เชิญถ่ายทอดประสบการณ์กรรมทันตาไว้เป็นวิทยาทานกันครับ

หากเพื่อนสมาชิกท่านใดมีความประสงค์จะถ่ายทอดเรื่องราว เกี่ยวกับกรรมทันตาตามสนองทันใจที่เกิดขึ้นในชีวิต ไม่ว่าจะเป็นกรรมดีหรือชั่วซึ่งท่านเคยทำไว้แล้วย้อนกลับตามมาสนอง จนทำให้ท่านเชื่ออย่างสนิทใจในเรื่องบาปบุญคุณโทษด้วยตนเองแล้วล่ะก็

อย่าเก็บงำเรื่องราวเหล่านั้นไว้ให้สูญสลายหายไปกับกาลเวลา ขอเชิญร่วมถ่ายทอดเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นไว้เป็นอุทาหรณ์ เป็นอนุสติเตือนใจ เพื่อความไม่ประมาทในการดำรงค์ชีวิต

วิทยาทานและธรรมทานซึ่งท่านได้ร่วมกันถ่ายทอดผ่านสื่อเว็บบอร์ดแห่งนี้ จะเป็นขุมพลังความรู้ให้ผู้เข้ามาอ่านศึกษาได้พิจารณาน้อมนำให้เกิดสติปัญญา เข้าใจกฎแห่งกรรมที่ตามสนองเห็นผลในชาติปัจจุบันมากยิ่งขึ้นครับ ^_^

เป็นทำเนียมสำหรับผู้ตั้งกระทู้จึงขอประเดิมเรื่องแรก รอสักครู่ครับ...

 

สมัยวัยเด็กข้าพเจ้าเคยจับตั๊ กแตนมาหักขาเล่น แล้วปล่อยให้มันเป็นอิสระ ด้วยความชอบใจและนึกสนุกเมื่อเห็นมันไม่ดีดตัวไปไกลเหมือนอย่างเคย ข้าพเจ้ามีความสุขมาก แล้วมิหนำซ้ำยังนำร่างของมันไปเกี่ยวเบ็ตตกปลา(แต่ไม่ค่อยจะได้ปลาเลย คงเพราะทำบาปกับปลาไม่ขึ้นกระมัง)

แต่บาปกับตั๊กแตนนี่ทำบ่อย เพราะสมัยนั้นชุมชนในเขตกรุงเทพฯมีป่าละเมาะเยอะ แถมอยู่ติดริมคลองน้ำ ก่อนนั้นยังเป็นสะพานไม้ข้าพเจ้าก็วิ่งเล่นไปเรื่อย มีวันหนึ่งเกิดไปเหยีบบเอาไม้ผุบนสะพานเข้าขาข้างหนึ่งติดอยู่ออกไม่ได้ ด้วยความเจ็บปวดจึงร้องไห้แล้วพยามดึงขาออกเท่าไหร่มันก็ไม่ยอมออก ขณะนั้นไม่มีคนเดินผ่านไปมาเลย ข้าพเจ้าซึ่งเป็นเด็กน้อยวัยสิบขวบขณะนั้นในมือยังถือตักแตนที่ถูกเด็ดขาทิัง มองไปเห็นมันแล้วมองดูขาตัวเองเกิดสลดใจหายว๊าบเลย รีบปล่อยมันไปทันทีตั้งอธิษฐานขอโทษตักแตนทั้งหลายที่เคยเล่นสนุก ไม่น่าเชื่ออยู่ๆขาที่ติดก็ยกออกได้ดีที่ขาไม่หักไม่เป็นไรมาก

ตั้งแต่นั้นมาข้าพเจ้าก็ไม่เคยหักขาตั๊กแตนเล่นอีกเลยครับ เพราะภาพติดตามันชัดเจนเหลือเกิน ยังดีที่กรรมมาสนองทันตาเห็นในชาติปัจจุบันมิอย่างนั้นคงหลงทรมานสัตว์ไปอีกนานครับ ^_^

 

จริงๆแล้ว มีเยอะเลยเพราะตอนเด็กเป็นหัวหน้ากลุ่มเด็ก ซึ่งเกือบทุกเรื่องที่ทำในชาตินี้จะได้รับผลกรรมในชาตินี้ทั้งหมดเลย แปลกดีเหมือนกัน

เรื่องแมวดำ 3 ตัว
เหตุต้น
ตอนเด็กช่วงป. 5 อยู่แถวสมุทรสาครที่ที่พักมีแมวดำอยู่ 3 ตัว ก็น่ารักดี แต่เราไม่ชอบหน้ามัน ตอนแรกๆก็เล่นกัน แต่พอหลังๆชักอยากจะแกล้งด้วยการจับตัวแมวใส่ถุงใสหูหิ้ว(ตอนเด็กไม่รู้คิดอะไร มันชอบแกล้ง) มัดถุงไว้รอบคอมัน แล้วจับโยนจากตึกชั้น 3 บางครั้งก็ชั้น 4 โยนลงมาใส่คูน้ำข้างล่างซึ่งเป็นดินโคลนนุ่มๆ ริมสวนดอกรัก แมวดำ 3 ตัวนี้จะโดนทำแบบนี้หลายครั้งเหมือนกัน จนเจอหน้าเราครั้งใด ในระยะ 100 เมตรนี่ วิ่งหางจุกตูดเลย...จนเราก็ลืมไปเลยกับการกระทำครั้งนี้

