แชร์ผลการปฏิบัติ

ทำบุญก็คงเป็นมิจฉา
เชื่อชาตินั้นนี้มี ก็คงเป็นมิจฉา

พระพุทธองค์สอนสัมมาทิฏฐิสิบทางโลกีย์ ว่าเป็นมิจฉา...?

 

เราก็ยกมา ว่าเห็นพระอริยะได้อย่างไรไง
พระวัจนะนะ

เหมือนที่คุณบอกไหม
ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ bigtoo
และที่จริงแล้วในการปฎิบัติธรรมเราไม่จำเป็นวิ่งหาอริยบุคคลเลยก็ได้ เพราะถ้าเราเองไม่มีความรู้แล้วเราไม่มีทางรู้เลยว่าใครเป็นอะไรแค่ไหน ขอเราศึกษาจากตำราก็พอจะมีขอเพียงให้เราสะสมสุตตะให้มากเราจะรู้ด้วยตนเองว่าสิ่งไหนน่าจะเป็นธรรมะที่แท้จริงโดยเฉพาะจากพระสูตรต่างๆที่พระองค์แสดงไว้ และให้เราทดลองปฎิบัติไปเราก็รู้เองได้ แต่ถ้าท่านสนใจที่จะเข้าหาพระสงฆ์ก็เข้าไปถามไถ่หาความรู้ได้ทั้งนั้นพระสงฆ์ที่ทรงธรรมทรงวินัยก็มีอยู่มาก แต่ถ้าจะหาอริยเจ้านั่นขอให้หยุดความคิดนี้ได้เลย เพราะมีคนไปถามพระพุทธองค์ว่าจะหาพระอริยะนั้นจะรู้ได้อย่างไร พระพุทธองค์ไม่ให้ไปหาหรอกเพราะไม่มีทางรู้ได้ และพระองค์หาทางออกให้เราในเรื่องนี้คือการทำสังฆทานนั้นเองได้บุญมากกว่าทำบุญกับพระองค์เอง เช่นเดียวกันกับเรากำลังหาพระอรหันต์เราจะรู้ได้อย่างไรว่าท่านใดเป็นอะไร และจะทำให้เรามีพระสงฆ์เป็นสรณได้เที่ยงตรง

 

ทำเพื่ออะไรบุญ โจรก็ทำได้

 

เขาสอนว่า เชื่อว่าบุญที่ทำแล้วมีผลจริง

สัมมาทิฏฐิ 10 ประการ ได้แก่

1. ทานที่ให้แล้วมีผลจริง
2. บุญที่ทำแล้วมีผลจริง
3. การเซ่นสรวงหรือการบูชามีผลจริง
4. วิบากแห่งกรรมดีกรรมชั่วมีผลจริง
5. โลกนี้มีจริง
6. โลกหน้ามีจริง
7. มารดามีคุณจริง
8. บิดามีคุณจริง
9. สัตว์ที่ผุดเกิดขึ้นมีจริง
10. พระอรหันต์ผู้ สามารถรู้แจ้งโลกนี้โลกหน้ามีอยู่จริง

โจรเชื่อจริง เขาก็คงไม่กล้าเป็นโจร

 

ฟรั่ง แขก ก็ทำทานเป็นทำไมยังเป็นมิจฉาทิฎฐิอยู่

 

คุณรู้ว่าเขามีความเชื่ออย่างไร..?
สัมมาทิฏฐิฝ่ายโลกีย์นี่ ไม่จำเป็นต้องศาสนาพุทธนะ

พุทธภูมิ พระปัจเจก จะมาเป็นนี่ ต้องฝึกฌานอภิญญา เป็นมิจฉากันหมด
พอเป็นแล้ว ค่อย สัมมา ??

บางคน แค่หลุดพ้นไม่พอ ต้องช่วยสรรพสัตว์ด้วย
มีบารมีอีกมาก ที่ต้องทำ..

