ร้านธรรมลิขิต พุทธคุณจากอริยสงฆ์มากมาย เชิญแวะชม สัมผัสญาณบารมีได้ ณ บัดนี้

คนที่ 1 ของ ค่ำคืนนี้

I'm ฟาย

ด ( คราวต่อไป)

4 ( คราวต่อไป)

า

สระ า มาจากตัวเต็มว่า วายุภักษ์
เจ้าของชื่ออาจจะงง นี่มันเป็นชื่อของ นกในวรรณคดี นกในป่าหิมพานต์นี่นา แล้วมาเกี่ยวอะไรกับข้าพเจ้าล่ะ

ความลับพญานกเรียกเงิน นกสวรรค์สัญลักษณ์แห่งเงินทองทรัพย์สมบัติ ผูกคู่กับเงิน เห็นพญานกนี้ก็ต้องเห็น กองทรัพย์ กองเงิน กองทอง ฉันนั้น ส่วนอาหารของนกนั้นในคัมภีร์ปัญจสุทนีว่า “เธอกินน้ำมะม่วงสุกเป็นอาหาร” ในตำนานสัตว์หิมพานต์ สรรเสริญ ว่าเป็นราชานก ที่มีค่าเกินประมาณ มีขนเป็นทองคำ กรองคอเป็นเพชร ที่อยู่บนก้อนเมฆ กินลมเป็นอาหาร ในไตรภูมิพระร่วงจารึกว่า นกวายุภักษ์ หรือ นกกรวิก เสียงไพเราะยิ่งนัก สัตว์ทุกชนิดเมื่อได้ยินเสียงร้องต้องหยุดสะดุดนิ่งเหมือนต้องมนต์สะกด ไพเราะเสนาะ กังวานยิ่งนัก ยังมีข้อความปรากฎในพระบาลีว่า “นกวายุภักษ์มีเสียงประดุจเสียงของทิพย์พระพรหม แจ่มใส่ชัดเจนอ่อนหวานสำเนียงไพเราะไม่แตกซ่านลึกซึ้งมีกังวาน” วายุภักษ์เป็นนกสวรรค์หรือนกแห่งฟ้า กำเนิดนกวายุภักษ์ร้องเรียกเงินได้

นี่คือชาติกำเนิดของท่าน กับเรื่องราวที่โยงใยกับปัจจุบัน และ จะส่งผลต่ออนาคตบางส่วน กับคน อีก หลาย คน

 

ในสมัยพระนารายณ์มหาราช ทรงมีขุนคลังแก้ว คุมท้องพระคลังมีนามว่า “พระยาวิไชเยน” มีชื่อภาษาอังกฤษว่า “ฟอร์คอน” (Phaulkon) แปลว่า “ เหยี่ยวนกเขา” ที่เสียงร้องดุจเสียงพรหม มีแต่คนหยุดมอบทรัพย์สินเงินทองให้โดยง่าย มีความหมายโดยนัยว่า “คลังที่เต็มเปี่ยมไปด้วยสมบัติไม่ขาดพร่อง มีแต่คนเอาเงินทองมาให้” ซึ่งมีความหมายสมกับตำแหน่งพระคลังหาเงินตราเข้าประเทศหาเงินเข้าคลัง ต่อมาจึงถือนำตรานกสวรรค์ที่มีค่าสูงส่งเรียกเงินเรียกทองได้ เป็นตราท้องพระคลังหลวง และพัฒนาอัญเชิญมาเป็นตราของธนาคาร สลากกินแบ่งรัฐบาล แม้แต่กองกษาปณ์ ผู้ผลิตเงินตราที่ใช้จริงในประเทศก็มีสัญลักษณ์เป็นรูปนกวายุภักษ์ แสดงถึงความเป็นอมตะทางด้านเงินทองทรัพย์สินสมบัติที่ใครก็เทียบเทียมมิได้

