พระโพธิสัตว์ พระผู้ทรงเป็นดั่งพลังของแผ่นดิน

“การมีเสรีภาพนั้นเป็นของดีอย่างยิ่ง แต่เมื่อจะใช้ จำเป็นต้องใช้ด้วยความระมัดระวัง
และความรับผิดชอบมิให้ล่วงละเมิดเสรีภาพของผู้อื่น ที่เขามีอยู่เท่าเทียมกัน

ทั้งมิให้กระทบกระเทือนถึงสวัสดิภาพและความเป็นปกติสุขของส่วนรวมด้วย
มิฉะนั้น จะทำให้มีความยุ่งยากจะทำสังคมและชาติประเทศต้องแตกสลายจนสิ้นเชิง”

พระราชดำรัสของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
แถลงการณ์ สภาการวิทยุและโทรทัศน์แห่งชาติตามแนวปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง (สวชพ.)
เรื่อง “การใช้เสรีภาพเพื่อความปรองดองสมานฉันท์”
เนื่องในวันนักข่าว ๕ มีนาคม ๒๕๒๐

 

ขอพระองค์ทรงพระเจริญครับ สาธุ

 

ขอเป็นกำลังใจถวายในหลวง
ขอองค์พระรัตนตรัยคุ้มครองในหลวงและชาติไทย

เรารักในหลวงด้วยความกตัญญูรู้คุณ

ขอจงทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน

เรารักในหลวงเป็นที่สุด








====================================

 

ในหลวงเราเป็นตัวอย่างที่ดียิ่ง
เป็นทั้งพ่อที่ดียิ่งของคนไทยทั้งชาติ เป็นลูกที่แสดงความกตัญญูต่อ
พระบิดา พระมารดาและบรรพบุรุษของพระองค์เองรวมถึง
องค์พระรัตนตรัย ครูบาอาจารย์ในพระพุทธศาสนา วัดวาอาราม
ผืนแผ่นดินไทย ชาติไทย
พระองค์มีความกตัญญูอันสูงยิ่ง ทุกความคิด ทุกวาจา
และทุกการกระทำของพระองค์ล้วนแล้วแต่เป็น
คุณงามความดี เป็นการก่อความสุข ความสงบ
และความเจริญรุ่งเรือง เพื่อชาติ ศาสนา และคนไทยทั้งชาติ

จะหาพระเจ้าแผ่นดินที่ทรงสละความสุขส่วนพระองค์
ยอมตรากตรำทำงานหนักเพื่อปวงชนเป็นเวลานานกว่า
60 ปีนี้คงไม่มีเช่นในหลวงไทยของเรานี้เป็นแน่

ในหลวงเราดีถึงเพียงนี้แล้ว เราจะไ่ม่เห็นความดีของท่านและ
ไม่เทิดทูลท่านได้อย่างไร ?
หากเราไม่เห็นความดีล้วนๆเหล่านี้ของในหลวงแล้ว
จะมีอะไรดีในใจเรา-ตัวเราอยู่หรือ ?

ขอเทิดทูนในหลวงด้วยหัวใจทั้งดวงของคนไทยคนนี้จวบจนชีวิตจะดับ

เรารักในหลวงเป็นที่สุด

ขอจงทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน

 

ครั้งหนึ่ง เมื่อหม่อมราชวงค์ คึกฤทธิ์ ปราโมช กราบบังคมทูลถาม
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวว่า เคยทรงเหนื่อยทรงท้อบ้างหรือไม่

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงมีพระกระแสตอบว่า

"ความจริงมันก็น่าท้อถอยอยู่หรอก บางเรื่องมันน่าท้อถอย แต่ว่าฉันท้อไม่ได้เพราะเดิมพันของเรานั้นสูงเหลือเกิน เดิมพันของเรานั้น คือบ้าน คือเมือง คือความสุขของคนไทย ทั่วประเทศ..."

 

“เศรษฐกิจพอเพียงเป็นเสมือนรากฐานของชีวิต รากฐานความมั่นคงของแผ่นดิน
เปรียบเสมือนเสาเข็มที่ถูกตอกรองรับบ้านเรือนตัวอาคารไว้นั่นเอง

สิ่งก่อสร้างจะมั่นคงได้ก็อยู่ที่เสาเข็ม แต่คนส่วนมากมองไม่เห็นเสาเข็มและลืมเสาเข็มเสียด้วยซ้ำไป”

พระราชดำรัสของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
จากวารสารชัยพัฒนาประจำเดือนสิงหาคม ๒๕๔๒

 

การทรงงานของพระองค์ ย้อนหลังกลับไปลำดับภาพพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
สมเด็จพระนางเจ้าฯพระบรมราชินีนาถเสด็จพระราชดำเนินไปยังท้องถิ่นกันดารห่างไกลความเจริญ

เฉพาะอย่างยิ่งเสด็จฯ เข้าไปลึก ไกลกว่าที่ไปสัมผัสในปัจจุบัน ภาพเสด็จพระราชดำเนินทรงลุยป่า
ลุยน้ำ รถพระที่นั่งติดหล่ม ตกหลุมโคลน ทรงปีนเขา ทรงกรำแดดกรำฝน หลับตาย้อนไปเมื่อห้าสิบ
หกสิบปี ภาพดังกล่าวเราคนไทยได้เห็นอยู่ทุกวี่ทุกวัน

และยิ่งในช่วงเวลานั้นความเจริญไม่ได้พัฒนามาอย่างวันนี้ จึงมีความลำบากยากเข็ญที่จะไปยัง
ท้องถิ่น หรือจากท้องถิ่นหนึ่งจะไปที่อื่นๆ ยากลำบากทั้งไปและกลับ อาจถึงขนาดว่าเลือดตาแทบกระเด็น

แต่คนไทยทั้งประเทศก็ประจักษ์ว่าล้นเกล้าล้นกระหม่อมทั้งสองพระองค์
ตลอดจนพระบรมวงศานุวงศ์ก็เสด็จฯ ไป ไม่เห็นว่าจะทรงย่อท้อ เสด็จฯ ไปครั้งแล้วครั้งเล่า

จนกล่าวได้ว่าไม่มีพื้นที่ใดที่ราษฎรประสบทุกข์ยากเดือดร้อนอันเกิดจากความยากจน
จะไม่เคยเสด็จฯไปด้วยเพราะทรงตั้งพระราชปณิธานที่จะทรงบำบัดทุกข์บำรุงสุข
พัฒนาคุณภาพชีวิตความเป็นอยู่ของราษฎรให้มีความสุขแบบพออยู่พอกินไม่อดอยาก
แร้นแค้น มีความสุขอย่างยั่งยืน

