กรณีช่วยนักเรียนที่แม่เขามาบอกขอความช่วยเหลือในฝัน น.5#87ขึ้นไป

..............................

ขออนุโมทนาในกุศลจิตของคุณ Smilerider ครับ วันนี้ผมได้ติดตามกรณีคนตกทุกข์ได้ยากแสนสาหัสครอบครัวคุณสุมณฑา คุณสากล ตามที่ผมได้เสนอข่าวไปแล้วในกระทู้หมวดงานบุญอื่น ๆ ( ตามลิ๊งค์ ) โดยเฉพาะตั้งแต่หน้า 4 #63 ทราบจากคุณสุมณฑาว่า เขาเชื่อฟังในคำอบรมสั่งสอนของทุก ๆ ท่านที่ร่วมบริจาคเงินมาให้รักษาคุณสากล และจะเชื่อฟังตลอดไป ขอให้ไว้ใจครอบครัวคุณสุมณฑาและคุณสากลที่มีสมาชิกมากถึง 7 คนแล้วก็พิการไปแล้ว 2 คุณสากลก็ทำงานไม่ได้เป็น 3 ส่วนหลานต้องมาดูแลปู่และคนพิการอย่างชนิดไปไหนไม่ได้อีก 1 อีกคนกำลังจะปลดจากทหารเกณฑ์ซึ่งก็จะทำให้ไม่มีเงินเดือนส่งเสียบ้าน อีกคนยังเล็กก็เรียนหนังสือไป

คุณสุมณฑาคุณสากลและครอบครัวขอกราบขอบพระคุณทุก ๆ ท่านที่ไว้ใจและให้ความช่วยเหลือให้คำปรึกษาและต้องการให้คุณสากลหายป่วยจากโรคขาอ่อนแรงหมดแรงและปวดสั่นที่กล้ามเนื้อขาด้านบน

และต่อไปนี้ผมนำหลักฐานมาโพสต์ไว้พร้อมกับจะได้อธิบายรายละเอียดประกอบ เพราะหากเฉพาะการดูหลักฐานเพียงอย่างเดียวจะเข้าใจผิดกันใหญ่ครับ

ลิ๊งค์ไปที่กระทู้ช่วยคนตกทุกข์ได้ยากครับ
http://palungjit.org/threads/โมทนาความช่วยเหลือไหลมาช่วยคนที่ต้องแบกภาระ-เริ่มหน้า-4-a.518606/page-4

 

คนพิการตั้งแต่บั้นเอวลงไปจากอุบัติเหตุทางรถ และได้รับการพาไปโรงพยาบาลที่ไม่ถูกต้องวิธี จึงทำให้นิ้วเ้ท้าทุกนิ้วขาดตามไปด้วย

คุณป้าจำปาเป็นตัวแทนชาวเวปพลังจิตมอบเงินจำนวน 1,000.- บาทให้คนพิการเพื่อยังชีพต่อไป


ผมใช้วิธีถ่ายจอหลังกล้องของคุณลุงอำนาจ ซึ่งวันนี้ตอนไปรับคอมฯได้ถามช่างคอมฯ เขาบอกว่า สามารถเอาแผ่นการ์ดในเครื่องของเขามาลงกล้องผมได้เลย เพราะยี่ห้อเดียวกัน ไว้วันหลังจะทำอย่างนั้นครับ

ได้พบกับคุณลุงอำนาจ 2 - 3 วันก่อน แต่เพิ่งมีโอกาสใช้คอมฯ ( เสียส่งซ่อมมา ) ทางคุณลุงอำนาจและคุณป้าจำปากลับไปบ้านเกิดที่ชัยภูมิ ได้นำเงินที่ผมมอบให้ช่วยคนพิการจำนวน 1,000.- บาท ถ่ายรูปกลับมาให้ทุก ๆ ท่านได้ร่วมอนุโมทนาครับ

.....................................






วันเสาร์ที่ 11 ม.ค. 2557 ผมไปกด ATM เงินที่คุณกันตปัญโญบริจาคมาให้ผมทำอะไรก็ได้จำนวน 5,000.- บาท มอบให้แก่สุมณฑาผู้ที่กำลังตกทุกข์ได้ยากแสนสาหัส ที่บ้านมีคนพิการแล้ว 2 คนและหากรักษาคุณสากลไม่ทันก็อาจจะได้มีคนพิการในบ้านเดียวถึง 3 คน คุณ passavee ร่วมด้วย 500.- บาท รวมเป็นเงิน 5,500.- บาท


ระหว่างทานอาหารเที่ยง คุณลุงอำนาจคุณป้าจำปาได้ให้โอวาทแก่สุมณฑาเพื่อให้ต้องพาคุณสากล ( สามี ) ไปพบแพทย์ที่ รพ. ประจำจังหวัดเพื่อตรวจค้นจนกว่าจะหาสาเหตุและรักษาโรคขาอ่อนแรงให้จงได้ อย่ารอช้า เพราะหากรอช้าจนพิการ ทั้งบ้านจะมีคนพิการถึง 3 ชีวิต ซึ่งจะทำให้แสนสาหัสมาก

วันเสาร์ที่ 11 ม.ค. 2557 เวลาประมาณ 15.00 น. คุณโอแวะมาที่บ้านผมเพื่อมอบเงินบริจาคแก่คุณสุมณฑาจำนวน 500.- บาท และได้พูดคุยกันหลายเรื่อง ทั้งเรื่องครอบครัวคุณสุมณฑา และเรื่องของคุณลุงอำนาจคุณป้าจำปาด้วย

คุณโอมอบเงินบริจาคให้คุณสุมณฑา 500.- บาท


คุณโอได้พูดคุยกับคุณลุงอำนาจและคุณป้าจำปาด้วย

หลังจากคุณโอกลับไปแล้วสักพักหนึ่ง มีเพื่อนสมาชิกท่านหนึ่งฝากร่วมบุญให้คุณสุมณฑาจำนวน 300.- บาท ผมได้จัดการให้เรียบร้อยแล้ว