ผลกรรม
เมื่อประมาณ 7 ปีที่แล้ว ตอนนั้นฝึกสมาธิเข้มข้นนิดๆอยู่พักนึง ถึงประมาณ 3 ทุ่มก็เริ่มรู้สึกจุกที่ท้อง หายใจไม่ออก ความรู้สึกเหมือนเราโดนต่อยท้องอย่างแรง มันเจ็บ จุกมาก เป็นอยู่สัก 5-10 นาทีก็หายเราก็ได้แต่สงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น ช่วงดึกเราก็ฝันไปว่า เห็นแมวดำอยู่ 3 ตัวมายืนล้อมเราตัวใหญ่ยังกะหมา ตาสีแดงขนาดเท่าลูกเทนนิส...แสดงอารมณ์โกรธอย่างชัดเจนหมายเอาชีวิต ส่วนเราก็นั่งสมาธิหลับตาอยู่ แต่ตาในมันมองเห็น เราก็นึกอยู่ตั้งนาน "แมวพวกไหนอีกล่ะเนี่ย(ช่วงนั้นเจอเยอะ)" จนนึกในใจได้ว่า อ่อ เราเคยไปทำพวกแกไว้เยอะเลย จัดหนักจัดเต็มพวกแกไว้เยอะ ขออโหสิกรรมด้วยนะเพื่อน(การอโหสิกรรมนี้ไม่ใช่จะทำทีเดียวอยู่ดีๆ มาขออโหสิ ก็ยากอยู่นะ ดูจากที่เราทำกับเขาไว้ ซึ่งเราบำเพ็ญเมตตาบารมีมานานมากแล้ว ทุกครั้งที่บำเพ็ญบารมีไม่ว่าจะเล็กน้อยแค่ไหน เราจะแผ่เมตตาให้เจ้ากรรมนายเวรทุกครั้งตั้งแต่เข้ามัธยมต้นโน่นแหละ) และแมวตัวที่อยู่ตรงกลางรู้สึกจะเป็นหัวหน้ากลุ่มบอกว่า "นี่ถ้าไม่ใช่ท่านนะ โดนหนักแน่" แล้วก็หายวับไป{เราก็นึกในใจว่า ไอ้แมวพวกนี้มันเรียกท่านไหนฟระ ??? ใครเป็นท่าน เราก็งง ตรูเป็นคนธรรมดาๆ เลยรู้ในใจว่า อ่อ...ที่แท้เมตตาบารมีที่เราแผ่ไปตั้งแต่ตอนเป็นเด็กๆ เรื่อยๆๆๆๆๆๆๆๆ เค้าคงได้รับแล้ว เลยเรียกเราสะหรู การอโหสิกรรมนี่จึงเป็นผลแห่งเมตตาบารมีนั่นเอง แต่ก็ได้รับรู้ถึงความรู้สึกเจ็บ จนจุก นั้นแล้ว}

ถ้ามีผลบุญใดๆ จากการอ่านข้อความนี้บังเกิดขึ้น ขอให้ดวงจิตของเพื่อนแมวดำทั้ง 3 ตัวนั้นจงมีส่วนในผลบุญนี้ และขอให้เป็นไปเพื่อมรรค ผล และนิพพานแก่ดวงจิตพวกท่านทั้ง 3 ภายในเร็ววัน ขอให้พระพุทธเจ้าตั้งแต่องค์ปฐมจนถึงองค์ปัจจุบัน พระแม่ธรณี และท่านพ่อพญายมบาลเป็นพยานบุญในครั้งนี้ด้วยเทอญ

ส่วนเรื่องอื่นๆ จะทยอยมาเล่าถ้ามีโอกาสครับ

 

เคยไม่ซื่อสัตย์กับแฟน ซึ่งเป็นคนดี เมื่อก่อนเจ้าชู้มาก
ตอนนั้นสมัย มหาวิทยาลัย ตอนนี้เลิกคบกันแล้ว
แต่ผลคือหลังจากที่เราไม่ซื้อสัตย์กับแฟน ประมาณ 2 ปีก็โดนเข้าตัวเองอย่างรุนแรง
แล้วก็โดนซ้ำ ๆ 3 ครั้ง ครั้งละ 1 ปี ก็เฮริทไปเลย 3 ปีติด
อารมณ์เหมือนกับที่เราทำกับเขาไว้เดะ เราก็รับรู้ได้
หลังจากนั้น ก็รู้สึกผิดมาตลอด และขออโหสิกรรม ด้วย
แต่ไม่มีโอกาสขอโทษเจ้าตัว เพราะไม่ได้เจอกันแล้ว
ก็ได้แต่ตั้งหน้า ตั้งตาทำดีต่อไป สิ่งใดไม่ดี ก็ขออโหสิกรรมด้วย
และให้จิตระลึกได้ถึงบาปนั้น แล้วไม่กล้าทำอีก
เพราะว่าส่วนตัวเป็นคนที่มีจิตลามกเยอะ ชอบทำอะไรซุกซน อยู่พอตัว

 

