จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

​

 

ขออนุญาตประกาศจิตบุญดวงที่ 142 ณ วันที่ 29 เมษายน 2557​

ขอท่านทั้งหลายจงโมทนา
กับจิตบุญดวงที่ 142
ของกลุ่มจิตบุญเทอญ
สาธุ สาธุ สาธุ
​

​

 

กราบครูแนทที่เคารพ

วันนี้จิตหนูนิ่งเฉยท่ามกลางการทำงาน เฉยมากๆจนเห็นความไม่มีอะไรเลยในสรรพสิ่ง จากอาหารที่กินกลายเป็นไม่ใช่อาหาร จากชีวิตกลายเป็นไม่มีชีวิต ทุกอย่าง แวดล้อมดูเหมือนไม่มีอะไรเลย ชัดเจนอยู่คือจิตที่นิ่ง จิตไม่รู้สึกสุขหรือไม่สุขจนดูน่าแปลกใจ ดูผิดปกติแต่หนูรู้สึกอย่างนี้พักนี้ มันเหมือนไม่มีอะไรที่มีอยู่จริง ทำหน้าที่ทางโลกกับความรู้สึกนิ่งๆอยู่คู่กัน เห็นกายหยาบเหนื่อย จิตรับรู้ จิตนิ่งไม่ทุกข์ไม่สุข มองเห็นการเกิดดับ ดับช้าดับเร็วแล้วแต่กรณี

โมทนาสาธุสัก 142 ล้านครั้ง ... ในทีสุด ก็มาถึง อารมณ์ตรงนี้จนได้ ... อารมณ์ สังขารุเบกขาญาน เป็นอย่างนี้ แหละค่ะ ... หรือ จะเรียกว่า อารมณ์ พระนิพพาน เป็นอย่างนี้ ..จิตเดินมรรคมา จนรู้ ตื่น ซึ้งแล้ว กับ กฏของไตรลักษณ์ จิตเห็น อนิจจัง เห็น ทุกขัง และ อนัตตา ... จิตรู้แล้ว ว่า ไม่มีอะไรเลย บนโลกนี้ ที่น่า อภิรมย์ อีกต่อไป ... เขาก็จะละ ความพอใจ และ ยินดี ในการที่จะผูกพัน กับทุกสิ่งบนโลกอีกต่อไป ... จำอารมณ์ตรงนี้ ไว้ ตลอด คิดให้ ต่อเนื่อง เป็น อารมณ์เดียว คือ เอกัคคตารมณ์ ไปจนกว่าวันที่จะดับขันธ์ นะอ้อ ... นี่คือ อารมณ์ พระนิพพาน

สาธุ สาธุ สาธุ

***ต่อไปนี้ ... ให้ อ้อ ฝึกทำตาม หลวงพ่อฯ ในขณะที่ท่าน มีชีวิตอยู่ ท่านเข้าออก ฌาน เป็นว่าเล่น .... ทำอย่างนี้ นะอ้อ ...
เอา ภาพท่านพ่อ มาตั้งไว้ก่อน เอาจิต จับภาพปั๊บ ...หายใจเข้า ยาวๆ ช้าๆ...สูดเอา พุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ เข้าไปด้วย ให้เต็มท้อง แล้วค้างไว้นิด ก่อนจะ ค่อยปล่อยลม ออกมากำหนดจิตตาม นึกว่า เอานิวรณ์ทั้งหลาย ออกมากับลมด้วย ...
แค่ นี้ จิตเข้าฌาน ทันที ...ฝึกดูนะ .. หายใจเข้าที่เดียว เข้าฌาน เลย ฌานอะไร ไม่ต้องสน ถ้าตาปิด หัวหนืด ฌานสูง แล้ว ปรับเอานะ ผ่อนลงมาตามที่ต้องการ แต่พยายามทรงให้อยู่ประมาณ อุปจารสมาธิ ..คือ เข้าลึกฌานสูงก่อน แล้วค่อยผ่อนลงมาเป็นอุปจารสมาธิ เพื่อเราจะได้ไว้ใช้งานทางโลก ได้อย่างมีประสิทธิภาพ ...หาจุดกึ่งกลาง ของตนเองให้ดี เขตฌานนี้ ตั้งแต่ อุปจารสมาธิ เป็นเขตกุศล ... sign ที่บอก คือ เสียงสวดมนต์ กลิ่นธูป หรือ กลิ่นหอม ได้หมด ...พี่แนทจะบอกให้ก็ได้ว่า ...รู้ไว้ใช่ว่านะจ้ะ ที่รัก ... sign ทั้งหมดที่เกิดขึ้น กับอ้อ คือ ....บรรดา พรรคพวกของ อ้อ ที่อยู่ ข้างบนสวรรค์ เขามาโมทนาสาธุกับการปฏิบัติของเธอจ้ะ ...เวลาที่เธอได้มรรคได้ผล กลิ่นหอมทั้งหลาย จะแรงขึ้น กลิ่นธูปก็จะมา บางทีมาล่วงหน้า เลย เขามาโมทนาสาธุการ กับอ้อ จ้ะ ...พวกเขาก็ปฏิบัติกันอยู่ข้างบน เขารับรู้แล้ว ว่าอ้อ ไปนิพพาน แน่ชาตินี้
เอาน่ะ ลองเอาวิธีการนี้ ไปฝึกใช้ดู หายใจ เข้าทีเดียว เข้าฌานเลย ...
กราบขอบคุณครูค่ะ หนูลองทำขณะอานเมลครู (วันนี้พยายามอยู่กับงานวิชาการทางโลก วางรูปท่านพ่อบนโต๊ะตั้งแต่เช้าตรู่จนถึงดึก) หนูมีอาการหัวหนืด หูหนักทันทีค่ะ แต่แค่ลอง ยังไม่ได้ทำจริงเพราะตต้องพิมพ์หาครูแนทให้จบก่อน

