เห็นกิเลสเกิดขึ้นมา แล้วฆ่ามันยังไงกัน ?

มันหน้าที่ของเราๆที่เป็นพุทธบริษัทนะครับไม่เพียงแต่พระภิกษุสงฆ์นะครับ ตามกำลังครับ

 

อันนี้ต้องขอบคุณจริงๆที่เตือน คำพระตถาคตเจ้านั้นเป็นอกาลิโกนะครับท่าน คำสาวกอย่างเรา ถึงจะดูดี ไม่นานก็ลืมเลือน ช่วยๆกันเผยแผ่ครับ

 

อยากทราบจากท่านผู้เจริญทั้งหลายว่า...พระอรหันต์ คิดผิด ได้หรือไม่

 

มรรคมีอยู่ผลมีอยู่ ความจริงมีอยู่ พระพุทธเจ้าทรงชี้แนะ แต่คุณต้องทำเอง
คุณเคารพสาวก ที่กล่าวตามพุทธวัจนะไม่ผิดเพี้ยน ทำได้ไม่ได้ไม่เป็นไร (จริงหรือ?? ปุถุชนจะกล่าวตามหรือเข้าใจตามขนาดนั้นได้จริงหรือ แค่ยกมาให้ตรงกาละเทสะยังยากเลย)
หรือสาวกที่ปฏิบัติล่วงทุกข์แล้ว สามารถอธิบายชี้แนะความจริงได้ (จะกล่าวตู่หรือไม่ต้องเทียบมหาปเทสสี่)
ถึงบอกคุณว่า สงฆ์ในที่นี้ ไม่ใช่สมมุติสงฆ์ เป็นพระอริยะแปดจำพวกที่ควรแก่การเคารพ

 

ตกลงคุณก็มีหน้าที่สอนด้วยหรือ..

นี่ถ้าคุณเป็นคนตีความพระวัจนะได้ตรง
ไม่ใช่แค่อย่างที่คุณเข้าใจเอง เออเอง
ชาวบ้าน(ที่มีปัญญา) คงรุมสรรเสริญแล้ว
ไม่ได้แค่ตู่ว่า ใครขัดแย้งคุณ แล้วขัดแย้งกับพระพุทธเจ้า
คุณอาจคิดว่าเป็นคำของท่านที่ผ่านมาจากปากของคุณ
แต่คนอื่นเขาอาจไม่คิดอย่างนั้น(เพราะอาจผ่านมาหลายปาก)

แล้วตกลง ควรจำคำสอน หรือควรปฏิบัติให้ถึงธรรมจึงจะเข้าใจคำสอนได้จริง

 

ท่านต้องแยก หลวงปู่หลวงตา หลวงน้า ออกก่อนนะ เดี๋ยวจะสับสน ประเด็นอยู่ที่ว่าเราศึกษาพระธรรมและวินัยของพระตถาคตเจ้า ซึ่งพุทธบริษัทก็มีอยู่ 4 คือ ภิกษุ ภิกษุณี อุบาสก อุบาสิกา เรานั้นต่างบรรลุธรรมได้ไม่แตกต่างกัน ไม่ว่าจะอยู่ในฐานะใด

พระธรรมนั้นถูกเผยแผ่โดย พระภิกษุ ภิกษุณี หรือจะเป็นอุบาสกอุบาสิกา ก็ได้ ฉะนั้นธรรมวินัยทั้งหลายควรเป็น ธรรมวินัยของพระตถาคตเจ้าเท่านั้นที่เราสมควรจะเผยแผ่ ถูกต้องตรงกันใช่มั้ย และตำราที่เก่าแก่ที่สุดที่เราจะมีได้นั้นคือ บาลีสยามรัฐ และพระไตรปิฏกทุกสำนักต่างอ้างอิงมาจาก บาลีสยามรัฐ ฉะนั้นอะไรไม่มีในบาลีสยามรัฐนั้นเีราไม่ควรเอามาเผยแผ่ใช่มั้ยครับ เพราะจะเป็นคำแต่งใหม่อันนี้เห็นตรงกันนะครับ

