จิตพร้อม? รับภัยพิบัติ

อ่ะจ้า คมในฝัก ชักออกมาเจออากาศ เป็นสนิมซะงั้นล่ะพี่น่ะ อิอิrabbit_eating

 

ขออนุโมทนาสาธุการ กับจิตบุญ ลำดับที่ ๑๔๒ แห่งสมาคมจิตเกาะพระ
อีกครั้ง ที่ได้ฟันฝ่าอุปสรรค นานาประการ ในระหว่างการปฏิบัติ เจริญสมณธรรม จิตเกาะพระ

ขอรื้อฟื้น สัญญา ย้อนหลังไปเมื่อวันที่ 22 ก.พ2557
(ที่จำได้เพราะหลังวันที่สามีเสียชีวิต 1 วัน)
เข้ากระทู้ เกิดสะดุดตา สะดุดจิต กับชื่อ boonnippan ...
เพราะดันไปคล้องจอง กับชื่อลูกศิษย์ อีกคน ชือ boonsawan...
เออก็เริ่ม เอ๊ะใจ ชื่อนี้มาเกาะกระทู้อ่านอยู่พักใหญ่ แล้วนี่...มีจุดประสงค์ อะไรหว่า? ...
พอวันถัดมา ...เห็นเธอเข้ามาคอมเม้นท์ ในโพสของเรา แบบ เหนื่อยกาย เหนื่อยจิต
เราก็ว่าจะผ่านไปแร๊ะ พอวันรุ่งขึ้น เสียงหลวงพ่อฯ มาเลย "ไปรับเขาหน่อยลูก" ...
เราก็ อิดออด เพราะลูกเพิ่งจะเสร็จสิ้นภารกิจทางโลก ที่จบลงด้วยการพลัดพราก
"พ่อจ๋าลูกว่าจะขอ พักร้อน ก่อนนะ ...พ่อบอกไม่ได้ เอ็งยังมีข้อแม้ อีกเหรอ ?
ไหนบอกว่า...มอบกายถวายชีวิต ให้องค์สมเด็จฯ แล้วไง ยังจะมาต่อรอง "...เท่านั้นแหละ

ณัฐชยาวดี ...ก็สวมบทบาท ทางธรรมตามที่ได้ลั่น สัจจะวาจา ต่อเบื้องบน ทันที

24 ก.พ 2557 คุณอ้อ boonippan ก็เข้ามาเริ่มเรียนการปฏิบัติธรรม จิตเกาะพระ
รวมระยะเวลาจนถึง วันนี้ 65 วัน ... โมทนาสาธุกับการปฏิบัติอย่างต่อเนื่องของ
คุณอ้อด้วยนะคะ ทุกท่าน เพราะเธอคือ ตัวอย่างที่ดี ที่ลูกศิษย์ คนหนึ่งพึงปฏิบัติ ต่อครู

วันนี้ คุณอ้อ เปลี่ยนบทบาททางโลก จากอาชีพ ครู มาเป็น นักเรียน เรียนการปฏิบัติธรรม กับทางสมาคมจิตเกาะพระ...
(ตำแหน่งทางโลก คุณอ้อเป็น อาจารย์สอนนิสิตนักศึกษา ป.เอก ,ป.โท และ ป.ตรี ของ มหาวิทยาลัยระดับประเทศ และ อีกหลายมหาวิทยาลัยทั่วราชอาณาจักร เธอเป็น นักวิชาการระดับ 1 ใน 5 ของประเทศไทย ที่ได้รับรางวัลดีเด่นมากมาย)

คุณสมบัติของความเป็นลูกศิษย์ ทีดี มีครบถ้วน ในตัวเธอ ไม่เคยสร้างปัญหาให้ครูเลย แม้แต่นิดเดียว ...
เราทำการเรียนการสอน กันทางอีเมล์ เท่านั้น ...
เธอปฏิบัติ แบบตั้งใจ ตามที่ครูบอก เธอใช้ อิทธิบาท 4 อย่างเต็มความสามารถ ปัญหาของเธอ คือ เวลา และ การพิมพ์ภาษาไทย ส่งการบ้าน ซึ่งไม่ถนัดเลย ใช้เวลาพิมพ์การบ้าน แต่ละครั้ง นานเป็น ชั่วโมง ...
(เหมือนครูแนทเปี๊ยบเลย) แต่ก็ไม่ย่อท้อ กลับเพิ่มวิริยะบารมี ไปในตัว

ทุกสเต็ป ของการเดินมรรค การเรียน การสอนของคุณอ้อ ...
ข้าพเจ้ามิอาจลืม ท่านผู้มีพระคุณสูงสุด ที่อยู่เบื้องหลัง ความสำเร็จในครั้งนี้ นั่นคือ ...
สมเด็จพ่อองค์ปฐม และ หลวงพ่อพระราชพรหมยาน รวมทั้งครูบาอาจารย์ของคุณอ้อ ที่ได้เมตตา สั่งสอนลูกหลานท่าน ผ่านจิตข้าพเจ้า ...
ลูกขอน้อมจิต ก้มกราบแทบพระบาท สมเด็จพ่อองค์ปฐม และ หลวงพ่อฯ รวมทั้งครูบาอาจารย์ ทุกท่าน ด้วยเศียรเกล้า ที่ได้เมตตาสงเคราะห์ ในการสอน คุณอ้อ มา ณ ที่นี้ เจ้าค่ะ กราบ กราบ กราบ...

