) อยู่ตรงข้ามอำเภอโพนพิสัย จังหวัดหนองคาย แล้วเสด็จมาที่ พระบาทเวินปลา ซึ่งอยู่เหนือเมืองนครพนมปัจจุบัน ได้ทรงพยากรณ์ที่ตั้งเมืองมรุกขนคร (นครพนม) และได้ประทับพักแรมที่ภูกำพร้าหนึ่งคืน วันรุ่งขึ้นเสด็จข้ามแม่น้ำโขง ไปบิณฑบาตที่เมืองศรีโคตบูร พักอยู่ที่ร่มต้นรังต้นหนึ่ง (พระธาตุอิงฮังเมืองสุวรรณเขต) แล้วกลับมาทำภัตกิจ (ฉันอาหาร) ที่ภูกำพร้าโดยทางอากาศ
พญาอินทร์ได้เสด็จมาเฝ้าและทูลถามพระพุทธองค์ ถึงเหตุที่มาประทับที่ภูกำพร้า พระพุทธองค์ได้ตรัสว่า เป็นประเพณีของพระพุทธเจ้าทั้ง 3 พระองค์ ในภัททกัลป์ที่นิพพานไปแล้ว บรรดาสาวกจะนำพระบรมสารีริกธาตุ มาบรรจุไว้ที่ภูกำพร้า พระพุทธองค์เมื่อนิพพานแล้ว พระมหากัสสปะ ผู้เป็นสาวก ก็จะนำเอาพระบรมสารีริกธาตุมาบรรจุไว้ ณ ที่นี้เช่นกัน จากนั้นพระพุทธองค์ก็ได้ทรงปรารภถึงเมืองศรีโคตบูร และมรุกขนคร แล้วเสด็จไปหนองหารหลวง ได้ทรงเทศนาโปรดพญาสุวรรณพิงคาระ และพระเทวี ประทานรอยพระพุทธบาทไว้ ณ ที่นั้น แล้วเสด็จกลับพระเชตวัน หลังจากนั้นก็เสด็จปรินิพพานที่เมืองกุสินาราเมื่อพระพุทธองค์เสด็จปรินิพพานแล้ว มัลลกษัตริย์ทั้งหลายได้ถวายพระเพลิงพระสรีระ แต่ไม่สำเร็จ จนเมื่อพระมหากัสสปะมาถึงได้อธิษฐานว่า พระธาตุองค์ใดที่จะอัญเชิญไปประดิษฐานที่ภูกำพร้า ขอพระธาตุองค์นั้นเสด็จมาอยู่บนฝ่ามือ ดังนี้แล้ว พระอุรังคธาตุ ก็เสด็จมาอยู่บนฝ่ามือขวาของพระมหากัสสปะ ขณะนั้นไฟธาตุก็ลุกขึ้นโชติช่วง เผาพระสรีระได้เองเป็นอัศจรรย์ เมื่อถวายพระเพลิงและแจกพระบรมสารีริกธาตุเสร็จเรียบร้อยแล้ว พระมหากัสสปะพร้อมด้วยพระอรหันต์ 500 องค์ ก็ได้อัญเชิญพระอุรังคธาตุ มาทางอากาศ แล้วมาลงที่ดอยแท่น (ภูเพ็กในปัจจุบัน) จากนั้นได้ไปบิณฑบาตที่เมืองหนองหารหลวง เพื่อบอกกล่าวแก่พญาสุวรรณพิงคาระ ตำนานตอนนี้ตรงกับตำนานพระธาตุเชิงชุม และพระธาตุนารายณ์เจงเวง ซึ่งมีรายละเอียดอยู่แล้ว
เมื่อพญาทั้ง 5 ซึ่งอยู่ ณ เมืองต่าง ๆ อันได้แก่ พญานันทเสน แห่งเมืองศรีโคตบูร พญาจุลณีพรหมทัต พญาอินทปัตถนคร พญาคำแดง แห่งเมืองหนองหารน้อย และพญาสุวรรณพิงคาระ แห่งเมืองหนองหารหลวง ได้พากันปั้นดินดิบก่อแล้วเผาไฟ ตามคำแนะนำของพระมหากัสสปะ แบบพิมพ์ดินกว้างยาวเท่ากับฝ่ามือพระมหากัสสปะ
ครั้นปั้นดินเสร็จแล้วก็พากันขุดหลุมกว้าง 2 วา ลึก 2 ศอก เท่ากันทั้ง 4 ด้าน เมื่อก่อดินขึ้นเป็นรูปเตา 4 เหลี่ยม สูง 1 วา โดยพญาทั้ง 4 แล้ว พญาสุวรรณภิงคาระก็ได้ก่อส่วนบน โดยรวมยอดเข้าเป็นรูปฝาปารมีสูง 1 วา รวมความสูงทั้งสิ้น 2 วา แล้วทำประตูเตาไฟทั้ง 4 ด้าน เอาไม้จวง จันทน์ กฤษณา กระลำพัก คันธรส ชมพู นิโครธ และไม้รัง มาเป็นพื้น ทำการเผาอยู่ 3 วัน 3 คืน เมื่อสุกแล้วจึงเอาหินหมากคอยกลางโคก มาถมหลุม เมื่อสร้างอุโมงค์ดังกล่าวเสร็จแล้ว พญาทั้ง 5 ก็ได้บริจาคของมีค่าบรรจุไว้ในอุโมงค์เป็นพุทธบูชา