เหมือนมีตัวเฝ้าดูอยู่... อ้อ ตอนนี้ ตัวที่เฝ้าดูอยู่ ของ อ้อ น่ะ มันเริ่มปรากฏบ่อยขึ้น และชัดขึ้นใช่มั้ย ?

เอา ล่ะ ให้อ้อ ปักหมุด ไว้ตรงนี้ เลยนะ ...เราคือ ตัวนี้ แล้วอ้อ ...ตัวรู้นี่ล่ะ จับให้ดี ธรรมละเอียดขึ้น อย่าสับสนนะ นี่เป็นธรรมชั้นสูง
หนูเพิ่งเข้าใจตัวรู้ตอนเรียนกับครูนี่เอง เพิ่งเข้าใจว่าจิตที่แท้จริงต้องอยู่กับทุกข์กายทุกข์ใจได้เหมือนใช้พื้นที่ร่วมกันโดยจิตไม่สะเทือนด้วยเลย สาธุค่ะครู


หรือบางทีรู้สึกเหมือนมีแสงส่องมาบนหัวเวลานั่งสมาธิ (หัวจริงๆไม่ใช่ในนิมิตค่ะ)

สาธุดังๆ ...Congratulations ! my dear ... You'v got it ..Well done อ้อ ..
รู้มั้ย แสงอะไรนั่นน่ะ ? ..
แสง พุทธะ จากท่านพ่อ ส่งตรงมาเลย ถ้ามีตาทิพย์ จะเห็นเป็น ละออง ละเอียด แวววาว ระยิบระยับเลยน่ะ ส่องเป็นปล่องมาที่ศรีษะ เธอเลย ... เอาล่ะ ฟังนะ ...ให้อ้อ เอาตัวรู้ของเจ้าน่ะ (ตัวที่เฝ้าดูwhatever) ย้ายมา Focus ที่ตรงนี้ ด่วนเลย ...คือ เมื่อก่อน เฝ้าดู สิ่งกระทบทางกาย ทางใจ ใช่มั้ย ดูแล้วรู้แล้ว ว่าสุดท้ายก็มีแค่เกิด กะ ดับ นอกนั้นไม่มี รู้แล้ว ปล่อยแล้ว ไม่ยุ่งแล้ว จบ ...จิตเรียนรู้ครั้งเดียว มันจำแล้ว ...
ที่ นี้ next step ท่านมาโปรดแล้ว อ้อต้องเรียนธรรมขั้นต่อไปแล้วนะ ...Hightlight อยู่ที่ แสงสว่างที่ส่องลงมาที่ศรีษะ นะ อ้อ ...ให้ย้าย ไอ้ตัวเฝ้าดู น่ะ มาไว้ตรงนี้ กำหนดจิตขึ้นกราบท่านพ่อ พูดคุยกับท่าน ขอให้ท่านสอนธรรมที่ลูกยังไม่รู้ ยังเข้าไม่ถึง และเป็นธรรมที่จะทำให้ลูกหลุดพ้นจากขันธ์5 นี้ โดยตัดขาด ดับไม่เหลือเชื้อ ด้วยเถิดพระพุทธเจ้าค่ะ ...
แสงตรงนี้ บ่งบอก 1.จิตพุทธะ เชื่อมโยงจิต อ้อ และ จิตพระองค์ท่าน
2.ธรรมะพุทธะ ...สื่อมาที่จิตอ้อ เลย ...จิตจะเรียนรู้ธรรมเอง สติที่อยู่กับกายหยาบ ตามไม่ทันหรอก แต่ก็สามารถ เอา สติมาถามจิต ทีหลังได้นะว่า เออ เอ็งไปเรียนอะไรมาบ้างเนี่ย เดี๋ยวมันจะรายงานมาเอง แล้วมาเล่าให้พี่แนท ฟังด้วยนะอ้อ...