และอีกท่านที่เป็น ที่ปรึกษา ในการช่วยประคับประคองดวงจิต คุณอ้อ ให้มาถึงฝั่ง...
คือ ท่านอาจารย์พี่ภู (ภูทยานฌาน)
ครูน้องเกษ เป็นอีกท่านที่ ให้กำลังใจและ แนะนำ เคล็ดลับการวางกำลังใจในการปฏิบัติให้คุณอ้อ ...
ครูฝึกสอน น้องเป้ nooboonsawan ก็มาให้กำลังใจ พี่อ้อเนื่องจากผ่านประสบการณ์
การต่อสู้กับอุปสรรค ในระหว่างการปฏิบัติ มาก่อน...

ขอขอบคุณ ทุกท่าน ที่มีส่วนในการประคับประคอง ดวงจิต นี้ ขึ้นสู่ประตูพระนิพพาน...

นับเป็นอีกครั้ง และอีกหนึ่งความภูมิใจ ที่ข้าพเจ้าและคณะ ได้มีโอกาสถวายงานต่อ
เบื้องพระยุคลบาท ของสมเด็จพ่อองค์ปฐม ผู้เป็นเจ้าของวิชาจิตเกาะพระ และ หลวงพ่อพระราชพรหมยาน
วัดท่าซุง ผู้เป็นที่รักยิ่งดั่งบิดาของข้าพเจ้า...

ด้วยสัจจะวาจาอธิษฐานของลูก ... เพื่อตอบแทนพระมหากรุณาธิคุณ ของพระองค์ท่านและหลวงพ่อ
ที่ทำให้ลูกได้มี วันนี้ ลูกขอทุ่มเท ด้วยแรงกาย แรงใจ แรงทรัพย์
ให้กับพระศาสนาและ งานของสมาคมจิตเกาะพระ ตลอดไปจนกว่าตราบเท่าเข้าสู่พระนิพพาน
ในชาติปัจจุบันนี้เทอญ สาธุ สาธุ สาธุ

ณัฐชยาวดี

 

ขออนุโมทนา สาธุ กับคุณอ้อ จิตบุุญดวงที่ ๑๔๒
และครูพี่แนท พร้อมทั้งผู้ที่เกี่ยวข้องทุกท่านด้วยค่ะ...สาธุ สาธุ สาธุ

 

โมทนาสาธุกับดวงจิตพี่อ้อค่ะ
จิตตัวอย่าง
ที่คนรุ่นหลัง ต้องดูไว้เป็นแบบอย่าง ปัญญาทางโลกของท่านมากมาย แต่ปัญญาทางธรรมของท่านมากกว่า ท่านจึงวางโลกเสียได้
สาธุ สาธุ สาธุ ค่ะ
​

โมทนาสาธุกับคุณครูพี่แนท ผู้ฝึกสอนทุกท่านด้วยค่ะ

 

ขออภิมหาโมทนาสาธุ
ขอร่วมอนุโมทนาบุญกับครูแนทและคุณboonnippan จิตบุญ ๑๔๒
และผู้ที่เกี่ยวข้องหรือกองเชียร์ทุกท่านด้วยครับ

คู่นี้ท่านเป็นคู่บารมีกันมาก่อน ติดตาม คอยช่วยเหลือกันและกันมา
หากครูไม่มีบารมีก็สอนไม่ได้ หน้าที่ทางโลกของท่านผู้นี้ไม่ธรรมดา
เพราะปกติชาตินี้ ท่านเป็นแต่ครูบาอาจารย์ของนิสิต นักศึกษา ระดับป.โทและป.เอก
ด้วยความตั้งใจและมุ่งมั่นในทางธรรมของท่านเอง
จึงวางอัตตามานะจนหมดสิ้น หากวางไม่ได้ หากถือตัวถือตนว่า..
ข้าก็คือครูบาอาจารย์คนนึง ครูทางธรรมก็สอนไม่ได้
แต่ขอบอกว่าท่าน วางจนไม่เหลืออะไรเลย แถมทำได้เนียนซะอีก
ข้าพเจ้าต้องขอชมเชยด้วยใจจริง
บอกอะไร แนะอะไร ท่านทำตามทันที นี่เป็นตัวอย่างที่ดี สำหรับผู้ปฎิบัติธรรมรุ่นใหม่ทีเดียว
ยิ่งผู้ปฎิบัติที่มีความรู้ทางโลกมากๆด้วยแล้ว ยิ่งเป็นนักวิชาการด้วยแล้ว
ปรกตินักวิชาการจะยอมกันที่ไหน ทุกท่านก็เห็นๆกันอยู่แล้ว
ยิ่งพูด ยิ่งแสดงอากัปกิริยามากเท่าใด รู้ได้ทันทีเลยว่า อัตตายังมากขนาดไหน
ขนาดแม่ชีทศพร และอาจารย์ ดร.สนอง วรอุไร โดนท่านเจ้าคุณโชดก
หรือพระพรหมโมลี เจ้าอาวาสวัดพิชยญาติการาม (วัดพิชัยญาติ) ในขณะนั้น
แต่ตอนนี้ท่านเจ้าคุณโชดกได้รับสมณศักดิ์เป็น สมเด็จพระพุทธชินวงศ์ แล้ว
ได้สอบจิตมาแล้วนั้น คือสอบจิตของผู้ปฎิบัติทางธรรม และผู้ที่มีความรู้ทางโลกมาก
แต่อาจารย์อ้อท่านนี้ ไม่รู้ว่าท่านไปวางอัตตาตอนไหน เมื่อไหร่ ไม่มีใครทราบ
ท่านคงคิดดีแล้ว มีพื้นฐานจิตใจดีมาก่อนแล้ว ก็เลยปฎิบัติง่าย
ความจริงท่านก็ปฎิบัติมาก่อนหน้านี้แล้ว แต่ท่านไม่มีเวลาทางโลกเลย
การปฎิบัติธรรม ดูเหมือนไม่เจริญในธรรมเท่าที่ควร
เหตุเพราะว่า ไม่มีเวลาไปบวชเนกขัมมะที่ไหน
จนกระทั่งมาเจอการปฎิบัติธรรมแนว จิ ต เ ก า ะ พ ร ะ
ซึ่งถือว่าเป็นกรรมฐานวิปัสสนา รุ่นใหม่ ก็ว่าได้
คือสะดวกทั้งเวลา สถานที่ไม่ต้อง ยิ่งไม่มีเวลาปฎิบัติธรรมหรือเจริญกรรมฐาน
นี่เลย ขอแนะนำการปฎิบัติแนวจิตเกาะพระ สะดวกที่สุด เห็นจิต เห็นธรรมไว
อะไรมีข้อดีก็ย่อมมีข้อเสียบ้างเป็นธรรมดา เพราะสติผู้ปฎิบัติมักตามไม่ทันจิตตนเอง
ด้วยเหตุนี้ จึงต้องมีครูผู้สอนดูแลและคอยให้คำแนะนำอย่างใกล้ชิด
แค่นี้ก่อน เริ่มยาวแร๊ะ

