อยากทราบว่าตัวผมมีกรรมอะไร ที่ทำให้อาภัพรัก

ท่านผัดฯช่างมีบุญได้พบคนจิตดีเช่นนี้ ชะรอยท่านผัดฯมีอุปนิสสัยเคยชอบช่วยเหลือใครๆมามาก...หรือเคยทำงานในหน่วยจารกรรม เอ๊ย!กู้ภัยมาก่อนจึงได้มาประสบพบแฟนที่มีอุปนิสสัยทำนองเดียวกันในบัดนี้ ที่จริงต่างคนต่างประกอบกุศลกิจไปตามกำลังแลฉันทะของตน ก็ดีไปแบบหนึ่ง เพราะคงมีเรื่องมาแชร์กันได้ไม่ซ้ำซาก จริงใหมครับ..อะ ยินดีด้วยกับการพบคนดีดีขอรับท่านผัดฯ คู่เช่นนี้หาได้ไม่ง่ายนัก ขอให้เจริญยิ่งๆขึ้นไปทั้งในทางโลกและทางธรรม เข้าถึงความพ้นทุกข์ในท่ทั้งปวง

แฟนก็จะเล่าให้ฟัง เคสนี้เป็นอะไร เจออะไรบ้าง บางทีก็มีเรื่องตลก ฮา เศร้าคลุกเคล้ากันไป ที่สำคัญมีเรื่องผีด้วย ไว้วันหลังจะเล่าให้ฟังค่ะ ช่วงนี้แฟนชอบแซว "เออ ดี กำลังจะมีแฟน เป็นแม่ชี" เค้าก็ขำใหญ่ บอกตั้งแต่มีแฟนมา ไม่เคยมีใครบอก แค่นี้ก่อนนะ จะไปสวดมนตร์ นั่งสมาธิ เค้าเลยบอกแปลกดี

 

T^T ขอบคุณทุกท่านครับ ที่ร่วมแสดงความคิดเห็น ก็จิงนะครับ อยู่คนเดียวมันสบายก็จริง
แต่มันเหงานี้สิครับ มองคนมีคู่ ก็มานึกน้อยใจตัวเอง ทำมัยไม่มีเหมือนคนอื่นเขา
แค่ไปรักไปชอบใครเขา ก็ต้องช้ำใจทุกที เห้ออออออออ
ปีนี้ก็ปีชงด้วย คงจะโดนหนักเลย เรื่องรักๆใคร่ๆ T^T

 

อย่าจีบใคร เพราะเหงา ให้จีบ เพราะเรารักเค้า และเพราะนิสัยใจคอ ที่เกื้อกูลกันให้เราทำสิ่งดีๆมากขึ้นดีกว่าป้ะ เป็นลูกผู้ชาย อย่าป็อดจิ้ ลุยเลย สู้ๆ

 

^^ ก็จีบเพราะชอบนั้นแหละครับ ผมจิงจังมากกับความรัก เลยช้ำใจบ่อยมาก คิดว่าเวลารัก เวลาชอบใคร ควรรักให้หมดใจ แต่นั้นแหละ ผลสุดท้าย เจ็บเองคนเดียว

 

เคยเป็นมั้ย " โสดอยู่ตั้งนาน ไม่มีแฟนสักที ไม่มีใครให้เลือกสรร พอมีแฟนเท่านั้นแหล่ะ เข้ามากันพรึ่บ พรั่บ อย่างกะชั้นเป็นห้างสรรพสินค้า " เพื่อนสาวนางนึงกล่าวไว้ ไม่ต้องไปคิดมาก เด่วก็มาเองน่า ใจเย็นๆนะ

 

น้องสกายโค้ดครับ ความเหงาเำพราะอยู่คนเดียวเนี่ย มันไม่ทารุณเท่าเหงาเพราะอยู่กับคนอื่นเลย...เหงาเพราะไม่มีใคร เราก็หันไปทำอย่างอื่นพอคลายเหงาได้ ...แต่ถ้ามีใครมาทำให้เหงานี่สิ แทบหมดอาลัยตายอยาก เพราะไม่มีจิตใจจะทำอะไรๆเลย ทำนองเอาใจไปขึ้นกับคนอื่น แบบตัวเป็นไทใจเป็นทาสน่ะ พอนึกภาพออกใหมครับ? ..