ขออนุโมทนาทุก ๆ ท่านที่ร่วมบุญกันในเหตุการณ์วันเสาร์ วันเด็กที่ 11 ม.ค. 2557 นี้ครับ ขอทุกท่านที่ต้องการช่วยเหลือครอบครัวคุณสุมณฑา คุณสากล ยังสามารถบริจาคได้ตามบัญชีด้านล่างนี้นะครับ สาธุครับ

คุณลุงอำนาจและคุณป้าจำปาจะได้พาคุณสุมณฑาและคุณสากลกลับไปส่งที่ชัยภูมิโดยไม่ได้คิดค่าใช้่จ่ายแต่อย่างไร และจะเก็บรูปถ่ายครอบครัวคุณสุมณฑามาให้เราได้ชมกันเต็ม ๆ ครับ

ธ. กสิกรไทย สาขาสมุทรปราการ
เลขบัญชีออมทรัพย์ 2592729029
ชื่อบัญชีนายสากล ยางนอก

โทรคุยกับคุณสุมณฑาได้ที่เบอร์ 080-1230489

****************************

****************************

****************************

รวมกับวันจันทร์คือวันนี้ที่ 27 ม.ค. 2557 โอนเข้าบัญชีคุณสากล 1,500.- บาท

รวมเวลาประมาณครึ่งเดือนที่ช่วยครอบครัวคุณสุมณฑาคุณสากล 7 ชีวิตพิการ 2 ทำงานไม่ได้ 1 ให้ความช่วยเหลือไปแล้วเป็นเงินประมาณ 10,000.- บาท

 

อธิบายสิ่งที่ทำให้เข้าใจผิดได้​

เลขบัญชีเงินฝากของคุณสากลคนที่กำลังป่วยด้วยโรคขาอ่อนแรง ปวดและสั่นที่กล้ามเนื้อด้านบน

..............................

ในส่วนรายละเอียดที่ทำให้เข้าใจผิดได้



บันทัดแรกคือตอนที่เปิดบัญชีของคุณสากลวันที่ 31/08/2007

บันทัดที่ 2 ที่เห็นตัวเลข 743,250.86 บาทคือตัวเลขสะสมแบบรวบยอดของการนำฝากตั้งแต่วันที่ 31/08/2007 ถึงวันที่ 4/08/2013

บันทัดที่ 3 ที่เห็นตัวเลข 743,363.- บาทคือตัวเลขสะสมแบบรวบยอดของการถอนเงินตั้งแต่วันที่ 31/08/2007 ถึงวันที่ 4/08/2013

ซึ่งทั้งหมดไม่ใช่เงินของครอบครัวคุณสุมณฑา คุณสากลเลย เกือบทั้งหมดคือเงินที่คุณลุงอำนาจส่งไปให้คุณสุมณฑาเป็นธุระ ให้ไปจ้างรถขุดดินไปขุดที่ดินของคุณลุงอำนาจคุณป้าจำปา หรือไปซื้อสิ่งของ เช่น ปุ๋ย ค่าแรงในการจ้างคนทำนาทำไร่ในนาข้าว นาสวนของคุณลุงอำนาจคุณป้าจำปาตลอดหลายปีตามที่ปรากฏในสมุด เพราะเป็นวิธีเดียวที่คุณลุงอำนาจคุณป้าจำปาใช้ว่าจ้างคนทำนาทำไร่ของตน โดยใช้คุณสุมณฑาเป็นธุระให้ในฐานะญาติและเพื่อนบ้าน



เงินจำนวน 1,500.- บาทจากคุณ Smilerider ผมจัดการให้โดยการปรึกษากับคนรู้จักบางคนว่า เราอาจช่วยเขาเร็วไปหรือไม่ ? ที่ปรึกษาบอกว่า อย่าไปคิดอย่างนั้นเลย การที่คนมีเงินอยู่ในมือประมาณหลาย ๆ พันบาท ถ้าเขาเป็นคนดี เขาจะได้วางแผนถูกต้อง เช่น หากแพทย์เสนอให้เขาไปรักษาที่โคราช ค่าเดินทางจากชัยภูมิไปโคราชจ้างเหมาคันประมาณ 2 พันบาท เขาจะได้วางแผนถูก หรืออื่น ๆ ที่เขาต้องวางแผน แต่หากเขาไม่มีเงินในมือ เขาอาจบอกปฏิเสธแพทย์ไป ขอรักษาที่ รพ. ประจำอำเภอ ซึ่งคาดว่าคงแย่แน่ ๆ ทั้งนี้คนมีเงินในมือกับไม่มีเงินในมือจะคิดงานได้ต่างกัน ถูกต้องต่างกัน เราควรไว้ใจเขาตรงนี้ เขามั่นใจว่าเขามีเงิน เขาจึงจะตัดสินใจไปรักษาที่โคราช อย่างนี้เป็นต้น

ที่ปรึกษาุคุยกับผมว่า คำถามที่คนจะถามมากที่สุดคือ ถ้าเช่นนั้น ครอบครัวคุณสุมณฑาคุณสากลก็มีคนช่วยเหลือแล้วน่ะสิ เพราะทำงานไปจ้างรถขุดดินให้คุณลุงอำนาจบ้าง ไปซื้อปุ๋ยบ้าง ไปทำธุระอะไรให้บ้าง คำตอบคือว่า คุณลุงอำนาจให้ค่าจ้างทำงานให้เหมือนกัน เช่นไปจ้างรถขุดดินในที่ดินของคุณลุงอำนาจซึ่งอยู่ไกลจากบ้านคุณสุมณฑาครั้งละ 200.- บาท ( อันนี้ผมได้ถามคุณลุงอำนาจแล้ว ตรงกันกับที่ถามคุณสุมณฑา ) แล้วก็ไม่ใช่มีบ่อย ๆ บางเดือนแค่ครั้งสองครั้งก็มี ดังนั้น จึงต้องถือว่าเป็นเพียงทำงานให้ด้วยค่าจ้างเป็นครั้ง เป็นครั้ง ครั้งละ 200.- บาท ส่วนคุณลุงอำนาจนาน ๆ กลับบ้านทีก็ซื้อผ้าอ้อมแบบแผ่นราคาแผ่นละ 6.- บาทจำนวน 1 ห่อ 10-20 แผ่น กลับไปฝากคนพิการ ซึ่งก็ไม่ได้ซื้อทุกครั้งที่กลับชัยภูมิ

