เห็นกิเลสเกิดขึ้นมา แล้วฆ่ามันยังไงกัน ?

ข้าเห็นกิเลสเกิดขึ้นมา จะกุดหัวไม่ให้มันเกิดมาอีกยังไง น่ารำคาญโว้ย

 

เห็นกิเลส แล้ว ฆ่าได้ด้วยหรอครับ

ใครบอกสอนหรอครับ ขอ ลิ้งไปอ่านหน่อยนะ

 

ไม่มีใครบอกสอน แต่รู้สึกรำคาญกิเลส เลยสอนตัวเองให้หาวิธีกุดหัวฆ่ามันเสีย

 

ก็ทำตรงข้ามกับมันซะ เช่น มันอยากได้อะไรเราก็ไม่เอาให้มันซะ
อย่าทำตามที่มันอยาก ถ้าเราทำตามที่อยากเราก็เป็นทาสของกิเลส
แล้วมันก็จะอยากต่อไปอีกเรื่อยๆ เพราะมันจะอยากหาที่สิ้นสุดไม่ได้

 

อริยะมรรคมีองค์แปด ครับ

 

เห็นด้วยกับคุณลุงหมานครับ ชนะสิ่งใดก็ไม่เท่า ชนะใจตนเอง ผู้ชนะใจตนเองได้คือ ยอดนักรบในสงครามครับ

 

กิเลสที่ว่าก็คือความทุกข์ ความทุกข์นั้นเป็นผล การดับทุกข์ให้ดับที่เหตุ
ความคิดเป็นเหตุ เป็นสมุทัย กิเลสก็อาศัยความคิดเกิด หากจะฆ่ากิเลสหรือดับทุกข์ ก็ดับที่ความคิด
การเพ่งฌานสมาบัติเป็นทางสายตรงที่สามารถดับความคิดได้
เจริญในธรรมครับ

 

นิวรณ์ 5 เป็นกิเลส เราห้ามกิเลสไม่ให้เกิดไม่ได้ แต่เรางดให้อาหารกิเลสได้
กิเลสเมื่อได้อาหารก็ยิ่งโต่ยิ่งงอกงาม เช่นตาเห็นรูปสวยๆ จิตเกิดพอใจ ก็เกิดราคะ
เกิดกิเลส ฉะนั้นให้ตาเราไปดูสิ่งที่ไม่สวยงามแทนครับคือดูคนแก่ ดูอสุภะความไ่ม่สวย
ไม่งามของร่างกาย หรือหูชอบฟังเพลงเพาะๆเราก็งดฟังเพลงหันไปฟังธรรมะแทน
หรือเราชอบอาหารอร่อยๆต้องสรรหามากิน เราก็หาอาหารที่กินได้แต่ไม่ต้องอร่อย
ทำแบบนี้คืองดให้อาหารนิวรณ์ ลองศึกษานิวรณ์มีหลายตัวที่เราต้องกั้นหรือ
ทำให้คลี่คลาย...

สิ่งที่เป็นคู่ปรับกับนิวรณ์5 คือโพชงค์7 เราควรให้อาหารโพชงค์7 คือ
สติ , ธรรมวิจยะ(วินิจฉัยธรรม), วิริยะ, ปิติ ,ปัสสาธิ(ความสงบ),
สมาธิ(ความตั้่งมั่น),อุเบกขา(วางใจเป็นกลางไม่ทุกข์ไม่สุข)....

 

มีผู้เรียนถามหลวงปู่ดูลย์ อตุโล ว่า "ท่านยังมีโกรธอยู่ไหม?"