มิจฉาทิฏฐิ คือเห็นผิด เห็นผิด จะเกิดปัญญาได้อย่างไร

สัมมาทิฏฐืสิบทางโลก ก็ไม่ใช่มิจฉา

การจะสร้างบารมี ที่ต้องมีทั้งปัญญาและฤทธิ์ จะมาจากการไปฝึกฤทธิ์ที่ว่าการฝึกฤทธิ์เป็นมิจฉาได้อย่างไร
แต่ใครฝึกแล้ว เกิดมิจฉาไปใช้ผิดๆ ไม่เกิดปัญญา ก็เป็นอีกกรณี

 

คุยกันเรื่องพระอริยะแล้วหรอครับ ตกข่าวเลย จริงๆแล้วใครเป็นพระอริยะนี่รู้ได้นะครับ ถ้าได้คุยปฏิปทากัน เพราะพระอริยะจะมีความเห็นที่สัมมาทิฐิแท้ๆส่วนเดียวครับ และต้องสัมมาทิฐิที่เป็นอริยสัจด้วยครับ แต่ปัญหามีอยู่ว่า คนที่มอง นั่นแหละครับ ต้องมีสัมมาทิฐิเช่นเดียวกับพระอริยะ ถึงจะพอเดาได้ว่าคนนั้นเป็นอริยะหรือเปล่า จะมีธรรมบางประการที่รู้กันเฉพาะพระอริยะขั้นนั้นๆ แต่ผมใช้คำว่าเดานะครับ เป็นการเดาจริงๆ ถ้าให้แน่นอนต้องพระพุทธเจ้าเป็นผู้ตรัสรับรอง เพราะพระพุทธเจ้าตรัสว่า --- เพราะกระแสแห่งธรรมย่อมถูกต้องบุคคลนี้ ใครเล่านอกจากตถาคตจะพึงรู้เหตุนั้น ---

 

ตอบไปแล้วนี่เรากำลังคุยกันปฎิบัติเพื่ออการบรรลุธรรมนะ ไม่ได้คุยเพื่อความดี ความเป็นไปเพื่อสวรรค์ สัมมาทิฎฐิเบื้องปลายนะครับ

 

คุณปุณฑ์ครับ สัมมาทิฏฐิ 10 ประการ ผมว่าคนในเว็บพลังจิตส่วนใหญ่นี่มีกันแทบทุกคนครับ แต่ถ้าเป็นสัมมาทิฐิแท้ๆอย่างในมรรคแปด ผมว่ามีใน กัลยาณชนทั้งหลายที่กำลังป
ฏิบัติแล้วเริ่มเห็นอริยสัจ แว่บๆ แบบบางทีจิตมันเข้าไปเห็น แต่จะมีจริงแบบล้างความเห็น ถอนอนุสัยไปเลยก็ต้อง โสดาบันขึ้นไป จนถึงพระอรหันต์ แต่เห็นพระโสดบันเป็นขั้นแรกแต่ท่านก็มีความเห็นที่เป็นสัมมาทิฐิโดยส่วนเดียวแล้วครับ คุณปุณฑ์เห็นด้วยไหมครับ

 

ที่คุยน่ะ ฌานอภิญญาไม่ใช่มิจฉา อยู่ที่การใช้ เอาไปใช้ผิดหรือถูก
คนมีฌาน เห็นนรกสวรรค์ รู้บุญบาป รู้ชาตินี้ชาติหน้า
เขาก็เกิดปัญญา เกิดสัมมาทิฏฐิทางโลกได้ ถ้าเขามีปัญญา เขาก็ต่อยอดวิปัสสนาได้
พระปัจเจก พระพุทธเจ้า ก็ต้องสั่งสมบารมีนี้มา...