จากนั้น พระมหากัสสปะ ก็ได้อัญเชิญพระอุรังคธาตุ เข้าบรรจุภายในที่อันสมควร แล้วให้ปิดประตูอุโมงค์ไว้ทั้ง 4 ด้าน โดยสร้างประตูด้วยไม้ประดู่ ใส่ดาลปิดไว้ทั้ง 4 ด้าน แล้วให้คนไปนำเอาเสาศิลาจากเมืองกุสินารา 1 ต้น มาฝังไว้ที่มุมเหนือตะวันออก แปลงรูปอัศมุขี (ยักษิณีหน้าเป็นม้า) ไว้โคนต้นเพื่อเป็นหลักชัยมงคลแก่บ้านเมืองในชมพูทวีป นำเอาเสาศิลาจากเมืองพาราณสี 1 ต้น ฝังไว้มุมใต้ตะวันออก แปลงรูปอัศมุขีไว้โคนต้น เพื่อหมายมงคลแก่โลก นำเอาเสาศิลาจากเมืองตักศิลา 1 ต้น ฝังไว้มุมเหนือตะวันตก พญาสุวรรณพิงคาระให้สร้างรูปม้าอาชาไนยไว้ตัวหนึ่ง หันหน้าไปทางทิศเหนือ เพื่อแสดงว่าพระบรมธาตุเสด็จออกมาทางทิศทางนั้น และพระพุทธศาสนาจักเจริญรุ่งเรืองจากเหนือเจือมาใต้ พระมหากัสสปะให้สร้างม้าพลาหกไว้ตัวหนึ่ง คู่กัน หันหน้าไปทางทิศเหนือ เพื่อเป็นปริศนาว่า พญาศรีโคตบูรจักได้สถาปนาพระอุรังคธาตุไว้ตราบเท่า 5,000 พระวัสสา เกิดทางใต้และขึ้นไปทางเหนือ เสาอินทขีล ศิลาทั้ง 4 ต้น ยังปรากฏอยู่ 2 ต้น ทางทิศตะวันออก ส่วนอีก 2 ต้น ได้ก่อหอระฆังหุ้มไว้ ส่วนม้าศิลาทั้ง 2 ตัว ก็ยังปรากฏอยู่ถึงปัจจุบัน
พระธาตุพนม ได้รับการบูรณะปฏิสังขรณ์มาตามลำดับ การบูรณะครั้งแรกและครั้งที่สอง ไม่ได้บันทึกปีที่บูรณะไว้ การบูรณะครั้งที่สามเมื่อปี พ.ศ. 2157 ครั้งที่สี่เมื่อปี พ.ศ. 2233 ครั้งที่ 5 เมื่อปี พ.ศ. 2349 ครั้งที่ 6 เมื่อปี พ.ศ. 2444 เป็นการบูรณะครั้งใหญ่ และต่อจากนั้นมาก็มีการบูรณะทั่วไป เช่น บริเวณโดยรอบพระธาตุ
ได้มีพิธียกฉัตรทองคำขึ้นประดิษฐานไว้ที่ยอดองค์พระธาตุ และนำฉัตรเก่ามาเก็บไว้ เมื่อปี พ.ศ. 2497 มีพุทธศาสนิกชนจากดินแดนสองริมฝั่งโขงทั้ง ไทยและลาว หลั่งไหลมาร่วมมงคลสันนิบาต และนมัสการองค์พระธาตุเป็นเวลาถึงหนึ่งเดือนเมื่อปี พ.ศ. 2518 องค์พระธาตุพนมชำรุดล้มลง ทางราชการได้ดำเนินการก่อสร้างขึ้นใหม่ ให้คงสภาพเดิม ภายในปีเดียวกัน และได้ยืนยงคงอยู่มาจนถึงทุกวันนี้
งานนมัสการพระธาตุพนมประจำปี เริ่มตั้งแต่วันขึ้น 12 ค่ำ ถึงวันแรม 1 ค่ำ เดือน 3
คำนมัสการพระธาตุพนมมีดังนี้
"กปณคิริสฺมิ ปพฺพเต มหากสฺสเปน ฐาปิตํ พุทฺธอุรงฺคธาตุ สิรสา นมามิ"
แปลว่า "ข้าพเจ้าขอนมัสการ พระบรมอุรังคธาตุของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่พระมหากัสสปเถระเจ้า นำมาฐาปนาไว้ ณ ภูกำพร้า ด้วยเศียรเกล้า"