 

สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี เคยรับสั่งว่า

“ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทุกวันนี้ที่ท่านเดินไม่ได้คล่อง เพราะทรงขับรถเข้าไปในที่
ทุรกันดารและไม่มีถนนเป็นเวลานานมากๆ เลยทำให้กระดูกสันหลังของพระองค์มีปัญหา"

คณะแพทย์เคยกราบบังคมทูลให้ทรงงดพระราชกรณียกิจ
แต่ทรงตรัสตอบว่า "งานพระองค์ไม่มีวันหยุดจะให้ทำอย่างไร"

พระองค์จะทรงเฮลิคอปเตอร์เฉพาะที่ทรงมีพระวินิจฉัยว่าจำเป็นเท่านั้น
เพราะการที่ทรงขับรถเองจะทำให้มองเห็นสภาพพื้นที่จริงและจอดแวะตรวจพื้นที่ได้ง่ายกว่า

 

ถ้าคนเราไม่รักกันจริงๆ คงไม่มีใครที่จะสามารถมีกำลังใจจะตรากตรำทำงานหนัก
ออกกลางแจ้งแดดร้อนกล้า เดินเป็นระยะทางไกลๆให้ถึงเป้าหมายแม้
ต้องทนหิวอดข้าวก็ยอม ไปทุกที่ในถิ่นทุรกันดาร บุกป่าฝ่าดง ลุยน้ำ
อดหลับอดนอน อดการพักผ่อนเพื่อทำงานให้ผู้อื่นด้วย
การเสียสละความสุขส่วนตัวปีแล้วปีเล่า เป็นเวลาถึงกว่า 60 ปี
เช่นนี้ได้

ขอขอบคุณที่นำภาพที่หาดูได้ยากของในหลวงมาแสดงให้ได้ชมกัน
ทำให้เห็นถึงความลำบากอันยิ่งยวดในการเดินทางในถิ่นทุรกันดาร
ของในหลวงเราเพื่อไปทรงงานเพื่อประชาชนชาวไทยของท่านอย่าง
ไม่ท้อถอยถึงแม้จะทรงเหนื่อยเพียงใด ลำบากขนาดไหน
พระองค์ก็ทรงทนตรากตรำทำงานมานานกว่า 60 ปีโดย
ไม่บ่นเลยแม้แต่น้อย

ดิฉันภูมิใจเป็นที่สุดที่ชาติไทยมี ยอดคน ยอดกษัตริย์เช่นในหลวงของเรา
ภูมิใจที่ได้เกิดมาอยู่ในสมัยเดียวกันกับของในหลวงที่
พระองค์เป็นพระเจ้าอยู่หัวของชาวไทยและของแผ่นดินไทยที่
ทรงเต็มเปี่ยมด้วยเมตตาและคุณธรรม
อีกทั้งทรงมีปัญญาและความสามารถและขันติอันสูงยิ่ง

ดีใจที่ได้มีโอกาสชื่นชมพระบารมีของพระองค์
ได้ชื่นชมผลงานนับเป็นพันๆ หมื่นๆ แสนๆชิ้นของ
พระองค์ที่ทรงทำไว้จนชาติไทยเจริญรุ่งเรืองมาได้จนถึงทุกวันนี้

ดีใจที่ชาติไทยมีองค์สมเด็จพระบรมราชินีนาถที่เป็นคู่บารมีของในหลวง
และได้ทรงงานช่วยชาติไทยและชาวไทยมาอย่างเป็นที่น่าปลาบปลื้มยิ่งนัก
หากชาติไทยไม่มีทั้งสองพระองค์ที่ทรงพัฒนาประเทศมานานเป็นเวลา
หลายสิบปีเช่นนี้ ชาติไทยก็จะไม่ได้รับความเจริญอย่างเช่นที่เราเห็นกันอยู่ใน
ป้จจุบันนี้ได้


หากไม่มีพระองค์ทั้งสองช่วยกันให้กำลังใจคนไทยและ
พัฒนาชาติไทยมาเป็นเวลาหลายสิบปี ชาติไทยก็จะไม่ได้ดีจนถึงวันนี้
สิ่งนี้จึงเป็นบุญคุณอันใหญ่หลวงแก่คนไทยทั่วทั้งประเทศ

ดิฉันกับเพื่อนมักจะกล่าวชื่นชมในหลวงของเราเสมอๆ
เห็นภาพในหลวงทีไร ก็อดดีใจไม่ได้ทุกครั้ง เพราะความตื้นตันใจใน
ความรักและเมตตาของพระองค์ที่ทรงงานหนักเพื่อคนไทยทั้งประเทศแบบ
ไม่ห่วงสุขภาพส่วนพระองค์จนสุขภาพของพระองค์ถดถอยลง
แต่พระองค์ก็ยังคงทรงงานหนักแบบไม่ลดละ
จะหาใครที่มีความรักอันยิ่งใหญ่และภักดีต่อคนไทยทั้งชาติเช่น
ในหลวงเรานั้นอีก คงไม่มีเป็นแน่
ดิฉันและเพื่อนๆต่างระลึกถึงพระคุณอันยิ่งใหญ่ของในหลวงมากเป็น
ล้นพ้น จะหากษัตริย์อื่นใดในโลกปัจจุบันที่เหมือนในหลวงเรานั้นไม่มีค่ะ

ชาติไทยนับว่าโชคดีมากๆที่มีพระมหากษัตริย์ที่ดีเยี่ยมปกครองชาติ
นับตั้งแต่สมัยในอดีตจนถึงปัจจุบันนี้
ถือเป็นบุญของชาติไทยและคนไทยทุกคน

ขอให้คุณพระรัตนตรัย คุณพระแก้วมรกต คุณพระอรหันต์ทุกๆรูป
พระสยามเทวาธิราชทุกท่าน
ท่านท้าวเวสสุวรรณและดวงพระวิณญาณของ
พระมหากษัตริย์ไทยในอดีตทุกๆพระองค์
รวมถึงเหล่าเทพเทวาทั้งหลายทั้วทั้งประเทศไทยและจักรวาล
ได้โปรดทรงให้ความคุ้มครองในหลวงและพระราชินี
ให้พ้นจากภัยอันตรายทั้งปวง พ้นจากศัตรูหมู่มารทั้งปวง
และขอให้พระองค์ทั้งสองจงทรงมีพระวรกายแข็งแรง