 

10อย่างนั้นเป็นสัมมาทิฏฐิเบื้องตน มั่นคงในพระรัตนะตรัยเป็นสัมมาทิฎฐิเบื้องปลายครับ

 

คุณ bigtoo ครับ ความมั่นคงในพระรัตนะตรัย นี่เป็นผลจากความเป็นอริยะบุคคลใช่ไหมครับ สัมมาทิฎฐิเบื้องปลายรวมไปถึงการรู้อริยสัจด้วยเปล่าครับ ขอบคุณครับ

 

ถ้าทางสายปัญญา ก็เห็นถูกด้วยปัญญา
ถ้าทางสายฤทธิ์ เขาอาจเข้าไปเห็นจริงด้วย ถ้ามีปัญญาด้วยก็เกิดสัมมาทิฏฐิ

สมาธิเป็นกำลังปัญญาเป็นประดุจมีด ตัดกิเลส ต้องใช้ทั้งสองอย่าง บางคนเขากำลังดีมาก เขาก็มีอภิญญา(ความรู้อันยิ่ง)ที่มากกว่าอาสวักขยญาณอย่างเดียว
ในอริยมรรค สัมมาสมาธิ คือสมาธิที่ประกอบไปด้วยองค์มรรคเจ็ด(ที่เหลือ)โดยมีสัมมาทิฏฐิเป็นประธาน(สมาธิปัญญา) มันก็มีตั้งแต่ระดับกัลยาณปุถุชน จนข้ามไปถึงพระอริยะชั้นต้นจนถึงพระอเสขะ สัมมาทิฏฐิก็คงมีระดับความเข้าถึงต่างกันไป

 

คุณปุณฑ์ครับ สัมมาทิฐิเบื้องต้นนี่แหละครับพาผมเข้ามาปฏิบัติเพื่อพ้นทุกข์ ถ้าไม่มีป่านนี้ผมออกทะเลไปแล้วมั้งครับ 55

 

การที่ใครจะมั่นคงในพระรัตนตรัยนั้นฟังดูไม่ยากนะ แต่ใครล่ะจะมันคงเป็นหนึ่งไม่มีสอง
คนไม่เห็นอริยสัจจะมั่นคงในพระรัตนตรัยได้เหรอครับ

 

คุณปุณฑ์ ครับ สายปัญญานี่ดุ่ยๆ เดินไป ไม่แวะกินน้ำกินท่า ไม่แวะกินก๋วยเตี๋ยว ถึงก็ถึงเลย ไม่ค่อยมีอะไรให้ชุ่มชื่นจิตใจเท่าไหร่ แต่สายฤทธิ์ ระหว่างเดินมีอะไรให้ชุ่มชื่นใจ แวะกินน้ำ กินก๋วยเตี๋ยว แต่สุดท้ายทั้งสองสายเสมอกันด้วยวิมุติ แต่สำหรับผม นี่ก็ล่วงมา 2000กว่าปีแล้ว ตัดเกรดตรงไหนผมก็ขอจบไปก่อน เกิดแล้วมันทุกข์ม๊ากๆครับ

 

ใช่เลยครับคุณ bigtoo เพราะความที่สัตว์ไม่เห็นอริยสัจ เลยยังไม่มั่นใจ ไม่คิดว่าพระธรรมจะเพียงพอทำให้พ้นทุกข์ได้ เลยยังต้องพึ่งสิ่งอื่นไปด้วย ถ้าเห็นอริยสัจด้วยปัญญา มันจะล้างผลาญความเห็นผิด ให้เป็นสัมมาทิฐิแท้ๆได้ครับ

 

คุณปุณฆ์ มีภิกษุรูปหนึ่งมีฤทธิ์มากหยั่งรู้อดีตอนาคตมาก ดูอดีตชาติได้มากมายมหาศาลจนหมดอายุไข พอมารู้ตัวเองก็สายแล้วยังไม้ได้บรรลุแม้โสดาบันเลย นี่เหรอฤทธิ์ที่คุณว่าจะนำพาเพื่อความหลุดพ้น รู้อริยสัจเท่านั้นครับที่เป็นสัมมาทิฎฐิที่แท้จริง