ขออนุญาติเล่าเรื่องที่เกิดกับตัวเองล่ะกันครับ

เมื่อสมัย อาจารย์อาชวินยังมีชีวิต บางครั้งผมคิดอะไรไม่ออกจะไปนั่งเล่นที่บู๊ทอาจารย์

นั่งดูคนที่มาปรึกษา หรือ คนที่นำพระเครื่องมาให้อาจารย์ดู สนุกดี

ชอบตอนดูพระ รับรู้ได้นิดๆ ว่าร้อน เย็น แรง ประมาณนี้

วันนั้นมีลูกศิษย์นำพระมาให้ อาจารย์ดู แล้วช่วงหนึ่งอาจารย์ได้นำตะกรุดของวัดไลย์ออกมา

อาจารย์บูชาจากวัดมาหลายดอก ผมจะขอบูชาต่อจากอาจารย์ 1 ดอก

ผมก็แบมือซ้ายวางไว้บนโต๊ะ แล้ว อาจารย์ก็หยิบตะกรุดวางที่มือผม

เรื่องที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ผมไม่สามารถยกมือขึ้นมาได้ เหมือนกับมือผมถูกกดไว้กับโต๊ะ

ผมลองพยายามซักพักก็ยังยกไม่ได้ เลยบอกอาจารย์ ลูกศิษย์ที่มา เริ่มหันมามองผมกันแล้ว

อาจารย์เลยบอกให้ลอง แบมือขวาไว้ แล้วอาจารย์ก็หยิบตะกรุดจากมือซ้ายของผม

มาวางไว้ที่มือขวา มือขวาของผมก็ไม่สามารถยกขึ้นได้อีก

อาจารย์เลยนิ่งไปแว๊บหนึ่ง แล้วก็บอกออกมาว่า ผมผิดศีลข้อ 3

ผมก็ยอมรับ เพราะมีแฟน และมีความสัมพันธ์เกินเลยโดยที่ยังไม่แต่งงาน

ลูกศิษย์ท่านอื่น ก็หัวเราะกันนิดๆ อมยิ้มกัน เพราะท่านอื่นเค้ายกกันได้ปกติ

ก็อายชาวบ้าน คนอื่นเค้ามีศีลกันปกติ

ส่วนผลของกรรมยังไม่รู้ว่าจะโดนอะไรบ้าง

 

เรื่องมดคันไฟ
เหตุต้น
ช่วงอยู่ป.4-5 ไม่แน่ใจนัก ช่วงนั้นชอบเล่นอะไรแผลงๆ มีอยู่ช่วงหนึ่ง ชอบเอาถุงพลาสติกมาจุดไฟแล้วให้หยดพลาสติกที่โดนไฟหยดลงไปใส่รังมดแดงไฟ ตอนนั้นประสาเด็กรู้สึกว่ามันสนุกมาก มันจะมีเสียง ฟี้ดๆๆๆ เวลาหยดพลาสติกมันหยดลงจากอากาศไปใส่รังมดคันไฟ แล้วพวกมดก็วิ่งหนีแตกตื่นออกจากรัง ได้อารมณ์เหมือนเราเป็นนักบินทิ้งระเบิดใส่ศัตรู เล่นอยู่สักพักก็เลิกเล่นเพราะ...

ผลกรรม
โดนครั้งที่ 1
วันนั้นตอนเช้าก็เล่นตามปกติ กะลังหยดมันส์ๆ มันผิดพลาดทางเทคนิคยังไงไม่รู้ มันกระเด็นมาใส่ข้อมือเราเต็มๆ รู้สึกว่าร้อนมาก มันพองทันที...ความรู้สึกตอนนั้น มันแสบมาก เจ็บด้วย ทีนี้ใจมันเลยรู้ได้โดยอัตโนมัติเลยว่า พวกมดมันรู้สึกยังไง เราเจ็บยังไง พวกมดมันก็ไม่ต่างกัน เราก็เลยเลิกเล่นแผลงๆ แบบนี้มาตั้งแต่ตอนนั้นเลย...กรรมนี้เลยเลิกทำเร็ว ทุกวันนี้ยังเป็นแผลเป็นอยู่ตรงข้อมือไว้เตือนสติ...

โดนครั้งที่ 2
แต่ยังไม่จบแค่นั้น...หลายครั้งที่ทำสมาธิช่วงแรกๆมักจะโดนพวกมดมารุมตลอด ทั้งกัดไข่{เรื่องจริงนะครับ ไม่ได้ลามกนะ:'( ,} ไต่แขน เข้าหู ไต่หน้า ฯลฯ ตอนนั้นคิดในใจ โอ๊ะแม่เจ้า...มันทรมานมากๆ กว่าจะทนได้...แต่พอเวลาออกจากสมาธิก็หาตัวมันไม่เจอ...ซะงั้น...หลังๆมาเริ่มไม่มีแล้ว...แต่ถ้ามองในแง่ดีก็ถือว่ามาฝึกให้เราละสักกายทิกฐิ ดีไปอีกแบบเหมือนกัน...ขอบใจเพื่อนๆมดตัวน้อย