เรารักและเทอดทูนในหลวงและพระราชินีในความดี
และบุญคุณเหนือเกล้าของพระองค์ทั้งสองอย่างสุดหัวใจ

ขอจงทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน





------------------------------------------------------

 

ปลาร้องไห้

ตั้งแต่พระองค์เสด็จเยี่ยมประชาชนในเขตพื้​นที่พัฒนาพรุแฆแฆ จ.ปัตตานี มีราชฎรชื่อ นายอูเซ็ง เฝ้ารับเสด็จอยู่ด้วย เมื่อพระองค์เสด็จผ่านจุดที่นายอูเซ็งรอรั​บเสด็จอยู่นั้น นายอูเซ็งได้ถวายภาพถ่าย 1 ชุด เป็นภาพถ่ายของปลากะพง ที่เลี้ยงในชังบริเวณแม่น้ำกอตอ ซึ่งเป็นสาขาของแม่น้ำสายบุรีแม่น้ำทั้งสอ​ ง จะไหลลงทะเลบริเวณ ปากน้ำสายบุรี จุดที่เลี้ยงปลากะพงอยู่ใกล้กับปากน้ำ ปลาที่เลี้ยงในกระชังเกือบทั้งหมด ตายลอยแพเป็นพันเป็นหมื่นตัว สาเหตุที่ปลาตายเนื่องจากการปล่อยน้ำเปรี้​ยวจากพรูพาเจาะ ไหลผ่านคลองไม้แก่นและคลองกอตอ ผ่านจุดที่เลี้ยงปลากะพงในกระชัง ก่อนจะไหลออกทะเล ทำให้ปลากะพงที่เลี้ยงในกระชังขาดอ๊อกซีเจ​นตายจำนวนมาก รวมทั้งปลาของนายอูเซ็งด้วย

นายอูเซ็ง จึงได้บันทึกภาพเหตุการณ์ที่ปลาตายถวายฎีก​าต่อพระองค์ท่านเพื่อให้ทรงช่วยเหลือแก้ไข​
ขณะที่กำลังกราบทูลพระองค์ท่านถึงสาเหตุที​่ปลาตายอยู่นั้น นายอูเซ็งร้องไห้ไปด้วย (ร้องไห้เสียงดังเหมือนเด็ก)
ด้วยพระอารมณ์ขันของพระองค์ท่าน ได้ตรัสด้วยประโยคสั้นๆ ว่า

" ปลาร้องไห้ จะต้องหาทางแก้ไข "

ผู้ที่อยู่ใกล้ชิดกับพระองค์ท่านและได้ยิน​ประโยคที่ท่านตรัส ต่างก็หัวเราะด้วยอารมณ์ขัน

ต่อจากนั้นพระองค์ได้เปิดแผนที่เพื่อทอดพร​ะเนตรแม่น้ำกอตอซึ่งเป็นจุดที่เลี้ยงปลากะ​พงมาก
และเส้นทางที่ปล่อยน้ำเปรี้ยวจากพรุบ​าเจาะ ลงสู่แม่น้ำสายนี้
ทรงศึกษาหาวิธีการที่จะป้องกันมิให้ปล่อยน้ำเปรี้ยวจากพรุบา​เจาะลงสู่แม่น้ำสายนี้อีก และได้ทรงมอบหมาย
ให้หน่วยงานที่รับผิดชอบวางแผนป้องกันระยะ​ยาว ด้วยพระบารมีและพระมหากรุณาธิคุณ
ของพระองค์ท่านทำให้หมู่บ้านปาตาคีมออยู่ร​่มเย็นเป็นสุข มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น
ปลาจะไม่มีวันร้องให้อีกต่อไปแล้ว

ที่มา : คุณธีรพจน์ หะยีอาแว

 

ดอกไม้แห่งหัวใจ


คุณยายตุ้ม จันทนิตย์ หญิงชราวัย 102 ปี (เกิดเมื่อปีพทุธศักราช 2396) บ้านธาตุน้อย
ตำบลพระกลางทุ่งอำเภอธาตุพนม ห่างจากจุดที่ทางราชการกำหนดให้เป็นจุดรับเสด็จ
ประมาณ 700 เมตร ก็ไม่ต่างจากครอบครัวอื่นๆ

ที่ลูกหลานได้นำ "คุณยายตุ้ม จันทนิตย์" ไปรอรับเสด็จด้วย โดยตามคำบอกเล่าของ
นางเพ็ง จันทนิตย์ (ลูกสะใภ้) และนางหอม แสงพระธาตุ (น้องสาวของนางเพ็ง)
ได้ความว่า ลูกหลายได้นำคุณยายตุ้มไปรอบรับเสด็จตั้งแต่เช้าโดยนางหอมฯเป็นผู้จัด

"ดอกบัวสีชมพู" ให้แ่ก่คุณยายจำนวน 3 ดอก เพื่อนำขึ้นจบบูชาพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
และพาออกไปรอเฝ้ารับเสด็จที่แถวหน้าสุดเพื่อให้ได้ใกล้ชิดเบื้องพระยุคลบาทมากที่สุดเท่าที่จะมากได้

เป็นที่ชาวไทยคุ้นตา ประทับใจในหัวใจเป็นที่สุด และตามที่ท่านเจ้าคุณพระราชธีราจารย์
เจ้าคณะจังหวัดนครพนม/เจ้าอาวาสวัดพระธาตุพนมวรมหาวิหาร ให้ความรู้
“ ดอกบัวในใจยังคงบานไม่มีโรยรา ”บนเส้นทางเสด็จพระราชดำเนินทางสามแยกชยางกูร- เรณูนคร
ตำบลพระกลางทุ่ง อำเภอธาตุพนม จังหวัดนครพนม

เมื่อบ่ายวันที่ 13 พฤศจิกายน 2498 เนื่องในวโรกาสที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช
และสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ เสด็จพระราชดำเนินเยี่ยมพสกนิกรภาคอีสานเป็นครั้งแรก

คุณยายไปรอรับเสด็จพร้อมดอกบัวสายสีชมพู จำนวนสามดอก ตั้งแต่เช้าจนบ่าย แสงแดด
แผดเผาจนดอกบัวสายในมือเหี่ยวโรย แต่หัวใจความจงรักภักดีของหญิงชรา ยังคงเบิกบาน

