อกหัก ทำอย่างไรดี ถึงจะตัดใจได้ ..มันเหมือนโดนแทงข้างหลัง ทะลุถึงหัวใจ..

เพราะว่ารักมาก เพราะเชื่อใจมาก ไว้ใจมาก

แต่ใครบางคนไม่รักษาคำพูด ไม่รักษาสัญญาไว้

เจ็บมากมาย ..

เคยคิดก่อนหน้านี้แล้วละว่า สักวันมันต้องมาถึง

"ไตรลักษณ์ : อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา" ไม่มีสิ่งใดเที่ยงแท้แน่นอน

แต่ทำไมเราถึงทำตามไม่ได้นะ

แพ้ใจตัวเองจริงๆ เพราะรักมากๆ ทำไมยังตัดใจไม่ได้

เป็นเวรเป็นกรรมอะไรนะ เฮ้อ พอกันที เราอโหสิให้นายนะ นายก็อโหสิให้นายแล้ว ให้สิ้นสุดกันที

รักมากจริงๆ ทำไมยังตัดใจไม่ได้ ...เสียใจที่รักและลืมไม่ลง ..
แต่แปลกนะ ถ้าเป็นคนอื่นคงกลายเป็นความเคียดแค้น ร้องไห้ฟูมฟาย
แต่เราไม่เลย แต่ในใจมันก็ยังเจ็บอยู่
รักมากเสียใจมาก ใครก็ได้ชี้แนะที -*-

 

ทำใจ คิดง่ายๆนะ คนเกิดทุกวัน หลงรักทุกวัน อกหักทุกวัน และก็ตายพรากกันทุกวัน ทั้งจากเป็น และจากตาย หากเรารักเขาด้วยใจ จงยินดีที่เขามีความสุขที่ไม่มีเรา แล้วเราจะไม่ทุกข์มาก หากเรายังแค้นเพราะไว้ใจ คิดซะว่ามันเป็นเรืองยากที่จะให้ใครซักคนเป็นได้อย่างที่เราคิด อภัย เข้าใจไว้ว่าเรื่องเหล่านี้เป็นธรรมดาโลก หากเอาน้ำตาทั้งโลกมารวมกัน คงท่วมหัวใจเราไปไม่รู้เท่าไหร่ ค่อยๆปลอบประโลมตัวเอง สงสารตัวเองที่ต้องมาตกหลุมรัก ครั้งแล้วครั้งเล่า แล้วเราจะสงสารเพื่อนร่วมโลกเราอีกเยอะ
เพราะเราเกิดมา รัก และพรากมาไม่รู้กี่ชาติ เบื่อหรือยัง

 

ทุกครั้งจะไม่คิดนะ ถ้าอยู่กับคนรอบข้าง

แต่ถ้าอยุ่คนเดียว อดีตมันจะตามมาหลอน จะทำให้คิดจริงๆ

เบื่อแล้ว เบื่อมาก กับการที่ต้องรัก และผิดหวัง และเจ็บช้ำมากมาย

ทำไมไม่เคยจำสักที ........

 

อกหัก
เสียใจมาก เจ็บมาก
เรียกว่าเจ็บเจียนตาย
แต่...
ไม่ตาย

ลองมองดูสิ เจ็บจริงๆ ทุกข์จริงๆ แต่ไม่ทำให้ถึงตาย
ถ้าเราไม่ใช้ความทุกข์นั้น มาทำร้ายตัวเราเอง

ถ้าวางมันลงซะ มันก็ทำอะไรเราไม่ได้ จริงๆนะ
แต่พูดก็พูดเถอะ มันทำยากเหมือนกันอกหักใหม่ๆ เนี่ย

ที่ทำได้ก็คือ จงมอง จงรู้สึกกับความทุกข์นั้นอย่างเท่าทัน
ทุกข์ได้ ก็หายทุกข์ได้แน่นอน ชัวร์

ตอนเราอกหักใหม่ๆ นะ ถ้าคิดวนไปวนมา มันจะเหมือนจมดิ่งอยู่กับสิ่งนั้น

เราพยายามหาอะไรทำที่ทำให้เพลิน และไม่ทำให้ว่างจนคิดมากขึ้นมาอีก
เช่น เรียนให้หนัก ทำงานให้หนัก ไปพบปะเพื่อนๆ

จนเวลาผ่านไป ความทุกข์ค่อยคลาย

แล้วเราจะมองทุกอย่างอย่างมีปัญญากว่าตอนที่เรากำลังเสียใจ

ทุกข์ได้ก็เลิกทุกข์ได้
รักได้ก็เลิกรักได้
แม้ว่า ลืมไม่ได้
แต่เราสามารถนึกถึงเค้าที่เคยเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตได้ตลอดชีวิตอย่างไม่ทุกข์ไปจนวันตาย