ตอนนี้ ขอให้คุณอ้อ พักผ่อนจิตใจให้สบายก่อน ค่อยๆเรียนรู้ธรรมในจิตของตน ต่อไป
หากสงสัยธรรมในจิต หรือวางกำลังใจไม่ถูก ก็ให้สอบถามมาที่ข้าพเจ้าโดยตรง
หรือจะผ่านครูแนทก็ได้ ตลอดเวลา อย่าได้เกรงอกเกรงใจ
ที่นี่ ครูไม่ยึดศิษย์ และศิษย์ก็ไม่ยึดครูด้วย
แต่จะอยู่ในฐานะอะไร ก็ให้เป็นไปด้วยความเหมาะสม พอเหมาะ พอดีก็แล้วกัน
หากจบเป็นจิตบุญแล้ว อย่าหยุด การพัฒนาจิต ที่นี่ รับรองดวงจิตชั่วคราวเท่านั้น
ผู้ที่รับรองดวงจิตของมนุษย์โดยตรงนั้น ขอให้ท่านพ่อหรือพระพุทธเจ้า
หรือครูบาอาจารย์ของท่านๆนั้น โปรดมารับรองดวงจิตของลูกหลานท่านเองด้วยเทอญ..สาธุๆๆ
จิตเกาะพระ มีหน้าที่เพียงเท่านี้ จริงๆ นอกนั้น เป็นจิตบุญแล้ว ขอท่านบบ.ได้โปรดมาสอนสั่งธรรม
โดยผ่านกระแสจิตของท่านๆนั้น คือผู้ที่ไม่หยุดการพัฒนาจิตให้สูงขึ้นไป
โดยการรับเอาอารมณ์ของพระรัตนตรัยกันให้ได้ต่อไป ด้วยเทอญ..สาธุๆๆ
ขอให้ครูและศิษย์ จงมีความสุขกาย สบายใจ ขอให้เจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปอีก
เพื่อความหลุดพ้นที่แท้จริง มองเห็นธรรมเป็นอันหนึ่ง อันเดียวกัน
กับพระพุทธเจ้า ทุกๆพระองค์ หรือพระอรหันตเจ้า ทุกๆองค์ทั้งหลายด้วยเทอญ..สาธุๆๆ​

​

 

ขออนุโมทนากับ จิตบุญดวงที่ ๑๔๒ และคุณครูผู้ฝึกสอนให้คำแนะนำจนมี​

จิตบุญดวงนี้พ้นน้ำขึ้นมาด้วยความเบิกบาน อันความเบิกบานนี้ มีทั้งตูม และ​

บาน ซึ่งชี้ให้เห็นว่าไม่ต้องรอจนดอกบานก็เป็นจิตบุญได้เพราะจิตเรานั้นได้​

ฝึกฝนมาตั้งแต่เยาว์ไว เราถึงมีวันนี้ ซึ่งจิตบุญท่านนี้ ท่านได้นำเอาประสพ​

ประการที่ท่านได้เจอมา มาบอกเล่าสู่กันฟัง ซึ่งจิตบุญแต่ละท่านนั้นมีประสพ​

ประการนั้นไม่เหมือนกัน ซึ่งมีประโยชน์กับจิตบุญทุกๆท่าน ยินดีต้อนรับจิตบุญ​

ที่๑๔๒ และขออนุโมทนาค่ะ ขอขอบพระคุณ อ.ภูทยาน และทุกๆท่านที่เป็น​

กำลังใจให้กับแม่นี อาจจะไม่เห็นแม่นีเข้ามาในกระทู้บ่อยๆ แต่ก็คิดถึงค่ะ.​

อันธาตุขันธ์ของเราทุกคนเมื่อถึงเวลาที่มันเสื่อม เราก็ต้องทำความเข้าใจกับ​

มัน ให้มันได้พักผ่อนบ้าง นี่คือสิ่งที่ดีที่สุดที่เราจะทำได้ เพราะมันยังมีอีกหลาย​