เมื่อในหลวงเสด็จมาถึง ตรงมาที่คุณยายได้ยกดอกบัวสายโรยราสามดอกนั้นขึ้นจนเหนือศีรษะ
แสดงความจงรักภักดีอย่างสุดซึ้ง

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชทรงโน้มพระองค์ลงมาจนพระพักตร์
เกือบชิดกับศีรษะของคุณยาย ทรงแย้มพระสรวลอย่างอ่อนโยน
พระหัตถ์แตะมือกร้านคล้ำของเกษตรกรชาวภาคอีสานอย่างนุ่มนวล

ไม่มีใครรู้ว่าทรงกระซิบคำใดกับคุณยาย แต่แน่นอนว่า คุณยายไม่มีวันลืมเช่นเดียวกับที่ในหลวง
ไม่ทรงลืมราษฎรคนสำคัญที่ทรงพบริมถนนวันนั้นหลังจากที่พระองค์เสด็จพระราชดำเนินกลับกรุงเทพฯ
แล้ว ทางสำนักพระราชวัง ได้ส่งภาพรับเสด็จของคุณยายตุ้ม พร้อมพระบรมรูปหล่อด้วยปูนพาสเตอร์
ผ่านมาทางอำเภอธาตุพนม ให้คุณยายตุ้มไว้เป็นที่ระลึกพระมหากรุณาธิคุณอันหาที่สุดมิได้นี้
อาจมีส่วนชุบชูชีวิตให้คุณยายอายุยืนยาวขึ้นอีกด้วย ความสุขต่อมาอีก 3 ปี เต็ม ๆ

โดยคุณยายตุ้ม จันทนิตย์ ถึงแก่กรรมเมื่อปี พ.ศ. 2501
หลังจากนั้นลูกหลานได้สร้างธาตุเจดีย์บรรจุอัฐิคุณยายตุ้ม จันทนิตย์ ไว้ ณ หน้าบ้านเลขที่ 22 หมู่ที่ 11
ตำบลพระกลางทุ่ง อำเภอธาตุพนม จังหวัดนครพนม ในบริเวณพื้นที่ 2 งาน
โดยยกผืนดินดังกล่าวให้เป็นที่สาธารณประโยชน์ สมบัติของแผ่นดิน
ภาพที่คุณยายตุ้ม จันทนิตย์ ทูลเกล้าฯถวายดอกบัวสามดอก ถ่ายโดยหัวหน้าช่างภาพส่วนพระองค์ อาณัติ บุนนาค ได้บันทึกภาพวินาทีสำคัญที่ถูกเรียกว่า ภาพดอกไม้แห่งหัวใจ
ซึ่งต่อมาได้กลายเป็นภาพประวัติศาสตร์ภาพหนึ่งของประเทศไทย
และเป็นภาพที่ใช้แทนคำพูดได้มากกว่าหนึ่งล้านคำ

 

" ฉันทนได้ "

ในเดือนหนึ่งของปี 2528 พระทนต์องค์หนึ่งของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว หักเฉียดโพรงประสาทฟัน
พระทนต์องค์นั้นต้องการการถวายการรักษาเร่งด่วน แต่ขณะนั้นกรุงเทพฯ ก็กำลังประสบปัญหาอุทกภัย
ต้องการการบรรเทาทุกข์เร่งด่วนเช่นกันเมื่อทันตแพทย์เข้ามาถวายการรักษา
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรับสั่งถามว่า
"จะใช้เวลานานเท่าใด "

ทันตแพทย์กราบบังคมทูลว่า อาจต้องใช้เวลา 1 - 2 ชม.

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรับสั่งว่า
"ขอรอไว้ก่อนนะ ฉันทนได้ วันนี้ขอไปดูราษฏรและช่วยแก้ไขปัญหาเรื่องน้ำท่วมก่อน "

 

สมเด็จพระเทพฯ กำลังทรงดึงตัวทากที่กัดพระเจ้าอยู่หัว เต็มทั่วพระบาท
หลังจากขบวนเคลื่อนไปไม่นาน ทรงตรัสมาทางวิทยุว่า
"หยุดขบวนสักประเดี๋ยว ขอหยุดจับ ตัวยึกยือก่อน"

ปรากฏว่ามีอยู่ตัวหนึ่งติดพระศอ ทรงปลิดออก ทรงปล่อยตัวทากลงข้างทาง
ทรงตรัสแบบอารมณ์ขันว่า "โถ..เขามาขอทาน ขอเลือดไปถึงสองซีซี ให้เขาไปเถอะ"

 

พระโพธิสัตว์นี่ พระอรหันต์ไม่ยอมนั่งหน้านะ
ถ้ารู้ว่าเป็นพระโพธิสัตว์จริงๆ ถ้าอารมณ์เข้มปั๊บพระอรหันต์ไม่นั่งหน้า

แม้พวกนั้นบวชหนึ่งวัน พระอรหันต์บวช ๑๐๐ วัน เขาไม่นั่งหน้าพระโพธิสัตว์ เขารู้ค่า

คนที่จะเป็นพระพุทธเจ้าได้ต้องปฏิบัติเลยอรหันต์
พระสาวกปกติบำเพ็ญบารมี ๑ อสงไขยกับแสนกัปเท่านั้น พระพุทธเจ้าปัญญาธิกะ ๔ อสงไขยกับแสนกัป
ถ้าจิตของเขาถึงปรมัตถบารมี เขาเลยอสงไขยสองอสงไขยมาแล้วต้องเป็นอสงไขยที่ ๔
จึงจะเป็นปรมัตถบารมี

พระโพธิสัตว์เหมือนพวกเรียนวิชาครู เรียนมาเพื่อเป็นครู จะต้องเข้มแข็ง

:พุทธภูมิและพระโพธิสัตว์ โดย หลวงพ่อฤาษีลิงดำ

 

คนไม่มีความสุจริต คนไม่มีความมั่นคง ชอบแต่มักง่าย ไม่มีวันจะสร้างสรรค์ประโยชน์ส่วนรวมที่สำคัญอันใดได้ ผู้ที่มีความสุจริตและความมุ่งมั่นเท่านั้น จึงจะทำงานสำคัญยิ่งใหญ่ที่เป็นคุณประโยชน์แท้จริงได้สำเร็จ