ปล่อยวางและให้อภัย ^^

บทเรียนที่ได้มาก็คือ
1.ชีวิตมันไม่แน่นอน คนที่เราคิดว่าแน่ใจ ไว้ใจ เค้าก็อาจทำให้เราเสียใจได้ ดังนั้นเราต้องเผื่อใจไว้บ้าง
2.กว่าจะรักกันจนครองคู่กัน ว่ายากแล้ว แต่การประคับประคองชีวิตคู่มันยากยิ่งกว่าอีกนะ ไม่มีใครรู้ว่าอนาคตจะเป็นเช่นไร จะเป็นอย่างที่เราอยากให้เป็นหรือไม่ ถ้าโชคดีก็ดีไป แต่เราตัดสินใจได้แล้วว่า การยอมให้ชีวิตขึ้นอยู่กับโชคจะเป็นทางเลือกสุดท้าย
3.ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์ คำนี้ได้ยินมานาน เข้าใจได้ลึกซึ้งเลยทีเดียว ไม่ว่าจะเป็นรักที่ผิดหวัง หรือสมหวัง ล้วนมีทุกข์กองโตรออยู่แน่นอน

สู้ๆนะ

 

แนะนำหนังสือจ้า THE POWER OF NOW (พลังแห่งจิตปัจุบัน) แต่งโดย เอ็กค์ฮาร์ท โทลเลอ เล่มนี้พูดถึงเกี่ยวกับให้เราอยู่กับจิตปัจุบัน ออกมาสามสี่ปีและ
-----------------------------------------------------------------------
พระพุทธเจ้าทรงสอนให้เราอยู่กับปัจุบันอารมณ์
----------------------------------------------------------------------

 

คลิก
ความรัก กับ ความหลง
ปฏิบัติธรรมอย่างไรจึงแก้ความร้อนรุ่มใจในรักได้???......

 

ความรัก ก็คือความทุกข์....แต่
ความสุข ก็คือความรัก.....
ทำบุญทำกุศลให้เค้าไป.....
หมดหนี้หมดสิน...หมดเวรหมดกรรม...
กับสิ่งที่เราก่อมันขึ้นมาเอง...

 

วันที่มันแนะนำแฟนมันให้เรารู้จัก

เราเคลียกับมันวันนั้น ..

ขอให้นายอโหสิกรรมให้เราได้มั้ย ไม่ว่าเราจะเคยไปทำเวรทำกรรมกับนาย ไม่ว่าจะชาติไหนก็ตาม .

แล้วเราก็จะอโหสิกรรมให้นายเหมือนกัน รวมถึงครั้งนี้ด้วย ..ให้หมดเวรหมดกรรมกันไปนะ

ขอบคุณทุกท่าน อยากได้กำลังใจเยอะๆ จะได้กลับมาคิดเตือนสติตัวเองให้ลืมๆไปเสียที ..

 

ยังไงก้อต้องจากกัน จะจากเป็นหรือจากตาย เท่านั้นเอง
รักกันก้อแค่รักร่างกาย หากร่างกายนั้นไม่มีลมหายใจ ยังจะยึดถือว่าเป็นของเรามั๊ย
เราก้อเลิกกับสามี ก้อใช้ความคิดนี้แหล่ะ
ถ้าสามีตาย ยังจะยึดว่า ผั ว กู อยู่ไหม
กอดร่างกายที่ไม่มีลมหายใจไว้สักเดือนนึง โอ้วววว
นี่นั่นหรือสามีฉันที่เราคิดว่าเป็นของเรา เราจะเป็นกันของกันตลอดไป

ยังไงก้อต้องจากกัน จะเลิกกันวันนี้ หรือให้ความตายมาพราก ก้อต้องจากกันอยู่ดี

คนเราเกิดมาทุกภพชาติ ผ่านการแต่งงานมาแล้วนับไม่ถ้วน ลองมองย้อนกับไปสิว่า คนที่เราเคยรักมากขนาดยอมตายแทนกันได้ หรือเคยตายเพื่อเขา
มาชาตินี้เรายังจำเขาไม่ได้เลย

เกิดมาตัวคนเดียว ตายไปก้อไปคนเดียว จะเอาใครไปด้วยไม่ได้ทั้งนั้น

เลือกทางที่เดินเถิดว่าจะเดินทางธรรม ละแล้วซึ้งกิเลสใดๆ หรือจะยอมเจ็บปวดต่อไปเพราะคำว่า "ของเรา"

 

โหยซึ้ง T-T

 