เมื่อคืนหนูเหมือนสัมผัสท่านตอนนั่งสมาธิ ตอนเริ่มสมาทานศีล พระกรรมฐาน มีอาการปวดมาปะทะที่แผ่นหลัง แต่หนูก็อุทิศบุญพร้อมอาราธนาท่านพ่อ สักครู่ปวดหายไป ทำสมาธินิ่งได้ดี หนูอธิษฐานหาท่านพ่อ ความรู้สึกคือเหมือนท่านมาแบบกายแต่หนูสัมผัสจากจิต หนูกราบท่าน เว้าวอนตามประสา จิตทบทวนว่าใช่อย่างที่รู้สึกหรือเปล่า หนูจะปฏิบัติต่อเพื่อความแน่ชัดค่ะ หลังจากนี้หนูจะเปลี่ยน focus ตามที่ครูสอนค่ะ ขณะพิมพืนี้ก็ได้กลิ่นธูปเบาๆค่ะ

.แล้ว จิตไม่หวั่นไหว ไม่กระเทือน แม้แต่นิดเดียว ...โดยที่ไม่ต้อง วิปัสสนา ไม่ต้องทำอะไรเลย อยู่เหนือ รูป เหนือ นามทุกตัว นั้นคือ เป้าหมาย ที่เราต้องการ ...อยู่กับทุกข์บนโลก โดยที่เราไม่ทุกข์ ไม่สร้างกรรมต่อ เพราะ กรรมทุกตัวถูกบันทึก ที่จิตวิญญานขันธ์ หมด ดังนั้น เราออกมาจากจิตวิญญานขันธ์ซะ มาเป็นผู้ดู ดีกว่า เพราะสุดท้าย ก็ไม่มีอะไรเลย เราเป็นผู้ที่ไม่มีอะไรเลย นั่นเอง ...
สาธุค่ะครูแนท บนโลกเราห้ามทุกข์ไม่ได้ แต่จิตแยกอยู่เหนือทุกข์ จิตอิสระเป็นอย่างนี้นี่เอง สาธุคะครู

กราบท่านพ่อ หลวงพ่อ พ่อแม่ครูบาอาจารย์ทุกภพทุกชาติ ครูแนท ครูภู ครูเกษ ครูบาอาจารย์ทางธรรม ทางโลกทุกท่าน กราบ กราบ กราบ

ด้วยความเคารพรัก
อ้อ

 

_/l\_ขออนุโมทนาสาธุบุญ กับพี่อ้อ boonnippan ด้วยสัก 142 ล้านครั้งเลยค่ะ

พร้อมทั้งครูพี่แนท และครูผู้ฝึกสอนทุกๆ ท่าน ที่มีส่วนเกี่ยวข้องในการเพาะบ่มดวงจิตนี้ในตลอดเส้นทางการเดินมรรค...เก่งทั้งครู และลูกศิษย์เลยค่ะ...

จะเห็นได้ว่า...ดวงจิตท่านนี้มาไว ไปไวเหลือเกิน...เพราะดวงจิตนี้พร้อมมั่กมากค่ะ จากที่ท่านได้เขียนแนะนำตัวเองเข้ามา พรหมวิหาร4 และบารมี10 ของท่านเกือบเต็มหมดแล้ว ท่านเป็นคนแรกที่ผู้เขียนได้อ่านบทความแนะนำตัวเองของลูกศิษย์แล้วน้ำตาไหลจิตรับสัมผัสได้ถึงเมตตาที่มีในจิตท่านอย่างมากมาย ที่สำคัญจิตท่านอ่อนน้อมมากๆ ท่านได้วางอัตตา มานะ เอ๊ย..ไม่ใช่ๆ...พูดคำว่าวางไม่ได้...เพราะท่านไม่ได้ถือเอาไว้เลย แล้วจะมีอะไรมาวางล่ะ อิๆๆ...ทั้งๆ ที่งานทางโลกของท่านน่ะ บอกก็ได้ว่า ท่านเป็นถึง Phd. รองศาสตราจารย์ ดร. (ขอโทษน่ะค่ะพี่อ้อ ไม่รู้เกษใส่ตำแหน่งสมมุติทางโลกให้พี่อ้อถูกเปล่า อิๆๆ) อยู่ที่มหาลัยชื่อดังอันดับต้นๆ ของประเทศไทยค่ะ และงานทางโลกท่านก็ยุ่งมากกกกกกกกกกกก มากจริงๆ แต่ท่านแยกกาย แยกจิตได้ชัดเจนมาก ท่านก็ให้กายทำงานทางโลกไป ส่วนจิตท่านก็อยู่กับพระตลอดดดดดด....

ขอบอกว่า...งานนี้...ถ้าใครบอกว่ายุ่งงานทางโลก จนทำให้การปฏิบัติย่อหย่อนไป ไม่มีเวลามาส่งการบ้านนั้น...มันคือ ข้ออ้างเท่านั้นน่ะจ๊ะ เพราะยังไงมันก็ฟังไม่ขึ้น...