อีกอย่างหนึ่งน้องสกายฯ พึงเข้าใจว่า ใจนั้นมีสภาพแปรเปลี่ยนกลับกลอกรวดเร็วกว่าสิ่งใดทั้งมวลในจักรวาล ในเวลาหนึ่งชอบใจสิ่งหนึ่ง แต่ต่อมาเมื่อเสพคุ้นสิ่งนั้นนานเข้า คราวนี้ ความชอบที่เคยจี๊ดจ๊าดก็กลับเนือยลง เฉยชาลง หรือเบื่อไปเลย จนถึงกับเกลียดชังไปก็มี...ยกตัวอย่าง ว่าน้องสกายฯอาจชอบทานขนมจ่ามงกุฏมาก ทานได้ทุกวัน วันละ๑๐๐ชิ้น ...ถ้าว่าน้องทานขนมชนิดนี้ติดต่อกันสัก๑สัปดาห์แล้วไซร้ ความชอบจะลดลงไปตามลำดับ อาจถึงกับเห็นขนมนี้แล้วอยากอาเจียรในวันที่๑๐ที่ได้ทานมาก็ได้ ไม่เชื่อลองหาอะไรที่ว่าชอบมากมาดู ดม ชิม ฟัง หรือสัมผัสดูแบบซ้ำๆเดิมๆต่อเนื่องกันเข้าไว้ เพื่อพิสูจน์สภาวะของความชอบใจติดใจในสิ่งนั้นดูก็ได้..(ทางธรรมเรียกว่าตัณหานะครับ)..เพราะธรรมทั้งหลายที่พระพุทธเจ้าตรัสสอนไว้นั้นเป็นความจริงที่ทนต่อการพิสูจน์เสมอ.....

ก็ใจเรายังเปลี่ยนแปลงแปรผันไปได้ ใจคนอื่นก็ไม่ต่างกัน วันนี้เราอาจรักเขา เขาอาจรักเรา..แต่ถ้าได้เสพคุ้นนานเข้า นานไป ความจี๋จ๋าจะค่อยเลือน..ๆ..ๆหายไป ความเบื่อหน่าย รำคาญหูรำคาญตาจะปรากฏขึ้นมาแทนที่..ยิ่งนิสัยเสียๆเฉพาะตัวที่พยายามกดข่มแอบซ่อนกันไว้ในตอนแรกที่พบกันเพื่อเป็นกับดักล่อลวงกันและกันให้ร่วมตกหลุมรักกัน มาปรากฏให้รู้เห็นในภายหลัง ทำนองเหยื่อตายใจสนิท สายเกินถอนตัวได้แล้ว นี่แหละจะเป็นกองเพลิงทุกข์ที่จะเผากันและกันทั้งเป็น น้องสกายฯคงยังไม่ทราบความสาหัสเช่นนั้นในเวลานี้หรอก เพราะใส่ใจเพ่งทุกข์เฉพาะหน้าคือเหงาเท่านั้น..ไม่อาจเห็นอย่างอื่นที่เลยออกไปได้..จึงควรพิจารณาเรื่องนี้ไว้บ้าง เผื่อไว้รับมือ ในเวลาที่ต้องอยู่ในกองเพลิงนั้น..