คุณเจ้าของตำนาน วนเวียนอยู่แถว ๆ นี้แหละครับ
ข้างกายของเจ้าพระยาวิชาเยน จะมีคนสนิทคนหนึ่ง ที่มีความรู้แตากฉานมากในเรื่องภาษา และ ลีลาทางการฑูต

แต่ด้วยโอกาส ทำให้จิตใจเกิดความโลภขึ้น และ การทุจริตแบบครบวงจรก็เกิดขึ้น จากการวางแผนการบางอย่าง ที่แม้แต่ เจ้าขุนคลัง ก็ไม่ทราบ ดังนั้น ด้วยกรรมวิบากจากผลการกระทำ อายุเพียง 46 ปี ก็มีเหตุโรคภายในเกี่ยวกับลำไส้อักเสบ( เรียกตามสมัยนี้)
ต้องจบชีวิตลง ในขณะจะเดินทางไปฝรั่งเศส และ ร่างถุกทิ้งลงในน้ำทะเล บริเวณทะเลจีันใต้ แต่วิบากเกี่ยวข้องกับการเงินของประเทศ ก็ไม่ได้จบที่ความตาย ยังคงตามเขามา จนถึงเวลาที่เขาเกิดมาใหม่ในสมัยรัชกาลที่ 5

 

โยง 2 สิ่ง เข้าหากัน

สมัย หิมพานต์ ชาติกำเนิดส่วนหนึ่ง ท่านนั้น ได้เกิดเป็นนกวายุภักต์ แต่ เป็นนกวายุภักต์ที่อายุไขสั้นที่สุด เพราะไม่พอใจในความเป็นตัวตน ทุกข์ทรมาน จากการที่เห็น และ มองสัตว์อื่น ๆ ในป่าหิมพานต์ มีความสุข แต่่ตนเองนั้น ทุกข์ เป็นได้แค่นก คิดอยู่แค่นี้ จึงเป็นนกวายุภั้กตร์ เพียงตัวเดียว ที่เกิดมาแล้ว ตรอมใจตาย

จากนั้นมา ก้มีวิบากติดตัว เพราะจิตใจที่หมกมุ่นกับเรื่องของการติดยึดในความไม่มี ความไม่เท่าเทียมกัน ต้องเกิดมาสู่โลกมนุษย์ ดินแดนแห่งบาป อกุศล

จนวันหนึ่ง โชคดี เกิดมาทันสมัยที่พระพุทธเจ้า นาม องค์สมเด็จพระพุทธสุชาตะ
ได้เข้าไปเฝ้า และ ถามพระองค์ว่า ทำอย่างไร จึงจะมีทุกสิ่ง ทุกอย่าง พระเจ้าข้า
คำตอบที่ได้รับในวันนั้น ก็คือ เมื่อไรที่ท่านหยุดความต้องการได้ ชีวิตของท่านจึงจะพ้นจากความทุกข์ทั้งปวง
มานุ ( ชื่อตอนนั้น ) ได้ฟัง ก็ดีใจ ฟังได้เพียงคำสุดท้ายว่า จะพ้นจากความทุกข์ทั้งปวง จิตเกิดปิติอย่างสูงสุด และ หมดลมหายใจในขณะนั้น จึงได้ไปเกิดเป็นเทพในชั้นนิมมานนรดี ด้วยแรงปิติอีก 50 ชาติ

เมื่อหมดวาระแห่งแรงกุศล จิตที่ยังไม่ได้ชำระล้างกิเลสออก ก็เริ่มกลับมาแสดงผล สร้างเหตุปัจจัย ให้เกิดความอยากขึ้นอีก

 

พรุ่งนี้ ต่อภาค ล้านนา นะครับ บนแผ่นดินสุวรรณภูมินี่แหละ คืนนี้ ขอพักก่อนนะครับ ท่านเจ้าของเรือง ราตรีสวัสดิ์ ครับ ทุก ๆ ท่าน

 