จากการบ้านที่รายงานอารมณ์จิตเข้ามาล่าสุดนั้น ยืนยันได้แล้วค่ะว่า จิตท่านได้ยกขึ้นสู่ปากทางพระนิพพาน จิตได้สัมผัสกับอารมณ์พระนิพพานเป็นที่เรียบร้อยแล้วค่ะ คือ จิตยกขึ้นสู่ความว่างในเบื้องต้นได้แล้ว ความว่างนี้ยังไม่เสถียรนัก เราจักต้องยังคงฝึกให้จิตดวงนี้เดินทางเข้าสู่ความว่างยิ่งๆ ขึ้นไปอีกค่ะ...แต่สำหรับดวงจิตนี้ คงไม่น่าห่วงอะไรนัก อีกไม่นาน...จิตท่านคงจะสามารถออกจากขันธ์5 ของตนได้ด้วยพลังพุทธะของท่านพ่อที่คอยช่วยอยู่ไม่ห่าง เพราะท่านรับสื่อสัมผัสได้แล้ว...ตอนนี้จิตท่านก็ยังคงเดินมรรคต่อในธรรมขั้นสูงค่ะ

รบกวนพี่แนท และพี่อ้อ ช่วยมาเล่าแชร์การฝึกจิตเกาะเพื่อเป็นธรรมทานด้วยน่ะค่ะ

โมทนาสาธุ

ครูเกษ

 

อนุโมทนา สาธุ กับจิตบุุญดวงที่ ๑๔๒ ,คุณแนท,ครูเกษ และผู้ที่เกี่ยวข้องทุกท่านค่ะ

 

เพราะจิตมีอวิชชา จึงรู้สึกนึกคิดไปตามความไม่รู้นั้น คุณภุจึงยํ้าหนักหนาไม่ให้ไปคบกับความรู้สึกนึกคิดนั้น

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=OQFDOxEOQ3A]"ทุกอย่างเป็นเพียงความรู้สึกของจิต". - YouTube[/ame]

 

ผลการปฏิบัติ​

เทียบอารมณ์จิต กับ สังโยชน์10​

กราบครูแนทที่เคารพ

เทียบอารมณ์จิต ณ ปัจจุบัน ว่า บัดนี้ คิดเห็นประการใด กับ ห่วงร้อยรัด จิตทั้ง 10 ประการ ...

อธิบายละเอียด นะจ้ะ ... ไม่ต้องรีบ ค่อยๆเขียนด้วยจิต นิ่งๆ เขียนออกจากจิต นะคะ ...สาธุค่ะ

1.สักกายทิษฐิ..

ไม่สนใจกายภายนอกมานานแล้วค่ะ หลังปฏิบัติ เกิดการเห็นจริงว่ากายไม่ใช่เรา ตอนแรกๆที่ปฏิบัติ คิดว่าจิตเท่านั้นที่เป็นของเรา แต่ขณะนี้ มันเหมือนมีอีกตัวนึงที่เห็นจิต เหมือนเป็นตัวรู้ ตัวที่เฝ้าสังเกตจิตอีกทีนึง ยิ่งทำให้เห็นความไม่มีกายในเรามากขึ้น

2.วิจิกิจฉา

ไม่เคยลังเลสงสัยในพระพุทธคุณตั้งแต่จำความได้ ตอนเด็กๆอยู่ชั้นประถมที่โรงเรียนบ้านนอก ทุกครั้งที่ติดเตาไฟ (เตาแกลบ)ไม่ได้ (ตอนเย็นหลังเลิกเรียนจะเตรียมอาการง่ายๆแทนแม่)
ก็จะยกมือไหว้เรียกพระพุทธเจ้าช่วยลูกติดเตาด้วยเถิดทุกครั้งไป

3. สีลัพพตปรามาส

อยู่กับศีลตั้งแต่เด็กๆ มีสิ่งแวดล้อมด้วยครอบครัวที่มีด้วยศีล ตามแม่ใหญ่ (ยาย)ไปนอนวัดทุกวันพระช่วงเข้าพรรษา เมือ่ปฏิบัติวัยผู้ใหญ่ มีศีลชัดมากขึ้น ไม่ตบยุง แต่ปล่อยให้กินเลือดจนอิ่ม ช่วยสัตว์ในภาวะต่างๆ ไม่พูดปด จิตและวาจาตรงกันแม้จะเป็นเรื่องบาดใจสำหรับผู้ฟังที่ชอบคำหวานแต่ไม่ใช่ความจริง ไม่อยากได้ทรัพย์คนอื่น แต่สละของตัวเองช่วยให้ได้

4.กามฉันทะ

มองเห็นกามเป็นเครื่องร้อยรัดที่เป็นเครื่องมือการขยายเผ่าพันธ์ของมนุษย์และสัตว์ตามหน้าที่ทางมานุษยวิทยา ดังนั้น ทางธรรม จึงมองกามเป็นแหล่งการเกิด ภพชาติที่ไม่สิ้นสุด ด้วยเหตุนี้ คนส่วนมากที่ถูกขับเคลื่อนด้วยฮอร์โมนจึงยังคงไม่เห็นโทษของกามที่จัร้อยรัดให้เกิดไม่จบไม่สิ้น การปฏิบัติช่วยให้เห็นสิ่งนี้ ตัวรู้จะมองเห็นว่ากำลังทำอะไร จิตเห็นกาม จิตเห็นอารมณ์ เห็นกามเกิด กามดับ ไม่มีตัวตน พบว่ายิ่งเมื่อเห็นความสกปรกในกาย ตัวรู้จะเห็นกาม จากเกิดเป็นดับในที่สุด
(ก่อนหน้านี้ ทุกครั้งที่เห็นคนแต่งงานหรือตั้งท้อง ก็แอบเห็นทุกข์แทนเขา)