คู่ที่อยู่กันได้อย่างราบรื่นไม่มีความบาดหมางใจกันเลยนั้นหาได้ยากเหมือนหาหนวดเต่า...น้องยังอายุน้อย...โอกาสที่จะได้แบกทุกข์จากการดิ้นรนหาขันธ์๕อื่นๆมาเป็นภาระเพิ่มให้ตนยังมีมาก..จึงขอให้พยายามระงับความกระสับกระส่ายในเวลานี้ลงเสียบ้าง บางที เมื่อน้องไม่วิ่งไล่ หญิงทั้งหลายอาจวิ่งตาม เพราะความรักนั้นมีคนเปรียบว่าเหมือนเงา ยิ่งวิ่งไล่ก็ยิ่งหนี แต่ถ้าวิ่งหนี เขาจะไล่ตาม เท็จจริงอย่างไร น้องลองสังเกตุดูเถิด..

..ขอให้น้องโชคดีในการได้พบคู่ที่ดี มีความเสมอกันด้วยศีล จาคะและปัญญา เพื่อความปรองดองราบรื่นในชีวิตคู่ที่ต้องมีต้องเป็นในภายหน้านะครับ เอาใจช่วยครับ

 

อยู่คนเดียวเฟี๊ยวกว่าเยอะครับ

 

<iframe width="640" height="480" src="//www.youtube.com/embed/WiscrYHWTc4" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

ลองดูนะ จขกท.

 

เรื่องเบาๆสมอง ง่ายๆ หมูๆ แต่อาจจะยาก ลำบากสำหรับบางคน

ขออนุญาตครับ

กฏแห่งความสมดุลย์
กฏแห่งการเรียนรู้และฝึกฝน

หลายๆท่านในโลกใบนี้ ไม่ทราบเรื่อง

กฏแห่งความสมดุลย์ ชาวพุทธเรียกว่า กฏแห่งกรรม
กฏแห่งการเรียนรู้และฝึกฝน

กฏแห่งความสมดุลย์ ข้อที่สำคัญที่สุด ก็คือ

"ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว"

ซึ่งก็คือ บทสรุปของพระธรรมคำสอนของพระบรมศาสดาพระสัมมาสัมพุทธเจ้า นั่นเอง

ด้วยกฏแห่งความสมดุลย์นี้พอจะบอกเล่าได้ว่าคนที่

ก็คือ

๑ คนที่เคยเป็นคนเจ้าชู้มาก่อนในอดีตชาติ ทำให้มีการพัวพันกับหญิงมากหน้าหลายตา
ทำให้ผู้หญิง ชอกช้ำ ใหยหา อาวรณ์ เป็นจำนวนมาก

๒ คนที่เคย เป็นเจ้าใหญ่นายโต หรือ อาจจะเคยเป็นถึง กษัตริย์ จักรพรรดิ์ มหาจักรพรรดิ์

ทำให้ต้อง มีอนุ มีสนม กำนัล เป็นจำนวนมาก
ก็เลยมีการเสพกามกันมาก ก็เลยมีการดูแลไม่ทั่วถึงกันมาก

ก็เลยมีการ รอความหวัง ห่วงหา อาทร กันมาก
หนักๆเข้า ก็กลายเป็น อาฆาตแค้น สาบส่ง สาปแช่ง, ๙ล๙

ผมเคยได้รับการบอกเล่าเรื่องราวที่หนักหนาสาหัสกว่าคุณมาก
ท่านผู้ยิ่งใหญ่ท่านนั้น เคยเป็นกษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่ของประเทศเพื่อนบ้านของเรา
ท่านสร้างมหาปราสาทที่ถือว่าเป็นสิ่งมหัศจรรย์ ๑ ใน ๗ ของสิ่งมหัศจรรย์ยุคโบราณ

ด้วยความรักที่มีต่อพระมเหสี ก็เกิดพลาดพลั้ง ไปสาบานต่อหน้า องค์สุริยะเทพว่า

"จะรักกัน จะครองคู่ กันไปทุกภพ ทุกชาติ"

แต่มาในยุคปัจจุบัน ท่านทั้งสองมาเกิดเป็นคนไทย
ฝ่ายหญิงก็แต่งงานมีครอบครัวไปก่อนแล้ว
ส่วนฝ่ายชาย เมื่อหมั้นหมายกับผู้หญิงคนไหน ผู้หญิงที่หมั้นไว้ ก็พากันอายุสั้นก่อนแต่งทั้งหมด