แผ่นดินก่อนที่จะเป็น อาณาจักรล้านนา ปัจจุบัน คือ บริเวณ แม่น้ำกก ฝั่งซ้ายติดกับเชิงเขา
หมู่บ้านออแรเซอ คืนเดือนเพ็ญ เด้กน้อย นาม ไหล่กอ ได้ถือกำเนิดขึ้น พร้อมกับปานแดงใจกลางฝ่ามือ
แม่ของเด็กน้อยคนนี้ ฝันในขณะที่เด็กยังอยู่ในครรภ์ว่า มีช้างเผือกออกมาจากป่า แล้วมาชูงวงคารวะนาง นางได้แต่ยืนดู เพราะไม่เคยเห็น สักครู ช้างเอ่ยกับนางว่า จะขอมาอยู่ด้วยนะ
นั่นคือ ความฝันที่นางยังจำไม่ลืม จนถึงวันที่ ไหล่กอเกิดขึ้นมาดูโลก
นางเก็บความฝัน และ สัญลักษณ์ใจกลางฝ่ามือของลูกชายไว้ โดยไม่พูดถึง หรือ บอกให้ใคร

7 เดือน ผ่านไป ประเพณีประจำหมู่บ้าน ที่จะต้องทำการบูชา เทพแห่งภูผานามอันไต กำลังเตรียมที่จะจัดขึ้น

คืนนั้น นางได้ฝันอีกครั้ง ภาพของชายหนุ่มที่มีผิวพรรณดุจดั่งแพรสีขาวมีรัศมีที่มองเห็นถึงความมีพลังอำนาจที่จะสยบผู้คนให้ตกอยู่ใต้พลังอำนาจของเขา
ข้าจะรวบรวมแผ่นดินนี้ และ นำคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์มาเผยแพร่ สู่ปวงชน
ท่านแม่ ชายคนนั้น เอ่ยถึงนาง
เจ้า คือ ลูกชาย เจ้า คือ ช้างเผือกตัวนั้นหรือ นางตัวสั่น ด้วยความรู้สึกที่ไม่เคยมีมาก่อน
ทันใดนั้น ภาพทุกอย่างก็จางหายไป กลายเป็นภาพสงคราม เลือด และ ซากศพ
ลูกข้า ลูกข้า เสียงนางร้องเรียกขึ้น ท่ามกลางภาพนั้น
ข้า ต้องไปแล้ว ข้าทำได้เพียงนี้ สงคราม เลือด
แต่วันหน้า จากนี้ไป แผ่นดินนี้จะสันติ และ มีชนเผ่าที่มีความเจริญขยายอาณาเขตเข้ามา
แม่ ข้าขอลาท่านก่อน เราจะได้พบกันอีกในกาลต่อไป

15 ปี หลังจากความฝันวันนั้น

ไหล่กอ ก้าวขึ้นสู่การเป็นผู้นำของชุมชนนั้น ทุกคนต่างรู้ว่า ถ้าเขาพูดถึงอะไร สิ่งนั้น ๆ จะเกิดขึ้นเสมอ และ วันหนึ่ง ไหล่กอ บอกให้ทุกคน สวดมนตร์ โดยคำกล่าวนั้น ไหล่กอ กล่าวนำและให้ทุกคนกล่าวตาม
พะ ธัง ธะ มัง สะ สัง
มีเพียงไม่กี่คำนี้ ทุกคืนวันเพ็ญ ไหล่กอจะนำทุกคนให้กล่าวสรรเสริญ บุคคลท่านหนึ่ง ที่ไม่มีใครรู้จัก และ สวดมนตร์เพื่อบูชาท่านนี้
เขานำพาชาวบ้านให้เกิดสิ่งที่ทุกวันนี้เรียกกันว่า ศีลธรรม
ชาวเมือง ในละแวกใกล้เคียง ได้ยินกิตติศัพท์ ของไหล่กอ ความเชื่อของพวกเขาคือ ไหล่กอคือ เทพเจ้าที่มาเกิดบนดินแดนนี้ เขาจึงพากันอพยพมาอยู่ มากขึ้น ๆ