 

คุณ bigtoo ครับ ถ้าภิกษุรูปนั้นนั่งดูอดีตแล้วเอ๊ะใจซักนิด ว่าที่เวียนว่ายตายเกิดอยู่นี้ ไม่มีเราอยู่ตรงไหน เป็นการสืบเนื่องของขันธ์เท่านั้น เห็นความเป็นอนัตตา อย่างนี้ก็จะบรรลุธรรมได้ด้วยกำลังฌาน และจิตที่ตั้งมั่น เปลี่ยนมุมมองนิดเดียว เป็นวิปัสสนาผมว่าภิกษุรูปนั้นสิ้นอาสวะไปแล้วนะครับ

 

เข้ามาอ่านตอนแรกคิดว่ากระทู้แชร์ผลการปฏิบัติโดยปกติแล้วไม่ได้สนใจว่า
จะผิดหรือจะถูกเพราะเสมือนว่าเป็นการเล่าสู่กันฟัง....
ในทางปฏิบัตินะครับ..เรื่องอะไรก็ตาม ที่เรายังไม่มีความสามารถเข้าถึง
ท่านให้วางทิฐิหรือวางความคิดที่เกิดจากจิตไว้ก่อน..แล้วไปปฏิบัติให้รู้
ให้เข้าถึง ทำให้มันเกิดผลขึ้นจริงก่อน..แล้วถึงค่อยมาว่ากัน.หากไม่ทราบ
ไม่รู้ ไม่มีเกิดขึ้นในจิตตน ก็ควรจะอ้างอิงตำราไว้ก่อน แต่การอ้างอิงตำรา
ควรอ้างอิงในประเด็นที่คลอบคลุม ไม่ใช่เอามาอ้างอิงเพื่อเสริมความคิดที่เกิด
จากจิตตนเอง..พูดกันแต่เรื่องดีๆ เรื่องสูงๆ..ถามว่าเอาแค่เจริญสติให้มัน
ต่อเนื่องให้ได้ทั้งวันเพื่อสร้างสติทางธรรมทำได้กันแล้วหรือยังเอาแค่นี้ก่อน
ไม่ต้องไปพูดเรื่องฤิทธิ์เรื่องนามธรรมอื่นๆให้เสียเวลาหรอกครับ..
และถามอีกหน่อยนะครับ หากมีการชี้ชัด ตัดสิน
แบ่งแยก ชี้ชัด อย่างนี้ทางปฏิบัติเค้านับว่าใจเราเป็นกลางหรือยังครับ
..ถ้าหากว่าความเป็นกลางของใจยังไม่มี
อย่าเสียเวลาไปพูดเรื่อง ความเห็นผิด เห็นชอบเลยครับ..มันไม่เกิดขึ้นจริงๆ
จากการที่จิตได้เห็นหรอกครับ และไม่ต้องไปพูดเรื่องวิปัสสนาให้เสียเวลาครับ.
พูดไปก็ยังไม่พ้นสภาวะที่จิตยังปรุงแต่งร่วม
กับความคิดที่เกิดจากจิตตัวเองอยู่แบบไม่รู้ตัว..
และถามหน่อยนะครับ ที่พูดๆมา จิตมันเอาอะไรไปเห็นครับ..เป็นตัวจิตเห็นเอง
จากการสร้างสติทางธรรม มาในระดับหนึ่ง ที่เพียงพอจะควบคุมความคิด
ควบคุมพฤติกรรมของจิต จนจิตคลายใจออกจากความคิดที่เกิดจากจิต
ออกจากขันธ์ ๕ ส่วนนามธรรมที่ได้มาจากการปฏิบัติ
จนเห็นว่ากิริยาของจิตเป็นอย่างไร กิริยาของความคิดที่ปรุงร่วมกับจิตเป็นอย่างไร
กิริยาของขันธ์ ๕ ส่วนนามธรรมซึ่งเป็นฝ่ายอารมย์เป็นอย่างไร .