อย่างที่เราจะต้องเจอกับมัน ตอนนี้มันเป็นธรรมสอนตัวเราเอง แม่นีก็เอาสิ่งที่​

กำลังเกิดขึ้นกับตนเอง. แม่นีก็เอาสติมาจับอยู่ที่สิ่งนั้นๆจนลืมความเจ็บค่ะ​

แม่นีก็เอาวิธีนี้แหละมาปฏิบัติตามจึงขอฝากไว้กับท่านผู้อ่านทุกๆท่านค่ะ​

ขออนุโมทนากับทุกๆท่าน สวัสดีค่ะ.​

 

ขออนุโมทนาสาธุ กับจิตบุญดวงที่ ๑๔๒ ของกลุ่มจิตบุญ และครูผู้สอนทุกๆท่านค่ะ จิตดวงล่าสุดที่มีใจที่ใส สะอาดบรืสุทธิ์ เหมือนดอกบัว ที่พ้นจากโคลนตมขึ้นมาแล้วเบิกบานน้อมรับแสงอรุณแล้วได้เก็บนํามาบูชาพระ ที่เป็นของสูง คือใจที่สูงแล้วอยู่ที่ไหนก็ทําให้ผู้นั้นมีสุข และสุขแบบมี"นิพพาน" เป็นที่ตั้ง สาธุ ขอให้ท่านจงเจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปค่ะ

 

ขออนุโมทนากับคุณboonnippan (คุณอ้อ)คนเดียวกันหรือเปล่า น่าจะคนเดียวกันโมทนาด้วยครับ

ด้วยความยินดีครับก็แอบๆชักชวนให้มากระทู้นี้ช่วยงานท่านพ่อแบบอ้อมๆอีกแรง

 

ขอให้แม่นี หายป่วยไวๆ สุขภาพดีวันดีคืนน่ะค่ะ สาธุ

 

ยินดีและขออนุโมทนาหลายๆครั้งครับ

มิบังอาจครับ เด็กหลงทางที่ไหน เด็กพร้อมที่จะกลับบ้านมากว่าครับ ด้วยความยินดีด้วยจิตคาราวะเป็นอย่างสูงครับ

 

น้องtherd..งานนี้เธอได้อานิสงค์ไปด้วยแบบเต็มๆเลยน่ะ จะบอกให้...ยังมีอีกหนึ่งดวงจิตที่เธอแนะนำมา จิตก็จะยกแล้วเช่นกัน...เตรียมรับอานิสงค์ไปอีกรอบเลย...

เราก็หวังว่าอานิสงค์ผลบุญใหญ่ที่เธอได้รับจากสองดวงจิตนี้ จะส่งผลให้ดวงจิตเธอที่ติดเฉยอยู่ วิ่งออกมาวิปัสสนาโดยไวด้วยน่ะจ๊ะ สาธุ

จะได้รีบเรียนจบไปกับเค้าสักที มัวแต่ออกไปสนใจสิ่งนอกจิตเสียจนเพลิน ให้หันกลับมาที่กายและใจของตนซะ เพราะเธอยังมีงานใหญ่รออยู่เบื้องหน้าน่ะ ไม่ต้องห่วงว่าจะไม่ได้ทำ ^^chearrchearrchearr

 

ครับๆๆๆๆๆๆๆครูพี่เกษ

 

อ่ะน่ะ เมื่อวาระนั้นของคุณเทอดมาถึง
จึงอยากจะปฎิบัติต่อไปได้ กำลังใจๆ หากเราไม่พยายามหาเพิ่ม
แรงหรือกำลังใจก็จะอยู่ที่เดิม นี่แหล่ะกรรมของคนเรา
ไม่มีผู้ใดจะหลีกหนีพ้นได้ จิตท่านนี้ต้องรออีกสักระยะนึงก่อน
เจ้าตัว มิใช่ไม่อยากนะ อยากเหมือนกัน อยากมากด้วย
ถ้ามีจิตอยากมากก้จะไม่ได้ ไม่มีผู้ใดจะไปบังคับหรือฝืนจิตได้
แม้นกระทั่ง จิตที่อยู่กับตนเองก็ยังบังคับหรือฝืนไม่ได้เลย
ส่วนครูก้แค่เป็นคนบอกทางให้กับเธอเดิน หากเธอไม่เดิน ครูก็ต้องอุเบกขา
สรุปแล้ว เข้าใจทั้งผู้สอนและผู้เรียน
แต่ก็มีทางอยู่ ไม่ใช่ไม่มี หากกำลังใจตนไม่ได้ ไม่พอ
ฉะนั้น สิ่งที่พอจะเบี่ยงเบนกรรมตนได้ นั่นก็คือ บุญ
ไม่ว่าจะเป็นบุญอะไรก็ตาม เดี๋ยวรอบุญมันส่งผลก่อน
คราวนี้แร๊ะ วิ่งไม่ทันแน่
ที่เห็นคุณเทอดยังขาดความสนใจ ศรัทธามีแล้ว เพิ่มวิริยะหน่อย
วางทางโลกก่อน สติชวนจิตมาทางนี้ก่อน
เพราะสิ่งที่เรากำลังคิดพูดทำอยู่กับทางดลกอยู่นี้
มันไม่สำคัญไปกว่าทางจิตของคนเราเลย
หันมาสนใจเรื่องภาวนาให้มาก และต่อเนื่องด้วย
หากไม่ต่อเนื่อง แปลว่าขาดตอน หยุดๆหย่อน
จิตเราก็ไปไม่ได้ สาธุ แนะได้เพียงเท่านั้น
​

