อย่าเลยพระพุทธเจ้า อย่าเลยครูอาจารย์

ไม่นับถึงแปลผิดนะ
เอาแบบถูกนะ คนฟังยังตีความต่างกัน
การเข้าใจของผู้ที่เข้าถึงปฏิบัติถึง และเป็นครูบาอาจารย์ต่อๆมา จึงสำคัญมากจ๊ะ ที่จะเป็นครูสืบทอดต่อไป

 

จะเถียงกันไป กันมาทำไม

ปฎิบัติไห้มาก ทำไห้มาก

แล้วทุกสิ่ง ทุกอย่าง จะกระจ่างกลางใจ

 

ถกกันในพุทธวจนได้ชื่อว่าเป็นบริษัทที่เลิศผิดถูกว่ากันไป ส่วนการเข้าถึงนั้นเป็นปัจเจกบุคคลไม่มีใครทราบได้ครับ คนล่ะเรื่องกันกับการสืบถอดศาสนาและการศึกษาธรรมะครับ การปฎิบัตนั้นเป็นปัจจัตตังครับ

 

เอาสบายตัวนั้นไม่ยากครับ

 

คนปฏิบัติถกกัน น่าฟัง ธรรมมีแต่เจริญขึ้น มีการยอมรับกัน เป็นการสืบทอดศาสนา ถึงมีเสวนาธรรมกันตามเวลาตามควร การเข้าถึงย่อมเป็นการยืนยันว่าเมื่อปฏิบัติจริง ศาสนาย่อมดำรงอยู่ได้ ปฏิเวธหาย ปฏิบัติหาย ปริยัติหาย..
ถกเอาแต่กิเลสชนะ ไม่ได้อะไรขึ้นมา
คนดีกับคนดี เข้ากันได้
คนบ้ากับคนบ้าอาจเข้ากันได้
คนดีไม่เสียเวลากับคนบ้า

 

ความคิดมักจะบ่งบอกตัวตนเราเสมอ

 

ศาสนาไม่สามารถอยู่ได้ถ้าไม่มีคำสอนที่ถูกต้อง

 

จะรู้ว่าคำสอนถูกต้อง จากผู้ไม่ปฏิบัติได้อย่างไร

 

บอกว่าไง รู้เจตนาคนอื่นได้จริง
หรือเป็นนักอุปาทาน

ถ้าเจตนาดี จงอย่ากังวลในวิบาก

 

ผมไม่รู้จิตใจคนอื่นหรอกพูดไว้เป็นกลาง มีหลายคนเข้าอ่านก็จะได้ทราบถึงตัวตนเอง และท่านเห็นตัวเองอย่างไรล่ะ

 

เรายอมรับกรรมที่ตนเองสร้างเสมอ
จึงต้องระวังเจตนา และอารมณ์ก่อนโพสต์ เรารู้ตัวเอง
ไม่มีใครหนีกรรมพ้น

 

ตำราที่กล่าวแต่พุทธวจนนั้นแหล่ะครับชัดเจนที่สุด และก็เอาตัวเองปฎิบัติจนหายสงสัย(ตัวเองนะครับ)

 

ไม่มีใครหนีกรรมเป็นสุภาษิตที่ดีและถูกต้องครับ

 

เราเป็นคนมีครู เคารพครู และเคารพพระบรมครู
ถ้าไม่ปฏิบัติ ก็ไม่มีประโยชน์ตน แม้ได้อ่านคำสอนของครูหรือพระบรมครู

 

ก็นามธรรม สัจจธรรม ใครพูดก็ไม่ผิดหรอก
แต่รูปธรรมเป็นไง ก็(ต้องใช้ปัญญา)ดูที่การกระทำของเขา

 

ถูกต้องครับท่าน ไม่ปฎิบัติจริงไม่มีทางเข้าถึงธรรมแท้ครับ(ถ้าาใช้บทอธิฐานความเพียรนั้นแหล่ะครับที่ว่าเข้าถึงธรรมแท้)

 

ก็นี่ไงที่ผมพยายามบอกทุกคน คุณก็เข้าใจได้นี่

 

อธิบาย ตรงไหนที่พยายามบอก บอกอะไร..
ไว้จะมาอ่านนะ

 

ก็ที่บอกไปแล้วว่าให้ฟังแต่คำตถาคต ส่วนอื่นก็ให้ไตร่ตรองโดยใช้ปัญญา การที่เรามีครูอาจารย์และกตัญญูต่อครูอาจารย์นั้นประเสริฐ เพราะความกตัญญูนั้นเป็นสิ่งที่หาได้ยากในโลก เป็นหนึ่งในรัตน5

 

จริงๆแล้วแม่งไม่มีอะไรเลย ศิษสาย??? มันไม่ยอมรับท่านพุทธทาสแต่เดิมอยู่แล้ว และพาลไม่ยอมรับ พระคึกฤทธิ์ ที่เอามาต่อยอดหนังสือท่านพุทธทาส อ้างพรรษายังน้อยบ้างล่ะ ไม่มีคุณวิเศษท้ายใจคนอื่นไม่ได้บ้างล่ะ โอ้ยพวกฤาษีมันก็ทายใจคนอื่นได้ ไม่เห็นมันจะหลุดพ้นเลย อ้างพระคึกฤทธิ์ให้สวดแค่ 150 ข้อบ้างล่ะ มีบางคนถามด้วยนะสวด 227 มันผิดตรงไหน ผิดสิหายไป 2400 กว่าข้อ

จะให้พระสวดมั้ยล่ะ 2400 กว่าข้ออ่ะ ที่จะสวด 227 กันอยู่ก็ เพราะกลัวจะได้สวด 2400 กว่าข้อล่ะมั้ง เพราะถ้าเอาหมดจะรู้เลยว่า ครูบาร์อาจารย์ตัวเองละเมิดคำสั่งพระพุทธเจ้า ปลุกเสกพระ ทำน้ำมนต์ ทำยันต์ โอ้ยเยอะแยะ ขนาดเอารูปที่เอามาโชว์โปรไฟล์ยังเป็นพระเครื่องเลย พระพุทธเจ้าเรียก เดรัจฉานวิชา รู้บ้างป่าวน่ะ

เคยมี ศิษสาย??? ในพันทิพโพส บอกท่านพุทธทาสสอนผิดเรื่องแมวจับหมูมากินไม่บาป
เอ้าาา ไปฟังหลวงปู่สาย??? ก็เทศเหมือนกันบอก แมวจับหมูมากินไม่บาป ยังสงสัยตกลงมาจาก สาย??? เดี่ยวกันจริงรึป่าว

เอาแค่พุทธวจนก็จำกันไม่วาดไม่ไหวแล้ว พระพุทธเจ้าบอกแค่จำได้แค่บทเดียวของพระองค์ก็หลุดพ้นแล้ว รู้กันบ้างป่าวเนี่ย เคยอ่านบ้างป่าวเนี่ย สงสัยอ่านแต่ วิสุทธิมรรค บุพพสิกขาวรรณณา

โอป่ะเตง