กิริยาที่จิตเป็นกลาง เพื่อให้จิตได้รู้เห็นตามความเป็นจริงจนเกิดเป็นปัญญาทางธรรม
เป็นอย่างไร..การตามดูทำความเข้าใจขันธ์ ๕ ส่วนนามธรรม เพื่อเป้าหมายให้รอบรู้
ในกองสังขาร เพื่อให้จิตเห็นว่า การเกิดเป็นทุกข์ เป็นเรื่องไร้สาระ
มันทำกันอย่างไรครับ มันอ่านตำรามาแล้วมันทำได้ไหมหรือว่าต้อง
ไปปฏิบัติครับและจนสุดท้ายแม้ตัวจิตเองก็วางการเกิดเองจนมัน
ไม่อยากเกิดถามตัวเองดูนะครับว่ารู้ เข้าใจและเห็นกิริยาต่างๆแล้วหรือยัง..
หรือที่พูดๆได้มาจากการอ่าน การฟังจากที่นั่นที่โน้นมา
แล้วมานั่งสมาธิในระดับเพียงแค่สงบ หรือที่พูดๆได้มาจากความสามารถในการทำสมาธิในระดับ
สูงที่จนเกิดเป็นปัญญาทางธรรมขึ้นมาได้..
เคยเห็นตัวจิตไหมหน้าตาเป็นไง
ฐานของจิตอยู่ตรงไหนเคยเห็นไหม จิตเกิดกิริยาเป็นอย่างไร
ตัวสติทางธรรมมันเป็นอย่างไร ขันธ์ ๕ ส่วนนามธรรม
กิริยาและลักษณะอาการมันเป็นอย่างไร
กิริยาต่างๆที่ทำให้จิตเกิดแยกแยะได้หรือยัง
กับกิริยาทางจิตต่างๆขณะปฏิบัติมันเป็นอย่างไร
กิริยาจิตว่าง จากความคิด จากขันธ์ ๕ ส่วนนามธรรม
หากว่างจริงๆแล้ว กิริยาที่เกิดกับร่างกายเป็นอย่างไร
เคยเกิดกับตนเองซักวินาทีไหมในชีวิตปกติ..ก่อนจะพูด
ระดับโน้นระดับนี่ จนถึงระดับที่ไม่ต้องกลับมาเกิด..
.เห็นพวกกิริยาส่วนนามธรรมต่างๆนี้ได้แล้วหรือยังครับ
ถึงได้มาวิเคราะห์เรื่องนามธรรมที่ตนยังเข้าไม่ถึง เรื่องฤิทธิ์ที่ไม่มีในจิตตน..เอาแค่นี้ก่อนครับ
ก่อนจะไปพูดคำว่าวิปัสสนา.ไปพูดศัพท์แสงที่มันดูหรูๆต่างๆ.
เรื่องระดับต่างๆของบุคคล.
.เอาพื้นฐานการปฏิบัติเบื้องต้นแค่นี้ ตอบตัวเองให้มันได้ก่อนครับ
ปลายทางเดียวกัน..ความสามารถในการเข้าถึงนามธรรมต่างกัน
ถามว่าจะต้องไปชี้ชัด แยกแยะ ไปตัดสินว่า..หากคิดต่างจากตนไม่ใช่ทาง
หรือไม่..ต้องไปเอาระดับสูงๆมาอ้างเพื่อเสริมความคิดของตนเองหรือไม่
ที่กล่าวมาพูดแบบรวมๆนะครับ..ไม่เกี่ยวกับเจ้าของกระทู้
ขออนุญาตมา ณ ที่นี้ด้วยครับ
หวังว่าท่านๆทั้งหลายที่เข้ามาตอบกระทู้
แชร์ผลการปฏิบัติอ่านแล้วจะพอเข้าใจที่สื่อนะครับ..
ปล.ขอบคุณมากครับ..