อันบารมีใดๆจักพึงเกิดจากบทความนี้ขออุทิศให้ดวงจิตเพื่อนๆมดตัวน้อยทั้งหลายที่ข้าพเจ้าได้ล่วงเกินตั้งแต่อดีตชาติจนถึงปัจจุบันชาติ ขอให้เป็นไปเพื่อมรรค ผล นิพพานภายในเร็ววันชาติแก่ดวงจิตทั้งหลายเหล่านั้น ขออารธนาพระพุทธเจ้าตั้งแต่องค์ปฐมจนถึงพระสมณโคดมเจ้า พระแม่ธรณี และพ่อพญายมเป็นพยานในเมตตาบารมีในครั้งนี้

 

เรื่องแม่นกฮูก
เหตุต้น
ช่วงอายุประถม ป.5-ป.6 ตอนนั้นอยู่บ้านในสวน บริเวณป่าข้างบ้าน มีต้นตะแบกนาใหญ่โบราณอยู่ต้นหนึ่ง ข้างบนสูงประมาณ 10 เมตรจะมีโพรงเป็นที่อยู่ของครอบครัวนกฮูก จะเห็นบินไปมาอยู่เป็นประจำตอนเย็นๆ ตอนนั้นเป็นเด็กก็ไม่รู้เป็นอะไรเหมือนกัน รู้แต่ว่าเราดื้อมากชอบไปฉกลูกนกฮูกครอบครัวนี้เป็นประจำ ถ้าโตหน่อยก็เอามาเลี้ยงหาตั๊กแตกให้มันกินจนโตแล้วก็ปล่อยไป บางตัวเลี้ยงแล้วก็ตาย เพราะมันคิดถึงพ่อแม่ ถ้าเป็นไข่ ก็เอามาต้มกิน ทำอยู่เป็นประจำ ประมาณ 2-3 ปี พอมันคลอดลูกเราก็หาจังหวะดีๆ แอบไปฉกมาเป็นประจำ ภายใน 2-3 ปีนี้ครอบครัวนกฮูกคงไม่มีลูกสืบทอดตระกูล ผมไปฉกเอามาหมดไม่มีเล็ดลอดแน่นอน เพราะเราจับตาดูเป็นประจำ

ผลกรรม
เมื่อตอนอายุ 20 กว่าๆ เราเคยมีแฟนที่คบกันแล้วเลิกรากันไปมีครอบครัวใหม่ เรามารู้อีกทีว่าแฟนมีท้องกับเรา แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้ เพราะต่างคนก็ต่างมีคนใหม่ เราก็ยังไม่คิดว่าเกิดจากผลกรรมอะไร แต่ก็ได้แต่คิดถึงลูก ทุกวันนี้ก็ยังส่งเสียค่าเล่าเรียนให้ทุกๆ เดือน เพราะรู้ว่าเด็กคนนี้บำเพ็ญเมตตาบารมี โตขึ้นจะต้องเป็นแพทย์รักษาคน...แต่เมื่อประมาณ 5 ปีที่แล้วถึงได้รู้ว่าเป็นผลแห่งกรรมเพราะ...มีคืนหนึ่งเราหลับฝันไป เห็นภาพบรรยากาศสถานที่ต้นตะแบกนาต้นนั้น แล้วเห็นแม่นกฮูกตัวใหญ่มาก ใหญ่ยังกะหมาเลย...ยืนมองหน้าเราด้วยตาสีแดงแล้วร้องให้จนน้ำตาเป็นสายเลือดไหลลงมาทางปีก แล้วไหลลงพื้นจนเป็นสีแดงเลย...อารมณ์ประมาณว่าคงคิดถึงลูกๆของมันมาก ร้องให้หาลูกทุกๆ วันจนไม่มีน้ำตาจะไหล...แต่ในใจเรารู้ว่าแม่นกอโหสิกรรมให้แล้วด้วยบุญที่เราเคยแผ่ให้ตั้งแต่ช่วง ม.ต้นเป็นต้นมา...แต่ว่าด้วยกฏแห่งกรรมที่เป็นอาจิณกรรม ก็มีผลให้ต้องรับกรรมจากหนักก็ยังผ่อนเป็นเบา อย่างน้อยๆ เราก็ยังได้ส่งเสียลูก แทนที่จะไม่ได้เจอหน้ากันเลยตลอดชีวิต...ทุกวันนี้เราจะชอบนกฮูก นกแสกมากดูๆแล้วก็น่ารักดี ช่วงเช้าตี4 -5 ไปเดินจงกรม และออกกำลังกายตอนเช้ามืดรอบๆบ้านซึ่งอยู่ใกล้ๆภูเขา จะมีครอบครัวนกฮูกบินมาเล่นด้วยเป็นประจำ ร้องแว้กๆ บินตามเรา บางทีก็น่ากลัวดีไปอีกแบบ