ท่านก็ทุกข์ใจมาก ร่างกายก็ป่วยกระเสาะกระแส่ะ

เดชะบุญของท่านยังมีอยู่ ทำให้ท่านได้มีโอกาสพบ มหาฤๅษี คู่บุญบารมีของท่าน
ที่ก็ได้มาเกิดในชาตินี้ ทำให้ท่านสามารถ ตามหาหญิงอดีตพระมเหสีของท่าน

แล้วพากันมาทำพิธี "ถอนคำสาบาน" จึงอยู่เป็นปรกติสุขได้

แม้กระนั้น ท่านก็ยังต้อง ออกปฏิบัติธรรมอย่างจริงจัง เพื่อชดใช้กรรมในอดีต

ผมมีเพื่อนรุ่นน้องท่านหนึ่ง ท่านผู้นี้มีอดีตชาติเป็นจักรพรรดิ์จีน
อายุแค่(ตอนนั้น ๓๐ ต้นๆ)
เคยนอนกับผู้หญิงดีๆมาแล้ว มากกว่า ๓๐๐๐ คน
ครูบาอาจารย์พระเถระผู้ใหญ่ฝ่ายธรรมยุติ ท่านเมตตา จึงได้สั่งให้มาบวชเสีย
เมื่อท่านสึกออกมาแล้ว ก็ยังใช้ชีวิต เหมือนเดิมๆ
ไม่ว่าท่านจะไปไหน ไม่ว่าท่านจะทำอะไร ท่านจะมีคนรัก มีคนอุ้มชูอยู่ตลอด
ครูบาอาจารย์เล่าให้ฟังว่า ท่านเอารถยนต์ไปซ่อมที่ศูนย์บริการ
เซลล์ขายรถสาวๆในโชว์รูม ท่านฟันซะเรียบ ไม่มากไม่น้อย เท่ากับจำนวนวันในหนึ่งสัปดาห์
แม้ตัวผมเองก็ได้ยินมากับหู "คนนี้ ถ้าไม่ใช่พี่สาวเพื่อน เสร็จกูแน่"

๓ คนที่เคยเกิดเป็นพระ เป็นนักบวช มาหลายภพหลายชาติ
มาชาตินี้ ถ้าไม่ได้บวช ก็มักจะอาภัพรัก ทำมาค้าไม่ขึ้น

เอาเท่านี้ก่อนนะครับ

กฏแห่งการเรียนรู้และฝึกฝน

"อยากรู้ อะไร ก็ เรียนรู้ เอา"
"อยากเก่ง อะไร ก็ ฝึกฝน เอา"

หรือใครคิดว่ามีวิธีอื่นอีก?

หลายๆท่านเข้าใจว่า เหตุใดเราจึงต้อง เข้าโรงเรียน
หลายๆท่านเข้าใจว่า เหตุใดเราจึงต้อง เรียนรู้และฝึกฝน

เราๆท่านๆ เห็นเขาเรีนรู้ และฝึกฝน ด้านต่างๆ เช่น

การเรียนรู้ใน โรงเรียน วิทยาลัย มหาวิทยาลัย วิชาชีพแขนงต่างๆ
โดยเฉพาะ นักกีฬาอาชีพ หรือแม้แต่มหาวิทยาลัยชีวิต

แต่คนไทยไม่รู้ว่า

การจะทำให้คนรัก การจะมีคนรัก ก็ต้อง "เรียนรู้ และฝึกฝน"