 

พี่ลองถาม พี่คนตั้งกระทู้นะครับ ว่าพี่เขาทำงานอะไร ?? พี่จะพิมพ์อะไร ผมว่าพี่คิดนิสนึงนะครับ พี่จะสะสมพระสมเด็จปลอมก็สะสมไปครับ ภาพที่เอามาลง ผมบอกตรงๆ วัด เขาดูพระเก่งจริงหรือ? ผมไม่อยากพูดอะไรมาก บางวัดทำพิพิธภัณฑ์ ก็มี พระปลอม ปน พระแท้ อยู่เยอะแยะ พระใหม่ยัดกรุก็มี แล้วเวบที่ยกมาผมไม่วิจารณ์นะครับ ไม่อยากมีปัญหา คำสาบแช่ง ที่พี่ ได้ แช่งคนอื่น ก็ขอให้กลับไปยังตัวพี่บ้างผมว่าก็ดีนะครับ

 

เพราะคิดแล้วคิดอีกนี่แหละครับ จำพิมพ์เช่นนี้ นี่ไม่ใช่การแช่ครับ ผมได้อนุโมทนาผู้ตั้งกระทู้นี้ก่อนเป็นอย่างแรกเลย คุณคิดดีทำดี ไม่มีทางที่สิ่งที่ไม่ดีจะมากลั่นแกล้งใครได้ครับ ไม่ต้องกลัว....แล้วก็ไม่ต้องตอบโต้หลอกครับ...ส่วนเรื่องความเห็นส่วนตัวไม่ต้องสนใจครับ..นั้นคือเรื่องส่วนตัว..

 

สรุปเลยละกัน ไม่ว่าจะเป็นกรุวังหน้า กรุวัดพระแก้ว กรุพระธาตุพนม ไม่มีจริงนะครับคุณfank

 

ที่พี่พิมพ์มาไม่ได้เรียกความเห็นส่วนตัวครับ เขาเรียกแช่ง คนอ่านเขาแยกออกนะครับไม่ได้กินหญ้า ส่วนอนุโมทนาผมมองเป็นดราม่ามากกว่า ถ้าความเป็นผู้ใหญ่พี่มีเพียงเท่านี้ผมก็จนปัญญาครับ

 

กุพะทาด กุพะแก้ว มันมาอีกแล้วพี่น้อง พวกหากินกับพระกับซักวันมันต้องโดนอะไรซักอย่างแน่ๆ ฟันธง

 

พระเก๊ยังไงก็เป็นพระเก๊ดันกันเข้าไปลองดูหลักฐานร่องรอยที่พี่เจ้าของกระทู้เอามาให้ศึกษาก่อนครับแล้วหาหลักฐานที่เชื่อถือได้(แบบพิสูจน์ได้)ไม่ใช่แค่พูดหรืออ้างบุคคลต่างๆขึ้นมาลอยๆมาหักล้างได้ค่อยว่ากันนะจ๊ะหนูๆ

 

ขออนุญาติ จขกท ร้องเพลงชักเพลงนะครับ...มันมาอีกแล้ววววว...มันมากับความเมา.................