 

ก่อนอื่นต้องขอกราบขอขมาและขออโหสิกรรมครูพี่เกษด้วยครับ

ขอรายงานการบ้านไปด้วยแระกันครับที่หายหัวไปนานเมลล์ที่ครูตอบกลับมาครั้งสุดท้าย

ด้วยความเคารพนะครับด้วยเศียรเกล้าเลยคือแบบว่ารุ้สึกว่าโหยแรงส์อะ อะไรจะขนาดนั้น

ทำยังกะเราไปปล้นไปจี้เข้ามามันรุนแรงขนาดนั้นเลยหราแค่ถามไม่รงไม่เรียนแม่งแระฝึกเอาเองก็ได้

ดูแม่งดิผมมานะอัตตาเยอะตอนแรกคิดว่าไม่มีแระกำลังใจเลยตกเอาไงดีเลยรักษาสมถะไว้ก่อนหยุด

ส่งการบ้านสักระยะหยุดทุกอย่างรักษากำลังฌานให้ไม่ให้เสื่อมเดวมันจะไปกันใหญ่แอบซุ่มฝึกเอง

มาแอบซุ่มอ่านธรรมมะของท่านอ.ภูในเฟสบ้างในกระทู้นี้บ้างธรรมที่พี่เมศแชร์บ้างฟังธรรมท่านจิต

โตบ้างทุกอย่างยังคงปกติ

อีกอย่างผมยังมีอาการจิตปรามาสพระชอบปรามาสว่าไอ้ท่านพ่อ ไอ้หลวงพ่อฤาษีขนาดจิตทรง

ฌานก็ถือว่าเป็นบททดสอบไม่ได้ซีเรียสเป็นมานานแระทำไมไม่หายสักทีชักไม่ค่อยดีแระถ้าไม่หาวิธี

แก้อีกนานแค่ไหนมันไปต่อไม่ได้แน่จิตยกทั้งๆปรามาสนี่นะเป็นไปไม่ได้ขนาดสติ ตัวรู้ มันมาบ่อย

มากต้องทำอะไรสักอย่างพอดีท่านอ.ภู กับพี่ Nooboonsawan ให้ยาขนานเอกมา

โมทนาสาธุค่ะ ยาขนานแรง เอาแบบ สึนามิ ซัด ตูมเดียว กิเลสหายเกลี้ยง ในพริบตา เอาอย่างนั้นเลยนะ !!! ...คือ เกาะพระรัตนตรัย หรือท่านพ่อให้เหนียวแน่น หมายความว่า เรารัก เคารพ เลื่อมใส ศรัทรา มอบกายถวายชีวิต ต่อพระองค์ท่าน อย่างจริงใจ จำไว้นะคะ จิตเกาะพระ มิใช่เกาะแต่ภาพนะคะ แต่เกาะให้ลึกถึงพระมหากรุณาธิคุณ ของพระองค์ท่าน ให้ซาบซึ้งเข้าไปถึงเนื้อในจิตนะคะ
ท่านพ่อโปรดเมตตาต่อ ลูก หลาน ของท่าน คือพวกเราทุกคน มากนัก เกินกว่าที่เราจะคิดนะคะ..
ท่านเฝ้ามอง ดูแล และที่สำคัญรอ เรากลับบ้าน หมั่นระลึกนึกถึงพระมหากรุณาธิคุณ ของพระองค์ท่านให้มาก ทุกขณะจิต จิตใหญ่จิตโต มโหฬาร จะบังเกิดแก่ท่าน จิตมนุษย์หายไปในพริบตา ตัดกิเลส ได้อย่างง่าย...โมทนาสาธุค่ะ

พอแนะนำมาอ๋อ นี่เอง สิ่งที่ขาดไปในการฝึก คิดต่อ อ้าวถ้าเราไม่ศรัทธาแล้วตูเกาะพระติดได้ไง

ดูยังเลสงสัยช่างมัน ก็ถึงบางอ้ออีก ทำอารมณ์ไม่ต่อเนื่อง นี่แหละครับสิ่งที่ผมติดและหาทางออก

ไม่ได้ติดอยู่ จิตผมยังดื้ออยู่ครับ ต้องค่อยปรับจูน เปรียบเหมือนกับเครื่องยนต์นั่นแหละครับ

ค่อยๆปรับค่อยจูน ตอนนี้เริ่มดีขึ้นมากแล้วครับ เอาแค่ศรัทธา เคารพ ซาบซึ้งในจิตไม่ใช่เกาะ

แต่ภาพครับ

ส่วนการบ้านธรรมทานที่ครูเอามาลงผมก็เทียบอารมณ์จิตตัวเองอืมๆๆๆๆ ช่างมันก่อนยังไม่เขียน

ส่วนเรื่องจิตวิปัสสนาเองเคยเกิดแล้วครับแต่ผมไม่ได้เขียนรายงานในการบ้าน ถ้าบังคับให้จิต

วิปัสสนาปรามาสทันที บางทีวิปัสสนาจนเบื่อหน่ายๆๆๆๆๆๆๆ ตอนนี้จิตรู้สึกเริ่มวางเฉยแล้วครับ