5.ปฏิฆะ
ความกระทบกระทั่งกับอารมณ์ของจิต ด้วยอำนาจความโกรธ

เคยมีเมื่อจิตรับผัสสะจากแหล่งต่างๆที่ไม่ดีตามความหมายกาละเทศะทางโลก เช่นไม่พอใจถ้าเขาขับรถมารยาทไม่ดี โกรธที่เห็นนักศึกษาแสดงท่าขี้เกียจ พอช่วงเริ่มปฏิบัติ จะเกิดอารมณ์นี้ แต่จะตัดโดยนึกถึงพระและบุญ ต่อมา จิตเห็นตัวอารมณ์ เกิดเป็นการรับรู้สิ่งกระทบ แล้ววาง เห็นผัสสะเกิดและดับไปเอง

6 รูปฌาณ

ที่ผ่านมา เคยอ่านเจอว่าฌานสี่เป็นบันไดการเข้าสู่นิพพาน ยอมรับว่าอยากถึงจุดนั้น (นิพพาน)และปฏิบัติจากการอ่านเรื่อยมา ตอนนี้ได้ฌาณสูงหรือยังไม่แน่ใจค่ะ แต่ปฏิบัติแบบไม่ใส่ใจว่าถึงไหน อารมณ์ตั้งมั่นนิพพานดูเย็นและนิ่งกว่า ตอนนี้ไม่สนใจว่าตัวเองยังรักอารมณ์ฌาณนี้อยู่หรือเปล่า แต่ที่สังเกตุจากการปฏิบัติ ตอนแรกๆก่อนปฏิบัติจิตเกาะพระ จะมีความดีใจเวลาที่เกิดนิมิตแนวๆเทวดาจากการปฏิบัติ นิมิตก็จะหายไปเร็วมาก หลังๆมาระหว่างปฏิบัติจิต เมือเห็นอะไรหรือสัมผัสอะไร ก็รับรู้และวาง ใช้เป็นเพี่ยง sign ว่าเราอยู่ในเขตบุญกุศลและพิ่มกำลังใจในการปฏิบัติ (แต่นิมิตกลับอยู่นานถ้ามาให้เห็น)

7 อรูปฌาณ

ยังไม่เคยศึกษาจริงจังว่าอรูปฌาณคืออะไร ในอดีตจะบอกตัวเองว่า รอให้ปฏิบัติถึงฌาณสี่ก่อนแล้วค่อยมาดูว่าจะพัฒนาต่ออย่างไร เคยอ่านพบว่าการปฏิบัติจนทะลุทั้งรูปและอรูปคือวิถีบรรลุธรรม แต่เมือปฏิบัติจิตเกาะพระ ชักไม่แน่ใจว่าเรายังต้องใช้ รูปฌาณและอรูปฌาณ อยู่อีกหรือไม่ เพราะการเห็นตัวรู้ แยกกายแยกจิตคือการปลดล็อกภพชาติ และขณะเป็นมนุษย์ เราสามารถอยู่ท่ามกลางความทุกข์เวทนาได้โดยจิตไม่ทุกข์ด้วย ข้อนี้จึงยังตอบครูไม่ได้ชัดนักค่ะ

8 มานะทิษฐิ

คิดอยู่เสมอว่าทุกคนคือเพื่อนร่วมโลกทึถูกส่งมาใช้กรรมในต่างรูปแบบกัน ในทางชีวิตประจำวัน ไม่เคยถือตัวถือตน คิดดี พูดดี ทำดีด้วยกับคนทุกกลุ่ม ในทางวิชาการที่เป็นงานทางโลกหลักของตน ในอดีตเคยมองเห็นความคิดของตนดีกว่า มีความคิดทางวิชาการที่มีประโยชน์กว่า ความคิดของบางคนมีจุดบกพร่อง แต่ตอนนี้ เมือเห็นสิ่งเหล่านี้ จะเพียงรับรู้และปล่อยในเวลาต่อมา ไม่เหนี่ยวนำมาทำให้เกิดวิพากษ์ต่อ ทุกอย่างเกิดขึ้นตามเหตุปัจจัยของแต่ละคน จิตหลุดพ้นการวิพากษ์ ถ้าต้องทำตามหน้าที่ทางโลก ก็จะบอกว่าไม่เป็นไร คุณภาพงาน(คนอื่น)ไม่ดีก็แก้ไขได้

9. อุทธัจจะ
ใช้ปัญญาเข้าควบคุมกำลังใจว่าอารมณ์ใดที่จะเกิดขึ้นนั้น เราไม่ต้องการ
เรามุ่งเฉพาะพระนิพพานอย่างเดียว