การจะหา สามี หรือ ภรรยาดีๆ ก็ต้อง "เรียนรู้ และฝึกฝน" เช่นเดียวกัน

โชคดี ผมได้ไปอยู่ในประเทศอิสราเอล เสียสองปี

ทั้งเงียบเหงา ทั้งเปล่าเปลี่ยว

ปัญหาหนักที่สุดคือ

๑ พูดภาษา อังกฤษ ไม่เก่ง
๒ จีบสาว ไม่เป็น

๑ พูดภาษา อังกฤษ ไม่เก่ง
เรื่อง พูดภาษา อังกฤษ ไม่เก่ง ผมก็ เรียนรู้และฝึกฝนโดย

๑.๑ อ่าน ดิกชั่นนารี่ อังกฤษเป็นอังกฤษ อย่างหนัก ๖ เดือนเต็มๆ
๑.๒ หาตำราการฝึกพูด ภาษาอังกฤษของจริง ที่คนอังกฤษเขาพูดคุยกันจริงๆ มาอ่าน มาฝึกฝน
เพียงแค่ อีก ๕ เดือน ผมพูดคล่องซะจนคนอังกฤษสู้ผมไม่ได้

๒ จีบสาว ไม่เป็น

มีเพื่อนคนไทย ที่อ่านภาษาอังกฤษไม่เก่ง พอได้หนังสือ เพลย์บอย, เพ็นเฮ้า มา
เขาก็ฉีกเอาแต่รูปไป หนังสือ เขาก็เอามาให้ผมอ่านและแปลให้ฟัง
ผมก็เลยไปเจอ โฆษณาชิ้นหนึ่ง ในทั้งสองเล่มว่า

"HOW TO PICK GIRLS!"

แปลเป็นภาษาไทยว่า "จะจีบสาวได้อย่างไร!"
แต่เห็นมีคนแปลเป็นภาษาไทยว่า "จีบสาวต้องเข้าท่า!"
เพียงแต่เสียดายที่ท่านผู้แปล แปลไม่ได้อรรถรสดีเพียงพอ
สู้อ่านต้นฉบับจริงไม่ได้เลย

ผมก็เลยสั่งซื้อไปที่อเมริกา และต้องรอนานถึงเกือบสองเดือน เพราะสมัยโน้นส่งทางเรือ

ขอยกตัวอย่างบทเรียนมาบอกเล่าคร่าวๆก็แล้วกัน (ดูรูปเอานะครับ)

หลังจากฝึกฝนไปได้ระยะหนึ่ง พวกเพื่อนๆชาวอังกฤษ ก็เรียกผมว่า

"Playboy"

ตอนอยู่ขอนแก่น ผมเคยฝึกลูกศิษย์คนหนึ่ง
ผมก็คาดคั้นให้ตกปากรับคำว่า จะไม่เป็นคนโหดร้าย หลังจากฝึกวิชา จีบหญิง แล้ว
เพราะที่ผมทำนั้นมันอยู่ต่างประเทศ วัฒนธรรมเขามันไม่เหมือนเรา ผมก็สอนก่อนว่า

"ฝึกวิชาจีบหญิงนะมันง่าย แต่การฝึกจะหักห้ามใจตนเองนะมันยาก"

แต่พอผมสอน แต่พอผมฝึกจนเก่ง ศิษย์ทรยศ ผมก็ลืมคำที่ตกปากรับคำเอาไว้
แถมยังพูดใส่หน้าผมว่า

"ผมฝึกผมหัดของผมเอง ไม่ได้มีใครมาบอก มาสอน"

หลังจากนั้นผมก็ตัดหางปล่อยวัด ตัวใครตัวมัน กรรมใคร กรรมมัน รับเอาเอง

สรุป ท่านก็คงต้อง

๑ ถอนคำสาบาน
๒ ขอขมากรรม
๓ เรียนรู้และฝึกฝน

ชอบแบบไหนก็เลือกเอาเองนะครับ

ขอโมทนาบุญ ขออนุโมทนาบุญ

ลุงมหา


รูปจะลงให้ทีหลังนะครับ

 

แต่มาในยุคปัจจุบัน ท่านทั้งสองมาเกิดเป็นคนไทย
ฝ่ายหญิงก็แต่งงานมีครอบครัวไปก่อนแล้ว
ส่วนฝ่ายชาย เมื่อหมั้นหมายกับผู้หญิงคนไหน ผู้หญิงที่หมั้นไว้ ก็พากันอายุสั้นก่อนแต่งทั้งหมด