วันหนึ่ง ข่าวการรุกรานจากอาณาจักรขะเมไต ที่ต้องการขยายอาณาเขตได้แพร่มาถึงที่นี่

ไหล่กอ สำรวมจิต ภาวนา ภาพที่ปรากฎ เป็น ร่างสีทอง มาอยู่เบื้องหน้า

เจ้าจง ปักหมุดทองคำ ลงในพื้นดิน ลึก 50 ศอก หัวของหมุด ทำให้เป็นรูปดอกบัว

วันนี้ คงทำได้เพียงนี้ วันหนึ่่งในอนาคตกาล เจ้าจะได้กลับมาบนแผ่นดินแถบนี้ และ มีส่วน

ช่วยให้เกิดศีลธรรมขึ้นอีกครั้ง แม้ว่าชีวิตเจ้า จะไม่มีความสบาย ไม่มีความสุข แต่้เจ้า คือ ผู้

ที่ทุกคนจะเชื่อถือและศรัทธาในการนำของเจ้า

 

อดีต หวลกลับมาอีกครั้ง ครานี้ ไหล่กอ หรือ มานุ ในอดีตกาล ได้มาเกิดข้างวัดโสมนัส เป็นบุตรของช่างทำโบสถ์
ในวันที่เขาเกิดขึ้นมา เป็นเวลาที่พระตีระฆังทำวัตรเช้า
ไม่นานนัก 4 ปี หลังจากการเกิดขึ้นมา พ่อและแม่ของเขา ก็ป่วย และ จากโลกนี้ไป
ชือของเขา คือ อำพัน
ก่อนที่พ่อจะป่วย พ่อได้ฝากให้พระครูแดง อนุเคราะห์ลูกของเขา หากเขาไม่ได้อยู่ในโลกนี้แล้ว
พระครูแดง ได้นำเด็กไปดูแล ไม่นาน ท่านสังเกตเห็นความเฉลียวฉลาด และ มีปฏิภาณไหวพริบของเด็ก จึงได้เข้าไปพบกับ กรมหมื่น..........( มิอาจกลาวได้ในที่นี้ ) เล่าถึงนิมิตรและหลายสิ่ง หลายอย่าง ที่ปรากฎกับท่าน จากเด็กคนนี้
กรมหมื่นฯ รับเด็กไว้เป็นบุตรบุญธรรม ส่งให้ได้รับการศึกษา
เด็กน้อยอำพันโตขึ้นและเรียนจน การศึกษา เข้ารับราชการสนองเบื้องพระยุคลบาทของ รัชกาลที่ 5 ได้ดูแล พระคลัง ดูแล การจัดสรรงบประมาณ มีชื่อเป็นที่ประจักษ์ และ มีผลงานเป็นที่ไว้วางพระราชหฤทัย
แต่ กรรมเก่าเวียนมาศุ่ เสียงนกวายุภักตร์ ดังขึ้น จากนั้น ชีวิตของเขาก็เปลี่ยน เขาได้รับการไหว้วานให้เปิดช่องว่างเพื่อให้การค้าของคนบางกลุ่ม ทำได้สะดวกขึ้น และ เป็นควมลับ แก้ไขกฎระเบียบบางอย่าง

แผ่นดินสยาม พระสยามเทวาธิราช ฤาจะทรงนิ่้งเฉยได้
เด็กน้อยเอย แม้เจ้าจะมีบุญญาธิการมาเก่า แต่บัดนี้ เจ้าได้กระทำผิดแล้ว
ไม่นาน เหมือนอาหารทุกอย่างที่ เขากินเข้าไป จะเกิดเป็นพิษขึ้นมา
อายุ เพียง 36ปี ก็ลาจากโลกนี้ไป แต่ก่อนที่เขาจะป่วยหนัก เขาได้ฝันว่า แผ่นดินทางเหนือ มีอนุสติของเจ้าอยู่ จงกลับไปเอามา เขาได้แค่ฝัน แต่ก็ได้ตั้งจิตไว้ว่า หากมีโอกาส ได้กลับมาเกิดในแผ่นดินนี้อีก จะขอแก้ไข จะขอ ช่วยเหลือ คนในแผ่นดินนี้