พระบรมราโชวาทของ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
ในพิธีพระราชทานปริญญาบัตรของ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย 12 กรกฎาคม 2522

 

ดีมาก

 

ชัวป๊าด ไม่ต้องสงสัย

 

“...การสร้างสรรค์ตนเอง การสร้างบ้านเมืองก็ตาม มิใช่ว่าสร้างในวันเดียวต้องใช้เวลาต้องใช้ความเพียร
ต้องใช้ความอดทนเสียสละ แต่สำคัญที่สุดคือความอดทน คือไม่ย่อท้อ ไม่ย่อท้อในสิ่งที่ดีงาม

สิ่งที่ดีงามนั้นทำมันน่าเบื่อ บางทีเหมือนว่าไม่ได้ผลไม่ดัง คือดูมันครึทำดีนี่ แต่ขอรับรองว่าการทำดีไม่ครึ ต้องมีความอดทน เวลาข้างหน้าจะเห็นผลแน่นอนในความอดทนในความอดทนของตน
ในความเพียรของตน ต้องถือว่าวันนี้เราทำยังไม่ได้ผล อย่าไปท้อบอกว่า

วันนี้เราทำแล้วก็ไม่ได้ผล พรุ่งนี้เราจะต้องทำอีก วันนี้เราทำ
พรุ่งนี้เราก็ทำ อาทิตย์หน้าเราก็ทำ เดือนหน้าเราก็ทำ...”

พระบรมราโชวาท พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ๒๗ ตุลาคม ๒๕๑๖

 

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงให้ความสำคัญในด้านการเกษตร โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องข้าว

โดยทรงมีพระราชประสงค์ที่จะลดภาระของเกษตรกร และทรงสนับสนุนให้เกษตรกรสามารถพึ่งพาตนเองได้ มีอาหารสมบูรณ์ มีรายได้และความเป็นอยู่ ตลอดจนมีคุณภาพชีวิตที่ดียิ่งๆ ขึ้นไป

ท่านผู้อ่านที่เคารพครับ ในวันนี้ ด้วยสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณอย่างหาที่เปรียบมิได้ ผมขอเชิญพระราชดำริและพระราชกรณียกิจด้านการเกษตรกรรมในเรื่องข้าว ซึ่งเป็นอาหารหลักของปวงชนชาวไทย ให้ทุกท่านได้เรียนรู้และตระหนักถึงคุณค่าของข้าวและผลผลิตทางเกษตรกรรมอื่นๆ ในประเทศไทยที่มีอย่างอุดมสมบูรณ์ ให้ประชาชนชาวไทยสามารถดำรงชีวิตได้อย่างมีความสุขตลอดมา



โดยได้รับความสนับสนุนด้านข้อมูลจากสำนักงานคณะกรรมการพิเศษเพื่อประสานงานโครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริ (สำนักงาน กปร.) ดังนี้ครับ

พระราชดำรัสในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวที่สะท้อนให้เห็นถึงความเข้าพระทัยในความทุกข์ยากของชาวนา ซึ่งเป็นกระดูกสันหลังของชาติ ที่ได้พระราชทานไว้เมื่อวันที่ ๑๙ มีนาคม ๒๕๐๔ ความตอนหนึ่งว่า

“…ข้าพเจ้ามีโอกาสได้ศึกษาและทดลองทำนาบ้าง และทราบดีว่า การทำนานั้นมีความยากลำบากเป็นอุปสรรคอยู่มิใช่น้อย จำเป็นต้องอาศัยพันธุ์ข้าวที่ดี และต้องใช้วิชาการต่างๆ ด้วย จึงจะได้ผลเป็นล่ำเป็นสัน อีกประการหนึ่ง ที่นานั้นเมื่อสิ้นฤดูกาลทำนาแล้วควรปลูกพืชอื่นๆ บ้าง เพราะจะเพิ่มรายได้ให้อีกไม่น้อย ทั้งจะช่วยให้ ดินร่วน ช่วยเพิ่มปุ๋ยกากพืช ทำให้ลักษณะเนื้อดินดีขึ้น เหมาะสำหรับจะทำนาในฤดูต่อไป…”

พระราชดำรัสนี้สะท้อนให้เห็นว่า พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงเห็นถึงความสำคัญของการทำนา ปลูกข้าวซึ่งเป็นอาหารหลักของคนไทยและทรงให้ความสำคัญกับเพิ่มรายได้ เพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตของชาวนาและเกษตรกร ให้มีความพร้อมที่จะช่วยหล่อเลี้ยงและดูแลคนไทยให้มีชีวิตอย่างอุดมสมบูรณ์ พออยู่พอกินโดยทั่วกัน

ทั้งนี้ จากการศึกษาประวัติศาสตร์พบว่า พระมหากษัตริย์ไทยตั้งแต่โบราณกาลจนถึงยุคปัจจุบัน สมัยรัตนโกสินทร์ทรงให้ความสำคัญกับการทำนาและการเพาะปลูกมาก



โดยในปี ๒๕๐๓ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ฟื้นฟูพระราชพิธี
พืชมงคลจรดพระนังคัลแรกนาขวัญขึ้น ทำให้เกิดผลดีต่อการบำรุงขวัญและจิตใจของประชาชน
ตลอดจนนำมาซึ่งความเป็นสิริมงคลแก่พืชพันธุ์ธัญญาหาร รวมทั้งทำให้ชาวต่างประเทศ
ได้เห็นประเพณีอันดีงามของสังคมไทยด้วย

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงสนพระราชหฤทัยทำการศึกษาทดลองเกี่ยวกับการปลูกข้าว
มาตั้งแต่ปี ๒๕๐๔ และตั้งแต่ปี ๒๕๐๕ เป็นต้นมา



โดยได้ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานเมล็ดพันธุ์ข้าวส่วนหนึ่งที่เก็บเกี่ยวจากแปลงนาสาธิตจากโครงการส่วนพระองค์สวนจิตรลดา พระราชวังดุสิตไปใช้ในพระราชพิธีพืชมงคลจรดพระนังคัลแรกนาขวัญ ณ พระอุโบสถวัดพระศรีรัตนศาสดาราม และ ณ มณฑลพระราชพิธีท้องสนามหลวงด้วย

ในปี ๒๕๐๔ ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้กรมวิชาการเกษตรนำพันธุ์ข้าวต่างๆ มาปลูกทดลองในสวนจิตรลดาและปีแรกได้ทรงขับควายเหล็ก ทรงหว่านข้าวและเกี่ยวข้าวด้วยพระองค์เอง โดยทรงเข้าพระทัยถึงความทุกข์ยากลำบากของชาวนา