ตอนนี้ขอเน้นแค่ให้จิตเลิกปรามาส ด้วยวิธีเคารพ รัก ศรัทธา ในพระรัตนตรัยก่อนครับ

กราบขออโหสิกรรมและขอขมาครูพี่เกษอีกครั้งครับ

ด้วยจิตคาราวะ(ยืมครูพี่เมศมาใช้เท่ห์ดี)

 

น้อมรับไปปฎิบัติครับ ด้วยจิตคาราวะ ชอบจังเลยจิตคาราวะคำๆนี้

 

​

ลูกขอน้อมจิตก้มกราบ แทบเท้าพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ผู้เป็นมิ่งขวัญกลางใจลูกเสมอ
บัดนี้ ลูกรู้แล้ว ตระหนักแล้ว กับคำพูดของพ่อ...
"พ่ออยู่กับลูกตลอดเวลา ใจของพ่อยังอยู่กับใจของลูกตลอดเวลา
ลูกจะไปไหนก็ชื่อว่า พ่อไปด้วย ช่วยลูกทุกประการ" ...

กราบ กราบ กราบ เจ้าค่ะ ​

 

​

5555...เป็นไปตามคาด...ไงล่ะ...โดนตีกิเลสไปซะจนเสียสติเลยเหรอ (ก็เห็นบอกว่า ทิฐฐิ อัตตา มานะ ผมวางหมดแล้ว...ก็เลยอยากจะลองของสักหน่อย)...นี้ดีน่ะ ที่เธอกล้าสารภาพขึ้นหน้ากระทู้ ไม่อุ๊บอิ๊บส่งมาหาครูคนเดียว...ใช้ได้ ใช้ได้ ที่กล้าแสดงความเลวของตนเองให้สาธารณะชนได้เห็นนี้แสดงว่า จิตอ่อนลงมาได้เยอะมากแล้ว โมทนาสาธุด้วยค่ะ ที่รู้สึกสำนึกได้แล้วเสียที....

เราให้อภัย และ อโหสิกรรมให้น้องtherd2499ทุกอย่างค่ะ เราไม่เคยถือโทษโกรธลูกศิษย์คนไหนเลยจริงๆ ตั้งแต่เราสอนจิตเกาะพระมาจะเข้า 2 ปีเต็มแร๊ะ ที่สอนแล้วสำเร็จยกจิตก็เยอะพอสมควร แต่สอนไม่สำเร็จก็แยะเหมือนกันค่ะ ทั้งหมดที่ไม่สำเร็จ เขาจะถอยห่างออกไปเอง ใครที่เราดูแล้วพอจะสั่งสอนแนะนำกันได้ ก็จะตามกลับมาให้เรียนต่อ ให้กำลังใจกันสุดฤทธิ์ แต่เมื่อไม่ได้จริงๆ เราก็ต้องอุเบกขาค่ะ กรรมใครกรรมมัน

นั่นแสดงว่า บุญเราคงทำด้วยกันมาเท่านี้ ถึงเกื้อกูลช่วยเหลือกันได้ไม่ตลอดรอดฝั่ง หรือไม่ ก็คงไม่ใช่สายบุญที่เกี่ยวเนื่องกันมา (ฝึกๆไปแล้วเค้าอาจจะไม่ชอบในวิชา หรือ เราที่เป็นครูสอนก็ได้ คือ เราไม่ถูกจริตเขานั่นเอง) แต่โดยรวมแล้วไม่ว่าจะเหตุผลใดก็ตาม ถ้าจิตผู้ฝึกไม่พร้อมจริงๆ ฝึกจิตเกาะพระผ่านค่อนข้างยากค่ะ เพราะเป็นธรรมระดับกลาง-สูง ฉะนั้น กำลังใจในการปฏิบัติก็ต้องสูงตามไปด้วยเช่นกัน...ถ้ากำลังใจแบบว่าหน๋อมแหน๋มนี้ ต้องส่งกลับไปเรียนปฐมใหม่จ๊ะ

แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ไม่มีใครผิด หรือ ถูก หรอกค่ะ เรื่องอย่างนี้เกิดขึ้นได้เสมอ เรื่องของกรรมไปว่ากันไม่ได้จริงๆค่ะ...รวมทั้งเคสของน้องtherd2499 ก็เหมือนกัน ถ้าดูๆแล้ว อยากจะหยุดเรียนกับเราก็ได้น่ะ ไม่อยากเรียนแล้วกับครูเกษ ไม่ถูกจริตฉันแร๊ะ อยากจะไปเรียนกับครูท่านอื่นๆต่อ ก็ได้น่ะค่ะ ไม่ว่ากันจ้า...

โมทนาสาธุ

ครูเกษ ธรรมมณี จบ.52

ปล. ครูเกษ ไม่ได้เก่งอะไรหรอกน่ะค่ะ อย่าเข้ามาลองภูมิให้เสียเวล่ำเวลาอะไรกันเลย แต่ที่เราทำได้ สอนได้ ก็เพราะกำลังใจของเราที่จะทำงานตรงนี้เพื่อพระพุทธศาสนา ตามที่เราเคยตั้งปณิธานเอาไว้เมื่อเกือบ 10 ปีที่แล้วโน้น...ปณิธานนี้มันตั้งขึ้นมาทันที หลังจากที่จิตฉุกคิดขึ้นมาได้ จากจิตตกถึงขั้นรับรู้อารมณ์ของคนที่อยากจะฆ่าตัวตายว่า อ๊อ...คนที่เขาคิดจะฆ่าตัวตายมันเป็นแบบนี้นี่เอง (แต่จิตไม่เคยคิดจะฆ่าตัวตายเลยน่ะ เพียงแต่รับรู้ถึงอารมณ์นั้นเฉยๆ) เราเคยทุกข์มาก่อน เราก็อยากจะช่วยให้คนอื่นออกจากทุกข์ได้เหมือนเรา เพราะคำว่า นิพพานสำหรับเราเมื่อก่อนมันไกลเกินจะเอื้อมมือถึงเหลือเกิน...แต่พอเราได้มาฝึกจิตเกาะพระ และรู้วิธีการเดินมรรคแล้ว ทำให้รู้ว่า อ้าว...จริงๆแล้ว หนทางการปฏิบัติไปสู่พระนิพพานมันแค่นี้เองหน่ะเหรอ สำหรับผู้ที่จิตพร้อมน่ะ ไม่ยากเลยจริงๆ ขอบอก...