ทำไมคำอธิษฐานถึงมีผลแต่กับฝ่ายชายคะ ทำไมไม่มีผลกับฝ่ายหญิงด้วย
เพราะฝ่ายหญิงสามารถแต่งงานมีครอบครัวราบรื่นเป็นปกติสุขได้ มีแต่ฝ่ายชายที่อาภัพไร้คู่
หรือตอนอธิษฐานฝ่ายหญิงแอบอธิษฐานในใจว่า ชาติไหนถ้าไม่ได้เจอกัน ขอมีเนื้อคู่สำรอง อิ อิ

 

อ๋อ เพราะผู้ชายอ้ะสาบานอยู่ฝ่ายเดียว แต่ผู้หญิงไม่ได้สาบานด้วย คล้ายๆหนัง ละคร เวลาผู้ชายจะมีเมียน้อย จะบอกว่ารักเมียหลวงคนเดียว เลยสาบนสาบานไป ว่าจะรักผู้หญิงทุกชาติ แบบนี้ป้ะคะ ขอเดา

 

กฏแห่งกรรม

ขออนุญาตครับ

เรื่องกฏแห่งกรรม เรื่องความซับซ้อนของกรรม
พระพุทธองค์ได้ทรงสอนว่า

"เป็นอจินไตย ไม่ควรจะไปพิจารณา"
"ไม่ใช่วิสัยของพระอรหันต์ เป็นวิสัยของพระพุทธเจ้าเท่านั้น"

เรื่องบุพเพสันนิวาส เรื่องคู่ครอง
คนเราเวียนว่ายตายเกิดไปในวัฐสงสาร แต่ละภพแต่ละชาติก็มีคู่ตามประเพณีเพื่อการสืบสกุล

ดังนั้นแต่ละคนจึงมีคู่ครองอยู่แต่เดิมแล้วเป็นจำนวนมาก
นอกจากนี้ ก็ยังมีผู้ที่อยู่ในวิสัยที่จะเป็นคู่ครองได้ อีกต่างหาก
เมื่อเราเกิดมาในแต่ละภพ แต่ละชาติ โอกาสที่เราจะเจอ
ผู้ที่เคยเป็นคู่ครองของเรา ในอดีตชาติก็ยังคงมี
นอกจากนี้ ก็จะเจอผู้ที่อยู่ในวิสัยที่จะเป็นคู่ครองของเราได้อีกด้วย

โดยปรกติ ผู้ชายที่เจอผู้หญิง ก็จะเกิดความคิดคำนึงอยู่เสมอว่า

"ผู้หญิงคนนี้ ถ้าให้แต่งงานด้วย จะเอาไหม?"

ซึ่งเป็นเรื่องปรกติ เมื่อคบกันไปก็จะดูอุปนิสสัย ใจคอ การกระทำ, ๙ล๙

แล้วก็พิจารณาว่า

"ผู้หญิงคนนี้ ถ้าให้แต่งงานด้วย จะเอาไหม?"

ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า อยู่อย่างนั้น จนกว่าจะแน่ใจจึงแต่งงานด้วยได้

แต่ในต่าู้งประเทศกลับผิดแผกแตกต่าง เพราะในต่างประเทศเราสามารถคบเพื่อนได้ไม่จำกัดจำนวนชาย หญิง

เพราะพวกเขาคบกันเพื่อการช่วยเหลือเกื้อกูลกัน
โดยเฉพาะ ทางด้านประสบการ และ ความคิด ความเห็นด้านต่างๆ
คนต่างชาติเขาจะช่วยเหลือเกื้อกูลกัน ในขอบเขตของการไม่เบียดเบียนกัน
พอใจก็คบกันไป เจอคนใหม่ ก็ไม่เป็นไร เลือกไป คบไป