อันที่จริงเราคงได้ทำกรรมกับนกฮูก หรือกับสัตว์อื่นๆมากกว่านี้ แต่ที่เลิกทำกรรมกับสัตว์เพราะว่ามีคืนหนึ่งเรานอนหลับแล้วได้ฝันไปว่าเราเดินตามพระพุธเจ้าท่านมาพร้อมกับสาวก 2 องค์จำหน้าท่านไม่ได้ เห็นภาพด้านข้างท่าน เห็นภาพเราเองเดินตามท้ายขบวน...รู้สึกว่าท่านสูงเด่นเป็นสง่า ผิวพรรณผ่องใสและมีแสงสว่างออกรอบตัวของท่าน ส่วนอีก 2 องค์ที่เดินตามมาก็ดูปกติแต่ความสูงเท่าๆกัน แต่เตี้ยกว่าพระพุทธเจ้า...ตอนเช้าเล่าให้แม่ฟัง แม่ก็บอกว่าดีๆ สงสัยเอ็งมีบุญ งั้นก็ไปบวชเณรสักพักก็แล้วกัน 555+...นับจากนั้นมาจิตใจเราก็เริ่มเปลี่ยนไป...เลิกทำกรรมกับสัตว์ ชีวิตก็เปลี่ยนไปจนทุกวันนี้

ถ้ากุศลใดๆพึงมีจากบทความนี้ขอให้ดวงจิตแห่งครอบครัวนกฮูกผู้น่าสงสารครอบครัวนี้ จงมีส่วนในผลแห่งบุญ ขอให้ผลแห่งบุญนี้จงเป็นไปเพื่อมรรค ผล นิพพานภายในเร็ววัน ขออาราธนาพระพุทธเจ้าตั้งแต่องค์ปฐมจนถึงองค์ปัจจุบัน พระแม่ธรณี ท่านพ่อพญายมเป็นพยานบุญในครั้งนี้ด้วยเทอญ...

 

มารอศึกษาต่อจากประสบการณ์จริง ๆ **โดยเฉพาะท่านชายที่เคยเจ้าชู้" อยากรู้จังว่าเค้าจะเป็นอย่างไรและรับกรรมอะไรบ้าง เพราะทุกวันนี้ยังทรมานกับการโดนทรยศอยู่เลยค่ะ

 

ไปเห็นภาพที่ชายเจ้าชู้โดนเฉือนอวัยวะสำคัญ คิดว่าเป็นกรรมในชาตินี้ แต่ก็อดสงสารไม่ได้ค่ะ

 

ผมมาสารภาพบาปครับ...ผมเคยเจ้าชู้ครับ มากด้วย คบที 2-3 คนแน่ะ...แต่เรามักจะพาเค้าฝึกทำบุญ สวดมนต์ไหว้พระ ปฏิบัติธรรมตามแต่โอกาส...และจะเลือกคบกับเฉพาะคนที่ฝันเห็นก่อนล่วงหน้า บางครั้งจะฝันเห็นเรื่องเกี่ยวกับอดีตชาติ บางครั้งก็เป็นอนาคต...แสดงว่ามีกรรมร่วมกันมา...ถ้าเป็นกรรมใหม่ก็ถอยดีกว่า...

ผลกรรมปัจจุบัน
เมื่อก่อนจะทุกข์ใจมากๆ เพราะต้องโกหกตลอด ผิดข้อมุสาด้วย จิตหมกหมุ่นแต่เรื่องนี้ สารพัดเรื่อง ทำอะไรก็เหนื่อย เพราะใจมันเป็นทุกข์...แต่ที่เลิกเพราะ...คืนหนึ่งฝันไปเห็นอนาคตกี่ร้อยปีไม่แน่ใจ เห็นตัวเราเองเกิดเป็นผู้หญิง ผมยาว สูงยาวเข่าดีเรยล่ะ มีความรู้สึกว่าจิตเข้าไปอยู่ในร่างกายนั้นจริงๆ รู้สึกแม้กระทั่งลมที่มากระทบหน้าและผมเราปลิว...เราเองก็มองดูแขนขา...แต่สังเกตุว่าอนาคตต้นไม้จะเหลือน้อยมาก ลมจะพัดแรงมากจนได้ยินเสียงลมดังมาก และลมจะเปลี่ยนทิศทาง...ส่วนเราตกใจกลัวมากๆ จนสะดุ้งตื่น จนนึกว่าเป็นเรื่องจริง...หลังจากนั้นก็ฝันเห็นครูบาอาจารย์หลายท่านมา บอกเตือน มาสอนว่าให้เลิก ให้หยุด ให้ บลา บลา บลา ฯลฯ มาบ่อยเกินเราก็เลยเลิกดีกว่า หยุด...ทำให้เราแถมเข้าใจผู้หญิงอีกเยอะเลยว่าเค้าเกิดมาก็ทุกข์เหมือนกัน จากร่างกายที่อ่อนแอกว่าผู้ชาย เมื่อสังขารอ่อนแอจิตก็พลอยเป็นไปด้วย ต้องแบกทุกข์เลี้ยงลูก ฯลฯ

ทุกวันนี้ก็ถ้าเป็นกรรมผูกพันต่อกันก็ใช้ๆกันไป ถ้าเราเป็นเจ้ากรรมก็อโหสิกันไป...ถ้าเป็นกรรมใหม่ก็ไม่ทำ...เพราะกลัวเหลือเกินว่าจะได้เกิดมาเป็นผู้หญิงเนี่ย ซึ้งเลย...ทำเค้าไว้เยอะ...ส่วนใครที่ยังเป็นแบบนี้อยู่ ลูกเขาเมียใครไม่สน ขอให้ระวัง จิตมนุษย์มักเป็นแบบนี้ ตราบใดที่กรรมยังไม่ส่งผลท่านก็จะยังหลงต่อไป...แต่ถ้ากรรมนั้นให้ผลเมื่อไหร่ นั่นแหละ ทุกข์แสนสาหัสจะตามมา และเสพกามมีสุขแป๊บเดียว ถ้าเทียบเวลามนุษย์...แต่กรรมในภพภูมิต่างๆ มันช้ากว่ามาก...ถ้าเทียบกันแล้วถือว่า "ได้ไม่คุ้มเสีย และไม่น่าเสี่ยง"...