 

น่าเสียดายที่ผมไม่ได้เก็บหนังสืออนุสรณ์บูรณะพระธาตุพระพนมของกรมศิลปากรเอาไว้ มิฉะนั้นคงมีหลักฐานยันโครมเข้าให้ เพราะในหนังสือเล่มนั้นมีรูปถ่ายสมบัติที่นำออกมาจากกรุพระธาตุพนม พร้อมกับบัญชีรายชื่อสิ่งของทั้งที่เป็นพระบุเงินบุทอง พระพิมพ์ต่าง ๆ เครื่องทองและอัญมณี พร้อมทั้งลำดับหมายเลขสิ่งของตามระเบียบการเก็บรวบรวมของกรมศิลปากรอย่างแท้จริง และไม่มีพระสมเด็จปรากฏในทะเบียนการเก็บหลักฐานของกรมศิลป์อย่างแน่นอน

แม้กระทั่งเวปของวัดพระธาตุพนมยังยืนยันแน่ชัดว่าไม่มีพระสมเด็จปรากฏในกรุ สมัยผมเรียนอยู่ชั้น ม.๖ เมื่อราว ๆ ปี ๒๗-๒๘ ไปทัศนศึกษาที่วัดพระธาตุพนมก็ยังไม่มีภาพสมเด็จเก๊ทั้งหลายปรากฏ ตามภาพที่ถ่ายมาให้ดู

ภาพที่นำมาให้ชมว่ามีพระสมเด็จอยู่ที่วัดพระธาตุพนมนั้น ลองสืบดูดี ๆ สิ ว่าใครเป็นคนนำไปถวายวัด และถวายไว้ปีไหน ล้วนเป็นของที่นำไปถวายไว้ใหม่ ๆ ทั้งสิ้นเพื่อให้เกี่ยวโยงกับนิทานที่คณะกุทาดผูกขึ้น

เชิญคุณแช่งไปเถอะผมไม่กลัว ใครแช่งอะไรไว้ก็ขอให้ย้อนสะท้อนกลับไปหานับหมื่นนับล้านเท่าเช่นกัน

 

เคยไปไหว้พระธาตุเมื่อเกือบสามสิบปีที่แล้ว ไม่ยักกะรู้ว่ามี Museum ตอนนั้นยังไม่สนใจเรื่องราวอะไรมาก เร็วๆนี้จะพาลูกพาเมียไปต้องแวะซักหน่อย

พระเยอะอย่างนี้น่ากลัวหายนะครับ ขนาดพระนาดูนยังหายเลยที่ขอนแก่น_ขนาดไม่ดังเท่าพระสมเด็จ

แค่มีภาพถ่ายสมเด็จโตแล้วสวดพระคาถาชินบัญชรก่อนนอนทุกคืน แล้วสิ่งดีๆจะเกิดขึ้นในชีวิต คนบาปอย่างผมเจอมาแล้วครับเลยอยากบอกต่อ(พยายามรักษาศีล5ให้ได้มากที่สุดด้วยนะ)

อย่าแช่งกันเลยนะครับ มันเป็นกรรม

 

จัดไปท่าน

 

น่าจะยังอีกยาว.......20 ปี คงยังไม่จบ ขอเป็นกลางนั่งฟังอยู่ตรงนี้ แต่ไม่รู้จะอยู่ถึงตอนจบไหม? เมื่อปีใหม่ หนังสือพิมพ์ลง นางพญากรุวังหน้า ตกใจเลย คอลัมน์ไม่ต้องพูดถึง ทุกวันนี้ยังเก็บไว้ดูเป็นที่ ระทึก

 

ไม่ได้เข้าพลังจิตนาน เพราะมัวไปหาหลวงพ่อคูณอยู่ครับ

ตอบข้อสงสัยในตัวผมให้หลายๆท่านได้ทราบนะครับ

1.ผมทำงานราชการ ตำแหน่ง รองปลัดองค์การบริหารส่วนจังหวัด อายุไม่บอก แต่อีกไม่ถึง 10 ผมก็จะเกษียณอายุราชการแล้ว

2. พระสมเด็จที่ผมสืบค้นหาข้อมูลมานี้ ผมไม่มีอยู่ในมือเลยแม้แต่องค์เดียว

3. เมื่อผมไม่มีพระสมเด็จอยู่ในมือแล้วเหตุใดที่ผมต้องเสียเวลามาหาข้อมูล...??? เหตุผล คือ มีคนนำไปเปิดกระทู้เสนอขายใน KKL KhonkaenLink) ผมถามเขาว่า เอามาจากไหน คนตั้งกระทู้เลยก๊อปปี้"นิยาย(หลอก)ขายพระ" มาให้อ่าน ด้วยความอยากรู้ ผมจึงได้สืบหา ข้อมูลทางประวัติศาสตร์ ตามที่ "นิยาย" + หลักฐานที่ปรากฏบนองค์พระ ผลปรากฏว่า มันไม่เข้ากัน (