ประกาศ ประกาศ ประกาศ
หาผู้ที่จิตพร้อมค่ะ พากันเดินเข้ามาเถอะ หนทางพระนิพพาน มันไม่ยากอย่างที่คุณคิดจริงๆน่ะ มันแค่พลิกฝ่ามือจริงๆ เพราะผู้ที่จิตพร้อมเค้ามีหมดทุกอย่างแล้ว เพียงแต่นำมาต่อภาพจิกซอร์ให้ถูกแค่นั่นเองค่ะ สาธุ​

 

สาธุ สาธุ สาธุ โมทนามิ กับจิตบุญดวงใหม่ด้วยค่ะ..

 

ประกาศ ประกาศ ประกาศ

หาผู้ที่จิตพร้อมค่ะ พากันเดินเข้ามาเถอะ หนทางพระนิพพาน มันไม่ยากอย่างที่คุณคิดจริงๆน่ะ มันแค่พลิกฝ่ามือจริงๆ เพราะผู้ที่จิตพร้อมเค้ามีหมดทุกอย่างแล้ว เพียงแต่นำมาต่อภาพจิกซอร์ให้ถูกแค่นั่นเองค่ะ สาธุ
<เกษมณี>
.............................................

ผู้ให้..พร้อมให้..ผู้รับจงรับไปเถิด ..
เพื่อหนทางพ้นทุกข์..ของเธอเอง..
.................................................

​

 

เกร็ดธรรมข้างธรรมมาศน์
เรื่อง...
การปรามาส พระรัตนตรัย

*-*-*-*-*-*

พระรัตนตรัย ...

คำคำนี้ ยิ่งใหญ่มากเหลือเกิน มีค่ามากยิ่งกว่าทรัพย์ใดๆ ในโลกทั้งหมดมารวมกัน
พระพุทธ พระธรรม พระอริยสงฆ์
แก้วทั้ง 3 ประการ ที่มีค่าสูงสุด เทิดทูนไว้เหนือเศียรเกล้า
ด้วยตระหนักในคุณค่า ที่เป็นที่พึ่งทางใจของพุทธศาสนิกชน พุทธบริษัท
ที่มุ่งแสวงหาทางพ้นทุกข์ ทางหลุดพ้น
ล้วนแล้วแต่ ต้องยึด พระรัตนตรัย เป็นสรณะที่พึ่งกันทั้งนั้น...

แต่ถ้าหาก มีผู้ใด ที่คิดประมาทพลาดพลั้ง ล่วงเกิน
ต่อสรณะที่พึ่งสูงสุด ...พระรัตนตรัย แล้วล่ะก้อ...
เรื่องนี้ ไม่ธรรมดา ซะแล้ว เพราะ
เรื่องนี้ ถือเป็นเรื่องใหญ่ ถือเป็นกรรมหนักมาก
เพราะเป็นกรรมที่จะมาขัดขวางมรรคผลการปฏิบัติ
ไม่ว่าจะตั้งใจปฏิบัติดีแค่ไหน อกุศลกรรมนี้ก็จะคอยผุดขึ้นในใจผู้นั้น
ให้ปรามาส พระรัตนตรัย ตลอดเวลาทั้งๆที่เจ้าตัวไม่ได้ตั้งใจ
โดยเฉพาะ ที่กำลังจะปฏิบัติธรรม ได้มรรคได้ผล เจ้าอกุศลกรรมตัวนี้
ก็จะคอยผุดขึ้นมา ขวางซะอย่างนั้น ...จนท้อใจ ล้มเลิกการปฏิบัติไปเลยก็มี

อย่าได้ไปตำหนิเขานะ ...ใครก็ตามเกิดปัญหาลักษณะนี้ขึ้น ให้รู้ไว้เถอะว่า ..
เขาไม่อยากจะทำชั่วหรอก แต่เป็นเพราะอกุศลกรรมมันกำลังให้ผล
ที่เขาเป็นแบบนี้ เหมือนเป็นกรรมที่บังคับให้เขาต้องทำ
แล้วบุคคลนั้นถ้าเข้าใจจุดนี้ ก็ต้องก้มหน้ายอมรับ อกุศลกรรม นี้ไปโดยดุษฎีนะ...
รับกรรมไปก่อน ..รอจนอกุศลกรรมคลายตัว ด้วยการสร้างกุศลกรรมต่อเนื่อง
เติมน้ำดี(บุญกุศล)ตลอดเวลา โดยเฉพาะบุญภาวนา