ฉากสุดท้าย จบลง

จนวันนี้ I' ฟลาย ได้ถือกำเนิดขึ้น เพื่อทำเรื่องราวในอดีตและอนาคต ต่อไป

 

บางสิ่ง มิ อาจจะกล่าว
การเวียนว่ายตายเกิด เป็นไปตามกฎแห่งสังสารวัฏ
ทุกคนมีหน้าที่ มีกรรม ที่ต้องชดใช้ มีบุญที่ต้องกระทำ และ รับผลจากบุญเก่า กรรมเก่า

เชื่อในกฎแห่งกรรม
หมั่น ทำดี ทำจิตใจให้บริสุทธิ์ หลีกเลี่ยงจากอบายมุขให้เด็ดขาดทั้งที่ลับและที่แจ้ง
ไม่นาน ดินแดนทางเหนือ จะเข้ามาในชีวิตของท่าน

 

รายการส่งพระวันนี้

moooom EK091465236TH
ภคทัศ EK091465240TH
sritrang EK091465253TH
บารมี 10 EK091465267TH
กะจะสัก EK091465275TH
sumobaimon EK091465284TH
hi-click7 EK091465298TH
น้องนีล EK091465307TH
คนชานเมือง EK091465315TH
g_banman EK091465324TH

 

รายการที่จะส่งวันพรุ่งนี้นะครับ

คุณ madasdome
คุณ I' ฟลาย
คุณ winbuss
คุณ sod2499
คุณ albusthai

 

แวะมาอ่านครับ

เจาะกรรมได้ละเอียดดีครับ

วันหนึ่งที่ถึงเวลา หากมีบุญสัมพันธ์หวังว่าคงได้ตรวจดูอดีตที่ผูกพันธ์ของผมบ้างนะครับ

 

บางครั้ง เราทราบเรื่องบางอย่าง เราอาจจะเสียศูนย์ก็ได้นะครับ
และ หลายครั้ง ที่เราอยู่แบบคนปกติ ที่ไม่รู้อนาคต และ ไม่รู้อดีต แต่ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด ในกรอบของความดีตามหลักคุณธรรม คุณอาจจะพบความสุขที่แท้จริงก็ได้ครับ

 

อ่านแล้ว รู้สึกกลัวหน่อยๆ

เห็นมีบางท่านบอกว่า อดีตชาติหนึ่ง ผมเคยเป็นคนใหญ่คนโต มีฐานะตำแหน่งสูงมาก่อน ไม่รู้จริงหรือเปล่า

อดีตที่ผ่านพ้น ไม่มีความยิ่งใหญ่ใดที่จะจีรัง

 

ความจริงที่สุด คือ ปัจจุบันนี้ คุณ คือ Muang99 คนที่เดินผ่านเข้าออกในเว็บพลังจิตเกือบทุกวัน และ ประกอบอาชีพเป็นสัมมาอาชีพ ครับ

ถ้าอดีต เข้ามาปน กับปัจจุบัน โลกนี้คงจะวุ่นว่ายน่าดู การเรียกร้องสิทธิต่าง ๆ คงจะต้องเกิดขึ้น และ ต้องมีกฎหมายระลึกชาติขึ้นมาอีกมาตราแน่เลย

 

ทายแม่นครับ ผมเข้าออกเวบพลังจิตเกือบทุกวันครับ ไม่รู้ว่าเป็นบุญกรรมอะไร, ผมประกอบสัมมาอาชีพครับ