แต่คนไทยกลับผิดแผกแตกต่าง การคบผู้หญิงเป็นเรื่องใหญ่มาก
ต้องระมัดระวังกันมาก

ต้องมีความชัดเจน คบกันทำไม? คบเพื่ออะไร?
ไม่ใช่คบไปคบมา ไปแต่งกับอีกคนเฉยเลย

เดี๋ยวก็ต้องได้ "ไปถอนคำสาบาน" กันอีก
หรือหนักกว่านั้น ถึงฆ่ากันตายก็บ่อยไป

เราจึงต้องพิจารณากันว่า

ใครจะเป็น เพื่อน เราได้
ใครจะเป็น แฟน เราได้
ใครจะเป็น คู่ครอง เราได้

แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น เราก็มีความจำเป็นที่จะต้อง

เรียนรู้ และ ฝึกฝน เพื่อว่า

หา เพื่อน
หา แฟน
หา คู่ครอง ได้ยังไงล่ะครับ

ข้อสำคัญที่ต้องระมัดระวังมาก เมื่อ เก่งแล้ว คล่องแล้ว
คุมตัวเองไม่อยู่ อาจจะกลายเป็นคนเลวในสายตาผู้หญิง ก็น่าเป็นห่วง

ขอโมทนาบุญ ขออนุโมทนาบุญ
ลุงมหา

 

... แล้วมันแก้ไม่ได้เลยหรือครับ ?? แต่ไม่เข้าใจตรงที่ว่า ทำไมเป็นนักบวชมาถึงมีทำมาค้าไม่ขึ้นด้วยล่ะครับ yimm

 

ลุงมหา๑ ประสบการณ์เยอะดี ขอบคุณมาก

 

ขอมอบเกียรติบัตรครับ ขำๆนะ

 

ขอตอบปัญหาต่อ

ขออนุญาตครับ

ก็พระ ก็นักบวช ไม่ได้ทำมาหากิน มีแต่ขอเขากิน หรือ ขอเขามา แล้วเอาไปให้ต่อ

การให้ทานจึงไม่ครบถ้วน สู้ผู้ที่เขาทำมาหากินเองแล้วค่อยทำบุญทำทานไม่ได้
และอีกอย่าง บางท่านทำบุญสร้างกุศลมากๆ ยิ่งท่านที่ปฏิบัติธรรมมากๆ
ภูมิรู้ภูมิธรรมสูงขึ้นๆ บุญวาสนาบารมีก็เลยเลยขั้น "มั่งมีเงินทองไป"
ก็เลยได้แต่ "บุญวาสนาบารมี" แต่เพียงอย่างเดียว

เหมือนผมไง พอจะขอร่ำขอรวย ครูบาอาจารย์ท่านก็บอกว่า

"เมื่อก่อนออกบวช พระพุทธองค์ เป็นถึงรัชทายาทของเจ้าผู้ครองนคร"
"พระองค์ก็ได้ทรงสละ ละทิ้งทั้งหมด แล้วออกบวช"
"เจ้าทำบุญสร้างกุศลมาแล้วขนาดนี้ แล้วยังจะกลับไปเอาของที่พระพุทธองค์ได้ทรงละ ได้ทรงทิ้งไปแล้วมาอีกทำไม"

"คนมีบุญ วาสนา บารมี จะได้ไปเกิดในเทวโลก พรหมโลก แล้วทรัพย์สินเงินทองจะมีประโยชน์อันใด"

ผมก็เลยแค่พออยู่พอกินเท่านั้นละครับ
เมื่อมาเจอท่าน อ.ทิพากร รินไธสงค์ ท่านก็บอกว่า

"ถ้าญาติธรรม ไม่มีเงินมาบริจาค ก็จะสร้างพระใหญ่ชัยภูมิ ไม่ได้"
"เพราะฉะนั้น ให้รีบรวยกันนะ ให้รีบรวยๆ เงินทองใหลมาเทมา"