4. คราแรกที่นำมาลงใน "พลังจิต" ผมก็ไม่รู้ว่าใครเป็นใคร กลัวจะโดนถล่ม ด้วยซ้ำไป แต่ด้วยเจตนาที่ไม่มีอะไรแอบแฝง เพียงเพื่อนำข้อมูลที่รู้ มาเผยแพร่ให้ พสมช ได้อ่านกัน ใครจะเชื่อหรือไม่ แล้วแต่ดุลยพินิจของแต่ละบุคคล

5. หาข้อมูลไปเรื่อยๆ จึงได้ทราบว่า ผมไปขัดผลประโยชน์ของคนหลายกลุ่ม ที่(หลอก)ขายพระสมเด็จกรุวังต่างๆ ดูได้จาก อ้างนิยายเรื่องเดียวกัน แต่แบบพิมพ์องค์พระ คนละเรื่องกันเลย กลุ่มใครก็กลุ่มมัน พิมพ์ใครก็พิมพ์มัน พิมพ์พระของแต่ละกลุ่มไม่มีที่พิมพ์เหมือนกันเลย

ขอย้ำ ผมทำงานราชการ ไม่ใช่พ่อค้าขายพระ ไม่มีและไม่เคยมีสพระสมเด็จกรุวังต่างๆนี้แม้แต่องค์เดียว ตอนนี้มีเพียงแต่อยากกระจายพระเครื่องหลวงพ่อคูณ ออกไปสู่ลูกศิษย์ทั่วประเทศ จึงไม่ค่อยได้เข้ามาพลังจิต

ด้วยความปรารถนาดีครับ

 

อายุ 50 ใช่ปะพี่ อือิ. เรียกป๋าดีกว่า

 

พี่เขาอายุ 40 เพราะพี่เขาจะearly retire ตอน 50 ครับ :VO(deejai)

ยังไงซะผมก็ต้องขอขอบคุณ จขกท ที่ให้ข้อมูล ทำให้ผมหายสงสัยเกี่ยวกับพระสมเด็จสีชอคโกแลต

อาทิตย์ก่อน อ่านหนังสือคู่สร้างคู่สม เขาเขียนเกี่ยวกับ สมเด็จฯโต....มีการลงภาพ "สมเด็จไกเซอร์" ด้วยนะครับ เขาเขียนว่า หายาก และเป็นที่เสาะแสวงหาของนักสะสม (ประมาณนี้แหละ)......เดี๋ยวผมจะถ่ายภาพมาให้ดู หรือใครเคยอ่านเจอก็เอามาลงหน่อยนะครับ ฉบับไม่น่าจะเกินเดือน

 

อ้างอิงมาอีกครั้ง

 

ว่าไงครับฝ่ายที่เชื่อว่ามีพระกรุธาตุพนมจริงหารูปตอนแตกกรุมาให้ผมดูประดับสมองเป็นบุญตาหน่อยเถอะครับหาหลักฐานมาหักล้างหน่อยสิจ๊ะแค่พูดลอยๆน่ะไม่มีใครเขาเชื่อหรอกพ่อคุณเอ๊ยยยย

 

ขอบคุณครับ สำหรับผู้ตั้งกระทู้ด้วยความเคารพ และขออนุโมทนาในสิ่งที่ท่านทำอีกครั้งหนึ่ง ในสังคมเช่นนี้คนกล้าหายากขึ้นทุกวัน ต้องขอขอบคุณสำหรับความกล้าหาญที่ท่านทำอยู่ เนื่องจากกระทู้นี้มีผู้สนใจเข้าดูไม่ต่ำกว่า หนึ่งแสนคน นั่นแสดงให้เห็นว่ากระทู้นี้ไม่ใช่เรื่องเล็กๆ หรือแสงดาวดวงหนึ่งบนท้องฟ้า ไม่ได้อีกต่อไปแล้ว ธรรมดานะครับก่อนเราจะขึ้นศาลพิจารณาความจะต้องไปยืนบนแท่นพิจารณาและกล่าวคำสาบานตน และต่อไปนี้ผมจะดึงผู้ที่เกี่ยวข้องกับเรื่อง กรุพระสมเด็จฯต่างๆ มาอธิบายความทั้งหลายทั้งมวล อย่างสุดกำลังที่ผมจะทำได้ เพื่อสร้างความกระจ่างให้แก่ประชาชนที่ให้ความสนใจในเรื่องนี้ให้จงได้ และขอขอบพระคุณทุกท่านอย่างสูงมา ณ.ที่นี้ด้วย