ใจหนึ่งผมอยากไปบวช โอกาสได้แต่งงานคงมีน้อย อดีตผมเคยผิดหวังเรื่องความรักหลายครั้ง

 

คนที่ได้เป็นโสด คือ คนที่ไม่มีคู่เวรคู่กรรม ที่ต้องมาช่ดใช้กันตลอดชีวิตแบบไฟท์บังคับ
ดังนั้น อิสระที่ได้นี้ คือ ของขวัญที่ดีที่สุด
เพียงแต่ มักเข้าตำรา คนในอยากออก คนนอกอยากเข้า
คนเป็นโสด คือ ว่าที่ อนาคามี เลยนะครับ เพราะ ถ้าไม่มีห่วง ก็สามารถจะเข้าสู่เพศบรรพชิต หรือ อุทิศตน อุทิศชีวิต เพื่อค้ำยันศาสนาได้อย่างแต็มตัว
บุญที่สุดของมนุษย์ คือ ได้เป็นโสด ครับ

 

โอนเงินจำนวน 3,815.99 บาท
สำหรับอักษร ร. และ เลข 5 ครับอาจารย์

 

รับทราบครับ

 

ก เอ๋ย ก.ไก่

สิ่งใด ๆ ในโลก ล้วนมีจุดเริ่มต้น และ จุดสิ้นสุด ในที่เดียวกัน

ทุกสิ่งล้วนหวลกลับคืนสู่อดีตเสมอ

เจ้าของ ก บัดนี้ มีเวลาและวาระเกิดขึ้นแล้วครับ สำหรับท่าน

คุณ prakit1111 ได้ขอยกเลิกการจอง องค์ นี้ นะครับ ดังนั้น องค์นี้ยังว่างอยู่ครับ

 

บุพกรรมที่เชือมโยง ของคุณ mooom

อักษร ช

อักษร จ

ย้อนกลับไปสู่ อดีตกาลอันนาน 5 อสงไขย

เหล่าคนธรรพ์ นาคา และ เทพ ในหิมพานต์ กลุ่มหนึ่ง ได้มาประชุมกัน และคัดเลือกผู้ที่จะเป็นองค์สอนธรรม
เนื่องด้วยในยุคนั้น โลกว่างเว้นจากพระศาสดา และ ว่างเว้นจากการสอนธรรม
แต่ยังมี ผู้ที่ได้เคยฟังธรรมจากพระสุธรรมเมตัง ในสมัยที่เป็นมนุษย์ จุติอยู่ในหิมพานต์ ฟากฝั่งริมแม่น้ำ อาศัยอยู่ในถ้ำตามลำพัง

" พวกเราอยากปฏิบัติธรรม ที่จะนำพาให้เกิดบุญ เพื่อส่งจิตหลังดับจากที่นี่แล้ว ให้ได้ไปเกิดเป็นมนุษย์" คนธรรพ์ นาม อุนาคตะ กล่าวกับที่ประชุม

" ผู้ที่จะไปเกิด ต้องเคยฟังธรรม และ มีจิตที่มุ่งสู่นิพพาน ตามแนวทางที่ถูกต้อง ข้าเคยได้ยินมาเช่นนั้น " เทพ นาม ปารกวัช กล่าวต่อ
" ข้าเคยได้ยิน ปู่ กล่าวว่า หากได้ฟังธรรมะ บทเดียวกับ ที่ พระพุทธเจ้าทุกพระองค์ ทรงตรัสไว้ยามที่ได้บรรลุ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า นั่นแหละ คือ จุดเริ่มต้น แต่เราจะไปหาใครได้เล่า แม้ในโลกเวลานี้ ก้ว่างเว้นจากธรรมะ ว่างเว้นจากพระศาสดา " นาคา นาม ไชยจักรราช กล่าว