และในปีต่อๆ มาก็ได้ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯให้พระยาแรกนาทำพิธีหว่านข้าวลงที่แปลงงานทดลองสวนจิตรลดาต่อจากพระราชพิธีพืชมงคลจรดพระนังคัลแรกนาขวัญ ณ ท้องสนามหลวงด้วย



ต่อมา พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ
ให้ศึกษาพัฒนาและปรับปรุงเครื่องสีข้าวขนาดเล็กพระราชทานให้เกษตรกรรวมกลุ่มกันใช้ประโยชน์ในชนบทอีกหลายแห่ง เพื่อช่วยลดการตัดไม้ทำลายป่า และนำวัสดุเหลือใช้จาก “โรงสี” มาก่อให้เกิดประโยชน์สูงสุด

โดยในปี ๒๕๒๐ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้สร้างโรงบดแกลบขึ้นในบริเวณใกล้เคียงกับโรงสีข้าวตัวอย่างสวนจิตรลดา
เพื่ออัดแกลบเป็นเชื้อเพลิงแท่งสำหรับใช้แทนถ่าน และทรงให้ทดลองนำแกลบที่อัดแล้วไปเผาเป็นถ่านด้วย


ดังพระราชดำรัสที่ได้พระราชทานไว้เมื่อวันที่ ๔ ธันวาคม ๒๕๔๐ ความตอนหนึ่งว่า

“…เมื่อตั้งโรงสี ปลูกข้าวเองบ้างและไปซื้อข้าวจากเกษตรกรบ้าง นำมาสีและขาย
ในราคาที่เหมาะสมเป็นในรูปสหกรณ์ที่ทำที่สวนจิตรลดาเพราะว่าข้าวที่ปลูกในสวนจิตรลดา
เอาไปทำพิธีแรกนาขวัญ

ข้าวที่โรงสีนี้เป็น ข้าวที่ไปซื้อจากเกษตรกรโดยตรง โดยให้ราคาที่เหมาะสม
เกษตรกรก็มีความสุข เพราะขายข้าวในราคาที่เหมาะสม และผู้บริโภคก็ซื้อได้ในราคาถูก
เพราะว่าไม่ต้องมีการขนส่งมากเกินไป ไม่ต้องมีคนกลางมากเกินไป ตกลงทั้งผู้ผลิตทั้งผู้บริโภคก็มีความสุข…”

เมื่อปี ๒๕๑๙ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงมีพระราชดำริเรื่องการก่อตั้งธนาคารข้าว เพื่อให้ชาวนาสามารถพึ่งตนเองได้ และมีข้าวที่เพียงพอกับการบริโภคในครัวเรือน ขณะที่ทรงเสด็จพระราชดำเนินไปทรงเยี่ยมราษฎรชาวไทยภูเขา ในอำเภอจอมทอง จังหวัดเชียงใหม่ และได้พระราชทานข้าวเปลือกจำนวนหนึ่งแก่ผู้ใหญ่บ้านหลายแห่ง เพื่อเป็นทุนสำหรับริเริ่มกิจการธนาคารข้าว รวมทั้งได้พระราชทานหลักการและแนวทางในการดำเนินธนาคารข้าวไว้อย่างละเอียด

ซึ่งในภายหลัง ราษฎรได้เรียนรู้แนวพระราชดำรินั้นและนำมาใช้เป็นแนวทางปฏิบัติ ปรับปรุงให้เหมาะสมกับแต่ละท้องที่

ดังพระราชดำรัสที่แสดงให้เห็นถึงพระราชประสงค์ของการจัดตั้งธนาคารข้าว ให้เป็นช่องทางของทางการเพื่อช่วยเหลือประชาชนที่ได้พระราชทานไว้ในปี ๒๕๑๙ ความตอนหนึ่งว่า

“…ให้มีคณะกรรมการควบคุมที่คัดเลือกจากราษฎรในหมู่บ้านเป็นผู้เก็บรักษาพิจารณาจำนวนข้าวที่จะให้ยืม และรับข้าวคืน ตลอดจนจัดทำบัญชีทำการของธนาคารข้าว ราษฎรที่ต้องการข้าวไปใช้บริโภคในยามจำเป็นให้ลงบัญชียืมข้าวไปใช้จำนวนหนึ่ง เมื่อสามารถเก็บเกี่ยวข้าวได้แล้ว ก็นำมาคืนธนาคาร พร้อมด้วยดอกเบี้ยจำนวนเล็กน้อยตามแต่ตกลงกัน ซึ่งข้าวที่เป็นดอกเบี้ยดังกล่าวก็จะเก็บรวมไว้ในธนาคารและถือเป็นสมบัติของส่วนรวม…”

ผลจากการจัดตั้งธนาคารข้าว ซึ่งนอกจากจะเป็นแหล่งอาหารสำรองของหมู่บ้านโดยตรงแล้ว ยังช่วยสร้างรากฐานการพัฒนา เสริมสร้างความสามัคคีในชุมชน ตลอดจนเป็นแหล่งเรียนรู้ที่ดีที่ช่วยให้เกิดการเรียนรู้ และแก้ไขปัญหาที่เกิดจากการมีส่วนร่วมของชุมชน นำมาซึ่งความร่วมมือร่วมใจของสมาชิกในชุมชนและพัฒนาภาวะผู้นำให้เกิดขึ้นในชุมชนด้วย



นอกจากนี้ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงมีพระบรมราโชบายสนับสนุนให้เกษตรกรรวมกลุ่มกัน จัดตั้งเป็น หมู่บ้านสหกรณ์การเกษตร เพื่อเป็นการสร้างอำนาจต่อรอง โดยเฉพาะในเรื่องการซื้อขายข้าวด้วย

ดังพระราชดำรัสที่ได้พระราชทานไว้เมื่อวันที่ ๖ มีนาคม ๒๕๑๔ ความตอนหนึ่งว่า

“…ถ้าจะแก้ปัญหานี้ ก็จะต้องแก้จุดนี้ต้องแก้ด้วยการรวมกลุ่มเป็นกลุ่มผู้บริโภคเหมือนกัน แล้วก็ไปติดต่อกับกลุ่มผู้ผลิต โดยที่ไปตกลงกันและอาจจะต้องตั้งหรือไปตกลงกับโรงสีให้แน่ จะได้ไม่ต้องผ่านมือหลายมือ
ถ้าทุกคนที่บริโภคข้าวตั้งตัวเป็นกลุ่มแล้ว ก็ไปซื้อข้าวเปลือกแล้วก็ไปพยายามสีเองหรือให้ผู้แทนของตัวสี ก็ผ่านมือเพียงที่ผู้ผลิตผู้ที่สีและผู้ที่บริโภคก็แก้ปัญหา (คนกลาง) อันนี้ลงไป…”