ผมก็เลย กำลังรอคิวที่จะรวย อยู่นะ่ครับ

ส่วนวิธีแก้ก็พอมี ก็คือ
๑ รีบเร่งทำบุญ ทำทานให้มากๆ
ครูบาอาจารย์บอกเล่าว่า

คนที่ถูกแจ็คพอร์ต คือคนที่เคยทำบุญเอาๆ ทั้งๆที่ตนก็ไม่มีจะกิน

๒ รีบเร่ง "เรียนรู้และฝึกฝน" คนที่เขารวย เขาพากันเรียนรู้อะไร เขาทำอะไรๆเขาถึงรวย
เรียนรู้มากๆ ดูมากๆ ฟังมากๆ แล้วเลือกเอามาทำเอง ดูว่าจะรวยได้เหมือนเขาไหม

ขอบคุณครับ ผมเคยคิดจะถ่ายทอดประสบการ จะสอนวิธีจีบหญิง ในเว็บนี้
คิดไปคิดมา ได้ไม่คุ้มเสีย เหมือนไปชี้โพรงให้กระรอก

ก็เลยยกเลิกไป ครั้นพอจะมาเขียนเรื่อง "แฟนดีๆ สามีดีๆ หาอย่างไร?"
เพราะอดสงสาร หญิงสาว ที่หาคู่ไม่เป็นกัน
ก็เกรงใจ เจ้ "สินี เต็มสงสัย" เพราะท่านก็เขียนเอาไว้ดีแล้ว
ตัวผมเองเป็นแฟนเจ้แก ตั้งแต่สมัยมัธยม ยังจำกลอนที่แกเขียนเอาไว้นานแล้วจนขึ้นใจ

เจ้แกเขียนกลอนเรื่องความรักเอาไว้ว่า

"คือน้ำผึ้ง คือน้ำตา คือยาพิษ"
"คือหยาดน้ำอมฤทธิ์ อันชื่นชุ่ม"
"คือเกษร คือดอกไม้ คือไฟรุม"
"คือความกลุ้ม คือความฝัน"
"นั่นเหละรัก"

ฝีมือเจ้แกขนาดนี้ ตั้งแต่ตอนโน้น แล้วผมจะไปเทียบเจ้แกได้อย่างไร?

ส่วนเรื่อง ผู้หญิงๆ นั้น ก็ให้ไปพึ่งพาอาศัยเจ้แกเอาเอง

การเขียนในเว็บนี้ก็แปลก
เขียนเรื่องดีๆให้คนอ่าน ไม่ได้เงินยังไม่พอ ยังต้องบริจาคช่วยเว็บซะอีก
เขียนเรื่องดีๆให้คนอ่าน ไม่ได้เงินยังไม่พอ ยังได้ใบเตือน ยังได้ใบแดง ยังโดนปิดกระทู้ซะอีก

ขอโมทนาบุญ ขออนุโมทนาบุญ

ลุึงมหา

 

นี้...ข้าพเจ้าก็วิ่งหนีความรักจนขาขวิดแล้วนะ ไม่เห็นความรักมันจะวิ่งไล่ตามข้าพเจ้าบ้างเลย
^ ^

 

บางทีมีแล้วมันก็เครียด มีสุข มีทุกข์บ้าง คนเข้ามาแล้วก็อยากจะออก ถ้าเลือกได้โสดดีสุดแล้ว จขกท ใช้ชีวิตอยู่กับเพื่อน อยู่กับบ้าน อยู่กับด่าง 555

 

อ้อ ขอบคุณท่านลุงมหา๑มาก งั้นก็พอจะทำมาหากินพออยู่รอดไปได้อยู่สินะครับ

 

ดีใจจังมีเพื่อนแล้ว (deejai) ไม่ได้ตอกย้ำหรือซ้ำเติมนะครับ
ผมก็เป็นครับไปจีบสาว ก็มีแต่บอกว่าพูดเพราะเกินไป เค้าไม่ชอบ 555 ช่างมันเถอะ