หวั่นไหวมั๊ย เมื่อได้ใกล้ชิดกับคนพิการ ??

เมื่อวานนี้กิ๊บไปทำงานตามปกติ
ที่ร้านกาแฟแห่งหนึ่ง
มีผู้ชายคนหนึ่งเค้าสั่งนํ้าชา
กิ๊บก็จัดการเสริฟให้


ทีนี้เค้าถามว่า
นํ้าชาต้องปรุงอะไรอีกมั๊ย
กิ๊บก็งง เพราะไม่เคยถูกถามอย่างนี้มาก่อน
กิ๊บก็มองหน้าเค้า เค้าก็มองเลยกิ๊บไปนิดนึง
กิ๊บก็คิดในใจ
"เอ..นํ้าตาลก็วางอยู่ข้่างๆงัย
ทั้งนํ้าตาลแดง นํ้าตาลทราย นมก็มี"


เค้าก็ถามกิ๊บอีกนะ "ต้องปรุงแต่งอะไรอีกมั๊ย"
กิ๊บก็บอกว่า "ค่ะ ต้องใส่นํ้าตาล ใส่นม เพราะไม่ได้ทำสำเร็จรูปมาให้"
เค้าก็บอก "งั้นทำให้หน่อยนะครับ"
วินาทีนั้นเองกิ๊บจึงได้เข้าใจ ว่าตาเขามองไม่เห็นทั้งสองข้าง


กิ๊บก็ปรุงนํ้าชาให้เค้า และดูแลเค้าเป็นพิเศษ แต่ก็ไม่เต็มที่เท่าไหร่
เพราะมีลูกค้าเยอะมาก วันเสาร์จะยุ่งสุดๆ ลูกค้าเยอะ


กิ๊บก็กลับไปประจำที่เค้าเตอร์ นํ้าตาไหล
เพื่อนก็ถามว่า "เป็นอะไร"
กิ๊บก็บอกว่า "ดูผู้ชายคนนั้นสิ..เค้ามองไม่เห็นแหละแก"
เพื่อนก็ "เฮ๊ย ช่างเค้าสิ เค้าไม่ได้เป็นอะไรกับเธอซักหน่อย"


กิ๊บก็ไม่เข้าใจความรู้สึกตัวเองนะ รู้แต่ว่าความสงสารมันมีมากมาย
คิดไปไกล เค้ามีครอบครัวหรือเปล่า มีคนดูแลหรือเปล่า
เค้าจะรู้สึกอย่างไร สบายใจมั๊ย

วันนั้นกิ๊บบอกตามตรงว่ากิ๊บหดหู่ใจมาก
ลูกค้าอื่นๆพูดคุยหัวเราะกันเสียงดัง เพลงเพราะๆก็เปิด
แต่ผู้ชายที่มองไม่เห็นคนนั้นนั่งเงียบๆอยู่คนเดียวกับนํ้าชาหนึ่งถ้วย


กิ๊บก็คงคิดมากไปเองแหละ สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม
เค้าก็คงจะมีคนดูแลอยู่ล่ะเนอะ ว่ามั๊ย

 

อนุโมทนาบุญกับจิตใจที่ดีงามของน้องกิ๊บนะคะ

การที่เรามีน้ำใจให้กับคนพิการผู้ด้อยโอกาสเป็นสิ่งที่ดีค่ะ
ที่ร้านของพี่ก็มีลูกค้าที่ขาพิการมาใช้บริการทุกวันนะคะ
บ่อยครั้งที่เค้ามาเค้าก็จะบอกว่า "ที่ผมมาที่ร้านของพี่ก็เพราะว่าเจ้าของร้านอื่นเค้าทำหน้าเหมือนรังเกียจผม แต่มาร้านพี่นี่ดี พี่คอยดูแลผมดีครับ ถึงผมจะเข็นรถเข็นของผมมาไกล..กว่าร้านอื่น ผมก็จะมาครับ"

 

เคยผูกพันธ์กันมาง่ะ

 

T-T ซึ้งมากมายเลยล่ะครับ

คุณกิ๊บเป็นคนที่มีจิตใจดีจริงๆ มีเมตตา และกรุณาต่อคนพิการหรือผู้ด้อยโอกาส ^^

ซึ่งหายากมากในสังคมไทยที่จะปฎิบัติด้วยใจจริงมิได้เสแสร้งแกล้งทำ >>>>>>> ^^

 

น้องกิ๊ปตัวดี ของพี่ น้ำใจงามมอีกคนเเร้ววเเม่คุ้นนนนนนนนนนนนน..