แต่ทางแก้ ก็มี ...เคยมีผู้ถามปัญหานี้ กับหลวงพ่อฤาษีฯ
ว่าจะทำอย่างไรดี เขาไม่อยากเป็นแบบนี้เลย...
หลวงพ่อก็ เมตตาตอบว่า ...ให้หมั่นขอขมาพระรัตนตรัย บ่อยๆ
แล้วตั้งใจ ไว้ว่า เราจะไม่ทำอย่างนั้นอีก ...ต้องสำนึกผิดจริงๆนะ
ถ้ามันผุดขึ้นมาเมื่อไหร่ ให้รีบขอขมาพระรัตนตรัย ทันที
ทำอย่างนี้ ทุกครั้งที่เป็น ต้องขอขมาทันที
ทำไปจนให้จิตมันชิน ...เหมือนให้จิตมันรู้สำนึกผิดให้ได้
ต่อไป จิตที่มันกระด้างกระเดื่อง ก็จะอ่อนโยนลง
อกุศลกรรม ก็จะคลายตัว และหายไป ที่นี้ ผลของกุศลก็จะเข้ามาแทนที่เอง
ปัญหาตรงนี้ ก็จะหมดไป...นั่นล่ะ ถึงตอนนั้น

ให้รีบเอาจิตเกาะพระรัตนตรัย หรือ พระพุทธคุณเลยทันที
หากจิตของผู้นั้น สามารถเข้าถึง คุณพระรัตนตรัยแล้ว
คำว่า มรรคผลการปฏิบัติ มันย่นย่อระยะทางได้อย่างมาก
จิตใจของผู้ที่จะเข้าถึง คุณของพระรัตนตรัยได้
บุคคลนั้นต้องมีคุณสมบัติ คือ ...
1.เป็นคนกตัญญูรู้คุณคน
2.เป็นคนมีจิตเมตตา ไม่คิดโกรธเกลียดพยาบาทอาฆาตใคร
ทั้ง 2 ประการนี้ มีอยู่ในจิตผู้ใด
บุคคลผู้นั้นจะเข้าถึงคุณพระรัตนตรัยได้ง่าย ได้อย่างซาบซึ้งเข้าไปในดวงจิตเลย
เวลาน้อมคิดถึงคุณงามความดี
ของพระพุทธเจ้าขึ้นมาแล้ว จิตใจจะอ่อนน้อม เข้าหาความดี
นึกถึงความดีของพระองค์ท่านที่เสียสละ
ที่มีเมตตาต่อพวกเราอย่างหาที่สุดมิได้ ...พระองค์ท่านไม่เคยทำให้พวกเราต้องเสียใจ
พระองค์ท่านรอคอยอยากเห็น พวกเราพ้นทุกข์ เดินออกจากวัฏฏะสงสาร กันทุกชีวิต

..ท่านค้นพบพระธรรม ที่มีค่าสูงสุดยิ่งกว่าใดๆในโลก มาให้พวกเราได้ปฏิบัติตาม
คำตรัสที่ออกจากพระโอษฐ์ของพระองค์ แต่ละคำ
พวกเรารู้มั้ย ว่าพระองค์ท่านต้องแลกมาด้วยอะไรกว่าจะได้มา เลือด เนื้อ
ชีวิตของ พระองค์ ของบุคคลที่พระองค์รัก พระองค์ให้ได้หมด เพียงเพื่อให้ได้มาซึ่ง โมกขธรรม ...
บารมีของพระองค์ ที่ได้ทรงบำเพ็ญเพียรมาอย่างอยากลำบากยาวนานนับเป็นหลายๆๆ อสงไขย ...
รวมตัวกันเป็น บารมี 30 ทัศนั้นยากที่ผู้ใดจะเสมอเหมือน...

วันนี้ ถ้าจะให้พรรณาถึง พระคุณงามความดีของพระองค์ท่าน ก็คงไม่จบ ..
ไม่ต้องอื่นไกล ดูหลวงพ่อฤาษีฯ ของพวกเรา ก็แล้วกัน ท่านเป็นที่รัก ที่เคารพของเรา
เราสัมผัสท่านได้ในชาตินี้ หลวงพ่อมีความดีต่อพระศาสนา ชาติบ้านเมืองอย่างไรบ้าง?
ทุกคนทราบดี บารมีของหลวงพ่อ บำเพ็ญเพียรมาอย่างมาก
ถึง 16 อสงไขย กับกำไรแสนกัป หลวงพ่อ บำเพ็ญเพียรมา เพื่อปรารถนาพุทธภูมิ
ดังนั้นความรู้ที่ท่านสอนพวกเรา จึงเหมือนเป็นความรู้ที่เราได้ฟังจากพระพุทธเจ้าเลยที่เดียว
เพราะเป็นความรู้ที่ท่านได้รับถ่ายทอดมาจากพระพุทธเจ้าโดยตรงนั่นเอง
นับเป็นสิ่งที่มีค่ามาก เป็นโชคดีของพวกเราแล้วที่เกิดมายุคนี้
ท่านปูทาง แนวทางเดินไว้ให้พวกเรา ลูกหลาน
ได้เดินตามเพื่อให้พ้นทุกข์ ไปนิพพานชาตินี้

เรามีทุกวันนี้ ได้ก็เพราะคำสอนหลวงพ่อ ...
ไว้วันหน้า เราจะมากล่าวถึงคุณงามความดีของหลวงพ่อให้ฟัง
แล้วคุณจะรัก หลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง...
อย่างที่ไม่คาดคิดว่า คุณจะรักใครได้ขนาดนี้ ...

ณัฐชยาวดี​