ท่านผู้อ่านที่เคารพครับ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงมีพระเมตตาต่อพสกนิกรชาวไทย โดยเฉพาะเกษตรกร ชาวนา ซึ่งเป็นอาชีพที่สำคัญของประเทศ เสมอมา ด้วยสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณอย่างหาที่เปรียบมิได้

ผมขอเชิญชวนให้สังคมไทยได้ร่วมศึกษา เรียนรู้แนวพระราชดำริและพระราชกรณียกิจในด้านต่างๆ ให้เข้าใจอย่างลึกซึ้งและถ่องแท้ เพื่อเป็นแนวทางและนำมาซึ่งทางออกของปัญหาที่สังคมไทยเผชิญอยู่ร่วมกันในขณะนี้ครับ.

ขอบคุณที่มา:สำนักข่าวเจ้าพระยา : ข่าว, ข่าวการเมือง, ข่าวเศรษฐกิจ, ข่าวสังคม, ข่าวความมั่นคง ข่าวต่างปร

 

ทฤษฎี "แกล้งดิน" อันเนื่องมาจากพระราชดำริ

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเสด็จ ฯ ไปทรงเยี่ยมราษฎรในเขตจังหวัดนราธิวาสในปี พ.ศ. 2524 ทรงพบว่าหลังจากมีการชักน้ำออกจากพื้นที่พรุเพื่อจะได้มีพื้นที่
ใช้ทำการเกษตรและเป็นการบรรเทาอุทกภัยนั้น
ปรากฎว่าดินในพื้นที่พรุแปรสภาพเป็นดินเปรี้ยวจัด ทำให้เพาะปลูกไม่ได้ผล

จึงมีพระราชดำริให้ส่วนราชการต่าง ๆ พิจารณาหาแนวทางในการปรับปรุงพื้นที่พรุที่มีน้ำแช่ขังตลอดปีให้เกิดประโยชน์ในทางการเกษตรมากที่สุดและให้คำนึงถึงผลกระทบต่อระบบนิเวศน์ด้วย การแปรสภาพเป็นดินเปรี้ยวจัด
เนื่องจากดินมีลักษณะเป็นเศษอินทรีย์วัตถุหรือซากพืชเน่าเปื่อยอยู่ข้างบนและมีระดับความลึก 1-2 เมตร เป็นดินเลนสีเทาปนน้ำเงิน ซึ่งมีสารประกอบกำมะถัน ที่เรียกว่า สารประกอบไพไรท์ (pyrite : FeS2) อยู่มาก ดังนั้น เมื่อดินแห้ง สารไพไรท์จะทำปฏิกิริยากับอากาศปลดปล่อยกรดกำมะถันออกมา ทำให้ดินแปรสภาพเป็นดินกรดจัดหรือเปรี้ยวจัด ศูนย์ศึกษาการพัฒนาพิกุลทองอันเนื่อง มาจากพระราชดำริ
จึงได้ดำเนินการสนองพระราชดำริโครงการ "แกล้งดิน"

เพื่อศึกษาการเปลี่ยนแปลงความเป็นกรดของดิน
เริ่มจากวิธีการ "แกล้งดินให้เปรี้ยว"
ด้วยการทำให้ดินแห้งและเปียกสลับกันไป เพื่อเร่งปฏิกิริยาทางเคมีของดิน ซึ่งจะไป
กระตุ้นให้สารไพไรท์ทำปฏิกิริยากับออกซิเจนในอากาศ ปลดปล่อยกรดกำมะถันออกมา ทำให้ดินเป็นกรดจัดจนถึงขั้น "แกล้งดินให้เปรี้ยวสุดขีด" จนกระทั่งถึงจุดที่พืช
ไม่สามารถเจริญงอกงามได้ จากนั้นจึงหาวิธีการปรับปรุงดินดังกล่าวให้สามารถปลูกพืชได้ วิธีการแก้ไขปัญหาดินเปรี้ยวจัดตามแนวพระราชดำริ มีดังนี้

1. ควบคุมระดับน้ำใต้ดิน เพื่อป้องกันการเกิดกรดกำมะถัน จึงต้องควบคุมน้ำใต้ดินให้อยู่เหนือชั้นดินเลนที่มีสารไพไรท์อยู่ เพื่อมิให้สารไพไรท์ทำปฏิกิริยากับออกซิเจนหรือถูกออกซิไดซ์

2.การปรับปรุงดิน มี 3 วิธีการ ตามสภาพของดินและความเหมาะสม คือ

ใช้น้ำชะล้างความเป็นกรด เมื่อล้างดินเปรี้ยวให้คลายลงแล้วดินจะมีค่า pH เพิ่มขึ้นอีกทั้งสารละลายเหล็กและอลูมินั่มที่เป็นพิษเจือจางลงจนทำให้พืชสามารถเจริญเติบโตได้ดี โดยเฉพาะถ้าหากใช้ปุ๋ยไนโตรเจนและฟอสเฟตก็สามารถให้ผลผลิตได้
การใช้ปูนผสมคลุกเคล้ากับหน้าดิน เช่น ปูนมาร์ล ปูนฝุ่นซึ่งปริมาณของปูนที่ใช้ขึ้นอยู่กับความรุนแรงของความเป็นกรดของดิน
การใช้ปูนควบคู่ไปกับการใช้น้ำชะล้างและควบคุมระดับน้ำใต้ดิน เป็นวิธีการที่สมบูรณ์ที่สุดและใช้ได้ผลมากในพื้นที่ซึ่งดินเป็นกรดจัดรุนแรง และถูกปล่อยทิ้งเป็นเวลานาน