ส่วนเรื่องใครจะตีความหมายตรงความหมายที่พระุทธองค์ทรงต้องการนั้นอีกเรื่องนะครับ ประเด็นใหญ่ๆมันอยู่ตรงนี้ ส่วนในความเป็นจริง ทุกคนนั้นมีอดีตถูกต้องมั้ยครับก่อนจะมาทราบว่าพระุทธองค์นั้นต้องการให้สาวกทำอย่างไร ทุกคนมีหลวงปู่ หลวงตา หลวงน้าของตนเองที่เคารพและเชื่อในสิ่งที่ตนเองเชื่อว่าแต่ละท่าน น่าจะเป็นอริยเจ้า ผมเองก็เป็นเหมือนอย่างท่าน ผมก็มีครูอาจารย์เหมือนอย่างท่าน พอผมมาเจอพระบิดาเราสั่งไว้อย่างนี้ เราก็เปลี่ยนซิครับเพราะทุกท่านเป็นพุทธบุตร พระบิดาสั่งไว้อย่างไรเราก็ทำอย่างนั้น

ส่วนหลวงปู่หลวงตาหลวงน้าท่านใด ที่ท่านดับธาตุขันต์ไปแล้วเราจะทำอย่างไรได้ นอกจากระลึกนึกถึงความดีที่ท่านได้ทำ ส่วนท่านที่ยังมีชีวิตอยู่เราก็ถวายพุทธวจนให้ท่านได้มีโอกาสรับรู้ถึงสิ่งที่พระบิดาเราได้สั่งไว้ ท่านจะได้น้อมนำไปปฎิบัติ เราถวายความรู้ให้ท่านแล้วท่านจะปฎิบัติอย่างไรก็เป็นเรื่องของท่าน คนเราสะสมอะไรมาต่างกัน


ผมว่าไม่เห็นมีอะไรยากเลย ทุกอย่างก็ลงตัวไม่เห็นมีอะไรเสียหาย หลวงปู่หลวงน้าที่เป็นอาจารย์เรา ถ้าท่านรับทราบว่าศิษย์ของท่านเคารพน้อมน้อมแก่พระบิดาท่านคงยินดีและดีใจกับเรา ที่หยั่งลงมั่นในคำตถาคต เราเองต่างหากไม่เข้าใจตัวเรา เพราะยังไม่เข้าใจองค์รวมทั้งหมดว่า ศาสนาไม่ได้สอนให้เรายึดติดกับอะไรเลย แม้แต่พระุองค์ท่านก็ไม่ให้ยึดติดท่าน

ส่วนคำสอนที่หลวงปู่ หลวงตา หลวงน้า ซึ่งเป็นสาวกเราก็ฟังท่าน พระพุทธองค์บอกว่า อย่าพี่งคัดค้านอย่าพึ่งเชื่อให้นำมาตรวจทานเสียก่อน ถ้าตรงกับคำตถาคตแแล้วค่อยเชื่อ ท่านสั่งไว้อย่างนี้ ถ้าไม่ตรงแสดงว่าท่านจำมาผิดก็เท่านั้น จะเสียหายตรงไหน จะเสียความศรัทธาที่เรามีแก่ท่านตรงไหน ถึงบางท่านจะไม่ตรงต่อคำตถาคตเราก็ไม่สมควรไปกล่าวโืทษท่านเพราะ พระอรหันต์ก็สามารถเข้าใจอะไรผิดได้ครับ ซึ่งในพุทธกาลก็มีมากครับ

 