มีกำลังใจนี้เพิ่มมากขึ้นเมือครูประเมินการบ้านแต่ละครั้ง กำลังใจเพิ่มเมื่อสัมผัสพลังพุทธะ
สังเกตุได้ว่าอารมณ์ง่วงเซ็งมักสกัดก่อนทำสมาธิโดยเฉพาะวันพระ แต่พอตั้งมั่นเริ่มทำสมาธิแม้จะมีตัวขี้เกีบจแฝง เราจะชนะตัวขี้เกียจอย่างอัศจรรย์และได้พลังบุญอย่างสัมผัสได้ ได้ยินเสียงสวดมนต์ กระหม่อมหนืด หูหนัก ปากชา ปิติมากขึ้นเมื่อสัมผัสแสงเย็นนวลทางตาที่หลับหลังการแผ่เมตตา

10. อวิชชา
ใช้ปัญญาจำแนกแจกลงไปว่า อวิชชาตัวเกาะ เกาะในอารมณ์ที่เป็นอนุสัย ยังมีความหลงใหลใฝ่ฝัน ท้อแท้อยู่ในความคิดว่าถ้า เราเป็นพระอนาคามีเราก็มีความสบาย ไม่ควรจะมีความทะเยอทะยานมากเกินไปให้มันเหนื่อย ก็ใช้ปัญญาสอนมันว่า ถ้าสิ่งใดก็ตามที่เรายังไม่ทำสำเร็จกิจ เราก็จะต้องทำต่อไป ไหน ๆ เมื่อเวลามันมีก็ทำลายให้มันพินาศไปให้มันหมดกิจไปเสีย ขึ้นชื่อว่ากิเลสทั้งหมด อย่าให้ปรากฏว่ามีในจิต

(เป็นความหมายที่หามานานว่าแปลว่าอะไร ก่อนหน้าปฏิบัติจิตเกาะพระ เคยเอาสังโยชน์มาวัดตัวเอง แต่ติดอยู่ที่ตัวนี้เพราะไม่รู้ว่าคืออะไร แต่ละที่ให้ความหมายที่ไม่เคยเข้าใจ)

อวิชชาตามความหมายข้างบนสิ้นไปแล้ว เห็นทุกข์ในโลกใบนี้ทั้งของตนและคนทั่วไปรวมทั้งสรรพสัตว์ทั้งหลาย เห็นแต่ทุกข์เกิด ทุกข์ก็ดับเองในท้ายที่สุด เห็นการเกิดดับและการไม่มีอยู่จริงของสรรพสิ่ง เห็นการวนเวียนเป็นวัฏจักร เกิด ดับ เกิด ไม่จบสิ้น (รู้สึกเบื่อกับภาวะแบบนี้) เห็นการมาอยู่ร่วมกันตามความสัมพันธ์ต่างๆเป็นเหตุปัจจัยของบุญและกรรม จิตหลายดวงมีภาวะผูกพันธ์ร่วมกัน ต่างคนต่างมา ต่างคนต่างแยกย้ายกันไปตามระดับบุญกรรม แต่ต่างคนต่างทำหน้าที่ทางความสัมพันธ์ในขณะนี้ให้ดีที่สุดโดยไม่หน่วงเหนียวทางจิตซึ่งกันและกัน เห็นการอยู่ในโลกแบบโปร่งเบาจากการดึงจิตออกมาจนมองเห็นกาย เวทนา อารมณ์ และเห็นตัวเฝ้ามองรู้ทันจิตนั้นอีกต่างหาก จิตที่เห็นจิตทำให้รู้สึกว่ามันมีจิตอีกตัวนึง(รู้สึกว่ามันเหนือชั้นกว่าจิตที่เห็นทุกข์ เวทนา หรือเส้นมรรค) เห็นชอบต่อการดับเพื่อไปนิพพานเพื่อตัดวงจรที่เปลี่ยน ซ้ำซาก มุ่งมั่นจะปฏิบัติให้ถึงที่สุดไม่ว่าชาตินี้จะทำได้แค่ไหนก็ตามค่ะ (โดยแทบไม่อยากวัดระดับอีกแล้วว่าเราทำได้ถึงไหนแล้ว)

*-*-*-*-*-*-

มีคำถาม ที่ต้องการ ให้ อธิบาย ดังนี้ค่ะ...

1. มีความเข้าใจอย่างไร? ในเรื่อง ร่างกาย หรือ ขันธ์5 (รูป+นาม) คิดว่าเป็นเราเป็นของเรามั้ย?

กายเป็นเพียงที่อยู่ของจิตที่เข้ามาตามแรงบุญกรรม มีกายก็มีเจ็บและทุกข์ เวทนา อารมณ์ สิ่งที่เป็นเราคือตัวรู้ที่เห็นวิถีจิต กายมีเกิดดับ ไม่มีอะไรอยู่ในกาย เวทนา อารมณ์ การปรุงแต่ง สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่เรา เรามีแต่ตัวรู้ที่เห็นจิตว่างเท่านั้นที่ไปนิพพาน
2. ถ้าวันนี้ รู้ว่า เป็นวันสุดท้ายของชีวิต ...มีความกลัวเกิดขึ้นในจิตมั้ย? เพราะเหตุใด?