ตัวคุณก็ยังไม่เที่ยง

แม้นแต่กายหรือใจที่คิดว่าเป็นของตนเอง ยังห้ามเจ็บ ห้ามปวด ห้ามตาย ไม่ได้เลย

ประสาอะไรก่ะคนอื่น จะผูกพัน เป็นเจ้าของได้อย่างไร

ยิ่งคำพูด คำมั่นสัญญาแล้วด้วย มองด้วยตายังมองไม่เห็นเลย

จะไปยึดมั่น ว่ามันมั่นคงได้อย่างไร

วันนี้โชดดี คุณจะได้ทำความเข้าใจ ก่ะ ความ จำว่า เกิด ขึ้น ตั้งอยู่ดับไปเป็นยังไง

ความจำจะได้ผลเมื่อเจอความจริง นะ

 

ก็พยายามอย่าไปคิดถึงเธอ ไปหาอะไรทำเพื่อให้เกิดประโชยน์ตัวเองและผู้อื่นดีกว่า ความรักมันก็แค่รสชาติลองแล้วเลิกอยาก นอกจากจะเบื่อกันไปเอง บางทีอาจจะเป็นคู่กรรมกันมาก่อน คุณอาจจะได้ไปเจอคู่กรรมต่อ ๆ ไปขึ้นอยู่ว่าชาติที่แล้วว่าคุณทำดีกับเธอจนเป็นเนื้อคู่กันมา

เรื่องผู้หญิงพระพุทธเจ้าท่านตรัสสอนไว้หลายแง่มุม ท่านเปรียบได้น่าฟัง เป็นคติได้ดีมาก “ผู้หญิงในโลกนี้ก็เปรียบเหมือนน้ำ ทางเดิน ร้านขายเครื่องดื่ม สภาและบ่อน้ำ ใจนางไม่มีขอบเขต” ส่วนมากผู้หญิงเป็นอย่างนี้ แต่ไม่ได้หมายความว่าเป็นอย่างนั้นทุกคน

 

สงสัยกรรมศีลข้อ3 เราคงไปทำผิดไว้มากจริงๆ

กรรมแต่ง ทำให้ไม่ได้รักผู้หญิง.. แต่ดันไปรักผู้ชาย ..

กรรมแต่ง ทำให้ต้องพบเจอกับความผิดหวัง ในรักอยู่เรื่อยไป

พอกันที ..เมื่อไหร่จะพ้นสักที ..

 

ลองเข้าวัดดูครับ หรือ ฝึกปลงก็ได้
แต่สำหรับผมคงอีกนานถึงจะปลงได้ อิอิ -*-

แต่ถ้าปลงไม่ได้ก็ลองใช้ พรมลิขขิต
หรือ ใจซื่อใจ- -

 

ความรักทำให้คนตาบอดครับยิ้งรักในไว้เรียนยิงเป็นทุกมากครับผมว่ารอจนจบก่อนแล้วค้อยหาอะนะครับจะดีกว่าครับ

 

"ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์ ใจขื่นขม ระทมชั่วนิจนิรันดร์" หงอหนึง ศิษย์พระถังซัมจั๋ง

เป็นนิมิตหมายอันดีค่ะ ไม่มีทุกข์ ไม่เห็นธรรม จับเวทนาเลย อิอิ

 

สุดท้ายก็คงต้อง ..ปล่อยวาง.. และให้ อภัย จริงๆ ..

 

อ่านมาตั้งนานมาหักเหเอาในโพสสุดท้าย
เวรกรรม...โธ่ถังเป็นงี้ไปได้ไง ! ! !

พอกันทีจริงป่าว ?
ทำได้ก็เด็ดน่ะซี...

จะพ้นเมื่อไหร่เหรอ ?
โน่นแหละ...เมื่อเข้าถึงแดนสุขาวดี

กิเลสไม่หมด...ทุกข์ก็ไม่มีวันจบดอก สหายเอ๋ย ! ! !

ยิ้มเข้าไว้..ยิ้มอย่างเดียวเลยครับ

โชคดี

 

ถูกจริงๆ ทำไม่(เคย)ได้ สักที

แต่ก็ทำให้ใจคิดไปแนวทางอย่างนั้น ดีกว่าต้องถูกอดีตมาซ้ำเติมไม่ใช่หรือ..T-T

จะชนกับความรู้สึกเจ็บนี้โต้งๆไปเลย ตูมเดียว เผื่อมันจะได้ลดลงบ้าง

เหมือนยิ่งหนี ยิ่งเจอ ..

 

ก็คิดซะว่าเค้าจะต้องเสียใจที่ปล่อยให้คุณหลุดมือไปสิครับ แค่นั้นแหละ