ดังนั้นการช่วยเหลือที่มาจากคุณลุงอำนาจจึงถือว่า น้อยเกินกว่าจะเรียกว่ามีคนอุปถัมภ์ แต่ก็ไม่อาจปฏิเสธได้ว่า เป็นคนเดียวที่ยังให้การช่วยเหลืออยู่ แต่ก็น้อยเหลือเกินเพราะบางครั้งทั้งเดือนก็ไม่ได้กลับชัยภูมิ

ผมได้โทรแจ้งคุณสุมณฑาแล้วว่าได้โอนไป 1,500.- บาท ผมขอให้คุณสุมณฑาถ่ายเอกสารใบที่แพทย์ที่คลีนิคเขียนถึงแพทย์ที่ รพ. อำเภอเทพสถิตย์ เมื่อส่งถึงผมแล้วจะได้โพสต์ไว้เป็นหลักฐานอีกครั้งหนึ่งด้่วย

ผมหวังว่า ผมคงตัดสินใจถูกต้องนะครับ คงมองคนไม่ผิดหรอกครับครั้งนี้

 

วันนี้บ่าย 2 โมงกว่าได้รับไปรษณีย์ส่งมาจากคุณสากล สามีของคุณสุมณฑา เป็นใบส่งผู้ป่วยเพื่อตรวจและรักษาต่อดังมีรายละเอียดเท่าที่ผมอ่านออกเล็กน้อยดังนี้ครับ

ศัลยรักษ์ คลินก 171-174/1-2 ถนนสุรนารายณ์ ตลาดคำปิง ต. บ้านเพชร อ. บำเหน็จณรงค์ จ. ชัยภูมิ 36160 โทร 08 18774045

ใบส่งผู้ป่วยเพื่อตรวจและรักษาต่อ

วันที่ 25 มกราคม 2557
เรียน แพทย์ผู้เกี่ยวข้อง แผนก ศัลยกรรมกระดูกและข้อ
ขอส่งตัวผู้ป่วยชื่อ นายสากล ยางนอก อายุ 47 ปี
ที่อยู่ 280 ม. 2 ต. นายางกลัก อ. เทพสถิต จ. ชัยภูมิ
มาเพื่อโปรดตรวจ-รักษา ตามที่เห็นสมควร
ประวัติและการตรวจร่างกาย.............รักษา รพ. T.
มีอาการปวดหลัง ขาอ่อนแรง เดินไกลไม่ได้ ขาหมดแรง
.............................................................
.............................................................
.............................................................
การตรวจอื่น ๆ เพื่อการวินิจฉัย...........................
............................................................
การวินิจฉัยโรค............................................
............................................................
การรักษาที่ได้ให้แล้ว ...................................

สิ่งที่ส่งมาพร้อมกับผู้ป่วย

ลงชื่อ.................
นายแพทย์สุนทร ตรีสรานุวัฒนา

หมายเหตุ
แนบไฟล์รูปมาด้วย

 

วันนี้เวลาบ่าย ๆ คุณสุมณฑาโทรมาแจ้งว่า ได้ไปพบแพทย์ที่ รพ. อำเภอและขอให้มีการส่งตัวไปรักษาที่โรงพยาบาลที่ใหญ่ขึ้น แพทย์ทางอำเภอเทพสถิตย์บอกว่า ทางอำเภอเทพสถิตย์สามารถรักษาได้ เนื่องจากเพิ่งได้เครื่องดึงถ่วงน้ำหนักมาใช้รักษา และทาง รพ. อำเภอเทพสถิตย์ได้ออกใบนัดให้ไปถ่วงน้ำหนัก คาดว่าคงต้องถ่วงน้ำหนัก ดึง ( ศัพท์เทคนิคทางการแพทย์นะครับ ไม่ใช่ดึง หรือ ถ่วงแบบไม่มีความรู้ น่าจะเป็นส่วนหนึ่งของการรักษาแบบกายภาพบำบัด ) คาดว่าคงต้องดึงหลายสิบครั้งจึงจะดีขึ้น

จึงบันทึกไว้และผมได้ขอให้คุณสุมณฑาช่วยถ่ายเอกสารใบนัดบ้าง ใบหรือเอกสารเกี่ยวกับการแพทย์ของ รพ. อำเภอเทพสถิตย์มาให้ผมโพสต์เป็นหลักฐานกันบ้างครับ

 

การรักษาแบบกายภาพบำบัดด้วยการถ่วงน้ำหนัก ดึงหลังหรือดึงสะโพกนี้ คาดว่าคงไม่ใช่ทำเพียง 5 ครั้ง 10 ครั้งแล้วก็รู้ผล คาดว่าน่าจะประมาณ 20 - 30 ครั้งจึงจะเริ่มเห็นผลและต้องทำต่อเนื่องไปเรื่อย ๆ จนกว่าอาการขาสั่น กล้ามเนื้อสั่น ปวดกล้ามเนื้อจะหายไป

ตอนที่คุณสากลมากรุงเทพฯ ผมเห็นได้โดยไม่ต้องสังเกตุว่า ขาลีบลงไปแล้ว ถึงแม้จะยังไม่มาก น่าจะทันท่วงทีกับเวลาที่เรามาเริ่มให้การรักษาครับ ยังโชคดีที่ทาง รพ. อำเภอเทพสถิตย์ได้รับเครื่องถ่วงน้ำหนักมาใช้กับผู้ป่วย ซึ่งผมก็ยังไม่แน่ใจว่าจะถูกต้องตรงกับโรคหรือไม่ ? คุณสากลบอกว่า ถ้าเดินไปไกลสัก 30 เมตรก็เริ่มอ่อนแรงและขาจะเริ่มสั่นและล้มตึงลงไปเลย ดังนั้น ค่าใช้จ่ายขณะนี้ส่วนมากจะไปอยู่ที่ค่าพาหนะ ค่าเดินทางครับ