3. การปรับสภาพพื้นที่ มีอยู่ 2 วิธี คือ

การปรับระดับผิวหน้าดิน ด้วยวิธีการ คือ
ปรับระดับผิวหน้าดินให้มีความลาดเอียง เพื่อให้น้ำไหลไปสู่คลองระบายน้ำ
ตกแต่งแปลงนาและคันนาใหม่ เพื่อให้เก็บกักน้ำและระบายน้ำออกไปได้
การยกร่องปลูกพืช สำหรับพืชไร่ พืชผัก ไม้ผล หรือไม้ยืนต้นที่ให้ผลตอบแทนสูง ถ้าให้ได้ผลต้องมีแหล่งน้ำชลประทานเพื่อขังและถ่ายเทน้ำได้เมื่อน้ำในร่องเป็นกรดจัด การยกร่องปลูกพืชยืนต้นหรือไม้ผล ต้องคำนึงถึงการเกิดน้ำท่วมในพื้นที่นั้น หากมีโอกาสเสี่ยงสูงก็ไม่ควรทำ หรืออาจยกร่องแบบเตี้ย ๆ พืชที่ปลูกเปลี่ยนเป็นพืชล้มลุกหรือพืชผัก และควรปลูกเป็นพืชหมุนเวียนกับข้าวได้



วิธีการปรับปรุงดินเปรี้ยวจัดเพื่อการเกษตร
1. เพื่อใช้ปลูกข้าว

เขตชลประทาน
- ดินที่มีค่า pH น้อยกว่า 4.0 ใช้ปูนอัตรา 1.5 ตัน/ไร่
- ดินที่มีค่า pH ระหว่าง 4.0-4.5 ใช้ในอัตรา 1 ตัน/ไร่
เขตเกษตรน้ำฝน
- ดินที่มีค่า pH น้อยกว่า 4.0 ใช้ปูนในอัตรา 2.5 ตัน/ไร่
- ดินที่มีค่า pH ระหว่าง 4.0-4.5 ใช้ปูนอัตรา 1.5 ตัน/ไร่
ขั้นตอนการปรับปรุงดินเปรี้ยว
หลังจากหว่านปูนให้ทำการไถแปร และปล่อยน้ำให้แช่ขังในนาประมาณ 10 วัน จากนั้นระบายน้ำออกเพื่อชะล้างสารพิษ และขังน้ำใหม่เพื่อรอปักดำ

2. เพื่อใช้ปลูกพืชล้มลุก

การปลูกพืชผัก มีวิธีการ คือ
ยกร่อง กว้าง 6-7 เมตร คูระบายน้ำกว้าง 1.5 เมตร และลึก 50 ซม.
ไถพรวนดินและตากดินทิ้งไว้ 3-5 วัน
ทำแปลงย่อยบนสันร่อง ยกแปลงให้สูง 25-30 ซม. กว้าง 1-2 เมตร เพื่อระบายน้ำบนสันร่องและเพื่อป้องกันไม่ให้แปลงย่อยแฉะ
เมื่อรดน้ำหรือเมื่อมีฝนตก
ใส่หินปูนฝุ่นหรือดินมาร์ล 2-3 ตัน/ไร่ คลุกเคล้าให้เข้ากับดิน ทิ้งไว้ 15 วัน
ใส่ปุ๋ยหมักหรือปุ๋ยอินทรีย์ 5 ตัน/ไร่ ก่อนปลูก 1 วัน เพื่อปรับปรุงดิน
การปลูกพืชไร่บางชนิด กระทำได้ 2 วิธี คือ
แบบยกร่องสวนและแบบปลูกเป็นพืชครั้งที่ 2 หลังจากการทำนา
การปลูกพืชไร่แบบยกร่องสวนมีวิธีเตรียมพื้นที่เช่นเดียว
กับการปลูกพืชผัก
การปลูกพืชไร่หลังฤดูทำนา ซึ่งอยู่ในช่วงปลายฤดูฝน
การเตรียมพื้นที่ต้องยกแนวร่องให้สูงกว่าการปลูกบนพื้นที่ดอน 10-20 ซม. เพื่อป้องกันไม่ให้น้ำแช่ขังถ้ามีฝนตกผิดฤดู ถ้าพื้นที่นั้นได้รับการปรับปรุงโดยการใช้ปูนมาแล้ว คาดว่าคงไม่จำเป็นต้องใช้ปูนอีก

3. เพื่อปลูกไม้ผล



สร้างคันดินกั้นน้ำล้อมรอบแปลงเพื่อป้องกันน้ำขัง และติดตั้งเครื่องสูบน้ำเพื่อระบายน้ำออกตามต้องการ
ยกร่องปลูกพืชตามวิธีการปรับปรุงพื้นที่ที่มีดินเปรี้ยวจัดเพื่อปลูกไม้ผล
น้ำในคูระบายน้ำจะเป็นน้ำเปรี้ยว ต้องระบายออกเมื่อเปรี้ยวจัดและสูบน้ำจืดมาแทน ช่วงเวลาถ่ายน้ำ 3-4 เดือนต่อครั้ง
ควบคุมระดับน้ำในคูระบายน้ำ ไม่ให้ต่ำกว่าชั้นดินเลนที่มีสารประกอบไพไรท์ เพื่อป้องกันการเกิดปฏิกิริยาที่จะทำให้ดินมีความเป็นกรดเพิ่มขึ้น
ใส่ปูน อาจเป็นปูนขาว ปูนมาร์ล หรือหินปูนฝุ่น โดยหว่านทั่วทั้งร่องที่ปลูกอัตรา 1-2 ตัน/ไร่
กำหนดระยะปลูกตามความเหมาะสมของแต่ละพืช
ขุดหลุม กว้าง ยาว และลึก 50-100 ซม. แยกดินชั้นบนและดินชั้นล่าง ทิ้งไว้ 1-2 เดือน เพื่อฆ่าเชื้อโรค เอาส่วนที่เป็นหน้าดินผสมปุ๋ยคอก
หรือปุ๋ยหมัก หรือบางส่วนของดินชั้นล่างแล้วกลบลงไปในหลุมให้เต็ม ใส่ปุ๋ยหมัก 1 กก./ต้น โดยผสมคลุกเคล้าให้เข้ากับปูนในอัตรา 15 กก./หลุม
ดูแลปราบวัชพืช โรค แมลง และให้น้ำตามปกติ สำหรับการใช้ปุ๋ยบำรุงดินขึ้นกับความต้องการและชนิดของพืชที่จะปลูก

ทั้งหมดนี้ เป็นเพียงเศษเสี้ยวใน พระอัจฉริยะภาพของในหลวง ที่มุ่งหวังให้ปวงชนได้ อยู่ดีกินดี และมีความสุข