เสียงการสนทนาของพวกเขา ได้สื่อไปถึง วายักไวย ผู้ที่เคยฟังธรรมจากพระสุธรรมเมตัง
กระแสดวงจิตของเขา ได้สะท้อนกลับไปยัง โสตญาณ ของ ไชยจักรราช ทันที
หากท่านได้ยินเสียงนี้ ขอให้ท่านว่ายทวนน้ำขึ้นมา และ หยุดเมื่อพบว่า กระแสน้ำในบริเวณหนึ่ง หยุดการไหล จงขึ้นมาบนฝั่ง และมาพบข้า

ไชยจักรราช แปลกใจเป็นยิ่งนัก เสียงใดฤา ที่เรารู้สึกเมื่อครู่

ว่าแล้ว ก็ขอลาจากที่ประชุม เพื่อกลายร่างเป็นนาคา แล้ว ว่ายทวนน้ำขึ้นไปตามสิ่งที่ได้ยิน

" แปลกมาก น้ำที่เคยไหล อย่างต่อเนื่อง แต่เวลานี้ ทำไมน้ำในบริเวณนี้ จึงไม่ไหล แต่กลับนิ่ง และ มีความชุุ่มชื่นเช่นนี้ "

ว่าแล้ว ก็ขึ้นจากฝั่ง กลับร่างเป็นเช่นมนุษย์ ก้มลงกราบไปยังทิศตะวันออก ตามความรู้สึกว่า ต้นทางของเสียงมาจากที่นั้น

เมื่อเขาเงยหน้าขึ้น ร่างหนึ่งปรากฎอยู่ตรงหน้าแล้ว เป็นดาบสอยู่ในชุดขาว มีรัศมีเรืองรองให้รู้สึกได้

" เราจะบอกกล่าว ธรรมะ ที่เคยได้ยิน ได้ฟัง ให้ท่าน "

 

การแสดงธรรมนั้น ทำให้จิตของ ไชยจักรราช เข้าสู่ ขณิกะสมาธิ และ เลื่อนเข้าสู่ ญาณ 4 เวลาผ่านไป เหมือนไม่มีอะไร แต่ 7 วัน ที่การแสดงธรรมดำเนินไป

ไชยจักรราช ดื่มด่ำกับรสพระธรรมยิ่งนัก

" ท่าน มองเห็นทางแล้ว ไชยจักรราช เอย จากนี้ จงตั้งมั่นในเหตุ และ ปัจจัย อันก่อนให้เกิดวัฎสงสาร จงหลุดพ้นขึ้นมา และ เดินสู่ทางแห่งนิพพานที่ถูกต้องตรง เถิด "

สิ้นเสียง ร่างนั้น ก็หายไป

ไชยจักรราช นั่งสมาธิอยู่ในที่นั้น เข้าสู่การทบทวนธรรมะทั้งหมดที่ได้ฟัง และ อยู่ที่นั้น จนเวลาผ่านไป ๆ ๆ

" ทำไม หลังจากทราบธรรมะนี้แล้ว จึงยังไม่สามารถ ก้าวดวงจิตของเราเข้าสู่กระแสของพระนิพพานได้เล่า " ไชยจักรราช เริ่มเกิดความวิตกขึ้น

" การเกิดเป็นมนุษย์ เท่านั้น และ ได้เกิดในยุคสมัยที่มี ผู้ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ ตรงธรรม ในยุคที่มีศาสนาอยู่เท่านั้น ท่านจึงจะก้าวเข้าสู่เส้นทางนิพพานได้ "

" จงตั้งจิต ขอดับร่างนี้ แล้วไปเกิดเถิด บัดนี้ มีพระโพธิสัตว์ นาม

จัมเปยยะ พระโพธิสัตว์นาคราช และ เจ้า มีบุพกรรมร่วมกันมา จงลงไปเถิด ไปจุติในโลกมนุษย์ ก่อนที่ พระโพธิสัตว์นี้ จะหมดเวลาแสดงธรรม "