 

คนตกทุกข์ได้ยากครอบครัวที่ ๒ ในกระทู้นี้

เช้าวันนี้วันเสาร์ที่ 8 ก.พ. 2557 ได้รับแจ้งจากคุณนก ( ไม่ได้เป็นสมาชิก เป็นคนนอกเวป ) แจ้งผมว่า มีครอบครัวคุณนางอีกครอบครัวหนึ่งกำลังตกทุกข์ได้ยากอย่างหนัก คุณนางอายุ 35 ปีแต่งงานมีสามี มีบุตรชาย 1 หญิง 1 เช่่าห้องพักอยู่แถวโชคชัย ๔ เช่าที่วางจักรเย็บผ้าอยู่แถวโชคชัย ๔ เช่นกัน สามีรับเลี่ยมอัดกรอบพลาสติคพระเครื่องแบบกันน้ำ รายได้ไม่ค่อยดี เมื่อประมาณ 10 วันก่อนคุณนางช๊อคหมดสติ ทั้งที่ไม่เคยเป็นมาก่อน สามีพาเข้า รพ. วัชระพยาบาล โดยนึกว่าสามารถใช้สิทธิบัตรทองได้ แต่กลับไม่ได้เป็นเช่นนั้น ตอนออกจากวัชรพยาบาลต้องจ่ายไปประมาณ 7 พันบาท ได้ย้ายไปใช้สิทธิบัตรทองที่ รพ. แพทย์ปัญญา เมื่อวันก่อนทาง รพ. แพทย์ปัญญาเพิ่งอนุญาตให้กลับบ้านได้โดยได้รับยาฉีดที่สะดือมาด้วย แพทย์แจ้งว่าเป็นเบาหวานชนิดที่ต้องฉีดเข้าสะดือ ( คาดว่าคงเป็นอย่างหนักกว่าชนิดทานยาเม็ด ) และเมื่อวานนี้เอง คุณนางได้ช๊อคหมดสติอีกครั้งหนึ่ง สามีได้นำตัวเข้า รพ. แพทย์ปัญญาอีกครั้ง ขณะนี้กำลังเข้าพักใน รพ. แพทย์ปัญญา

ผมจึงขอนัดคุณนกให้พาผมไปพบกับครอบครัวคุณนางนี้เมื่อคุณนางสามารถพูดคุยได้ ผมจะได้ติดตามรายการครอบครัวคุณนางนี้ต่อไป

ดังนั้น จตุปัจจัยที่เข้ามาในกระทู้นี้จากนี้ไป ผมขออนุญาตพิจารณาตามความเหมาะสมนะครับ เพื่อที่จะได้ช่วยคนตกทุกข์ได้ยากตามความเหมาะสมครับ

ธ. กสิกรไทย สาขาสี่แยกวังหิน
เลขบัญชี 757-X-XXX67-1
ชื่อบัญชี นายสมบูรณ์ ติยะวงศ์สกุล

เมื่อโอนแล้วกรุณาแจ้งไว้บนกระทู้นี้หรือทาง PM เพื่อผมจะได้รับใช้ให้ถูกต้องตามวัตถุประสงค์ ในรายการที่ไม่ได้แจ้งมา หากผ่านไป 1 เดือนแล้วยังไม่ทราบยอดมาจากไหน ผมขออนุญาตถือว่า อนุญาตให้ผมนำไปใช้ทำบุญทำทานอะไรก็ได้ตามแต่ผมจะพิจารณานะครับ เพื่อไม่ให้เป็นการทำผิดวัตถุประสงค์ครับ

 

.....................................

ตอบคุณ กันตปัญโญ ครับ วันนี้เท่าที่คุยกับคุณนก คุณนกเป็นเจ้าของร้านสมใจเฟอร์นิเจอร์ อยู่ระหว่างซอยสังคมสงเคราะห์ 22 - 24 ( ไม่แน่ใจว่าเป็นซอยประชาสงเคราะห์หรือสังคมสงเคราะห์ ) ซอยนี้หากวิ่งเข้ามาจากปากซอยลาดพร้าว 71 วิ่งเข้ามาพบสามแยกตัวที ให้เลี้ยวซ้าย พบอีกสามแยกหนึ่ง ให้ตรงไป ( ถ้าเลี้ยวซ้ายตรงนี้จะไปที่ว่าการอำเภอลาดพร้าว ) ตรงไปข้ามสามแยกนี้จะเห็นปักป้ายซอยไว้ตั้งแต่ซอยประชาหรือสังคมสงเคราะห์เริ่มตั้งแต่ 1 และ 2 ไปเลย ซอยเลขคู่อยู่ขวามือ หน้าร้านสมใจเฟอร์นิเจอร์บางทีไม่มีที่จอดรถ ต้องมาจอดฝั่งตรงข้ามซึ่งมีวินมอเตอร์ไซด์อยู่ครับ มักมีที่จอด ร้านสมใจเฟอร์ฯโทร 02-5306767 และมือถือ 082-7957488 และ 086-8057603 นี่เป็นเบอร์ของคุณสมใจและคุณนกใช้เครื่องเดียวกัน คุณนกจะพูดรู้เรื่องกว่าคุณสมใจครับ