ถ้ามีผลบุญเกิดขึ้นจากบทความนี้ขอให้ดวงจิตแห่งเจ้ากรรม และนายเวรทั้งหลายของข้าพเจ้า รวมทั้งเพื่อนสมาชิกเว็บพลังจิตทุกท่านจงมีส่วนในธรรมทานครั้งนี้ ขอให้ท่านทั้งหลายอโหสิกรรมต่อกัน และผลบุญนี้จงเป็นไปเพื่อมรรค ผล นิพพานภายในเร็ววัน ขออาราธนาพระพุทธเจ้าตั้งแต่องค์ปฐมจนถึงปัจจุบัน พระแม่ธรณี และพ่อพญายมจงเป็นพยาน

 

แต่ละท่านเล่าประสบการณ์ได้สนุก น่าสนใจทั้งนั้นเลยนะคะ
มีใครจะเล่าต่ออีกมั๊ยเนี่ย
อยากอ่าน อยากอ่าน

 

เดือนที่แล้วพ่อเจอนกมาอยู่แถวบ้าน มันติดคนมากเข้าไปใกล้ก็บินมาเกาะ ไม่รู้ว่าเป็นของใครจึงหวังดีเอามาเลี้ยงเพราะกลัวมันอดตาย แต่ไม่มีกรงให้มันอยู่จึงต้องอาศัยใส่ตระกร้าแคบ ๆ ไว้กันมันบินไปหรือหมาที่บ้านจะฟัดมันตายตอนไปทำงาน ดิฉันกลับบ้านไปเห็น(ดิฉันแต่งงานอยู่คนละจังหวัดกับพ่อแม่)มันอยู่แคบ ๆ น่าสงสารจึงพามาบ้าน ตจว.เพราะมีกรงนกเขาเก่ากว้าง ๆ หลายกรง ก่อนกลับ มีคนเล่าให้ฟังว่าเจ้าของเค้าตามหา เคยทำหายแล้วครั้งนึง ตอนนั้นบอกว่าถ้าใครเจอเอามาคืนจะให้เงิน แต่พอเค้าเอาไปคืนก็กลับคำไม่ให้เงิน เค้าจึงบอกว่าไม่ต้องคืนหรอก ละพ่อก็เลี้ยงไว้ต่อ ดิฉันก็ปรึกษาแฟนว่าเอาไปคืนเค้าดีมั้ย เพราะรู้ว่าเจ้าของเป็นใครเค้าคงเป็นห่วงและเสียดายเงินที่ซื้อมา แฟนก็บอกว่าไม่ต้องคืนหรอก เป็นเจ้าของจริงหรือเปล่าก็ไม่รู้ นกตัวเป็นพัน ๆ เกิดตู่ว่าใช่เค้าก็ได้ฟรี ๆ เลย เอามาเลี้ยงที่นี่ล่ะดีแล้วอยู่กรงกว้าง ๆ แล้วพ่อทำกรงเสร็จก็ค่อยเอากลับไปให้พ่อเลี้ยง เราจึงตัดสินใจนำมาเลี้ยงอย่างดี จนกระทั่งเดือนนึงผ่านไป ทั้งรักและผูกพันธ์เพราะนกมันขี้อ้อนติดคนมาก

ผลกรรมคือ

วันนึงเราเอาออกมาเกาะไหล่จะเปลี่ยนอาหารและน้ำให้ตามปกติทุกเช้า แต่เช้านี้มันบินไปเกาะหลังคาบ้าน แล้วพอเราเรียกมันก็บินลงมาหาแต่ก็เปลี่ยนใจบินเลยหัวเราไปทางป่าในสวนมะม่วงที่รกร้างหลังบ้าน ที่ดินกว่า 10 ไร่มีแต่ต้นหญ้าสูงกว่าตัว และต้นไม้ใหญ่ทึบไปหมด มันบินไปไกลจนเข้าไปตามไม่ได้

ความรู้สึกคือ เสียใจ เสียดาย เป็นห่วง กังวลคอยเรียกหาให้มันส่งเสียงตอบกลับมาแต่ก็ไม่มีเสียงอีกเลย ในใจรู้แค่ว่า นี่แหล่ะ กรรม.... เพราะครั้งนึง เจ้าของของเค้าคงรู้สึกไม่ต่างกับเราตอนนี้ หากเราคืนเค้าไปตั้งแต่ทีแรก เราก็จะไม่ผูกพันธ์ ไม่รัก ไม่ใส่ใจเท่าแบบนี้ เมื่อให้คืนเค้าไปก็ให้เจ้าของเค้าดูแลเราก็หมดห่วง แต่ตอนนี้เราก็ห่วงมันแทน ก็ทรมานใจดี ได้แต่พยายามทำใจว่ามันจะบินออกจากป่าไปเจอเจ้านายใหม่ในเร็ววันไม่เจออันตรายใด ๆ ค่ะ