หลวงปู่ตอบสั้นๆว่า "มี แต่ไม่เอา" (น.๔๖๑)

 

ถามท่านอินนะครับ หมดกิเลสแล้วยังมีอาการโกรธหรอครับ

 

ตัวผมเองไม่ทราบครับ เพราะผมยังไม่หมด

แต่ถ้าสำหรับหลวงปู่ดูลย์ ท่านบอกไว้ชัดเจนแล้วครับ ว่า "มี แต่ไม่เอา"

 

ที่จริง พระอรหันต์ที่ยังดำรงข์นธ์อยู่ ยังมีสัญญาเก่า รู้อารมณ์เก่า(ไม่ได้โกรธจริง) และไม่ได้เกิดแล้วปรุงแต่งต่อในด้านอกุศลจิต เพราะไม่มีอุปาทาน..

....ดังที่มีผู้มาปรารภการปฏิบัติธรรมกับหลวงปู่ดูลย์ อตุโล แล้วเรียนถามท่านว่า "หลวงปู่ครับ ทําอย่างไรจึงจะตัดความโกรธให้ขาดได้" หลวงปู่ตอบว่า "ไม่มีใครตัดให้ขาดได้หรอก มีแต่รู้ทัน....เมื่อรู้ทันมันก็ดับไปเอง"(จากหนังสือ "อตุโล ไม่มีใดเทียม"หน้า๔๖๒) ดังนั้นจากความนี้จักเห็นได้ว่าตัณหาเข้ากระทําต่อเวทนา(หรือเวทนาเป็นปัจจัยให้เกิดตัณหา)ได้ตั้งแต่เกิดเวทนาครั้งแรกเป็นต้นไปจนถึงสังขารขันธ์ที่เกิดขึ้น แล้วเอาสังขารขันธ์คิดนั้นไปคิดนึกปรุงแต่งขึ้นใหม่อันต้องเกิดเวทนาใหม่ๆขึ้นอีกอันเป็นปัจจัยให้เกิดทุกข์อีก ดังนั้นถ้ามีสติรู้เท่าทันและเข้าใจสภาวะธรรมของเวทนาดังแสดงในปฏิจจสมุปบาทย่อมดีกว่า เพราะสังขารขันธ์ที่เกิดขึ้นก็เนื่องมาจากเวทนาเช่นกัน ย่อมบรรเทา เบาบางลงไปด้วย (ดูขยายความในข้อคิดท้ายบทในภายหน้า)
http://www.nkgen.com/6.htm

หรือลองไปศึกษา เรื่องกิริยาจิต หรือวิบากจิตของพระอรหันต์ที่เป็นผลมาจากของเดิม(วิบากเดิม) แต่ไม่มีจิตที่สร้างภพชาติใหม่.. อาจจะชัดเจนมากขึ้นจ๊ะ
http://www.84000.org/tipitaka/book/nana.php?q=24

 

ผมเข้าใจได้ครับว่าไม่มีใครดับ วาสนาหรือความเคยชินเก่าๆได้นอกจากพระพุทธองค์ อาการที่แสดงออกมานั้นบ่งบอกไม่ได้ว่าเป็นอรหันต์หรือไม่ ท่านอาจจะมีการเสียงดัง แต่ต้องไม่มีโกรธครับ เพราะความโกรธดับไปหมดแล้ว แต่ถ้ายังมีความรู้สึกโกรธ จะเรียกว่าดับไปได้อย่างไร

 

ถามใหม่ท่านเข้าใจว่า อรหันต์ยังมีโกรธอยู่ใช่มั้ยครับ

 

อันนี้ไม่ได้ตอบเรื่องวาสนา..
แต่พูดเรื่องสัญญา..
เรื่องสัญญาของพระอรหันต์ หรือพระอรหันต์ที่ยังดำรงขันธ์

พระอรหันต์ยังร้องไห้ ยังโกรธอยู่หรือ
พบกับ ธรรมะหลวงพ่อพุธ ฐานิโย และ การอบรมพัฒนาจิต วัดวะภูแก้ว ใน Thaniyo.net

 

มี ถามพระอรหันต์ ในประเทศไทย หลายๆรูปนะ

 

รู้ได้อย่างไรท่านเป็นพระอรหันต์ครับ

 