คุณนกรับซ่อมเฟอร์นิเจอร์ รับสั่งทำเฟอร์นิเจอร์ที่ดูเหมือนธรรมดาทั่ว ๆ ไป แต่มักเน้นคุณภาพ เช่นถ้าตรงไหนใช้ไม้อัด ก็มักจะใช้ไม้อัด 10 มิลล. เกรด A ในราคาไม่แพงเลย ถ้าต้องใช้กลไกของเฟอร์นิเจอร์ก็จะใช้กลไกที่มีคุณภาพสูง แต่แน่นอน กลไกคุณภาพสูงราคาเฉพาะตัวกลไกก็จะแพงกว่าธรรมดา ท่านใดต้องการสั่งทำหรือซ่อมเฟอร์นิเจอร์ทำได้แทบทุกชนิดครับ คุณ กันตปัญโญ สามารถถามที่อยู่ของสามีคุณนางกับคุณนกได้เลยครับ หรืออีกไม่กี่วัน คุณนางออกจากโรงพยาบาลแล้วเมื่อไร ผมคงได้ไปพบเพื่อทำข่าวครอบครัวคุณนกครับ ตอนนั้นผมคงได้จดเบอร์โทรและรายละเอียดมารายงานครับ

ถ้าไม่รอตอนนั้นก็ติดต่อคุณนกได้เลยนะครับ เพื่อเขาจะได้ลงมือเลี่ยมอัดกรอบได้เลยครับ

 

วันนี้วันอาทิตย์ที่ 9 ก.พ. 2557 เวลาเช้าตรู่คุณโอมารับผมไปทำบุญที่ศาลาลุงชิน กลับมาถึงบ้านเช้า 08.00 น. ผมพักผ่อนเล็กน้อยแล้วเห็นว่ากรณีของคุณนางนั้นรอแทบไม่ได้ เพราะเศรษฐสถานะของครอบครัวคุณนางแย่มากแล้ว ผมจึงหาเจ้าภาพรถยนต์และน้ำมันให้ผมสามารถไปทำข่าวได้ เจ้าภาพรถยนต์ตอบตกลงให้ผมใช้รถได้ ผมรีบติดต่อคุณนกทันที คุณนกบอกว่า วันนี้คือวันอาทิตย์บ่าย 2 โมงจะไปเยี่ยมคุณนางพอดี เพราะเพิ่งเข้าห้องผ่าตัดไป เนื่องจากที่ช๊อคหมดสติแล้วนำกลับไป รพ. แพทย์ปัญญานั้น แพทย์ตรวจแล้วให้ทำผ่าตัดหัวใจด้วยการทำบอลลูนเข้าทางรักแร้หรือทรวงอกผมไม่ทราบชัด ทราบแต่ว่า ผมคงต้องไปถ่ายรูปและดูด้วยตัวเองก่อน แล้วกลับมารายงานทุก ๆ ท่านที่มีจิตเป็นกุศล ท่านที่แม้บางท่านอาจไม่ได้มีเงินมากมาย แต่มีน้ำใจเหลือจนล้นท่วมออกมาจากใจ

ผมรายงานด้วยความจริงทุกคำ ดังนั้น ขอให้ช่วยทำใจล่วงหน้าว่า รายงานที่ท่านจะได้อ่านต่อไปนี้ อาจมีบางสิ่งบางอย่างที่ไม่ถูกใจท่านผู้อ่านนัก เช่น คุณนางเป็นคนดื่มเบียร์ไหม คำตอบของเพื่อน ๆ คือนาน ๆ จะดื่มสักกระป๋อง ส่วนสามีคุณนางนั้น หากทำงานและอากาศร้อนมาก มักดื่ม 1 - 2 กระป๋องแทบทุกวันที่ทำงาน ซึ่งผมทราบดีว่า ความจริงแล้วผมไม่ควรพูดเช่นนั้น แต่ผมไม่ปกปิดใด ๆ เพราะผมจะพูดแต่ความจริงเท่านั้น ส่วนการจะร่วมทำทานแก่คนตกทุกข์ได้ยากครอบครัวนี้หรือไม่ ? ขออนุญาตพูดคำหนึ่งว่า ขอให้ท่านอ่านให้จบเสียก่อนครับ แล้วท่านเป็นผู้ตัดสินใจด้วยตนเองดีกว่า

 

.............................

 

..............................................

 

........................

 

.............................................

 

ซ้ายมือในภาพคือคุณนก เพื่อนที่คบหาคุณนางคนตกทุกข์ได้ยากที่กำลังผ่าตัดหัวใจด้วยการทำบอลลูนหัวใจที่ รพ. แพทย์ปัญญา

ขวามือเพื่อนอีกคนของคุณนาง ยืนยันว่าคุณนางเป็นคนดีเช่นกัน

บ่าย 2 โมงผมไปรับคุณนกที่ร้านสมใจเฟอร์นิเจอร์ คุณนกเป็นเพื่อนสนิทที่คบหาคุณนางมานานกว่า 10 ปีแล้ว และยืนยันว่าคุณนางเป็นคนดี ส่วนสามีเป็นคนพูดจาตรงแบบดูเหมือนไม่ค่อยมีมารยาท แต่ก็พูดจากความจริงใจ ซึ่งบางคนอาจฟังไม่ได้ แต่ขอให้รู้ว่า เขาไม่ได้เป็นคนเลวนัก มีดื่มเบียร์ในวันที่ทำงานและอากาศร้อนเท่านั้น นอกนั้นไม่มีข้อเสีย เป็นคนขยันขันแข็ง แต่โชคลาภไม่มาก คือมีคนมาให้เลี่ยมพระไม่มากอย่างที่ตั้งใจหวังไว้ว่า เขาสามารถเลี่ยมอัดกรอบพระได้วันละประมาณ 6 - 7 องค์ ( แบบเหรียญ ) องค์ละ 100.- บาท หากเป็นไปตามนั้นจะได้ถึงวันละ 6 - 7 ร้อยบาท แต่มันไม่ได้อย่างหวัง เฉลี่ยแล้วได้วันละประมาณ 3 - 4 องค์ ( คำว่าเฉลี่ยนี้สามีของคุณนางก็ไม่สามารถเข้าใจได้ว่า เฉลี่ยอย่างไร เขาต้องให้เราไล่คำพูดว่า วันที่มีงานเข้ามากกี่องค์ ก็จะได้คำตอบว่า มากที่สุด 7 - 8 องค์มีคนส่งมาให้เลี่ยม แต่ทำได้แค่ 6 - 7 เป็นอย่างมาก แต่บางวันไม่มีคนมาเลี่ยมเลย เงียบไป 4 - 5 วันก็มี คือไม่มีคนมาเลย [ 0 องค์ ] คือแม้แต่คำว่าเฉลี่ยก็ต้องอธิบายยาวแล้ว ) ผมเฉลี่ยให้อย่างมากที่สุดคือวันละ 3 - 4 องค์