 

เข้าทำนองว่า "ความพลัดพรากจากสิ่งเป็นที่รักที่พอใจก็เป็นทุกข์"
เป็นการแสดงให้เห็นสัจจธรรมตามความจริงได้ดีที่เดียวครับ
หากมีเรื่องอื่นๆอีกก็นำเสนอได้นะครับ

คุณ ZIGOVILLE และท่านอื่นๆก็เล่าถ่ายทอดได้ดีเช่นกัน คงพอทำให้ผู้ได้สดับเกิดความละอายชั่วกลัวบาปขึ้นมาบ้าง ไม่มากก็น้อย

 

ประสบการณ์

ผมจะขอเล่าประสบการณ์กรรมตามเท่าที่นึกได้และเรียงลำดับได้

กรรมฆ่าหนู

เรื่องนี้เป็นเรื่องตั้งแต่สมัยยังเด็ก ในช่วงที่ผมเล่นกับเพื่อนๆที่บ้านผมเจอหนู ผมนึกสนุกก็เลยโยนหนูตัวเป็นๆให้แมวไปกินถึง4ตัวด้วยความสนุกสนาน หลังจากไม่นานผมก็คิดได้และรู้สึกเสียใจกับสิ่งที่ทำสวดมนต์ไหว้พระขอขมาแต่กรรมก็ยังส่งผลอยูดี ผลกรรมนี้ส่งผลให้ผมต้องถูกรังแกและทำร้ายอยู่เป็นประจำเป็นเวลาเกือบ8ปีด้วยกัน

นี้อาจจะเป็นแค่กรรมส่วนหนึ่งที่ผมต้องชดใช้ให้พวกเขาก็ได้ การฆ่าเพื่อความสนุกสนานเป็นสิ่งที่ไม่ควรทำเลยเพราะเวลากรรมส่งผล มันส่งผลร้ายแรงมากนักไม่ว่าจะเป็นกรรมรูปแบบใดก็ตาม

กรรมมีส่วนร่วมในการฆ่างู

ในสมัยก่อนบ้านผมติดกับป่าที่ดินรกร้างทำให้มักเจองูได้ง่าย มีครั้งที่ผมเจองูผมกับกับแม่ได้ช่วยกันตีมันจนตาย ผมตีไปที่หลังของมัน นับตั้งแต่วันนั้นผมก็มักจะปวดหลังเป็นประจำโดยไม่ทราบสาเหตุ และอาการมักจะรุนแรงขึ้นโดยเฉพาะเวลาในการทำสมาธิและสวดมนต์ไหว้พระ เหมือนมีอะไรมารัดตัวอยู่เสมอๆ แต่อาการช่วงหลังๆมานี้มักจะไม่ค่อยนับตั้งแต่ที่ช่วยห้ามแม่ไม่ให้ตีงู และถ้าเจองูมาที่บ้านอีกก็ไปหาป่าไกลๆแล้วปล่อยมันไป ทุกๆวันอาการเหมือนตัวอะไรมารัดก็ค่อยคลายลงแต่อาจจะมีอาการปวดหลังอยู่บ้างแต่ก็ไม่บ่อยนัก อาจเป็นเพราะกุศลที่ช่วยชีวิตงูพวกนี้ก็ได้ที่ทำให้น้ำหนักกรรมที่ผมมีส่วนร่วมในการฆ่างูเบาบางลง ประกอบกับที่เราก็ชดใช้กรรมบางส่วนให้เค้าไปแล้ว

ขอฝากอีกเล็กน้อยเป็นเกร็ดความรู้จากการศึกษาหรืออ่านเรื่องราวต่างๆมาครับเรื่องกรรมของฆ่าสัตว์ก็รุนแรงกรรมที่ทำกับสัตว์ตั้งแต่ตัวเล็กเช่น มด,ยุง ไปจนถึงสัตว์ใหญ่เช่น วัว,ควาย ก็มีน้ำหนักน้อยไปถึงมากเช่นกัน ยิ่งเป็นสัตว์มีคุณเช่น วัว ควาย สุนัข แบบนี้ก็รุนแรงและหนักหนามากเช่นกัน ไม่ว่าจะเป็นสัตว์หรือมนุษย์ต่างมีจิตใจไม่ควรทำร้ายหรือฆ่าแกงกันให้เป็นบาปเป็นเวรต่อไปเลยครับ

 

กรรมของการไม่ช่วยแม่ทำงานและชอบเถียงเป็นประจำ

เชื่อว่าหลายๆคนอาจจะเป็นเหมือนกันที่เวลาพ่อแม่สอนหลายๆครั้ง ฟังแล้วเบื่อแล้วกล่าวเถียง ต่อว่า ไปจนถึงก้าวร้าวใส่ท่านก็มี ในช่วงเป็นเด็กผมก็เคยทำเหมือนกัน ตอนโตก็อาจจะมีบ้างแต่มักจะพูดคุยแบบมีเหตุผล แต่ผลกรรมก็มีผลเหมือนกันไม่ว่าจะเป็น เด็ก ผู้ใหญ่ คนชรา ก็ชั่งต่างก็ต้องรับผลกรรม ช่วงนั้นเวลาผมจะทำงานอะไรเพื่อนส่วนใหญ่มักจะให้ผมทำคนเดียวหมด ผมก็เหนื่อยมากๆแต่คิดไปคิดมามันก็เป็นกรรมนั้นแหละ ก้มหน้าใช้ไป