3. จากคำถามข้อ 2 ...ยังมีห่วงใดๆที่ยังกังวลอยู่มั้ย? แบบว่า ฉันยังไม่ได้สะสาง ยังไม่ได้ทำนั่น
ทำนี่ ...มีมั้ย?

ตอบข้อ 2และ 3

เคยเจอคำถามนี้จากนักศึกษา ว่าถ้าวันนี้ต้องตาย จะทำอะไรก่อนตาย คำถามต้องการคำตอบทางโลก ตอนนั้นตอบไปว่าครูจะจะนั่งสมาธิส่งจิตถึงพระพุทธเจ้าเพื่อไปนิพพาน มีสายตาบางคู่มองมาอย่างเข้าใจ

ณ คำถามนี้จากครูแนท คำตอบคือ ไม่กลัวความตาย ไม่มีอะไรต้องห่วงใย
ในแง่ตัวเอง รับรู้ว่าทุกคนต้องตาย แต่จะขอตายแบบสร้างอนาคตคือต้องการไปนิพพาน
ชวนสามีไปบริจาคร่างกายมาหลายปีแล้วค่ะ อิ่มเอมเวลานึกถึงร่างตนเองจะถูกชำแหระโดยนักศึกษาแพทย์ เป็นสุขเมือนึกภาพเห็นครอบครัวเอากายเราที่จิตออกไปแล้ว (ก่อนโรงพยาบาลมารับศพเราไป)วางหน้าพระพุทธรูปในโถงกลางที่บ้านเพื่อทำบุญกุศล เคยบอกทุกคนในบ้านว่าไม่ต้องร้องไห้ แต่ให้ปฏิบัตืกุศลกับการตาย เคยคุยสนุกๆกับครอบครัวว่า แม่จะเลือกตายตอนไหนดีนะ และตอบเองว่าอยากตายหลังสวดมนต์นั่งสมาธิเสร็จแล้ว ในแง่ครอบครัวก็ไม่ห่วงค่ะ ทุกคนในครอบครัวฉีดวัคซีนบาปบุญคุณโทษมาตั้งแต่เกิด (แม้สุนัขที่บ้านต่างจังหวัดก็จะไปใส่บาตรกับพ่อด้วยทุกเช้า) ครอบครัวได้รับแนวคิดเรื่องนิพพาน มีความเชื่อร่วมกัน การไปช้าหรือเร็วขึ้นอยู่กับเหตุปัจจัยส่วนบุคคล ไม่ห่วงอะไรค่ะ ทุกอย่างเป็นไปตามบุญกรรมที่สร้างมา

ด้วยความเคารพรัก

Boonnippan

 

กราบท่านพ่อ หลวงพ่อ ครูแนท ครูภู ครูเกษที่เคารพ
ขอบคุณน้องเป้ผู้ให้แรงใจ ขอบคุณคุณ therdผู้ชักนำเข้ามาหากระทู้นี้จนมาถูกครูแนทจับได้ว่าแอบเกาะกะทู้อ่านเงียบๆอยู่นาน

กลับบ้านเมื่อกี้เห็นเมลโมทนาดวงจิตบุญ 142 อ่านแบบนิ่งๆ ปิติใจแต่ไม่ดีใจเหมือนได้ของถูกใจเหมือนเมื่อก่อน ปิติที่รู้ว่าตนอยู่ปากทางนิพพาน ปิติที่ได้คำพรจากครูภู ครูเกษและท่านครูอื่นๆทุกท่าน กราบขอบคุณครูแนทที่สอนสั่งแม้ในยามที่ครูเพิ่งสูญเสียสามีแบบไม่เหน็ดเหนื่อยทั้งๆที่ลูกศิษย์บางครั้งก็เบี้ยวการบ้านด้วยเหตุปัจจัยต่างๆ คำสอนของครูเป็นเส้นทางลัดอันวิเศษ คำสอนที่ครูโพสท์ข้างบนเป็นสิ่งที่หนูหามานาน "รู้ธรรมที่เกิด ณ ภาวะปัจจุบัน" เป็นอะไรที่จับใจ ใช่เลย เราสงสัยมาตลอด ปัจจุบันธรรมคืออะไร มากระจ่างจากครูแนทนี่เอง หนูเห็นแล้วค่ะครู อ่านแค่ไหนก็เป็นวิปัสนึก ของจริง เห็นจริงจากการปฏิบัติเท่านั้น ขอบพระคุณ ครูภู ครูเกษที่เมตตาฝากเคล็ดลับในการทำงานทางโลกมาตลอด อ่านคำสอนของครูภูในกระทู้ที่มีทั้งเตือนสติ จิกใจให้ได้คิด ทั้งเห็นจริง ทั้งเกิดอาการพุทธะ กลิ่นธูปหอมจากแดนไกล เหมือนโยงใยจิตคนหลงทางที่พรำ่หานิพพานแต่ไม่ลงมือปฏิบัติจิตเกาะพระเพียงแค่กลัวว่าเราจะไม่มีเวลาพอเพราะงานทางโลกเต็มหมดแล้ว แต่ทุกครั้งที่ส่งการบ้านครูแนท ได้คำตอบจากครู คำพรจากครูเป็นเหมือนพลังเย็นที่ลบความเหนื่อยออกไปจากจิตจนหมดสิ้น ในชีวิตนี้ไม่มีอะไรแล้วนอกจากปฏิบัติจนถึงได้กลับบ้านพระนิพพานกับพี่น้องในกระทู้นี้ กราบขอบพระคุณครูแนท ครูภู ครูเกษ ครูครูบาอาจารย์ทุกท่าน น้องเป้ สหายธรรมคุณtherdที่เมตตาดึงเด็กหลงทางคนนี้ให้ได้ขึ้นรถขบวนเดียวกันกลับบ้าน
กราบ กราบ กราบ