ผมและคุณนกเข้าไปในห้อง ICU คุณนางนอนหลับแบบมีท่ออยู่ในปากด้วยฤทธิ์ยาสลบที่ต้องทำก่อนการผ่าตัดหัวใจ


คุณนางคนตกทุกข์ได้ยากที่ต้องผ่าตัดหัวใจด้วยบอลลูนกำลังสลบจากฤทธิ์ยาสลบ ขณะที่ถ่ายรูปนี้คือผ่าตัดเสร็จแล้วออกมาอยู่ห้อง ICU


สามีคุณนางที่ต้องเทียวไล้เทียวขื่อเข้าออกโรงพยาบาลตั้งแต่วชิรพยาบาล มาแพทย์ปัญญาเข้า ๆ ออก ๆ แล้วก็ลงเอยด้วยการผ่าตัด ประมาณรวมแล้ว 10 วันหรือกว่าแล้ว งานการก็ไม่ต้องทำกัน ค่าใช้จ่ายทั้งค่าเดินทาง ค่าไปโรงเรียนลูกทั้งสองคน ค่าเช่าบ้าน ค่าเช่าร้าน ทุกอย่างกำลังเดินหน้าไปอย่างไม่หยุด แต่คนต้องหยุดการทำงานทั้งคู่ ขณะนี้มีการยืมเงินจากคนรู้จักแล้ว 10,000.- บาท และยังต้องส่งแชร์อีกเดือนละ 2,600.- บาทไปถึงสิ้นเดือนสิงหาคม 2557 นับเป็นทุกข์อย่างยิ่ง ญาติพี่น้องทุกคนก็จนและมีหลายคนก็ป่วย ล้างไตบ้าง อื่น ๆ บ้าง ทำให้ไม่มีใครสามารถช่วยเหลืออะไรได้ ครอบครัวนี้จึงตกอยู่ในระหว่างความทุกข์ยิ่งอย่างหนึ่ง เพื่อน ๆ ทุกคนก็มีภาระกันทั้งนั้นและไม่ใช่คนมีเงินอะไร จึงมืดแปดด้าน

 

เนื่องจากคุณนางไม่เคยเข้าโรงพยาบาลเลย มีบัตรสิทธิรักษาฟรีก็จริง แต่เนื่องจากไม่เคยใช้ สามีคุณนางนึกว่าที่เคยว่า วชิรพยาบาลนั้นคือมีสิทธิที่วชิระ ความจริงไม่ใช่ จึงโดนค่ารักษาที่นั่นไป 7,000.- บาท


วิธีเดินทางไปร้านของคุณนางและสามีที่ตั้งแผงรับตัดขากางเกงโดยคุณนาง รับอัดกรอบเลี่ยมพระกันน้ำโดยสามีคุณนาง เริ่มต้นที่ซอยโชคชัย ๔ ต้น ๆ ซอยนะครับ มองเห็นธนาคารทหารไทย สาขาโชคชัย ๔ เป็นเกณฑ์ก็ว่าได้ ถ้าเดินทางจากกองปราบออกมาใกล้ปากซอยโชคชัย เมื่อถึงธนาคารทหารไทยก็แปลว่าใกล้ตลาดโชคชัย ๔ แล้ว


มาถึงซอยโชคชัย ๔ ซอย 2 ติดกับตลาดโชคชัย ๔ ใกล้ปากทางออกถนนลาดพร้าว ใกล้สถานีตำรวจโชคชัย ถ้าขับรถมาสามารถเข้าไปในซอย 2 ซึ่งดูมืด ๆ ได้เลย มีที่จอดรถด้านหลังขนาดใหญ่


พอหักหัวรถเข้าไปในซอยโชคชัย ๔ ซอย 2 เหมือนกับเขาเอาตึกแถวมาเจาะทำอุโมงค์อย่างนั้นแหละ มันมืดเกือบจะสนิททันทีครับ ควรปรับสายตาด้วยการค่อย ๆ เข้าช้า ๆ ครับ เพราะซอยนี้มีคนเดิน มีจักรยาน มีคนเข้าออกตลอดเวลาครับ ระวังเร็วไปสายตาปรับไม่ทันจะอันตรายคนเดินถนนครับ


พอทะลุปลายอุโมงค์มีตู้ยื่นบัตรให้จอดรถครับ ขาออกถ้าจอดไม่นานเริ่มที่ 10.- บาท ถ้านานคงนับชั่วโมงเอานะครับ


พอผ่านป้อมยามยื่นบัตรจอดรถ เหมือนกับเรากำลังวิ่งอยู่ด้านข้างหรือด้านหลังตลาดโชคชัย ๔


ที่ลานจอดรถ เพื่อนคุณนางชี้ว่า คุณนางและครอบครัวพักด้านบนตึกแถวนี้ แล้วก็พาผมเข้าไปครับ เราจะได้ไปเยี่ยมชมความเป็นอยู่จริง ๆ ของครอบครัวคนตกทุกข์ได้ยากขณะนี้ครับ


บนตึกแถวหลาย ๆ ตึกแถวก็เป็นห้องพักอาศัยแบบเช่ารายเดือนกันแทบทั้งนั้น ตึกแถวคูหาหนึ่งกว้างประมาณ 4 เมตร ลึกประมาณ 12 เมตร ตึก 4 ชั้น เขาซอยให้คนอยู่อาศัยได้ถึง 8 - 9 ห้องครับ ขนาดประมาณ 2.5 เมตรคูณไม่เกิน 3 เมตร นอนกัน 4 คนพ่อแม่ลูก ห้องน้ำรวมครับ