ดีๆๆ ก็จิงอะนะ...บางทีนะคนพิการอะเค้ามะอยกาไห้เราอะสงสารเค้าหรอกที่เค้าเป็นคนพิการ เเต่ นะ ผมก็คนนึงเเหละ ที่ทามมะได้เห็นก็สงสาร นี่ไม่ได้พุดไห้ตัวเองเริ๊ด ดี น้ำใจงาม เตรียมตัวรักเด็กเพราะปีหน้า จาไปประกวดนางสาวไทยอาไรนะ...

เห็นเเร้วก็ สงสารเเบบกิ๊ปว่าเหละ คิดไปไกลเรยย เค้ามายังไง เล้วเค้าจาเดินกลับไปไง เเล้วบ้านเค้าไกลไหม๊ เเล้วเค้าเดินไปเจอ บรรได ไรงี้จะเดินไง อะ

เเล้วถ้าเป็นเราละ..เป็นเราไม่เทาหร่ เเล้วสมมุติว่า คนที่เดินมานั้นเป้นคนที่เรารักละ คนไกล้ตัวเราละ เราจะมีความรู้สึกไงเห้ออ...

อนุโมทนากะน้องกิ๊ปกะความคิดดีๆๆของน้องด้วยฮะ

อายุเเค่นี้ เก่งหมดเรยทุกเรื่องเนอะ...ร้องเพลงเริ๊ดด น้ำใจงาม เก่งซะทุกอย่างงงง โอ้ยยยยยย อิจฉา..

 

เห็นด้วยครับ(b-flower)

 

โมทนาให้น้องกิ๊บและน้องแขค่ะ
ผู้พิการบางคนอาจไม่ต้องการให้เราเวทนาสงสารเค้า
แต่เค้าต้องการให้เราคนสมประกอบเห็นเค้าเป็นมนุษย์คนหนึ่ง
ที่ไม่ไร้ค่า ไร้ความสามารถ แต่เมื่อเจอผู้พิการ และเค้าต้องการ
ความช่วยเหลือ การมีน้ำใจต่อเค้าถือว่าประเสริฐนัก
ผู้พิการในประเทศที่เจริญโชคดีกว่าประเทศเราเยอะ เพราะเค้า
จะให้โอกาสและสิ่งอำนวยความสะดวก ผิดกับประเทศเรา ที่มัก
มองผู้พิการเป็นภาระของสังคม ทั้งที่บางคนมีความสามารถ และ
ความพยายามยิ่งกว่าคนสมประกอบเสียด้วยซ้ำ

 

เห็นด้วยค้าบพี่

 

เห็นด้วยหมดครบ และก็โมทนากับน้งกิ๊บ และคุณสังขารไม่เที่ยงมาก ๆ
ที่มีจิตใจดีงามไม่รังเกลียดสรรพชีวิตที่พิการเพราะกรรมที่ไม่ได้รับรู้มาจากอดีตว่าทำอะไรไว้ แต่ก็เกิดมารับกรรมเป็นกดแบบนี้เลย เหมือนเด็กที่บริสุทธิ์ ไร้เดียงสา แต่เกิดมาก็พิการเลย
ชีวิตเขาคงลำบากมาก เพราะแต่ละที่ไม่ค่อยจะรับพวกเขาทำงานด้วย คงไม่คุ้มค่าแรง ถึงแม้กฏหมายจะบังคับให้ทุกโรงงาน ในนิคม ฯ เท่าที่รู้มา ว่าต้องรับคนพิการเข้าทำงานด้วย แต่ก็ต้องเลือกประเภทด้วย ก็ไม่ครอบคลุมแหละครับ

เมื่อจิตใจดีงาม และเปี่ยมด้วยเมตตา จะแสดงออกมา ทางแววตา และสีหน้า
ดูแล้ว ไม่ว่าหน้าตาใครจะแบบไหน แต่เมื่อจิตใจดีงาม ทุกคนก็งามหมด ทั้งชาติหนี้ และโดยเฉพาะชาติหน้า ( เรื่องจริงของกฏแห่งกรรม )

 

ไม่อยากให้ใคร ๆ มองข้ามคนพิการว่าเป็นกรรมของเขา และยึดอุเบกขา
เพราะพวกเขาเหมือนอาจจะถูกพวกเรา ที่เป็นปรกติทอดทิ้ง และไม่ใยดีก็ได้