ส่วนกรรมของการเถียงแม่ ช่วงนั้นผมมักจะมีเรื่องที่ชอบโต้เถียงกับเพื่อนเป็นประจำ หลังๆมาเริ่มคิดได้และเริ่มขอโทษแม่ และปฏิบัติดี ดูแลท่านก็มีเรื่องดีๆเกิดขึ้นมากมายเช่น ความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนก็ค่อยๆดีขึ้น,การใช้คำพูดจากที่ติดขัดก็เริ่มดีขึ้น เป็น จากเท่าที่เคยศึกษาอ่านบทความมา ความกตัญญูมักเป็นความดีสูงสุด หลาย ๆคนที่อยากร่ำรวยเงินทองไปเล่นหวยบ้าง ทำบุญขอพรเพื่อหวังร่ำรวย บุญของเลี้ยงดูช่วยเหลอบุพการีก็เป็นบุญที่ทำให้ร่ำรวยได้เช่นกัน และการจะร่ำรวยก็ใช้ว่าทำบุญครั้งนี้ครั้งเดียวจะร่ำรวยต้องทำสะสมไปเรื่อย(เว้นแต่กับพระอริยเจ้า พระโพธิสัตว์ที่มีบารมีสูง)

กรรมจากการด่าว่าครูบาอาจารย์

ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาวันนั้นผมทะเลาะกับเพื่อนด้วยอารมณ์โมโหจึงออกไป มีเพื่อนเค้าอาจต้องการแกล้งผมก็ได้แต่เอาเถอะยังไงผมก็โง่เองที่หลงเชื่อเค้า เค้าต้องการให้ผมเขียนความในใจถึงครูผมเผลอเขียนด่าลงไปโดยตอนนั้นผมยังอยู่ในอารมณ์โมโหและขอให้เค้าไม่เอาเรื่องไปบอกใครแต่สุดท้ายเค้าก็เอาเรื่องนี้ไปบอกเพื่อนจนเรื่องนี้รู้ถึงหูผมถูกเรียกตัวไปต่อว่าและถูกตี7ครั้ง แต่ผมก็ผิดเองที่โง่หลงเชื่อเค้านับตั้งแต่นั้นผมก็เริ่มรับกรรมมาด้วยเพราะกรรมจากการด่าว่าครูที่ให้ความรู้ละมั้งนับตั้งแต่นั้นผลเรียนก็เริ่มตกต่ำลงและก็มีปัญหาทะเลาะกับเพื่อนเป็นประจำประมาณ7ปีกว่าๆ

กรรมของการปรามาสพระอริยเจ้าโดยไม่ตั้งใจ

ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ผมได้ไปทำบุญที่วัดแห่งหนึ่งกับหลวงปู่องค์หนึ่งท่านน่าจะบรรลุธรรมขั้นสูงแล้วผมได้ไปทำบุญกับท่านประมาณ2-3ครั้ง แล้วแวะขึ้นไหว้พระบนมณฑปตอนที่ผมเดินออกมาใส่รองเท้าผมเผลอเดินไปเหยียบที่กุฏิของท่าน คุณป้าที่ดูแลก็ทักท้วงขึ้นมาทันที ผมบอกไม่ได้ตั้งใจ คุณป้าท่านแนะนำให้ขอขมาหลวงปู่ผมก็ทำตามนั้น ถึงขอขมาแต่ยังไงผมก็รับกรรมด้วยการปวดเท้าข้างที่เผลอเหยียบข้างนั้นก็รู้สึกปวดๆเท้าเป็นไป3วันแล้วหาย

กรรมที่ทำกับพระอริยเจ้าไม่ว่าดีหรือชั่วก็รุนแรงทั้งนั้น สามารถทำให้เสื่อมจากความดีทั้งหมดที่ทำไว้และขัดขวางการสวดมนต์เจริญภาวนา หากรู้ว่าพลั้งเผลอไปแล้วควรตั้งจิตขอขมาและตั้งใจว่าจะไม่ทำซ้ำอีกก็ย่อมสามารถแก้ไขในขณะที่มีชีวิตอยู่ ดีกว่าสำนึกผิดอยู่ในนรกภูมิ

แต่มีกรรมอีกหลายประเภทที่ขัดขวางการเจริญภาวนานอกเหนือจากอนันตริยกรรม5ที่ขัดขวางการภาวนาได้ยกตัวอย่างเช่น กรรมจากการทำลายวัดวาอารามสถูปเจดีย์ กรรมจากการลักและทำลายของสงฆ์ กรรมจากการทำลายศีลผู้ทรงคุณธรรม กรรมจากการใส่ร้ายป้ายสีผู้ทรงคุณธรรม กรรมจากการทำลายพระธรรม กรรมจากการทำให้ผู้อื่นหลงผิดจากทำนองคลองธรรม เป็นต้น

กรรมหลักๆที่ผมจำได้มีแค่นี้ถ้านึกอะไรได้จะมาเขียนอีก ครั้งหน้าผมจะลองเขียนเรื่องกรรมดีดูบ้าง ขอบคุณครับ