ถ่ายจากด้านในของห้องถ่ายออกมาที่ประตูครับ

 

ลูกชายคนโตของคุณนางและสามี ขณะนี้กำลังเรียนชั้น ม. 4 โรงเรียนพิบูลย์... แถว ๆ ลาดพร้าวสะพาน 2 ซึ่งไม่ไกลนักจากตลาดโชคชัย ๔ อายุประมาณ 16 ปี และลูกสาวอีกคนกำลังเรียนชั้น ป. 4 ที่โรงเรียนฤทธิไกร ใกล้ ๆ โชคชัย ๔ เช่นกัน ดังนั้น ทำเลการทำมาหากิน การไปโรงเรียนของลูกทั้ง 2 แผงเช่าทั้งอัีดกรอบเลี่ยมพระและตัดขากางเกงเปลี่ยนซิบอยู่ใกล้ ๆ กันหมด จึงทำให้คุณสามีไม่คิดจะขยับย้ายแผงรับอัดกรอบพระไปไหน พอผมพูดถึงทำเลที่น่าจะดีกว่า คุณสามีบอกว่า ไม่คิดจะย้ายไปไหนเพราะลงตัวหมดแล้ว ขาดแต่งานที่เข้ามาน้อยเท่านั้น ทำให้รายได้ไม่ดี และคุณนางก็เหมือนกัน งานเข้าน้อยรายได้ไม่ดี


โชคดีที่ที่พักมีที่ตากผ้าและมีลานจอดรถกว้าง ๆ อยู่ด้านหลัง ทำให้มีลมเข้าห้องพักได้บ้าง เข้าใจว่ายิ่งดึกยิ่งลมเย็นและลมแรง ทำให้อยู่แล้วมีความสุข เหมือนสุภาษิตที่ว่า " คับที่อยู่ได้ คับใจอยู่ยาก " ยิ่งเจ้าของบ้านเป็นคนดี ขนาดเสนอว่า ตอนที่คุณนางไม่สบายนี้ เขาขอไม่เก็บค่าเช่าบ้างก็ได้ หรือจะไม่จ่ายเลยสัก 3 - 4 เดือนก็ได้ แต่ต้องจ่ายภายหลังนะไม่ได้ยกให้เลย หรือถ้าไม่สบายนานจริง ๆ ก็จะไม่เก็บสักครึ่งปีก็ได้ แต่หายแล้วต้องคืนทั้งหมดนะ


ห้องส้วมห้องเดียวไม่รู้ใช้กันกี่ครอบครัว แต่ลมมันเย็น


ออกมายืนข้างห้องส้วมที่ว่าลมมันเย็น มองลงไปจะเห็นลานจอดรถขนาดใหญ่ของตลาดโชคชัย ๔

 

มาเยี่ยมดูแผงรับตัดขากางเกง เปลี่ยนซิปกางเกงของคุณนางดูบ้างครับ


แผงรับอัดกรอบเลี่ยมพระกันน้ำของสามีคุณนางอยู่ข้าง ๆ กัน เวลาที่ภรรยาไปส่งลูกที่โรงเรียน สามีก็ลงมาอยู่ร้านที่ใกล้กับร้านของคุณนาง รับงานแทนไว้ก่อนได้ พอตอนบ่ายสามีไปรับลูก ๆ ก็ให้คุณนางดูร้่านไว้ ถ้ามีคนเอาพระมาเลี่ยมพลาสติคก็รับไว้ก่อนได้ และเมื่อลูก ๆ กลัีบมาถึงร้านก็สามารถเดินขึ้นห้องพักซึ่งพ่อแม่มองเห็นลูก ๆ เดินขึ้นห้องพักได้ไม่ห่างกันเลย ทำให้สบายใจ มีความสุขทางด้านกายภาพเต็มที่ นี่ล่ะครับ ความสบายใจที่เรียกว่า คับที่อยู่ได้ คับใจอยู่ยาก ขาดอย่างเดียวตลาดโชคชัย ๔ นี้อยู่ลึกห่างจากถนนใหญ่มาก เหมือนอยู่หลังตลาด ทำให้ลูกค้าไม่ค่อยเห็นนอกจากขาประจำจริง ๆ




ท่านใดต้องการโทรคุยกับคุณนางสามารถโทรได้หลังจากนี้อีกประมาณสัก 10 กว่าวันนะครับ ขณะนี้อย่าเพิ่งโทร เพราะอาจได้คุยสายกับสามีคุณนางซึ่งเขาพูดจาดูเหมือนไม่ค่อยมีมารยาท ซึ่งถ้าทางที่ดีผมว่า อย่าคุยด้วยจะดีกว่า เดี๋ยวกุศลจิตเปลี่ยน เอาเป็นว่า เราหาทางช่วยคนตกทุกข์ได้ยากเป็นพอ อย่าไปใส่ใจคำพูดคำจาของสามีคุณนางเขาเลยครับ


แผงทั้ง 2 ของคุณนางและสามีอยู่ตรงข้ามตึกนี้ครับ ตึกที่เขาเขียนโฆษณาขายผ้าขีดละ 30.- บาทนี่แหละครับ อยู่ด้านในสุดหรือลึกสุดของตลาดโชคชัย ๔ แต่คนแถวนี้กลับเรียกเป็นด้านข้าง ๆ ของด้านในของตลาดครับ


ถอยออกมาห่าง ๆ ถ่ายรูป เห็นตึกขายผ้าขีดละ 30.- บาทซ้าย แผงอยู่ในเงามืดขวา มองตรงไปเป็นตลาดโชคชัย ๔

 

คราวนี้ขับรถออกจากลานจอดรถ
พอผ่านตลาดออกมาแผงคุณนางจะอยู่ซ้าย
ตึกขายผ้าจะอยู่ขวานะครับ ผมขับรถออกมาถ่ายตรง ๆ