แม้กระทั่งขอทานพิการ ซึ่งเราอาจจะกลัวว่าเป็นแก๊งมิจฉาชีพ ที่ใช้พวกนี้หากินไปวัน ๆ แต่คิดดูแล้ว คนพิการเหล่านั้น ก็ต้องกินข้าวและใช้ของใช้ประจำวันเช่นเดียวกับเรา และถ้าวันไหน พวกเขาขอได้เงินน้อย วันนั้น พวกเขาอาจได้กินข้าวไม่อิ่ม และไม่ได้ของเครื่องใช้ที่จำเป็นในชีวิตประจำวันก็ได้
หรือ พวกคนพิการเหล่านั้น ที่เราเห็นบางคน อาจเป็นเด้กที่ถูกขโมยมา และถูกตัดแขนขา เพื่อมาให้ขอทานก็ได้ ซึ่งน่าสงสารมากกว่าเดิมอีก เพราะพวกเขาไม่ได้พิการแต่กำเนิด

 

ตอบได้เหมือนใจนึกเลยนะคุณนก
(y) (y) (y)
เราควรลองคิดดูว่าคนดี ๆ อย่างเรา ๆ หากวันนึงข้างหน้าเจออุบัติเหตุของชีวิต แล้วไปเป็นคนพิการบ้างเราจะมีความสามารถช่วยเหลือตัวเองได้เหมือนเค้าหรือเปล่า แล้วจะสู้ได้เหมือนเค้าหรือเปล่า ลองคิดดูนะ

 

น้องกิ๊บ จิตใจดีครับ สงสารคนที่อ่อนแอกว่า แคร์ความรู้สึกเพื่อนและคนรอบข้างครับ ดีครับ อ่อนไหวแต่อย่าอ่อนแอ ความคิดที่ดีจะกลับมาตอบแทน น้องกิ๊บครับ

ดังนั้น...เฮียฯ ขอเสนอ...ที่พัก สามวันหลายคืน...ไม่ใช่ ๆ สองคืน(อิอิ)
ที่ บันดาหยา รีสอร์ท เกาะหลีเป๊ะ สตูล ฟรีครับ
แล้วจะมาเมื่อไร ...แหละนี้...เก็บไว้ให้แหละกัน กลับเมืองไทยมาเที่ยวทะเลไทย อย่าลืมมาหาเฮียฯ นะ อิอิ

 

น้องแข...น่ารักมากครับ ใจดีด้วย...ไปคุยต่อหลังไมค์..เฮียฯจะตบรางวัลให้(b-deejai)

 

รางวัลอะไรเหรอครับ...

​

 

คุณนกฯ พูดได้ดีมากครับ ...เฮีย ฯ ซึ้งจริง ๆ เลย

ว่างแล้วบอกเฮีย ฯ นะจ๊ะจะพาไปเที่ยว อยากไปไหนบอกเฮียฯนะแต่อย่าบอกว่าไปดวงจันทร์ ดาวอังคารนะ

 

จ๊าก....

ขอบใจน้องแขมากเลย...ที่เอารูปเด็ก ๆ มาโชว์ความน่ารัก...คุ้น ๆ นะเด็กคนนี้เจอบ่อย ๆ ว่าจะหาพี่เลี้ยงพอดี...ไปต่อกันหลังไมค์ ดีไหม อิอิ

 

คนพิการบางคนจิตใจแข็งแกร่งกว่าคนปกติเสียอีก ให้เงินเค้าเฉยๆเค้าก็ไม่รับ ต้องซื้อเท่านั้นเค้าถึงจะรับ เค้าบอก เค้าไม่ใช่ขอทาน

เมื่อก่อนที่สี่แยกแถวสวนลุมฯจะมี ชายขาขาดข้างเดียวคนหนึ่งเดินขายดอกไม้อยู่ตรงที่สี่แยกเลย เห็นแล้วก็อึ้งน่ะสู้ชีวิตมากๆ แต่ก็เห็นคนช่วยซื้อกันเยอะเหมือนกัน

 

เค้าจาดูแลบุษบาเอง (f)

 

ขอบคุณค่ะ แต่จะพยายามดำเนินชีวิตด้วยความไม่ประมาทค่ะ

 

อ่านแล้วรู้สึกดีจัง ต่อไปนี้เราจะเลิกพูดเพ้อเจ้อ มาพูดอะไรๆที่มันมีสาระบ้างดีกว่า