 

ขออนุโมทนาสาธุการ กับจิตบุญดวงใหม่ จิตบุญลำดับที่ ๑๔๒ ของสมาคมจิตเกาะพระ คุณอ้อ Boonnippan...
และครูพี่ภู ครูเกษ ครูฝึกสอนnooboonsawan มา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ...

 

กราบรับพรจากครูภูด้วยความเคารพยิ่ง จิตดวงนี้หลุดพ้นได้ด้วยความเมตตาจากทุกๆครูบาอาจารย์ค่ะ

 

กราบขอบพระคุณครูแนทด้วยความเคารพรัก ที่เมตตาให้เส้นทางธรรมกับลูกศิษย์มาตลอด

 

ขอบพระคุณมากค่ะ

 

โมทนาสาธุกับท่านพี่อ้อ จิตบุญ ๑๔๒ และครูทุกท่านด้วยค่ะ
ได้กลับบ้านสักที
เชิญดื่มน้ำเย็นๆ กันก่อนนะคะ catt24



ปล. ไม่ได้เข้ามานาน โดนพี่ภูยึดสีม่วงไปซะแล้ว... ฮ่าๆๆๆ​

 

ชื่นใจจังค่ะ ที่มีผู้เห็นผู้เข้าใจธรรมมะขององค์สัมมาสัมพุทธเจ้า ได้ตรงทางและละเอียดยิ่งๆขึ้นไป สาธุ^-^ ต้นเหตุทั้งหลายทั้งปวงที่นำเหล่าเราทั้หลายเวียนว่ายจนไม่เห้นต้นเห็นปลายก็คือ กายกับจิต เจ้าตัวร้ายสองตัวนี้เอง

 

ออกอากาศ แล้ววันนี้ 29 เมษายน 2557 เวลา 20.00 น.
เวลาในประเทศไทย ...;aa38

 

สุดยอดสมกับการรอคอย อนุโมทนาค่ะ ผู้กำกับคุณแนท จะรอคอยชมเอ้ย อนุโมทนา.ในผลงานชิ้นต่อไปของคุณค่ะqsqu

 

แหม๋...คุณพี่ลินดาเราก็ใช่ย่อยน่ะค่ะ...แอบน้ำนิ่งไหลลึก....แอบคมในฟัก...เหมือนกันน่ะเนี่ย...อิๆๆ
​

 

ขออภิมหาโมทนาสาธุบุญกับพี่อ้อ จิตบุญน้องใหม่ดวงที่ 142 แห่งสมาคมจิตเกาะพระอีกครั้งค่ะ...

เกษได้อ่านที่พี่อ้อเขียนทีไร จิตได้รับสัมผัสถึงความเย็นในจิตของพี่อ้อทุกทีไปซินา...พลังแห่งบุญในจิตดวงนี้ล้นเหลือจริงๆ....

เอ...งานนี้บอกถึงอะไรน๊า...เหมือนธุรกิจขายตรงอะไรสักอย่างหนึ่งเลย...ที่ไม่ว่าใครจะมาก่อนหรือหลังนั้น ไม่สำคัญดอก...เพราะ(จิต)มีสิทธิ์เดินหน้าแซงกันได้เด้อ...อิๆๆ (บุญเก่าท่านเยอะจริงๆ สาธุ):VO:VO:VO

 

นั่นดิ ...ครูน้องเกษ ...เมื่อไหร่คุณลินดา จะลงมาเป็นผู้กำกับ
แบบเราบ้างล่ะ? ...
อย่ามัวแต่ เชียร์พวกเราเลย มาเร้ว...เราต้องการครูสอนจิตเกาะพระ
เพิ่มแล้วล่ะตัวเอง
ลูกหลาน ท่านพ่อ หลวงพ่อ จ่อคิว เรียงหน้ากันมาอีกแย้วว อิ อิ...-cool day-

 

โถ คุณแนท ขอบคุณมากค่ะ แต่จริตอย่างลินดา นั้น ปล่อยให้วิ่งแถวๆนี้ จะเหมาะกว่า ค่ะ ฮ่ะๆ