ขณะนี้กำลังขับผ่านแผงของสามีคุณนางครับ
แผงรับอัดกรอบเลี่ยมกันน้ำครับ


พอถึงสามแยก ด้านขวาจะเป็นทางออกไปถนนลาดพร้าวได้
ด้วยการผ่านตึกแถวไปถึงด้านหน้า แล้วทำมุมออกถนนใหญ่


ถ้าเลี้ยวซ้ายจะเป็นถนนออกด้านหลังตลาดโชคชัย
มีถนนทะลุไปถนนสังคมสงเคราะห์ซึ่งเป็นทางกลับบ้านคุณนก


ออกมาทางด้านหลังครับ กำลังจะทะลุถึงถนนสังคมสงเคราะห์แล้ว

 

ผมนึกขึ้นมาได้คนหนึ่งที่อาจช่วยให้สามีคุณนางมีงานอัดกรอบเลี่ยมพระได้ นั่นคือเฮียย้ง คนที่ผมเคยให้เฮียย้งขอความช่วยเหลือทางด้านการเงินจากพระชัยมงคลในครั้งนั้นที่ผมถวายงานงานหนึ่งให้ท่านสมัยท่านอยู่ลำปาง เฮียย้งเป็นคนดูแลตลาดข้างอำเภอลาดพร้าว หรือบางคนเรียกตลาดลาดพร้าว 71 ข้างที่ว่าการอำเภอลาดพร้าว ผมจึงบ่ายหน้าไปหาเฮียย้ง


ไปถึงทั้งเฮียย้งและอาซ้อบอกว่า เอากล่องรับบริจาคกลับไปอีกกล่องได้แล้ว ผมจึงเปิดกล่องต่อหน้าอาซ้อและให้คุณนกกับเพื่อนเป็นคนนับเงิน นับได้ 534.- บาท



..............................

เฮียย้งเป็นคนดูแลตลาดและตลาดข้างอำเภอลาดพร้าวนี้มีแผงบูชาพระเครื่องวัตถุมงคลจำนวนมากทีเดียว เฮียย้งรับปากว่า ให้คุณนกพาเขามา เอาผลงานรับอัดกรอบเลี่ยมพระมาให้เฮียย้งดูด้วย ถ้าฝีมือดีและทำงานไว อย่างช้าส่งวันนี้พรุ่งนี้เย็นต้องได้ ถ้าเป็นอย่างนี้ เฮียย้งจะหางานป้อนให้ตามแต่จะมีจะได้ แต่ก็ไม่ได้รับปากว่าจะได้งานมากน้อยเท่าใด

เรื่องนี้ผมได้ถามสามีคุณนางแล้ว สามีคุณนางบอกว่า หลาย ๆ วันนี้คงไม่มีใจทำงาน คงขอพักไม่รับงานสักระยะหนึ่ง เพราะเหนื่อยกายเหนื่อยใจ ไม่ได้พักไม่ได้หลับได้นอน วิ่งไปโรงพยาบาลแล้วก็นั่งเฝ้า ไป ๆ กลับ ๆ อย่างนี้ ไม่มีใจทำงานเลย ก็เอาเป็นว่า ท่านใดที่จะช่วยเหลือสามีคุณนางให้ได้งาน ก็เท่ากับช่วยคุณนางและครอบครัวนั่นเอง ขอให้รอคอยหน่อยครับ ความเหนื่อยกายเหนื่อยใจ ความหมดหวังสิ้นหวังนั้นมีด้วยกันทุกคน นาทีนี้คงฟิวส์ขาดไปชั่วคราว พอคุณนางกลับบ้านได้สัก 2 วัน ได้นอนหายเหนื่อยแล้วคงกลับใจรีบมารับงานครับ

ผมเองก็เกือบเหมือนกัน แต่คุณนกบอกว่า เห็นใจเขาเถอะ เขาคงสิ้นหวังแล้ว แล้วก็บวกกับความเหนื่อยเหลือเกิน ทำให้กำลังใจหมดลงอย่างแรง ให้เวลาเขาหน่อย ผมรู้และเข้าใจเป็นอย่างดีครับ ถึงรีบลงมือเขียนให้ทันทีโดยที่ผมก็เหนื่อยมากเหมือนกันนาทีนี้เพราะเมื่อคืนก็ไม่ได้นอน แต่เพื่อช่วยคนอื่น ผมจึงขอทำหน้าที่ให้ครับ

เรื่องสมุดคู่ฝากของคุณนางนั้น สามีคุณนางบอกว่า คุณนางเก็บไว้ไหนไม่รู้ มีแต่คุณนางคนเดียวที่รู้ว่าเก็บไว้ไหน ระยะนี้ขอให้ผมใช้เบอร์บัญชีของผมรับแทนไปก่อน เวลาส่งมอบผมจะได้ถ่ายรูปมาโพสต์เป็นหลักฐานอีกครั้งหนึ่งครับ หรืออาจโอนเข้าบัญชีคุณนางตอนที่รู้เลขบัญชีคุณนางแล้วก็ได้

ผมไปสลบก่อนครับ ขออภัยที่อาจเขียนอะไรตรงไปตรงมาเกินไป แต่ขอให้ทุก ๆ ท่านเห็นแก่มนุษยธรรม หยิบยื่นความช่วยเหลือเพียงคนละเล็กละน้อย ครอบครัวคุณนางก็อาจผ่านพ้นช่วงวิกฤติของครอบครัวนี้ได้ครับ ขออนุโมทนาทุก ๆ ท่านครับ


ผมโอนเข้าบัญชีกองทุนสงฆ์อาพาธโรงพยาบาลฝาง เชียงใหม่ครับ จำนวน 600.- บาทถ้วน ขออนุโมทนาทุก ๆ ท่านที่ร่วมบุญหย่อนทั้งแบ้งค์ทั้งเหรียญลงที่ทางเข้าห้องน้ำของตลาดข้างอำเภอลาดพร้าว 71 ที่เฮียย้งและอาซ้อดูแลอยู่ครับ