ครั้งนั้นแล นายจัณฑคามณีเข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับถวายบังคม
แล้วนั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง ครั้นแล้วได้ทูลถามพระผู้มีพระภาคว่าข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ อะไร
หนอ เป็นเหตุเป็นปัจจัยเครื่องให้บุคคลบางคนในโลกนี้ ถึงความนับว่า เป็นคนดุ เป็นคนดุ ก็อะไร
หนอเป็นเหตุเป็นปัจจัยเครื่องให้บุคคลบางคนในโลกนี้ถึงความนับว่า เป็นคนสงบเสงี่ยม เป็น
คนสงบเสงี่ยมพระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า ดูกรนายคามณี คนบางคนในโลกนี้ยังละราคะไม่ได้
เพราะเป็นผู้ยังละราคะไม่ได้ คนอื่นจึงยั่วให้โกรธ คนที่ยังละราคะไม่ได้คนอื่นยั่วให้โกรธ ย่อม
แสดงความโกรธให้ปรากฏ ผู้นั้นจึงนับได้ว่าเป็นคนดุ คนบางคนในโลกนี้ยังละโทสะไม่ได้ เพราะ
เป็นผู้ยังละโทสะไม่ได้ คนอื่นจึงยั่วให้โกรธคนที่ยังละโทสะไม่ได้คนอื่นยั่วให้โกรธ ย่อมแสดง
ความโกรธให้ปรากฏ ผู้นั้นจึงนับได้ว่าเป็นคนดุ คนบางคนในโลกนี้ยังละโมหะไม่ได้ เพราะเป็น
ผู้ยังละโมหะไม่ได้ คนอื่นจึงยั่วให้โกรธ คนที่ยังละโมหะไม่ได้อันคนอื่นยั่วให้โกรธ ย่อมแสดง
ความโกรธให้ปรากฏ ผู้นั้นจึงนับได้ว่าเป็นคนดุ ดูกรนายคามณี นี้เป็นเหตุเป็นปัจจัยเครื่องให้
คนบางคนในโลกนี้ถึงความนับว่าเป็นคนดุ เป็นคนดุ ฯ
[๕๘๗] ดูกรนายคามณี อนึ่ง คนบางคนในโลกนี้ละราคะได้แล้ว เพราะเป็นผู้ละ
ราคะได้ คนอื่นจึงยั่วไม่โกรธ คนที่ละราคะได้แล้วอันคนอื่นยั่วให้โกรธก็ไม่แสดงความโกรธให้
ปรากฏ ผู้นั้นจึงนับได้ว่า เป็นคนสงบเสงี่ยม คนบางคนในโลกนี้ละโทสะได้แล้ว เพราะเป็น
ผู้ละโทสะได้ คนอื่นจึงยั่วไม่โกรธ คนที่ละโทสะได้แล้วอันคนอื่นยั่วให้โกรธ ก็ไม่แสดงความ
โกรธให้ปรากฏ ผู้นั้นจึงนับได้ว่า เป็นคนสงบเสงี่ยม คนบางคนในโลกนี้ละโมหะได้แล้ว เพราะ
เป็นผู้ละ โมหะได้ คนอื่นจึงยั่วไม่โกรธ คนที่ละโมหะได้แล้วอันคนอื่นยั่วให้โกรธ ก็ไม่แสดง
ความโกรธให้ปรากฏ ผู้นั้นจึงนับได้ว่า เป็นคนสงบเสงี่ยม ดูกรนายคามณี นี้เป็นเหตุเป็น
ปัจจัยเครื่องให้คนบางคนในโลกนี้ถึงความนับว่า เป็นคนสงบเสงี่ยมเป็นคนสงบเสงี่ยม ฯ

 

555555555555555+

หลวงปู่มั่น เป็นพระอรหันต์ คุณรู้หรือยังครับ

 

ตอบตรงๆนะครับ ผมไม่ทราบจริงๆ เห็นมีแต่คนเขาบอกกัน ผมจะรู้ได้อย่างไร หรือท่านรู้