อย่าเรียกสอนเลยครับแรกเปลี่ยนความเห็นกันอันไหนคิดว่าดีก็น้อมนำไปปฎิบัติ เพราะคำที่ผมกล่าวมานั้นเป็นคำของตถาคตที่ผมขยายความออกมา จะผิดเพลี้ยนไปบ้างก็ตรวจทานเอา ที่บอกว่าถ้าผมตีความพุทธวจนได้ตรงคงมีคนสรรเสริญผมแล้ว คนเรานะมันมีมานะถือตัวกันทุกคนแม้กระทั้งผม และไม่สามารถกำจัดได้ถ้าไม่ใช่พระอรหันต์ คำๆเดียวกันที่หลวงปู่หลวงตาพูด ผมเอามาูดยังโดนกระทุ้งเลย แต่หลวงปู่หลวงตาูพูดมีใครกล้า ทุกคนน้อมใจเชื่อไปหมดแล้ว คำๆเดียวแท้ๆเลยยังกระทำต่อบุคคลทีู่ต่างกัน ผมเองก็เป็นเช่นนั้นอันนี้เราเข้าใจได้ ส่วนใครจะคิดอย่างไร นั้นก็แล้วแต่คนเราคิดได้ไม่เท่ากัน อินทรีย์ต่างกันครับ

 

แล้วถ้าคุณยกพระวจนะ กับครูบายกพระวัจนะมา
ความเข้าใจมันจะเหมือนกันหรือ
คุณคิดว่าครูบาที่ปฏิบัติเข้าถึง หากคุณไปถวายพระวัจนะท่าน ใครกันที่จะเข้าใจไม่เข้าใจ..ใครกันที่จะตีความได้
ที่ว่าพระอรหันต์เข้าใจผิด เข้าใจผิดเรื่องอะไร(ไปดูเองนะ).. เป็นอริยสัจจสี่ได้หรือ

แล้วต้องเป็นพระไตรปิฎกบาลีฉบับสยามรัฐอีก ห้ามเป็นฉบับอื่น ที่อ่านกันอยู่น่ะภาษาไทยที่ครูบาอาจารย์แปลมาอีกที
คุณลองไปดูกระทู้คุณ ที่ว่าถึงธรรม ซิ เชื่อได้ไหม

อนัตตสัญญา
newamazing

ปัญญาเกิดขึ้นแล้วแสงสว่างเกิดขึ้นแล้วแก่เรา
newamazing

ฯลฯ

กับหลวงปู่หลวงตาเชื่อได้ไหม
อนาลโยวาทะ-1-ธรรโมวาทของพระอาจารย์ขาว-อนาลโย

 

อ้อ แล้วครูบาอาจารย์ คำท่าน ห้ามยกมา ห้ามขยายความ
ต้องพระวัจนะเท่านั้น
คำครู ท่านสอนโดยความเข้าใจในพระธรรมไม่ได้หรือ
บางท่านอาจไม่เน้นปริยัติ เน้นปฏิบัติตาม ถึงธรรมแล้วพูดไม่ได้อย่างพระวัจนะแต่สอนอย่างผู้ถึงธรรมแล้วได้ไหมจ๊ะ

ส่วนคุณขยายความคำของพระตถาคตได้
แล้วให้ชาวบ้านตรวจทานกันเอง
แบบนั้น ทุกคนต้องเรียนรู้พระวัจนะกันหมดเลยซิ


คำครู ใครน้อมใจเชื่อโดยขาดปัญญา มันก็ไม่ได้อะไรขึ้นมานะ

 

คนที่ไม่เคยประจักษ์จะรู้ได้อย่างไรไม่มีทางรู้ได้เลย บอกตรงนะท่าน ผมไม่ได้อยู่เดินไปเจอนะ กว่าชีวิตของผมจะจบลงด้วยธรรมะกว่าจะหายสงสัย ผมใช้บทนี้นะ
คำสอนของพระศาสดาย่อมงอกงามมีโอชาแก่สาวกผู้มีศรัทธา
ผู้หยั่งลงในคำสอนของพระศาสดาแล้วประพฤติ. สภาพนี้ ย่อมมีแก่สาวกผู้มีศรัทธาผู้หยั่งลงในคำสอนของพระศาสดาแล้วประพฤติ ด้วยตั้งใจว่า เนื้อและเลือดในสรีระของเราจงเหือดแห้งไปจะเหลืออยู่แต่หนังเอ็นและกระดูกก็ตามที เมื่อเรายังไม่บรรลุถึงอิฐผลที่จะพึงบรรลุด้วยเรี่ยวแรงของบุรุษ ด้วยความเพียรของบุรุษ ด้วยความบากบั่นของบุรุษแล้ว จักคลายความเพียร
นั้นเสีย จักไม่มีเลย.

ผมไม่ได้มาเล่นเชาว์ปัญญานะครับ ผมแรกมาด้วยบทอธิฐานบทนี้เลย

 

คุณเป็นคนบอกเองว่าไม่มีใครรู้ว่าใครเป็นพระอริยะ ต้องพระพุทธเจ้าบอก
แล้วทำไม แค่คำพูดคุณ ต้องให้คนอื่นเชื่อ ว่าคุณเป็นพระอริยะ
อริยมรรคสมังคีเมื่อใด เมื่อนั้นจะได้เพียรไม่เสียเปล่า

 

ท่านก็ยังไม่เข้าใจ เราคุณกันเกี่ยวกับการขยายความพุทธวจน ถกเทียงกันในเรื่องพุทธวจนนั้นถือว่าเป็นบริษัทชั้นเลิศครับ ส่วนครูอาจารย์ที่ไม่สนใจคำพุทธวจนเลยไม่มีทางเขาใจธรรมะได้แน่นอน อย่างน้อยท่านต้องเข้าใจบทใดบทหนึ่งแน่นอนครับ ส่วนท่านใดจะมีจริตสนใจธรรมะเพียงบทเดียวก็สามารถเอาตัวรอดได้ถ้าแทงตลอดด้วยดีในความเห็นนั้น ก็ไม่จำเป็นต้องมารู้พุทธวจนทั้งหมดหรอกครับ แต่คำนั้นต้องตรงต่อพุทวจน ตัวอย่าง คำว่าอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ถ้าใครแทงตลอดคำนี้ได้ก็บรรลุะรรมได้แล้วครับ แต่การสืบต่อพระศาสนานั้น คำเพียงคำเดียวนั้นไม่สามารถสืบต่อได้แน่นอนครับ

 

แล้วคำท่าน(ภาษาของครูบาอาจารย์)เชื่อได้ไหม

 

ผมไม่สนใจจริงเรื่องใครจะเชื่อผมเพียงแค่อยากสนทนาธรรมะที่ผมประจักษ์และได้ปฎิบัติเพื่อสู่สายตาผู้คน เพียงต้องการให้ผู้ที่สนใจเอาปฎิบัติ ถึงแม้จะไม่มีใครน้อมนำไปปฎิบัติ แต่ถ้าความรู้อันน้อยนิดของผมนั้นจะเป็นประโยชน์แกผู้คนบ้างคงจะดี และผมเองก็ได้ประโยชน์จากการสนทนาะรรมนี้มากที่เดียว

 

ท่าพิจารณาดูเองก็รู้ได้นี่ครับ ตรวจทานดูว่าสอดคล้องมั้ย ผมเองไม่ใช่สัพพัญญูต้องมีผิดถูกบ้าง

 

ขยายความอีกหน่อยครับ

 

ไม่ต้องให้พระพุทธเจ้าร้บรองหรือ

 

เช่น กระทู้นี้
http://palungjit.org/threads/อนาลโยวาทะ-1-ธรรโมวาทของพระอาจารย์ขาว-อนาลโย.481217/

 

พระพุทธองค์ไม่อยู่แล้วใครจรับรองได้ ท่านตรวจทานตามหลักการได้ แต่ถ้าถามผมว่ารับรองตัวผมอันนี้ตัดไปได้เลย ความเป็นอริยะของคนอื่นอาจจะเป็นของท่านใดก็ได้ ไม่มีประโยชน์แก่ตัวท่านเองมากนัก อย่างมากก็เป็นแค่แรงบันดาลให้เราท่านมีกำลังใจในการปฎิบัติเท่านั้น ตนเป็นที่พี่งแห่งตนครับ ธรรมะมันหยิบยื่นให้กันไม่ได้จริงๆ

 

ผมไม่ค่อยได้อ่านนะครับ เพราะอย่างไรท่านก็กล่าวไม่เกินพุทวจน อย่างไรก็ต้องตรวจทาน